Schotland slaat een Nederlandsch
elftal zonder Smit.
Onze voorhoede stelde teleur en had geen geluk.
Verdediging in vorm!
Prachtig spel der Schotten.
De meening van officials.
In de kleedkamers.
DAGVAN BESLISSINGEN
D.O.S. eerste klasser; Hermes
behouden; Alkmaarsche Boys
promoveert.
P.S.V.—Be Quick 2-5
D.O.S.-D.W.V. 2-1
Hermes-D.V.S.—Emma 3-2
DERDE BLAD.
ALKMAARSCHE COURANT VAN MAANDAG 23 MEI 1938.
SPORT EN WEDSTRIJDEN
Voetbal
Den z waren wedstrijd tegen het
Schotsche elftal heeft onze voetbal
ploeg niet tot een overwinning kunnen
brengen en ook een gelijk spel kon niet
worden bereikt. De taak van het Oranje
team werd nog verzwaard doordat onze
linksbinnen, Kick Smit, op wiens mede
spelen men nog tot het laatste oogen-
blik had gehoopt, niet van de partij kon
zijn. Het werd nu een 31-overwinning
voor de Schotten en, hoewel op eenige
van hun doelpunten misschien wel iets
viel aan te merken, mag zeker niet ge
zegd worden, dat deze uitslag geflatteerd
of onredelijk is.
Daarvoor lieten de gasten een te goed
voetbal zien.
Een vrijwel uitverkocht Stadion.
Het Olympische Stadion was vrijwel ge
heel bezet, toen de Schotten, gekleed in
blauw hemd en witte broek, het veld betra
den, verwelkomd met het „God save the
King". Daarna verschenen de Oranjemannen
en de Engelsche scheidsrechter Argent, die
v/erd bijgestaan door de beide Nederlandsche
grensrechters, dr. van Moorsel en IsraeJs. De
opgooi werd door van Heel gewonnen en
het gevolg was, dat Nederland de eerste
helft met den wind mee speelde. De elftallen
stelden zich als volgt op:
Nederland
Van Male
Weber Caldenhove
Paauwe Anderiesen Van Heel
Wels v.Spaandonck Vente v.d.Veen de Harder
Murphy Black O'Donnell Walker Munro
Brown Kes McKillop
Carab'ne Anderson
Dawson
Schotland
Gelijk opgaand begin.
O'Donnell trapt af, maar de Schotten
brengen het niet ver, doordat onze midden
linie ingrijpt. Ook de Oranje-voorhoede kan
niet ver doordringen en zoo blyft het in de
eerste drie a vier minuten een heen- en
weergetrap op het middenveld, zonder dat
een der doelen ook maar eenigszins in ge
vaar komt.
Reeds na twee minuten komt het tot het
eerste ongeval. Onze linksbinnen, van der
Veen, zwikt door zijn enkel en moet tijdelijk
het veld verlaten.
Intusschen is een Schotsche aanval op bui
tenspel gestrand, maar dan zien wij den eer
sten aanval der gasten, welke werkelijk ge
vaar oplevert. Op een voorzet van den
rechtsbuiten Munro wordt de bal in den
doelmond gekopt, doch van Male staat op
zijn plaats.
De Schotten komen langzamerhand wat in
de meerderheid, maar de voorhoede is nog
niet zoo heel gevaarlijk, doordat onze verde
diging op het short passing wel kijk heeft.
Na ongeveer tien minuten wordt een be
hoorlijke Nederlandsche aanval opgezet,
maar Vente verknoeit de kans door te lang
te treuzelen Drie minuten later doet hij het
beter. Van vrij grooten afstand lost hij een
onverwacht en zeer hard schot, dat juist over
de lat gaat. Aan den anderen kant vangt
van Male vallende een als voorzet bedoeld
schot van den Schotschen linksbuiten Mur
phy.
Schotsch overwicht.
De Schotten dringen intusschen nog meer
op en markeeren daardoor hun overwicht.
Verschillende hoekschoppen worden op het
Nederlandsche doel genomen en, doordat Ca-
rabine en Dykes steeds weer bij de Neder
landsche aanvallen den bal weten te be
machtigen, en hun voorhoede aan het werk
zetten, wordt de druk op het doel van Oranje
zwaarder.
Bij een zeer gevaarlijken aanval kan van
Male redden door den bal tot hoekschop te
verwerken Onze doelverdediger krijgt het
inderdaad druk, maar hij wordt zeer goed
ter zijde gestaan door Caldenhove en Weber,
die overal en steeds onvervaard, onbevreesd
ingrijpen.
Tegen het einde van de eerste helft komt
Nederland nog wat los. Er worden eenige
aanvallen opgezet, van Spaandonck geeft
zijn medespelers zelfs een goede kans, die
niet gebruikt wordt. En zoo breekt de rust
met blanken stand aan.
Feller tempo.
Evenals drie jaar geleden tegen Engeland
is het Nederlandsche elftal er dus :n ge
slaagd tot de rust den stand gelijk te hou
den. Hoe zal het na de rust gaan?
Het heeft er alles van, dat de Schotten
thans ernstige pogingen in het werk zullen
stellen om zich van de overwinning te ver
zekeren. Reeds direct na de hervatting wordt
het tempo sneller, maar ook de Orarjeploeg
laat zich niet onbetuigd en de Harder, die
in de eerste helft veel te weinig in het spel
betrokken was, geeft een voortref felij ken
voorzet, die Dawson voor ernstige moeilijk
heden stelt.
Schotland doelpunt.
Juist in een periode, dat de Schotten
geen sterk overwicht hebben, nemen zij
de leiding, en dat door een doelpunt, dat
zeker niet zeer overtuigend is. Na zeven
minuten krijgt O'Donnell den bal in dui
delijke buitenspelpositie. De Nederland
sche verdediging blijft appelleerend
staan, doch het fluitje van den scheids
rechter blijft uit. De linksbinnen Black
maakt daarvan gebruik om zich van den
bal meester te maken en met een laag
schot te scoren (0—1). Het publiek
steekt het niet onder stoelen en banken,
dat het de foutieve beslissing van den
scheidsrechter allerminst waardeert: de
Engelschman werd op een hevig fluit
concert vergast.
Begrijpelijkerwijze zijn ook de spelers door
dit zeer twijfelachtige doelpunt teleurge
steld, maar zij geven den moed niet op en
streven er krachtig naar den stand gelijk te
maken. Dit streven brengt den eersten Ne-
derlandschen hoekschop op het Schotsche
doel. Een felle scrimmage is het resultaat:
de verdediging weet redding te brengen,
maar Dawson blijft een oogenblik liggen.
Helaas hebben de aanvallen der onzen
nog steeds geen succes, terwijl aan den
anderen kant een tweede doelpunt ont
staat, eveneens van twijfelachtigen aard.
Het is n.1. de vraag, of ook dit tweede
doelpunt niet in buitenspelpositie ge
scoord werd. Zeker is de situatie niet
zoo duidelijk als bij den eersten goal.
Murphy is wat naar binnen gezwenkt en
lost van vrij grooten afstand een scherp
schot, dat doel treft (02).
Zoo is het aspect van den strijd in vijf mi
nuten tijds wel zeer veranderd Daarvoor een
Nederlandsch elftal, dat, hard werkend wel
iswaar toch een kleine kans op een gelijk
spel had, nu een ploeg, die met twee doel
punten achterstand een verloren wedstrijd
speelt.
Maar de onzen trekken ten aanval en Ne
derland komt zelfs gedurende eenigen tijd
v/at in de meerderheid Wij zien een Neder-
landschen aanval van ouderwetsch gehalte.
Het wordt een geweldige doel worsteling,
maar zonder succes voor Oranje. Twee mi
nuten later komt het Schotsche doel opnieuw
in groot gevaar. Uit een scherp schot van
van Spaandonck is een corner ontstaan, die
weer tot een scrimmage leidt, maar Dawson
blijft heer en meester.
Nederland is echter niet alleen aan het
woord. Eens krijgt O'Donnell een zeer
mooie gelegenheid, doch hij schiet recht te
gen van Male aan, waarna de wegspringen
de bal door Caldenhove tot hoekschop ver
werkt wordt.
Schotten vergrooten hun voorsprong.
In de 26e minuut wordt dan het von
nis over het Nederlandsche elftal defi
nitief voltrokken. Munro plaatst uit een
hoekschop den bal hoog voor het Ne
derlandsche doel. Even eenige kopbe-
wegingen der Schotten en van het
hoofd van Walker springt het leer in het
net (03).
Het is nu alleen nog de vraag, of het
Oranje-team de eer nog kan redden te
gen dezen sterken tegenstander. Er doen
zich inderdaad kansen voor. Zoo krijgt van
der Veen een kwartier voor het einde het
leer uit een kopbal van van Spaandonck
voor open doel: hij schiet echter naast.
Aan beide zijden worden aanvallen opge
zet, maar.de afwerking laat te wenschen
over.
De eer gered!
Toch brengen de laatste minuten nog de
bevrediging van een Nederlandsch doelpunt,
al is dat dan ook niet van groot gehalte.
Vijf minuten voor het einde lost van Heel
vanaf de zijlijn een schot. Dawson stopt den
bal, doch laat hem uit de handen vallen en
langzaam rolt de bal in het net.
De eer is dus gered.
De Schotsche verdediging is verder op
haar hoede en aan weerszijden is het kruit
verschoten Met Nederland in den aanval
komt het einde.
Welk een voortreffelijk positiespel
hebben de Schotten ons getoond. Zij
lieten den bal het werk doen, waar
door het den schijn had. dat onze
tegenstanders zonder eenige inspan
ning speelden. Door de lucht spelen
was een zeldzaamheid. Gewoonlijk
was het een tik-tak-spel, van man tot
man, van voet tot voet. Prachtig be-
heerschen deze spelers het korte
samenspel.
Maar tegelijkertijd was dit een kolfje
naar de hand van onze achterhoede, die
er telkens tusschen kon komen.
In technisch opzicht viel er voorts by
onze tegenstanders veel te bewonderen.
Een schitterende balcontrole constateerden
wij by alle spelers. En dan dat kopwerk
van de verdediging met spil Dykes aan het
hoofd! Het was soms hopeloos voor onze
voorhoedespelers, zoo weergaloos goed was
dit onderdeel van het spel verzorgd.
Toch zyn wij van meening, dat hier
geen wonderploeg tegenover het Neder
landsch elftal stond. Vooral in verdedigend
opzicht ontbrak er soms nog wel iets aan,
maar onze voorhoede was te zwak om hier
van op de juiste wijze te profiteeren.
Dat de rust met blanken stand was
ingegaan, was uitsluitend te danken
aan het prachtige spel onzer verdedi
ging en het uitstekende destructieve
werk van de middenilinie. Daarnaast
hadden onze halfspelers nog wel kans
gezien de voorhoede te voeden, maar
hier ontbrak ten eenemmale de aan
valsleider.
Vooral in de eerste helft was Vente ner
gens. Hij bleef maar op zijn plaats staan en
liet zich door Dykes schaduwen. Van der
Veen, hoe ijverig hij ook speelde wij
vonden hem den besten speler van den
aanval is nog geen Kick Smit. Dat van
der Veen er niet in geslaagd is den Haar
lemmer te doen vergeten, mag hem waar
achtig niet kwalijk genomen worden.
Opmerkelijk was wel het feit, dat in de
eerste helft Nederland probeerde
Schotsch te spelen. Vooral de vleugel van
SpaandonckWels hield het spel veel te
kort. Dat dit spelletje niet zoo accuraat
werd uitgevoerd als bij de Schotten, zal
wel duidelijk zijn! De Herder kreeg aan
vankelijk weinig te doen, maar toen men
ook aandacht aan links ging schenken,
probeerden de beide debutanten door open
spel de Schotsche verdediging uit elkaar te
halen, wat soms inderdaad succes op
leverde.
Er was echter geen verband in de voor
hoede, geen moment kreeg men den indruk,
dat deze linie beter kon, maar het tot op
dat oogenblik nog niet gedemonstreerd
had. Zeer zeker, in de tweede helft vlotte
het beter, toen werd de rechtervleugel
sneller, was van Spaandonck feller in zijn
spel, zat Vente er goed op, was handiger
en schotvaardiger dan vóór de rust. Maar
Wels bleef zwak en enkele fraaie kansen
voor open doel werden door het binnentrio
hopeloos gemist door slecht schieten.
Over deze verdediging en onze midden
linie kunnen wij slechts lof hebben. Het
was voor'dit zestal wel heel teleurstel
lend, dat onze voorhoede er niet meer van
terecht bracht. Immers, nu moesten zij
steeds handelend optreden en de druk op 't
Hollandsche doel was soms heel groot.
Vier doelpunten zijn er in dezen wed
strijd gescoord, maar fraai waren zij geen
van alle, o. i. waren beide eerste goals
van Schotland buitenspel. Tijdens het der
de doelpunt maakte O'Donnell free kick
en de Nederlandsche goal kon worden ge
noteerd nadat Dawson een blunder van je
welste had gemaakt.
De spelers.
Van Male heeft zijn doel goed verde
digd. Enkele felle, goed gerichte schoten
hield de Feijenoprdkeeper er uitstekend
uit. Veel schuld aan de drie doelpunten
had hij niet. Misschien heeft hij het schot
van Murphy, waaruit het tweede doelpunt
ontstond, verkeerd beoordeeld. Hij dacht
waarschijnlijk, dat het naast zou gaan.
Weber was moeilijk te passeeren. Zijn
wegwerken was keurig verzorgd. Alleen
heeft hij niet altijd de juiste opstelling in
't veld kunnen vinden. Caldenhove n,
hoewel iets minder, was toch zeker vol
doende en bleek geheel zijn inzinking te
boven te zijn gekomen.
In de middenlinie was Paauwe de
beste speler. Hij speelde fijntjes en destruc
tief tegelijk en vergat daarbij zijn voeden
de taak niet.
Anderiesen verzette in de eerste
helft in verdedigend cpzicht ontzaglijk veel
werk. Hij heeft een van zijn beste wed
strijden gespeeld. Zijn 40e mag er zijna. In
ae tweede helft ging hij meer naar voren
om de voorhoede in alle opzichten te steu
nen, doch het spreekt wel van zelf, dat de
Schotsche aanval daardoor meer de vrije
hand kreeg.
Van Heel speelde technisch een
hoogstaande partij voetbal. Maar ook nu
speelde zijn tekort aan snelheid hem soms
parten, waardoor Munro soms geheel on-
noodig vrij spel kreeg.
Over de voorhoedespelers spraken wij
reeds uitvoerig.
De Harder was zeer actief. Zijn
voorzetten stichtten herhaaldelijk verwar
ring in de Schotsche achterhoede. Hij kon
het weer goed met zijn partner van der
Veen uit het jeugdeltfal vinden. Dubbel
jammer was het, dat ce Heraclesman
direct na het begin door zijn enkel ging.
In normale omstandigheden was er van
den linkervleugel wellicht nog veel meer
kracht uitgegaan. Maar aan het optreden
van beide debutanten bewaren we in ieder
geval een uitstekende herinnering. Over
Vente hadden wij het reeds en voor
Wels kan Drager zeker in de plaats
komen. Weer zat er te weinig durf in het
spel van den kleinen rechtsbuiten. Hij
moest het in alle opzichten tegen de
Schotsche verdediging afleggen. Van
Spaandonck zwoegde den geheelen
wedstrijd voor twee, maar ook nu maakte
'zijn spel geen grootschen indruk.
In het Schotsche elftal waren eigenlijk
geen uitblinkers. Stuk voor stuk waren de
spelers hun plaats waard. Sterk op den
voorgrond traden keeper Dawson, spil
Dykes, aanvoerder Brown, O'D o n-
nell en Walker in de voorhoede.
De heer Argent leidde dezen sportle
ven wedstrijd gunstig, al w?het niet
zonder foutjes. Het tempo was snel en
deze scheidsrechter kon niet altijd goed
meekomen.
De stemming onder de Nederlandsche
spelers was er een van tevredenheid. Een
31 nederlaag tegen de beroemde Schot
sche ploeg was toch geen schande. En zon
der Kick Smit!
Smit zelf speet het misschien nog wel
het meest, dat hij niet had meegespeeld.
Daspel der Schotten, zoo vertelde hij ons,
ligt mij buitengewoon. Die verdediging
kun je zoo heerlijk uit elkaar trekken.
Neen, dat had een wedstrijd voor mij ge
weest, een kolfje naar mijn hand, was de
moening van den Haarlemmer.
Inderdaad zijn de doelpunten niet zoo
mooi, als menigeen zich wel gewenscht
had, zeide de heer Herberts, maar het
resultaat voor de Nederlandsche ploeg is
zeer behoorlijk. Voor de rust mag de ont
moeting dan zijn tegengevallen, na de rust
heeft het Nederlandsche elftal uitstekend
voldaan. Het was weer een echte wedstrijd
van Anderiesen. Kolosaal, wat heeft die
goed gespeeld.
De heer O. de Vries, voorzitter van de
technische commissie, was van meening,
dat beide debutanten, de Harder en van
der Veen goed gespeeld hebben.
De heer de Vries aarzelde, toen wij hem
vroegen, wat hij van het eerste doelpunt
dacht.
„Misschien wel mogelijk, buitenspel"
was het antwoord. „Van mijn plaats af
was dat zoo moeilijk te bekijken. Ik kan
wei direct verklaren, dat onze verdediging
uitstekend gespeeld heeft. Schotland speel
de beter dan Engeland enkele jaren ge
leden."
Ook de heeren E. G. Mundt en F. G.
Triebei, leden van de keuze-commissie,
waren tevreden over het gepresteerde van
Hollandsche zijde.
Allen zijn het er over eens: de halflinie
uitstekend, de verdediging schitterend.
En menigeen was de opinie toegedaan,
dat deze nederlaag een uitstekende leer
school voor de spelers is geweest, vooral
met het oog op den komenden wedstrijd
tegen Tsjecho-Slowakije voor het we
reldkampioenschap.
Geen overwinningsroes bij de
Schotten.
In de kleedkamer der Schotten viel van
een uitgelaten overwinningsstemming niet
veel te bespeuren. De heer G r a h a m,
secretaris van den Schotschen Voetbal
Bond, waakte angstvallig voor het welzijn
van zijn team.
Brown zeide, dat het resultaat van den
wedstrijd volkomen in overeenstemming
met de verwachting was. De 31 zege
achtte hij een goede overwinning, en hij
was tevreden over het verloop van den
wedstrijdd. „Het Nederlardsch elftal
aldus Brown is een goed all-round
team".
De heer George Graham sprak
van een goeden wedstrijd. De beste ploeg
heeft gewonnen. „Ik ben volkomen tevre
den en er is goed spel vertoond.
Onze overwinning is verdiend en de ge-
heele Schotsche ploeg heeft aan de ver
wachtingen voldaan".
Wat de Nederlandsche ploeg betreft,
prees hij in hoofdzaak de verdediging.
De voorzitter van den Schotschen Bond,
de heer B o w i e, achtte den uitslag even
eens juist. Ook hij had veel lof voor de
Nederlandsche achterhoede, die hij zeer
sterk noemde, doch deze voorhoede vond
hij zwak.
Argent zegt: geen buitenspel.
Het spreekt van zelf, dat wij na afloop
ook scheidsrechter Argent hebben opge
zocht, die ons positief verklaarde, dat het
eerste doelpunt geenszins buitenspel was
geweest. Niet alleen ik, maar ook de beide
Nederlandsche grensrechters zijn deze
meening toegedaan, aldus de Engelsche
referee.
Schotland gaf een spelletje ten beste,
aldus mr. Argent, dat op gelijke hoogte
stond als in den wedstrijd tegen Engeland.
Het was een goede sportieve ontmoeting,
welke ik met veel plezier geleid heb.
De beste Nederlandsche spelers waren
van Male, de beide backs, Anderiesen en
bij Schotland keeper Dawson, spil Dijkes,
Brown, Walker en O'Donnell.
En als wij zijn kleedkamer willen ver
laten, verklaart hij ons nog eens nadruk
kelijk: „Really, it was a perfectly good
goal!"
Utrecht heeft weer een eerste-klasser.
Dat is wel het voornaamste, wat er van
de voetbalvelden te melden is. D.O.S.
won met een doelpunt verschil van het
Amsterdamsche D.W.V. en hoewel de
uitslag niet de verhouding is, doet het
niets af aan de promotie.
H.-D.V.S. heeft zich gered: na een
spannenden strijd werd na bijna 2 uur
spelen de winnende goal gemaakt. En
Emma kan het volgend seizoen een nieu
we poging doen.
In het Zuiden won Bleijerheide den
uitwedstrijd tegen Hero en is dus bijna
niet meer in te halen. Alleen Miranda
heeft nog een kansje, dank zij de zege
op de Valk. Maar dan moet er heel wat
gebeuren, getuige den stand:
Bleijerheide 4 4 0 0 17—5 8
Miranda 4 2 11 12—10 5
De Valk 5 2 0 3 10—11 4
Hero 5 0 1 4 3—16 1
Voor den landstitel streden Be Quick en
P.S.V. op het terrein van laatstgenoemde.
De Groningers wonnen met 52, zoodat zy
niet op de laatste plaats eindigen.
Heracles 7 6 0 1 21—9 12
Feyenoord 7 5 2 0 18—7 12
Be Quick 7 2 14 12—15 5
D.W.S. 6 0 3 3 3—7 3
P.S.V. 7 0 2 5 7—25 2
De Boys promoveeren.
En dan een belangrijk Alkmaarsch gebeu
ren in de voetbalwereld. De Boys trokken
naar Bloemendaal, hadden aan een gelijk
spel reeds genoeg en.... speelden gelijk!
Zoodat zij Alkmaar een tweede tweede-klas-
ser bezorgden. Weliswaar heeft Bloemendaal
de Alkmaarders beide keeren een puntje af
gesnoept, maar de Boys speelden iets regel
matiger en wonnen den promotiestrijd onge
slagen.
De eindstand luidt:
Alkm. Boys 4 2 2 0 8—3 6
Bloemendaal 4 12 1 66
Z.V.V. 4 1 0 3 5—10 2
In de res. 3e klasse speelde Ajax IV gelijk
met Z.V.V. II, zoodat de Amsterdammers
promoveeren:
Ajax IV 4 2 2 0 86 6
West-Frisia II 3 111 107 3
Z.V.V. II 3 0 1 2 4—9 1
Thans resten nog enkele wedstrijden. In
het Noorden moet de extra-wedstrijd Hooge-
zandF.V.C. gespeeld worden en in Almelo
nog HeraclesFeyenoord. In beide ontmoe
tingen kan de beslissing vallen. En als
Bleijerheide nog een wedstrijd wint, is in het
Zuiden ook alles klaar.
En dan zien we uit naar de wereldkam
pioenschappen!
In een erbarmelijk slechten wedstrijd heeft
P.S.V. op eigen veld ook voor de vertegen
woordigers van het vijfde district van den
K.N.V.B. de vlag moeten strijken.
Het spel dat de beide teams op het mid
denveld vertoonden bleef zóó ver beneden
de maat, dat men soms moeite had, te geloo-
ven, dat er eerste klassers aan het werk wa
ren, om van eerste klasse kampioenen nog
maar heelemaal niet te spreken.
De Groningsche defensie begon zeer zwak:
telkens trapten de robuste noordelijke ver
dedigers den bal recht omhoog en daar de
Eindhovensche aanvallers in het eerste
kwartier zeer agressief waren beleefde
Wachters benauwde oogenblikken.
Na 26 minuten spelen kreeg P.S.V. het
doelpunt, waarop zij allang recht had: Wal-
laert kopte den bal uit een hoekschop hoog
in den hoek (10).
De tegenaanvallen, die de Groningsche
voorhoede ondernam, waren niet talrijk,
doch gevaarlijk. Dit bleek toen de beide Blij-
hams in de 40e mmuut getweeën door de
Eindhovensche verdediging liepen, een goed
staaltje samenspel, dat met een kopbal van
den midvoor bekroond werd (11).
Ofschoon P.S.V. daarna een stormloop op
de Groningsche veste ondernam, ging Be
Quick toch met 12-voorsprong de rust in.
Twee minuten voor rust n.1. deden de Gro
ningers een uitval over rechts, waarbij Blij-
ham Lanegger passeerde en een voorzet gaf,
welken Fabels met een goed schot benutte.
De voorhoede der noordelijken bleef ook
na de rust gevaarlijker, doordat zij byna elke
kans uitbuitte. Reeds na vier minuten spelen
kwam het derde doelpunt: Blijham Sr.
stormde na een voorzet van zijn broer op
het doel af en bij zijn pogingen om dien
stormloop te stuiten, trapte Laneggen in
eigen doel (13).
P.S.V. deed daarna een uiterste poging om
de balans in haar voordeel te doen omslaan
en inderdaad slaagde het er in den achter
stand te verkleinen (23)
De Groningers antwoordden onmiddellijk
met een tegenaanval over links en Blijham
Jr. kopte een voorzet van zijn linksbuiten
in den hoek (24).
Daarmede was het pleit beslecht.
Zeven minuten voor het einde loste Fa
bels tusschen drie P.S.V.-ers staande, van
wel 25 meter afstand een zóó verbijsterend
hard schot, dat de bal in het net lag, voor
dat Boumans ageerde! (25).
D.W.V. speelde beter voetbal.
De eerste helft van den strijd verliep zon
der doelpunten.
Beide ploegen waren zoozeer op de verde
diging ingesteld, dat er voor de voorhoeden
geen kans was om door te breken.
In de tweede helft nam D.W.V. aanvanke
lijk het initiatief en belaagde het D.O.S.-doel,
doch de backs en in laatste instantie Vee-
nendaal weerden zich goed. Toch wist Kreu-
ger na 8 minuten van vrij grooten afstand
geheel vrijstaande den Utrechtschen doel
man met een mooi schot te verrassen, 01.
Lang profiteerde D.W.V. evenwel van dezen
voorsprong niet, want nog geen twee minu
ten later wist B. van der Leur na goed over
zetten van Dumortier via keeper Kwak de
partijen op gelijken voet te brengen, 11.
D.O.S. kwam tegen het einde, na tal van
vrije schoppen tegen zich, geweldig opzet
ten en met nog acht minuten spelen in zicht
slaagde B. van der Leur er in met een dia
gonaal schot via den binnenkant van de paal
een tweede doelpunt te maken, hetgeen de
Utrechtenaren het le klasseschap bracht.
Wel poogde D.W.V. nog gelijk te maken,
doch D.O.S. gaf geen krimp. Onder de
grootste spanning kwam het einde van dezen
allesbehalve fraaien strijd.
In een uiterst spannenden wedstrijd, wel
ke door 18000 toeschouwers werd bezocht, is
H.-D.V.S. erin geslaagd om van Emma te
winnen en haar eerste klasseschap te behou
den.
Na 17 minuten nam H.-D.V.S. de leiding
toen L Janse een voorzet van Borrani via
de Jong kreeg toegespeeld. Op korten af
stand van het doel had hij weinig moeite te
doelpunten. Dat was het sein voor Emma
om het tempo nog wat te verhoogen en een
serie van uiterst gevaarlijke open aanvallen
moest door de H.-D.V.S.-verdediging worden
verwerkt.
Na een klein half uur kwam uit een hoek
schop van van der Rest door een fraaien
kopbal van Verschoor de verdiende gelijk
maker (11).
In de tweede helft hebben beide partijen