Het tornooi om het wereldkampioenschap.
Le Havre kreeg zijn grooten wedstrijd.
DERDE BLAD.
Nederland door Tsjecho-Slowakije uitgeschakeld.
Geflatteerde 3-0 zege der
Tsjechen.
Een Nederlandsche nederlaag om trotsch op te zijn.
Van Male de held van den dag.
Opmerkelijk veel gelijke
spelen.
Verlengingen aan de orde van
den dag.
SPORT EN WEDSTRIJDEN
voetbal
(Van een specialen verslaggever.)
Nederland is door een 3O-nederlaag
tegen Tsjecho-Slowakije uitgeschakeld
van verdere deelneming aan de wereld
kampioenschappen voetbal. Nadat in den
reglementairen speeltijd beide landen er
niet in geslaagd waren een doelpunt te
maken, moest de strijd met twee maal
een kwartier verlengd worden. In die
verlenging speelde het Oranje-elftal met
10 man wegens het uitvallen van Van
der Veen, die aan den linkerenkel ge
wond was.
Het moreel van de Nederlandsche
ploeg, welke anderhalf uur zoo moedig
gestreden had, kreeg door de numerieke
minderheid een geduchten knak en nu
ook het uithoudingsvermogen een be
langrijk woord ging meespreken, moest
Oranje wel voor de Tsjechen capitulee-
ren.
Intusschen had het Nederlandsch elftal
een interressant spel te zien gegeven en me
nigeen was de overtuiging toegedaan, dat als
Nederland in de eerste helft de leiding had
kunnen nemen en dat heeft toch verschei
dene malen binnen de mogelijkheden gele-'
gen dit de Tsjechen zóó gedemoraliseerd
zou hebben, dat de kans op een uiteindelijke
Hollandsche overwinning zeer groot zou zijn
geweest. Een feit, hetwelk ons door verschil
lende Tsechische officials ronduit werd toe
gegeven.
Tsjecho-Slowakije heeft de overwinning,
dank zij het in de tweede helft vertoonde
*pel, wel verdiend, maar de doelcijfers geven
de verhouding geenszins weer.
De wedstrijd.
Van Heel had de toss gewonnen en koos
den wind, die over de lengte van het veld
Stond, mee, terwijl de Tsjechen bovendien
nog tegen de zon in speelden.
Om precies vijf uur bracht midvoor Ze-
man den bal aan het rollen, waarbij de elf
tallen als volgt stonden opgesteld:
Nederland
Van Male
Webei- Caldenhove
Paauwe Anderiesen van Heel
Wels v. d. Veen Vente Smit de Harder
Rulc Nejedly Zeman Simunek Riha
Kopecky Boucek Kostalek
Daucik Burgr
Planicka
Tsjecho-Slowakije.
Het begin was veel belovend. Holland
kreeg de eerste kans, toen het leder hoog
voor het Tsjechische doel werd gespeeld en
de Harder fraai inkopte. Maar Planicka be
wees onmiddellijk, dat de meest beroemde
doelverdediger van Centraal Europa nog
steeds een keeper met groote talenten is.
Kort samenspelend trokken de Tsjechen ten
aanval, maar onze verdediging wist het ge
vaar te keeren. Snel golfde het spel op en
neer en na vier minuten mocht Wels reeds
den eersten hoekschop nemen, welke even
wel kon worden weggewerkt. Maar de klei
ne Unitas-man kreeg direct daarop het leder
nog eens toegespeeld, hij zette voor, maar
Vente kon vlak voor doel den effectvollen
bal niet meer bereiken. De Harder zat intus
schen ook niet stil en na tien minuten spelen
ontstond een zeer spannend moment voor
het Tsjechische doel. Van der Veen had den
bal in het midden gekregen, hij plaatste naar
Wels, keeper Planicka liep uit, viel, raakte
het leder kwijt. Van der Veen was er direct
bij, schoot in den doelmond, een worsteling
ontstond, een schot van Vente werd door
Burgr, daar Planicka nog steeds niet was
teruggekeerd, met de knieën er uitgehouden;
nog was de bal niet weggewerkt, Smit loste
een scherp schot, dat juist over de lat ging!
De Tsjechen, geprikkeld door het dreigen
de gevaar, vielen enthousiast aan met het
resultaat, dat zij kort achter elkaar twee
hoekschoppen konden nemen, maar het ini
tiatief bleef voorloopig bij Nederland.
Zoo verliepen de eerste twintig minuten
xnet een voor het oog zeer aantrekkelijk vlot
apel, waarbij ongetwijfeld Holland de meeste
kansen had gehad.
Na een half uur zette onze rechtervleugel
keurig samenspelend een snellen aanval op.
Het leder belandde bij Smit, die een schot
inzond, laag in den rechterhoek, maar Pla
nicka was wederom op zijn post. Zonder met
iemand in aanraking geweest te zijn, bleef
Smit liggen. Hij moest even het veld verla
ten, doch keerde na enkele minuten geluk
kig terug. Het spel bewoog zich nu meer op
het middenveld, het tempo verslapte in de
laatste minuten voor de rust aanmerkelijk,
waarbij de Tsjechen iets meer in den aanval
waren, zonder echter in staat te zijn een be
hoorlijk schot te lossen.
Zoo kwam de rust met blanken stand.
De tweede helft.
In de pauze vernamen wij, dat een omzet
ting in de Hollandsche voorhoede zou wor
den aangebracht. De Keuze-commissie plaat
ste van der Veen op den linkervleugel, zoo
dat hij weer, evenals in het jeugdelftal,
haast de Harder stond. Smit kwam op de
midvoorplaats.
Zou deze verandering tevens een verbe
tering in de productiviteit onzer voorhoede
brengen?
De wind was intusschen geheel gaan lig
gen, zoodat de Oranje-hemden alleen het
nadeel van de zon tegen hadden. Van Male
had hier natuurlijk het meeste last van. Bij
na was hij, enkele minuten na de hervat
ting, verrast door een laag, hard schot van
Nejedly, van grooten afstand gelost.
Een tegenaanval van de Nederlandsche
voorhoede bood Vente een prachtige kans de
score te openen, maar de Feijenoorder faal
de met zijn schot. De Tsjechen bleken echter
niet van plan om hun heil in de verdediging
te zoeken. Integendeel, met korte passenspel
trachtten zij Caldenhove c.s. te overrompe
len en werkelijk dreigde er vooral van den
linkervleugel Rulc-Nejedly gevaar. Eenmaal
kon Paauwe slechts op het nippertje redden,
toen van Male reeds gepasseerd was, zij het
ten koste van een hoekschop.
Door het open karakter van de Holland
sche aanvallen bleven deze, hoewel minder
talrijk, voortdurend gevaarlijk. Een prach
tige pass van Vente naar den vrijstaanden
Wels was de inleiding voor een schitteren
den aanval van Oranje. Wels legde de» bal
even stil, een afgemeten voorzet volgde, het
leder kwam bij de Harder, die onmiddellijk
inschoot. Planicka viel uit en dook en greep
het leder schitterend klemvast.
Het spel golfde, evenals in het eerste half
uur vóór de rust, zeer snel op en neer, nu
eens waren de Oranjehemden voor het Tsje
chische doel, enkele seconden later moesten
Weber c.s. weer handelend optreden.
Een licht veldoverwicht van Tsjechoslo-
wakije was na 20 minuten toch wel merk
baar. Verscheidene hoekschoppen waren er
het gevolg van en we noteerden er op van
Male's doel kort na elkaar niet minder dan
vier. Enkele prachtige scoringskansen kre
gen de Tsjechen daarbij, maar het Neder
landsche doel was als dichtgenageld. Smit
bleek inmiddels naar de rechtsbinnenplaats
verhuisd te zijn, terwijl Vente weer als mid
voor ging spelen.
Aangezien onze piiddenlinie zich geheel
op haar verdedigende taak moest instellen,
was onze voorhoede geheel aan haar zelf
overgeleverd, terwijl de Tsjechische mid
denlinie voortdurend achter den aanval aan
zat. De Hollandsche aanvallen waren zeer
beperkt, niettemin wist de Oranjevoorhoede
nog fwee hoekschoppen te forceeren. Na 35
minuten bracht de Harder uitstekend op, zijn
als voorzet bedoeld schot werd door Pla
nicka gestopt, juist voor de voeten van den
toeloopenden Vente pikte de keeper het le
der weg. In de laatste tien minuten was het
spel weer wat meer verdeeld.
En toen scheidsrechter Leclercq het einde
aankondigde, was de stand steeds blank.
De verlenging.
Er moest dus verlengd worden, twee maal
een kwartier. Na vijf minuten rust keerden
de beide elftallen in het veld terug. Van
Heel won den toss opnieuw en koos de zon,
die thans met een zeer schuinen hoek op het
veld scheen, mee.
Bij de cornervlag trachtte van dei-
Veen, die teruggekomen was om den bal
op te halen, het leder te bemachtigen.
Een der Tsjechen sprong hem daarbij op
den linkervoet. De Heraclesspeler bleef
met erge pijn op het veld liggen en
moest naar de kleedkamer gebracht wor
den. Hier bleek, dat de oude blessure
aan den linkerenkel, tegen Schotland op-
geloopen, geraakt was. Het was onmoge
lijk voor hem om verder te spelen, zoo
dat Nederland de verlenging van een
half uur met tien man moest spelen.
De beslissing gevallen.
Onmiddellijk trachtten de Tsjechen van
deze numerieke meerderheid te profiteeren.
Onze verdediging sloeg den aanval af, doen
het leder werd slechts half weggewerkt.
Kostalek liep snel toe en zond van zeker
wel 30 meter afstand een scherp schot in.
Via een been van een der spelers, die zich
nog vlak voor het doel bevonden, vloog den
bal in den linkerbovenhoek onhoudbaar voor
van Male (01).
Met tien tegen elf man, waarbij Smit
voorts nog op halve kracht speelde, was het
voor onze landgenooten een hopelooze taak
den achterstand in te halen.
Het moreel van de Oranje-hemden was ge
knakt, er was een bres geschoten in den
muur, die twee maal drie kwartier had stand
gehouden.
Na een kwartier werd gewisseld. Het spel-
beeld bleef hetzelfde. De Tsjechen bleven
voortdurend druk uitoefenen en vijf minu
ten na de hervatting scoorde Nejedly na ge
raffineerd samenspel van het binnentrio,
waar tegenover onze achterhoede machteloos
stond, het tweede Tsjechische doelpunt, 02.
Van Heel ging naar voren om de vier aan
vallers te steunen en te trachten thans de
eer te redden. Bij een van de weinige uitval
len kreeg Wels den bal toegespeeld, na een
korte rush plaatste hij scherp voor doel, waar
de Harder den bal maar voor het intrappen
had. Maar inplaats van met den binnenkant
van zijn schoen te schieten, raakte hij het
leder met de wreef, waardoor het schot on
zuiver werd en naast ging! Aan den anderen
kant zond Rulc een zeer hard schot in, dat
van Male, die den geheelen wedstrijd in bui
tengewonen vorm was, prachtig stopte. In
de laatste minuten gaf Holland, volkomen
uitgespeeld, den strijd op, Zeman slaagde er
nog in een derde doelpunt voor zijn land te
fabriceeren, terwijl Wels een keurig schot
inzond uit een voorzet van de Harder, maar
Planicke was er al weer bij. Zoo kwam het
einde van den wedstrijd met een 3O-over
winning der Tsjechen.
Twee volkomen verschillende helften.
De wedstrijd droeg een spannend karak
ter, dank zij het feit, dat het spel van doel
tot doel golfde en beide voorhoeden talrijke
malen een scoringsgelegenheid kregen. Er
werd vooral in de eerst helft door Nederland
in hoog tempo gespeeld, terwijl na de pauze
de rollen precies omgedraaid waren. Het uit
vallen van van der Veen heeft tenslotte de
match beslist en voor een dergelijken wed
strijd is het toch wel te betreuren, dat de
beroemde invallers-bepaling nog steeds van
kracht is.
In technisch opzicht viel er in de Tsjechi
sche ploeg veel te loven, maar ook onze land
genooten bleken maar al te goed de fijne
kneepjes van het spel te kennen en vooral
Caldenhove, Paauwe, van Heel en de Harder
muntten in dit opzicht uit.
In de eerste helft kon het Nederlandsche
elftal sterk aanvallend spelen, omdat de
voorhoede van Tsjechoslowakije het korte
pass-spel veel te ver doorvoerde en in
plaats van in de lengte, in de breedte ope
reerde. Opmerkelijk was, dat de Tsjechen
deze opvatting in de tweede helft volkomen
hebben laten varen. Toen gooiden zij het spel
veel meer open, profiteerde men van de
snelle buitenspelers en kwam er als gevolg
daarvan veel meer vaart in het Tsjechische
spel.
Over het Nederlandsch elftal kan men, hoe
goed er ook gespeeld is, niet onverdeeld te
vreden zijn. Het ploegverband was wel goed,
maar onze voorhoede heeft nog steeds niet
de juiste samenstelling gevonden.
Vooral de bezetting van de midvoorplaats
is nog altijd het zwakke punt. Vente moge
dan een stormram zijn, hij is niet bewege
lijk enzijn schot faalde ook dezen
middag volkomen.
Van Male heeft prachtig gespeeld. Hij
heeft Planicka volkomen in de schaduw ge
steld.
Talrijk waren de schoten, welke op zijn
doel werden gelost, maar schijnbaar onhoud
bare ballen werden op meesterlijke wijze
door hem gestopt. Aan de doelpunten kon hij
weinig doen, ze waren onhoudbaar voor
hem. Hij was de beste speler van het Neder
landsche elftal.
Weber hebben wij practisch geen fout zien
maken. Met zijn robust spel wierp hij zich
steeds op het juiste moment tusschen de
aanstormende Tsjechen en in de meeste ge
vallen slaagde hij erin, het korte samenspel
van onze tegenstanders te breken. In de
tweede helft, toen de Tsjechen veel meer
het open spel-systeem toepasten en er daar
door meer vaart in hun aanvallen zat, kwam
hij voor zeer moeilijke situaties te staan,
doch hij sloeg zich er schitterend door heen.
Hij had zijn gelijke in Caldenhove, die zijn
internationalen vorm weer volkomen te pak
ken had. Zijn spel was misschien iets fijner
afgestemd dan dat van den A.G.O.V.V.-er,
maar daartegenover stond, dat hij enkele
malen zich door Riha gepasseerd zag.
Individueel heeft het drietal middenspe
lers voortreffelijk gespeeld. In de eerste
helft was Anderiessen de uitblinker. Hij
heeft een van zijn beste wedstrijden uit zijn
internationale loopbaan gespeeld.
Paauwe was er tegen Schotland beter in.
Niettemin was zijn totaalprestatie meer dan
voldoende en in defensief opzicht heeft hij
een prachtig partij voetbal laten zien.
Van Heel riskeerde veel meer. In tech
nisch opzicht was hij de evenknie van vele
Tsjechische profs. Maar hjj schoot ook nu
weer in snelheid te kort. In de verlenging,
toen Nederland met tien man speelde en
Tsjecho-Slowakije de leiding had genomen,
waagde van Heel zich geheel naar voren en
trachtte daarbij het gat in de voorhoede aan
te vullen. Het was een tactiek, welke gezien
de omstandigheden, volkomen verantwoord
mocht worden genoemd, doch welke helaas
geen succes had.
In de voorhoede was de Harder veruit de
beste man. Vooral in de eerste helft stichtte
hij met zijn snelle rennen herhaaldelijk ver
warring in de Tsjechische achterhoede.
De Harder was overigens sterk gehandi
capt door het feit, dat Smit niet volkomen
fit was.
Na de Harder heeft van der Veen een uit
stekende partij gespeeld. Hij was onver
moeid, haalde de ballen van het midden van
het veld en dirigeerde ze naar links en naar
rechts. Vóór de rust kon hij het met Wels
goed vinden, in de tweede helft stond hij de
Harder uitstekend ter zijde. Op een punt
echter viel hij wat tegen: zijn schot was
verre van zuiver. Ontzaglijk jammer was het,
dat hij in de verlenging niet meer mee kon
spelen.
Vente is geen midvoor en was het ook nu
niet. Tegen Schotland vond hij steeds den
stopperspil tegenover zich, maar tegen Tsje
cho-Slowakije was dat in het geheel niet het
geval, daar Boucek sterk aanvallend speel
de. Niettemin hebben wij van den Feijenoor
der weinig groote dingen kunnen ontdekken.
Voortdurend bleef hij op dezelfde plek staan
en wachtte af, of de bal hem zou worden toe
gespeeld.
Smit speelde linksbinnen, midvoor en
rechtsbinnen en vaak ontdekte men hem ook
ergens in de middenlinie. Hij was er steeds
maar weer op uit het spel zóó te dirigeeren.
dat daaruit een gevaarlijke situatie voor het
Tsjechische doel zou kunnen ontstaan. En
toch was het ditmaal Smit op zijn best niet.
Reeds in de eerste helft bleek hij last van
zijn knieblessure te hebben, waardoor de
vaart uit zijn spel was en hij zich niet zoo
goed kon geven. Hij beperkte zich er toe zijn
teamgenooten den bal voor de voeten te
leggen, maar zelf schoot hij niet. Het was
dus geen Kick Smit in topvorm, dien wij
hebben zien spelen, integendeel: hier deed
een speler mee, die slechts vijftig procent van
zijn capaciteiten kon ontplooien.
Tenslotte Wels. Ook nu heeft de Unitas-
man wel voldaan, al konden wij ons niet aan
den indruk onttrekken, dat zijn spel lang
zaam aan minder wordt.
(Van een specialen verslaggever).
Het wonder van een Hollandsche
zege op de Tsjechen, waar we Zaterdag
op zinspeelden, is niet geschied,
maarhoe weinig had het gescheeld
of Holland had zijn voetbalwonder vol
bracht. Anderhalf uur lang werden de
Boheemsche profs in bedwang gehou
den door onze verdediging en pas in de
verlenging bezweek deze oranjemuur,
waarin van Male als sluitpost wonderen
verrichtte, op een moment dat we door
het uitvallen van v. d. Veen met tien
man speelden. Verloren, maar welk een
nederlaag zoo eervol als het maar
eenigszins kan na een gelijk opgaanden
strijd van fraai en spannend voetbal.
Fraai voetbal was het ongetwijfeld, het
spel stond een klasser hooger dan bij
DuitschlandZwitserland, den wedstrijd
dien we den vorigen dag aanschouwd had
den, en om ons heen waren de Fransche
toeschouwers „weg" van het Hollandsche
elftal, dat zich volkomen gelijkwaardig be
toonde aan de befaamde Tsjechen. Le
Havre kreeg zijn grooten wedstrijd, grooter
dan men aanvankelijk verwacht had.
En spannend! Nederland in de eerste
helft sterker, de Tsjechen in de tweede
helft sterker en daarna nog twee ver
lengingen van een kwartier, die we ge
makshalve maar als de derde en vierde
speelhelft kunnen betitelen. Als Smit en
v. d. Veen niet geblesseerd waren geraakt,
als we een beteren rechtsbuiten hadden
gehad dan de bange Wels, die reeds in de
eerste minuten zijn angst voor den stevigen
Daucik demonstreerde door zich met de rug
naar hem toe te keeren, en als Vente wat
doortastender was geweest, dan zou zich
het wonder voltrokken hebben, nu zege
vierde de ploeg met het meeste uithou
dingsvermogen, zooals men dat van profs
tegenover amateurs verwachten mag. We
hebben verloren, maar met eere komen we
terug uit Le Havre, waar 20.000 Fransche
toeschouwers getuige zijn .geweest van een
roemrijke bladzijde in onze voetbalhistorie.
We schreven het reeds: tegen oogenschijn-
lijk onverslaanbare teams als Uruguay,
Oostenrijk, Engeland, e.a. speelt Nederland
zijn beste voetbal. Het was een nederlaag
om trotsch op te zijn!
Trotsch op Van Male.
En trotsch waren de Hollandsche
supporters op hun langer dan lange
keeper van Male (wie zei ook weer dat
hij zwak was op lage ballen), op den rots
Weber, op Anderiesen in zijn zooveel-
ste voetbaljeugd, op de Feyenoord-
goochelaar in de middenlinie en op al
de anderen van het elftal, dat met eere
ten onder ging, na tweemaal drie kwar
tier gelijk te hebben gestaan.
Er waren after all nog heel waf Holland
sche supporters, dat bemerkten we in de
Fransche hoofdstad. Immers, de treize-
quinse oftewel de trein, die Zondagmiddag
om kwart na één uit Parijs naar Le Havre
vertrok, bleek grootendeels „Hollandsch"'
te zijn geworden, want de paar honderd
supporters, die onze oranjeploeg tegen de
Tsjechen zouden gaan aanmoedigen, namen
onder gezwaai met roodwitblauwe vlagge
tjes en onder den Olympischen krijgskreet
uit onze zwemwereld „H.O.L.L.A.N.D,
Holland spreekt een woordje mee" den
trein op het station St. Lazare, zoo radicaal
in, dat de Fransche treinreizigers zich maar
met staanplaatsen in de gangen tevreden
moesten stellen. Weliswaar is ons suppor
terslegioen nog meer dan gedecimeerd
sinds den tocht der vijfduizend" in Milaan-
1934, maar een vierhonderd landgenooten
stapten er toch zeker in dezen boottrein
naar de havenstad, waarbij de Ned. Reis-
vereeniging met een gezelschap van 170
personen een leidende rol speelde door
kwistig vlaggetjes uit te reiken. Onze ten
nissers Hughan en van Swol, die met een
eervolle nederlaag tegen Menzel en Heckt
(ook de Tsjecho-Slowaken!) het Parijsche
tennistournooi hebben moeten verlaten,
komen het Nederlandsche supporterscon
tingent in de boottrein versterken en als
om kwart over één de lange rapide zich in
beweging zet, wapperen uit schier alle cou
péramen de roodwitblauwe kléuren.
Hoe stimuleerend dat vlagvertoon in den
vreemde kan werken op de voetbalploeg
hadden we juist den vorigen dag in het
Pare des Prices kunnen zien bij den ope
ningswedstrijd van het wereld tournooi:
„Ik wist niet, dat ik deze lichte spor
tieve ontspanning zóó noodig had."
(Een H. L. O.-'er '37)
Duitschland—Zwitserland. Tegenover de
duizenden geestdriftige Zwitsers met hun
roode vlaggetjes met het witte kruis erop,
vielen de honderden Duitschers volkomen
weg; de Zwitsersche geestdrift op de tribu
nes en de Zwitsersche geestdrift op het
speelveld stak de aanvankelijk neutrale
Fransche toeschouwers dusdanig aan dat
geleidelijk alles brulde: „hup Suisse, hup
Suisse" tot verbazing van een Duitscher
achter ons, die, blijkbaar niet op de hoogte
van de Fransche taal, informeerde: „Was
rufen sie: Anschlusz?"
Het zwakke Zwitserland.
In 1934 had Zwitserland als één van de
„zwakste acht" onze oranjeploeg te Milaan
uit den strijd gekegeld, in 1938 waren de
Zwitsers, wederom bij de „zwakste acht"
ingedeeld, volkomen gelijkwaardig aan het
gecombineerde elftal van de staten, die in
1934 den derden prijs (Duitschland) en den
vierden prijs (Oostenrijk) gewonnen had
den. De Hemel beware je voor zulke
„zwakkelingen" als tegenpartij. Op het ge
bied van spelkwaliteit was het anders „a
poor match", vooral de Duitschers bleven bij
dit eerste internationale voetbaldebuut van
Groot-Duitschland verre onder de verwach
tingen van hun landgenooten, maar is het
eigenlijk wel zoo vreemd dat men uit zes
spelers met het automatische ingestudeerde
Duitsche speltype en vijf spelers met de
fantasievolle Oostenrijksche stijl niet direct
een eenheid kan maken? Als men het con
certgebouworkest gaat combineeren met
Jack Hylton's showband zal toch ook nie
mand verwachten dat er na 'n paar spoed-
repetities iets geweldigs op muziekgebied
valt te hooren, ofschoon elk orkest op zich
zelf een meester in zijn genre is.
Twee uur lang vochten Duitschers en
Zwitsers tevergeefs om de overwinning,
vechten was het met recht, want scheids
rechter Langenus moest de eene free-kick
na de andere uitdeelen, terwijl er achter
zijn rug om nog het noodige extra geschied
de. Zoo stond hij er met zijn rug naar toe,
toen Pesser en Minelli elkaar elk een schop
gaven, maar toen Pesser het vijf minuten
later weer deed, werd hij gesnapt met als
straf de eenige juiste beslissing: het veld
uit. Een voetbalveldslag was 't in den trant
van ItaliëSpanje te Florence, slecht spel
maar sensatie na sensatie, echt 'n wedstrijd
voor het publiek, zoodat we een uitverkocht
huis voorzien als Donderdag a.s. een re
prise van dezen titanenkamp zal worden
gegeven. Dat is het voetbal-zonder-par
doen zooals men het speelt in een modern
wereldkampioenstournooi volgens afvalsy-
steem. Wie anders speelt, wordt beslist géén
wereldkampioen
Wankele goalpalen.
We hebben ons dezer dagen een grapje
over de Fransche organisatie gepermitteerd
door te veronderstellen dat men wel eens
vergeten kon om de goalpalen neer te zet
ten; welnu, bij DuitschlandZwitserland
stonden er goalpalen, maar ze stonden zoo
wankel, dat scheidsrechter Langenus er
voor den wedstrijd een terreinknecht op af
stuurde om ze wat steviger in den grond te
pooten uit vrees dat anders bij een kort
schot de heele goalconstellatie in elkaar zou
zakken. Dat de bovenlat van de eene goal
in het midden doorboog kon niet meer ver
holpen worden; in de hoeken was de goal
ettelijke centimeters hooger dan in het
midden!
In Le Havre, waar het minder heet maar
toch ook zonnig was, trok Nederland
Tsjechoslowakije natuurlijk niet zóóvel pu
bliek als de wedstrijd van den vorigen dag,
die een recette van een half millioen francs
had opgeleverd. Als men bedenkt dat de
Franschen uit de recette der 15 wedstrij
den een totaal van 5 millioen francs on
kosten moeten dekken, kan men begrijpen
hoe prettig de F.F.F.A. het vond dat juist
die voordeelige wedstrijd overgespeeld
moet worden en opnieuw voor een half
millioentje kan zorgen. Er waren in Le
Havre circa twintigduizend toeschouwers,
die alle plaatsen van het stadion in beslag
namen voor zoover die plaatsen althans in
de schaduw gelegen waren; op tribunes aan
den zonkant waren groote gapingen te be
speuren. Een vrij primitief stadion aan den
voet van een heuvel, wat kaal maar niet
ongezellig. Het officieele programma be
reidde aan de Hollanders eenige vroolijke
oogenblikken, want we zagen daarin Pijpers
als linkshalf, van Spaendonck als linksbui
ten en de Boer als midvoor opgesteld, zoo
dat men in deze opgave blijkbaar maar op
goed geluk wat namen genomen had!
Niet alleen bij Nederland—Tsjecho-Slowa
kije heeft het gespannen, maar ook in vrij
wel alle andere ontmoetingen is er fel ge
streden om de overwinning en moest er ver
lengd worden voor en aleer er een defini
tief resultaat bereikt was.
Volgens het rondenschema van het tor
nooi laten wij allereerst de resultaten van
de achtste finales volgen:
Parijs: FrankrijkBelgië 31 (ruststand
21).
Marseille: ItaliëNoorwegen 11 (rust
stand 10) na verlenging 21.
Straatsburg: BraziliëPolen 44 (rust
stand (31) na verlenging 65.
Le Havre: NederlandTsjecho-Slowakije
0—0 (ruststand 0—0) na verlenging 03.
Toulouse: CubaRoemenië 22 (ruststand
11) na verlenging 3—3.
Zweden vrij.
Parijs: DuitschlandZwitserland 11
(ruststand 11) na verlenging 11.
Reims: HongarijeNederlandsch Indië
60 (ruststand 40).
Hongarije en Frankrijk z(jn dus de eenige
landen, die zich' direct voor den kwarteind
strijd wisten te plaatsen. Italië, Brazilië en
Tsjecho-Slowakije kwamen eerst zoo ver, na
dat er verlengd was.
Tenslotte zullen Duitschland—Zwitserland
en CubaRoemenië moeten worden overge
speeld.
Het programma voor deze week luidt:
Donderdag 9 Juni: Parijs: Duitschland—
Zwitserland herhaling achtste finale.
Donderdag 9 Juni: Toulouse: CubaRoe
menië herhaling achtste finale.
Zondag 12 Juni kwart-eindstrijden:
Parijs: FrankrijkItalië; Bordeaux: Tsje
cho-Slowakije—Bratiliej Antibes* Zweden—
Y-
