fitmmeums
Het hooge bezoek, dat Parijs wacht. I Kieuws in t""i-
DERDE BLAD.
De volgende week komt hot Engelsche koningspaar.
Rigoureuze ordemaatregelen.
HULPVERLEENING AAN DE GEWONDEN OP HET
SLAGVELD VAN HET VERKEER.
ALKMAARSCHE COURANT VAN DONDERDAG 16 JUNI 1938.
IA Uninx mlllrt Omnlr in Pnm
Koning: George VI
Sedert Voltalre meer dan driehonderd
jaar geleden uit Engeland terugkeerde,
kennen de Franschen de uitdrukking:
„anglomanie", en als er ooit sprake kon
zijn van anglomanie dan is het thans.
Hier te Parijs spreekt men nergens meer
over dan over het aanstaande bezoek
van het Engelsche koningspaar; men
heeft nog slechts oog voor den Union
Jack, de Britsche vlag, die, naast de tri
colore, in eiken winkel welhaast is ge-
etaleerd.
Men behoeft niet verblind te zijn door al
die reclame om te erkennen, dat dit offi-
cieele bezoek, het eerste, 't welk de Engel
sche koning bij een andere mogendheid af
legt, van groot gewicht is. Of men eraan
politiek beteekenis moet toekennen blijve
in het midden. Het verband, dat van Duit-
sche zijde tusschen deze visite op 28 Juni en
den verjaardag van het verdrag van Ver-
sailles 28 Juni 1919 is gelegd, schijnt
wat ver gezocht. Een feit is echter, dat de
vriendschapsbanden tusschen Engeland en
Frankrijk de jongste maanden wel zeer
nauw werden aangehaald. Voor wie tusschen
de regels vermag te lezen zal onlangs de
simpele mededeeling, volgens welke de
Fransche ministers bij hun verblijf in Enge
land op het kasteel van Windsor logeerden
dit geschiedde in 1903 voor het laatst
iets hebben gezegd. Trouwens, wat er nader
bekend is geworden over de innige samen
werking tusschen beide landen op politiek-,
monetair- en militair terrein, heeft dit ver
moeden volkomen bevestigd. In Amerika,
waar men minder gewend is een blad voor
den mond te nemen, spreekt men openlijk
over een manifestatie van de eensgezindheid
der groote democratieën; men beschouwt dit
bezoek als een prompt antwoord aan Hitier
en MussolinL Wat ook weer overdreven
schijnt.
Programma der feestelijkheden.
Natuurlijk is het program van het bezoek
al bekend. Er werden zelfs zooveel program
ma's gepubliceerd, dat men er niet recht
meer wijs uit kan worden. Echter staat wel
vast, dat koning George en koningin Eliza-
beth in den namiddag van 28 Juni aan het
station van het bosch van Boulogne te Parijs
zullen arriveeren. Per auto rijdt men vervol
gens naar het Palais d'Orsay, 't welk voor
deze gelegenheid van binnen en buiten is
opgeknapt. Een groot diner in het Elysée zal
den eersten dag besluiten. In den morgen
van den tweeden dag zal het koninklijke
paar een krans neerleggen op het graf van
den onbekenden soldaat onder de Are de
Triomphe; daarna maakt men met één der
booten, die tijdens de wereldtentoonstelling
dienst deden, een tochtje op de Seine, vanaf
de Alexanderbrug naar het stadhuis, waar
de hooge gasten het middagmaal zullen ge
bruiken. 's Middags wordt de tentoonstelling
van Engelsche schilderkunst in het Louvre
bezocht, waarna in „Bagatelle", in het bosch
van Boulogne, een „garden party" wordt ge
geven. In de Engelsche ambassade bieden de
koning en de koningin den president der
Fransche republiek en mevrouw Lebrun een
diner aan, na afloop waarvan men gezamen
lijk in de Parijsche opera een acte van „Cas-
tor en Pollux" zal bijwonen.
Op Donderdag 30 Juni vertrekt koning
George naar Versailles om een militaire pa
rade te schouwen; meer dan vijftigduizend
Franschen nemen deel aan het défilé, dat de
militaire revue bekroont. Intusschn zal de
koningin het Fransch-Engelsche hospitaal te
Neuilly sur Seine bezoeken en zich pas te
gen den middag naar Versailles begeven. In
het beroemde kasteel van den Zonnekoning
wordt het déjeuner genuttigd; alle ministers
en het geheele corps diplomatiqué zullen aan
dien maaltijd aanzitten. Het diner vindt 's
avonds plaats in het paleis aan de Orsaykade
te Parijs, het ministerie van buitenland-
sche zaken waar dan minister en mevrouw
Bonnet als gastheer en gastvrouw zullen op
treden.
Den volgenden morgen verlaten de ko
ninklijke bezoekers Parijs om te Villers-Bre-
torneux het monument voor de in den we
reldoorlog gevallen Australiërs te onthullen,
en tenslotte via Calais weer naar Londen te
vertrekken.
Vroegere vorstelijke bezoeken.
Vroegere vorstelijke bezoeken? In 1431
bracht de Engelsche koning Hendrik een be
zoek aan Parijs en ontving aan de poort
öamt Denis uit handen van een amazone de
i<foAtels Van dit toenmalige voorstadje. In
tozO ontmoetten Hendrik de Achtste en
Frans de Eerste elkaar in het „Camp du
.ap d or". in 1855 en 185g brachten ko
ningin Victoria en prins Albert van Saksen
uoburg een visite aan Parys. In 1903 werden
e Engelsche koning Eduard de Zevende en
Koningin Alexandra te Parys ontvangen on-
Koningin Elisabeth
der den kreet: Vivant les Boërs, leve de
boeren. Koning George de Vijfde heeft twee
maal Parijs bezocht, namelijk in 1914 met
koningin Mary even voor den wereldoor
log; de entente cordiale werd toen gesloten
en in 1918, toen de vorst vergezeld was
van prins Albert. Beide malen was Poincaré
president der Fransche republiek. Als hertog
en hertogin van York hebben koning Goerge
en koningin Elizabeth Parijs meermalen met
een bezoek vereerd. Zoo in Juli 1931 ter ge-
lgenheid der koloniale tentoonstelling, en
laatstelijk nog in 1935 bij een bal van de
Société Caledoniènne de France.
Voor het thans op handen zijnde vorstelijk
bezoek zijn talrijke ordemaatregelen getrof
fen, waarvan er enkele reeds vandaag van
kracht werden. Vanaf heden bijvoorbeeld
moet ieder, die aan- den weg woont waar
langs de koninklijke stoet zal trekken, voor
zien zijn van een toegangsbewijs tot zijn wo
ning; een dertigduizend ramen en vensters
valt onder het „uithangverbod", warenhui
zen moeten worden gesloten als de stoet pas
seert, de caféhouders hebben alle zalen, wel
ke niet gelijkvloers liggen, niet te verhuren
zonder speciale vergunning van de politie.
Er wordt reeds thans een rigoreuze controle
uitgeoefend op de hotels en de stations van
Parys, de particuliere radiozenders in Parijs
en straks zelf den hemel boven Parijs. De
gewone politie, de mobiele garde en de re-
publikeinsche garde worden gemobiliseerd;
bij het passeeren van den optocht zal rugge
lings langs den weg een cordon staan van
soldaten, met het gezicht naar de voorbij
rijdende koninklijke auto, en politie, met
het gelaat naar de menigte gekeerd.
Men heeft hier een tikje den spot gedre
ven met deze ten top gevoerde orde-organi
satie, doch de Fransche regeering wenscht
niets te riskeeren; zy is het drama van Mar
seille, waar een koning en een Fransch mi
nister werden doodgeschoten, niet vergeten.
De Parijsche politie werkt reeds maanden
samen met de autoriteiten van Scotland
Yard. Men zal de wereld toonen, dat te Pa
rijs, nog niet lang geleden een broeinest van
allerhande geboefte, orde heerscht.
Waardige ontvangst.
Frankrijk maakt zich op om zyn konink
lijke gasten waardig te ontvangen. Zij zul
len logeeren op de eerste etage van het Pa
lais d'Orsay, dat, naar gezegd, van binnen
en van buiten is gerestaureerd. De kamers,
waarin de koning en de koningin hun intrek
zullen nemen, zien uit op de tuinen van den
linkeroever; aan den voorkant zal men het
gezicht hebben op de verlichte fonteinen van
de wereldtentoonstelling. Het eerste, wat de
koningin in haar slaapkamer zal waarnemen,
zijn de portretten van den koning en van de
beide princessen, haar kinderen. Een werke
lijk roerende attentie van de echtgenoote van
den president, madame Lebrun, die zelf moe
der en grootmoeder is. In de kamer van den
koning vindt men beide afbeeldingen even
eens, naast het portret van koningin Eliza
beth. Voorts heeft men de kieschheid gehad
het vertrek, dat koning George den Vijfden
tot verblijf heeft gediend, in den ouden staat
te brengen, doch niet te doen bewonen.
Uiteraard heeft in alle boulevardbladen
gestaan, dat de koning zal rusten in het bed
van keizer Napoleon, dat het bad van ko
ningin Elizabeth van zilvermozaïek en dat
van den koning van goudmozaïek is, en de
film gaf de rest te aanschouwen. Van ver
dere onbescheidenheden mogen wij ons wel
ontslagen achten; ook van die inzake de me
nu's der koninklijke maaltijden. We vermel
den slechts, dat de koning en de koningin te
kennen hebben gegeven op z'n Fransch te
willen eten, „zooals eiken willekeurigen gast
der Franschen betaamt". Indien zulks nog
niet het geval was, heeft het vorstelijk paar
met die geste het hart van eiken rechtgeaar-
den Franschman en elke Fransche gewonnen.
Wie met mij eet is myn vriend, zegt men in
Parys.
Dat het Engelsche koningspaar in Parijs
een enthousiaste ontvangst ten deel zal val
len, is aan geen twijfel onderhevig. En, op
ons uitgangspunt terugkomende, men kan
zich daarover verheugen, zonder aan anglo
manie te lijden. Tenslotte, als het bezoek dan
toch een beetje een politiek doel moet heb-
Abessiniër maakt amok in Rome. - Bij
het zien van den gouden leeuw van Juda,
welken de Italianen in Triomph van Addis
Abeba naar Rome hebben gebracht, is giste
ren plotseling een Abessiniër amok gaan
maken. Met zijn zwaard verwondde hy een
Door de uitzetting van een zestigtal hulp
posten van het Roode Kruis in eenige dee-
len van Zeeuwsch-Vlaanderen, Noord-Bra-
aantal personen. Tenslotte werd hij door bant, Noordholland en Overijsel wordt dezer
leden van de fascistische militie met revol- dagen het netwerk van ruim 600 hulpposten
vers neergeschoten. Men verwacht niet, dat langs de hoofdverkeerswegen in Nederland
hij het leven zal behouden.
Cholera m Afghanistan. - In de laatste
tien weken zijn in Afghanistan 25.000 geval
len van cholera voorgekomen, waarvan
12.000 een doodelijken afloop hadden, aldus
melden berichten uit de Vereenigde Provin
cies. Andere deelen des lande zijn in min
dere mate door de epidemie aangetast. Men
.verwacht, dat het vroege begin van de moes
son uitbreiding der epidemie zal stuiten.
De spionnage-affaire in Amerika. - De
politie te New York heeft een jonge Duitsche
[ivrouw, Senta von Wanger, in preventieve
'hechtenis genomen. Zij zou onlangs aan een
vriend verklaard hebben, dat zij meer wist
van de spionnagezaak en voor de federale
jury bepaalde geheimen zou onthullen. Op
haar kamer heeft de politie een plan van
het vliegveld Mitchell Field gevonden.
Treinbotsing eischte 25 dooden. - Bij de
treinbotsing, die zich gisteren in de prefec
tuur Okoyama (Japan) heeft voorgedaan,
zijn 25 personen gedood, waaronder 18
schoolkinderen, die een uitstapje maakten.
Veerboot nabij Novossibirsk omgesla
gen. - De Sovjet Skaja Sibir verneemt, dat
den eersten Mei een veerboot, die zestig
arbeiders vervoerde, op de Ina nabij Novos
sibirsk is omgeslagen. Hierbij zijn 24 per
sonen verdronken. De vier verantwoorde
lijke personen, waaronder de stuurman van
de veerboot, zijn gefusilleerd. Een ander
werd tot 15 jaar gevangenisstraf veroordeeld.
Doodvonnissen te Chabarowsk. - Het
Duitsche Nieuwsbureau meldt uit Moskou,
dat volgens een mededeeling van de krant
Tichrekeanskaja Swjesda uit Chabarowsk,
aldaar door een bijzondere rechtbank van
het opperste gerechtshof der Sowjet-Unie
17 personen ter dood zyn veroordeeld. Ze
waren ervan beschuldigd tot een Trotzkis-
tische organisatie te hebben behoord en zich
met anti-Sowjettistische bezigheden, sabo
tage en spionnage te hebben opgehouden.
De 17 doodvonnissen zouden reeds vol
trokken zijn. Onder de terechtgestelden be
vonden zich de vroegere functionnarissen
Wolsky, Slinkin, Schwer, Lebe en Sedin, die
tot voor kort nog de belangrijkste partij -
functies in het Sowjetgebied van het Verre
Oosten hadden bekleed.
MEVROUW BLIJFT ONTBIJTEN.
City-theater.
Deze week komt in City-theater: „Break
fast for two", een klucht vol dwaze en ko
mische situaties, een lachschlager van de
eerste groote, in één woord een vlotte film.
De persoordeelen zijn dan ook zéér gun
stig getuige de volgende bloemlezing. De
Telegraaf schrijft o.m.:
voltooid
De lijst der „gevallenen".
Welk een buitengemeen nuttig en mensch-
lievend werk deze organisatie van hulppos
ten langs den weg is, springt duidelijk in het
oog, wanneer men een blik slaat in de sta
tistiek der verkeersongevallen langs de
groote wegen, waarbij door posthouders van
het Roode Kruis hulp werd verleend en ge
bruik werd gemaakt van het in eiken hulp
post aanwezige verband- en transportmate
riaal. (Sedert kort beschikt elke hulppost
ook over twee roode lantaarns, ten einde by
avond de plaats van een verkeersongeval
aan te geven en te voorkomen, dat veronge
lukten nogmaals overreden of hun helpers
aangereden of overreden worden.)
In 1937 werden 33 weggebruikers gedood
en 077 gewond, in 1936 waren deze cijfers
resp. 34 en 967.
Bovendien moet men bedenken, dat deze
cijfers aan den zeer lagen kant zijn. Vele
posthouders die overigens hun werk ge
heel belangeloos verrichten, zooals het Roo
de Kruis al het materiaal en de geheele or
ganisatie gratis ter beschikking stelt laten
nog wel eens na, van door hen verleende
assistentie rapport te maken, zoodat men niet
ver van de waarheid af zal zijn, wanneer
men aanneemt, dat jaarlijks een kleine twee
duizend personen profiteeren van de hulp
posten en van de liefderijke hulp, welke
vaak bij nacht en ontij en dikwijls nog met
persoonlijke offers van de posthouders (de
kens, kussens, kleeren enz.) wordt verleend.
Dankbetoon en misverstand.
Nu zou men meenen, dat er toch dagelijks
minstens een paar stortingen op postgiro
22120 van het hoofdbestuur van het Neder-
landsche Roode Kruis (Prinsessegracht 27,
's-Gravenhage) worden verricht door dank
bare menschen, die bij een verkeersongeval
van een hulppost van het Roode Kruis de
eerste hulp ontvingen, waardoor wellicht hun
leven werd gered. Men moet niet vergeten,
dat de hulpposthouder ook over telefoon be
schikt en hij dus onmiddellijk medische en
zoo noodig geestelijke hulp kan inroepen.
Doch nu doet zich een heel merkwaardig
geval voor: van eenige dankbaarheid in tast
baren vorm is vrijwel nimmer sprake! Dat
iemand lid wordt van een Roode Kruis-
afdeeling in zijn woonplaats (het lidmaat
schap bedraagt minimum slechts 1) of een
bedrag stort op postgiro 22120, of nogeens
een posthouder die hem de eerste hulp ver
schafte de hand komt drukken, behoort tot
de schaarsche uitzonderingen.
Verklaring van een vreemd symptoom.
Men zal de oorzaak moeten zoeken in ge
brek aan inzicht in het werk van het Roode
Kruis in het algemeen of in een onjuiste op
vatting daaromtrent. Velen verkeeren name
lijk in den waan, dat het Roode Kruis een
soort van staatsinstelling is, die eenvoudig
door de overheid gefinancierd wordt.
Doel van het Roode Kruis.
„Geboren te midden van oorlogsleed, ge
dreven door naastenliefde, stelt het Roode
Kruis zich ten doel, zoowel in tijd van vrede
als in tijd van oorlog de menschheid te die
nen door hulp te verleenen aan zieken, ge
wonden, zwakken en hulpbehoevenden en
door mede te werken aan alle maatregelen,
waardoor menschelijk leed kan worden voor
komen en verzacht".
En het Roode Kruis tracht dit doel te be
reiken door, zooals o.m. in art. 4 der statuten
is bepaald, „bij rampenhulp te verlee
nen met alle hem ten dienste staande midde
len, o.m. door het beschikbaar stellen van
zijn personeel en materieel, voorts door alle
pogingen aan te wenden om die middelen te
verkrijgen, die noodig zijn om den ontstanen
nood te lenigen" en door „het aanwenden
van alle middelen, waardoor de belangstel
ling in zijn streven bij de natie opgewekt en
wakker gehouden wordt, het vermeerderen
van zjjn ledental, het vormen van kapitaal,
voorts zich de noodige hulpmiddelen te ver
schaffen, die noodig zyn, om zijn practische
waarde te verhoogen".
Een grootsche humanitaire taak.
Naast de groote taak in oorlogs- of mobi
lisatietijd van het inrichten van ziekenhui
zen, hospitalen, noodhospitalen, de verzor
ging van vluchtelingen, hulp bij uitwisse
ling van krijgsgevangenen, gereed maken
van ambulances, enz. heeft het Roode Kruis
in vredestijd de niet minder omvangrijke en
humanitaire taak van het opleiden van hel
pers en helpsters, hulpverleening bij ram
pen van algemeenen aard, watersnood, spoor
wegongelukken, mijnrampen, stormrampen,
verkeersongevallen, organisatie van een
bloedtransfusiedienst
Steeds nieuwe middelen noodig.
Men ziet hieruit, dat de inrichting van het
netwerk der hulpposten langs de verkeers
wegen, hoe omvangrijk dit werk ook is en
welke kapitalen daar ook mee gemoeid zijn,
nog slechts een klein onderdeel vormt van
het groote werk der menschlievendheid dat
het Roode Kruiswerk is.
Wijs beleid in de besteding der geldmid
delen heeft er in de laatste jaren wel eens
toe geleid, dat de uitbreiding van het net
der hulpposten langs den weg wat stag
neerde.
Met de jongste uitbreiding van de hulp
posten is het voor dit doel beschikbare be
drag nagenoeg opgebruikt, zoodat voor nieu
we hulpposten langs de wegen die momen
teel nog in aanbouw zijn, ook weer nieuwe
middelen zullen moeten worden gevonden.
De „goede Samaritanen" van den
verkeersweg.
Zoo staan dus als bakens te midden van
de rumoerige zee van het moderne snelver
keer de zeshonderd blauwe borden met rood
kruis op wit veld en beduiden den voorbij
ganger, dat by deze posten hulp in nood ver
kregen kan worden en dat alle materiaal
voor deskundige eerste hulp aanwezig is.
Maar het blauwe bord met rood kruis op wit
veld is evenzeer een Mene Tekel, een ern
stige vermaning, om bij het snelverkeer de
grootst mogelijke voorzichtigheid in acht te
nemen. Aldus moet er ongetwijfeld ook een
opvoedende werking uitgaan van de Roode
Kruisborden, die als 't ware het embleem
vormen van een onzichtbaren bond van
„goede Samaritanen" van den weg.
Barbara Stanwyck is die energieke
jongedame en ze is het met humor en gratie.
Haar tegenspeler is Herbert Marshall,
een der meest talentvolle attractieve spelers
van den laatsten tijd. Een der natuurlijke
menschen van het projectiedoek.
Handelsblad:De uitwerking is pret
tig en vol goede oogenblikken en vondsten.
Een film die voortdurend boeit e
doet lachen, met veel goeden humor.
Het Volk: Het is niet in de eerste plaats
het gegeven, waaraan de geestige filmco-
medie haar verrukkelijke kwaliteiten
dankt. Het is de rijkdom aan detail
vondsten, de prijzenswaardige regie van
Alfred Santell en het voortreffelijke spel
van Herbert Marshall en Barbara Stanwyck.
„DE ONWEERSTAANBARE".
Harmonie.
André Vallier heeft een rijken papa, een
nog al zwak karakter en een vooral voor
vrouwen zeer aantrekkelijk uiterlijk. Opeens
krijgt hij van zijn boemelleventje genoeg,
mermeisje naar het Midinette-bal. Tot
groote ergernis van Madame Midi wordt
Claudette ten slotte tot koningin van het
I feest gekroond en wat is logischer dan dat
André haar uitverkoren prins-gemaal
wordt? Deze keuze kost André z'n baan by
Madame Midi. Een verschrikkelijke mede
ben, laten wy dan hopen, dat het in het be- hy zegt papa adieu en gaat zonder een cent deeling, n.L de publieke aankondiging van
lang zij van den wereldvrede. Dit is: in het
belang van Franschen en Engelschen zoo
goed als Duitschers en Italianen, in het be
lang van alle rassen en alle klassen.
Het programma der Duitsche nationale
kerk. - Het Duitsche Nieuwsbureau meldt:
Een groot deel der buitenlandsche pers pu
bliceert een bericht uit Berlijn over een
programma der nationale kerk van het Duit
sche Rijk. Dit bericht berust op een mystifi
catie. Een geestelijk gestoorde heeft een
programma van een door hem uitgevonden
nationale kerk van het Duitsche Rijk in
eenige exemplaren vervaardigd en verspreid.
De man is in hechtenis genomen en zal
waarschijnlijk in een krankzinnigengesticht
worden opgenomen.
op zak naar Parijs. Door z'n werkelijk ver
en overbluffende flux de bouche en z'n
groote charme op het zwakke geslacht heeft
hy spoedig een baantje gevonden, maar
wordt weer even spoedig ontslagen, als zyn
„aantrekkelijkheid" te sterk blijkt te zijn.
Hij brengt het tenslotte tot leider van Ma
dame Midi's modehuis. Madame blijft ook
niet ongevoelig, maar André wordt verliefd
op een alleraardigst meisje, dat hy voor
een nieuwe mannequin aanziet, doch dat in
werkelijkheid juffrouw Rengé, de eigenares
van een groote schoenenfabriek is.
Zy maakt een afspraak met André om
naar het jaarlijksche bal der Midinettes te
gaan. Zij laat haar kamermeisje naar de af
spraak op het diplomatenbal gaan en gaat
zelf m een geleend japonnetje van dit ka-
haar verloving met de voor haar bestemde
Markies de Rossignol, doet haar besluiten
met Andrë er tusschen uit te gaan.
Claudette zoekt André op en de liefdes
idylle zou het gewone verloop gehad hebben,
bracht niet een op de verkeerde plaats ge
ledigde kop koffie de heele zaak in de war.
Hoe nu Claudette Regné, via het politie
bureau en een mislukte bruiloft, toch Ma
dame VallierRegné wordt, is te kostelijk
om te verklappen
Men ga het zelf zien!
DE SCHRIK VAN BRIMSTONE.
Victoria-theater.
Een film, die uw bizonderen aandacht
alleszins waard is! De perscritieken spreken
voor zich zelf:
De Telegraaf: Het is een film die
voortdurend aan Viva Villa doet denken.
Iedereen kan zijn hart ophalen aan dit ver
haal.... (Lewis Stone) speelt opmerkelijk
goed
Handelsblad: Wallace Beery op zijn
bestsla deze film niet overeen
spannende film.
Het Volk: Wallace Beery speelt een der
beste rollen uit zijn carrière. Een sterke film,
sterke gespeeld door voortreffelijke artisten.
technisch uitstekend gemaakt, met ver
rassende 'opnamen
De Cetem: ....opmerkelijk goede re
gievondstenstuk voor stuk uitmunten
de creaties.
D e T ij-d: Zeer spannende en sensationeele
film.
Nieuwe Rotterdamsche Cou
rant: „De Schrik van Brimstone" is een
Wild-West-geschiedenis zooals men zich maar
wenschen kan
