Vraag en aanbod
SAMBO DE OLIFANT
De „Karimata" zet haar werk voort.
Rechtszaken
Jeugdlectuur
i
OPEL vanaf f 1195.-
Nassau Garage - Alkmaar.
Glimlachje
EEN ROTSJE VOOR DE VISSCHEN.
De storm der vorige week had geen
nadeeligen invloed.
BAGGERDIEPTE ZESTIEN METER
Denkt U er aan Uw
voor Woensdag op te geven?
DERDE BLAD.
Gew. 800 K.G. Benz. 1 op 12.
Notarieel examen. - Voor deel 1 van
het notarieel examen zijn Zaterdag geslaagd
de heeren J. R. ter Horst te Purmerend en
P. W. Bijlsma te Medemblik.
Het tekort in het spoorwegpensioen
fonds. - Door de ministers van financiën en
van waterstaat is een commissie ingesteld,
aan welke is opgedragen van advies te die
nen omtrent de maatregelen, welke noodig
zijn ter voorziening in het tekort van het
spoorwegpensioenfonds. Zaterdag is zij door
minister de Wilde geïnstalleerd.
De rijwielnijverheid in 1937. - De pro
ductie van rijwielen was in 1937 hier te
lande 10.500 stuks grooter dan in 1936; bij
de rijwielmontage-inrichtingen was de pro
ductie 4800 stuks kleiner dan in 1936.
Ook van een tweetal andere producten der
rijwielnijverheid n.L tweefietsen (tandems)
en motorrijwielen was in 1937 de productie
grooter. Hiertegenover staat echter een be
langrijk kleinere productie van transport
driewielers (z.g. carriers), waarvan er 1400
minder werden vervaardigd dan in 1936 en
van rijwielen met hulpmotor waarvan er in
1937 nog slechts 110 stuks n.L 5 pet. der
productie in 1935 werden gebouwd.
Bank ter herinnering aan koningin
Emma. - Op het Lange Voorhout te Den
Haag, dicht bij het paleis van wijlen konin
gin Emma, heeft Zaterdagmiddag de over
dracht plaats gehad van den door de Orde
van Vrijmetselaren aan de gemeente 's-Gra-
venhage aangeboden monumentale bank als
blijk van hulde aan de nagedachtenis van
koningin Emma.
Dr. Philips weer terug. - De heer en
mevróuw A. F. Philips, die een reis van vijf
maanden gemaakt hebben door Ned.-Indië,
Japan en Noord-Amerika, zijn Zaterdag met
de Nieuw-Amsterdam te Rotterdam aange
komen, waar zij door vele belangstellenden
zijn begroet.
De Nederlandsch-Duitsche transfer
besprekingen. - De Duitsche delegatie, die te
's-Gravenhage onderhandelde over het
transfervraagstuk, is Zaterdag naar Berlijn
vertrokken. Zij wordt binnenkort terug ver
wacht ter voortzetting van de besprekingen.
Twintig jarig bestaan der burgerwach
ten. - De nationale burgerwachtdag, gehou
den op het vliegveld Ypenburg te Rijswijk,
had deze maal een bijzonder karakter. Het
20-jarig bestaan van de burgerwachten in
Nederland werd tevens gevierd. De dag mag
in alle opzichten geslaagd worden genoemd.
Duizenden hadden zich op het vliegveld ver
zameld en zeer vele autoriteiten hebben aan
de uitnoodiging de demonstraties bij te
wonen, gehoor gegeven, o.a. de ministers van
binnenlandsche zaken en van financiën en
"de commisasris van de koningin in Zuidhol
land. Het woord werd gevoerd door den
voorzitter van den Nederlandschen Bond
van Vrijwillige Burgerwachten en voorts
door minister Boeyen en pater Borromeus
de Greeve.
25-Jarig bestaan reclasseeringsinstel-
lingen. - De Nederlandsche Vereeniging van
Reclasseeringsinstellingen herdacht Zater
dag haar 25-jarig bestaan in een drukbe
zochte bijeenkomst in het Jaarbeursgebouw
te Utrecht. De voorzitter, mr. J. Kranen
burg, heeft een herdenkingsrede gehouden.
De heer Bakker, vertegenwoordiger van den
minister van justitie, bracht de felicitaties
en dank over van het departement. Prof.
mr. W. P. J. Pompe sprak over de jeugdge
vangenis, zich daarbij meer specialiseerend
tot de theorie van dit voor ons land zoo
actueele vraagstuk. De heer H. Th. v.
Schotsman, directeur van de jeugdgevange
nis te Zutfen, besprak daarop het leven der
gedetineerden, die in deze inrichting een
goede strafpaedagogische opvoeding genie
ten.
Kerk en vrede. - Zaterdagochtend
werd de algemeene vergadering van Kerk
en Vrede te Apeldoorn voortgezet met een
inleiding van ds. J. J. Buskers over „Kerk en
Vrede en de luchtbescherming".
Des middags sprak ds. L. H. Ruitenberg
over „Kerk en vrede en de pacifistische
volkshandhaving".
Na deze inleiding volgde discussie.
Er werd gewezen op het belang van
samenwerking met andere vereenigingen
om gezamenlijk te komen tot een bezinning
op en actieve deelname aan anti-militairis-
tische verdedigingsmiddelen, ter bescher
ming van de cultuurgoederen van ons volk.
De voorzitter drong er op aan, dat aan de
hand van het door de studiecommissie op
gestelde rapport het onderwerp „Pacifisti
sche volkshandhaving" in de afdeelingen aan
de orde gesteld zou worden.
„Ja, nu weet ik werkelijk niet,
welke van die twee ik zal nemen!"
Sedert den nacht van Vrijdag op Za
terdag heeft de reusachtige tinbagger
molen „Karimata" zijn werkzaamheden
boven het „Lutine"-wrak hervat, nadat
deze ruim drie dagen onderbroken wa
ren tengevolge van den storm van de
vorige week.
Inderdaad: saevis tranquilis in undi, vol
komen onbewogen temidden der golven
lag de „Karimata" gedurende deze storm.
De „Karimata" is de geheel week niet van
zijn plaats weg geweest. De vier sleepbooten
van Doeksen, die in de onmiddellijke nabij
heid ligen om hulp te verleenen, wanneer
dat noodig is, hebben tot nog toe werkeloos
gelegen, en de trossen, waaraan de „Kari
mata" met een aantal 2-, 3- en 5-tons an
kers verankerd ligt, zijn nog geen moment
losgeweest. Wel heeft men tijdens den storm
een anker verspeeld, maar dat heeft men al
weer opgevischt, en zijn twee boeien losge
slagen en op drift gegaan naar de Friesche
kust, vanwaar men reeds bericht heeft ont
vangen, dat ze eerlijk teruggezonden wor
den.
De geul had door den storm niet geleden:
op 12 meter diepte baggerde de „Karimata"
toen verleden week het werk werd stopgezet
en op 12 meter diepte heeft men Vrijdag
nacht het baggeren hervat.
De eenige reden, waarom men tijdens den
storm niet is blijven baggeren, ligt hierin,
dat wanneer de emmerladder 12 meter on
der den molen uitsteekt en vast gewerkt is
in den zeebodem, elke nog zoo geringe be
weging van den molen als gevolg van de
deining een zoodanige torsie kan veroorza
ken, dat men den emmerladder niet noode-
loos daaraan wil blootstellen.
Het werk aan boord.
Beneden, in het machinegedeelte, ziet al
les er uit als in een groote fabriek, met keu
rig onderhouden, breede loopgangen tus-
schen de machines, die links en rechts zijn
opgesteld.
Nog sterker wordt die .indruk, wanneer
men komt in de electrische centrale, een
groote ruimte, waar men naast elkaar de
van roode en groene controlelampen voor
ziene transformatorkasten zich rijen, en
waar twee krachtige Heemaf-dynamo's alle
electrische energie opwekken, die voor het
in beweging brengen der machtige machine
rie en voor de verlichting aan boord noodig
is. Zij worden in beweging gebracht door
twee Dieselmotoren, die met olie worden ge
voed. Voor het eerst sedert de molen aan
het werk is, zal Woensdag a.s. de olie-voor-
raad van de „Karimata" worden aangevuld.
Een tankboot van de B.P.M. zal tachtig ton
olie brengen, waarmee men weer twee a
drie weken voort kan.
De aandacht concentreert zich behalve op
deze machines, op de stortplaats waar de naar
boven gekomen baggerbakken hun inhoud
storten.
Rustig en zeker gaan de menschen aan
boord hun gang. Zekerheid, onaandoenlijke
zelfverzekerdheid is de suggestie, die van de
werkende „Karimata" uitgaat. Onafgebro
ken draaien de machines en brengen de met
zand en schelpen gevulde bakken die Za
terdag voor de eerste maal ook klei bevat
ten omhoog. Dreunend, knarsend en pie
pend rolt de emmerladder over raderen en
assen naar boven, tot zij, bij de stortplaats
gekomen, kantelen en hun inhoud prijs
geven, terwijl machtige waterstralen als van
een waterkanon ervoor zorgen, dat het opge
baggerde zand snel langs den draaienden
zeeftrommel vloeit, om bruisend cis een
waterval in twee breede goten terecht te
komen, vanwaar het door de stort gaat, die
elk voorwerp echter, hoe klein ook, dat op
gebaggerd wordt, wordt door den zeeftrom
mel opgevangen en tegengehouden. Het zijn
tot nog toe in overweldigende hoeveelheid
schelpen, met af en toe stukken wrakhout
of stukken ijzer, hetzij van de „Lutine" zelf,
hetzij van de „toren van beckers" afkom
stig. De gevonden koperen spijkers en klink
nagels bewijzen wel, dat niet aan het scherp
ziend oog der arbeiders, die met het toezicht
zijn belast ontsnapt.
Het einde eener legende.
De resten van den toren van Beckers
zij vormen een recente herinnering
aan alle vorige, nooit-geslaagde pogin
gen tot berging van het „Lutine"-goud.
Is het werk van de „Karimata" een zoo-
veelste poging, die men aan deze reeds
kan toevoegen? Stellig niet.
Alle vorige pogingen waren opgezet als
avontuur of berusten op fantaster ij. En de
enkele maal, dat dit niet het geval was, wa
ren de technische hulpmiddelen waarover
men beschikte, verreweg onvoldoende om
het hoofd te bieden aan de moeilijkheden,
waarmee de Schellinger gronden tot nog
toe elke poging, om hun hun prooi te ont
rukken, afsloegen. Maar ditmaal is 't ernst,
de „Karimata" is op het gebied van bagger
machines de grootste en machtigste ter we
reld, de organisatie is in handen van een
maatschappij met een wereldreputatie en
de technische opzet is van een wetenschap
pelijke nauwgezetheid, welke elk avontuur
uitsluit.
Onaandoenlijk en meedoogenloos zet de
„Karimata" zijn werk voort. Als tanden van
een moloch dringen de baggerbakken steeds
dieper in den zeebodem. Deze molen maalt
langzaam maar zeker.
Zooals men weet ligt het in de bedoeling,
rondom de plaats waar een roode boei de
ligging van het „Lutine"-goud aangeeft, den
zeebodem uit te baggeren over een breedte
van 100 meter en een lengte van 100 meter.
Aan de trossen, waarmede de „Karimata"
verankerd is, schuift de molen zich zelf over
de geheele breedte van 100 meter voort. Zoo
als de ploeg over een akker gaat en voor
naast voor snijdt zoo graaft de „Karimata"
de eene geul naast de andere, telkens dieper
komend, zoodat het geheele terein systema
tisch wordt afgezocht. Wrakstukken, stuk
ken ijzer, graniet- en zelfs betonblokken,
worden door de bakken onder water aan
stukken gehakt en door den emmerladder
naar boven gebracht.
Op het oogenblik is men over de volle
breedte van 100 meter reeds 25 meter ge
vorderd, terwijl men Zondag reeds ruim 16
meter diep zat Het zal misschien nog twee
of drie weken duren voor men tot het mid
den is genaderd van de kuil, die men onder
het wateroppervlak graaft.
Het staat wel vast, dat de „Karimata"
alles naar boven zal brengen, wat zich
in het af te baggeren gebied op den zee
bodem bevindt, of het „Lutine"-goud,
wanneer dat er inderdaad is
Want mocht de „Karimata" zijn doel
niet bereiken, dan mag men aannemen
dat de goudschat nooit aanwezig is ge
weest of op een legende berust, of dat
hij voor goed uit het menschelijke be
reik is verdwenen, Daarom zal de „Ka
rimata", hoe ook het resultaat van het
werk zal zijn, voor goed een einde ma
ken aan de meer dan een eeuw „Lu-
tine"-legende, zooals die op terschelling
leeft en waarvan Terschelling 7,00 dik
wijls heeft geleefd als een nieuwe ber
gingsexpeditie leven en vertier op het
eiland bracht.
De Schellingers beseffen dit thans en in
hun hart zullen velen er om treuren. Maar
de „Karimata" dwingt deze mannen, die
de gevaren van het Wad zoo goed kennen,
respect af, zooals het gevaarte nog en onbe
wogen zijn werk voortzet, dag en nacht.
Alléén 2de handsch goederen.
35 et. p. 5 regels, uitsluitend a contant.
HET „UITHANGEN" VAN VARKENS.
Bij K. B. van 1920 ter uitvoering van de
artt. 18 en 25 van de vleeschkeuringswet
wordt bepaald, dat het afslachten van var
kens ononderbroken moet geschieden, zoo
dat er geen groote tijdsruimten tusschen
de verschillende handelingen van het af
slachten mogen bestaan.
De gewoonte van vele slagers is even
wel om tusschen het opensnijden van het
varken en het doormidden hakken, ten
einde het beest voor de keuring gereed te
hebben, eenige uren te wachten, want
hierdoor wordt het vleesch mooi blank en
stijgt in prijs.
Wanneer deze laatste handeling, het
doorhakken, evenwel als een deel van het
afslachten wordt beschouwd, is de wijze
van slachten van genoemde slagers in strijd
met de vleeschkeuringswet en dus onge
oorloofd.
Met deze vraag heeft de Haagsche recht
bank zich in hooger beroep bezig gehouden.
De kantonrechter had het doorhakken
niet als slachtingshandeling gezien en drie
slagers, die wegens overtreding van de
vleeschkeuringswet hadden terecht ge
staan, vrijgesproken. Van dit vrijsprekend
vonnis teekende de ambtenaar van 't O. M.
hooger beroep aan.
De directeur van het Haagsche slacht
huis, dr. Warnecke, deelde voor de recht
bank als getuige-deskundige mede. dat z.i.
het onmiddellijk doorsnijden na h2t doo-
den een hygiënische maatregel is. Het ge-
doode varken koelt dan veel sneller af,
wat voor de houdbaarheid van het vleesch
van groot belang is. Volgens hem was het
door uithanging verkregen mooie, blanke
vleesch dus minder houdbaar, al hebben de
consumenten dat liever. Bij andere dieren
is dat doorhakken niet zoo belangrijk, om
dat die minder vet hebben, waardoor ze
uiteraard al sneller afkoelen.
De officier van justitie, mr. P. R. Blok,
was van meening, dat het vrijsprekend
vonnis van den kantonrechter niet ge
handhaafd kon blijven, daar z. i. onder het
afslachten ook het doorhakken moest ver
staan worden. Spr. vorderde vernietiging
van dit vonnis en veroordeeling van de
slagers tot ieder een geldboete van 25
subs. 10 dagen hechtenis.
De uitspraak is bepaald op 28 Juni.
DE ZAAK TEGEN DEN
WACHTMEESTER.
Hooger beroep aangeteekend.
De aud.-militair mr. J. S. L. Aghina, heeft
hooger beroep aangeteekend tegen 't vonnis
van den krijgsraad voor de landmacht te
's-Hertogenbosch, waarbij A. van der W.,
wachtmeester der korinklijke marechaus
see te Terneuzen, werd vrijgesproken van
de hem ten laste gelegde zedenmisdrijven,
onder verwijzing van de zaak ter verdere
behandeling naar den tot straffen bevoeg
den commandeererden officier.
De auditeur-militair had in deze zaak
tegen den beklaagde drie maanden gevan-
geniss'raf, met verlaging tot den stand van
soldaat en met aftrek van voorarrest, ge-
eischt.
Gebr. Kluitman in Alkmaar hebben 'n re
putatie op te houden. Zij zijn uitgevers van
jongens- en meisjesboeken en Kluitman's
boeken hebben vele jaren geleden al kinde
ren blij gemaakt, die nu volwassen mannen
en vrouwen zijn geworden en goede boe
ken voor hun eigen kinderen kiezen.
Er verschijnt op dit gebied heel wat, en
elke uitgever doet zijn best niet alleen te
zorgen, dat de boeken goed en spannend
zijn, maar ook, dat ze er keurig uitzien. We
hebben vroeger eens opgemerkt, dat de
uitgaven van Gebr. Kluitman papieren ju
weeltjes zijn. De druk, de illustraties en de
fleurige en stevige banden, het ziet er alles
even welverzorgd uit en het bewijst, dat
deze uitgevers op het gebied van jongens-
en meisjesboeden het beste van het beste
kunnen leveren.
Daar is b.v. het nieuwe boek van Ems
I. H. van Soest, getiteld: „Alleen in 't volle
leven", eert boek voor groote meisjes en we
zouden haast zeggen „ook voor jonge vrou
wen". Want de Hans in dit boek is een
meisje, dat haar schooljaren achter den rug
heeft en naar Indië gaat waar haar ver
loofde werkt. Zij ontmoet hem daar maar
er komt niets van trouwen want er is sedert
het afscheid in Holland in beide jonge
menschen iets veranderd. Dan zoekt Hans
haar eigen weg en plotseling beseft zij hoe
zü haar ouder wordenden vader eenzaam in
Holland heeft achtergelaten en keert terug
omdat zij dit als een plicht voelt. Op zeer
boeiende wijze heeft Ems van Soest de le
vensgeschiedenis van Hans verteld en over
al, vooral tijdens de bootreis naar Indië,
weet de schrijfster menschen, karakters en
toestanden zoo interessant te beschrijven
dat het boek ook voor anderen dan groote
meisjes tot een spannend verhaal is gewor
den. Onder de meisjesboeken van dezen
tijd, neemt dit werk een zeer bijzondere
plaats in.
In de serie „De Nieuwe Leeskring" van
deze uitgevers verscheen een jongensboek
van A D. Hildebrand, getiteld „Vier Hól-
landsche jongens in de Alpen". Het goede
van boeken als dit is, dat ze niet alleen een
prettig verhaal geven, maar bovendien bij
zonder leerzaam zijn. Wie de vacantie met
den heer en mevrouw Sixma en de vier
jongens in gedachten meemaakte, krijgt een
interessante en wetenswaardige beschrij
ving van Zwitserland en van allerlei
dingen, welke met land en volk in verband
staan. De dikke Willie Wekker uit dit boek
is een tweede Dik Trom, maar hij eet nog
veel meer dan de held uit de boeken van
Kievit.
In dezelfde serie verscheen De Woestijn
piloten, door Walter Tomson.
Het boek geeft de avonturen weer van
twee jonge Engelsche officieren, die als
vlieger naar Egypte zijn gegaan. Spannende
vliegtochten boven de woestijn, ontvoe
ringen door Arabieren en allerlei andere
avonturen houden hier de belangstelling
van de jongens gaande. Blijkbaar een boek
van vreemde afkomst maar in een uitmun
tende Hollandsche vertaling.
Een meisjesboek in deze serie is Het hoofd
omhoog, van Truida Kok.
Truida Kok weet wat de vrouwelijke
jeugd van een goed boek verlangt en de ge
schiedenis van Hes, de hoofdpersoon, is een
spannende historie geworden. Een moeder
loos meisje, dat op een gymnasium gaat en
bij een paar ouderwetsche tantes woont,
kan met haar vriendinnen en vrienden
heel wat beleven, dat meisjes kan interes
seeren. Wij leven met Hesje mee als haar
vader financieele moeilijkheden krijgt en zij
niet kan studeeren, maar des te prettiger is
het later als alles weer in orde is gekomen
en bovenal als Hugo, de beste jongen uit de
vriendenclub, juist Hes en niemand anders
tot zijn vrouw wil maken
En dan ligt hier nog Suikeren Pietje van
Marie Schmitz, uitgegeven door Van Hol-
kema Warendorf's Uitgeversmaatschappij
Suikeren Pietje is een boek voor kleine
jongens, die zich ten zeerste voor zijn avon
turen interesseeren. Want Pietje van den
banketbakker is het eenige jochie van de
school, die een gebrekkig meisje durft hel
pen als alle andere jongens haar kwaad
willen doen. En ten slotte blijkt Pietje geen
klikspaan te zijn en wint door zijn ferme
houding de sympathie van alle jongens uit
de klas.
Weest voorzichtig met vuur
In bosch en heide.
dacht aan niets anders meer dan aan Sambo
Hij kon bijna niet wachten tot de volgende morgen Heel
vroeg ging hij die avond naar béd en toen droomde hij
Sambo stapte boven op de deken enhij zag zichzelf
op de rug van Sambo zitten met een krans veren om ziin
hoofd. Eindelijk was de nacht om. J
8. De volgende morgen was Flip al vroeg bij het hek
van de dierentuin. En meteen kwam Sambo aan en blies
ook Flip hard om de oren. Het duurde maar even en
toen had hij net zulke oren als Jan. Danéén zwaai.
Flip voelde zich opgenomen en meteen zat hii od de rug
van Sambo.
