DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No. 145 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Donderdag 23 Juni 1938 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. 140e Jaargang EEN AARDIG FAMILIE-TAFREELTJE. De strijd in China. Naar een zuivering van Sjansi. Het a.s. spionnageproces in de Vereenigde Staten Geen interventie van Washington. Britsch schip tot zinken gebracht. Bemanning werd gered. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—, franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN Van 1—5 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330. De algemeene toestand. ALKMAARSCHE COURANT Twee grootmoeders en een moeder verheugen zich over den voorspoedigen (Deze fot0 werd door groei van het jonge prinsesje. Prins Bernhard gemaakt.) Volgens informaties, welke het Ja- pansche persagentschap Domei van het Japansche hoofdkwartier gekregen heeft, zullen de Japanners hun opmarsch naar Sianfoe, de hoofdstad van Sjensi, en naar Lojang, een strategisch belang rijke plaats in Noord-West Honan, ge lijktijdig voortzetten met dien naar Hankou. 't Optreden van de Chineesche guerrilla-krijgers in de provincie Sjansi heeft een dergelijke kracht gekregen dat hier alleen een einde aan te maken is door de bases van deze troepen: Sian foe en Lojang, in bezit te nemen. Hieruit blijkt dus dat de Japanners, zoo dra het water van de Gele Rivier gezakt is, ook via Sjansi weer in Zuidelijke richting willen trekken. Mogelijk is dan Hankou reeds gevallen, mogelijk ook niet. In het laatste geval zal via Tsjengtsjou dan weer een omcirkelingsmanoeuvre uitgevoerd wor den. Bovendien is eerst dan het dal van de Gele Rivier onder de macht van de Japan ners gekomen en den Loenghai-spoorweg en kunnen de Japansche troepen den weg naar Buiten-Mongolië naar Sinkiang (Chi- neesch Turkestan), Kansoe en Zuidwestelijk China beheerschen. Bezetting van Swatau aanstaande? Voortdurend vliegen Japansche verken ners-vliegtuigen boven Swatau. Tot drie maal toe zijn bommen geworpen. Vier wa tervliegtuigen hebben acht bommen laten vallen, welke de electrische centrale hebben vernield met het gevolg, dat de stad zonder licht is. Het spoorwegstation, de spoorlijn en een fort werden getroffen, doch per soonlijke ongelukken hebben zich slechts op kleine schaal voorgedaan. Er zijn duizenden pamfletten uitgewor pen, waarin wordt verklaard, dat de voort gezette tegenstand in het Zuiden zou leiden tot meer intensieve operaties van Japanschs marinevliegtuigen. Voor Swatau is een groot aantal Japan sche oorlogsschepen en transportschepen sa mengetrokken. Men meldt uit Sjanghai: De Amerikaansche kanonneerboot Ashe- ville heeft opdracht ontvangen bij Swatou te blijven, aangezien de Amerikaansche autoriteiten verwachten, dat hier binnen kort Japansche troepen zullen landen. De Britsche torpedojager Duchess stoomt naar Swatou voor een gewoon bezoek. Namoa-eiland door de Japansche troepen bezet. Uit Swatau wordt gemeld, dat Japansche troepen het eiland Namoa bezet hebben. Dinsdag werden door tien oorlogsbodems landingsdivisies aan land gezet en na een hevigen strijd werd het eiland in bezit ge nomen. Kanton gebombardeerd. Japansche vliegtuigen hebben een dozijn brandbommen geworpen op de voorstad Wongsja. Dertig tot vijf en dertig personen zijn hierdoor om het leven gekomen. Een beroep op Tsjang Kai-sjek om vrede te sluiten. Domei meldt uit Tokio, dat de voorloo- pige Chineesche regeering te Peking in vereeniging met het te Nanking gevestigd bewind een beroep heeft gedaan op Tsjang Kai-sjek om de vijandelijkheden te staken en vrede met Japan te sluiten. De correspondent van de Asahi Sjimboen te Peking meldt dat dit beroep grooten weerklank gevonden heeft in Chineesche kringen aldaar en in het Noorden, zoodat zelfs leiders van rooverbenden zich met de regeering te Peking in verbinding hebben gesteld en onderbevelhebbers van Tsjang Kai-sjek hun bereidwilligheid te kennen hebben gegeven om aan dezen stap mee te doen De nieuwe regeering te Peking zal eerst afgevaardigden sturen naar die gene raals die het niet langer met Tsjang Kai- sjek eens zijn. De spionnagezaak geeft geen aanlei ding tot eenigerlei interventie van den kant der Amerikaansche regeering, al dus heeft staatssecretaris Huil gisteren verklaard. Men legt deze verklaring al dus uit, dat over deze zaak geen ver binding is gezocht tusschen Washington en Berlijn. Het gewoonlijk conservatieve blad Waeb» ington Star geeft te kennen, dat tenzij de betrekkingen tusschen de Vereenigde Staten en Duitschland beter worden, zij even goed kunnen worden verbroken. Het Fransche agentschap Havas meldt nog, dat vier van de achttien beschuldigden in de spionnagezaak, n.L Johanna Hoffmann, Günther Rumrich, Erich Glaser en Otto Voss gisteren voor het federale gerechtshof zijn verschenen. Zij ontkenden het hun ten laste gelegde. Rechter Eibell gaf last tot hun voorloopige invrijheidstelling tegen een waarborgsom van 25,000 dollar elk tot 1 Augustus a.s., op welken datum het proces begint. Gisterochtend is het Britsche schip „Thor- peness" buiten Valencia gebombardeerd en tot zinken gebracht. De kapitein van het schip, die na drie uur in het water te hebben rondgedreven, door het Grieksche schip „Sunion" werd opge pikt, deelde mede, dat een vliegtuig rond de „Thorpeness" had gecirkeld en het schip met mitrailleurs had beschoten, nadat het was gebombardeerd. De kapitein deelde verder mede, toen hy te Valencia aan land werd gezet, dat bij een tweeden aanval de „Sunion" op twee plaatsen in brand is ge raakt. De geheele bemanning van de „Thor peness is veilig te Valencia aangekomen, op een Chinees na, die vermist wordt. Toen de „Thorpeness" gebombardeerd werd, lag het schip op drie kwart mijl bui ten de haven voor anker, zich gereed ma kend de lading graan te lossen. Ook de „Sunion" is gezonken. Dit schip was vroeger Grieksch, doch is thans Britsch eigendom. Nog een Britsch schip gezonken. Naar thans wordt gemeld, is gisteravond het Britsche schip „Gloxinia" gebombar deerd en tot zinken gebracht ALKMAAR, 23 Juni. Een paar maanden geleden zijn er in Engeland twee boeken verschenen, waar van de schrijvers de vraag stellen, of een vrede in ^uropa mogelijk is en zoo ja, op welke voOTwaarde. Het zijn „The price of European peace" van Frank Darvall en „Peace with dictators?" van sir Norman Angell. Deze twee boeken zijn merkwaardige tegenstellingen: Darvall zegt, er kan geen vrede zijn voor wij rechtvaardigheid heb ben gekregen; Norman Angell: wij kunnen geen rechtvaardigheid krijgen nu er vrede is, gebaseerd op een collectieve veilig heidsbasis. Beide schrijvers komen daar uiteindelijk op terecht: Darvall nadat door een z.i, rechtvaardige herziening van de grenzen in Europa en de vredesverdragen alle landen tegemoet zijn gekomen, Nor man Angell, als eenigt basis van waaruit langs vredelievenden weg herzieningen kunnen geschieden. Beide schrijvers zijn het er over eens, dat Eu. opa voor groote gevaren staat. Er zijn staten welke ontevreden zijn met den tegenwoordige-! toestand, welke gerecht vaardigde grieven hebben, aldus Darvall. Zoek de oorzaken van de ontevredenheid op en kom snel en afdoende tegemoet aan die grieven, welke juist zijn. Doet gij dat niet, dan zullen er periodiek politieke crises zijn. Telkens zal er een stukje worden wegge nomen, maar deze door strijd behaalde winst schept noch voldoening, noch te vredenheid en schaadt het prestige der be zitters meer dan een tegemoetkomen aan redelijke verlangens. Vrede kan slechts be staan, indien alle landen zich tegenover elkaar op gelijken voet voelen. Als men concessies weigert, concessies welke veel al rechtvaardig zijn, dan drijft men die landen tot een ongevraagd afpakken. Daarmede kan men oorlog wel uitstellen, maar niet verhinderen. Een oorlog is on vermijdbaar, zoolang de bezittende staten, welke belang hebben bij handhaving van de tegenwoordige situatie, niet tegemoet komen aan de „havenots". Hebben zij een maal een billijk deel gekregen, dan zullen zy evenzeer verdedigers van den status quo zijn. Daarom kan collectieve veiligheid bestaan, niet ter bescherming van een zijdige voordeelen, maar nadat een recht vaardige situatie is geschapen. Norman Angell ontwikkelt hiertegenover een andere leus. De schrijver ziet geen heil in teruggave van koloniën en herziening van grenzen. In 1914, aldus zijn les, had Duitschland die ook en de oorlog was niet te vermijden. Engeland moet krachtig zeg gen, wat het wil en slechts dan kan oorlog zoo niet verhinderd, dan toch vertraagd worden. Alle gaven helpen alleen maar sterker maken en verzwakken de zaak van Engeland. In 1914 stonden de groo'.e mogendheden tegenover Duitschland, nu zullen er 2 misschien aan zijn zijde staan. Daarom is de positie van Engeland ver zwakt. Duidelijk laat de schrijver merken, dat dit zijn groote vrees is. Het is het thema, dat op vele bladzijden als een draad door het boek loopt, de grondslag eigenlijk van zijn leus der collectieve veiligheid. Hier staan dus twee auteurs tegenover elkaar, die ieder een deel van de publieke opinie verdedigen en elkaar bestrijden. Daarom juist is een vergelijking zoo nuttig en leerzaam. De Neue Zürcher Ztg. heeft een be schouwing gewijd aan de mogelijkheid van verdediging tegen aanvallen uit de lucht. Aan dit artikel is het volgende ontleend: Niet voor niets is in de vredesverdragen den overwonnene het onderhouden van een wapen tot verdediging tegen aanvallen uit de lucht verboden. Voortdurende arbeid aan technische verbeteringen, een aan houdende verdieping van de ervaring met de technische mogelijkheden en een inten sieve opleiding zijn noodig, om een instru ment te scheppen, dat in geval van nood bruikbaar is. Zwitserland heeft indertijd vrij villig de beperkii.gen aanvaard, welke de overwonnenen uit den wereldoorlog als een van de gevaarlijkste aantastingen van hun mogelijkheid tot verdediging be schouwden. Toch is voor Zwitserland dit zuiver defensieve wapen van de grootste beteekenis en juist de Zwitsersche indus trie zou in staat geweest zyn, op dit ge bied een leidende positie in te nemen. Het verandert niets aan den huidigen toestand over het verzuim van vroeger jaren te treuren. Er moet echter op gewezen wor den, omdat er menschen zijn, die nu al on geduldig zijn over de langzame vorderin gen van de ontwikkeling van het wapen tot verdediging tegen aanvallen uit de lucht. Ook omdat anderen aan de juistheid van het besluit Zwitserland een doeltref fend wapen tegen aanvallen uit de lucht te verschaffen, twijfelen. Er is een wedloop tusschen aanvals- en verdedigingswapenen, en nu eens schijnt dé eene, dan de andere party een voorsprong te hebben. Slechts de naieve menschen plegen in iedere verandering een defini tieve wijziging te zien en ergo een reden om ieder streven als vergeefs op te geven, geven. De ervaringen in Spanje hebben bewe zen, dat aan het front het luchtwapen met groot succes in plaats van artillerie of in samenwerking daarmee kan worden ge bruikt om de infanterie een weg te banen. Het gemak, waarmee sterke luchtsryd- krachten op een beperkt deel van het front kunnen worden aamgetrokken, maakt het mogelijk op een bepaald deel van het front een superioriteit te verkrijgen. De infan terie kan zich tegen het luchtwapen met haar eigen middelen niet voldoende ver dedigen en staat vooral bloot aan de moreele werking van het mitrailleurvuur en van het bommenwerpen. Tot verdedi ging moet dus een actieve verdediging up den grond worden gevormd, een conclusie, welke het Zwitsersche blad zijn lezers ter behartiging voorhoudt. In den Spaanschen burgeroorlog wordt het luchtwapen tot verstoring van het werk der staven, tot verhindering van proviandeering, tot verbreking der ver- keersrr.ogelykheden er. tot vernietiging van de oorlogsindustrie gebruikt. Teneinde de bevolking te terroriseeren werd bet luchtwapen te verklaren uit de bijzon dere voorwaarden van den burgeroorlog in werkelijkheid met een veel grooter te rughoudendheid gebruikt, dan in een internationalen oorlog het geval zou zijn. Een van de belangrijkste uitzonderingen op dezen regel vormen de herhaalde bom bardementen van Barcelona. Van beteeke nis daarvoor waren echter de weinig be kende bijzonderheden van de Spaansche bmnenlandsche politiek. Resultaat is uit gebleven, waar een goed bewapende en goed georganiseerde luchtafweer <ie bom bardeervliegtuigen dwong op groote hoog te te vliegen en hen noodzaakte kort voor en ook gedurende de beschieting vlieg richting, vlieghoogte en vliegformatie te veranderen. Bekend is dat het nooit is ge lukt de vlootbasis van Cartagena met ïesultaat te beschadigen, de spoorbrug op de lijn CuleraPerpignan te vernietigen of het hoofdkwartier van een of ander legercorps werkelijk te treffen. Hetzelfde leert men uit den strijd in China. De tallooze bombardementen van Chineesche steden door de Japanners gin gen met zware verliezen voor de aanvallers gepaard en hadden, waar de luchtverde diging sterk was, b.v. in Nanking, slechts een gering materieel succes. Geen leger ter wereld, aldus gaat de Neue Zürcher Ztg. verder, kan een wapen, dat presteert wat hierboven is aange geven, missen. Als Zwitserland op het oogenblik nog een achterstand vertoont, dan moet dat aanleiding zyn om met ver dubbelde energie den voorsprong van an dere landen in te halen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1938 | | pagina 1