Eleonore, Gertrud en Marianne.
AMSTERDAMSCHE
BEURS
Hoe Amerika zijn feestdagen
viert.
„Allerzielen."
ft
ft
WATERLELIE.
Jkovuiciaal 1lieuws
NOORDSCHARWOUDE
WIERINGERWAARD
EGMOND BINNEN
JiuHSt £H Wztensdiap
£uchtuaact
Weensche Notities.
Hoe een drietal „Wienerinnen" op niet alledaagsche
wijze den kost verdient.
EEN „OUDE" MANNEQUIN.
DERDE BLAD,
Onlangs werd ei in alle ernst voorge
steld om de verschillende Amerikaansche
feestdagen zoo noodig niet op den vastge-
stelden dag, maar op de daaraanvolgenden
Maandag te vieren. Het voorstel beoogde
niet alleen het opbreken van de reeks
werkdagen tegen te gaan, wanneer een
feestdag bijvoorbeeld op Woensdag of Don
derdag valt, maar er voortaan dubbel van
te genieten door er een extra lang week
end van te maken. Wanneer men nu be
denkt, dat er in Amerika ministens tien
nationale feestdagen over het geheele jaar
gevierd worden, waaronder dus niet de
godsdienstige begrepen zijn, dan is het
niet alleen te begrijpen, dat er hier heel
wat extra vacantie wordt gehouden, maar
ook dat het zakenleven daarvan te lijden
heeft.
In dit verband wijs ik er nog even op
hoezeer de zakenwereld zich meestal stil
zwijgend, maar soms openlijk prostestee-
rend verzet tegen een andere typische na
tionale instelling: de parade door de stra
ten. Welke aanleidingen er ook voor zijn
mogen, politieke, patriottische of zuiver
commercieele, meestal zijn die optochten
van zulk een omvang, dat het verkeer in de
drukste winkelstraten minstens eenige uren
stilstaat, om maar te zwijgen van bijzon
derheden zooals van de N.R.A. of de Con
ventie van oud-strijders, toen Fifth Avenue
gedurende bijna een etmaal weerklonk van
dreunende voetstappen.
Beide soorten feestvieringen liggen niet
in den Hollandschen aard. De heugelijke
gebeurtenis in ons Vorstenhuis gedurende
het laatste anderhalve jaar mogen ons volk
meer op de been gebracht hebben dan ooit
te voren, maar in het algemeen gesproken
grijpen wij niet de gelegenheid aan om er
in rij en gelid op uit te trekken, achter
vlaggen en muziekcorpsen aan. Onze op
tochten hebben dan nog gewoonlijk een
doel een monument, dat onthuld moet
worden of een brug, die voor het eerst ge
opend ial worden. Maar hier begint een
optocht op een bepaald punt in de stad, de
fileert dan al of niet langs een tribune met
autoriteiten en publiek en wordt een heel
eind verderop weer ontbonden. De deelne
mers hebben zich laten bekijken door de
rijen toeschouwers aan beide kanten van de
straat, waaruit de lezer gemakkelijk kan
raden, dat die optochten dan ook gewoon
lijk niet in een alledaagsch colbertje wor
den gehouden, maar in allerlei uniforms en
costuums, tot op het fantastische af.
Waarschijnlijk is het een overblijfsel uit
van Donderdag 30 Juni 1938.
OPGAVE VAN NOORDHOLLANDSCH
LANDBOUWCRED1ET N.V.
Vorige
laatste
koers
2.45-3.00
STAATSLEENINGEN.
3-3% Neder 1. 1938
101%
1013/4
3 Ned.-lndië 1937
100%,
1001%,
5DuitschL '30 m. verkl. 27
21'/s*3/»
BANK-INS LL1NGEN.
147
148
Handel Mij. Cert. v. 250
151l/«
140
Koloniale Bank
137V»
Ned. Ind. Handelsbank
130>/4
1323/,
1NDUSTR. OND. B1NNENL.
40%,
42'/,-%
Alg. Kunstzijde Unie
Calvé Delit Cert.
917/»
93
Neder 1. Ford
297
301'/,
Philips Gloeil. Gem. Bezit
259
26H-2f
Unilever
153%
1564-'/,
INDUSTR. OND. BU1TENL.
331%
361/,
Am. Smelting
Anaconda
9
§21'Vu
23-%
Bethleh. Steel
41%,
45-1/4
Cities Service
Generaal Motors
26%,
283/,
Kennecott Copper
261%,
29-'/.
143/,-"/u
Standard Brands
5'/,
6%
Steel comm
39%
43-1/4
4 Vu
CULTUUR MAATSCH.
482-5
ttV.A
465W4
Java Cultuur
1
157V»
162
Ned. Ind. Suiker Unie
170
172
Vereen. Vorstenlanden
631/,
66-1/4
MIJNBOUW.
75
75
Alg. Explor. Mij..
Redjang Lebong
1651/4
165V,
PETROLEUM.
Dordtsche Petr.
329
336V,
350-11/,
771-81/4
Phillips Oil i
28i/4
303/4
12-Vu
Tide Water i
1
io%
U8/l6-i
RUBBERS.
Amsterd. Rubber
2095/,
2261/,-9
Deli Bat. Rubber
144
160-5
Hessa Rubber
125
1374-81
Oostkust
149V,
160
Serbadjadi
991/4
HOl/,-1
31/,-3/,
SCHEEPVAARTEN.
HollandAmerika liin
102
106
JavaChinaJapan lijn
813%
87
Kon. Ned. Stoomboot.
1111/,
117-8
Scheepvaart Unie
115
119-1/,
TABAKKEN.
217
228'/,
Oude Deli
288
296
Senembab
2551/,
263'/,-4
AMER. SPOORWEGEN.
Atchison Topeka
22%,
25
Southern Pacific
101/,
12%,-*
Southern Railw. Cert.
6%
81/4
Union Pacific
58V,
61
Canadian Pac.
4%
5%«
§Noteering per 50. x) ex-coupon
tExclaim. "Exdividend.
Prolongatie vorige koers heden H pCt.
WISSELKOERSEN AMSTERDAM
OFFICIEEL.
Vorige koers
heden
New-York
1.80"/i,
IM3U
Londen
8.951/,
8.953
Berlijn
72.77 K
72.80
Parijs
5.031/4
5.031/4
Brussel (Belgt. 1 30.65
30.65
Ziirich
41.41
41.43
Kopenhagen
39.97 H
39.97 K
Stockholm
46.17H
46.17
Oslo
45.00
45.00
den goeden ouden tijd, toen de menschheid
het nog zonder radio, film en auto moest
afdoen en men zich eenvoudiger amuseer
de. Toen werd elk stadje of betamelijk
dorp eens per jaar bezocht door het circus
de gebeurtenis, waar zes maanden naar
gesnakt en de volgende zes over nagepraat
werd. Wanneer de tent overeind stond trok
het circus-personeel in optocht rond bij wij
ze van reclame. De muziek voorop, de
clowns, de paarden en olifanten zelfs de
wilde dieren in kooien reden in den stoet.
Nog altijd komen Barnum Bailey een
maand in New York voorstellingen geven
in het reusachtige Madison Square Garden
en trekt de heele dieren-cavalcade van het
spoorwegemplacement in de Bronx door de
stad naar het gebouw toe. Maar New York
heeft het te druk en is te verwend in ieder
opzicht om zich te vermoeien over langs
wandelende zebra's en lama's, zoodat het
zonder muziek en clowns toegaat. In de
kleinere plaatsen wordt elke gelegenheid
voor een optocht nog met twee handen
aangegrepen. Padvinders, de brandweer,
het aanwezige aantal oud-strijders, dames
clubs in eigèn uniform staan altijd gereed
om mee te doen en vooral op feestdagen
van historisch belang.
Patriottisme moet dit land van vele na
tionaliteiten en millioenen niet-burgers le
vend gehouden worden door allerlei maat
regelen, die bij ons niet behoeven en zeker
niet aanvaard zouden worden. Ik denk hier
bij bijvoorbeeld aan het groeten van de
vlag en het opzeggen van een eed van
trouw aan het land, zooals die eiken dag
door de schoolkinderen worden gedaan. En
ik heb wel eens meegemaakt, dat er leer
lingen bij waren, wier spleetoogen onmis
kenbare Japansche of Chineesche afkomst
verrieden. Amerika is nog heden de smelt
kroes van landen en volkeren.
Het geval wil, dat de feestdagen min of
meer regelmatig over het geheele jaar ver
deeld zijn, zoodat bijna iedere maand er een
heeft. Want niet alleen zijn er feestdagen
voor het geheele land, maar elk der 48 Sta
ten houdt er weer geheel eigen op na. De
geboortedag van Woodrow Wilson wordt
bijvoorbeeld alleen maar in South Carolina
officieel herdacht, maar aan den anderen
kant wcrdt Memorial Day, ook wel Decora-
tion Day, den 30sten Mei in alle Staten ge
vierd behalve in Alabama, Arkansas, Flo-
rida, Georgia, Louisiana, Mississipppi, North
en South Carolina. De Zuidelijke Staten
houden zich afzijdig en het feest blijkt dan
ook typisch Noordelijk te zijn, dat wil zeg
gen het dateert vanaf den burgeroorlog in
het midden van de vorige eeuw, toen Noord
en Zuid om de hegemonie van het land
vochten.
Memorial of Decoration Day is eigenlijk
niets anders dan een enorm Allerzielen. De
dooden worden herdacht. Niet alleen de
heroïsche dooden van het niet zoo grijze
Amerikaansche verleden tot en met de ge
vallenen van den wereldoorlog, maar van
allen, die voorgegaan zijn. Zeker, elke stad
en die van New York is beroemd
houdt er een groote parade op na. Nog al
tijd doen daar oudstrijders uit den oorlog
van 1865 aan mee, meestal diep in de tach
tig of negentig jaar oud en gewoonlijk
wandelen zij maar een paar straatjes mede
en leggen het verdere traject per auto af.
En op dien dag komt het jaarlijksche
eerebetoon van de natie aan het grafmo
nument van den „Uunknown Soldier", den
Onbekenden Soldaat, op het nationale
kerkhof te Arlington, vlak by Washington,
waar de president der V. S. in eigen per
soon een krans neerlegt na afloop van de
indrukwekkende ceremonies, die gehouden
zyn en over de radio door het heele land
rondgezonden werden. En geen dorp is zoo
klein of het bezit op de begraafplaats ook
niet een of meerdere graven van hem, die
aan den burgeroorlog of den oorlog met
Spanje of den wereldoorlog hebben mee
gedaan.
Niet alleen de graven van oud-strijders
worden met bloemen en kleine Stars and
Stripes versierd. Alle graven worden dien
dag bezocht en extra onderhouden, hetgeen
overal gemakkelijk toegaat, aangezien de
begraafplaatsen in dit land precies parken
zyn, waar men vrij en ongehinderd op elk
uur van dag of nacht kan binnengaan.
Geen hekken of muren of sloten er omheen
en geen conciërge. Het is een stille, wee
moedige dag, deze 30ste Mei, waarop niet,
zooals op alle anderen, de bloemetjes bui
ten gezet worden en bijna altijd een van de
drukkend heete eerste zomerdagen.
U HEBT IETS OP TE RUIMEN?
Een „Vraag en Aanbod
35 cent p. 5 regels a contant.
WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Had Nederland zijn water niet, het zou een
belangrijk deel van zijn glorie en luister
missen, want met zyn meren en plassen,
vaarten en kanalen is een uiterst boeiende
flora en fauna verbonden. De groote en
kleine karekiet, deze geestdriftige zangers
en artistieke nestbouwers, de eierroover,
die bruine kiekendief heet, waterhoen en
meerkoet, lepelaar en purperreiger, wouw
aapje en roerdomp, baardmees en rietgors,
snor en rietzangersoorten, porceleinhoen en
waterrat, zij alle en nog vele andere
vogels, o.a. de eendachtigen leven op, van
en by het water, dat voor hen onmisbaar is.
Niet minder talrijk en niet minder interes
sant zijn de vertegenwoordigers der oever-
en waterflora. De soortenverscheidenheid is
te groot dan dat wij ons wagen aan een vol
ledige opsomming. Maar behalve de prinse
lijke verschijningen aan den wallekant, zoo
als gele lisch, dotters en zwanebloem, willen
wij toch even afzonderlijk enkele populaire
waterplanten noemen: waterviolier, water
gentiaan, waterranonkel, gele plomp en
witte waterlelie.
Voor deze laatste, die van Mei tot
Augustus in geheel Nederland haar
bloemenschoon ten toon stelt, staat
steeds in het middelpunt van veler be
langstelling en dit behoeft niet te ver
wonderen, want alles aan deze plant is
edel en gracieus.
Prachtig zyn al terstond de kloeke, nler-
vormig-ronde bladeren, die als zij nog on
dergedompeld zyn, naar de middennerf toe
zyn opgerold, maar later plat en vlak op den
waterspiegel komen te drijven; by onze
plant zitten niet, zooals by landplanten het
geval pleegt te zyn, de huidmondjes, die
gassen moeten opnemen en waterdamp naar
buiten voeren, aan den benedenkant van het
blad, doch aan de bovenzijde en wel ten ge
tale van vele millioenen! Geen enkele in
snijding breekt de fraaie omtreklijn der bla
deren, tenzij en dit geschiedt nog al eens
insectenlarven of slakken, die de bloem
bladeren ook niet altyd sparen, zich te goed
doen aan het lekkere bladmoes, al bezitten
de cellagen heel wat looizuur. In den be
ginne hebben de bladeren, doordat zij antho-
cyaan bevatten, een schitterende bruin-
roode, purperachtige kleur, die, wat den
bovenkant betreft, naderhand in groen over
gaat; de benedenzijde blijft de oorspronke
lijke kleur houden. Bovendien zijn ze bui
tengewoon solide: regen en storm doen hun
leerachtige substantie niet spoedig scheuren
en verrafelen. In hun. watermilieu worden
ze voorts niet nat, doordat een vocht af-
wereld waslaagje dit verhindert.
Op de meesten maken inmiddels de bloe
men den meesten indruk: bij zonsopkomst
zijn ze nog niet dadelijk open, doch wanneer
enkele uren zijn verstreken, vindt de ont
plooiing in heel haar luister plaats, doch zij
sluiten zich ook weer geruimen tijd, voordat
de zon ter kimme neigt. Wanneer wij het
geval zouden willen vermenschelyken, zou
den wij kunnen zeggen, dat de waterlelie
vroeg naar bed gaat en laat opstaat.
Bij de bloem, die door haar lichte, blije
kleur van den wal af of de boot uit al op
grooten afstand is te zien, trekt onmiddellijk
de aandacht, dat de vier kelkbladen van
buiten groen, doch aan den binnenkant het
zij wit, hetzij eenigszins roze zijn aange-
loopen. Bizonder groot is het aantal blanke
of iets roode kroonbladeren een paar
tientallen waarvan de afmetingen naar
het ,hart" der bloem toe steeds kleiner
worden, zoodat deze een roosachtigen in
druk maakt. Bovendien kan bij die kroon
bladeren, evenals bij sommige planten in
onze tuinen, die zoogenaamd „verdubbeld
worden, het merkwaardige verschijnsel wor
den vastgesteld, dat verscheidene ervan in
meeldraden veranderen. Op de bloemen,
welke een zwakken, aangenamen geur ver
spreiden, komen verschillende insecten af,
die er wel-is-waar geen honing kunnen ver
zamelen, doch wel een flinken stuifmeel-
buit kunnen vergaren en die zoodoende
soms voor kruisbestuiving zorgen, doch het
verschijnsel der zelfbestuiving schynt in
middels talrijker op te treden.
Eigenaardig is ook de verspreiding van
de zaden by de waterlelie, die, gelijk men
weet, behoort tot de Nymphaeaceeën, een
plantenfamilie, die ten onzent maar door
twee geslachten, elk met één soort, is ver
tegenwoordigd: de gele plomp (Nympho-
zantus luteus) en de witte waterlelie (Nym-
phaea alba). De veelhokkige vrucht zinkt,
wanneer het rijpingsproces zich heeft vol
trokken, naar den bodem van vyver, sloot
of plas. Zoodra de vruchtwanden door rot
ting scheuren, komen de zaden vry, die naar
de oppervlakte van het water stygen dank
zy de omstandigheid, dat zy door een slij
merige, lucht bevattende massa zijn om
geven. Door dezen mantel bezitten zij een
tydlang een groot dryfvermogen. Het gevolg
van een en ander is natuurlijk, dat wind en
waterstroom in g de zaden tot op geruimen
afstand van de moederplant kunnen voort
stuwen, terwijl tevens de kans bestaat, dat
de zaden, doordat zij kleverig zijn, zich vast
hechten aan lichaamsdeelen van watervogels.
Wanneer deze naar een anderen plas of
vaart vliegen, is het in beginsel mogelyk, dat
de zaden daarin terechtkomen en ontkie
men. In dat geval vindt verspreiding van de
plant op soms zeer grooten afstand plaats.
Een voorwaarde is echter, dat de zaden
„belanden" in stilstaande wateren of althans
in wateren zonder feilen stroom: de water
lelie is nu eenmaal een plant, die zich niet
thuis voelt in snel vlietende beken of on
stuimig stroomende rivieren.
Overigens is de witte waterlelie tal
rijke exotische, eveneens fanfastisch-mooie
Nymphaea-soorten in allerlei kleuren (het
zijn er meer dan een dozijn) worden ijverig
ten onzent gekweekt ter versiering van de
groote vyvers der landgoederen een over
blijvende plant, in welker forschen, aange
naam riekenden wortelstok, die stev ig m
slijk en modder is bevestigd, een groote
hoeveelheid reservevoedsel zit opgenoop
Merkwaardig zijn ook de lange en e as ï-
sche, ronde en buisvormige bloem- en blafl-
stelen, daar hier niet alleen een beperK
aantal groote, maar bovendien verscheidene
kleinere kanalen doorheen loopen, waardoor
luchttransport naar de wortels mogely
wordt gemaakt: de stelen kunnen dus me
gasslangen worden vergeleken, waardoor
zuurstofvervoer plaats heeft. Ook kunnen
in die kanalen maar dan moet er een
vergrootglas aan te pas komen kristallen
worden opgemerkt, die den vorm van haren
hebben en die, naar sommigen van gevoelen
zijn, zouden moeten dienen om slakken op
een afstand te houden.
RINKE TOLMAN.
Schoolfeest.
Het schoolfeest van de O. L.-school zal
dit jaar worden gehouden op Vrijdag 8 Juli.
De grootere kinderen gaan naar Den Haag
en Scheveningen. De kleinere gaan een
uitstapje maken naar Schoorl, Bergen en
Castricum.
Postduif komen aanvliegen.
Door den heer B. Smid werd aan de
politie medegedeeld, dat by hem een post
duif was komen aanvliegen, op den allumi-
niumring gemerkt RAD 940 Nurp 37 en op
den gummiring gemerkt R 970.
Ten grave gedragen.
Zaterdag werd een lid der fanfare
„Eensgezindheid" ten grave gedragen, de
heer C. Nyman. De overledene was vele
jaren een gewaardeerde kracht van het
corps. Als laatste eerbewijs werd het stof
felijk overschot door de acht oudste leden
der vereeniging gedragen, die daarbij de
uniformpetten met rouwfloers op hadden.
KERKCONCERT.
Oratorium „Die Schöpfung".
Gisteravond werd in de Groote Kerk de
tweede uitvoering van Haydn's oratorium
„Die Schöpfung" gegeven, en het scheen wel
of onder Jonker's suggestieve leiding het
Vrijzinnig koor nog geestdriftiger zong dan
bij de eerste uitvoering.
Wat wij althans gisteravond hoorden, was
bewonderenswaard.
Ook het werk der solisten: Mevr. Ankie
van WickevoortCrommelin (sopraan) en
van de heeren Michel Gobets (tenor), Otto
Couperus (bas), als ook van het Zaansch
Symphonieorkest sloot zich bij de prestatie's
van het koor volkomen aan.
Dezen tijd in aanmerking genomen viel
het bezoek aan deze tweede uitvoering nog
al mee.
A. K.
ONZE POSTVLUCHTEN.
De positie der postvliegtuigen was giste
ren: uitreis: Torenvalk te Singapore, Emoe
te Basra; thuisreis: Wielewaal te Athene,
Nandoe te Penang (motorstoring).
Vanmorgen is de Oehoe naar Indië ver
trokken met gezagvoerder van Veenendaal.
Meegenomen wordt 119 K.G. vracht, 347
K.G. briefpost, 9 K.G. pakketpost.
Zeven personen hebben voor deze reis ge
boekt en wel een Amsterdam-Athene, een
Amsterdam-Calcutta, een Amsterdam-Alla-
habad en vier Amsterdam-Batavia.
Ditmaal wil ik u het verhaal doen van
drie „Wienerinnen"; van Eleonore, Gertrud
en Marianne, die op een allesbehalve alle
daagsche manier den kost verdienen. Wij
beginnen met een bezoekje aan Eleonore.
Wij willen haar bij het aambeeld, terwijl
zij een zwaren hamer zwaait, verrassen.
Als gij de woorden hamer en aambeeld
hoort, acht gij zoodanig bedrijf natuurlijk
zeer onvrouwelijk! My ging het niet an
ders. Maar gaat u mee, laat u het tegendeel
bewijzen.
Eleonore.
Wij betreden een gebouw met veel ver
diepingen en veel zalen, waarin talrijke
werkplaatsen en ateliers zijn onderge
bracht. Een goederenlift brengt ons naar de
vijfde verdieping. Weest u niet bang: zy
schudt en ratelt weliswaar, zooals zij dat
gewend is door het omhoogbrengen van
zware kisten, maar brengt ons niettemin
gezond en wel bij het doel: Een zware ijze
ren deur, waarop een bord met drie vrou
wennamen is bevestigd, waaronder die van
Eleonore. Hamerslagen met harden klank,
verschillend in rythme en toonhoogte,
dringen naar buiten en houden bijna eer
biedig op als wij binnengaan. Drie jonge
vrouwen heeten ons welkom in hun werk
plaats, lieve, vroolijke, blijmoedige men-
schen zóó zien dus vrouwen bij het aan
beeld er uit! Op onze vraag verklaren zij
lachen: ,Ja, zenuwen, die mag men zeker
niet hebben, als men het hameren en klop
pen, vylen en boren in een goudsmidswerk
plaats wil kunnen uithouden!"
Maar ook zij moeten er na iedere vacan
tie telkens opnieuw aan wennen. Ongetwij
feld is er niet vaak werk, dat zooveel la
waai maakt als juist nu wy hier zyn, om
dat zware koperen staven tot een lamp
moeten worden gebogen en geklopt. Als
regel maken de drie „goudsmidsgezellen"
(zy hebben drie leerlingen- en drie gezel-
lenjaren achter zich. Wij moeten het toege
ven: Geen korte leertijd!) elegante bijoute
rieën uit zeer fijn zilverdraad en ander
zacht materiaal, waar vrouwenhanden zich
by uitstek voor leenen. Colliers, armbanden
en gespen, broches en ringen, in betoove-
rend mooie modellen, alles zelf bedacht en
uitgevoerd, staan in toonkasten gereed.
Ook handgeklopte zilveren er. tinnen scha
len in de tegenwoordig zoo gevraagde
vlakke modellen, als ook émaille voorwer
pen, prijken in schitterende kleuren. Men
kan nauwelijks genoeg krijgen van het zien
van al deze sierlijk gevormde objecten, „ft
het werk loonend?" besluiten wij heel pro
zaïsch ons informatie-bezoekje. Maar hel
antwoord daarop moeten wij zelf geven.
Hoor maar: iedere handgeklopte schaal, dia
een Verkoopsprijs van 30 shilling heeft,
vraagt twee volle arbeidsdagen.
Gertrud.
Arbeidt Eleonore temidden van het dreu
nen van een zeer groot werkhuis, waarin
men de bedrijvigheid hoort en het geloei
van sirenes het begin en het einde der
werktijden aankondigt, Gertrud heeft zich
een veel vrouwelijker werkplaats gekozen.
Vèr buiten de stad, door eeuwenoude
kastanjeboomen overschaduwd, staat in een
tuin een ééngezinshuis. Hier woont Gertrud
met haar man en kind. Direct b(j het bin
nengaan van de echt huiselijke woonkamer,
waar het naar houten meubelen, boenwas
en lavendel ruikt, ziet de bezoeker welk
handwerk Gertrud bedrijft. Want waar men
ook kijkt, overal ontdekt men handweef
werk, als kleeden, meubelovertrek, bontge
kleurde kussenhoezen en matgetinte tafel
lakens.
Om dan maar niet te spreken van de
huisvrouw zelf, in haar vroolijk Dlrndl met
passend jakje, of van Gerlinde, haar dri».
jarig dochtertje, in geel wollen jurkje, dat
als een kieken om de kloek zwermt en
eveneens de bezoekster vriendelijk nadert
om haar met een aardige Knicks te verze
keren, dat „Ook Gerlinde weven kan". Het
laatste moet men natuurlijk niet letterlijk
gelooven. De hoofdzaak is. dat vaui. en
moeder het terdege kennen en dat ze daar
alle drie van leven. Dat gelukt zeker niet
zonder moeite, zooals men ons verzekert.
Immers, er zijn in de goede maanden: vóór
Kerstmis, OctoberDecember, met het oog
op geschenken en spert, alsmede in het
voorjaar en in den froegen herfst, als de
vraag naar kleedingftukken veel bestel
lingen doet binnenk<fnen, vaak vele weken,
waarin man en vroiw ononderbroken van
zeven uur 's ochtends tot elf uur 's nachts
aan den weefstoel itten. In den tusschen-
tyd zijn er echter maanden, die vry'wel ge
heel zonder opdrachten verloopen.
Ook verslindt de werktuig- en materiaal
aankoop groote simmen. Een volmaakte
weefstoel kost bij Oorbeeld 500 shilling, al
zijn dan de zoogeiaamde volksweefstoelen
reeds voor 180 scrflling te koop. Nu we toch
van weefstoelen graten, moeten wy het
pronkstuk van h|t huis bewonderen; een
meer dan twee eeuwen weefstoel, een fa
miliestuk, donkef van ouderdom, buitenge
woon fraai van stijl en vorm waarop men
heden tea dage nog de mooiste geweven
stoffen kan verraadigen. Trotach en geluk
kig als een kleine koningin in haar rijk
toont de huisviouw ons de schoonheid en
de voordeelen ran haar werktuigen. Zij
staat ons ook toe om in haar schatten rond
te woelen. Zy bezit immers aan klein®
weefctalen, die in een cartotheek zijn sa
mengebracht, meer dan duizend exempla
ren. En wie kan de uren tellen, waarin zij
dat alles bedacht en in kleurige wollen
draden tot uitdrukking heeft gebracht?
Marianne.
Marianne, de derde der arbeidende „Wie
nerinnen", die ik u vandaag gaarne wil
voorstellen, is in een groote modesalon
„tosndame" een voord dat veel aardiger
en ook meer solide klinkt dan het plagerig
cocjjette „mannequin". Maar is er iets alle-
daggscher te bekennen, zult u zeggen, dan
..toondame" te zyn? Juist, dat dacht ik ook
in den beginne. En om uw nieuwsgierigheid
niet al te zeer te prikkelen, vertel ik u maar
mdeen het meest wonderlijke van deze
zaïk.
Marianne is namelijk veertig jaren oud en
eeEt sedert eenige maanden „mannequin";
zij draagt haar aan de slapen reeds grijzend
hair met een natuurlijke rust en denkt er
nilt aan het te verven: haar omtrekmaten
zijn: 10# c.M. en 104 c.M., terwijl de meeste
minnecguns hoogstens 96 c.M. mogen heb-
bai. Ook over gazellenbeenen beschikt
Mirianje in het geheel niet en haar schoe-
naimaat is toch zeker 38, zoo niet meer. Is
zij dan niet een bijzonder merkwaardig en
allesbehalve alledaagsch mannequin?
Thant komt de oplossing van het raadseL
Weeneq bezit sedert ongeveer anderhalf jaar
een sclfcol voor mannequins, waar aantrek
kelijke jonge meisjes tusschen zestien en
tvintigtjaar, zooals wij ze uit de groote
modepatades kennen, worden opgeleid voor
hun be^ep: mooie kleeren op de juiste ma
nier te f-agen. Behalve deze meisjes worden
echter adert korten tijd ook „toondames",
type M^ianne, opgeleid. Deze nouveauté
nam ha* oorsprong in een zeer verstandige
gedachtg wat het gracieuze, slanke meisje
staat, zei men, hoeft nog niet het meest ge
schikte i zjjn voor de klanten van rijpere
jaren. IiLiers, indien zij die hyper-elegante
toiletjes ^-agen, kan het zelfs een bepaald
leelijkenlndruk maken. Laat ons dus ook
aan de Wmw van boven de veertig de mo
gelij kheif bieden, om het voor haar ge
schikte q (je juiste wijze vertoond te zien,
want pc%iot Van rekening wil niet iedere
vrouw bjfCn de veertig zich absoluut als
iemand twintig jaar kleeden. Aan dezen
gedachteijang dankt Marianne haar brood
winning; |j vertegenwoordigt de normaal
gebouwd^goecj verzorgde, verstandig en
toch aant|kkelyk gekleede vrouw boven
de veertig Marianne's opleiding duurde,
evenals dfc van hare jongere collega's, drie
maanden.L dezen tijd heeft zij veel moe
ten instu<Lrcn; voor alles rj thmische be-
wegingsle» costuumwetenschap en cultuur-
geschiedeft £y heeft natuurlijk ook op de
juiste wij£ [eeren staan en gaan, niet met
de trippel||Sjes Van de sierlijke poppetjes,
doch met %enwichtige bewegingen, zooals
zij bij een bepaalden stijl van kleeren
behoor en.
Dit is d^ Marianne, „toondame" van
veertig jary die nog kort geleden als werk-
looze kant|jj.empi0yée er niet van droomde,
dat juist lftr geZetheid, haar grijzend haar
en haar voorkomen, haar tot dit
weinig au%agsche beroep zouden voor
bestemmen.^ ieven heeft zoo zijn ver
rassingen", jpgt ze> gis van haar afscheid
neem. Zij het vroolijk, want voor haar
beduidt dej, verrassing een verzekerd sala
ris en daagde bevrijding van de drukken
de levenszq|gen eener alleenstaande, niet
meer jonge yjuuw.
