DE BAAS.
TWEEDE BLAD.
Wandelen.
De Vierdaagsche geëindigd.
Glimlachje
Het tournooi om den
Davisbeker.
Jenny Kammersgaard be
reikt haar doel.
DE KARIMATA DRAAIT.
En Terschelling wacht.
Wanneer komt er nog wat?
VOOR EW ACHTER DE SCHERMEN.
bokswedstrijden op de zaansche
wielerbaan.
■- - »u
(Van onzen specialen verslaggever.)
Nijmegen, 29 Juli.
Wanneer wij met onzen wagen de
Mooksche baan willen verlaten, om
rechts af te slaan aar Cuyk, op dezen
laatsten dag van de Vierdaagsche, gaat
er een witgehandschoende arm omhoog,
en een wachtmeester der marechaussee
vertelt ons in smeuig Brabantsch, dat de
weg naar Cuyk voor alle verkeer afge
sloten is. Goede raad is heel niet duur,
want de Vierdaagsche-sfeer heeft ook
ons te pakken. We zetten den wagen in
Mook aan den kant, en wandelen naar
Cuyk. Wat beteekenen die paar kilo
meter?
Toen wij Vrijdagmorgen tegen half elf Nij
megen verlieten, om den wandelaars teDe-
moet te rijden, kon men langs den straatweg
naar Mook reeds vele honderden zien zitten,
groote bossen bloemen naast zich, ter huldi
ging van de koene tippelaars. Inderdaad ko
men tegen dezen tijd reeds de eerste indivi-
dueele wandelaars in zicht, de dames en
heeren van de kleine routes, die echter ook
hun bloemen wel verdiend hebben.
In Malden, Heumen en Mook wonen
vandaag de ingezetenen op straat. Alles
wat de kamers aan tafels, stoelen, cra-
pauds en fauteuils bevatten, is naar bui
ten gesleept, en heele families zetelen
in de schaduw van de beuken, die de
Mooksche baan omzoomen.
Een slecht stukje.
Boven het grindwegje van Mook naar
Cuyk, in het dal van de verleidelijk koele
Maas, hangt trillend de warme lucht. Uren
en uren heeft de zon hier geblakerd, en alles
ziet dan ook grijs van de stof. Mopperend
zoeken de wandelaars zooveel mogelijk de
kiezels te ontwijken, welke 90 pCt. van het
plaveisel vormen. Deze laatste loodjes we
gen wèl zwaar Tot de eerste groepen, die ons
tusschen Mook en Cuyk passeeren, behoort
natuurlijk weerde Haagsche politie, die
met rassche schreden het einddoel nadert.
Verder zien we verspreide leden van de N.H.
V. uit den Haag, van S.V.L., van „De Vier
daagsche" en Unilever, die straks in Mook
wel op elkaar zullen wachten. Het ploeg je
van de Vlissingsche politie valt ook hier nog
op. Een paar oude heertjes hebben tegen de
zonnewarmte een parapluie opgestoken, an
deren plooiden handdoeken rond het verhitte
hood en zien er uit als sheiks, voor zoover
sheiks dan in shorts en met Schotsche
blousjes loopen!
Onder daverend tromgeroffel trekt de ko
loniale reserve voorbij; zij zullen om 12 uur
al in Mook zijn! En ook de rijksveldwacht
vordert snel, al moet men medelij dm heb
ben met de in hun dikke uniform transpi-
reerende manschappen.
Vierdaagsche-leed: hangend op de
schouders van hun kameraden, op de
teenen loopend nu de hakken openlig
gen, strompelen enkelen moeizaam naar
het nog zoo verre einddoel. De tanden
worden op elkaar geklemd, want wie
wil nu nog uitvallen? Daar is wilskracht
voor noodig, en ook opofferingsgezind
heid bij hen, die steun bieden. Nu blijkt,
wie sterk is, èn sportief!
Zóóveel is er te zien op het hobbelige
grindwegje, dat Cuyk voor ons ligt, voor wij
het weten. Majestueus rijzen aan den over
kant de torens van het oude stadje boven het
vlakke land van de Maas, en op de plaats
waar de grijze wallen door een poort onder
broken worden, ziet men voortdurend, als
horden van mieren, de wandelaars afdalen
naar de door de pontonniers geslagen schip-
Vliegtuigen met slaapplaatsen:
„O, Gretha, we hebben vergeten
het gordijn dicht te trekken!"
brug over de rivier. Aan onzen kant van de
Maas, waar struiken en boomen hun ver
kwikkende schaduw werpen, heerscht er
een drukte als bij een mobilisatie. Alle on
derdeden van het Nederlandsche leger ziet
men bijeen: artillerie, cavallerie, intanterie,
matrozen, vliegers, cadetten, mareehaussée,
mariniers. Ook alle rangen zijn vertegen
woordigd; in de felle zon schitteren de gou
den kragen der hoofd-officieren, meest regi-
ments-commandanten, die hier hun jongens
een hart onder de riem komen steken.
Onbeschrijflijk is het tumult ip deze
anders zoo vredige Maas-oever. Men
roept en schreeuwt elkaar toe, maakt
vliegensvlug afspraken, want elk oogen-
blik kan er verzamelen worden gebla
zen; kooplui in fruit, limonade en eet
waren laten zich ookk niet onbetuigd,
en voortdurend spuit de schipbrug nieu
f. we detachementen den oever op, bijna
uitsluitend militairen, zoodat de witte
shirts der burgers haast tusschen de
veldgrauwe uniformen verloren gaan. De
meeste ploegen houden in het koele gras
der uiterwaarden de laatste groote rust,
want na Mook moet er „model' gemar
cheerd worden, onder het critisch oog
immers van de tienduizenden toeschou
wers
Geestdrift in Cuyk.
Wij nemen ook nog even een kijkje in
Cuyk, waar de bevolking sportief haar plicht
doet. Dorstigen worden er gelaafd met wa
ter, met limonade zelfs, dank zij de vereeni-
ging „Cuyk Vooruit". En het applaus is niet
van de lucht. Elke troep, die langs komt,
oogst zijn welverdienden bijval, Jn reeds
worden de eerste bloemen uitgedeeld, al lig
gen er nog 15 K.M. tusschen hier en het eind
doel. Wanneer wij om half twee het stadje
verlaten, wemelt het nog steeds van wande
laars, zoowel uit de richting van St. Agatha
(55 K.M.) als uit de richting Beers 10 en 50
K.M.) Maar wij wandelen terug naar onze
auto in Mook, want wij willen ook nog iets
zien van den triomfalen intocht in Nijmegen,
en van de prijsuitdeeling op het Molenveld.
Maar het valt niet mee, om anders dan met
den beenen-wagen in Nijmegen te belanden:
de groote straatweg naar Maastricht is geheel
door de voetgangers in beslag genomen.
En hoe wordt er thans gemarcheerd!
Alle vermoeidheid is nu vergeten, het
hoofd gaat omhoog, de oogen stralen, de
beenen worden flink uitgegooid, want
steeds lager cijfers staan er op de border,
langs den weg te lezen. Nijmegen 12,
Nijmegen 10, Nijmegen 6, 4, 3 kilometer,
het zit er bijna op! Groote bossen bloe
men vallen in bereidwillig uitgestoken
armen, rozen, dahlia's, gladiolen, in ve
lerlei kleuren. Er wordt gejuicht, ge
zwaaid, geapplaudisseerd, er worden
kransen omgehangen, en fruitmanden
uitgedeeld, kwinkslagen vliegen over en
weer, paartjes gaan gearmd loopen, en
men bedelft ze haast onder de bloemen,
sportieve meiskes mengen zich tusschen
stram marcheerende, maar lachende mi
litairen, er heerscht een intense vreug-
de en een algemeene verbroedering,
want dit is dan de grandiooze dag, de
dag der dagen voor de Nederlandsche
wandelsport!
Nijmegenal het verkeer uit de richting
Mook wordt weggeleid en afgevoerd, alleen
de wandelaars mogen rechtdoor gaan, naar
de kazerne. Acht, tien rijen dik staat men
hier in de straten, geen muis kan er meer
bij. En zoo verslaan zij de laatste honderden
meters, de 4500 mannen en vrouwen, jongens
en meisjes, die vier dagen lang, in regen er.
zonneschijn, het mooie Nijmeegsche land
doorkruisten. Fier op hun prestatie, oneindig
gelukkig nu zij slaagden in wat zij zich voor
namen, verdwijnen zij in de kazernepoort,
om op het Molenveld hun belooning in ont
vangst te nemen.
De prijsuitreiking.
Dr. Colijn, die zelf ook eenige kruisen uit
reikte, richtte hartelijke woorden tot de bui-
tenlandsche en de Nederlandsche deelne
mers, in tegenwoordigheid van verscheidene
autoriteiten, onder wie wij nog opmerkten
mr. baron van Heemstra, commissaris van de
koningin in Gelderland, baron de Marqu-
reau, militair attaché bij het Fransche ge
zantschap en den heer Zapp, generaal-secre-
taris bij het Dnitsche gezantschap te 's-Gra-
venhage.
Een groot aantal korpsprijzen werden toe
gekend. Het gouden kruis voor 10 maal deel
neming ontvingen 18 deelnemers; de gouden
kroon voor 11 maal deelneming ontvingen
9 deelnemers; het gouden cijfer 12 voor 12
maal deelneming kregen 2 deelnemers; het
gouden cijfer 13 voor 13 maal deelneming
1 deelnemer; het gouden cijfer 15 6 deelne
mers; het gouden cijfer 16 5 deelnemers; het
gouden cijfer 17 1 deelnemer en het gouden
cijfer 20 jhr. A. v. d. Goes, ritm. 2e regiment
huzaren, A. C. G. Dinkhuyzen, den Haag; P.
J. v. d. Gaay, Elden (bij Arnhem),
De Alkmaarders.
De Alkmaarsche deelnemers hebben allen
de Vierdaagsche volbracht en mochten gis
teravond van stadgenooten een ware bloe
menhulde in ontvangst nemen. De heeren
de Vet en Heidentrijk veroverden elk het
zilveren kruis (vijf maal de Vierdaagsche
meegeloopen), de heer Fernee kreeg het
kroontje (twee maal een Vierdaagsche mee
geloopen) en de heer Helder ontving het
kruis zonder extra-onderscheiding, wijl hij
voor de eerste maal deelnam aan deze af-
standsmarschen.
Tennis.
Finale der Europeesche zóne.
Vrijdagmiddag is de finale van de
Europeesche zóne van het tornooi om
den Davisbeker tusschen Duitschland
en Zuid-Slavië met de beide enkel
spelen begonnen Puncec, die schitte
rend op dreef was, won van Henkei,
terwijl von Metaxa Pallada versloeg,
zoodat de stand na den eersten dag
11 is.
Op de banen van RotWeisz volgden
4500 toeschouwers de wedstrijden. De
Zuid-Slavische kampioen versloeg zijn
tegenstander op overtuigende wijze in
drie sets met 61, 75, 61.
Puncec had de bal prachtig onder con
trole, hij speelde met harde, vlakke slagen,
terwijl ook zijn voetenwerk feilloos was.
Henkei daarentegen was niet al le goed
in vorm.
Zijn groote fout was, dat hij zich her
haaldelijk naar het net liet lokken.
De tweede set, tijdens welke een lichte
regen voor een welkome afkoeling zorgde,
was buitengewoon spannend. De derde
game werd zeer scherp omstreden. Hen
kei nam met 21 de leiding, hield Puncec
vast op de Baseline en voerde zijn voor
sprong tot 51 op, zoodat iedereen er op
rekende, dat hij de set winnen zou. Henkei
kon zijn zenuwen evenwel niet beheer-
schen, zoodat Puncec, die zich schitterend
herstelde, snel ophaalde en met 75 beslag
op deze set legde.
Men verwacht ,dat Puncec na deze mooie
zege zeker een plaats op de wereldranglijst
zal krijgen, temeer, daar hij ook reeds te
Parijs en Wimbledon heeft getoond wat hij
waard is.
Von Metaxa behaalde in vijf sets 16,
64, 61, 36, 1210 de overwinning op
Pallada.
Zwemmen
DE HAM I—D.A.W. I 0—0.
D.A.W. kampioen.
De wedstrijd van gisteravond was voor D.
A.W. een belangrijke, omdat reeds een gelijk
spel haar het kampioenschap van deze Kleine
afdeeling zou doen behalen. Maar de Ham
scheen besloten het D.A.W. zoo moeilijk mo
gelijk te maken. De vrij snelle en stevige
ploeg deed haar uiterste best om te doelpun
ten. Dat D.A.W. dit wist te voorkomen is dan
ook wel een reden voor haar om tevreden te
zijn, te meer ook omdat, zooals bekend, weer
verscheidene invallers moesten meespelen.
Het spelbeeld was voor en na de rus wel
ongeveer gelijk en vertoonde een spel van
zwaar dekken met vrij verre schoten of
schoten uit minder goede positie waarmee
de beide keepers weinig moeite hadden. Van
eenig overwicht van een van beide clubs
was geen sprake. Misschien dat de schoten
van de Ham iets gevaarlijker waren, maar
keeper van Straaten was op zijn post. Ook
toen na rust Caarls en Soecker van plaats
wisselden bracht dit geen verandering in de
resultaten. Zoodat de wedstrijd onbeslist ein
digde, waarmee D.A.W. I het kampioenschap
in haar afdeeling behaalde.
40 uur 2 min. in het water.
De Deensche zwemster Jenny Kam
mersgaard is er in geslaagd de Duit-
sche Oostzeekust zwemmende te
bereiken, nadat zij Woensdag om
18.51 uur te Gjedser in Denemarken
te water was gegaan. Zij arriveerde
gisteren omstreeks kwart over elf ten
westen van Warnemünde tusschen
Elmenhorst en de Stolteraa.
Zij heeft den afstand, welke 42 K.M. be
draagt, afgelegd in 40 uur en 2 min. Hierbij
heeft men te bedenken, dat het genoemde
aantal kilometers de hemelsbreedte tus
schen beide kustplaatsen weergeeft. In
verband met de vele zeestroomingen heeft
de zwemster in werkelijkheid evenwel on
geveer zestig kilometer afgelegd. Het laat
zich begrijpen ,dat mej. Kammersgaard met
ongekende jubel te Warnemünde ontvan
gen werd. Eenige duizenden personen ver
welkomden op geestdriftige wijze het
kranige meisje, dat in het geheel geen
blijken van vermoeidheid gaf.
Nadat zij haar doel had bereikt, werd zij
onmiddellijk aan boordd van de politieboot
genomen, welke haar met vele andere mo
torbooten was tegemoet gevaren.
(Van onzen specialen verslaggever.)
Wanneer men er niet bij is gewees-,
hier op Terschelling, dan zal men nooit
kunnen beseffen welk een gevoelen
zich gisteren van de menschen meestei
maakte, toen het eerste in het zonlicht
flonkerende staafje goud aankwam. Het
werd door velen bekeken en men be
tastte de vondst, om zeker te zijn, dat
het werkelijk waar was. Het tablet ging
van hand tot hand en een ieder ver
baasde zich over het gewicht, de kleut
en de afmetingen van het kostbaie
zevenduizend gulden waard zijnde
kleinood. Ten slotte werd het aan het
oog onttrokken, toen de heer Bol het in
zijn actetasch stopte, en op weg ging
naar het kantoor van de firma Doeksen
om het goud in de brandkast te depo-
neeren.
Het duurde echter eenigen tijd, voordat
hy daar was, want iedereen, die van de
vondst had gehoord, kwam met het verzoek,
eventjes, heel eventjes een blik te mogen
werpen op het staafje. Wij zeiden, dat nie
mand dat historische oogenblik zal ver
geten, toen het eerste staafje voor het oog
der eilanders, badgasten, journalisten en
autoriteiten verscheen, maar evenmin zul
len wij den klop op de deur vergeten, welke
hen, die nog de slaap der rechtvaardigen
genoten, deed ontwaken.
„Hoe laat is het?"
„Mijnheer het gerucht gaat, dat er goud
gevonden is", verkondigde een mysterieus
iemand aan gene jde.
Ongewasschen, gedeeltelijk gekleede per
sonen renden naar beneden, om daar na en
kele oogenblikken de telefoon te grijpen,
teneinde de rest van de wereld in kennis te
stellen van de gebeurtenis. Ja, die telefoon!
Menig zenuwgestel heeft indirect door Bell's
uitvinding een sterken schok gekregen. Er
werden zooveel dringende en ijlgesprekken
aangevraagd, dat de centrale in het post
kantoortje het niet kon bij beenen en het ge
schiedde wel, dat gesprekken eerst na ander
half uur tot stand kwamen.
De heer D. de Boer van het postkantoor
tje nam direct maatregelen, daar men een
telefoonverkeer verwachtte, dat zijns gelij
ken in Terschelling's historie niet zou vin
den. Het is precies zoo uitgekomen. Den ge-
heelen morgen regende het aanvragen voor
steden, dorpen en vlekken in heel ons land.
In enkele uren werden meer dan honderd
gesprekken gevoerd, waarvan de meesten
één tot drie kwartier duurden. Het heeft ge
spannen, maar de telefoniste, de dames de
Vos en de Jong en extra-opgetrommelde
krachten weerden zich dapper. Hen treffen
niet de bitse verwijten van hyper-nerveuse
courantenmenschel..
De normale zomerdrukte is ruim dertig
gespreken, des winter vijftien tot twintig en
nu het aantal bijna vervierdubbeld was, was
het niet mogelijk een ieder tevreden te
stellen. De helft was dringend, en van de
rest een groot gedeelte „ijl", en dat moest
geleid worden via drie lijnen naar Leeuwar
den. Het telegraafverkeer kreeg een extra-
lijn naar Den Helder toegewezen. Ook in
Leeuwarden werd een extra-kracht aange
steld om den stroom van mededeelingen, die
langs de lijnen flitsten, in goede richtingen
te leiden. En bij al deze uitgaande gesprek
ken kwam ook nog een contingent inkomen-
He verscheidene uit Londen, zoodat men
Haar in dat kleine gebouwtje, in drukkende
hitte bovendien, heeft moeten ploeteren en
zwoegen.
.Heeft U het wel eens meer zoo druk
gehad?" vroegen wy den heer de Boer.
„Neen, nog nooit." „Het is wel eens met
strandingen druk geweest, maar zóó n0g
nooit." Enfin, het is goed afgeloopen, en
op het budget van de P.T.T. zal wellief
een zeer flink bedrag aan telefoonkos-
ten geboekt kunnen worden
De Karimata, de onverstoorbare, is mtUs.
schen gestaag voortgegaan met den arbeid
Zooals wij berichtten, is de molen terugge.'
hald om het reeds doorgezochte terrein voor
de zekerheid nog eens te controleeren. Men
verwacht evenwel niet wat te vinden. in
den loop van den nacht, of ander Zaterdag,
morgen, zal de Karimata weer op de p]^
zijn, waar gisteren het eerste staafje werd
opgediept. Eerst nadien kan een aanvulling
van den goudvoorraad tegemoet worden ge.
zien Het blykt thans wel, welke een enorme
aantrekkingskracht het goud heeft. Het is
geen sprookje, en dientengevolge is een
groote stroom bezoekers reeds aangevoerd.
Vrijdag arriveerden verscheidene journa
listen, en Zaterdag verwacht men eenige
vertegenwoordigers van buitenlandsche bla
den. Hotel Nap is propvol, nieuwe gasten
worden in het dorp ondergebracht by parti-
culieren. En voor de rest is er weinig nieuws.
Of het moet zijn, dat de plezierboot, die
's middags langs de Karimata vaart, voor de
feestelijke gelegenheid een hausse in het
aantal bezochte schepelingen noteerde, en
met een harmonica-orkest afvoer. Zeer toe
passelijk speelde het: „Draaien, draaien, al
tijd maar draaien. De middagboot, die den
hoofdagent en den agent van Lloyds, de hee
ren A. Schröder en N. J. Binnendijk, en den
procuratiehouder van de firma Langeveldt-
Schröder, den heer H. Schrijver, aan wal
bracht, voerde een pierement mee, dat de
stilte op Terschelling's reede verstoorde met
dezelde tonen. In den avond kwam ook de
heer ir. J. v. d. Broek, directeur van de Mij.
„Billiton". Tot 's avonds jengelden de
draaiorgels hun liederen. Het „feest" werd
verhoogd door de omstandigheid, dat het
sluitingsuur voor de café's voor vandaag was
opgeheven
Neen, van de Karimata is weinig te mel
den. Het is met de tinbaggermolen: draaien,
draaien, altijd maar draaien. Maar ten slotte,
men zij vergevensgezind, hij draait ook wel
eens niet goed, en dat is de troost voor de
onversaagbare Karimata-van Putten. De
Karimata, die nu wordt bejubeld, zooals hy
slechts enkele etmalen geleden met onver
holen minachting werd gadegeslagen.
„Draaien, altijd maar draaien, net
zoo lang tot de bom barst, of te wel de
„poen" uit Neptunus' onderaardsche
kluis wordt weggesleept. De Karimata
heeft zich gerehabüiteerd, zijn prestige
is weer op niveau gebracht. KarimaU.
ons saluut. Dat zjj nog veel Luthw-
staafjes moge opdraaien.
De Vrijdag is 's avonds waardig geslotn
met een concert van het Terschelling's fan
farecorps „Kunst en Vriendschap", dat luide
musiceerend door het dorp marcheerde, en
voor Hotel Nap een serenade bracht, die zich
z Ifs tot in het hotel voortzette. Zulks tot
groot genoegen van de bevolking, die met
tientallen voor den ingang samenstroomde.
Naar wij vernemen, zullen zeer waar
schijnlijk de eventueel volgende staven naar
Amsterdam wordrn gebracht r* '•tl; -
toor van de firma Langeveldt-Schröder. Zij
zullen niet, zooals men meende, op de Kari
mata blijven.
WAARDE 7000 GULDEN.
De eerste gouden staaf uit de „Lutine"1
Tijdens den zwemtocht hield een dokter
die zich in een der begeleidende vaartuigen
bevond, een oogje in het zeil en liet haar
door middel van een zwemmer levensmid-
delen aanreiken. Radiomuziek zorgde voor
de noodige afleiding.
Het grootste deel van het traject heeft
Jenny met een mooie, rustige slag ge
zwommen, doch gisterochtend had zij telen
een sterke, koude stroom op te tornen.
Het was prachtig te zien, met welk een
vinnigheid zij het laatste stuk van het ge
weldige traject zwom.
Toen zy aan wal stapte, werd zij door
het publiek enthousiast toegejuicht, terwiil
een muziekkorps zich deed hooren.
Mej. Kammersgaard heeft als gast van
et gemeentebestuur van Rostock haar in-
rek m een hotel te Warnemünde geno
men. Zij was zeer onder den indruk van
haar welgeslaagde poging.
Boksen.
Zondag zullen dan op de Zaansche Wie
lerbaan de bokswedstrijden worden gehou
den, waarvan de bedoeling is propaganda
te maken voor de bokssport. Er zullen vier
partyen door profs gebokst worden en vijf
partyen door amateurs.
Z°° zul'en tegen elkaar uitkomen Kid
ömuing, de Surinaamsche bokser tegen
An^V11 Rotterdafn; Barthling Theo,
Amsterdam tegen Doornhaag, Rotterdam;
terH^r«eS' Acms*erdam tegen Everstein, Rot-
Dam, Amsterdam"0 Amsterdam tegen L' V'
kaar tp°!fend.eoamateurs komen tegen el-
van Kpm 3an n^as' Amsterdam tegen W.
Al*ZP:n; Rotterdam; K. H. Bisschop,
Serno a" f8^" Krdchten, Rotterdam; G.
RotterHam"1! «,am tegen Grootenboer,
een v H <-f Woltswinkel, Amsterdam te-
Amsterdam f1"' R°tterdam en Witteveen,
Er worHt e8e,n Corner- Rotterdam.
Ned Boks IT°. r de regelementen der
de heer Desm"eï gebokst' Scheidsrechter ia
steldhe!ddn!li''fenjV'nden in e'ke weersge-
wordt, ar de koksring overdekt
^TdRUKWERK ptooten net werk, den neei^
ON» ziet», ALTIJD goed U't' j /okor^
£Lsct1, ^r^toog M Nederianw-
