Chamberlain twijfelt niet aan
buitenlandsch beleid.
zijn t De Engelsche betrekkingen met Duitsch
land, aldus Chamberlain verder, zooals ik
die zou willen zien, zijn naar voren ge
bracht in de verklaring van München.
Oppositie ongerust over de resultaten
de a.s. reis naar Rome.
van
Rome een tweede Hünchen
Italiaansche inmenging
in graden.
Rede van Dalton.
Chimberlain antwoordt.
De debatten.
Tsjechisch—Hongaarsch
grensincident.
Onderhandelingen afgebroken.
Gezondheidstoestand van
ds. Niemöl'er.
Ongerustheid te Berlijn.
De aigemeene toestand.
Het Fransche vlootbouw
programma.
Bonnet spreekt duidelijke
taal.
Waarschuwing aan Italië.
Chineesche economische
activiteit.
Successen in Kwantoeg.
Treinramp in Brazilië.
Vijlendertig dooden.
Gisteren hebben in het Engelsche
Lagerhuis de debatten plaats gehad
over de buitenlandsche politiek der
Engelsche regeering. Een door de op
positie ingediende motie van wantrou
wen in het beleid der regeering en in
dat van Chamberlain persoonlijk in het
bizonder werd zooals bij de huidige
samenstelling van het Lagerhuis altijd
te verwachten is aan het slot ver
worpen met 340 tegen 143 stemmen.
Bij het indienen van de motie van wan
trouwen der Labour-oppositie, welke tot
strekking heeft, dat het Lagerhuis geen
vertrouwen heeft in de buitenlandsche poli
tiek der regeering, verklaarde Dalton, dat
voor zoover Chamberlain zelf een overheer-
schend aandeel had genomen in de leiding
der buitenlandsche politiek, de motie van
Labour er een is, die het vertrouwen ont
zegt aan den premier persoonlijk in over
eenkomstige mate. Spr. zeide te hopen, dat
Chamberlain niet zijn recente verzoek, dat
de oppositie niet het eigen nest moge be
zoedelen, zou herhalen. Ons eigen nest,
aldus spr., is het nationale bezit en niet een
voorrecht van ministers, die tijdelijke be
hoeders zijn. Onze trots op dit bezit is niet
geringer dan van den eersten minister of
zijn vrienden, ofschoon onze opvattingen
mogen verschillen over de vraag, hoe het
behoed moet worden.
De bewakers van het nest hebben de laat
ste zeven jaar zijn veiligheid en zijn ver
dediging vernield, vele vrienden vervreemd
en het land in het meest directe gevaar ge
bracht, dat sedert den grooten oorlog onder
vonden is.
Wat het Verre Oosten betreft, vroeg spr.,
of de regeering bereid is iets te doen om
China te helpen.
Vervolgens sprak Dalton over den Euro-
peeschen toestand sedert München, zeggen
de, dat wel verre van vrede in onzen tijd te
geven, zooals door Chamberlain was be
loofd, de regeling van München geheel
Europa in wanorde gebracht heeft. Geen
woord van waardeering is gekomen van
Hitier betreffende Chamberlain's streven ter
ondersteuning van den geest der München-
sche verklaring. Integendeel.
De Oekraïne.
Na te hebben verwezen naar Tsjecho-
Slowakije en Roethenië, vroeg spr. Cham
berlain het huis eenige inlichtingen te ver
schaffen betreffende de voornemens der
regeering ten aanzien van de zeer klaar
blijkelijke en in het oog loopende pogingen,
die thans door Duitschland ondernomen
worden om verdere moeilijkheden op te
woelen op onmetelijke schaal in Oost-
Europa, teneinde het zelf te overheerschen
en door de vestiging van een z.g. groot
Oekraïne zich meester te maken van de
enorme voorraden, olie en tarwe, ten
einde een nieuwen oorlog te ondernemen.
Er bestaat thans voor de Britsche diploma
tie een nieuwe kans om te helpen aan de
totstandkoming van een doeltreffende com
binatie van die naties in Oost-Europa, die
thans bedreigd worden duor den Duitschen
drang naar het Oosten, Rusland, Polen,
Roemenië, Hongarije, Zuid-Slavië en Tur
kije staan in deze groep. Samen vormen ze
een potentieel ontzaggelijke kracht, wan
neer ze samengevoegd worden voor den
vrede en voor een georganiseerden tegen
stand tegen verdere pogingen tot ontwrich
ting van Europa.
Dalton vroeg derhalve de regeering of het
deel uitmaakt der regeeringspolitiek om die
landen aan te moedigen stand te houden
tegen verdere bedreigingen van agressie
jegens één hunner.
Anders zou er gevaar bestaan, dat de toe
stand van September j.L herhaald zou
worden met geringe variaties.
Wanneer er een explosie van dynamisch
geweld in Duitschland ontstaat, is Chamber
lain dan bereid Duitschland de vrije hand
te laten om geheel Oost-Europa uiteen te
breken?
Sprekende over het a.s. bezoek van
Chamberlain aan Mussolini, vroeg Dal
ton, of het wel een nuttige of waarde
volle procedure is, of een procedure, die
waarschijnlijk tot waardevolle resul
taten voor Engeland en den vrede kan
leiden, wanneer de eerste minister naar
Rome gaat, terwijl het zoo duidelijk is,
dat de reed3 gegeven beloften niet zijn
gehouden.
Wat voor redenen zijn er om te veronder
stellen, dat de toekomstige beloften beter
zullen worden nagekomen?
Ongerustheid.
Ten slotte sprak Dalton, onder gejuich
der Labourfractie, de vrees uit, dat
Chamberlain evenals te München ook
te Rome ernstig in gevaar zou verkeeren
overbluft te worden en weggemanoeu-
vreerd.
Met het oog op deze vrees, aldus spr.,
zou het onbehoorlijk en in strijd met onzen
plicht als oppositie zijn, wanneer wij niet
uitdrukking gaven aan onze groote ongerust
heid.
Chamberlain begon zijn antwoord met te
verklaren, dat de motie van wantrouwen
zoowel duidelijk als kort was. Wat zou Dal
ton gedaan hebben, wanneer hij in Mün
chen was geweest? De politiek van Dalton
zou volgens Chamberlain het land te
gelijkertijd in een oorlog hebben gestort
met Japan, Duitschland, Italië en ook
Franco.
Wanneer de politiek der regeering niette
min mocht mislukken, zou Chamberlain
I zelf de eerste zijn om toe te geven, dat iets
anders er voor in de plaats moet worden
gesteld. Te oordeelen naar het aantal
brieven, dat spr. ontvangt, is hij er van
overtuigd, dat het land niet wenscht, dat die
politiek mislukken zal. Het algemeene pu
bliek wenscht, dat de regeering haar
streven voortzet.
Tusschen Amerika en Engeland bestaat
geen bron van moeilijkheden of geschillen.
De betrekkingen tusschen Engeland en
Frankrijk blijven van den meest harte-
lijken aard.
Italiaansche hulp!
Chamberlain gelooft niet, dat de bewe
ring gegrond is, volgens welke de Italiaan
sche regeering beloften verbroken heeft,
weshalve een bezoek aan Rome ongepast is.
Volgens de inlichtingen der regeering kan
niet worden ontkend, dat een zekere hoe
veelheid bijstand, in manschappen en
materiaal, in de laatste maanden aan beide
partijen is gegeven, en dat aan Franco's
kant een deel van dezen bijstand uit Italië
blijkt te zijn gekomen.
De vraag komt dus op, of de bijstand
tot zoo'n hoogte stijgt, dat verbreking
ontstaat van het door de Italiaansche
regeering gegeven woord (van Labour-
zijde worden kreten van verbazing
geuit).
Er kan niet worden gezegd, dat er
eenige vergrooting is geweest van de
Italiaansche troepen sedert October.
Wat sindsdien gezonden is, kan naar
spr.'s meening niet beschouwd worden
als een verbreking van de belofte der
Italiaansche regeering.
Wat de rechten van oorlogvoerende be
treft, herhaalde spr., dat zoolang er buiten
landsche troepen in Spanje zijn en er geen
andere oplossing gevonden is voor de
Spaansche kwestie dan het niet-inmengings-
plan, de Britsche regeering niet voornemens
is andere rechten van oorlogvoerende toe te
kennen, dan die welke in overeenstemming
zijn met dit plan zelf.
Spr. kon niet zeggen, in hoeverre het
mogelijk zal zijn deze zaken in Rome te
bespreken. Het Lagerhuis kan er echter
verzekerd van zijn, dat geen afstand zal
worden gedaan van de beginselen, die de
Engelsche politiek voortdurend geleid
hebben.
„Hoogst onhoffelijk
Voortgaande zeide spr.: Ik betreur het
uitermate, dat in dit land of elders gezegd
is, dat de minister van buitenlandsche zaken
en ik tevoren moeten worden gebonden
door een verzekering, dat wij geen enkele
zaak gaan verraden, geen enkel vitaal be
ginsel laten varen en eenarlei belangrijke
belangen, van dit land of een onzer vrien
den, gaan opofferen. (Toejuichingen).
Dergelijke beweringen zijn niet
slechts een beleediging voor ons, maar
het is ook hoogst onhoffelijk voor onze
gastheeren, te veronderstellen, dat zij
ons zouden uitnoodigen iets dergelijks
te doen (hilariteit bij de oppositie).
Het is een poging om van te voren de at
mosfeer onzer besprekineen te vergiftigen,
hetgeen volkomen in strijd is met den geest,
waarin wij de uitnoodiging der Italiaansche
reegering hebben aangenomen. Wij gaan
niet naar Rome met een vaste agenda of
met de verwachting, dat een nieuwe over
eenkomst gesloten zal worden.
München het ideaal.
Met Duitschland is overeenstemming
noodig.
Er zijn er twee noodig om een overeen
komst te sluiten, evenals er twee noodig
zijn om oorlog te voeren en ik wacht nog
op een teeken van hen, die voor het Duit
sche volk spreken, dat zij dezen wensch
deelen en bereid zijn hun bijdrage te leve
ren aan den vrede, die hen zelf evenzeer
zou helpen als ons. (Toejuichingen).
Sprekende over de bewapening zei
Chamberlain: Het zou echter een tragische
fout zijn, wanneer men onze liefde voor
den vrede en ons vermogen om compro
missen te sluiten aanzag voor zwakheid.
Over het Verre Oosten zeide Chamber-
lein: staande tegenover tegelijkertijd in het
Verre Oosten en Europa losgebroken krach
ten, kunt gij niet verwachten dat de Brit
sche regeering, of eenige andere regeering,
voldoening kijgt voor iederen eisch.
Chambrlain zeide, dat Engeland zijn
rechten verdedigde en dat het niet bereid
is een der strijdende partijen de normale
betrekkingen te ontzeggen, die zij gerech
tig zijn van een bevriende mogendheid te
verwachten.
Zijn rede besluitende, zeide Chamber
lain, dat hij als zijn overtuiging wilde her
halen, dat de buitenlandsche politiek der
regeering gedurende de afgeloopen achttien
maanden voortdurend juist is geweest (toe
juichingen). Of die politiek ten slotte haar
doel bereikt, moet afgewacht worden, maar
dat is niet iets, dat van de Britsche regee
ring alleen afhangt. Zelfs wanneer zij
mocht falen, zou spr. nog willen zeggen,
dat het goed was de poging te onderne
men, omdat volgens Chamberlain het
eenige alternatief oorlog was. Ik zou die
vreeselijke verantwoordelijkheid niet op
mijn schouders willen nemen, tenzij zij mij
opgedrongen werd door de krankzinnigheid
van anderen. (Toejuichingen van de regee-
ringsbanken).
Na Chamberlain sprak de leider der
liberale oppositie, Sinclair. Hij zette
uiteen, dat men in September aan den rand
van oorlog ge' \en is door het verlaten
van de Volkenbondspolitiek.
Wanneer men met de tegenwoordige
politiek voortgaat, vreesde spr., dat het
zeer moeilijk zal zijn in de toekomst 'n
oorlog te vermijden.
Spr. wenschte wijziging der politiek, om
dat hij vrede wil. Sinds Chamberlain de
leiding der buitenlandsche politiek op zich
genomen heeft, is de vrede .nzekerder en
de oorlog waarschijnlijker geworden, het
schijnt, dat de premier een verkeerd be
grip heeft van den wereldtoestand en van
de psychologie van de twee onmeedoogen-
de, geweldige dictatoren, waarmede hij te
maken heeft. Spr. had gaarne gezien, dat
ook Daladier naar Rome zou gaan.
De grenzen van München zullen niet zoo
lang duren als de grenzen van Versailles.
Twee maanden geleden vroeg de premier
ons Hitier te vertrouwen, maar de Duit-
sche inmenging in Spanje gaat intensief
verder en er schijnt geen reden te zijn te
twijfelen, dat Hitier oostwaarts wil optrek
ken naar het Memelland en de Oekraine.
De eerste minister heeft een onhandigen
koophandel gedreven met Italië. Ons wij
ken voor de Italiaansche chantage is een
krachtige factor geweest tot aanmoediging
van de Duitsche agressie in Midden-Euro-
pa.
De eerste minister wordt nog steeds door
Mussolini voor den gek gehouden en de
openbare meening in Engeland heeft alle
reden tot gealarmeerdheid bij het vooruit
zicht van Chamberlains bezoek aan Rome.
Lloyd George spreekt.
Lloyd George verklaarde, dat niemand,
die niet in een krankzinningengesticht zit,
oorlog wil. De eenige vraag is, wat de bes
te methode is om den vrede tot stand te
brengen.
De Sudeten-Duitschers hadden recht op
autonomie en wanneer de eerste minister
met den Franschen premier eerder de noo-
dige stappen had ondernomen om dien
eisch te steunen en verklaard had, dat
tegen iedere poging om Tsjechoslowakije
te annexeeren tegenstand zou worden ge
boden, zou er geen oorlog zijn gekomen,
maar wel een betere regeling. Bovendien
heeft men voortdurend Rusland genegeerd
in dit vraagstuk. De premier heeft onein
dig meer gegeven dan de Sudeten-Duit
schers hebben gevraagd of gewild.
Ik heb nog nooit iemand ontmoet, aldus
Lloyd George, die de overeenkomst van
München als bevredigend beschouwde,
evenmin als de verschillende transacties
der laatste jaren, waarbij de dictatoren hun
woord gebroken hebben bij overeenkomst
na overeenkomst. Toch gaan wij nog voort
met hen nieuwe overeenkomsten aan te
gaan.
Het is een fout om toe te geven aan de
dictatoren. Iedere eisch, dien zij stellen,
moedigt hen eenvoudig aan om verder te
gaan.
Er bestaat een gevoel van ongerust
heid ten aanzien van het bezoek van
den eersten minister aan Rome. De
menschen denken, dat hij geen partij
is voor de sluwe, listige, meedoogen-
loozen gewetenlooze dictatoren. Laten
wij maar volkomen eerlijk zijn ten op
zichte daarvan hij is geen partij voor
hen.
Ten aanzien van Spanje vroeg Lloyd
George of Chamberlain Duitschland en Ita
lië ging toestaan voort te gaan met het
zenden van zooveel materiaal als noodig
geacht wordt om de overwinning van
Franco te verzekeren, terwijl de niet-in-
meeningspolitiek opgelegd zal worden op
Frankrijk en Groot-Britanië.
Kinderen, vaders en moeders van
Spanjaarden worden dezen winter door
Italiaansche vliegtuigen uitgehongerd.
Gaat de eerste minister, aldus be
sloot spr., de vriendenhand bieden uit
naam van de grootste democratie ter
wereld aan den man, die dien wilden
oorlog voert tegen vrouwen en kinde
ren?
Officieele Slowaaksche kringen deelen
mede, dat terroristische benden, gesteund
door afdeelingen van het geregelde Hon-
gaarsche leger de gemeenten Kuzmice, Sil-
vas en Kalsa zijn binnengedrongen en al
dus een sector van den spoorweg Koscie
Uzhorod hebben bezet, die volgens de
scheidsrechterlijke uitspraak van Weenen
aan Slowakije moest blijven. Bij dit inci
dent werden twee Tsjechoslowaaksche gen
darmen gedood. Tsjechoslowaaksche troe
pen kwamen tusschenbeide en bevrijdden
den spoorweg tusschen Slanec en Kusmice
In verband met dit incident heeft minis
ter president Tisso order gegeven, aan de
Slowaaksche delegatie bij de gemengd'
grensafbakenings-commissie de onderhan
delingen met de Hongaarsche regeering on
middellijk af te breken tot „de Hongaar
sche kringen, die voor dergelijke overval
len verantwoordelijk zijn, de Slowaaksche
regeering voldoende bevrediging schenken
en de noodige maatregelen nemen om een
einde te maken aan de aanvallen van roo-
verbenden".
De Hongaarsche lezing.
Naar aanleiding van de incidenten aan
de HongaarschTsjechoslowaaksche grens
verklaart het Hongaarsche telegraafagent-
schap, dat er te Nagyszalan, sen gemeente,
die aan Tsjechoslowakije is gebleven, twist
ontstond tusschen de Hongaarsche bevol
king en de Tsjechoslowaakscha grenswacht
De Tsjechen losten schoten in de nabijheid
der grens, waardoor een tweede luitenant
gewond en een soldaat gedood werd. In
verband met deze agressieve houding der
Tsjechen, aldus het agentschap, zag de
Hongaarsche grenswacht zich genoopt de
orde langs de grens te herstellen. De voor
stelling van het radiostation te Bratislawa.
als zouden Hongaarsche afdeelingen een
aanval hebben gedaan op verscheidene
dorpen is, aldus het Hongaarsche telegraaf-
agentschap, onjuist.
Onder de volgelingen van ds. Niemöller
heerscht ongerustheid over i'.en gezond
heidstoestand van den predikant. Volgens
zekere berichten zou hij ernstig ziek zijn.
In Niemöllers parochie te Dalhem heeft
men sedert bijna een maand niets van hem
gehoord.
Niemöller zit nog steeds gevangen in het
concentratiekamp Sachsenhausen.
ALKMAAR, 20 December.
Alle Engelsche bladen wijden beschou
wingen aan het debat over de buitenland
sche politiek der Britsche regeering. Er is
een opvallend contrast tusschen de bladen,
die de regeeringspolitiek door dik en dun
steunen en hen, die den noodlottigen gang
van zaken beseffen en de schade, aan de
positie van de democratieën toegebracht
door Chamberlain's politiek, betreuren.
De regeeringsgezinde „Times" schrijft, dat
„de rede van Chamberlain zoo krachtig en
vol gezond verstand (is), dat het moeilijk
is een beter verzamelpunt voor de Britsche
openbare meening te begrijpen".
De woorden, waarin hij de wereld er voor
waarschuwde, dat het een tragische fout
zou zyn onze „liefde voor den vrede en ons
vermogen om compromissen te sluiten"
aanzag voor zwakheid, verdienen jn het
buitenland te worden begrepen. „Na de op
merkelijke bijdrage, welke de premier gis
teren heeft geleverd, behoort er geen ver
keerd begrip te zijn over zijn streven en
bedoelingen, hetzij hier, hetzij in het buiten-
1 land".
De „Daily Telegraph and Morning Post"
haalt de passage aan, waarin Chamberlain
er over sprak, dat hij wacht op een teeken
van Duitschland. „Deze woorden lieten zien,
hoezeer zij uitdrukking gaven aan het ge
voelen van het Lagerhuis. Wij mogen
hopen", aldus het blad, „dat deze passage in
Duitschland den diepen indruk zal maken,
welke het verdient. Hier ligt de sleutel van
den geheelen internationalen toestand van
vandaag en wanneer dat teeken zal zijn
gegeven, zou de geheele wereld bovenmatig
zijn opgelucht."
De „News Chronicle" echter schrijft, dat
er maar een manier is, waarnaar het publiek
de buitenlandsche politiek der regeering
kan beoordeelen: de resultaten.
En hiernaar beoordeeld is, aldus het blad,
de regeeringspolitiek noodlottig geweest.
In overstoorbare zelfverzekerdheid voert
Chamberlain zijn politiek. Mislukkingen
als München, het geschonden accoord met
Italië, de „niet-inmengings-overeenkomst",
die thans opnieuw door Italië wordt be
schouwd als een overeenkomst, die er is om
ontdoken te worden dat alles en nog
veel meer is niet voldoende hem ook maar
even te doen twijfelen aan de juistheid er
van. De Engelsche oppositie heeft werke
lijk niet zonder reden haar ongerustheid
uitgesproken over de resultaten van de
a.s. conferentie van Chamberlain met Mus
solini te Rome. Is een tweede „München"
op komst? Chamberlain moge wellicht te
goeder trouw zijn de oppositie had wél
reden haar ongerustheid uit te spreken
over de standvastigheid van den Engelschen
premier, die „pacificatie"-contracten met
dictatoren afsluit zonder een redelijken
waarborg voor de goede trouw van de con
tractanten integendeel: met de feiten, dat
zij moeilijk betrouwbaar genoemd kunnen
worden, voor oogen. Alles onder het mot
to: „Vredespolitiek". De les van München
schijnt niet geleerd.
Hoewel de reactie onder de regeerings-
aanhangers op de rede van Chamberlain
over het algemeen gunstig is, en men de
rede „krachtig doch verzoenend" noemt,
blijft toch de wensch bestaan, dat de re
geering spoed maakt met de herbewape
ning.
Maandagavond werd bekend, dat in de
afgeloopen week twee ministers, n.1. Hun-
son, secretaris voor den overzeeschen han
del en Markies Dufferin Andava, onder
secretaris voor koloniën, zich persoonlijk
tot Chamberlain hebben gewend en hem
hebben medegedeeld, dat naar hun mee
ning bij de defensie (Inskip's terrein) niet
alles ging, zooals het behoorde te gaan en
dat deze meening door een aantal regee-
rings-aanhangers werd gedeeld.
Deze gebeurtenis heeft, aldus Reuter
verder, aanleiding gegeven tot geruchten
over ontslag-aanvragen van niet met na
men genoemde ministers. Dergelijke ont
slagaanvragen werden evenwel niet inge
diend.
Dat er tijdens het Kerstreces verande
ringen in de samenstelling zullen worden
aangebracht blijft overigens tot de moge
lijkheden behooren. Een der mogelijkhe
den, waarover het meest wordt gesproken
is wel de benoeming van Sir Thomas Inskip
tot lord Kanselier in het Hoogerhuis.
De Fransche minister van marine, Cam-
pinchi, heeft in een interview met een me
dewerker van Havas verklaard, dat het
vlootbouwprogramma, aan de uitvoering
waarvan in 1939 zal worden gewerkt, be
trekking heeft op den bouw /an 130 sche
pen, waaronder vier linieschepen van
35.000 ton, twee vliegtuigmoederschepen
van 18.000 ton, drie kruisers van 8.000 ton
en talrijke lichtere schepen en duikbooten.
De totale in aanbouw zijnde of op stapel
te zetten tonnage zal 340.000 ton bedragen.
Dit is het omvangrijkste programma, dat
Frankrijk ooit in uitvoering genomen heeft.
Op de begrooting 1939 zijn voor de ma
rine in totaal meer dan 8 milliard uitge
trokken.
Op 17 Januari, zeide de minister voorts,
zal het eerste van onze linieschepen van
35.000 ton, de Richelieu, te Brest te water
worden gelaten en denzelfden dag zal de
Clemenceau, van dezelfde tonnage, op sta
pel worden gezet. De plechtigheid van den
17en Januari zal een bewijs vormen van
onzen wil, onze macht ter zee te handha
ven.
De marine-luchtmacht zal parallel met
onze strijdvloot worden ontwikkeld en in
1939 met nieuwe en moderne toestellen
worden uitgebreid.
In de vergadering van de Fransche
Kamer heeft de minister van buiten
landsche zaken, Bonnet, een verklaring
afgelegd, waarin hij o.m. zeide, dat
Frankrijk er geen oogenblik aan denkt
ook maar één duim gronds af te staan.
Minister Bonnet zegt, dat het Fransch
Britsche bondgenootschap het fundament
der Fransche politiek blijft. Indien een der
beide naties het voorwerp zou worden van
een niet-uitgelokten aanval zou de andere
neit nalaten met al haar krachten hulp te
bieden. Bonnet bracht hulde aan Chamber
lain. Sprekende over het jongste bezoek
van von Ribbentrop zeide hij, dat er niet
een Franschman is, die niet het belang be
grijpt, dat voor den vrede van Europa gele
gen is in de regeling van alle misverstan
den tusschen Frankrijk en Duitschland. Wij
waren verrast over de betoogingen in de
Italiaansche Kamer, aldus Bonnet. Het is
juist te kennen te geven, dat als gevolg
van stappen van onzen ambassadeur de
Italiaansche regeering liet weten niet voor
nemens te zijn deze betooging, welke niet
haar politiek vormde, voor haar rekening te
nemen. De Fransche regeering heeft van
deze verklaring acte genomen.
Ik herhaal, wat ik in de commissie
voor buitenlandsche zaken heb ver
klaard: Frankrijk zal er nooit in toe
stemmen een duim gronds aam Italië
af te staan.
Iedere poging een dergelijke aan
spraak te verwezenlijken zou slechts
tot een gewapend conflict kunnen lei
den.
Ik versta onder Tunis, Corsica, Savoie en
alle Fransche bezittingen aan de kusten
van Somaliland als Fransch grondgebied.
Deze verklaring moet de bevolkingen ten
volle gerust stellen. (Applaus op alle ban
ken.)
Voor de buitenlandsche vluchtelingen
zijn, zooals reeds in de bevoegde commis
sies is gezegd, maatregelen genomen. Er
zijn 200.000 vluchtelingen 'opgenomen. Wij
stellen ons voor nog meer op te nemen.
Reuter verneemt, dat de Cninesche bank
filialen heeft geopend te Rangoon, Bata-
v i a, Hanoi, en Haiphong, en dat in de
naaste toekomst ook in verscheidene Zuid
havens bijkantoren zullen worden opge
richt.
Dit houdt verband met het plan van
China, den Japanschen handel overal
in Malakka, Birma en de Zuidzee aan
te vallen.
Ook wordt het in verband gebracht met
het besluit van China, voorspoed te schep
pen in West- en Zuid-West China, de ont
zaglijke en nauwelijks aangeraakte hulp
bronnen in die gebieden te ontwikkelen,
en deze te gebruiken als basis om de Ja-
panneezen in geheel midden- en oost-China
voortdurend te bestoken.
De nieuwe crediefen voor China Y, mil-
lioen pond sterling) zouden onmiddellijk
beschikbaar gesteld worden.
Berichten van het front.
Het Chineesche persbureau meldt, dat
de Chineesche troepen in het Oosten der
provincie Kwantoeng wederom 5 strategi
sche punten hebben heroverd, waarbij zij
2.000 Japanneezen doodden. Aan het front
in midden-China is de gevechtsactiviteit na
langen tijd hervat bij het noordelijk deel
van den spoorweg KantonHankau. Het
initiatief is aan de Chineezen, die Yotsjau
naderen.
De Chineezen, die den zijdelijken oever
van de Hsioe ten noorden van Nantsjang
verdedigen hebben op 17 dezer bij verras
sing een aanval ondernomen op de Japan
neezen op den anderen oever. De Japan
neezen, die zich in noordelijke richting
moesten terugtrekken, verloren omstreeks
duizend dooden.
Bij een botsing in den Braziliaanschen
staat Minas Geraes, tusschen de stations
Sito en Soao Ayres van een personentrein
met een goederentrein zijn vijfendertig
personen gedood en meer dan zestig ge
wond.
Het is de ergste treinramp, die ooit in
Brazilië is voorgekomen.
