Jbiiwettiand
&euil£eton
HONIG's KEUKEHSTROOPtóA^i^^/
ALINE ESTER'S
Noodwetje inzake de
autobussen.
Memorie van antwoord
Ernstige stagnatie in het
spoorwegverkeer.
Verkeer tusschen Haarlem en
Leiden tijdelijk gestremd.
Aan de lus,
TWEEDE BLAD.
•V.
Aan de memorie van antwoord betref
fende dit wetje wordt het volgende ont
leend.
Met de meening, dat, indien op 15 Fe
bruari a.s. het reglement autovervoer per
sonen zijn geldigheid zou verliezen en geen
andere regeling daarvoor in de plaats zou
z'j-i getreden, daarmede geen onherstelr
baar onheil zou zijn aangericht, kan de mi
nister zich in geenen deele vereenigen.
Naar zijn meening zal het vrije spel der
maatschappelijke krachten aanstonds tot
een chaos op vervoergebied leiden„; welke
voor alle het personenvervoer verzorgende
bedrijven, welke op den voet der wette
lijke voorschriften worden uitgeoefend,
zeer ernstige nadeelen zou meebrengen.
De tusschen de Nederlandsche spoorwegen
en een aantal autobusdienstondernejners
verkregen samenwerking zal naar het
oordeel van den minister bezwaarlijk
stand kunnen houden, indien door onge
breidelde concurrentie van ondernemers,
die aan die samenwerking geen deel heb
ben,de grondslag van die samenwerking
kan worden ondermijnd.
Dat de ondernemers van wilde bus
diensten door handhaving van het vergun
ningsstelsel in de onmogelijkheid zullen
geraken om hun bedrijf voort te ietten,
dient geheel voor hun eigen rekening te
komen, daar zij tegen dén uitgesproken
wil, zoowel van wetgever als van régee-
r'. g, met gebruikmaking van een onvol
komenheid der voorschrifteh, tegen béter
weten in hun diensten hebben opgezet.
Strafbaarstelling van de personen, die
vervoeren in dienst van een naamlooze
vennootschap, rechtspersoonlijkheid bezit
tende vereeniging of stichting, welke een
middel tot vervoer van personen of 'goede-
ren exploiteert, kan reeds hierom niet in
aanmerking komen, omdat niet in' dienst
der rechtspersoon staande personen, b.v.
een gedelegeerd commissaris, straffeloos
zouden kunnen vervoeren, evenals aan
deelhouders van een besloten vennoot
schap, die zelf de leiding van het bedrijf
voeren. y
Dat niet de chauffeurs moeten worden
gestraft in plaats van de voor het vervoer
verantwoordelijke feitelijke bestuurders,
wordt door den minister beaamd.
Ook een bepaling, waarbij strafbaar
worden gesteld zij, die rechtens of feitelijk
het bestuur voeren, acht de minister niet
onbedenkelijk.
Een amendement.
De heer Diepenhorst c.s. heeft op het
„Noodwetje" een amendement ingediend
om de strafbepaling aan te vullen als
volgt:
Indien overtreding van Voorschriften
krachtens paragraaf 47 dezer'wet gegevetf
voorzoover uitdrukkelijk als strafbaar feit
in den zin van deze afdeeling aangeduid,
geschiedt door of vanwege een naamlooze
ennootschap, een coöperatieve of andere
rechtspersoonlijkheid bezittende vereeni
ging of een stichting, wordt de strafver
volging ingesteld en de straf uitgesproken
tegen de leden van het bestuur of hen, die
feitelijk de leiding hebben. Geen straf
wordt uitgesproken tegen hem, van wien
blijkt, dat de overtreding buiten zijn toe
doen is gepleegd.
BRAND TE BEUSICHEM.
Gisteravond omstreeks tien uur is de
Beusichem brand uitgebroken in het achter
gedeelte van een dubbel pand, bewoond
door de gezinnen Vos en Smit. Leden van
een muziekgezelschap, die huiswaarts
keerden, ontdekten den brand en met
moeite konden de bewoners, die reeds te
bed lagen, worden gewekt. In allerijl ver
lieten zij in nachtgewaad de woning. De
brandweer kon den brand tot het achterhuis
beperken. De oorzaak van den brand is
onbekend.
Vanmorgen tegen acht uur is nabij
Voorhout de geleidingsdraad van den
electrischen trein gebroken.
Dientengevolge is het verkeer tus
schen Haarlem en Leiden over beide
sporen gestremd geweest tot ongeveer
half tien vanmorgen.
Naar de plaats van de storing was on
middellijk materiaal gezonden om de ge
broken draden te herstellen.
Gedurende de storing werd de reizigers
geadviseerd, via Utrecht te re.zen.
HET „BIO-VACANTIE-OORD"
REKENT OP U!
Bio-bussen in de bioscopen.
Men schrijft ons:
Onder alle acties voor liefdadige doel
einden, welke het Nederlandsche film- en
bioscoopbedrijf in den loop der jaren heeft
ondernomen, is er maar één, waarbij een
beroep wordt, gedaan op het publiek, n.1.
de collecte voor het Bio-Vacantieoord Rus
senduin te Bergen aan Zee.
De naam is reeds in breeden kring po
pulair geworden en het sympathieke doel,
dat wordt beoogd, kent bijna iedereen.
Zij, die er niet mede op de hoogte zijn,
mogen er nog eens op gewezen worden,
dat het Bio-Vacantie-oord een tehuis is
midden in de duinen by Bergen aan Zee,
waar per jaar circa 900 kinderen geduren
de eenigen tijd worden opgenomen, om
door krachtige voeding, door zon en zee
lucht en een opgewekte sfeer wederom ge
zond en sterk te worden gemaakt en ge
heel',fit aan het gezin te worden terugge
geven.
Welke kinderen? Wij kunnen er niet ge
noeg op wijzen, dat niet voor uitzending In
aanmerking kómen kinderen van bioscoop
personeel, zooals blijkbaar nog door velen
wordt verondersteld.
Naar het Bio-Vacantieoord worden uit
sluitend uitgezonden zwakke kinderen uit
de meest behoeftige gezinnen uit ons land.
zoowel uit de groote stad als uit het dorp,
ongeacht de gezindten, waartoe zij behoo-
ren.
Voorwaar een zware, maar ook mooie en
dankbare taak.
De kinderen worden geheel voor reke
ning van de Stichting „Bio-Vacantieoord"
uitgezonden en in bijna alle gevallen door
deze stichting van kleertjes voorzien.
Het stemt tot diepe dankbaarheid, dat
hierdoor in menig noodlijdend gezin vreug
de en verlichting kon worden gebracht en
in tal van gevallen de gezondheid van
dikwijls prae-tuberculeuze kinderen kon
worden behouden.
Dat alles kpst echter veel geldt Zooals
bekehd, is hef Bio-Vacantieoord wat. uiter
lijk en innerlijk betreft een modelinrich
ting. Geen moeite wordt gespaard, om deze
zoo mogelijk steeds beter aan haar doel te
doen beantwoorden. Zoo zal in het komen
de jaar worden begonnen met den bouw
van een groote glazen lighal, waardoor
bereikt zal worden, dat de kinderen bij
slecht weer en by felle koude ten volle
van hun verblijf in het Bio-Vacantieoord
zullen kunnen profiteeren.
Het bestuur van de stichting Bio-Vacan
tieoord vraagt u mede te helpen dit prach
tige doel te verwezenlijken. U hebt daarbij
de prettige zekerheid, dat het bestuur erin
geslaagd is zijn taak zoo te volbrengen, dat
de opbrengsten der collecten voor 100 pCt.
ten goede komen aan het Bio-Vacantieoord.
De wijding en de gezellige sfeer, welke
van de a.s. feestdagen uitgaan, sporen u
vanzelf aan goed te doen. De bittere koude
alom, dwingt u er als het ware toe.
Wat is het niet heerlijk, wanneer u in
het werk van de stichting Bio-Vacantieoord
rechtstreeks resultaat ziet van uw goede
gave; wanneer u weet, dat zeer vele klein
tjes juist in deze dagen van wollen kleer
tjes worden voorzien; dat de gezondheid
blijft behouden van honderden, die mede
behooren aan de toekomst van ons land;
dat de armsten onder de armen geholpen
worden en vreugde wordt verspreid temid
den van veel leed en duisternis.
U zult de Bio-bus in de bioscoop daar
om niet aan u voorbij laten gaan.
Integendeel, u zult thans meer geven
dan ooit!
Uw gave is voor het arme Nederlandsche
kind!
Is een gave wel ooit beter besteed?
CENSUUR IN R.K. LEESZALEN.
„Het Volk" in het vergiftkastje.
Bij de behandeling van de gemeentebe-
grooting voor 1939 is het te Nijmegen tot
een scherp debat gekomen, naar aanleiding
van bezwaren, die door den heer Beukema
(s.d.) ontwikkeld werden tegen den maat
regel door het bestuur van de Openbare
Leeszaal op R.K. grondslag genomen, ten
aanzien van het dagblad „Het Volk". Het
bestuur heeft n.1. om redenen van princi-
pieelen aard besloten, dat dit blad niet
openlijk ter lezing mag worden gelegd,
maai- dat het voor eventueele gegadigden
na aanvraag ter inzage kan worden ver
strekt. De heer Beukema zeide, dat hier
machtsmisbruik in het spel is om een poli
tieke minderheid te onderdrukken. Wan
neer de katholieken de vrije meeningsuiting
op deze wijze betwisten, zal spr.'s fractie
tegen den betreffenden post stemmen.
De heer mr. Bijvoet (r.k.) antwoordde,
dat er geen sprake van is, dat de katholie
ken hier een machtspositie willen innemen,
maar de fractie van de R.K. Staatsparty
heeft principieele bezwaren tegen het open
lijk ter lezing leggen van „Het Volk", dit
in verband met den inhoud van bepaalde
rubrieken, met name de Medische Kroniek.
De heer Doek (r.k.) vindt het persoonlijk
onaangenaam, wanneer in een openbare
leeszaal een blad aanwezig is, dat niet
openlijk ter lezing wordt gelegd. Men zou
het dan beter maar heelemaal moeten we
ren. Maar spr. vraagt zich af of de censuur
niet moet worden uitgebreid tot andere
bladen, zooals het „Algemeen Handels
blad", de „Nieuwe Rotterdamsche Courant"
en „De Telegraaf", want spr. is van mee
ning, dat ook in deze bladen artikelen en
advertenties voorkomen, die in strijd zijn
met de katholieke beginselen.
De heer Rotteveel (a.r.) is van oordeel,
dat, wanneer men een blad op principieele
gronden niet openlijk ter lezing wil leggen,
men met het beginsel schippert, indien men
het wel na aanvrage ter lezing verstrekt.
De heer mr. Beets (v.b.) heeft nu ook al
het „Algemeen Handelsblad" en de „Nieu
we Rotterdamsche Courant" hooren noe
men. Men zou de „Standaard'1 er desnoods
ook bij kunnen noemen. Maar het betreft
hier een openbare leeszaal en spr. vraagt
zich af of men door deze wijze van censuur
niet veel te ver gaat.
Weth. van Westreenen (c.h.) heeft nu al
twaalf jaren over „Het Volk" in de lees
zaal hooren debatteeren, B. en W. kunnen
geen voorwaarden stellèn van wat al dan
niet ter lezing moet wgrden gelegd, maar
de wereldbeschouwingen van katholieken
en sociaal-democraten loopen nu eenmaal
uiteen. Wat de opmerking van den heer
Doek betreft, spr. heeft 'de laatste weken
het „Algemeen Handelsblad" nauwkeurig
gelezen, maar er niets in kunnen vinden,
dat aanstoot zou kunnen geven.
In scherpe bewoordirtgen keerde hierna
de heer Beukema (s.d.) zich tegen mr. Bij
voet. Het argument van de Medische Kro
niek is gezocht; veeleer zitten er politieke
motieven achter de beslissing.
De heer mr. Bijvoet (r.k.) ontkende, dat
er politieke bedoelingen zijn.
De post werd ten slotte goedgekeurd met
de stemmen der sociaal-democraten tegen.
DE RADIO-ONTVANGST EN DE
GOLFLENGTEN IN NEDERLAND.
In verband met de nog steeds onvol
doende ontvangst van de Nederlandsche
omroepzenders door de Nederlandsche
luisteraars, worden door de Nozema voort
durend de mogelijkheden onderzocht om
in dezen toestand verandering te brengen.
Deze mogelijkheden worden onderzocht
in tweeërlei richting. Éenerzyds worden
pogingen aangewend om door het ter be
schikking krijgen van meer voor uitzend-
doeleinden geschikte golflengten, een ver
betering in den toestand te brengen en
anderzijds wordt onderzocht of wellicht
door het op andere wijze combineeren van
de golven, welke voor den Nederlandschen
omroep thans beschikbaar zijn, wellicht
een toestand kan worden verkregen, wel
ke, hoewel verre van ideaal, toch in ieder
geval beschouwd kan worden als zijnde
over het geheele land de beste oplossing.
In verband hiermede heeft de raad van
beheer der Nozema nu overwogen, op
welke wijze het beste aan alle factoren
recht zou kunnen wedervaren.
Hoewel de Nozema zich er van bewust
is, dat de oplossing geenszins ideaal te noe
men is, meent zij, dat de Nederlandsche
luisteraar in het algemeen het beste ge
diend zal zijn, wanneer voorloopig de
415,5 M. golf apart gebruikt wordt en de
1875 M. golf met die van 301,5 M. gecom
bineerd wordt.
In overleg met de omroepvereenigingen
is daarom besloten deze combinatie in te
voeren althans voor den termijn van
1 Januari tot 1 April 1939. Alsdan zullen
A.V.R.O. en V.A.R.A. werken op de com
binatie 1875/301,5 en K.R.O. en N.C.R.V.
op den 415.5 M. zender.
NEDERLANDSCHE TUINBOUWRAAD.
In de dezer dagen onder leiding van den
heer Jac. Smits gehouden vergadering van
het Centraal bestuur van den Nederland
schen Tuinbouwraad werden de heeren T.
Kralt en H. J. Arentshorst geïnstalleerd, die
de plaats innamen van de heeren J. v. d.
Meer en A. Verduyn Jr.
Door den heer D. Admiraal werd gewezen
op de wenschelijkheid om den bloemenwin
keliers het recht te geven op den eersten
kerstdag bestellingen te bezorgen.
Besloten werd om na eerst kennis geno
men te hebben van een door de Algemeen»
vereeniging van bloembollencultuur te ver
zenden adres zoo mogelijk adhaesie te be
tuigen aan een daarin vervat verzoek om bij
executorialen verkoop van gronden tegen te
gaan, dat de opstand ook wordt verkocht.
Besloten werd aan het departement van
defensie te verzoeken de gronden by de reeds
gebouwde en nog te bouwen kazernes onder
leiding van een tuinarchitect te doen be
planten met Nederlandsche boomkweekerij-
producten.
GAS VER STIKKING TE NIJMEGEN.
Moeder en zoon om het leven gekomen.
Te Nijmegen zyn gisternacht twee per
sonen door gasverstikking om het lever,
gekomen.
Omstreeks half twaalf bemerkten buren,
dat het huis van de weduwe Mastenbroek
in de Bottelstraat gesloten bleef. Toen men
geen gehoor kreeg, waarschuwde men de
politie, die een smid ontbood om de deur
open te steken. Eenige personen, die met de
familie goed bekend waren, gingen hierop
naar binnen. Een sterke gaslucht kwam
hen tegemoet. Zy vonden in de slaapkamer
die aan de keuken grenst, de vrouw en haar
32-jarigen achterlijken zoon Willem, dood
op bed liggen...
De bovenburen, een dochter van de
vrouw en haar man, hebben niets van de
gaslucht bemerkt.
De gasontsnapping was veroorzaakt door
het afknappen van een gasbuis. Deze buis
lag in de Kloostestraat op oude fundamen
ten en is blijkbaar by het verzakken van
een muurtje doorgebroken. Het uitstoomen-
de gas is terecht gekomen in een gewelf van
een gewelf van een vroeger pand en daar
door naar de woning van de weduwe Mas
tenbroek geleid.
DE GEÏSOLEERDE WADDENEILANDEN.
Naar wij vernemen zyn by de K. L. M.
verscheidene aanvragen ontvangen van
personen, die per vliegtuig naar de thans
van de buitenwereld afgesneden eilanden
Ameland en Schiermonnikoog wenschen te
worden gebracht, terwijl zich ook op deze
eilanden menschen bevinden, die de Kerst
dagen op het vasteland willen doorbrengen.
De K. L. M. overweegt thans, indien de
vorst aanhoudt in de komende dagen, één of
meer passagiersvluchten naar en van ge
noemde eilanden uit te voeren.
Het is niet uitgesloten, dat reeds heden
een machine naar de Waddeneilanden zal
gaan, doch dit hangt in de eerste plaats van
de weersomstandigheden af, alsmede van
het beschikbare materiaal
doornat geregend, koud en rillerig van
wachten op overvolle trams. Wie i. r» 1
medepa isagier? RHEUMATIEK1 Onzi m
baar, nu nog voor U, doch binnenkort en
U hem voelen. En hoe! Hij bezorgt U
vreeselykste pijnen, ondermijnt Uw
zondheid en berooft U van Uw leven
vreugde. Geef hem geen kans! Verh»«
hem met het eenig juiste middel Kruschen
Salts. Eiken morgen „de kleine, dagelHt
sehe dosis" en hij heeft op U geen J i'
Kruschcn Salts, uitsluitend verkrygba
bij alle apothekers en drogisten a f n arT
0.75 en 1.60 (extra groot pak).
WERKLOOSHEID TOEGENOMEN.
Toch lager dan in dezelfde we.ir
der laatste jaren.
ui directeur van den Rijksdienst der
Werkloosheidsverzekering en Arbeidsbemid'
deling deelt mede, dat blijkens door het
Centraal Bureau voor de Statistiek v«rt
strekte voorloopige gegevens in de week
5 t/m 10 December 1938 bij gesubsidieerde
vereenigingen met werkloozenkas waren
aangesloten 568.669 personen (onder wie
74.863 landarbeiders).
Van de 493.806 verzekerden, buiten de
landarbeiders, was het werkloosheidsper
centage 25,2 (in de vorige verslagweek, 21
t/m 26 November, was dit percentage 23,9).
Voor de 568.669 verzekerden, met inbe
grip van de landarbeiders, was het werk
loosheidspercentage 24,9.
In de overeenkomstige verslagweek van
December was het werkloosheidspercentage
voor alle verzekerden in de laatste jaren
als volgt (tusschen haakjes zyn vermeld de
percentages, indien de landarbeiders buiten
beschouwing worden gelaten):
1932 30,7 (30,7), 1933 35,2 (32,1), 1934 304
(30 6), 1935 34,0 34,2), 1936 31,7 31,6), 1937
28,3 (28,8), 1938 24,9 (25,2).
Op 10 December waren by de organen der
openbare arbeidsbemiddeling ingeschreven
390.831 werkzoekenden, van wie 372.309
werkloos waren (n.L 357.590 mannen en
14.719 vrouwen).
Blijkens mededeeling van het werkfonds
waren op 24 November 12.831 arbeiders
direct en indirect werkzaam by werken,
die met behulp van dit fonds worden
uitgevoerd. Voorts waren, ruw geraamd, 800
arbeiders werkzaam in fabrieken, enz. voor
de levering van materialen e.d., als gevolg
van de financiering der bijkomende kosten
uit het werkfonds voor werkverschaffingg-
werken.
VERVROEGDE WINKELSLUITING OP
OUDEJAAR.
Het feit, dat 31 December dit jaar op
Zaterdag valt, heeft het bondsbestuur-vap
den algemeenen Nederlandschen Bond van
Hendels- en Kantoorbedienden aanleiding
gegeven zich te richten tot de hoofdbesturen
der drie middenstandsbonden, de besturen
der drie bonden van verbruikscoöperaties
en het bestuur van de Vereeniging van
Grootwerkgevers in het Winkel- en maga-
zynbedryf en het bestuur van de Vereeni
ging van Werkgevers in het Groot-levens-
middelenbedryf, met het verzoek te willen
bevorderen, dat op Oudejaarsavond de
winkels zóó vroegtijdig gesloten worden,
ldat het personeel daardoor gelegenheid
krijgt dezen avond in den kring der familie
door te brengen.
Tevens doet het bondsbestuur een beroep
op het publiek, om zijn medewerking tot het
welslagen van dit doel te willen verleenen.
DE VERKOOP DER WELDADIGHEIDS
POSTZEGELS.
Nu de Kerstdagen naderen, wekken
wy ieder nog eens op, de fraaie postzegels en
prentbriefkaarten te koopen.
Men verfraait hierdoor niet el*
leen zijn correspondentie, maar doet tevens
een belangrijk bedrag toekomen aan het
Nederlandsche misdeelde, verwaarloosde
en zieke kind.
I
Uit het Engelsch ROMAN
(door W. A. C.
58)
Hier stond de laatste kans voor hem. Hij
twijfelde geen oogenblik. Gelukkig wist hij
precies hoe met paarden om te gaan en
kende hy hun eigenaardigheden. Heel rus
tig klom hij over het hek, om het dier niet
te laten schrikken en had toen het geluk
zijn manen te kunnen grijpen. Hij sprong
op den ongezaldelden rug en rende weg als
een nomade.
„Houd je goed, Poppie, houd je goed",
zei hy met zachte stem en bracht het dier
in de richting, waar het huis scheen te zijn.
De heg, die de stoeterij van het park
scheidde, was niet heel hoog. De torenklok
sloeg op dat oogenblik half drie. Dit maak
te David bijna krankzinnig en met een wil
den schreeuw bracht hij, zich voorover bui
gende, het paard vóór de heg Het prach
tige dier gehoorzaamde aan den druk zij
ner beenen en vloog over de hindernis. Da
vid verloor bijna zijn evenwicht, maar her
stelde zich en galoppeerde voort. Hij moest
en zou op tijd komen! Op dezen afstand
kon hij de greppel, die een hindernis zou
vormen, nog niet zien.
Celestine keerde terug van de galerij voor
het zangkoor, om te zeggen, dat allen weg
waren, behalve de heer Whitmore, de
bruidsmeisjes en de pages.
Laline en Molly verlieten de kamer, ge
volgd door de kamenier, die den sleep
droeg, en gingen naar de hall.
Molly kuste Laline, die doodsbleek was,
„Lieve Laline, je bent zoo è>eeldig mooi!
Je moet je goed houden", fluisterde ze.
En terwijl de klok half drie sloeg, begon
men den stoet te formeeren. Molly bezat
organisatietalent en zorgde spoedig dat
iedereen op zijn plaats stond. De meisjes
hadden meer zelfvertrouwen en voelden
zich gewichter dan de twee kleine jonge
tjes.
„Ik ben in den afgeloopen winter twee
maal bruidsmeisje geweest, dus ik weet
precies hoe het gaat", zei freule Betty met
een air van gezag.
„Jonker, onthoud nu goed wat u moet
doen", zei de kinderjuffrouw van Molly's
heel klein zoontje. „U moet netjes den
sleep ophouden kijk, zóó".
De stoet zette zich in beweging. Laline
met haar arm in dien van den heer Whit
more.
Een gefluister van bewondering van ie
toeschouwers werd hoorbaar toen de stoet
door de kruisgangen schreed; en werkelijk,
een lieflijker bruid had er nooit bestaan.
„Zilver en goud en wit!" fluisterde een
der pachtersvrouwen. „Is ze niet volmaakt
mooi?"
„Wat zal kapitein Lumley gelukkig zijn!"
zuchtte een andere in verrukking.
De stoet beréikte de deur en verdween
in de kapel. Jack trad zijn bruid tegemoet
en Molly liep voorbij de bruidsmeisjes om
haar plaats in de kerkbank tegenover den
preekstoel, naast mevrouw Greening in te
nemen.
Het orgel hield op met spelen en na een
oogenblik stilte nam de geestelijke het
woord.
Laline was zich nu bijna van niets meer
bewust. Vaag hoorde ze den klank der
plechtige woorden, maar de beteekenis er
van ontging haar; zij schenen haar slechts
vreeselijk en dreigend toe. Ze wist, dat ze
aanstonds rechtop zou moeten staan' en de
woorden, die haar werden voorgezegd, her
halen.
Wilde gedachten doorkruisten haar brein.
Zou ze gaan gillen en zeggen, dat ze dit
niet langer kon verdragen?
David David! Haar dierbare, werke
lijke echtgenoot. Waar was hy dan toch?
Maar wat was dat? Een geluid als van
een galoppeerend paard op de steenen van
de kruisgangen? Een verward gemompel
van stemmen buiten werd hoorbaar boven
den rustigen klank van de stem van den
priester.
Dat was onbetamelijk en daarom sprak
hy luider.
.„Laat daarom hy, die een rechtmati
ge reden kan aanvoeren, waarom zij niet
vereenigd mogen worden, thans spre
ken
HOOFDSTUK XXXIII.
David galoppeerde met een halsbrekende
snelheid voort, recht op de kapel af. En
toen hij naderbij kwam, kon hij den bruids
stoet het huis zien verlaten.
Het paard weigerde de greppel te nemen
en maakte kort keert, waardoor het niet
veel scheelde, of de ruiter was gevallen
maar wanhoop verleent kracht en behen
digheid en David bracht het paard op een
ander punt weer vóór de hindernis, juist
daar, waar hy den toegang van den rozen
tuin naar de kruisgangen kon zien. En dit
maal bracht het prachtige dier hem er vei
lig over.
't Geluid van paardenhoeven kon op het
zachte grasveld niet worden gehoord en
niemand besefte, dat er een woeste ruiter
in aantocht was. De pachtboeren stonden
met den rug van het park afgekeerd en al
ler oogen waren op de bruid gevestigd.
Eerst toen de berijder van het ongezadelde
paard, die gek'eed was in een grijs flanel
len pak en geen hoed meer op had, binnen
de kruisgangen kwam en over de stèenen
kletterde, schrokken de menschen gewel
dig. Een paar vrouwen begonnen te gil
len.
David was als de jonge Lochinvar
niets weerhield hem. Hij sprong zóó snel
van het paard, dat niemand het hem kon
beletten juist bij de deur van de kapel,
die hij met groote stappen binnenging.
Met het paard, dat steiger-Ie en geheel
met schuim bedekt was, bemoeide hy zich
niet. De tuinman greep het en leidde 't weg.
Toen drongen de toeschouwers naar vo
ren, om zoo dicht mogelijk by de deur te
komen, teneinde getuige te zijn van wat al
len voelden, dat een drama zou worden.
„Ik verbied, dat dit huwelijk wordt vol
trokken zei David met vaste, krachtige
stem, toen hij de treden van den kansel
had bereikt. „Mij is een reden en een recht
matig letsel bekend, waarom net niet mag
plaats hebben".
De gasten in de banken rekten opgewonden
hun hals om te zien en de xleinste page
begon te huilen, 't Vas een m al verwar-
ring. Laline wist niets van alles, wat er
gebeurde, want toen ze David's stem, die
als uit de verte tot haar scheen te komen,
oorde, had ze een gil gegeven en was be
wusteloos in Jack's armen gevallen.
De kinderjuffrouwen en gouvernantes,
die in de meer achterwaarts gelegen ban-
Wt.ren zo° verstanlig dadelijk
naar de aan hun zorg toevertrouwde kin
deren te gaan. De kleintjes werden mei
spoca rvaar het huis teruggebracht.
Mevrouw Greening en Molly liepen snel
naar Laline en terwijl Molly haar krach
teloos neerhangende hand wreef, wendde
mevrouw Greening zich tot David, die be
wegingsloos als een bronzen beeld een
eind boven haar uitstak.
„Hoe durft u deze bruiloft verstoren,
majoor Lamont!"
De bisschop, die den zegen had moeten
uitspreken, kwam naar voren.
„De gemeente gelieve dit Godshuis te
verlaten", zei hy, zyn oude, nagere hand
opheffende. „En laat deze man, die ons
komen storen, zeggen wat hij te zeggen
heeft".
De gasten maakten plaats voor Jack, die
Laline door de zijbeuk der kapel en ver
der door de kruisgangen naar Je hall droeg.
Jack liep voort totdat hij het bewuste-
looze meisje op het bed in haar eigen ka
mer had neergelegd.
Celestine was uit de hall reeds daarheen
teruggekeerd. Ze kon by de plechtigheid,
die ze nu voelde, dat een misdaad was, nie
tegenwoordig zijn.
Ze had de rustverstoring en het leven,
dat de paardenhoeven maakten, gehoord
en hield haar hand tegen haar hart, ,oen
Jack de kamer binnenkwam.
„Mijn troetelkindje!" riep ze wanhopig
uit „en wat is er gebeurd?"
„Breng gauw het fleschje met reukzou
hier", beval Molly, die het hoofd niet ver
loor op vastberaden toon.
„Is ze dood?" vroeg Jack n doodsanga
Iedereen wijdde zyn zorgen aan het arm
meisje en toen het na eenige minuten
oogen opende, ging Jack weer terug naa
de kapel.
(Slot volgt).
