FLITSEN VAN HET WITTE DOEK.
PANDRO S. BERMAN,
,,Dr, Fokkema uut 't Noorden"
jong en geniaal productieleider.
Vicepresident der R.K.O.
Corrie Vonk gaat filmen.
Vittorio Mussolirii over
filmcritiek.
Het paard achter den wagen.
Twee Maleische films.
I— ONZE BIOSCOPEN.
Als de jongste productieleider van
Hollywood en een der jongste mannen
onder haar personeel, die ooit door
een groote filmmaatschappij op een
der hoogste posten benoemd werd,
neemt Pandro S. Berman, vice-presi-
dent der RKO Radio Pictures en
algeheel productieleider, een benij
denswaardige positie in de heden-
daagsche filmindustrie in.
Hoewel pas drie en
dertig jaar oud, heeft
Berman meer dan een
dozijn films geprodu
ceerd, die overal ter
wereld een ongekend
succes verwierven. Hij
is o.a. de man, die het
publiek het befaamde
filmteam Fred Astaire
en Ginger Rogers ge
bracht heeft en al de
films van dit danspaar
zijn dan ook onder zijn
productieleiding tot
stand gekomen.
Berman is den 28sten
Maart 1905 te Pitts-
burgh, Penn., geboren.
Hij is de zoon van wij
len Harry M. Berman,
een der pioniers op
filmgebied, die eerst
als algeheel leider van
Universal werkzaam
was en later de FBO
(tegenwoordig RKO
Radio) studio's diri
geerde. In zijn jongens
jaren verhuisde de fa
milie naar New York
City, waar Pandro het
middelbaar onderwijs
volgde. Na zijn eind
examen ging de 18-
jarige Berman naar
Hollywood en werd
assistent-regisseur bij
de FBO studio's. Hier
werkte hij onder de toenmalige eerste
regisseurs van Hollywood, als Ted Brow
ning, Al Santell, Malcolm St. Clair en
Ralph Ince, hetgeen van essentieele be-
teekenis was voor de vorming van zijn
loopbaan. Nog op het gebied der filmregie
werkzaam, begon Berman een ander be
langrijk onderdeel van de productie te
bestudeeren de filmmontage. Aldra was
hij assistent-filmcutter en hielp in deze
functie alle films van wijlen Fred Thomp
son, den bekenden Western ster, tot stand
brengen. Kort daarop werkte Berman als
volleerd filmcutter eenigen tijd bij Colum-
bia, waar hij tevens de titels, die bij de
zwijgende film van zoo'n groot belang
waren, verzorgde. Daarna keerde hij
terug naar de studio waar hij zijn oplei
ding genoten had en welke inmiddels tot
RKO Radio herdoopt was.
In de overgangsperiode van de zwijgende
naar de geluidsfilm werkte Berman als
leider van de montage-afdeeling en ver
wierf zich een dusdanige vermaardheid,
dat men hem in 1929 aanstelde tot assistent
van William le Baron, den algeheelen
productieleider van RKO, en later van
diens opvolger David O Selznick.
Einde 1930 nam Berman's carrière als
filmproductieleider definitieven vorm aan.
In snel tempo kwamen onder zijn leiding
films tot stand als: „Symphony of Six
Million"; „What Price Holywood"; „The
Naked Truth" de eerste Katharine
Hepburn film; „Christopher Strong";
„Sweepings"; „The Silver Cord"; „Mor-
ning Glory" (welke Katharine Hepburn
den Academy-prijs bracht); „Ann Vic-
kers"; „Man-of Two Worlds" en „Transient
Love".
In 1934 produceerde Berman de eerste
Astaire-Rogers film „The Gay Divorcee".
In de vier jaar, die hierop volgden, heeft
h de productieleiding gehad van ruim
dertig films, waaronder „Spitfire", „Age
of Innoncence" „Of Human Bondage",
„The Little Minister", „The Life of Veigie
Winters", „His Greatest Gamble", „Gridi-
ron Flash", „The Fountan", „By Your
Leave", „Roberta", „Laddie", „Break of
Hearts", „Alice Adams", „Top Hat",
„Freckles"; „In Person", „I Dream Too
Much", „Sylvia Scarlett", „Follow the
Fleet", „Mary of Scotland", „Swing Time",
„The Big Game', „A Woman Rebels",
„Winterset", „That Girl from Paris",
„Quality Street", „The Soldier and the
Lady", „Shall We Dance", „Stage Door",
„A Damsel in DiStress", „Having Wonder-
ful Time", „Carefree" en „Room Service'".
Als erkenning voor zijn vruchtdragend
werk als productieleider werd Berman
het vorig jaar door zijn maatschappij ge
kozen als vice-president, belast met het
oppertoezicht over de RKO Radio pro
ductie.
In zijn nieuwe functie voerde Berman
zoo ver mogelijk zijn zienswijze door om
het productiestelsel op bcoger niveau te
brengen met het verwerven van betere
artistieke en technische voorwaarden. De
toepassing van deze politiek hieft RKO
Radio contracten doen afsluiten met film
sterren als Cary Grant, Victor McLaglen,
Irene Dunne, Claudette lolbert, Douglas
Fairbanks Jr., Charles Boyer, Henry
Fonda, Bob Burns, Caroel Lombard, Eddie
Cantor en vele andere bij het publiek ge
ziene persoonlijkheden.
Bovendien is Berman's productie voor
1938/39 gebaseerd op beter gegevens en
zullen films worden uitgebracht als „Gun-
ga Din", de grootste productie welke RKO
Radio ooit vervaardigd heeft; eenige Leo
McCar.y producties, waarvan de eerste
„Love Affair" met Irene Dunne en Charles
Boyer in de hoofdrollen; ,The Castles",
een Fred Astaire-Ginger Rogers film naar
het leven van Vernon en Irene Castle;
Pandro S. Berman heeft voor de film „Memory of Love" Carole Lombard ge-
engageerd. Claudette Colbert zal hierdoor nu in een andere RKO film optreden.
Loet C. Barnstijn's Filmproductie N.V.
bericht ons, dat zij met de bekende actrice
Corrie Vonk een overeenkomst heeft ge
sloten omtrent het optreden van laatstge
noemde in eenige Nederlandsche films.
De eerste daarvan, die zoo spoedig
mogelijk in productie zal gaan en waarvoor
de voorbereidingen reeds zijn aangevan
gen, is geinspireerd op de figuur van dok
ter Fokkema, waarmee Corrie Vonk in den
laatsten tijd op het tooneel en voor de
radio zooveel succes heeft.
Het scenario voor deze films, dat voor-
loopig „Dokter Fokkema uut 't Noorden"
zal heeten, wordt ontworpen door Wim
Kan.
De tweede film zal zijn „Het gebed van
een schoffie".
Mussolini's zoon Vittorio, de filmprodu
cent, is sinds kort hoofdredacteur van het
filmblad „Cinema". In het laatst versche
nen nummer van dit orgaan bepleit Vit
torio Mussolini in een hoofdartikel een
drastische verandering in de wijze waarop
filmrecensenten in Italië hun beroep uit
oefenen. De Italiaansche critici zijn ge
woonlijk zeer scherp, en Vittorio Mussolini
verklaart, dat hun toon bijzonder ironisch
en dikwijls sarcastisch is: zij hebben z.i.
alleen oog voor de fouten en niet voor de
deugden van een film. De zoon van den
Duce wil nu het paard achter den wagen
spannen, dat wil zeggen, hij wil de film
critiek bij premières vervangen door re-
In Maart a.s. première.
Er is reeds geruimen tijd verloopen
sedert het verschijnen van de eerste muzi,
kale inheemsche film „Terarg-boelan" en
sedert dien hebben geinteresseerden in de
filmwereld niet stilgezeten.
Sinds eenigen tijd is men bezig met het
vervaardigen van een tweede film, getiteld
„Fatima", waarvan de opnamen thans
voltooid zijn.
Het camera-werk in deze film zoo
vertelt het Indische „Nieuws van den
Dag" is verricht door den Chineeschen
cameraman Othniel Wong, die met as
sistentie van zijn broeder Josuah Wong
ook de regie heeft.
Het scenario is geschreven door den be
kenden inheemschen publicist en Aneta-
redacteur Saeroen en behelst een eenvou
dige desa-geschiedenis.
De vrouwelijke hoofdrol wordt gespeeld
door Roekiah, die ook in „Terang Bos-
lan" de hoofdrol vervulde. Haar tegenspe
ler is rd. Moechtar.
Het muzikale gedeelte van de film
wordt verzorgd door een krontjong
orkest, dat onder leiding van den heer
Dumas een vijftal liederen ten gehoore
brengt.
censies nadat is gebleken hoe het publiek
op een film reageert.
Heeft de film succes, dan dienen de
recensenten daarmede in de eerste plaats
rekening te houden (Vox populi, vox Deï)}
heeft zij geen succes, dan kunnen zij schrij
ven wat zij willen.
In allen ernsti wordt deze wijze van re-
censeeren verdedigd, filmcritiek in den
eigenlijken zin van het woord, moet wor
den afgeschaft: „De filmrecensie zij de
echo van de stem des volks". Zelfs in
Duitschland vindt men dat dit te ver gaat.
Het voorstel van den jongen Mussolini
wordt er wel „zeer interessant" genoemd^
maar niet verdedigd. In Duitschland stelt
men zich op het standpunt dat de filmcri
tiek er rekening mee moet houden, dat
een film, die geen publiek trekt, een
schadepost is, waardoor werkloosheid voor
een groot aantal menschen kan ontstaan.
In hoeverre met dezen factor rekening
moet worden gehouden, wordt echter
overgelaten aan den tact der critici."
(Hbld.);
Corrie Vonk als dr. Fokkema.
Hierin zal Corrie Vonk haar bekende
creatie van den Amsterdamschen straat
jongen op het witte doek brengen.
Beide films zullen worden opgenomen in
Loet C. Barnstijn's Filmstad te Den Haag.
„The Mad Miss Manton" met Barbara
Stanwyck en Henry Fonda.
Berman is getrouwd met Viola New-
man, de dochter van den bekenden theater
exploitant Frank Newman. /ij hebben een
zoon, Harry Michael, die in Juni 1936
|eboren werd.
rnot. uia-scbulz (20)
Vera von Langen
in dei Ufa-Film „Kautschuk"
Scherl-Ma
DISCRETIE VERZEKERD.
Harmonie-theater.
„Discretie verzekerd" dat is de titel van
de film, gemaakt naar den roman „Geluk
moet een xnensch hebben", van Hans Peter
Stolp. De mensch met geluk is hier Hans
Holt in de rol van den jongen uitvinder
Peter Parker. Men stelle zich voor: hem
wordt door den fabrieksdirecteur Hopkir.s
(Ralph Arthur Roberts) de deur gewezen bij
een poging om een nieuw uitgevonden klink
hamer te verkoopen. In de buurt van het
kantoor staat een mooie auto, waarin een be
koorlijke jonge dame, de dochter van Hop-
kins, die hem dringend vraagt een rijtoer
met haar te maken en onderweg vertelt, dat
zij acht dagen lang met hem wil rondtoeren.
Geleidelik aan komt hij er achter, dat haar
vader haar wil laten trouwen met een verre
van aantrekkelijk man van ouden adel, dien
zij niet liefheeft en dat haar vriendin Lilian
haar den raad heeft gegeven met een „heer
op bestelling" eenige dagen uit te gaan, ge
durende welken tijd deze haar onmogelijk
moet maken in de oogen van den adellijken
verloofde
Dat Peter niet de „bestelde" man is, ver
moedt zij niet en hij vertelt het haar ook
niet en dat uit den mede hierdoor ontstaan-
den toestand allerlei verwikkelingen voort
vloeien spreekt van zelf. En dan komt daar
nog bij, dat gedurende hun samenzijn bij
beide een groote liefde opbloeit, welke ver
bloemd wordt door soms opzettelijke grof
heden of een jaloersch-maken.
En intusschen rijden zij maar het land
door, achtervolgd door de heele familie, den
verlaten edelman incluis, die allen uitgaan
van de veronderstelling, dat de „ontvoerder"
een schurk is, zoodat ook de politie aan de
jacht deelneemt. Ten slotte komt natuurlijk
alle? terecht: Mary Hopkins krijgt haar
Peter, de lord trouwt met Lilian en de klink
hamer wordt in de fabriek ingevoerd.
Een aardig verhaal, vol van vermakelijke
vergissingen, waarnaar het een genoegen is
te zien en te luisteren. De beide hoofdper
sonen Heli Finkenzeller speelt de rol van
Mary geven een mooi, gaaf spel te zien,
geheel in hun rol passend, aantrekkelijk
vooral als zij de beleedigde spelen. De vele
anderen vullen het spel schitterend aan met
hun niet-begrijpen van de situatie en hun
verontwaardiging over het gebeuren, een
boosheid die zelfs nog een oogenblik komt
over den mummie-achtigen lord, als de oud
heid van zijn stamboom door den rechter in
twijfel wordt getrokken.
Opgewekte, lichte kost, welke wij allen
filmliefhebbers kunnen aanbevelen.
Het uitgebreid voorprogramma opent met
een paar journalen, waarin o.a. kijkjes in
klokkengieterijen (in Frankrijk en in Heili-
gerlee prov. Groningen in welke laatste
de klokken werden gegoten voor het nieuwe
Leidsche Stadhuis), foto's van de aardbeving
in Chili en van de geheimzinnige aanslagen
in Engeland; voorts een gekleurde film van
marionetten en een teekenfilm van Buzzy
Boop op bezoek bij haar nichtje Betty.
DE GOUDEN KOOI.
Victoria-Theater.
Er zouden heel wat namen zijn, die be
ter bij deze mooie film pasten, maar dit is
nu eenmaal de titel waaronder ze in ons
land vertoond wordt en we hebben er ons
dus aan te houden.
Het is de geschiedenis van een jonge
vrouw, een actrice in New-York, die vrij
wel niets anders doet dan uitgaan, dansen,
óineeren en zoo nu en dan eens in een ca
baret optreden en voor star spelen. Sam is
de gelukkige man, die al haar kuren ver
draagt en niet wegloopt als Daesy hem zoo
nu en dan wegblaft. Daesy is niet de hond,
maar de jonge dame zelf, die een geweldige
stem kan opzetten als zij haar dikke neger
meid noodig heeft en een nog vervaarlijker
geluid maakt als zij den goeden Sam duide
lijk wil maken, dat zij het niet met hem
eens is.
Deze Daesy overrijdt met haar auto bijna
een jongen soldaat, die het is oorlogstijd
in Amerika op het punt staat naar
Frankrijk te vertrekken. Hij mag meerij
den en naast Daesy zitten, die hem naar het
kamp brengt en wanneer ze daar aanko
men, kan Bill, de koeienjongen uit Texas
in het soldatenpak, tegenover zijn makkers,
die allen een meisje hebben, niet anders
doen dan vertellen, dat de mooie vrouw uit
wier luxieuse auto hij stapte, zijn verloof
de is.
Drie boerenvrienden loopen den volgenden
avond met hem mee achter de coulissen
van het theater om aan het meisje van Bill
voorgesteld te worden en Bill weet niet
hoe hij zich houden moet, als Daesy plotse
ling voor hem staat, de situatie begrijpt en
hem er uit redt. Zij gaan samen iets gebrui
ken, zij ontmoeten elkaar daarna vele da
gen en langzamerhand begrijpt de jonge
soldaat, dat dit het meisje is, waarvan hij
in Texas gedroomd heeft en zooals er geen
tweede bestaat. Hij maakt haar het hof op
zijn manier en vraagt haar tenslotte met
hem te trouwen op den vooravond van het
vertrek naar Frankrijk. Na een hevige
scène met den jaloerschen Sam stemt zij in
het huwelijk toe omdat zij weet, dat de
gedachte aan haar dezen jongen in het verre
land staande kan houden.
Nauwelijks getrouwd, moet Bill zijn jonge
vrouw vaarwel zeggen, hij komt in Frank
rijk, wat loopgraafgevechten verschijnen
op het witte doek en men begrijpt wel waar
het naar toegaat. Bill sterft voor zijn va
derland en op den officieelen brief die zijn
dood meldt staren twee menschen met be
traande oogen, Daesy en de man, die haar
nu zal trouwen.
Margaret Sullavan, de hoofdrolvertolk
ster in Drie kameraden, laat ook in deze
film van haar zeldzaam speeltalent genie
ten en James Stewart, bekend uit de film
Rose Mary, toont zich een alleszins waar
dig tegenspeler. Een film vol humor, maar
ook vol tragische momenten.
Vooraf een zeer uitgebreide serie nieuws
uit binnen- en buitenland, en films over
Rio de Janeiro en de Hawaï-eilanden.
CAREFREE.
City-theater.
Dit is weer één van die fijne en char
mante films van het wereldberoemde
danspaar Ginger Rogers—Fred Astaire, een
duo dat telkens weer de liefhebbers ver
steld doet staan van hun kennen op het
gebied van den modernen dans.
Fred Astaire vervult in deze vlot gespeel
de film de rol van Tony, den zenuwspecia
list en zijn vriend Steve brengt hem in
kennis met Amanda Cooper, het meisje
waar Steve gaarne mee wil trouwen. Tony
zal haar door den droom de liefde voor
Steve moeten bijbrengen. En op inderdaad
komische wijze vervult Ginger Rogers de
rol van deze nieuwe patiënt van Tony.
Na eerst getracht te hebben, haar te im-
poneeren door een uitmuntend uitgevoerde
golf-dans, treedt Tony op als Amanda's
danspartner in een fraaien droomdans, een
droom van Amanda, die haar tot het besef
brengt dat Tony haar zeer sympathiek is.
Zij danst bij verschillende gelegenheden
weer met Tony, wat niet te verwonderen
is, want zoo'n idalen danspartner vindt men
niet alle dagen. Samen demonstreeren zij
de nieuwste succesdans de Yam, een staaltje
van hun zeldzame virtuositeit. Toch dreigt
na een nieuw experiment alles nog fout
af te loopen voor»Tony, maar hij weet alles
handig te herstellen en het slot is
Niet alleen het dansen van Ginger Ro
gers is prachtig, maar ook haar spel is uit
muntend en Fred Astaire volgt haar in
deze getrouw na. Voor dansliefhebbers is
het optreden van dit paar iets bijzonders.
De opnamen zijn fraai, de muziek en songs
van Irving Berlin zeer goed en het spel der
overige medespelenden geestig en luchtig.
Een film van uitstekend amusement.
Het voorprogramma bracht een uitge
breid journaal, een sportfilm over een
grooten Amerikaanschen roeiwedstrijd (voor
liefhebbers van de watersport iets bijzon
ders), een fraai gekleurde film van steden
en eilanden langs en in de Middellandsche
Zee en een klucht van Edger Kennedy, die
's avonds pokerspelers op visite krijgt.