FLITSEN VAN HET WITTE DOEK. PANDRO S. BERMAN, ,,Dr, Fokkema uut 't Noorden" jong en geniaal productieleider. Vicepresident der R.K.O. Corrie Vonk gaat filmen. Vittorio Mussolirii over filmcritiek. Het paard achter den wagen. Twee Maleische films. I— ONZE BIOSCOPEN. Als de jongste productieleider van Hollywood en een der jongste mannen onder haar personeel, die ooit door een groote filmmaatschappij op een der hoogste posten benoemd werd, neemt Pandro S. Berman, vice-presi- dent der RKO Radio Pictures en algeheel productieleider, een benij denswaardige positie in de heden- daagsche filmindustrie in. Hoewel pas drie en dertig jaar oud, heeft Berman meer dan een dozijn films geprodu ceerd, die overal ter wereld een ongekend succes verwierven. Hij is o.a. de man, die het publiek het befaamde filmteam Fred Astaire en Ginger Rogers ge bracht heeft en al de films van dit danspaar zijn dan ook onder zijn productieleiding tot stand gekomen. Berman is den 28sten Maart 1905 te Pitts- burgh, Penn., geboren. Hij is de zoon van wij len Harry M. Berman, een der pioniers op filmgebied, die eerst als algeheel leider van Universal werkzaam was en later de FBO (tegenwoordig RKO Radio) studio's diri geerde. In zijn jongens jaren verhuisde de fa milie naar New York City, waar Pandro het middelbaar onderwijs volgde. Na zijn eind examen ging de 18- jarige Berman naar Hollywood en werd assistent-regisseur bij de FBO studio's. Hier werkte hij onder de toenmalige eerste regisseurs van Hollywood, als Ted Brow ning, Al Santell, Malcolm St. Clair en Ralph Ince, hetgeen van essentieele be- teekenis was voor de vorming van zijn loopbaan. Nog op het gebied der filmregie werkzaam, begon Berman een ander be langrijk onderdeel van de productie te bestudeeren de filmmontage. Aldra was hij assistent-filmcutter en hielp in deze functie alle films van wijlen Fred Thomp son, den bekenden Western ster, tot stand brengen. Kort daarop werkte Berman als volleerd filmcutter eenigen tijd bij Colum- bia, waar hij tevens de titels, die bij de zwijgende film van zoo'n groot belang waren, verzorgde. Daarna keerde hij terug naar de studio waar hij zijn oplei ding genoten had en welke inmiddels tot RKO Radio herdoopt was. In de overgangsperiode van de zwijgende naar de geluidsfilm werkte Berman als leider van de montage-afdeeling en ver wierf zich een dusdanige vermaardheid, dat men hem in 1929 aanstelde tot assistent van William le Baron, den algeheelen productieleider van RKO, en later van diens opvolger David O Selznick. Einde 1930 nam Berman's carrière als filmproductieleider definitieven vorm aan. In snel tempo kwamen onder zijn leiding films tot stand als: „Symphony of Six Million"; „What Price Holywood"; „The Naked Truth" de eerste Katharine Hepburn film; „Christopher Strong"; „Sweepings"; „The Silver Cord"; „Mor- ning Glory" (welke Katharine Hepburn den Academy-prijs bracht); „Ann Vic- kers"; „Man-of Two Worlds" en „Transient Love". In 1934 produceerde Berman de eerste Astaire-Rogers film „The Gay Divorcee". In de vier jaar, die hierop volgden, heeft h de productieleiding gehad van ruim dertig films, waaronder „Spitfire", „Age of Innoncence" „Of Human Bondage", „The Little Minister", „The Life of Veigie Winters", „His Greatest Gamble", „Gridi- ron Flash", „The Fountan", „By Your Leave", „Roberta", „Laddie", „Break of Hearts", „Alice Adams", „Top Hat", „Freckles"; „In Person", „I Dream Too Much", „Sylvia Scarlett", „Follow the Fleet", „Mary of Scotland", „Swing Time", „The Big Game', „A Woman Rebels", „Winterset", „That Girl from Paris", „Quality Street", „The Soldier and the Lady", „Shall We Dance", „Stage Door", „A Damsel in DiStress", „Having Wonder- ful Time", „Carefree" en „Room Service'". Als erkenning voor zijn vruchtdragend werk als productieleider werd Berman het vorig jaar door zijn maatschappij ge kozen als vice-president, belast met het oppertoezicht over de RKO Radio pro ductie. In zijn nieuwe functie voerde Berman zoo ver mogelijk zijn zienswijze door om het productiestelsel op bcoger niveau te brengen met het verwerven van betere artistieke en technische voorwaarden. De toepassing van deze politiek hieft RKO Radio contracten doen afsluiten met film sterren als Cary Grant, Victor McLaglen, Irene Dunne, Claudette lolbert, Douglas Fairbanks Jr., Charles Boyer, Henry Fonda, Bob Burns, Caroel Lombard, Eddie Cantor en vele andere bij het publiek ge ziene persoonlijkheden. Bovendien is Berman's productie voor 1938/39 gebaseerd op beter gegevens en zullen films worden uitgebracht als „Gun- ga Din", de grootste productie welke RKO Radio ooit vervaardigd heeft; eenige Leo McCar.y producties, waarvan de eerste „Love Affair" met Irene Dunne en Charles Boyer in de hoofdrollen; ,The Castles", een Fred Astaire-Ginger Rogers film naar het leven van Vernon en Irene Castle; Pandro S. Berman heeft voor de film „Memory of Love" Carole Lombard ge- engageerd. Claudette Colbert zal hierdoor nu in een andere RKO film optreden. Loet C. Barnstijn's Filmproductie N.V. bericht ons, dat zij met de bekende actrice Corrie Vonk een overeenkomst heeft ge sloten omtrent het optreden van laatstge noemde in eenige Nederlandsche films. De eerste daarvan, die zoo spoedig mogelijk in productie zal gaan en waarvoor de voorbereidingen reeds zijn aangevan gen, is geinspireerd op de figuur van dok ter Fokkema, waarmee Corrie Vonk in den laatsten tijd op het tooneel en voor de radio zooveel succes heeft. Het scenario voor deze films, dat voor- loopig „Dokter Fokkema uut 't Noorden" zal heeten, wordt ontworpen door Wim Kan. De tweede film zal zijn „Het gebed van een schoffie". Mussolini's zoon Vittorio, de filmprodu cent, is sinds kort hoofdredacteur van het filmblad „Cinema". In het laatst versche nen nummer van dit orgaan bepleit Vit torio Mussolini in een hoofdartikel een drastische verandering in de wijze waarop filmrecensenten in Italië hun beroep uit oefenen. De Italiaansche critici zijn ge woonlijk zeer scherp, en Vittorio Mussolini verklaart, dat hun toon bijzonder ironisch en dikwijls sarcastisch is: zij hebben z.i. alleen oog voor de fouten en niet voor de deugden van een film. De zoon van den Duce wil nu het paard achter den wagen spannen, dat wil zeggen, hij wil de film critiek bij premières vervangen door re- In Maart a.s. première. Er is reeds geruimen tijd verloopen sedert het verschijnen van de eerste muzi, kale inheemsche film „Terarg-boelan" en sedert dien hebben geinteresseerden in de filmwereld niet stilgezeten. Sinds eenigen tijd is men bezig met het vervaardigen van een tweede film, getiteld „Fatima", waarvan de opnamen thans voltooid zijn. Het camera-werk in deze film zoo vertelt het Indische „Nieuws van den Dag" is verricht door den Chineeschen cameraman Othniel Wong, die met as sistentie van zijn broeder Josuah Wong ook de regie heeft. Het scenario is geschreven door den be kenden inheemschen publicist en Aneta- redacteur Saeroen en behelst een eenvou dige desa-geschiedenis. De vrouwelijke hoofdrol wordt gespeeld door Roekiah, die ook in „Terang Bos- lan" de hoofdrol vervulde. Haar tegenspe ler is rd. Moechtar. Het muzikale gedeelte van de film wordt verzorgd door een krontjong orkest, dat onder leiding van den heer Dumas een vijftal liederen ten gehoore brengt. censies nadat is gebleken hoe het publiek op een film reageert. Heeft de film succes, dan dienen de recensenten daarmede in de eerste plaats rekening te houden (Vox populi, vox Deï)} heeft zij geen succes, dan kunnen zij schrij ven wat zij willen. In allen ernsti wordt deze wijze van re- censeeren verdedigd, filmcritiek in den eigenlijken zin van het woord, moet wor den afgeschaft: „De filmrecensie zij de echo van de stem des volks". Zelfs in Duitschland vindt men dat dit te ver gaat. Het voorstel van den jongen Mussolini wordt er wel „zeer interessant" genoemd^ maar niet verdedigd. In Duitschland stelt men zich op het standpunt dat de filmcri tiek er rekening mee moet houden, dat een film, die geen publiek trekt, een schadepost is, waardoor werkloosheid voor een groot aantal menschen kan ontstaan. In hoeverre met dezen factor rekening moet worden gehouden, wordt echter overgelaten aan den tact der critici." (Hbld.); Corrie Vonk als dr. Fokkema. Hierin zal Corrie Vonk haar bekende creatie van den Amsterdamschen straat jongen op het witte doek brengen. Beide films zullen worden opgenomen in Loet C. Barnstijn's Filmstad te Den Haag. „The Mad Miss Manton" met Barbara Stanwyck en Henry Fonda. Berman is getrouwd met Viola New- man, de dochter van den bekenden theater exploitant Frank Newman. /ij hebben een zoon, Harry Michael, die in Juni 1936 |eboren werd. rnot. uia-scbulz (20) Vera von Langen in dei Ufa-Film „Kautschuk" Scherl-Ma DISCRETIE VERZEKERD. Harmonie-theater. „Discretie verzekerd" dat is de titel van de film, gemaakt naar den roman „Geluk moet een xnensch hebben", van Hans Peter Stolp. De mensch met geluk is hier Hans Holt in de rol van den jongen uitvinder Peter Parker. Men stelle zich voor: hem wordt door den fabrieksdirecteur Hopkir.s (Ralph Arthur Roberts) de deur gewezen bij een poging om een nieuw uitgevonden klink hamer te verkoopen. In de buurt van het kantoor staat een mooie auto, waarin een be koorlijke jonge dame, de dochter van Hop- kins, die hem dringend vraagt een rijtoer met haar te maken en onderweg vertelt, dat zij acht dagen lang met hem wil rondtoeren. Geleidelik aan komt hij er achter, dat haar vader haar wil laten trouwen met een verre van aantrekkelijk man van ouden adel, dien zij niet liefheeft en dat haar vriendin Lilian haar den raad heeft gegeven met een „heer op bestelling" eenige dagen uit te gaan, ge durende welken tijd deze haar onmogelijk moet maken in de oogen van den adellijken verloofde Dat Peter niet de „bestelde" man is, ver moedt zij niet en hij vertelt het haar ook niet en dat uit den mede hierdoor ontstaan- den toestand allerlei verwikkelingen voort vloeien spreekt van zelf. En dan komt daar nog bij, dat gedurende hun samenzijn bij beide een groote liefde opbloeit, welke ver bloemd wordt door soms opzettelijke grof heden of een jaloersch-maken. En intusschen rijden zij maar het land door, achtervolgd door de heele familie, den verlaten edelman incluis, die allen uitgaan van de veronderstelling, dat de „ontvoerder" een schurk is, zoodat ook de politie aan de jacht deelneemt. Ten slotte komt natuurlijk alle? terecht: Mary Hopkins krijgt haar Peter, de lord trouwt met Lilian en de klink hamer wordt in de fabriek ingevoerd. Een aardig verhaal, vol van vermakelijke vergissingen, waarnaar het een genoegen is te zien en te luisteren. De beide hoofdper sonen Heli Finkenzeller speelt de rol van Mary geven een mooi, gaaf spel te zien, geheel in hun rol passend, aantrekkelijk vooral als zij de beleedigde spelen. De vele anderen vullen het spel schitterend aan met hun niet-begrijpen van de situatie en hun verontwaardiging over het gebeuren, een boosheid die zelfs nog een oogenblik komt over den mummie-achtigen lord, als de oud heid van zijn stamboom door den rechter in twijfel wordt getrokken. Opgewekte, lichte kost, welke wij allen filmliefhebbers kunnen aanbevelen. Het uitgebreid voorprogramma opent met een paar journalen, waarin o.a. kijkjes in klokkengieterijen (in Frankrijk en in Heili- gerlee prov. Groningen in welke laatste de klokken werden gegoten voor het nieuwe Leidsche Stadhuis), foto's van de aardbeving in Chili en van de geheimzinnige aanslagen in Engeland; voorts een gekleurde film van marionetten en een teekenfilm van Buzzy Boop op bezoek bij haar nichtje Betty. DE GOUDEN KOOI. Victoria-Theater. Er zouden heel wat namen zijn, die be ter bij deze mooie film pasten, maar dit is nu eenmaal de titel waaronder ze in ons land vertoond wordt en we hebben er ons dus aan te houden. Het is de geschiedenis van een jonge vrouw, een actrice in New-York, die vrij wel niets anders doet dan uitgaan, dansen, óineeren en zoo nu en dan eens in een ca baret optreden en voor star spelen. Sam is de gelukkige man, die al haar kuren ver draagt en niet wegloopt als Daesy hem zoo nu en dan wegblaft. Daesy is niet de hond, maar de jonge dame zelf, die een geweldige stem kan opzetten als zij haar dikke neger meid noodig heeft en een nog vervaarlijker geluid maakt als zij den goeden Sam duide lijk wil maken, dat zij het niet met hem eens is. Deze Daesy overrijdt met haar auto bijna een jongen soldaat, die het is oorlogstijd in Amerika op het punt staat naar Frankrijk te vertrekken. Hij mag meerij den en naast Daesy zitten, die hem naar het kamp brengt en wanneer ze daar aanko men, kan Bill, de koeienjongen uit Texas in het soldatenpak, tegenover zijn makkers, die allen een meisje hebben, niet anders doen dan vertellen, dat de mooie vrouw uit wier luxieuse auto hij stapte, zijn verloof de is. Drie boerenvrienden loopen den volgenden avond met hem mee achter de coulissen van het theater om aan het meisje van Bill voorgesteld te worden en Bill weet niet hoe hij zich houden moet, als Daesy plotse ling voor hem staat, de situatie begrijpt en hem er uit redt. Zij gaan samen iets gebrui ken, zij ontmoeten elkaar daarna vele da gen en langzamerhand begrijpt de jonge soldaat, dat dit het meisje is, waarvan hij in Texas gedroomd heeft en zooals er geen tweede bestaat. Hij maakt haar het hof op zijn manier en vraagt haar tenslotte met hem te trouwen op den vooravond van het vertrek naar Frankrijk. Na een hevige scène met den jaloerschen Sam stemt zij in het huwelijk toe omdat zij weet, dat de gedachte aan haar dezen jongen in het verre land staande kan houden. Nauwelijks getrouwd, moet Bill zijn jonge vrouw vaarwel zeggen, hij komt in Frank rijk, wat loopgraafgevechten verschijnen op het witte doek en men begrijpt wel waar het naar toegaat. Bill sterft voor zijn va derland en op den officieelen brief die zijn dood meldt staren twee menschen met be traande oogen, Daesy en de man, die haar nu zal trouwen. Margaret Sullavan, de hoofdrolvertolk ster in Drie kameraden, laat ook in deze film van haar zeldzaam speeltalent genie ten en James Stewart, bekend uit de film Rose Mary, toont zich een alleszins waar dig tegenspeler. Een film vol humor, maar ook vol tragische momenten. Vooraf een zeer uitgebreide serie nieuws uit binnen- en buitenland, en films over Rio de Janeiro en de Hawaï-eilanden. CAREFREE. City-theater. Dit is weer één van die fijne en char mante films van het wereldberoemde danspaar Ginger Rogers—Fred Astaire, een duo dat telkens weer de liefhebbers ver steld doet staan van hun kennen op het gebied van den modernen dans. Fred Astaire vervult in deze vlot gespeel de film de rol van Tony, den zenuwspecia list en zijn vriend Steve brengt hem in kennis met Amanda Cooper, het meisje waar Steve gaarne mee wil trouwen. Tony zal haar door den droom de liefde voor Steve moeten bijbrengen. En op inderdaad komische wijze vervult Ginger Rogers de rol van deze nieuwe patiënt van Tony. Na eerst getracht te hebben, haar te im- poneeren door een uitmuntend uitgevoerde golf-dans, treedt Tony op als Amanda's danspartner in een fraaien droomdans, een droom van Amanda, die haar tot het besef brengt dat Tony haar zeer sympathiek is. Zij danst bij verschillende gelegenheden weer met Tony, wat niet te verwonderen is, want zoo'n idalen danspartner vindt men niet alle dagen. Samen demonstreeren zij de nieuwste succesdans de Yam, een staaltje van hun zeldzame virtuositeit. Toch dreigt na een nieuw experiment alles nog fout af te loopen voor»Tony, maar hij weet alles handig te herstellen en het slot is Niet alleen het dansen van Ginger Ro gers is prachtig, maar ook haar spel is uit muntend en Fred Astaire volgt haar in deze getrouw na. Voor dansliefhebbers is het optreden van dit paar iets bijzonders. De opnamen zijn fraai, de muziek en songs van Irving Berlin zeer goed en het spel der overige medespelenden geestig en luchtig. Een film van uitstekend amusement. Het voorprogramma bracht een uitge breid journaal, een sportfilm over een grooten Amerikaanschen roeiwedstrijd (voor liefhebbers van de watersport iets bijzon ders), een fraai gekleurde film van steden en eilanden langs en in de Middellandsche Zee en een klucht van Edger Kennedy, die 's avonds pokerspelers op visite krijgt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1939 | | pagina 12