Ook al
griep
AKKERTJES
£auds enJjiittHoam
DE WESTELIJKE EERSTE KLASSERS.
AKKER.CACHETS
ALCMARIA VERLOOR
ROEMLOOS....
H.R.C. breekt een
traditie.
Sport op Zondag in
gedrang
Glimlachje
DERDE BLAD.
2.
Blauw-WitSparta 11,
In de eerste helft was Sparta meestal
sterker, doch de aanvallen waren te door
zichtig, zoodat de Amsterdamsche achter
hoede, waarin Pais het beste speelde, niet
veel moeite had met het bedwingen der
Spartanen.
Ongeveer tien minuten voor de rust kreeg
van Nol een bal en meteen hadden de Am
sterdammers de leiding gekregen (10).
Na de hervatting ging het spel gelijk op
en wederom waren de verdedigers sterker.
Na een half uur ongeveer bracht Voor
molen uit een gemakkelijke kans de par
tijen op gelijken voet (11).
Gedurende de rest, van den speeltijd was
Blauw-Wit sterker, maar een overwinning
kon het niet meer bewerken.
K.F.C.—A.D.O. 2—2.
Het gelijke spel was meer dan K.F.C.
toekwam, want de Hagenaar speelden beter
dan K.F.C. en waren vooral in de eerste
helft, toen zij het voordeel van den straf
fen wind hadden, sterk in de meerderheid,
daarna ging de strijd vrijwel gelijk op.
Nadat de thuisclub enkele aanvallen wist
te doorstaan, werd de Haagsche rechtsbui
ten, v. d. Beukei, geheel vrijgelaten, dia
daarvan gretig profiteerde door zijn club
met een goed schot de leiding te geven,
0—1.
Voor de rust kwam er echter geen ver
andering in den stand.
In de tweede helft was K.F.C. dadelijk
zeer offensief en reeds binnen vijf minuten
wist zij door Buschoten gelijk te maken,
1—1.
Enkele minuten later slaagde Westhoven
er in A.D.O. opnieuw de leiding te geven,
12. De bezoekers versterkten nu hun
verdediging, waardoor K.F.C. maar weinig
kansen kreeg. Daarentegen bracht de voor
hoede van A.D.O., die uit vier spelers be
stond, meermalen groot gevaar voor het
vijandelijke doeL
Een kwartier voor het einde beoordeelde
de Haagsche keeper een tam schot van
Kaayk verkeerd en de, bal verdween lang
zaam in het A.D.O.-net, 22.
D.W.S.—Hermes-D.V.S. 3—1.
Direct bij het begin pakte D.W.S. de za
ken krachtig aan, zonder dat er doelpunten
kwamen.
Na de rust zette D.W.S. haar aanvallen
ruimer op, doch Slot kon pas uit een straf
schop D.W.S. een voorsprong geven (10).
De Amsterdamsche voorhoede zat toen
voortdurend voor het Schiedamsche doel en
Dijkstra bracht den stand op 20.
Van Stokken, de linksback van D.W.S.,
maakte daarna eenzelfde fout als zijn col
lega aan den anderen kant, doch buiten
het strafschopgebied. Borrani vond dat ech
ter geen bezwaar en den vrijen schop kon
Bruist niet houden (21).
Toen Drager kort voor het einde met een
prachtig genomen corner Wiertz de gele
genheid gaf den stand op 31 te brengen,
was de wedstrijd beslist.
D.H.C.Haarlem 12.
In den aanvang was D.H.C. in de meer
derheid, doch na eenigen tijd kreeg Haar
lem een overwicht, dat zy gedurende het
verdere verloop van den wedstrijd wist te
behouden.
Er was ongeveer een kwartier gespeeld,
toen de linksbinnen van de gasten het eer
ste doelpunt scoorde, 01.
Het was Dingler, die gelijk maakte, 11.
Na de hervatting had Haarlem het nadeel
van den wind, doch bleef in de meerder
heid. Een minuut of tien voor het einde
bracht v. d. Hulst den stand op 12.
V.S.V.—Ajax 1—3.
Met den harden wind pal in den rug was
V.S.V. het eerst in den aanval. Ajax' ach
terhoede, met een zeer voorzichtigen An-
deriesen aan het hoofd, onderschepte echter
al het gevaar.
Aan den anderen kant stichtten van Ree-
nen en Bijl enkele malen groote verwarring
in de Velser-achterhoede en het was aan
het resolute optreden van keeper Michel te
danken, dat de doorbraken van de Ajaxie-
den slechts één doelpunt opleverden.
Voor V.S.V. was dit een stimulans om
harder aan te pakken. En zoowaar het nieu
we offensief had succes, toen Sterk tien mi
nuten voor de rust verrassend snel op een
troughpass van van der Lugt inliep om
met een kalmen schuiver Keizer te verras
sen (11).
Na de rust kwam V.S.V. onmiddellijk
weer geweldig opzetten en als door een
wonder ontsnapte het Ajaxdoel vier keer
achtereen aan een doorboring. Na een
kwartier spelen hernam Aax het initiatief
en in het slot van den strijd zagen we het
spelpeil der gastheeren langzaam maar
zeker zakken. Goed gesteund door Ande-
riesen en Leemhuis ontwikkelde de Ajax-
voorhoede een snel aanvallend spel, waarbij
Bijl gelegenheid kreeg om nog tweemaal te
doelpunten (13).
V.U.C.—Feijenoord 3—1.
De eerste tien minuten golfden de aan
vallen op en neer, maar na een kwartier
brak B. de Harder uiterst handig door en
met een vinnig schot was het eerste Haag
sche doelpunt daar.
Feijenoord bleef volhouden, maar na een
half uur was het weer de Harder, die zich
op dezelfde wijze als de eerste maal vrij
maakte en het tweede doelpunt scoorde.
Feijenoord was in de tweede helft beslist
sterker, doch het zat de Rotterdammers
niet mee.
Zelfs kwam nog een derde doelpunt van
V.U.C., eveneens het resultaat van een
mboi staaltje voetbal van B. de Harder.
Feijenoord gaf het allerminst op. Voort
durend waren de Rotterdammers in den
aanval, maar eènige schoten gingen naast.
Tenslotte redde Feijenoords rechtsbuiten
Smits de eer, door uit een goeden voorzet,
den bal in het doel te werken.
Die hoofdpijn, dat gevoel van
ziek zijn en die pijnen overal
zullen dan snel verdwijnen met
Volgens recept van Apotheker Dumont
Het gevolg was, dat er enkele malen goed
doorgebroken werd, doch het spel werd te
ver doorgevoerd en daar de Alkmaarders
over een goede verdediging beschikten, was
het niet mogelijk verder te komen dan de
backs. Een enkel schot had keeper van der
Horst te verwerken, doch veel moeite had
hij er niet mee.
Enthousiast bleven de Alkmaarsche voor-
waartsen doorwerken, maar de wind was
een te groote handicap voor hen. Boven
dien waren de backs van de Racing op dreef
en zij gaven de gasten geen kans. Met rust
was de stand nog 00.
Het goede spel langs den grond van R. C.
H. voor de rust, deed voor het verdere ver
loop van den strijd r og veel goeds verwach
ten. Inderdaad werd dit spel aanvankelijk
doorgevoerd en daardoor was het elftal
steeds in den aanval. Voor doel werden vele
kansen geschapen, geluk hadden de spelers
niet, want schoten van Mulder en Bies-
brouck gingen juist over de lat. Getracht
werd van verren afstand in te schieten en
een maal was keeper van der Horst verrast,
toen Prevost op doel schoot. De bal stuitte
vlak voor den doelman en ging daarna
over. Toen de bal onvoldoende was uitge
trapt zette R.C..'I. een aanval op. Van der
Horst kreeg den bal toegespeeld en doel
puntte (10).
Gezien de meerderheid van de thuisclub
in de eerste tien minuten, werden er meer
doelpunten verwacht, doch daarna kwamen
de Alkmaarders opzetten en snel trokken de
spelers ten aanval. De middenlinie steunde
goed en het leek er op, dat de Racing na
den voorsprong zich terug vilde trekken.
Langzamerhand volgde weer een overwicht
voor de Racing. Het spel werd echter te
kort gehouden en daarop waren de gasten
goed ingesteld. Bij alle voorhoede-spelers
was een Alkmaarder opgesteld en de
Haarlemmers slaagden er dan ook niet in,
het doel dicht te benaderen. Een enkele
maal losten Biesbrouck en Van der Horst
van grooten afstand een schot, maar de
doelman was op zijn post. Hoe de Racing
ook zwoegde, zij kon het niet verder dan de
achterhoede brengen.
Tegen het einde kwam Alkmaarsche Boys
nog even opzetten en de aanvallen waren
sneL De spelers kwamen zelfs in het straf
schopgebied, doch op het laatste oogenblik
was er een Haarlemmer bij, om het gevaar
te keeren en daardoor bleven doelpunten
uit.
Het einde kwam dan ook met een 10-
overwinning voor dt thuisclub, die onder
vonden heeft, dat de gasten goede verde
digers waren.
Vermeld zij nog, dat A. Pater vijf-en-
twintig minuten na de hervatting vervan
gen moest worden door Schuitemaker.
De opstellingen waren:
R.C.H. Verkaaik
van Thiel Kors
Slot van Dansik Prevost
Hoogendoorn Biesbrouck
Mulder Van der Horst v. Rooden
de Grand Mulders Poetskoke
de Groot Schenke
A. Pater Hartog Brouwer
Slikker Pater
v. d. Horst Alkm. Boys.
Nog nooit had Alcmaria op eigen veld
verloren van H.R.C. Dat was traditie ge
worden. En aan die traditie heeft H.R.C.
nu een einde gemaakt, misschien tegen
wil en dank. Want de Heldersche ploeg
mag dan veel beter gespeeld hebben dan
onze withemden, een Alcmaria op volle
kracht had zeker kunnen winnen.
Mits dat Alcmaria dan ook met de
noodige bezieling in het veld was ge
komen
't Was lauw op en rond het veld van de
withemden. 't Begon al bij de ingangen, waar
bij uitzondering slechts drie loketten ge
opend waren, zoodat van vlot werken hier al
geen sprake kon zijn. En dus werd het pu
bliek al eventjes kregel, 't Vervolgde bij de
entourage: de bondsvlag werd pas geheschen,
toen de klok van tweeën koud was. En an
ders wappert ze reeds ver voor het aar.-
vangsuur vroolijk in den wind.
Dat waren slechte voorteekenen. Boven
dien, het elftal der thuisclub werd lang niet
enthousiast ontvangen, toen het zijn entree
maakte. Het kreeg maar een lauw applausje.
En toen kregen we een lauwen wedstrijd
te zien, lauw tenminste van Alcmaria's zijde,
want de Helderschen zaten er flink op en
probeerden de beroemde traditie te breken.
Ze voelden dat het kon. Als ze tenminste de
achterhoede van Alcmaria uit elkaar konden
spelen. En dat ging zoowaar niet gemakke
lijk Koning en Maasen hadden er kijk op en
Brouwer, die Duiveman verving, bleek direct
de aanvoerder van het achtertrio te zijn: hij
riep luid en dringend, was snel en doortas
tend en bleek voor de rust niet te vermur
wen.
En bovendien werd die achterhoede goed
bijgestaan door de middenlinie, welke ver
dedigend zeer voldoende was, maar die ver
gat, dat zij ook een aanvallende taak te
vervullen had.
Brouwers doel bleef dus tot de rust schoon.
Maar eigenlijk was dat heel normaal, want
H.R.C. moest tegen wind en zon in spelen
en kreeg in die eerste helft weinig kansen.
Omdat die witte verdediging haar geen tijd
gunde, can de handicap van genoemde facto
ren te overwinnen. Ze gaf slechts een aantal
hoekschoppen weg, voordat er werkelijk ge
vaar kwam.
Aan den eenen kant dus de nul en aan den
anderen kant bleef de nul ook. Want niet
tegenstaande het wind- en zonvoordeel was
Alcmaria in het veld in de minderheid ge
weest. Al brak haar voorhoede eenige keeren
goed door en had er met een tikje doortas
tendheid misschien wel een doelpunt kun
nen komen. Maar
Toen het nog niet zoo heel lang geleden
mis was met de Alcmarig-stormlinie, toen
riep men Schaaper en hij bleek de motor te
zijn. Hy speelde eenige fraaie wedstrijden,
was niet bang, schoot en centerde. En nu
zat Schaaper op de tribune. Hij was gepas
seerd
Notabene: de snelste speler uit die voor
hoede, de gevaarlijkste tevens de nuttigste
bovendien, was te licht bevonden. Niemand
heeft begrepen, waarom Schaaper gepas
seerd was, niemand begrijpt het nóg, par
don, op het oogenblik na den wedstryd
is het zelfs een raadselachtig geval.
Waar bovendien Rootring en v. d. Pol hun
dag niet hadden, Keppel en Hamstra slechts
af en toe een begeestering kregen en v. Wie-
ringen weinig kon uitrichten, is het begrijpe
lijk, dat de H.R.C.-verdediging met dit vijf
tal weinig moete had, ofschoon die H.R.C.-
verdediging dezen keer ook verre van zeker
was.
Is het dan wonder, dat H.R.C., dat reeds
voor de rust sterker bleek, na de thee het
spel bijna geheel in handen had? En dat
H.R.C. won? Dat H.R.C. speelde tenminste
met elan, zat er goed op en wilde winnen.
En probeerde die overwinning met open
spel te behalen.
De wedstrijd.
In het begin ging het niet. Wel viel H.R.C.
flink aan en wel steunde de spil zijn voor
hoede behoorlijk, maar Koning wist door den
bal uit te trappen, steeds erger te voorkomen
en Maasen en Brouwer bleken wonder goed
met elkaar overweg te kunnen.
En het merkwaardige was, dat v. Wierin-
gen nog eerder een kans kreeg, om te doel
punten, dan het sterkere H.R.C., maar Dijks
hoorn stak zijn handen uit en deed zijn
plicht. Ook nadien bleef H.R.C. sterker,
maar kon de witte verdediging niet uit el
kaar spelen. En weer kreeg de Alcmaria-
voorhoede een kans: Hamstra schoot echter
rakelings over.
Toen begon ook H.R.C. iets af te zakken en
kreeeg het publiek een taaie vertooning te
zien. Maar de gasten bleven sterker en
hadden met de rust minstens een doelpunt
verdiend. En stel je nu eens voor, dat de
voorzet van Keppel vlak voor de rust succes
had opgeleverd. Dan had Alcmaria een voor
sprong gehad ondanks het veel slechtere
spel.
Toen kwam de tweede helft. Natuurlijk
met een sterk H.R.C.-overwicht. En na 2 mi
nuten zou Brouwer gepasseerd zijn gewor
den, als niet het heele H.R.C.-binnentrio te
verbouwereerd was geweest en de kans voor
open doel gemist had.
Brouwer weerde zich daarna nog geducht,
ranselde een schot van de Jong uit den doel-
mond, maakte verder nog een hoekschop on
schadelijk en toen, na 8 minuten, moest hij
toch zwichten. Van Es wist een hoogen voor
zet te geven, Pirard ving het leer op en van
dichtbij schoot deze in. Alcmaria werd er
niet wakker van en onmiddellijk zat H.R.C.
weer voor het Alcmaria-doel. Maar de witte
verdediging bleek rustig en gaf niets cadeau.
Dat duurde zoo langen tijd en Alcmaria
moest zich slechts tot eenige uitvallen be
palen. Een keer ging Hamstra er van door,
vervolgens kreeg v. Wieringen het leer vrij,
maar men gunde hem geen tijd om te schie
ten en daarna zou Rootring met een tam
schot gelijk hebben kunnen maken, maar
Dijkshoorn stond hem in den weg!
stond in de lijn van bal tot doel.
Totdat eindelijk na 25 minuten de gelijk
maker toch kwam, dank zij de medewer
king van Dijkshoorn; Keppel zette hoog voor,
Hamstra of Rootring kopte in en de Helder
sche doelman liet den bal rustig gaan, den
kend dat deze uit zou gaan. En heel netjes
verdween het leer in het doel! Een paar mi
nuten later was het echter 12, toen Brou
wer zijn eenige fout maakte: bij een hoogen
bal sprong hij te vroeg en bleek net een
centimeter te klein, zoodat de bal via zijn
vingertoppen in het doel verdween.
Daarna kreeg Rootring een bevlieging,
passeerde een stuk of wat spelers, zette toen
voor en, Dijkshoorn was er al weer bij. En
bij een volgenden aanval schoot Keppel hard
voorlangs. Toen leek het er even op, of Alc
maria alles nog zou goed maken, maar plot
seling zakte het spel weer in. Een vrije trap
werd abnormaal slecht genomen, direct
daarop demonstreerde men nog eens, hoe een
vrijen trap niet genomen moest worden en
toen was de fut er heelemaal uit. Brouwer
moest er nog een paar keer aan te pas ko
men, Maasen en Koning zuiverden nog een
paar keer 't doelgebied en eindelijk floot de
scheidsrechter tweekeer en dat beteekende
het einde van den wedstrijd.
K.V.V.—C.S.V. 5—0.
- Schenk, de ster van het veld.
Onder de zeer slechte leiding van arbiter
Vlottes heeft K.V.V. verdiend met 50 van
C.S.V. gewonnen en hiermede beslag op
het afdeelingskampioenschap gelegd. Dat
C.S.V. een niet grootere nederlaag heeft ge
leden, heeft ze te danken aan het uitnemend
keepen van Jan Schenk, die zulke gewel
dige kogels uit zijn doel gehouden heeft, dat
zelfs de K.V.V.-ers hem meermalen een
open doekje gaven. Het is dan ook dubbel
jammer, dat C.S.V., dat- voor de rust steeds
op het K.V.V.-doel heeft geschoten, geen
doelpunt kon maken, terwijl by een uitval
van K.V.V. de rechtsbuiten, die meters bui
tenspel stond, ongehinderd scoorde.
Met wind mee begon C.S.V. de K.V.V.-
veste te bestoken. Direct zat C.S.V. weer
voor het K.V.V.-doel, maar de vele schoten
misten steeds.
Na de hervatting zette C.SJV. het offen
sief nog eenigen tijd voort, doch daarna werd
het door K.V.V. ingesloten. Vijf maal zagen
wy Schenk op onbegrijpelijke wijze een
kogel uit zijn doel grabbelen, totdat een on
schuldig balletje in het doel ging (20).
Even later werd Schenk door een zeer hard
schot gepasseerd en toen speelde K.V.V.
een gewonnen spel.
Nog tweemaal scoorden de kampioenen
zoodat K.V.V. met een 5—0-overwinning
kampioen werd.
Aanvoerder Peijs bood K.V.V. bloemen
aan namens de spelers, terwijl de heer
Duinker dit deed namens het C.S.V.-
bestuur.
MONNIKENDAM—BERGEN 3—1.
Monnikendam won den wedstryd niet on
verdiend. Bergen moest het zonder Ludding
en Arie Urbanus stellen; Koster en Fred
Urbanus vervingen hen niet onverdienste
lijk.
Het was geen prettigen wedstrijd in Mon-
nikkendam. Een zeer slecht veld, terwijl de
sportiviteit van enkele spelers van Monni
kendam en van het publiek verre was te
zoeken.
Vooral in de tweede helft, toen de stand
nog steeds gelijk was, ontzagen de Monni
kendammers zich er niet van sterk op den
man te spelen.
Voor rust was Bergen sterker, doch Mon
nikendam was gevaarlijker voor het doei.
Na een kwartier spelen werd uit een der
aanvallen door Monnikendam gescoord. Nog
voor rust gelukte het Plomp op handige
wijze gelijk te maken (11).
Na rust was Monnikendam meer in den
aanval. Na een half uur spelen kwam het
tweede doelpunt en leidde de thuisclub met
21. Bergen was niet opgewassen tegen
het felle forsche spel der gastheeren en ver
slapte, waardoor een groote druk op de
achterhoede van Bergen werd uitgeoefend.
Eenige minuten voor het einde voegde
Monnikendam er nog een doelpunt aan
toe en kwam het einde met 31 voor de
thuisclub.
Hockey.
ALKMAAR I—ZANDVOORT I 1—2.
Wederom heeft de Zondag een nederlaag
gebracht voor Alkmaar dat thans een goe
de kans maakt om drager te worden van de
roode lantaarn.
De oorzaak van deze nederlaag is ge
makkelijk aan te wijzen. Eenerzijds speelde
liet elftal een spel dat de tweede klasse
waardig was en bovendien bleef Alkmaar
gedurende den geheelen wedstrijd tegen
over het forsche Zandvoort-spel volharden
bij haar salon-spel. Het resultaat hiervan
blijkt uit den uitslag. Wij praten van een
elftal, beter is te spreken van elf spelers
want zoo ooit het verband zoek was dan
was het gisteren.
Voorts werd voor de zooveelste maal be
wezen dat het heele elftal eigenlijk op de
halflinie drijft want nu deze linie behalve
den rechtshalf, in uitzondering op den re
gel, niet van haar gewone kracht was, pres
teerde de voorhoede heelemaal niets. Trou
wens van de achterhoede hebben we ook
betere wedstrijden gezien.
Het heeft overigens weinig zin dezen of
genen geheel verantwoordelijk te stellen
voor de nederlaag want het geheele elftal,
lees de elf spelers op één na, hebben even
veel aandeel in de Zandvoort overwinning.
Van waar dan toch die matheid Alk
maar?
In het begin van den wedstrijd zou Zand
voort met wat meer veine zeker met 20
voorgestaan hebben. De achterhoede mag
van geluk spreken dat dit niet zoo was.
Wat betreft het verloop van den wed
strijd kunnen we kort zijn. Zooals altijd
nam Alkmaar de leiding na goed doorzet
ten van Burlage (10). Hoe droef was het
einde, na dit mooie begin!
De rust trad in met gelijken stand (11)
en na de rust scoorde Zandvoort de win
nende goal (12) en niet Alkmaar, of
schoon de gelijkmaker reeds door het heele
elftal bejubeld werd, toen in de laatste mi
nuut de bal vanaf twee meter voor de goal
niet gescoord werd, doch hoog overgescho
ten werd.
Ter afwisseling speelt Zondag a.s. Alk
maar voor den beker, terwijl daarop nog
twee wedstrijden volgen voor de competi
tie. Inderdaad heeft vrouwe Fortuna wel
consideratie met Alkmaar, want nog is de
kans daar om aan de laatste plaats te ont
komen. Doch daarvoor zal er anders ge
speeld moeten worden!
AMSTERDAM VI—ALKMAAR III 13—2.
Het 3de elftal, dat tot voor kort nog zulke
prachtige resultaten boekte, faalde thans
volkomen. Dit is hoofdzakelijk te wijten aan
het feit, dat vele spelers der hoogere elftal
len afwezig zijn, en er zoodoende een op
schuiving van het 3e naar het 2e en le elf
tal moest plaatsvinden. Het 3e elftal kwam
dan ook met 5 invallers in het veld tegen
het zeer sterke Amsterdam VI. Door de vol
komen ontbrekende wedstrijdroutine van
deze zeer jonge spelers was het zeer moei
lijk om een eenigszins dragelijken indruk te
maken. Dank zij echter het geweldige
enthousiasme was het een prettige en faire
wedstryd, die de beginnelingen in de werke
lijk mooie hockeysport veel heeft kunnen
leeren.
De secretaris van het Nederlandsch Olym
pisch Comité maakt in het zoo juist ver
schenen jaarverslag van dit lichaam de
volgende opmerking, die voor de sport in
Nederland uiterst belangrijk genoemd kan
worden:
Het vorige jaarverslag maakte nog gewag
van een, althans voorloopig, overgedreven
donkere wolk, doelende op een mogelijke
wijziging van de z.g. Zondagswet. Dit was
niet te voorzichtig uitgedrukt, in aanmer
king genomen de geruchten, welke ons
thans wederom bereiken over het voorne
men van de regeering, om-inderdaad spoe
dig met de indiening van een nieuwe wet
te komen. En dat dan de sportbeoefening
in het gedrang zal komen en daarmede mo-
reele en lichamelijke schade zal worden
aangericht, is waarschijnlijk een niet al te
sombere voorspelling.
Wielrennen
DE U.CJ.-WERELDKAMPIOEN-
SCHAPPEN.
Het Programma.
De Italiaansche Wielren Unie heeft thans
het programma voor de U-C.I.-wereldkam-
pioenschappen, welke van 26 Aug. tot 3
Sept. te Milaan en Varese worden gehou
den, bekend gemaakt.
26 Augustus: 9 uur: 70e U.C.I.-congres te
Milaan. 14 uur: series, herkansingsritten
achtste- en kwart-eindstrijden van de ama
teur- en beroepssprinters en eerste manche
van de stayers over 100 K.M..
27 Augustus: halve finales en eindstrijd
van de amateur- en beroepssprinters, series
over 5 K.M. achtervolging, tweede en derde
manche stayers.
29 Augustus: twee herkansingsritten van
100 K.M. stayers.
31 Augustus: eindstrijd stayers, halve
eindstrijden en finale achtervolging.
1 September: vertrek van Milaan naar
Varese voor de wegwedstrijden.
2 September: 13 uur: vertrek wegwed
strijd amateurrenners.
3 September: 11 uur: vertrek wegwed
strijd beroepsrenners.
De sprint-, achtervolgings- en stayerwed-
strijden worden op de Vigorellibaan te Mi
laan gehouden.
Biljarten.
GABRIELS WERELDKAMPIOEN 45/2.
Nieuw wereldrecord algemeen
gemiddelde.
Na een buitengewoon spannende partij
tusschen Gabriels en Cote is de Belg erin
geslaagd voor de vierde achtereenvolgende
maal beslag te leggen op den titel van we
reldkampioen Ancre Cadre 45/2. De finale
won Gabriels met 400 om 378 punten. De
titelhouder verbeterde tegelijk het wereld
record algemeen gemiddelde met 48.27. Het
oude wereldrecord stond eveneens op zijn
naam met 45.90, gevestigd tijdens het we
reldkampioenschap van 1938 te Antwerpen.
De eindstand luidt:
g.p. pt. brt. h.g.p. h.s. a.g.
Gabriels 7 2800 58 133.33 324 48.27
Cote 6 2778 107 33.33 206 25.66
Sweering 4 2246 124 29.80 127 18.11
Galmiche 3 2025 116 25.00 104 17.45
Dommering 3 2203 148 21.05 117 14.88
v. Eymeren 3 1938 143 21.05 84 13.55
Claeys 2 2121 123 25.00 164 17.24
Loeb 0 1508 117 18.30 108 12.88
DE ACTIE TEGEN HET OPPRONKEN
VAN AARDBEIEN.
De tuinders verweren zich.
Men schrijft ons uit Beverwijk:
Het was wel te verwachten, dat de tuin
ders in Kennemerland het antwoord op de
door den handel geuite beschuldigingen
over het zoogenaamde oppronken van de
aardbeien niet zouden schuldig blijven. In
een groote vergadering van de inbrengers
der Vereenigde Veilingen is het gewraakte
euvel aan een uitvoerige bespreking onder
worpen.
De veilingen kantten zich fel tegen de
wijze, waarop de handel deze zaak aan de
orde heeft gesteld. De voorzitter, de heer
J. P. Nijssen laakte de wijze, waarop de
georganiseerde handel den naam van het
zoo gewilde en gunstig bekend staande Be-
verwijksche product in discrediet heeft ge
bracht, niettegenstaande in een bespreking
met de federatie reeds was verzekerd, dat
de tuindersvereenigingen maatregelen zou
den nemen om de kwaliteit van de aard
beien te verbeteren door betere sorteering
en selectie bij den teelt. Deze maatregelen
reiken veel verder dan het straffen van een
enkelen knoeier, die de veilingen aller
minst in bescherming willen nemen. Met
hen toch kan de keurmeester afrekenen,
maar de tuinders zullen zelf hebben uit te
maken hoe zij op hun bedrijven moeten
werken.
Het alarm, dat de kooplieden maakten,
was volgens Kennemerlands voorzitter vol
komen overbodig, zooals hij aan de hand
van de keurrapporten aantoonde. Gedu
rende het geheele seizoen, waarin millioe-
nen kilogrammen aardbeien werden ver
handeld, constateerde de keurmeester op
15.700 keuringen .slechts 95 afwijkingen
iets meer dan pet. Bij den meest idea
len toestand zal er altijd nog wel wat te
wenschen blijven. Daarvoor was het zeker
niet noodig, dat de naam van de tuinders
in Kennemerland beklad werd.
Tenslotte werd in de vergadering mede-
deeling gedaan van de ernstige pogingen,
die reeds worden aangewend om de aard
beien te verbeteren. Daartoe worden op n
proeftuin selecties toegepast, terwijl eën
ingenieur van Wageningen met steun van
het Rijk en de provincie in Kennemerland
werkzaam is teneinde de ziekte onder het
aardbeiengewas te bestudeeren en midde
len ter bestrijding daarvan op te sporen.
Men kan dus constateeren, dat tuinders en
veilingen niets onbeproefd laten om de uit
stekende reputatie, welke de Beverwijk-
sche aardbeien sedert jaar en dag bezitten
opgerept te handhaven.
„Had ik je niet verboden om met
Jantje te spelen?"
„Maar moeder, zie ik er uit, of ik
met hem gespeeld heb
