Een zoon van z'n Vader
hlotom:
ffeLa/l Yotmc/'
ukrtóf/e
Capefand
ZeuMetm
KOMKOMMERSLA
Wijziging pensioenwet
spoorwegambtenaren.
Het noodlottig ongeluk
te Soest.
Een ooggetuige vertelt.
GEPANEERDE
Regeering gaat niet
ver genoeg.
Verplaatsing directie
N.O.-polder.
Vragen aan den minister.
EEN ZEEREISJE NAAR
ALKMAAR-HARWiCH en terug
IIIkl trtlnillkl.beet,lnei.l««lee /A'S .50
•n ontbi|t atn boord aiMht»/
KANT EN KLAAR TOER
naar jCo/tden
GEMENGD NIEUWS.
Naar het Engelsch van
RIDGWELL CULLUM.
Door T. v. d. MADE.
Omtrent het auto-ongeluk te Soest ver
telde een ooggetuige ons nog het volgende
De inzittende, de heer Boom, die op het
oogenblik in het ziekenhuis te Amersfoort
ligt, zat achter in den wagen met een
dame. Door den hevigen schok vloog Boom
uit de dickeyseat over den kap van de
cabine uit den wagen. De naast hem zit
tende dame kreeg het deksel van de
dickeyseat tegen het hoofd en was op slag
dood. In de cabine van de auto zaten drie
menschen: de bestuurder, een dame die in
het midden zat, en een heer.
Op het oogenblik dat het ongeluk ge
beurde, passeerde per auto uit de richting
Amersfoort de heer D. van Wijngaarden,
die onmiddellijk stopte en hulp verleende.
Het gelukte hem een der slachtoffers,
Beekman, uit de cabine te trekken. Het
slachtoffer was echter reeds overleden.
Vervolgens probeerde hij de vrouw te red
den. Zij had een verbrijzeld been, terwijl
haar andere voet ir brand stond. Zij zat
met de voeten onder in den wagen bekneld.
Met zeer veel moeite kon zij bevrijd wor
den, de levensgeesten waren reeds gewe
ken. Toen trachtte de heer van Wijngaar
den den bestuurder, die luidkeOr om hulp
schreeuwde, uit zijn benarde positie te be
vrijden. Zijn beide beenen brandden. Hij
zat zoo vast bekneld, dat men hem onmo
gelijk kon bevrijden. Intusschen passeer
den eenige automobilisten, die onmiddel
lijk stil hielden, doch zij waren bij het
aanschouwen van de ramp zoo ontdaan, dat
zij geen hulp konden bieden.
Teneinde raad stapte de heer van Wijn
gaarden in zijn eigen wagen en reed hij
naar het politiebureau te Soest om hulp té
halen. Hij keerde daarop met een snel-
blusscher terug. Toen hij bij den veronge
lukten wagen kwam, was de bestuurder
geheel verkoold. Toen is hij wederom naar
Soest teruggereden en wel naar het St.
Jozefgebouw, waar op het oogenblik mi
litairen zijn ondergebracht. Hier heeft hij
een vrachtauto gehaald en militaire hulp.
Op de plaats van het ongeluk terugge
komen, heeft hij de lijken, allen, op
den heer Boom na, waren dood naar het
gemeentehuis in Soest vervoerd.
De auto heeft met een formidabele snel
heid gereden.
OP HET BLIKJE VELERLEI KNAX-RECEPTEN
VERKRIJGBAAR IN BLIKJES VAN 5 EN 10 STUKS
De namen der slachtoffers.
Thans zijn de namen der slachtoffers van
het ontzettend auto-ongeluk op den rijks
weg bekend geworden.
Het zijn de 40-jarige gehuwde mevrouw
J. A. V. Kruitwagen uit Amersfoort, moe
der van 3 kinderen, de 33-jarige gehuwde
mevrouw C. M. Goes uit Amersfoort, even
eens moeder van 3 kinderen, de 34-jarige
gehuwde groentehandelaar A. Beekman
uit Amersfoort, en de 26-jarige gehuwde
koopman J. C. Bruins uit Utrecht.
De 46-jarige ongehuwde slager uit
Amersfoort, E. Boom, de eer.ige die nog in
leven is gebleven, is gisteren door de poli
tie gehoord, waarbij kwam vast te staan,
dat dra Jcmisbruik de oorzaak van het
ongeluk moet zyn.
De toestand van den heer Boom is be
vredigend, alhoewel levensgevaar aan
wezig blijft.
Blijkens het voorloopig verslag over bo
vengenoemd wetsontwerp kon men zich al
gemeen vereénigen met het voorstel om de
korting op pensioenen beneden 500 met
ingang van 1 Juli 1039 ongedaan te maken.
Verscheidene leden, die op het stand
punt stonden, dat pensioenen onaan
tastbaar zijn, brachten in herinnering,
dat de Kamer zich op 19 October 1938
in groote meerderheid heeft uitgespro
ken voor intrekking van de in 1936
ingevoerde korting op de spoorweg-
pensioenen. Deze leden betreurden, dat
de regeering aan dezen wensch slechts
ten deele gevolg wil geven en een tus-
schenvoorstel doet, ingevolge hetwelk
de korting op de pensioenen, hooger
dan 500, met ingang van 1 Januari
1940 geleidelijk in vijf jaren zal ver
vallen.
De waardeering dezer leden voor het feit,
dat de regeering aan den wensch der Ka
mer een eindweegs wil tegemoet komen,
was geringer dan hun teleurstelling óver
het feit, dat de regeering eerst na vijf ja
ren een einde wil maken aan de uitzonder
lijke positie, waarin de spóorwegpensioenen
véfkeeren. Nu de korting op de Indische
pensioenen is vervallen. Nu op het einde
van dit jaar dê eenige korting op ambte
naarspensioenen, welke in het koninkrijk
nog toegepast wordt, namelijk op de Suri-
naamsche pensioenen, zal vervallen. Nu een
wetsontwerp tot herberekening van de
bv-êriykê en militaire pensioenen is in-
gelokken, mag de korting op de spoorweg-
pensioênèn niet Janger bestendigd blijven.
Naar het oordeel van de hier aan het
woord zijnde leden is er slechts één weg
om aan de uitspraak der Kamer volkomen
recht te doen wedervaren, namelijk het in
trekken van de korting, niet in termijnen,
doch ineens, en wel met ingang van 1 Juli
1939, den dag, waarop ook de korting op de
laagste pensioenen wordt ongedaan ge
maakt.
Zouden tegen het terstond intrekken van
de korting overwegende bezwaren bestaan,
dan zou een deel dezer leden toch ten
sterkste aandringen op inkorting van het
overgangstijdperk tot twee of ten hoogste
drie jaren.
INVALIDEWAGENTJE DOOR TRAM
GEGREPEN.
Doodelyk ongeval te Amsterdam.
Gistermiddag ii op de Rozengracht te
Amsterdam een tragisch ongeluk gebeurd,
waarbij een oude man om het leven is ge
komen. Ter hoogte van de Eerste Rozen
dwarsstraat werd een invalidewagentje bij
het oversteken van den rijweg, door een
motorwagen van lijn 13 gegrepen en om
ver geworpen. De 80-jarige heer, die het
wagentje bestuurde, geraakte onder de
baanschuiver van de tram, waarbij de be
jaarde man hoogst ernstige kneuzingen
opliep.
Kort na aankomst in het Binnengasthuis
is het slachtoffer overleden.
De heeren Bakker en Algera (a.r.)
hebben aan de ministers van water
staat en binnenlandsche zaken de vol
gende vragen gesteld:
Is het juist, dat krachtens besluit der
regeering de directie van den Noordooste
lijken polder is of zal worden gevestigd te
Zwolle en de technische dienst van dezen
polder te Kampen?
Indien bovenstaande vraag bevestigend
wordt beantwoord, zijn de ministers dan
bereid mede te deelen:
1. Om welke algemeene en bijzondere
redenen vestiging is gezocht in de provin
cie Overijsel, die voor verreweg het groot
ste deel door water van den N.O.-polder is
en zal blijven gescheiden en niet in de
provincie Friesland, die binnenkort direct,
en wel met het eerst droogliggend gebied
met den polder, verbonden zal zijn en waar
de landbouworganisaties veel meer dan in
Overijsel, zulks als gevolg van de bodem
gesteldheid, van beteekenis zijn voor den
N.O.-polder.
2. Of vestiging van een of meer bu-
reaux in Friesland nader zal worden over
wogen.
3. Dat deze vestiging van de directie en
den technischen dienst, resp. te Zwolle 'en
te Kampen geenszins vooruit loopt op
tijdelijke of definitieve indeeling bij ge
meenten en provincies?
DE VOORGESTELDE WIJZIGING DER
LANDBOUWCRISISWETGEVING.
Nederlandsche Tuinbouwraad
adresseert.
De Nederlandsche Tuinbouwraad heeft
naar aanleiding van het rapport inzake da
overneming der crisismaatregelen door de
bedrijfsgenooten een adres gezonden aan
d6n minister, waarin opgemerkt wordt, dat
de raad dit rapport niet heeft mogen ont
vangen en bij den raad is in de eerste plaats
de vraag gerezen, of, waar in dit rapport ge
sproken wordt over den landbouw, onder dit
begrip ook de tuinbouw en de sierteelt zijn
begrepen. Tot zijn genoegen heeft de raad
nadien vernomen, dat de gedachte uitge
werkt is in dit rapport door den voorzitter
der commissie, niet werd uitgebreid tot den
tuinbouw.
De raad juicht dit toe, omdat hiermede
een principieel bezwaar, dat aan landbouw
organisaties een cóördineerendé taak, ook Op
het gebied van den tuinbouw bij de samen
stellers van dit rapport zou zijn gedacht, is
komen te vervallen.
Toch meent de raad zijn meening in
zooverre te moeten kenbaar maken, dat
hij een scheiding tusschen tuinbouw- en
landbouwaangelegenheden ook in de
toekomst zeer gaarne zoude zien bevor
derd, opdat de tuinbouw in zijn ver
schillende onderdeelen naar zjjn eigen
behoefte worde beoordeeld en niet als
onderdeel van den landbouw.
De raad heeft het daarom juist geacht als
bijlage van het adres een overzicht te geven
van de ontwikkeling van het verenigings
leven op het gebied van tuinbouw en sier
teelt.
Dit verenigingsleven, dat culmineert in
den tuinbouwraad, is zeer krachtig en zal
ook voor de toekomst een van de belang
rijkste middelen blijven om tuinbouw en
sierteelt in stand te houden.
Indien er in den geest van het rapport
ook voor den tuinbouw behoefte zou zijn
aan een coördineerend lichaam, dan zoude
de tuinbouwraad daarvoor het aangewezen
lichaam zijn en de raad vertrouwt, dat bij
beschouwingen of plannen den tuinbouw en
sierteelt betreffende, de regeering dit als
uitgangspunt zal kunnen aanvaarden.
De vraag, in hoeverre de beschouwingen
in het rapport door den tuinbouw en sier
teelt worden gedeeld, kan, 'aldus de raad,
in verband met het voorgaande onbespro
ken blijven. In het bijzonder ook de vraag,
iu hoeverre een breeder wettelijke basis
wordt wenschelijk geacht, dan wel of op de
bestaande landbouwcrisiswet kan worden
voortgebouwd.
PER MAATSCHAPPIJ „2EELAND"
den eenen dag heen, den daaropvolgenden
dag terug
I
R
Inlichtingen bij de Statlins, Reiebureaux en
PER MAATSCHAPPIJ „ZEELAND"
eiken Donderdag In Juli en Augustus 1
STERK VERLAAGDE SP00RBILJETTEN
Rei»kotten Vllttlngen - Londen twee
nachten loglea In goe# hotel te Londen
maaltijden, sightseeing, en ft
ALLES INBEGREPEN: «Ijlt*®
Maatschappij „Zeeland"te Vliiiingen
VERMINDERING VAN BLOEMBOLLEN-
UITVOER VERWACHT.
Adres van de Haarlemsche K. v. K.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Haarlem en omstreken heeft een adres
gezonden aan den minister van economische
zaken, waarin zij uiting geeft aan haar be
zorgdheid over de mogelijkheid, dat voor
het derde kwartaal 1939 een lager uitvoer-
contingent naar Duitschland voor tal van
producten zou worden vastgesteld dan in
de overeenkomstige periode van het vorige
jaar. Enkele bedrijfstakken in het district
dezer Kamer zouden daarvan de nadeelige
gevolgen ondervinden. Met name geldt dat
voor die bedrijven, welker producten door
het nieuwe handelsaccoord met Duitschland
bij den export door een verhoogd invoer
recht zijn getroffen.
De K. v. K. heeft daarbij in het bij
zonder het obg op de bloembollen, een
verlaging van het uitvöer-contingent
van bloembollen naar Duitschland zou
den handel in deze producten op dit
land zeer ernstig benadeelen.
Adressante merkt op, dat de contingenten-
verdeeling wel zeer ongelijk is en dat be
paalde bedrijfstakken over aanmerkelijk
grootere bedragen de beschikking krijgen
dan andere. In dat verband wijst zij op de
Z.g. „diensten-rekening", welke tusschen
1935 en 1938 steeg van ruim 23 tot niet min
der dan 82 mülioen gulden. De onevenredig
heid der bedoelde verdeeling springt duide
lijk in het Oog, wanneer men voorts bedenkt,
dat voor deze diênstrekening in 1938 15
millioen gulden meer ter beschikking ge
steld moest worden, terwijl voor dén tota
len Nederlandschen export in 1938 minder
ter beschikking gesteld kón wórden dan in
1937. Een en ander heeft tengevolge, dat
mede de uitvoer der bloembollen heeft te
lijden onder de onjuiste betalingscontingen
ten, toegekend aan andere bedrijfstakken.
Aangezien de export van bloembollen in
het derde jaarkwartaal plaats heeft, en het
van overwegend belang is, dat een ruimer
contingent voor den export van bloem
bollen zoo spoedig mogelijk ter beschikking
wordt gesteld, dringt de Haarlemsche
K. v. K. er bij den minister op aan, die
maatregelen te helpen bevorderen, dat
daaraan kan worden voldaan.
GEEN VERBOD VAN PREMIE VERHAAL
GEWENSCHT.
A.r. amendementen op het ontwerp-
kinderbijslagverzekering.
De heeren Smeenk en van den Heuvel
(a. r.) hebben op het ontwerp wettelijke
regelen in zake kinderbijslagverzekering
een tweetal amendementen voorgesteld.
Blijkens de toelichting tot het eerste
amendement schijnt het den voorstellers
niet wenscheijk, om in de wet een vol
strekt verbod van premieverhaal op te ne
men. Evenmin is er h. i. aanleiding, om
uitdrukkelijk te bepalen, dat premiever
haal geoorloofd is, hetgeen als een sugges
tie in deze richting opgevat zou kunnen
worden. Beter is het h. i., om de vraag, of
en in hoeverre premieverhaal plaats zal
hebben, geheel over te laten aan het over
leg tusschen werkgevers en arbeiders.
De bedoeling van het tweede amendement
is, om, ook met het oog op de kosten, de
uitvoering van de kinderbijslagverzekering
te combineeren met de uitvoering van de
ziekteverzekering, en daarbij toch de mo
gelijkheid open te houden, dat straks even
tueel de bedrijfsraden met de uitvoering
van beide verzekeringen wórden belast.
HAVENPLAN TE HAARLEM WORDt"
UITGEVOERD.
Gemeeenteraad verleent cregj.t
van ruim een half millioen.
Reeds geruimen tijd bestonden er by het
gemeentebestuur van Haarlem plannen om
over te gaan tot den aanleg van een haven
in den Waarderpolder aan het Noorderbui-
ten-Spaarne en de omringende gronden tè
bestemmen tot industrie-terreinen. Daar
de gemeente onlangs de beschikking h«eft
gekregen over deze gronden, hadden B. en
W. thans een voorstel bij den raad inge.
diend, om tot een gedeelteiyke Uitvoering
van het havenplan over te gaan, en de
grond- en rioleeringswerken in werkver
schaffing te doen geschieden.
Dë kosten van het geheele werk worden
geraamd op 634.734. Het werkfonds had
zich bereid verklaard een bedrag van
386.255 te financieren en van den minis
ter van sociale zaken was bericht ont
vangen, dat op een bijdrage uit het werk-
loosheidssubsidiefonds ad 198.478 kon
worden gerekend.
De raad vereenigde zich gistermiddag
zonder hoofdelijke stemming met het voor
stel.
WIELRIJDS a'ER DOOR AUTO
AANGEREDEN.
Aan de gevolgen overleden.
Gisteren is bij het oversteken van den
rijksweg te IJsselmonde de 51-jarige wiel-
rijdster mej. van Zwol door een personen
auto aangereden, Welke bestuurd werd
door den heer H. J. A. B. uit Rotterdam.
Mej. van Zwol werd tegen den grond ge
slingerd en met een ernstige hoofdwonde
en een hersenschudding naar het Diacones-
senziekenhuis te Rotterdam overgebracht.
Zij is aldaar in den loop van den dag aan
de gevolgen van haar verwondingen over
leden.
DOODELIJKE VAL VAN EEN
SCHILDER.
Gister was een 32-jarige schilder bezig
werkzaamhede.te verrichten aan de ach
terzijde van een huis aan de Stadhouders
kade te Amsterdam. Om de raamkozijnen
op de derde verdieping te schilderen, had
hij tusschen twee haaks op elkaar staande
ramen een plank gelegd. Met de êene Vóet
stond, hij op de vensterbank, met de ande
re op de plank.
Vermoedelijk is op een gegeven oogen
blik de plank losgeschoten, waardoor de
man zijn evenwicht verloor en viel. Het
slachtoffer kwam op een binnenplaatsje
terecht en werd zoo ernstig gewond, dat hij
vrijwel onmiddellijk overleed. De man was
gehuwd en had een kind,
Nederlandsch-Duitsch verdrag. - Inge
diend is een ontwerp van wet, houdende
goedkeuring van het Nederlandsch-Duitsch
verdrag, houdende vaststelling van een ónt-
ginnigsgrens voor de aan beide zijden van
de grens langs de Worm gelegen steen
kolenmijnen met bijbehoorend slotprotOCol
te 's-Gravenhage 17 Mei 1939 gesloten.
A. M. Vaz Dias overleden. - Te Am
sterdam is Dinsdagavond plotseling in den
ouderdom van 62 jaar overleden de héér
A. M. Vaz Dias, die groote bekendheid ge
noot door zijn vele onderzoekingen in het
AmBterdamsche archief en zijn publicaties,
vooral op Joodsch-historisch gebied. Met
zeer veel nauwgezetheid heeft hij zün ge
gevens geordend, waardoor zijn conclusies
door tal van geschiedschrijvers als juist zjjn
erkend en menigmaal worden gecitèerd.
11)
HOOFDSTUK V.
In het Hotel.
Die badkamer leek wel een konijnenhol,
maar het was er schoon. Gordon verbaasde
zich er over, dat hij het oude leven zoo
makkelijk achter zich had gelaten. Het
kale kamertje hinderde hem niet in het
minst. Hij waschte zich in de kuip en droog
de zich af met een handdoek, die schooner
tijden had gekend. Hij liet zich evenwel
niet verleiden om den vuilen kam te gebrui
ken die stevig geklemd zat naast den ka-
potten spiegel in den gang naar de buiten
deur, maar toen hij weer op zijn slaapka
mertje terugkwam, kon hij die twijfelach
tige lufce van zijn omgeving best waardee-
ren.
Mallinsbee was weggereden op een groOt
kastanjebruin paard. Pas toen Gordon hdm
te paard zag zitten, kreeg hij eenig idee tot
welk type menschen deze vriendelijke vreeffl
deling behoorde. Hij zat in het zadel alsof
hij erop geboren was en hij hanteerde zijn
paard, zooals alleen menschen dat doen.
die veel met dieren in aanraking komen.
Aan den avondmaaltijd kreeg hij gele
genheid de andere gasten eens op te nemen.
Het was een gemengd gezelschap, maar elk
tafeltje in de gelagkamer was tjokvol. Mc.
Swain scheen inderdaad gelijk te hebben,
toen hij zei, dat de zaken hier goed liepen.
Gordon zag al gauw, dat deze menschen
geen inboorlingen van deze streek waren.
De meeste waren ongetwijfeld zakenlui:
slimme, scherpe mannen van het specula
tieve soort, hetgeen Gordon opmaakte uit
de gesprekken rondom hem. Voor zoover
hij begreep was het eenige belang van het
plaatsje land- en nog eens landspeculatie.
Met het oog op de vriendschap met
Mallinsbee, had Peter Mc. Swain hem ver
zocht aan zijn speciale tafel naast hem te
komen zitten. En hij begon dadelijk zijn
gastheer te ondervragen.
„Er schijnt hier enkel over land gespro
ken te worden'", zei hij onder het etén van
zijn macaronisoep.
Peter slurpte een lange sliert marcaroni
naar binnen, waarin hij bijna bleef steken.
„Zeker"', zei hij met groote oogen, waar
van Gordon de uitdrukking niet recht be
greep. Beteekende het enkel verwondering.
Was hy gekrenkt?
„Natuurlijk gaat het over land. Waar
zouden ze hier in Snake's Fall anders over
praten, behalve dan over kolen en land?
Al die lui, die je hier ziet zitten, zijn alle
maal landhaaien, zooals Mallinsbee hen
noemt; hetgeen beteekent", voegde hij er
met een grijns aan toe, „dat ze er opuit zijn
om land in den omtrek van Snake's Fall te
koopen of te stelen. Ze stelen natuurlijk
liever. Het zit hier vol met zulke kerels".
Gordon's belangstelling nam toe.
„Maar, neem me niet kwalijk, waarom
juist in den omtrek van Snake's Fall".
„Jonge man", zei Peter plechtig, „je bent
hier een nieuweling en dat is dan ook je
eenige excuus voor zooveel onwetendheid".
Hij schoof zijn half leeg soepbord op zij en
nam een indrukwekkende houding aan,
waarbij hij zijn ellebogen op tafel zette,
zijn handen in elkaar sloeg en met een
vinger krullen in de ruimte beschreef om
Zijn woorden te bekrachtigen Zijn toehoor
der kwam er bepaald van onder den in
druk.
Mc Swain vervolgde: „Laat ik u vertel
len, meneer, dat Snake's Fall het nieuwe
kolengebied van dit groote land is. Me
neer", voegde hij er met dramatisch effect
aan toe: „Snake's Fall kan de heele wereld
van kolen voorzien. Er liggen honderden,
millioenen tonnen beste kwaliteit kolen
onder deze dwaze bobbels die ze heuvels
noemen. Al het land rondom Snake's Fall
behoorde aan Mallinsbee en hij heeft de
kolen ontdekt. Daarom zei ik, dat Silas
Mallinsbee de vader is van Snake's Fall. Hij
heeft dit land verkocht aan een groote ko
lenmaatschappij en heeft zelf land gekocht
verderop in de heuvels, waar hij nog steeds
Zijn bedrijf heeft. Hij is een groot man en
schatrijk. En hij is knap bovendien. Hij
heeft al het land aan den anderen kant van
den spoorweg voor zichzelf gehouden, be
halve dit dorp. En daarom zwermen al die
gauwdieven hier rond. De spoorweg heeft
zijn houding nog niet bepaald, en nu zit
iedereen te wachten tot ze toe kunnen hap
pen. De kolen liggen vijf mijl ten Westen
van hier en de spoorweg moet beslissen, of
ze het depot laten staan, of een nieuw zul
len bouwen vlak aan de kolenaders. En
daar wachten we nu op. We willen dadelijk
koopen, voordat de groote vraag naar den
grond begint. Deze kerels hier willen den
grond koopen en dan de prijzen hoog op
drijven. Er zullen heel wat duiten gewon
nen worden en verloren gaan bij deze
boom".
Toen hij zweeg was Gordon een en al op
winding. Hij wist zelf niet, hoe het kwam,
maar toen Peter met zijn verhaal begon,
had het hem dadelijk te pakken. En lang
zamerhand nam zijn belangstelling toe. En
hij werd zich even bewust, hoe de hand der
Voorzienigheid hem deze laatste paar da
gen geleid scheen te hebben.
Hij had zelf plannen gemaakt, of liever
gezegd, hij had zich laten meesleepen tot
dat plotseling Fortuna hem te hulp was
gekomen en hoe. Hij moest onwillekeu
rig glimlachen. Wat was dat alles vreemd
gegaan: eerst de reis en dan de ontdekking,
toen het te laat was, dat zijn plannen hee-
lemaal verkeerd waren. Zijn bezoek aan de
rookcoupé en het spelletje gokken met dien
oplichter. Daarna zijn vechtpartijtje en zijn
plotseling, totaal onverwachte aankomst te
Snake s Fall. En hier was hij nu, geheel en
al buiten zijn eigen plannen om, op de
eenige plaats, waar het misschien mogelijk
was spoedig fortuin te maken. Hij was be
nieuwd, hoe hy het er in een stryd tegen
die grondhaaien af zou brengen. Hij moest
lachen bij de gedachte.
Mc Swain keek hem wantrouwend aan.
„Lollig hè", zei hij droog.
Gordon schudde het hoofd en zei.
„Je weet niet half, hoe grappig het in
derdaad is".
Peter at eenige oogenblikken lang zwij
gend door.
„Die vraag zal enorm groot worden, denk
ik, is het niet?" begon Gordon weer.
„Groot? Och man, je hebt er nog geen
voorstelling van, hoe de zaken staan. Sna
ke's Fall zou de heele wereld ik zeg niet
de halve, maar de heele wereld yan
eerste kwaliteit kolen kunnen voorzien.
Zegt je dat niets? Nee? Nu dan, het betee
kent, dat als de spoorweg het goede woord
eenmaal heeft gesproken, dat honderd dol
lar plotseling duizend dollar ih een week
opbrengen en misschien tienduizend in een
maand of nog eerder. Ik voorspel jet dit
een half jaar nadat de spoorweg gesprokén
heeft, er hier vijftig duizend speculanten
zullen zijn en dat wij dan bijna allemaal
dik in ons geld zullen zitten. We moeten
alleen toehappen, zoodra de boom begiflT
of misschien nog iets eerder en dan zullih
wij de heele zaak in handen hebben. Snap
je? En je zult zien, meneer, deze ruih
wordt grooter dan eenige anderéi
Gordon was ervan onder den indruk ih
zei:
,,En dan te denken dat ik hier per onge
luk terecht ben gekomen".
„Per ongeluk?"
„Ja; zie je, ik werd er, tegen mijn
toe gedwongen", en zijn oogen tintêldéh
vroolijk, toen hy dit zei.
„O, Mallinsbee haalde je over onidi
je een vriend van hem bent". j
„Nee. Ik geloof, dat de treinconducteur
me ertoe heeft gedwongen".
„Dan was dat een verstandige vent".
„Ja. Ik geloof niet, dat ik hem ooit
zal zien, ofschoon ik hem zeker heel dank
baar ben, voor wat hy deed".
(Wordt vervolgd^
