Jkownciaai Tlieuws
Pluimveeteelt.
TWEEDE BLAD
HEILOO
STOMPETOREN
moderne machines voor
uw drukwerk!
drukkerij n.v. iierms. coster zn.
ALKMAARSCHE COURANT. TEL. 3320.
VOOR DE HUISVROUW
Glimlachje
UGfta
HET INKUIL VRAAGSTUK.
Ir. G. J. Lienesch, rijkslandbouwconsulent
voor Noordholland, schrijft ons:
Iedere graslandgebruiker, die maar even
de kans krijgt, zal dezen herfst nog wel een
graskuil maken. De melkprijs is zoodanig,
dat het noodig is alle krachten in te span
nen om den kostprijs ervan zoo laag moge
lijk te houden. Ingekuild gras is een goed
koop voederartikel, vooral indien de en-
silage goed geslaagd is! De kuil-animo is dan
ook begrijpelijk en eveneens het verlangen
om te geraken tot een geslaagde ensilage.
Hoewel er de laatste jaren zeer veel ge
sproken en geschreven is over graskuilen,
blijkt het toch wel, dat de praktijk nog
velerlei opvattingen huldigt en toepast,
welke het slagen van een ensilage niet be
vorderen. Het is mijn bedoeling nog eens
enkele punten van het graskuilen aan te
roeren, en zoo mogelijk daardoor de ern
stigste fouten te helpen vermijden.
Een graskuil kan dan alleen slagen, in
dien men van goed materiaal uitgaat. Indien
men de bossen uit een oude weide als uit
gangsmateriaal neemt voor grasensilage,
krijgt men een vrijwel waardeloos voeder
artikel. Hetzelfde geldt voor het inkuilen
van een product dat gemaaid is voor hooi,
na het maaien veertien dagen in den regen
wordt gekeerd en geschud, en na de hooi-
mislukking bestemd wordt voor ensilage!
Voor goede herfstkuilen is het noodig, dat
men er een perceel land voor klaar maakt.
Dus tijdig van de koeien afnemen, wat extra
stikstof erover en op tijd maaien. In dezen
tijd groeit het gras niet zoo snel als in Mei.
Een goed kuilperceel levert in September
ongeveer 16.000 kg. versche massa per H.A.
In tegenstelling met de algemeen heer-
schende opvatting is herfstgras van goede
kuilperceelen niet veel minder wat eiwit
gehalte betreft dan voorjaarsgras! Onder
zoekingen van het rijkslandbouwproefstation
te Hoorn leerden, dat niet uitgegroeid
herfstgras vrijwel even eiwitrijk is als voor
jaarsgras; het gehalte aan zetmeelachtige
stoffen daarentegen is lager, terwijl ook de
verteerbaarheid iets minder blijkt te zijn.
Dooreen genomen behoeft dus herfstgras in
kwaliteit niet zóó achteraan te komen als
vele practici meenen dat het geval is. Ten
einde niet te worden misverstaan wijs ik er
nogmaals op, dat het gras van oude bossen
e.d. natuurlijk aanzienlijk minder waard is
dan voorjaarsgras.
Tegenwoordig zijn er drie methoden van
ensilage, te weten:
A. de Hollandsche ensilage;
B. de Finsche ensilage;
C. de suiker-ensilage.
Alle drie methoden hebben een prin
cipieel verschillenden grondslag. Het al of
niet gebruiken van een silo is hier vers twee!
De silo is buitengewoon makkelijk en be
vordert de zekerheid van het resultaat, maar
de genoemde methoden bepalen eigenlijk de
werkwijze.
Bij geen der drie systemen is het een be
zwaar om het versche zwad iets te laten
drogen! Men heeft vastgesteld dat er, direct
na het maaien, in het zwad vrijwel geen
verliezen aan voedingswaarden optreden,
terwijl toch op het vrije veld heel wat water
kan verdampen. Dit laatste behoeft men
niet meer te transporteeren!
Dan geldt voor alle drie methoden, dat men
de kuilhoop binnen een week moet afwerken,
zoodat de kuilmassa niet een Zondag onaf
gedekt staat.
Een derde gemeenschappelijk belang is de
afdekking met grond. Ongeacht het systeem
van ensilage moet het gronddek bestaan uit
een zandlaag van minstens 60 c.M. dikte.
(Veen dekt te weinig en perst ook niet ge
noeg aan).
Ook geldt de algemeene regel, dat een
ensilage beter lukt, indien men inkuilt tij
dens mooi weer. Indien er gedurende het
kuilen veel regen valt, maakt men niet de
beste kuilen! Er zijn uitzonderingen, b.v.
indien men half hooi alsnog gaat inkuilen.
Maar uitgaande van goed kuilgras, werkt
men het mooiste bij behoorlijk droog weer.
Hoe moet men nu kuilen? Welke methode
verdient de voorkeur? Wat blijft er over van
toe te voegen suiker? Moet het tempo van
het kuilen snel zijn of mag het ook wat
kalmer? Het aantal vragen in dezen geest is
voor groote uitbreiding vatbaar en alles in
dit artikel te beantwoorden is onmogelijk.
Ik verwijs daarom maar naar de publicaties
over graskuilen, welke door mij zijn gedaan
in Maart en April van dit jaar.
Naar mijn overtuiging zijn we op het en-
silagevraagstuk nog niet uitgestudeerd; zoo
lang er geen organisch zuur aan de markt
komt, waarvan bewezen is dat het econo
misch goed bruikbaar mag heeten, blijft het
ensileeren een kwestie van persoonlijke
smaak en liefhebberij.
De Hollandsche methode levert op som
mige bedrijven steeds goede resultaten.
Vraagt men aan de betrokkenen om een
nauwkeurige beschrijving van hun werk
wijze, dan verneemt men dat zij die niet
kunnen geven. Zij werken al naar gelang
van graskwaliteit en weersomstandigheden.
Het eene jaar wordt het gras snel aan de
hoop gereden, en een ander jaar is het
tempo sterk gedrukt. De enquête-onderzoe
kingen wijzen echter uit dat de slagingskan-
sen bij inkuilingen zonder eenig toevoeging
niet bijster groot zijn. Ook is toen geble
ken dat enkele personen steeds succes heb
ben gehad met deze, in het algemeen gezien,
wisselvallige methode! Wie dit najaar een
gokje wil wagen met de Hollandsche
methode, gelieve even aan de vier punten
te denken, welke hierboven zijn genoemd.
De Finsche methode, gebaseerd op de toe
voeging van anorganische zuren, biedt, uit
een scheikundigen gezichtshoek gezien, de
meeste zekerheid. Er zijn evenwel vele
practici, die uit gevoelsoverwegingen niet
sympathiek staan tegenover deze methode.
Ik mag dit misschien op de volgende wijze
illustreeren. Zuurkool, augurken, uien e.d.
worden ingemaakt met verteerbare, organi
sche zuren (melkzuur, azijnzuur). Onge
twijfeld blijven de genoemde producten ook
goed bewaard in verdund zoutzuur! Toch
gebruikt de huisvrouw azijn en geen zout
zuur, en zeer zeker tot ons genoegen!
De suikertoevoeging is een armzalige, wel
eenig geld kostende, imitatie van het in-
maakproces met organische zuren. De.
levende materie, welke we gaan inkuilen,
heeft naast de zuurvormende eigenschappen
ook de mogelijkheden om deze zuren te
neutraliseeren. Daarom is het effect van
suikertoevoeging alleen voldoende, indien
men in ruime mate suiker toevoegt. Op
16.000 kg. versche massa moet dit zeker
300 kg. suiker zijn! Wel blijft een groot deel
van de voederwaarde van de suiker in de
massa, vooral indien men in de eerste week
van de ensilage de drainage belemmert,
maar het valt niet te ontkennen, dat men nu
eenmaal veel suiker moet toevoegen en dit
is uiteindelijk niet de meest economische
weg.
Een positief antwoord op de vraag hoe nu
het kuilen moet geschieden kan m.i. nog niet
gegeven worden, daarvoor zal eerst nog uit
gemaakt dienen te worden of er organische
zuren beschikbaar zijn, welke zich leenen
voor ensilage en op een economische basis
voldoende zekerheid van slagen bieden. De
ensilage onder toevoeging van organische
zuren is inmiddels in onderzoek. Indien deze
onderzoekingen voldoen aan de verwach
ting, beteekent dit een belangrijke vooruit
gang van de oplossing van het graskuilen.
Voor dezen herfst zal men zich nog moeten
behelpen met de tot nu toe gangbare me
thoden. Wie absoluut geen onwelriekend
product kan gebruiken, is allereerst aange
wezen op het inkuilen met minerale zuren.
Wie bezwaren heeft tegen het bezigen van
anorganische minerale zuren, maar toch wel
eiwitbesparing wenscht, moet gebruik
maken van suikertoevoeging. Wie beslist
goedkoop wil werken, maar tegelijkertijd de
meeste risico gaat loopen op mislukking van
de ensilage, is aangewezen op de gewone
Hollandsche methode. Het hangt van eigen
inzicht af, welke methode men wenscht toe
te passen. Men bedenke evenwel, dat voor
al bij de huidige schaarschte aan hooi het
nog te winnen stalvoeder uit eigen bedrijf
méér waard is dan anders. Er mag dus ook
iets méér aan ten koste worden gelegd! Ook
bij graskuilen geldt „Goedkoop is duur
koop".
Verlichtingsavond op Koninginnedag.
De V.V.V. had Dinsdagavond de buurt-
vereenigingen en personen die belangstel
ling hebben om nog meer buurtvereenigin-
gen te stichten samengeroepen, om bij den
jaarlijkschen verlichtingsavond de hiaten,
welke hier en daar ontstaan, te overbrug
gen opdat alles één geheel zal wezen.
De voorzitter opende de vergadering,
waarin een 30-tal belangstellenden aanwe
zig waren, en gaf na een uitvoerige uiteen
zetting van het doel het woord aan de ver
gadering.
De heer S. Akkerman vroeg of het in de
bedoeling ligt om elk jaar den verlichtings
avond zoo laat te houden of enkel voor dit
jaar?
De heer T. Kostelijk wilde weten wat de
voorzitter met „onzen" verlichtingsavond
bedoelde en ook vroeg hij wie dit jaar het
initiatief had genomen. We hebben hier een
krachtige Oranjevereeniging gekregen en is
het nu de V.V.V. of de Oranjevereeniging
of werken beide vereenigingen samen?
De voorzitter zeide, dat we met „onze" be
doelen „van Heiloo" en wat de heer Akker
man vraagt, zou kunnen gelden voor het
volgend jaar. Ook is ons ter oore gekomen
dat niet allen ermee accoord gaan dat de
Oranjevereeniging het initiatief heeft ge
nomen, doch spr. persoonlijke meening is,
dat het goed is, als het maar gebeurt en het
ligt óók in de lijn dat de V.V.V. elke po
ging ondersteunt welke den bloei van
Heiloo kan verhoogen.
De heer van Rossum, secretaris van de
Oranjevereeniging, meende, dat het goed
was om een definitie te geven van wat er
toe heeft geleid dat de Oranjevereeniging
aan den burgemeester heeft gevraagd om
de verlichting ven het raadhuis op 31 Aug.
te houden. Het was door de te verwach
te blijde gebeurtenis. De burgemeester
heet er in toegestemd en ook is zooals de
voorzitter memoreerde goedkeuring van
waterstaat ingekomen voor de verlichting
van den rijksweg. In de vergadering, uitge
schreven door de Oranjevereeniging, heeft
de V.V.V. bij monde van den voorzitter
zijn medewerking toegezegd.
De voorzitter zeide, dat het hem juist lijkt
om ons uit te spreken, dat we allen dit jaar
de Oranjevereeniging krachtig steunen,
doch dit is dit in antwoord aan den heer
Visser van Tuindorp niet het doel der
vergadering. Doch wanneer er stemmen
opgaan, zooals nu, van de heeren Akker
man, Roest en Scheffer, om het volgend
jaar den verlichtingsavond te houden onge
veer 15 Augustus, omdat er alsdan pension
gasten zijn en niet op 31 Augustus, een
meer specialen dag voor de Oranjevereeni
ging, dan zal het bestuur van de V.V.V.
daaraan zijn volle aandacht schenken.
Op een vraag van den heer van Rossum,
wat de V.V.V. zal doen, kon spr. moeilijk
antwoorden.
Nadat nog verschillende personen het
woord hadden gevoerd, werd met algemee
ne stemmen besloten om voor 1939 de po
ging van de Oranjevereeniging om den ver
lichtingsavond te houden, krachtig te steu
nen.
De voorzitter deelde nog mede, dat het
bestuur van de V.V.V. niet van plan is de
bewoners af te loopen of zij willen mede
werken aan de verlichting.
De filmavond een teleurstelling.
De Dinsdagavond in de Rustende Jager
aangekondigde film „De ontwikkeling van
het zien onzer kinderen", met causerie door
den Rotterdamschen paedagoog J. Smit was
wat het bezoek betreft, een mislukking!
Nog geen 20 bezoekers waren aanwezig!
Niettemin is de film doorgegaan.
Blijkbaar leenen de zomer en de drukte
met de talrijke pensiongasten zich niet voor
een filmvoorstelling. De pensiongasten
prefereeren bosch en strand. Het was jam
mer, de mooie en leerzame film had een
grooter bezoek verdiend.
Tooneelspel „Aurora".
Maandagavond gaf „Aurora" een uit
voering voor een geheel volle zaal in café
Kamsteek, waarop tevens een Oranjebal
volgde.
Opgevoerd werd „Hoera, wij erven". Bur
gemeester Posch wenschte allen een genoe-
gelijken kermisavond en zeide, dat de ge
degen spelers zich dezen keer hadden terug
getrokken en de jongeren vol geestdrift zich
aan de studie van dit blijspel hadden gezet.
Mevr. A. de GrootGroenwoud Kramer was
zoo welwillend een gastrol te vervullen.
Om maar met de deur in huis te vallen,
kan geconstateerd worden, dat de bezorgd
heid over een mislukking al heel spoedig
radicaal verdwenen was en de jongelui een
welverdiend compliment toekomt voor het
geen zij hebben gepresteerd. Lang niet altijd
was bij de oudere leden de rolkennis in orde,
de jongeren kenden hun rollen allen perfect.
Het was echt prettig, hen zich eens zoo goed
te zien geven, waarvoor zij nog niet in de
gelegenheid waren geweest. Was de heer
Mat. Klerk, als Max Richter, nog niet in
staat ons „onzen Jaap Posch", zooals de
leden hem noemden, te doen vergeten, heel
aannemelijk was zijn vertolking in het heele
stuk, en zijn vrouwtje (mej. Diet Glijnis)
stond hem waardig terzij. Aaf Slooten, als
mevr. de Ridder, Jan Buis (de kleermaker)
waren bijzonder en ook al de anderen heb
ben zich kostelijk van hun taak gekweten.
De leider, de heer Langhorst, kon tevre
den zijn over het behaalde succes. Het pu
bliek heeft genoten, het was een prettigen
kermisavond. De grimeur, de heer Ridderik-
hof, had de verschillende typen goed uitge
beeld, „Jonny Black and his Boys" vroo-
lijkten de pauzen op met allerhande popu
laire en vaderlandsche liedjes, zoodat het
Oranjebal door hun toedoen een prettig
feest werd.
In café Renses trad mr. Hedi, de bekende
goochelaar, op. Hier was weinig publiek
aanwezig, wat voor den bekwamen man jam
mer was. Van het gegevene werd zeer ge
noten, na afloop was er bal.
Kermis; volksspelen en harddraverij.
De Zondag kenmerkte zich door een ge
zellige drukte. Beide café's waren overvol,
ook de zweefmolens en de kramen konden
zich in een groote belangstelling verheugen.
In café Kamsteeg verzorgden de „Johnny
Black and his Boys" onder leiding van den
heer Jan Zwart de dansmuziek, in café
Renses was het publiek opgetogen over het
werk van den heer Jan van den Brink „and
his rambling Serenaders". Tot sluitingstijd
heerschte er een echte kermisstemming, men
liep over en weer in den mooien zomer
avond.
Maandagmiddag werden kinder- en volks
spelen gehouden. Prijswinnaars waren:
Meisjes tot 10 jaar, hindernisloopen: 1. Rie
de Rooy, 2. Lina Kamsteeg, 3. Klasien Leeg
water.
Meisjes tot 14 jaar, hindernisfietsen: 1.
Bets Wit, 2. Annie Leegwater, 3. Ada Hein.
Jongens tot 10 jaar, hindernisbaan: 1. Dirk
Kossen, 2. Jaap Ens, 3. Piet Blauw.
Jongens tot 14 jaar, met kruiwagen over
wipplank: 1. Cor de Rooy, 2. Herman Speur,
3. Henk Boonstra.
Heeren van 15 tot 80 jaar, hardfietsen met
hindernissen: 1. Oege van der Wal, 2. Wim
Lakeman, 3. Jb. de Boer Jz.
Dames van 15 tot 80 jaar, werken met
prismabril op: 1. Geer v. Boven, 2. mevr.
KrulMadderom, 3. mej. D. de Reus te
Bergen.
Een woord van hulde komt toe aan de
dames en heeren, die ieder jaar zich be
schikbaar stellen om de volksspelen te orga-
niseeren en de mooie prijzen uitzoeken. Al
de kinderen kregen gratis een glas limonade
en mochten een keer zweven, waardoor aller
gezichtjes glunderden.
Dinsdagmiddag had de harddraverijver-
eeniging De Schermer een handicapdraverij
georganiseerd. Dertien paarden kampten om
den prijs. Winnaars werden: 1. „Maya Tod-
dington", eigen. mevr. Arbous te Amster
dam, berijder J. v. Leeuwen Sr.; 2. „Wel
kom", eigen. M. Kout, berijder J. v. Leeu
wen Jr.; 3. „Fatima", eigen. J. Haan, berij
der J. Vergaai. De geldprijzen werden met
een toepasselijk woord uitgereikt door bur
gemeester Posch, voorzitter der vereeniging,
die ook het polderbestuur dankte voor de
welwillendheid om den Oterleekerweg voor
het doel te gebruiken. Aanwezig waren ook
de heeren Beekhoven en van Rooyen, com
missarissen van toezicht van de Kon. hard
draverij- en renvereeniging. Het fraaie weer
had zeer vele menschen naar buiten gelokt,
ook 's avonds was het druk op de kermis.
NOOPDSCHARWOUDE
Voordracht hoofd en onderwijzer.
Uit 17 sollicitanten is de navolgende
voordracht opgemaakt voor de betrekking
van hoofd der u 1. o.-school alhier, wegens
het vertrekken van den heer Janssonius.
1 C. A. A. Dullemond, thans onderwijzer
aan de u. 1. o.-school alhier; 2 Jofriet, on
derwijzer te Den Ooever; 3 J. Bierbrauer,
onderwijzer te Den Haag.
Voor de vervulling van de betrekking
van onderwijzer aan de u 1. o.-school is uit
acht sollicitanten de volgende voordracht
opgemaakt: 1 J. Wiersma te Heiloo; 2 W. F.
Veen te Amsterdam.
Vragen, deze rubriek betreffende, kunnen
door onze abonné's worden gezonden aan
dr. te Hennepe, Heemraadsingel III te Rot
terdam. Postzegel voor antwoord insluiten
en blad vermelden.
Werkzaamheden in den vollen zomer.
Hoofdzaak moet het zijn in de heete
dagen de dieren te beschutten tegen de
overmatige warmte en tegen de parasieten
die thans welig tieren. Beschutting tegen
de warmte moet gezocht worden in frissche
hokken, schaduw in de rennen en voldoen
de frisch drinkwater. Deze drie punten
laten vaak veel te wenschen over met het
gevolg, dat de jonge dieren niet meer
groeien en de overjarige dieren den leg
staken. Men kan door kleinigheden soms
leelijk vastloopen. Zoo werd mijn advies on
langs gevraagd bij hennen die opeens niet
meer groeien wilden en ook niet meer aten.
Men dacht aan een ernstige ziekte. Het
bleek mij dat de drinkbakken niet goed van
constructie waren. Het waren omgestulpte
emmers met een schotel er onder waarin
slechts een ondiep laagje water stond. De
dieren konden met moeite wat water opne
men en zoo lang ze kleiner waren en het
weer frisch was ging het nog. Toen ze groo
ter werden en het warmer weer werd
moesten ze meer eten, maar omdat ze met
de hitte geen water genoeg konden opne
men konden ze ook niet genoeg eten met
als gevolg: stilstand in groei en geen eet
lust. Door onmiddellijk twee maal per dag
rul aangemaakt meelvoer te geven en inmid
dels de drinkbakken te laten veranderen
was de zaak binnen eenige dagen weer in
orde. Van ziekte was geen sprake geweest.
Maar ook de overjarige hennen die nog
aan den leg zijn hebben veel drinkwater
noodig om eieren te kunnen produceeren
er. ook al weer om bij meelvoedering het
meel te kunnen verwerken. Ook deze dieren
ken men met een flinken maaltijd van rul
aangemaakt meelvoer goede diensten be
wijzen. Ze eten dat gaarne en behoeven zich
niet te veel te bewegen om steeds van de
meelbakken naar de voerbakken heen en
weer te loopen.
De drinkbakken die buiten staan moeten
door groene takken, heesters of een schuin
staanden plank tegen de zon beschut wor
den. Drinkwater voor kippen wordt gauw
vervuild door voederresten en in lauw
water gaat dat gisten en ontbinden. Het wa
ter wordt daardoor zeer onsmakelijk, daar
om het advies het water iederen dag of een
paar malen per dag te ververschen.
Rul aangemaakt meelvoer gaat met de
warmte ook gauw gisten, dus men mag
daarvan niet meer geven dan in een half
uurtje schoon opgegeten wordt.
In de hokken weert men de nadeelen der
overmatige warmte door deuren en vensters
open te zetten en s nachts te vervangen
door ramen met gaas bespannen.
Geteerde daken kunnen zeer heet wor
den, wie kan doet verstandig er wat groene
takken op te leggen.
Daar de hennen overdag lang buiten
kunnen zijn hebben we nu een mooie gele-
genheid de hokken eens goed na te zien.
Het hout is nu door de warmte droog en
gekrompen en men ziet nu beter allerlei
reten en spleten. Deze kunnen later aan
leiding geven tot tocht, maar thans zijn het
zeer gezochte schuilplaatsen voor de lastige
bloedmijten. Deze zitten 's nachts op de
kippen en zuigen veel bloed, zoodat de kip
pen geen rust krijgen en verzwakken Over
dag kruipen ze met heele drommen in aller
lei schuilhoeken waar ze een roode korre
l:ge massa vormen voor het bloote oog Wie
scherp toeziet ziet natuurlijk dat het kleine
diertjes zijn. Zorg dat ze weinig schuilplaat,
sen kunnen vinden en behandel deze (voor
al de onderkant der zitstokken op de plaat
sen waar deze ondersteund worden) met
ruwe creoline of carbolineum Let ook
vooral op de legnesten, deze moeten zoo ge
construeerd zijn dat men ze gemakkelijk
uit de hokken kan halen en buiten in het
volle licht schoon maken.
De z.g. kippenluizen eten meer de huid-
Ecn charm{*ntefoi0
van Prins Bernhard
d« Prin.etiK
Beatrix en Irene<
Dit aardige tafe.
reeltjewerdgefoto.
grafeerd doorH.M.
de Koningin,
schilvers en veeren, dus zuigen geen bwT
maar ze jeuken geweldig. De kippen heb'
ben dus geen rust en raken daardoor van
streek. Deze parasieten zitten ook overdae
op de lappen en de beste manier er af ts
komen is 's avonds de zitstokken te bestrü
ken met de luismiddelen die daartoe in den
handel verkrijgbaar zijn. Deze luismidde.
len bestaan uit nicotinepreparaten die vet.
dampen. Als dus de kippen op stok zitten
(men bestrijkt de zitstokken een half uur
van te voren) stijgende nicotinedampen
tusschen de veeren op en maken de luizen
bewusteloos om ze tenslotte te dooden. Het
is echter aan te raden onder de zitstokken
kranten te leggen. De luizen vallen hierop
en 's morgen kan men alles verbranden.
De kip zelf tracht zich van het ongedierte
te bevrijden door stofbaden. Zorg dus ook
hier voor.
Nadruk verboden.
DR. B. J. C. TE HENNEPE.
DOET „KOFFIE VERKEERD" HAAR
NAAM EER AAN?
DOOR MARTINE WITTOP KONING.
Omgekeerde verhoudingen beteekenen
een voordeel.
't Hangt er maar van af, hoe we dien
term „verkeerd" opvatten!
Men zou onder verkeerde koffie kunnen
verstaan koffie, die niet is zooals ze behoort
te zijn: verkeerd gezet, verkeerd inge
schonken misschien en dus.gebrekkig.
Als dat zoo was zou deze term zich in
lunchroom of restaurant, waaruit hij af
komstig is, niet hebben kunnen handhaven,
en ook de huisvrouw, die er juist prijs op
stelt alles „in de puntjes" te hebben, zou er
weinig voor voelen een kopje koffie te
schenken, waarop iets zou zijn aan te mer
ken.
De verklaring zal dan ook elders gezocht
moeten worden, en dit is niet moeilijk in
dien men denkt aan de wijze, waarop „kof
fie verkeerd" wordt geschonken: het bijna
volle kopje met kokende melk, waaraan
wat gefiltreerde koffie en naar smaak
suiker wordt toegevoegd. Dezelfde bestand-
deelen als gewone koffie maar... precies
omgekeerd!
Ja, en daarin zit 'm de kneep: het „koffie
verkeerd" wil eigenlijk zeggen „koffie ta*
gekeerd", koffie voorgediend op een manier,
die tegenovergesteld is aan de oorspronke
lijke wijze. u
Ver keerd is die ömkeering volstrekt we
integendeel!
We profiteeren in zoo'n „verkeerd" kopje
van het genotmiddel koffie, ™aar
trekken niet minder nut uit de ruime hoe
veelheid melk, die aan den opwekkende^
drank nog bovendien een belangrijke voe
dingswaarde geeft. Het behoeft ons
heusch
niet te verwonderen, dat de voorkeur voo
„koffie verkeerd" stijgende is.... niet z
zeer in het restaurantbedrijf, waaT
„kopje koffie met room" zich zal handha
als een tractatie, die men thuis niet dag
lijksch gewend is; maar wél in het ge
waar een kopje „koffie verkeerd" gun
afsteekt bij het met koffie bijna voig
schonken kopje, dat slechts de toevo g"
vraagt van een klein scheutje melk.
Zoontje van c'.en fotograf' nC.
Kijk Peter, daar gaat ee
gatief.
