Agenda
jMQZzoHden Stukken
Weet&ecichi
LINKS-RECHTS!
EERSTE BLAD
Verwachting;
Buitenlandsch weeroverzicht
Alkmaar, Maandag.
ONTSPANNINGSAVOND VOOR
MILITAIREN IN DEN STEDELIJKEN
MUZIEKTUIN.
Zaterdagavond had het comité voor
ontwikkeling en ontspanning voor mili
tairen haar eerste ontspanningsavond be
legd in den stedelijken muziektuin.
Het schitterende weer leende zich bui
tengewoon voor een dergelijken avond en
het was dan ook geen wonder dat vele
officieren, onderofficieren, korporaals en
soldaten, al of niet vergezeld van hun
dames, het terras en den tuin vulden. Het
feit dat door de resp. commandanten niet
genoeg bekendheid was gegeven aan de
zen avond werd algemeen betreurd, daar
anders honderden militairen hadden kun
nen mede-genieten.
Bij den ingang van den tuin werd iede-
ren mannelijken bezoeker een sigaar aan
geboden door een aardige padvindster.
Later in den avond werden de aanwezi
gen verrast door een pakje roomkaas van
de Karpertonfabriek.
De burgemeester, jhr. van Kinschot,
opende met een woord van welkom aan
alle aanwezigen en in het bijzonder aan
overste Honig, den garnizoens-comman-
dant. Met vreugde heeft spr. het garni
zoen begroet, al was dit door de ernstige
tijdsomstandigheden grooter dan normaal.
Spr. hoopte dat ieder militair zich in
Alkmaar thuis zou gevoelen en dat een
hechte band zou ontstaan tusschen mili
tairen en burgerij.
Hierna kondigde de leider van dezen
avond, de heer M. Kater, het optreden
van het garnizoensmuziekcorps aan. Het
corps, onder leiding van den sergeant
majoor G. de Ree speelde een zestal mar-
schen, die keurig werden uitgevoerd.
Het corps, bestaande uit soldaten die in
het burgerleven aangesloten zijn bij mu
ziekverenigingen, vormt reeds een aardig
geheel en indien het garnizoen nog lang in
Alkmaar blijft, zal het nog dikwijls van
zich doen hooren. Een gul applaus van de
collega's was dan ook welverdiend.
Thans volgde zang van den bekenden
Alkmaarschen bariton, den heer Rotgans.
Deze zong een viertal liederen, begeleid
door piano. Goede wijn behoeft geen
krans, en zoo is het ook hiermede, het
was voortreffelijk.
Het dameskoortje „Half vijf', onder
leiding van Cor Jonker, had onder leiding
van mevr. JonkerJonker een tweetal
dansen ingestudeerd.
Beiden, zoowel de heer als mevr. Jon
ker oogstten groot succes. De witte
toiletten tegen den achtergrond van pal
men, de goede verlichting, de stilte van
het donkere park daarachter, deed alles
beter uitkomen dan in een zaal mogelijk is.
Als men een dergelijken avond mede
maakt in dezen tuin vraagt men zich toch
af waarom het niet mogelijk is, dat deze
niet meer wordt gebruikt. Alles in dezen
tuin, zang, muziek, tooneel, dans enz.
komt veel beter tot zijn recht dan ooit in
een zaal mogelijk is.
De militairen verklaarden allen: „bij
ons bestaat zooiets niet. Hier bestaat het
wel e:i men waardeert het niet".
Het was geen wonder dat ook het dans-
nummer grooten bijval oogstte, zoo ook
een solodans van mevr. JonkerJonker
en mej. Kuhl, begeleid door Nico Ak
kerman.
Hierna kwam het optreden van het
Alkmaarsche muziekcorps de Postfanfare.
Jammer dat zij door tijdsgebrek het
programma niet kon afwerken. Er werd
een pittige marsch „Hallo de Post" ge
speeld, gecomponeerd door den dirigent
G. Anderson. De heer Anderson heeft
met dezen marsch bewezen niet alleen
een goed dirigent doch ook een goed com
ponist te zijn.
Een fantasie vormde het eenige groote
nummer en graag had men nog wat meer
gehoord, want het klonk schitterend en
werd goed uitgevoerd. Een marsch en het
Wilhelmus vormden het slot van dezen
avond.
Overste Honig dankte het comité en
allen die hadden medegewerkt aan de
zen avond. De burgemeester had de hoop
uitgesproken dat de militairen zich in
Alkmaar thuis zouden gevoelen. Spre
kende namens alle militairen in dit gar
nizoen verzekerde spr., dat zij zich reeds
nu in Alkmaar geheel thuis gevoelden en
dat de burgerij voortreffelijk werk had
gedaan voor alle militairen.
In een tijd als deze verheugde spr. zich
hierover. De tijden zijn ernstig en de
eerste slachtoffers waren met het ver
gaan van de v. Ewijck reeds gevallen.
Spr. verzocht allen een wijle op te
staan om de gevallenen te herdenken.
Hulde bracht spr. aan H. M. de Ko
ningin voor de offervaardigheid en de
wijze waarop zij ons land bestuurt.
Met een driewerf hoera voor onze
Landsvrouwe besloot spr. zijn rede.
Het was een voortreffelijk geslaagde
avond.
BLIJF FIT!
Daar velen meenen, dat door de mobili
satie alle beoefening van gymnastiek, e.d. is
stop gezet, deelt de heer B. Bruinvis, leeraar
m.o. lich. oef., elders in ons blad mede, dat
hij nog niet onder de wapenen is en wet
gymnastieklessen geeft.
Bovendien willen enkele dames (tusschen
27 en 36 jaar), waaronder echtgenooten van
tijdelijk hier woonachtige militairen, een
gymnastiekclubje vormen, om overdag te
oefenen. Voor dit clubje (max. 12) worden
nog enkele leden gevraagd.
Bioscopen.
Roxy-theater, 7.30 uur, hoofdnummer
't Zit in de lucht (kom.); hoofdrol George
Formby. Toegang beven 14 jaar.
Woensdagmiddag, half drie, matinee.
City-theater, half 8, hoofdnummer Vrou
wengevangenissen (róm.-dram.); hoofdrol
len Viviane Romance, Renee Saint-Gyr.
Woensdagmiddag, half drie, matinee.
Victoria-theater, 8 uur, hoofdnummer Tra
der Horn (avont.); hoofdrollen Harry Carey
en Edwina Booth. Toegang boven 14 jaar.
Woensdagmiddag, half drie, matinee.
VREEMDE VLIEGTUIGEN EN
VERDUISTERING.
Naar aanleiding van de door ons ge
maakte opmerking, dat de luchtbescher
mingsdienst het gewenscht acht de lichten
te laten branden om vreemde vliegtuigen
duidelijk te maken, dat zij zich boven neu
traal gebied bevinden, schrijft de Leeu
warder Courant:
„Er blijkt geen eenstemmigheid van ge
voelen te bestaan. Te Leeuwarden is men
o.a. van wege den luchtbeschermingsdienst
overgegaan tot het dooven der straatver
lichting, toen vreemde vliegtuigen gesigna
leerd werden, en volgt men dus een andere
gedragslijn dan te Alkmaar. Voorts blijven
hier ter stede de gaslantaarns nu geheel ge
doofd, omdat die niet uit het centrale punt
van den luchtbeschermingsdienst zijn te
dooven. Dat geeft hier en daar natuurlijk
ongerief en over het algemeen begrijpen de
menschen niet goed, naar ons uit verschei
dene vragen bleek, welke gedragslijn zij nu
moeten volgen. Een voor het geheele land
geldend voorschrift zoo mogelijk zou
wel gewenscht zijn.
WIT-GELE KRUIS.
iI
In de maand Augustus zijn door de wijk-
pleegster 604 bezoeken afgelegd bij 39 pa
tiënten. Hiervan waren 365 bij leden van het
A.A.Z.A., 155 bij leden van het Wit-Gele
Kruis, 44 bij stadspatiënten en 7 bij parti-
bij particulieren.
In de maand Augustus zijn door de Wijk'
verpleegster 659 bezoeken afgelegd bij 34
patiënten, waarvan 448 bij leden van het
A.A.Z.A., 160 bij leden van het Wit-Gele
Kruis, 72 bij stadspatiënten en 12 bij parti
culieren.
TE WATER GEVALLEN.
Een kranige redding.
Zaterdagmiddag ongeveer drie uur viel
de 13-jarige Jan de Waard in het water
van de Oudegracht. De jongen, die niet kon
zwemmen, is daarop door de 13-jarige A.
v. d. Linden, die wel de zwemkunst mees
ter was, met veel moeitie en eigen levens
gevaar weer op het droge gebracht. De
drenkeling kwam er met de schrik en een
nat pak af.
VAN DAK VAN LOODS GEVALLEN.
Vanmorgen is de heer Jacob Kes bij zijn
werkzaamheden op het vliegveld te Bergen,
van het dak van een loods gevallen, waar
door hij vermoedelijk een ribfractuur heeft
opgeloopen. Dr. Poot verleende de eer
ste hulp en achtte overbrenging naar het
Centraal ziekenhuis gewenscht.
DE MINISTER VAN DEFENSIE BEZOEKT
MILITAIRE VLIEGVELDEN.
Hij wenscht krachtige handhaving
der neutraliteit.
De minister van defensie heeft gister bij
het aanbreken van den dag, vergezeld door
zijn adjudant, kapitein mr. H. J. Kruis, een
onverwacht bezoek gebracht aan het mili
taire vliegveld te B e r g e p, teneinde zich
te vergewissen van de paraatheid van de
aldaar aanwezige onderdeden der militaire
luchtvaart.
Vervolgens begaf de minister zich naar
het luchtvaartterrein Schiphol.
Op beide terreinen heeft de minister de
officieren der militaire luchtvaart toege
sproken en daarbij gewezen op het groote
belang van een krachtige handhaving der
neutraliteit in de lueht. De minister uitte
daarbij den wensch, dat in overeenstem
ming met de reeds gegeven orders elk
militair vliegtuig van een der belligerenten,
dat onze neutraliteit schendt, tot dalen zal
worden gedwongen dan wel naar beneden
zal worden geschoten.
Dit is geen beschouwing over de wet
houdersverkiezing.
Want het „Links-rechts", waarover wij
thans schrijven, wordt afgewisseld met h<?t
„één-twee" en het komt uit den mond van
een jongen man, die gouden streepen op zijn
mouw heeft. Hij loopt naast een troep man
nen waarvan de eene helft een uniform
draagt en de andere helft wel kleeding
naar maat besteld heeft, maar nog niet
heeft ontvangen.
Er zijn kantoorbedienden bij met een bril
letje, boerenarbeiders met handen als ko
lenschoppen, mannen met en zonder boord,
in jassen of in kielen.
Een week geleden zaten ze op een hooge
kruk, of ze werkten op het land of ver
kochten haring, ijsco's of andere lekker
nijen.
Nu hebben ze niets anders te doen dan op
de commando's te letten. „Links-rechts, één
twee, licht je beenen op. Rechts uit de
flank... marsch!!!"
„Sectie Halt!!"
Ze marcheeren op het Waagplein en op
de Krocht en je komt ze tegen op vrijwel
eiken straathoek. De mannen, die op marsch
gaan zijn allen in uniform en er loopen mi
litairen met getrokken sabel naast, die ster
ren op hun kraag dragen, 's Middags komen
ze terug en dan gaat het op de buitenwe
gen heel wat gemoedelijker. Dan rookt de
een zijn pijp en de ander een sigaretje en
dan knipoogen ze tegen de meisjes, die aan
den kant staan om het Nederlandsche leger
voorbij te zien trekken.
Een uurtje later zijn ze vrij en tot bed
tijd zijn de straten grijsgroen van het uni-
formlaken en wit en gebloemd door* Alk
maarsche meisjes, die onze militairen in
alle rangen en graden het mobilisatieleed
helpen verzachten.
The stars and stripes waarop Amerika
zoo trotsch is vullen tot laat in den avond
onze straten. De sterren zijn op de jaskra
gen en de streepen op de mouwen. Er zijn
smalle en breede streepen en veel sterren
en weinig sterren met het gevolg, dat er
overal militairen zijn, die eerst moeten
groeten en anderen, die terug groeten en
even verder weer eerst moeten groeten.
„Waarom salueer jij me niet?"
„Ik zag U niet zoo gauw, kaptein".
„Je hebt me voortaan zoo gauw wel te
zien, begrepen
„Jawel kaptein".
„Da's een kwaje", zeiden de Alkmaarders,
die er in een kringetje omheen stonden.
Ja, dat was een kwaje, maar militaire
tucht moet er nu eenmaal wezen, hoewel
de meeste gezagsdragers van het onophou
delijk salueeren in een paar drukke winkel
straten blijkbaar meer dan hun bekomst
hebben gekregep.
„Links-rechts, één twee!", commandeert
een vaandrig en de voorste man draagt een
voetbal in zijn arm.
„Links, rechts, met vieren rechts uit de
flank, marsch!!" en een heele sectie ver
dwijnt met badhandoeken en zwembroekjes
in de richting van een zwembad.
„Aan den schouders geweer!!", schreeuwt
een schorre sergeant in den Hout.
„Zet af, geweer!! Dat lijkt nog naar niks,
ik mag maar één plof hooren
Bij den muziektuin oefent de militaire
kapel en blaast een potpourri van populaire
bedjes „Datte we toffe jongens zijn
„Wat is er van de rust van onze provin
ciestadje overgebleven?"
Gelukkig, er wordt niet alleen om het
lichaam van onze militairen maar ook om
den geest gedacht.
Wie geen meisje heeft of wie „er niet om
geeft", en wie getrouwd is en er thuis al een
heeft, kan ontspanning vinden in een mili
tair tehuis.
We hebben ze van elke richting en zoo
als ons volk door partijen en kerken in al
lerlei stukken en brokken verdeeld is, zoo
schiften wij thans onze militairen. We
hebben gelukkig ook een neutraal militair
tehuis gekregen en daar wordt alleen maar
naar de uniform en niet naar het kerkge
nootschap gekeken.
En Zaterdag belde er een welpje van tien
jaar en zeide, dat het niet om kranten te
doen was maar om tijdschriften met mooie
plaatjes en om boeken. Een padvinder duwde
een karretje en dat was een rijdend boe
kenstalletje geworden en zoo nu en dan
melden de jongens eens stil
zitten lezen.
en gingen ze
„Kijk er eens wat een tijdschriften joh".
„En ik heb zulke spannende boeken ge
kregen
Een karrevracht vol spanning werd weg
gereden.
Voor onze militairen.
Heeft U nog couranten? Stopt U ze dan
daar in de bus.
Voor onze militairen.
Gelukkig, het zijn niet alleen de Alk
maarsche meisjes, die met het lot van de
slachtoffers van den oorlog begaan zijn.
Er is nog nooit een circus in Alkmaar ge
weest of den volgenden dag probeerden de
jongens op hun handen te staan.
Met open mond heeft de Alkmaarsche
jeugd de eerste dagen de marcheerende
troepen gadegeslagen.
Toen liepen de' jongens mee, voor den
troep en naast den troep en ze hebben nog
nooit iets zoo vlug geleerd als de mili
taire commando's.
En nu?
„Links-rechts, één twee".
Daar marcheert onze Alkmaarsche jeugd.
„Eén twee", netjes in het gelid. De ser
geant draagt een papieren steek, de gewe
ren zijn stokken, er is 'n luitenant met een
extra dikken stok en een rood gemaakt ge
zicht en de militaire muziek bestaat uit een
kreupel jochie met een kindertrommel en
een opgeschoten lummel, die twee keuken
deksels tegen elkaar slaat.
„Eén twee, links uit de flank. Hai, Tinus
je laupt uit de rai, trek je paute op, straks
mag Jan met de deksels, Nee suffert, recht
door, ik heb toch nog geen links uit de
flank geroepe".
Geeft den kinderen geen tinnen soldaatjes
hebben we jaren lang gezegd.
Nu spelen ze zelf voor soldaatjes
,,'k Wou, dat ik dat hondje was", zegt een
sergeantje tegen een groep meisjes, waar
van er een 'n fox aan een touw heeft.
„Hi, hi", zeggen de meisjes en ze stooten
elkaar aan, „wat een engert".
Maar het meisjes met het foxje zegt
niets, die loopt een straatje om en komt het
sergeantje weer tegen.
Wat is er een mooier aanknoopingspunt
dan een foxje?
's Avonds dwaalt de „engert" met een
meisje door den Hout, maar het hondje
heeft ze niet meer bij zich.
Er zijn de laatste weken veel foxjes
in onze stad geweest.
Er zijn nu veel hondjes, die thuis moeten
blijven.
OPHOOGEN KAZERNETERREIN.
Hedenmiddag werd ten Stadhuize aanbe
sleding gehouden van het ophoogen van een
gedeelte van het kazerneterrein ten N. van
den Hoeverweg, met het dempen, omleggen
en graven van slooten.
Allicht met het oog op de tijdsomstandig
heden, die misschien van grooten invloed
zullen zijn b.v. op de werkloozen, was er
slechts één inschrijving ingekomen, n.1. van
K. Schot te Oudorp voor 59241 met ge
bruik van machines en 59741 bij gebruik
maken van handkracht.
Intusschen is het nog niet zeker of dit
biljet als geldig zal worden beschouwd,
want de inschrijver had niet geheel voldaan
aan de voorwaarden van inschrijving. Er
was n.1. gevraagd op te geven met welk be
drag de beide inschrijvingsommen (gespe
cificeerd als bovenbedoeld) zouden kunnen
worden verminderd, als niet terstond tot
het ophoogen van een op de teekeningen
aangegeven deel van het terrein zou wor
den overgegaan. B. en W. zullen zich over
deze inschrijving nog nader beraden.
EEN DOLLE KOE.
Hedenmorgen om ongeveer elf uur is op
den Helderscheweg een koe, welke door een
veedrijver naar het abattoir zou worden ge
leid, losgebroken en het stationsemplace
ment opgerend. De daar aanwezige employé
B. T. werd door het dolle dier van achter
aangevallen en omvergegooid, waarbij de
man zoodanig werd gewond, dat hy naar
het Centraal Ziekenhuis moest worden over
gebracht, waar hij ter observatie is opgeno
men.
Een andere man, genaamd R. V., werd
aan den arm bezeerd.
Het gelukte om het dier op het empla
cement in een hoek te dringen, waarop het
op verzoek van den directeur van het abat
toir, door twee sergeants met een paar
welgemikte schoten werd neergelegd.
WERKLOOZE KANTOORBEDIENDEN.
M. d. R.,
Hoewel niet van plan om ten tweeden ma
le over dezelfde zaak te schrijven, verzoek
ik U, naar aanleiding van het „ingezon
den" van B. over bovenstaand onderwerp
in Uw courant van Zaterdag, mij nogmaals
een plaatsje in Uw blad in te ruimen. Voor
de opname zeg ik U bij voorbaat dank.
B. schrijft dan, dat de nood-distributie
kaarten door leerararen en onderwijzers
werden rondgebracht. Dat weet ik endaar-
tegen gaat het niet. Maar de onderwijzers
zijn thans bezig met het schrijven der ech
te distributie-stamkaarten, welke worden
klaargemaakt in de groote zaal van het
stedelijk museum te Alkmaar. En daarover
gaat de zaak. Daartegen ging mijn stukje.
Dat is het werk voor kantoormenschen.
Menschen die werkloos rondloopen, óók
graag eens aan het werk gaan, want ze
worden wel spoedig werkloos, maar komen
niet zoo gauw weer aan het werk als an
dere handwerkers. Nu moeten ze toch
óók ondersteund worden, kost het óók be
lastinggeld. Voor een beetje méér eten ze
hun eigen verdiend brood.
Mijn bedoeling heb ik voldoende duide
lijk weergegeven, en in de blijdschap van B.
kan ik heusch niet deelen.
Het beste zal zijn dat de kantoorbedien
den zich hierover maar eens wenden tot
de vakvereenigingen der onderwijzers en
tot den minister, die den steun aan de
werkloozen' voor het grootste deel betaalt
en waarvoor de menschen niets mogen te
ruggeven, want: het is verboden aan de
werkloozen om, zelfs voor een cultureel of
soortgelijk doel, voor niets te werken! Wan
neer ze het doen, en ze worden „gesnapt",
dan wordt hun steun verminderd met 2/3
van de taxatiewaarde van hun arbeid, en
worden ze van verderen steun uitgesloten,
en kunnen ze zich wenden tot M. H., dat hen
dan hoogstens steunt met veel minder dan
hun steun als werklooze bedraagt.
B. zal dus nu wel inzien, dat hij er
eenigszins naast is.
Met dank voor de opname,
N.
Mijnheer de redacteur.
Naar aanleiding van het ingezonden
stukje van den heer B., s. v. p. een klein
plaatsje.
Diens stukje is zoo onlogisch, zoo naief,
dat ik mij met verwondering afvraag hoe
zulke ideeën nog post kunnen vatten. De
wereld lijdt, in hoofdzaak de arbeiders, aan
de gevolgen van een mislukt winstsysteem,
en de gevolgen daarvan zijn een leger van
werkloozen en gesteunden. Nu doet zich het
afschuwelijke feit voor, dat alleen in een
tijd van menschen-vernietiging er voor
sommige menschen wat werk los komt! En
dat moet volgens den heer B. voor niets
althans voor steungeld worden verricht.
Thans zijn het weer de werkloozen, de
zwaar beproefden, die hun moreele plicht
vei zaken. En al deze dingen schuiven zij
de nog werk hebben op de werkloozen on
der het mom van naastenliefde en -plicht
Maar het eigenaardige feit doet zich voor
dat er nooit uit de rijen der werkers zoo-
1 V°0rstel komt om eens uit
menschelykheid zijn plaats af te staan voor
een werklooze. Maar nu zal ik eens laten
hooren hoe ik, als ook soms werklooze,
over den toestand denk.
Wij zijn werkloos geworden door een
niets ontziend winstsysteem. Gevole als
noodzakelijk kwaad een steunregeling waar
je niet eens behoorlijk van gevoed kunt
worden Een maatschappij waarin alles Ei
overvloed is, weiger ik te dienen voor een
schampen steun. Wil men plichten, goed"
Maar laat de maatschappij, zoo we nogVan
een maatschappij kunnen spreken, eerst de
zwaar beproefde werkloozen een stukie le
venslicht terug geven. le"
Thans zien wij het gebeuren dat jonge
menschen vallen op het slagvelE
het einde in de chaotische wereld
voorden arbeider. Die daar niet val
len vallen ten offer aan den economischen
oorlog. En toch verzaken zij hun plicht vol
gens B. Welke plicht hy heeft t a.v de werk
loozen zal B door den tijd zelf beseffen
Ik ben er van overtuigd, dat
Geldig van hedenavond tot more„
ongeveer 19 uur: Matige tijdelijk toe'UVOnd
de meest westelijke wind, zwaar bew uÜ*1"
betrokken met tijdelijke opklaringen
regenbuien, iets koeler.
De depressie, welke Zaterdag over
Scandinavië was gelegen, is in dieiate I?°ord-
mend naar noord-Rusland getrokke
haar achterzijde is de luchtdruk snel' Aatl
gen en is nog stijgende. Een hoos? !fSt6*
gebied ligt over de Noorsche zee en hr"j'
zich verder over noord-Zweden en F 1
uit. Koude polaire luchtmassa's bew
zich in zuidelijke tot westelijke richtin
over Scandinavië waardoor de temperabE
vooral in het noorden en midden aanzijn
is gedaald. Hedenmorgen ligt een EX
over de Noordzee, deze is uit westS
richting gekomen en passeerde Zondag
zuiden van de Faroer. In oost-Europa is 7
hooge druk in beteekenis afgenomen Over
Italië blijft de luchtdruk relatief laag "(v f
Azoren zyn de barometers weer wat geste
gen. Hoogste barometersstand 1021,8 mbar
te Thorhavn. Laagste baroms. 1001 l'mhart»
Hanstholm. (Denemarken). e
LICHT OP!
Voor rijwielen, motorrijtuigen en andere
voertuigen van 20.— tot 5.56 uur licht op.
wij als werkloozen wel onzen
plicht verzaken tegenover ons zelf, de ge-
zinnen en de gemeenschap, maar niet be
doeld zooals B.
Dankend voor de plaatsing.
J. SMIERS.
Mijnheer de Redacteur,
In verband met de ingezonden mededee-
lingen van Vrijdag (de heer N.) en Zater
dag (de heer B.) over bovenstaand onder
werp neem ik de vrijheid het volgende ter
plaatsing aan te bieden.
Beide inzenders nemen een scherp tegen
gesteld standpunt in: de heer N. meent, dat
kantoorbedienden behooren te worden inge
schakeld voor de werkzaamheden, thans be
langeloos verricht door onderwijzers; de heer
B. meent in deze tijden zooveel mogelijk van
vrijwillige diensten te moeten gebruik ma
ken. Zooals bij zoovele meeningsverschillen
ligt ook hier de juist opvatting wel in het
midden.
De heer B. motiveert zijn standpunt als
volgt:
1. De werkloozen willen gebruik (mis
bruik) maken van de moeilijke omstandig
heden en extra verdiensten trachten te ver
krijgen, wat ten laste komt van de werken
de gemeenschap, welke al steun en belasting
genoeg betaalt.
2. De werkloozen waardeeren de offers
niet, die de werkenden zich voor hen ge
troosten.
3. De werkloozen behooren uit dankbaar
heid voor den verstrekten bijstand zich spe
ciaal voor de vrijwillige diensten aan te
melden.
De heer B. behoort kennelijk tot de wer
kende klasse, zooals ook ik. Ik heb mi)
steeds op het standpunt gesteld, dat dit een
voorrecht is voor o n s en niet de werkloo
zen, maar w ij dankbaar moeten zijn voor
de positie, waarin wij verkeeren. Daar®
heb ik gelukkig ook nooit het gevoel ge a
een offer te brengen als ik mijn belas
betaalde. Het is toch wel opvallend, dat
wij, werkenden, trachten onze maatsc P
pelyke positie te verbeteren, dit als
waardig wordt beschouwd; vragen de
loozen echter hooger steun of meer w
dan is men maar al te licht geneigd
buitensporig te kenmerken. Inzender
geet kennelijk, dat maar al te snel een
zoek van werkloozen door de hoogere i
ties terzijde wordt gelegd, al is dat
voor een groot deel het gevolg van
dige economische depressie. Als er ie ^er
hen moet worden gedaan, moet 1 _aar
uitgaan juist van de werkende k as
voor deze vloeit het leven nog te
zich in het ongunstige lot van an
willen inleven. Zij wil tot eiken p m£iar
ten voor het behoud van wat zij e pSge-
het (door B. genoemde) ge"Jee'~aast aai
voel is niet groot genoeg om enjevinê
den bedreigden kant van de sa j,uip
nog de helpende hand te bicden. .^^Ic
voor werkloozen behoort toch een
te bestaan uit werk; steun is en den
lapmiddel, hoe noodzakelijk de
laatsten tijd is gebleken. w betref'»
Wat de opvatting van den hee en> Het
zou ik het volgende willen opt m0gelijk
is zeker te wenschen, dat zoov worden
werkloozen in het productiepr rbedien'
ingeschakeld (niet slechts ten, da
den). Wij moeten echter n1®.. n(jere °vPÏ'
bijzondere situaties ook^tot ,'H) oQgenblik
den). Wy moeten echter nl®.n(jere °veT
bijzondere situaties ook tot bij »-iik lS
wegingen noodzaken. Op
het economisch apparaat 6en^' duide''jk'
De gevolgen hiervan zÜn n^drijven tüde"[
Zal het mogelijk zijn, dat Hoe
«tand houa fabrieke
dezen oorlog kunnen stand hwt K
het gaan met de exportza e ,gre bed
van suikerwerken en zoovc e f we] g
ven? Ook voor de regeering ^te, V»*
den: „De tyd zal
vervanging van dienstplic vende
hebben? zal wel van doorslag^
ekenis zijn voor een al o
ïtwikkeling. z0u z,ie„.
In normale omstandigh :jWjllige het
ook tegenstander zijn van „ter op j,
sten; thans dient men zie a n v
standpunt te stellen, dat eb en gen1
1 i n g niet verwerpelijk is-
