TEGEN DE WET
Urk ria 1200 jaar weer met het vaste
land verbonden.
Voor hen, die vielen
De „Bilderdijk" weer
thuis.
JeuideUm
D© dijk Lemmer-Urk gistermiddag
kwart voor drie
gesloten
f 14.000 bijeen.
Te weinig!
Bemanning van s.s. „Pukkastan"
opgepikt.
Avontuurlijke reis.
SStST"1 wera" «»5
Brand in zeepfabriek te
Amsterdam.
Bedrijf grootendeele
verwoest.
Twee villa's afgebrand.
De brandweer zonder
water!
Invoercentrale anders dan
de N.O.T.
Nieuwe orgaan is regeerngs-
«pparrat,
Verkeersongevallen in
Juli 1939.
Doodencijfer lager.
TWEEDE BLAD.
Burgemeesters begroeten
elkaar.
Het sluiten van den meerdijk,
die het eiland Urk thans met den
vasten wal verbindt, is gistermiddag,
3 October 1939, te kwart voor 3
geschied.
De arbeid aan dit gedeelte van den om-
ringdijk van den noordoostelijken Zuiderzee
polder was gedurende de laatste maanden
flink opgeschoten, waarbij het mooie weer
het vlotte verloop zeer begunstigde. Zater
dag jl. waren de werkzaamheden zoover ge
vorderd, dat het sluiten van den dijk in den
loop van deze week verwacht kon worden.
Met groote kracht werd doorgewerkt om
voor het invallen van slecht weer na
jaarsstormen wellicht, welke schade zouden
kunnen aanrichten gereed te zijn.
Gisteren was het de groote dag, een be
langrijke dag voor Urk vooral, dat na onge
veer twaalf eeuwen eiland geweest te zijn,
thans door den machtigen dijk met de pro
vincie Friesland is verbonden. Vroeg in den
ochtend wapperden op dezen mooien na
jaarsdag dan ook de vlaggen van het ge
meentehuis, de gebouwen van de Zuiderzee
werken en tal van particuliere huizen.
De sluitingsplechtigheid.
Tegen twee uur kwamen nabij het slui
tingsgat in den dijk, op ruim 4 K.M. afstand
van het eiland Urk, met verscheidene boo
ten de belangstellenden, die getuigen zou
den zijn van het historische oogenblik, aan,
waar zij zich begaven op de gereedliggende
bakken, aan boord waarvan de sluiting kon
worden waargenomen en een kleine, sobere
plechtigheid zou geschieden.
De burgemeester van Urk, de heer G.
Keyzer, vergezeld door wethouder A. de
Wit en eenige raadsleden en andere autori
teiten van Urk waren met een der booten
van den dienst der Zuiderzeewerken naar
de historische plek gevaren. De motorred
dingsboot „Hilda" van de Noord- en Zuid-
hollandsche Reddingmaatschappij had den
burgemeester van Lemmer, mr. M. Krijger,
o.m. vergezeld van de beide wethouders,
naar het sluitingsgat gebracht.
Urk met Friesland verbonden.
Toen te kwart voor drie het laatste
gat in den dijk gesloten was ondei
het gejuich van de aanwezigen en
het geloei van de stoomfluiten en
sirenes van de in de omgeving van
het sluitingsgat liggende schepen,
hield de burgemeester van het vroe
gere eiland Urk.'de heer G. Key-
z e r. een korte rede, waarbij hij in
de eerste plaats zijn ambtgenoot
van Lemsterland, mr. Krijger als
buur verwelkomde.
De burgemeester zeide, dat het hem en de
Urkers, die zich altijd zeer tot Friesland
aangetrokken hebben gevoeld, zeer veel ge
noegen deed, dat zij thans buren geworden
waren, zij het dat dit nabuurschap van tij
delijken aard zal zijn, n.1. tot het tijdstip
waarop een nieuw publiekrechtelijk lichaam
voor den N.O.-Polder zal zijn gevormd.
De heer Keyzer zette vervolgens uiteen,
dat de verbinding van Urk met den vasten
wal zeker ingrijpende wijzigingen van eco-
nomischen, culturcelen en anderen aard zal
brengen in het leven van Urk, dat 1200 jaar
eiland is geweest en binnenkort geheel on
derdeel zal worden van het vasteland.
Daardoor is een einde gekomen aan de ge
sloten volksgemeenschap van Urk, waardoor
invloeden vsin buiten gemakkelijker en in
tensiever zullen kunnen doordringen. De
structuur van Urk zal groote veranderin"en
ondergaan, het eigensoortig leven van Urk
wordt herzien. Veel van het oude zal wor
den afgebroken, doch daarvoor in de plaats
zal het nieuwe verschijnen.
Spr. was ten opzichte van de toekomst van
zijn gemeente zeer optimistisch. Hierbij
bracht hij ook hulde aan de regeering voor
den grooten steun, welke Urk steeds heeft
ondervonden. Gedurende de laatste jaren
waren er van April tot December op Urk
geen werkloozen meer. dank zij het plaatsen
van Urkers bij de Zuiderzeewerken. Hulde
bracht spr. ook aan dezen dienst der uitvoe
ring van de Zuiderzeesteunwet, van welken
Urk veel financieele hulp heeft ondervon
den.
Urk zal zich thans gaan richten naar den
landbouw. Er bestaan plannen aldus
deelde de heer Keyzer tenslotte mede in
zijn gemeente zoo spoedig mogeliik te ko
men tot de oprichting van een Landbouw
school, een M.U.L O.-school en een vesti
gingscursus voor den middenstand. Met ver
trouwen gaat Urk de toekomst tegemoet,
Op het kaartje is met een zwart pijltje boven Urk aangegeven, waar op 3 October
de Meerdijk tusschen Lemmer en Urk gesloten werd; in den rechterbovenhoek over
ziet men den stand der werkzaamheden, die nog te gebeuren staan, alvorens de
Noord-Oostpolder zal worden leeggemalen.
De burgemeester van Lemsterland, de heer
mr. M. K r ij g e r, beantwoordde de rede
van zijn ambtgenoot van Urk. Hij zeide
o.m.: „Ik ben mij bewust dat het heden, /.eer
in het bijzonder voor de gemeente Urk, een
gewichtige dag is, nu aai het bestaan van
het eiland een einde gekomen is'
Spf. wees op de wijzigingen, welke op Urk
intraden door de afsluiting en drooglegging
van de Zuiderzee. Urk en Lemmer mogen de
eerste vruchten plukken van de uitvoering
van het grootsche werk, dat in dit gedeelte
van het IJsselmeer wordt ondernomen. „Als
eerste phase daarvan is zoojuist de dijk van
Lemmer tot Urk gesloten, en het is mij een
groot genoegen, dat ik U op dezen dag als
ambtgenoot de hand mag drukken. Urk en
Lemmer zijn buren geworden. Moge het in
alle opzichten goede nabuurschap ziin, en
mogen vele goede relaties in de toekomst
daaruit groeien".
Vervolgens wees dc burgemeester op de
beteekenls van de werken voor Lemmer, dat
een nieuw groot achterland van 47.000 H.A
ziet groeien. Spr. verwachtte, dat de nieuwe
polder ook voor Lemmer omvangrijke, eco
nomische voordeelen zal opleveren. Het ver
heugde spr. dat het hart der Urkers naar
Friesland trekt. Wanneer Urk aan Friesland
komt, dan zullen zij zonder twijfel met open
armen in ons provinciaal verband opgeno
men worden en zullen de Urkers er nimmer
split van hebben Friezen te zijn geworden.
Tenslotte wenschte spr. het gemeente
bestuur en de inwoners van Urk geluk op
dezen vreugdevollen dag en hij sprak den
wensch uit, dat zoowel Urk als Lemmer in
de toekomst vele v-uchten mogen plukken
van het ontstaan van den nieuwen Zuider
zeepolder.
Het Marine-Rampenfonds te Den Helder,
hetwelk een landelijke actie inzette ter
verkrijging van gelden voor de nagelaten
betrekkingen van de marinemannen, die bij
de ramp van Hr. Ms. „Willem van Ewijk"
den dood vonden, mocht tot dUsverre een
bedrag van circa 14.000.ontvangen. Dit
bedrag, gevoegd bij het kapitaal van
21.000.is, zooals begrijpelijk, veel te
weinig voor een doeltreffende steunregeling.
Dit is des te klemmender, nu het gevaar,
dat de Nederlandsche marineman momen
teel loopt, getuige het ernstige ongeluk met
Hr. Ms. „Jan van Gelder" wel ten duide
lijkste bewezen is.
Het Marine-R~mpenfonds wil niet alleen
steunen, het wil doeltreffend steunen. Maar
daarvoor is meer noodig dan 14.000.
Men hoopt dat dit door de Nederlandsche
bevolking begrepen zal worden. Het is ook
voor haar, dat de mannen van de „Van
Ewijck" en de „Jan van Gelder" het leven
lieten. Het gironummer van het fonds is
113397.
Gisteravond is het s.s. „Bilderdijk" van de
HollandAmerika Lijn te Rotterdam aange
komen.
Een der opvarenden deed het navolgende
relaas van de reis:
De „Bilderdijk" vertrok op 29 Augustus
met een lading stukgoed van New York toen
weliswaar de spanning op internationaal ge
bied steeds steeg, doch er nog geen gevaat
voor oorlog bestond, zoodat men in kalme
gemoedsgesteldheid het ruime sop koos. Na
dat op 3 September, toen het schip zich in
volle zee bevond,, de radio het uitbreken van
den oorlog berichtte, liet kapitein Munnik
direct de noodige maatregelen nemen om de
nationaliteit van het schip kenbaar te maken
en daar de zee niet te woelig was, kon on
der het varen de romp aan weerszijden met
de Nederlandsche kleuren worden beschil
derd, Bovendien werd aan den achtermast
de vlag geheschen, die des nachts door een
schijnwerper werd verlicht.
De daarop volgende twee dagen gebeurde
niets bijzonders, doch in den namiddag van
5 September op ongeveer 70 mijl van het
Kanaal, maakte men voor het eerst kennis
'oen men 'n geweldigen knal hoorde
en het schip trilde. Verscheidene leden van
de bemanning snelden naar het dek en zagen
van verre een stoomschip, dat zij als dc
„Pukkastan" een ruim 5000 ton metend
vaartuig van de reederij Common Brothwrr
Ltd. te Newcastle herkenden. Dit schip
bleek door een Duitsche duikboot te zijn
getorpedeerd,
De ..Bilderdijk" bevond zich toen op zeven
mijl afstand, ongeveer anderhalf uur varen
van de „Pukkastan", welke toen reeds snf.1
zinkende was en waarvan de bemanning, be
staande uit 35 koppen, zich reeds in twee
sloepen bevond. Op de „Bilderdijk" nam
men maatregelen om hulp te bieden, waar
bij men evenwel zorg moest dragen niet ie
dicht in de nabijheid van het zinken schip
te komen. Juist had men een leer uitgehan
gen en zetten de eerste Engelsche zeelieden
voet aan boord, toen hun schip zonk. Zij
werden aan boord van de „Bilderdijk" opge
nomen, waar zij een slaapplaats kregen in
de hutten van hun Hollandsche collega's.
Beddegoed was op het schip in ruime mate
aanwezig, zoodat het
lieden aan niets ontbrak En^ch.
De kapitein van de p,(r>
"fukki
dat kort voor de torp^u*^*
aan de oppervlakte v(rc>8 etn
stoppen gaf. Nadat er«h
werd medegedeeld, dat V°CV" tot
torpedeerd zou worden n :'PuO
een uur tijd om zich in ®beiriE>nm *«-'
geven. De Duitsche kal 'Sfc.S
mede, dat ojf korten 'n <W U be-
landsch stoomschip natJeS"1"1 e*n8 j>hs
zou zijn de opvarenden \dat W«
Toen de bemanning van n" ord te n tïid
een behoorlijken afstand In
dook de duikboot onder V8n h« 3ï
schip, dat snel zonk Hat torp«deerH
ziide getroffen, maar e'V ffi
Ploffing. De „Pukkastan" Öfa
graan op weg van Kaap J*11«en
Na de redding van de h. naar Rott..?!**
„Bilderdijk" koers naar d ma"nini zatt, I'
verschillende andere J
Kort na aankomst kwam eP"'
officier aan boord, die de rTdu" En«lsch,
verzegelde en den kapiteij^l
structie gaf. zoodat deze langj "°0(lll« ,n
reederij van het gebeurde in t °mw*8 de
stellen. Na het ankeren werdl ,?nnis
Engelsche» met een regeer^ tP*'Pikl<
den wal vervoerd ««vaartuig njjf
Van de „Bilderdijk" werden d.
papieren meegenomen, doch L Sch<*Ps-
werd niets in beslag genomen
de bemanning niet ondervraag »k
mocht echter aan land gaan De h u m,n4
door de Engelschen was correct P~ande!in8
rende regeerLigsposlboot nam m.
ven v. d. bemanning over, wTam" brit'
wel 'n aantal niet te bestemder
Van het oponthoud werd gebruik
om het schip af te bikken en op te *Mu
r.„ e„ d.., verlof b.CVV.Ï't
bruik te maken van de radio-ontvane
««bi* he, contact „„-SS
Maandagavond kwamen de scheepspani.,
ren weer aan boord terug en kreeg de kani
tein verlof om te vertrekken, maar met h i
oog op het mijnengevaar werd het beter se
acht tot den volgenden ochtend te wachten
Te zes uur werd het anker gelicht en nadat
groeten met de andere Nederlandsche sche
pen waren gewisseld - die van de „Beem-
sterdijk" luidde: „Gefeliciteerd Bilderdijk"
nam de thuisreis een aanvang, die zonder
ongelukken verliep.
In de zeepfabriek „Ronix", gele
gen aan den Oudekerkerdijk te
Amsterdam, aan de overzijde van
den Amstel, heeft gisteravond een
zware brand gewoed, waardoor de
fabriek, waar een achttal arbeiders
werkte en die in vol bedrijf was,
goeddeels werd verwoest.
De fabriek is een langgerekt pand van
naar schatting 30 meter lang en 10 meter
bieed. Het vuur is uitgebroken in de droog-
kamer, geheel aan de achterzijde van het
gebouw.
Spoedig nadat de brand was ontdekt was
de brandweer, gehandicapt door het pontje
over den Amstel, met veel materiaal ter
plaatse.
De vlammen sloegen aan de achterzijde
uit het gebouw en het vuur sloeg over naar
een volgende afdeeling van de fabriek, waar
een ketel met 16.000 K.G. toiletzeep, die
verwarmd werd met stoom, in brand ge
raakte. Na ruim een half uur was de brand
weer het vuur meester. De schade is aan
zienlijk, vele machines, o.a. de persen, zijn
verwoest en bovendien is een groote hoe
veelheid nieuw pakmateriaal verbrand. De
eigenaar is verzekerd. De fabriek, die voor
al voor den binnenlandschen handel werkt,
had juist groote bestellingen onderhanden.
Gisteren is door het omvallen van een
petroleumtoestel brand uitgebroken in een
groote villa aan den Doodenweg te Garde
ren. In minder dan geen tüd stond het huis
lp. lichter laaie. De hoog uitslaande vlam
men tastten het rieten, dak van een tweede
villa aan. Beide perceel en brandden tot den
grond toe af. Van de inboedels kon niets
worden gered. De gealarmeerde brandweei
uit Barneveld stond voor een hopelooze
taak, daar water ontbrak. Verzekering dekt
de schade.
De regeeringspersdienst meldt: naar aan
leiding van perspublicaties, volgens welke
er bier te lande een invoer-oentrale zal wor
den gesticht, welke te vergelijken ware met
de uit den wereldoorlog bekende N.O.T.,
wordt er de aandacht op gevestigd, dat het
orgaan, waarvan de minister van economi
sche zaken de tot standkoming in de staten-
generaal heeft aangekondigd, een ander ka
rakter dan ae N.O.T zal hebben. Laatst be
doelde instelling was een particulier orgaan.
De regeering is van oordeel, dat het haar
plicht is, de beslissingen nopens de vraag
stukken van internationalen aard, die sa
menhangen met de voorziening van ons land,
aan zich te houden Zulks is mogelijk, nu
2ij over een wettelijk apparaat geschikt, dat
haar in staat stelt, de taak op dit gebied
naar behooren te vervullen.
T.z.t. zullen over het te stichten invoer-
orgaan nadere mededeelingen worden ge
daan.
De door het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek verzamelde gegevens betreffende het
aantal verkeersslachtoffers vertoonen over
de eerste 7 maanden het volgende beeld,
schrijft de K.N.A.C. Tusschen haakjes de
overeenkomstige cijfers voor het vooraf
gaande jaar.
gedood ernstig gewond
Januari
Februari
Maart
April
Mei
Juni
Juli
42 (52)
46 (39)
43 (42)
58 169)
65 (49)
77 (66)
54 (71)
326 (306)
314 (287)
361 (331)
413 (348)
500 (387)
452 (384)
461 (401)
Niettegenstaande blijkens de verkeerstel
lingen van den Rijkswaterstaat op 12 ver
schillende punten het verkeer op werkdagen
in Juli 1939 drukker was dan in Juli 1938
was het aantal gedoode slachtoffers in Juli
var dit jaar oeduidend lager dan vorig jaar.
Desondanks zal ieder moeten medewerken
de ongevallencyfers verder omlaag te krij
gen. Voor de komende maanden van vroe
gere duisternis zij ten behoeve van de alge-
meene verkeersveiligheid nogmaals gewezen
op het nut de verlichting der voertuigen
(ook de achterlichtjes der rijwielen!) vroeg-
tiidig te ontsteken. Juist in de lange sc e-
meringsuren vallen onverlichte voertuig®
voor de andere weggebruikers onvoldoen
or om snelheden te schatten en aaarn
hun eigen gedragingen op den weg te P
len. Vooral bij bewolkte lucht is het door
v/et bepaalde tijdstip om de verlic l
ontsteken (een half uur na zonson e g
voor de verkeersveiligheid dikwijls te
achten. Vooral dus tijdig licht op.
zoo'n kleine moeite voor U.
Naar b«t Engelach van
MARTIN PORLOCK.
36)
June Bisham was hoewel eigenlijk een
beetje opzichtig niet alleen prettig om
naar te kijken, doch ook amusant om naar te
luisteren. Zij zag er vanavond op haar best
uit en op haar japon fonkelde het eenige ju
weel in Londen, dat Jane begeerde. Een mi
nuut of wat had June Bisham, onderhou
dender dan ooit, met hen staan babbelen, tot
zij onderbroken werd. Er voegde zich name
lijk nog een andere vriend van Jane bij het
groepje. De heer Nicholas Revel, zeer chic
en met vlotte manieren, werd aan lady
June Bisham voorgesteld en drukte daarop
de hand van sir Hector Frensham.
De hoofdcommissaris van politie keek den
heer Nicolas Revel met een zeer groote be
langstelling aan.
„Heb heel wat van mijn dochter over u
gehoord", zei hij. En toen, na een beleefd
gemurmel van meneer Revel: „U zou me een
genoegen doen, als u eens een avondje bij
ons wilde komen dineeren. Maar dan niet te
lang wachten. Ik zou graag eens met u
spreken."
Meneer Kevel zei, dat het hem eveneens
een groot genoegen zou zijn en met instem
ming van Jane werd het dinertje op den
volgenden Maandag vastgesteld.
June Bisham ging nu heen en meneer
Revel, die zei dat hij op iemand wachten
moest, nam toen ook afscheid. Jane betrapte
zich er op, dat zij met een belangstelling,
die haar zelf verbaasde toen zij het zich
realiseerde naar dien „iemand" stond uit
te zien. Zij zag hem niet. Zij stak haar hand
door haar veders arm en schuifelde met hem
nu een voetje voor voetje naar de» uitgang.
„Moesten veel mee deuren zijn", mop
perde Hector Frer.sham. „Waarachtig,
kindje, ik zal blij zijn als ik weer thuis
ben."
In de hal van Nr. 14 Gordon Place kwam
Porter op hen toe met een zeker iets over
zich, dat bij hem op agitatie wees. Porter
verklaarde, dat lady June Bisham in de laat
ste zes minuten al drie keer opgebeld had.
Bij het volgende telefoontje, dat niet lang
uitbleef, antwoordde Jane zelf en weigerde
na afloop van het gesprek, haar vader te
vertellen waar het over ging Het speet haar
heel erg, dat June den steen verloren had.
Zij was ontzettend jaloers -h op den tegen-
woordigen bezitter of bezitster van 't kostba
re kleinood onverschillig wie het was. Zij
had het altijd dwaas van June gevonden er
zoo nonchalant mee om te springen en nu
bleek het dat zij gelijk had. Zij jokte heel
wat bij elkaar en gaf den raad om behalve
den directeur van het theater dien June
er trouwens leeds van in kennis gesteld had
ook Connor van Scotland op te bellen.
Eerst den volgenden morgen vertelde zij het
aan haar vader.
Om elf uur 's morgens sprak sir Hector
Frensham er over met Connor en vroeg hem
of hij het nl gehoord had, waarop deze met
een grimmig lachje antwoordde, dat hij nog
over niets ander gehoord had. Ongelukkiger
wijze waren lady June Bisham's verklarin
gen aangaande de plaats, waar de smaragd
gestolen of gevallen moest zijn, erg vaag.
Zij wist, dat zij den steen nog in de vestibule
van het theater op had, éven voor zy buiten
kwam. Ook wist zij, dat zij twintig minuten
later den steen niet meer had, toen zij in haar
zitkamer gekomen was
Om kwart voor twaalf was het leed ge
leden. Een taxi-chauffeur, Joseph Palmer
genaamd, deed aangifte bij de afdeeling ver
loren voorwerpen van Scotland Yard, dat hij
vanmorgen bij het schoonmaken van zijn
wagen tusschen de kussens van de achter
bank „een groen stukkie edelsteen" gevon
den had. Op de vraag hoeveel en wat voor
passagiers hij den vorigen nacht vervoerd
had, verklaarde hij drie vrachtjes gehad ge
had te hebben. Van deze drie zou slechts
één iets met deze zaak uitstaande kunnen
hebben een „fatsoenlijk-gekleede vrouw"
van middelharen leeftijd, die hem om vijf
minuten voor half twaalf in Shaftesbury
Avenue aangehouden had en naar Victoria
Station gereden wilde worden. Lady June
Bisham vroeg, hoeveel de gebruikelijke be
looning bedraagt voor den eerlijken vinder
van een of ander kostbaar sieraad en vernam
zij het dan ook met de noodige veront
schuldigingen omkleed dat dit tien pro
cent der n-jrninale waarde was. Daar haar
echtgenoot multimillionnair was, maakte zij
zich daar weinig zorg over. Integendeel.
Zij guf order, dat de taxi-chauffeur onmid
dellijk naar Berkeley moest komen.
Om één uur 's middags parkeerde Joseph
Smith zijn wagen in het blinde steegje naast
het café „De Stier" in Notting Dale. Toen
hij de bar binnenstapte, was hij erg in zijn
schik, daar kapitein Phelps aan te treffen.
Zij bestelden wat te drinken en gingen daar
mee, zooals gewoonlijk, naar het tafeltje
achter in den hoek van het lokaal.
Schud en kijk opnieuw!
Mejuffrouw Jane Frenshamver
neemt, dat een vriend van haar gast
heer een Brillon Meyer gehad heeft, die
van hem gestolen werd.
Jane ging naar het door de Fairlies ge
geven diner, in de eerste plaats omdat zU
daar niet goed onderuit kon en in de tweede
plaats omdat je bij de Fairlies nooit kon we
ten of je je er dood zou vervelen, of dat je
er een reuze genoeglijken avond zou heb
ben. De kansen stonden gelijk. Zij werd naar
tafel geleid door een jongeman, dien zij nog
nooit gezien had. Hij beweerde een kennis
te zijn van Christopher Vayle, voor wien hij
een aan vergoding grenzende bewondering
scheen te koesteren. Dit laatste was overi
gens het eenige, dat Jane min of meer met
haar cavalier verzoende voor zoover zij
zich iets aan hem liet gelegen liggen. Maar
het was een uitgebreid, lang diner en zij
moest tenslotte toch tegen iemand spreken!
Het was voor Jane niet m leiljjk te raden
wat hèt onderwerp van den avond zou zijn
zü sprak over niets anders dan
wagens en nog een wagens. „nnrW|el-
bleek een super-sports Bianca m
aandrijving te rijden.„„kt» auto
-De gerieflijkste, mo.l.Uj,
waar ik ooit in gezeten heb
een Brillon-Meyer op. „Wel
De iongeman zette groote S ten nee,
eens gezien", zei hij, ..yy18®1" Engeland de
dat nog nooit. Daar krijg f het
kans niet voor. Ik geloof niet, dat
heele land één te vinden uJt sur-
„Ik ben er vanmiddag nog m
rey teruggekomen", zei Jane. wa8r,
„Groote goedheid! Dat
wel? Nee, maar! Wie heeft
„Een vriend van mi)-
„Ah! Een open wagen. ggn h»l|-
„Net zooals men wil. Ev- minUt«n l«
deltje draaien en na een P n c0upe-
de open wagen omgetoverd in
„En werkelijk snelwe 240 8
„Op een recht stuk hebben wei
haald", antwoordde Jane niet
gevallen. js toCh n'et «r
„Groote goedheid! Da' ap d>
wel? Nee, maar!- Ke" z-n slee
één gehad heeft, nnaar h zuid-A"1 uj
gezien. De iongen k w 0ngesct^e ge-
een Argentijn. peen HU een
toch. Garcia was z n n hegft hu
woon bij dien wagen, n
Rolls."
„Zon? Waarom is «U
derd?"
-k \'eraI1'
van me
vervol#
(Wordt
