Hitiers rede in den Rijksdag. persstemmen.
i Over de vredesvoorstellen van
tvveepk
blad.
!ft^nverscSntdV00rtte zetten- Het
Radiorede van Eden.
EEN VERKLARING VAN
DALADIER.
v,ot uitvoerige ver- iBjr«iiii»iiiMmschrijft de Daily Telegraoh
slag
,i,ing van het uitvoerige
Ter a8" rede dat wij nog onder de
ifons vorig nummerkon;
ienn be«chouWiJi!!ndeWeg de Führer de „on-
^itvoerintfebelofte" welke z.i. een der oor-
onbegrijpelijk® drieste op-
^PoTen^waT. HU "ide niet over
van p°.,...„;ncrhe en Wit-Russische
**en Zn Polen was. HU
(reden va nekrainsche en
het 1°' der te willen spreken welke in-
Rusland lagen, maar sprak
teressen bU honderdduizenden Duit-
jicilot .Vfln polen zUn vervolgd en uitge-
over
schers
die m
over de
is nog
roeid- Engelschman in 1598
Wat een der Polen schreef —6
^baarlïerd HU herinnerd aan den over-
niet verbete™ntzi yan de Polen han on-
last «elke Da s dat de Duitsche VOor-
dervonden e regeling beantwoord
stellen tot een mobüisatie Toen de Poien
*trie\ Z geduld als een uiting van
bet w karakteriseerden heeft Duitschland
^akt® rniPtigd en daarmee een der meest
poien vernie s yan Versaiues terzijde
0nzinm8e daaen
gesteid. vervoigens de verhouding tot
Hij besprak ver Hp vprschinen-
pusland en wees
daarbU op de verschillen
jiisim*- leisels, maar nu men elkander
de/egiMs* eerbiedigt vervalt iedere reden
r^en vijandelijke houding. Het pact met
v08 «1 beide staten den vrede brengen
RUtn gelukkige, duurzame samenwerking
6,1 »Wk maken. Zy zullen gemeenschappe-
JSt eenlge gevaarlUke plaatsen m Europa
W 1 "r dreigend karakter ondoen en ieder
Tztin gebied bijdragen tot de welvaart
1 aar wonende menschen en daardoor
ïden Europeesche vrede, met Sovjet-Rus-
fU jS een duidelüke grens der weder-
Ssche belangengebieden getrokken, met
besluit, ieder op zijn deel te zorgen
1 or de rust en de orde en alles te verhin
deren, wat den anderen partner schade zou
kunnen toebrengen.
*u" Doel en taak.
De bedoelingen en taken, welke voort
vloeien uit het ineenvallen van den
Poolschen staat, zijn daarbij voor zoover
het de Duitsche belangensfeer betreft,
ongeveer de volgende:
1. De vaststelling van een rijks
grens, welke aan de historische theo-
grafische en economische voorwaarden
recht doet varen.
2. De pacificatie van het geheele ge
bied in den zin van het tot stand bren
gen van een dragelijke rust en orde;
3. De absolute garantie van de vei
ligheid, niet alleen van het rUksgebied
doch van de geheele belar.genzone;
4. De nieuwe ordening, nieuwe op
bouw van het economische leven, van
het verkeer en daarmede ook de cul-
tueele en beschavingsontwikkeling.
5. Als belangrijkste taak evenwel:
een nieuwe ordening van de ethnografi-
sche toestanden, d.w.z. een verhuizing
der nationaliteiten, zoo, dat zich aan het
slot van de ontwikkeling betere schei
dingslijnen voordoen dan thans het ge
val is.
In dezen zin gaat het niet om een pro
bleem, dat tot dit gebied is beperkt,
doch om een taak, welke veel meer
omvattend is. Want het geheele O. en
Z.O. van Europa is ten deele vol van
een onhoudbare versnippering van de
Duitsche volksgroepen. Juist hierin ligt
een reden en een oorzaak van voortdu
rende stoornissen tusschen de staten.
In het tijdvak van het nationaliteiten
beginsel en de rassengedachte is het een
utopie te gelooven, dat men deze leden
van een volk van hooge waarde zonder
meer zou kunnen assimileeren. Daarom
behoort het tot de taken van een ver
ziende ordening van het Europeesche
leven hier verhuizingen te organiseeren,
teneinde op deze wijze althans een deel
van de Europeesche conflictstoffen weg
te nemen.
Duitschland en de Unie der Sovjet
republieken zijn overeengekomen, el
kander hierbij wederzijds te steunen.
De regeering van het Duitsche ryk zal
daarbij nimmer toegeven dat de daarbü
ontstaande Poolsche rompstaat op eeni-
gerlei wijze een onrust zou worden voor
rijk zelf of zelfs ook maar een bron
van verstoring tusschen het Duitsche
ryk en Sovjet Rusland.
men^')eC"t^eercle verv°lgens het feit, dat
bestas 6®vluchte regeering nog steeds als
schnm beschouwt en maakte eenige
bond Pere 0Pmerkingen over den Volkeren-
volk ve-de bU. tegenover het Duitsche
van vJJn '8 woord verpand, het verdrag
luurliit terzijde te stellen en het na-
H)K levensrprhf o r»»-. rv.:*-,. „ui j
groot» n ®vensrecht aan Duitschland als
ik dit lp3 16 ^rug te §even- De mate, waarin
^anneerVafiSrecllt garandeer, is bescheiden.
Maken nn u m'^'oen Engelschen aanspraak
k'iometpr /et recHt, 40 millioen vierkante
kat Eepn er ,aarde te beheerschen, dan is
schers hp,nret;ht- wanneer 82 millioen Duit-
küometer t, 1 °Peisch®n binnen 800.000
bouwen en daar bun akkers te be-
wanneer Un handwerk te verrichten. En
koloniaal eischen> da* men hun
116 Was Rn, teruggeeft, dat eens het hun-
'k heb nCn beb ik bij alle eischen,
^visies eerst Pt8euteld.' steeds geprobeerd, de
^derhandeline ,®iken iangs den weg van
rnen'chheid r. een geluk voor de
8eiukt ij 20_^n geen ongeluk, dat het mu
iasting van'v,Cr bmnenlandsch politieke be-
Waze 0nmA„'emde staatslieden de meest
VersaiHp. 1J den van het verdrag
°P Vreedzame wijze ter zijde
nUdog Wennli6 vervolgens de Duitsche
u>tschland Po r neutrale staten met welke
at met vele geschillen heeft en zeide
««sloten. a en niet-aanvalspacten zijn
seif1 geprobeerd hU: het nieuwe ryk
h« !p «»et Nedpri' traditioneele vriend-
rgenonien en "sscben dt beide landen
Pon en ook geen nieuwe gescha-
Uitvoerig zette hij uiteen hoe hij alles ge
daan had om de verhouding tot Frankrijk te
verbeteren. Nadat Frankrijk het Saar-pro-
bleem loyaal had opgelost is iedere Duitsche
eisch tegen Frankrijk weggevallen en ook
het probleem Elzas-Lotharingen komt niet
meer ter sprake. Ik heb, aldus Hitier, Frank
rijk steeds gevraagd de oude vUandschap te
begraven en getracht de gedachte aan een
erfelyke vyandschap uit te roeien. Hij roem
de vervolgens de prestaties van Frankrijks
volk en Frankrijks leger.
Een toenadering tot Engeland is mislukt
omdat, aldus Hitier, een deel der Britsche
staatslieden en journalisten mij persoonlijk
een hevige vijandschap toedroeg.
Ik geloof thans nog, dat een werkelijke
vrede in Europa en de wereld kan bestaan,
wanneer Duitschland en Engeland tot over
eenstemming komen.
Tenslotte heb ik gepoogd, de betrekkingen
tusschen Duitschland en de Sovjet-Unie op
een vriendschappelijken grondslag te bren
gen. Dank zij het begrip van Stalin, is
thans ook dit gelukt. Alleen hij, die ordelijke
toestanden in Europa haat en wanorde ver
langt, kan deze handeling veroordeelen.
Het werkt belachelijk wanneer een staats
man of een journalist in gloeiende bewoor
dingen eischt, dat het regime in een ander
land in naam van de democratie of iets der
gelijks vernietigd moet worden. De uitvoe
ring van deze roemvolle woorden is iets an
ders. Zes weken, neen, veertien dagen trom
melvuur en de heeren oorlogspropagandis
ten zouden spoedig tot een andere opvatting
komen.
Het Polen van het Verdrag van Versailles
zal nooit meer opstaan. Dit garandeeren
twee der grootste staten der aarde. Het
vraagstuk van het herstel van een Pool
schen staat kan niet worden opgelost door
een oorlog in het Westen, doch alleen door
Rusland en Duitschland. De vraagstukken
die hier opgelost moeten worden, zün een
arbeid van tientallen jaren en dit kan niet
geschieden aan de conferentietafel of in
redactiebureaux. In den laatsten tijd is door
niets bewezen, dat de westelijke democra
tieën in staat zijn tot een herstel van derge
lijke geordende toestanden. Engeland zal
nog zeer veel te doen hebben voor het in
zijn protectoraat Palestina kan wijzen op
gelyke toestanden als Duitschland tot stand
heeft gebracht in het protectoraat Bohemen
en Moravië.
Indien deze oorlog werkelijk wordt ge
voerd om Duitschland een nieuw regime te
geven, d.w.z. het huidige rijk stuk te slaan
en een nieuw Versailles te scheppen, dan
zullen millioenen menschen doelloos wor
den geofferd, want het Duitsche rijk zal niet
ineenstorten en een tweede Versailles zal
niet ontstaan. En zelfs, wanneer na een oor
log van drie, vier of acht jaar, een tweede
Versailles zou ontstaan, dan zou dit een
bron van nieuwe conflicten zijn.
Hitier gaf vervolgens een overzicht van de
Duitsche doelstellingen, zooals dat reeds in
ons vorig nummer is opgenomen.
By de bespreking van de humaniseering
van den oorlog heeft hij ten slotte zyn oor
deel over den stryd aan het Westfront uit
gesproken en daarover o.a. gezegd:
Het in stand houden van de huidigen toe
stand in het Westen is ondenkbaar. lederen
dag zal snel stijgende offers kosten. Eens
zal misschien Frankryk voor het eerst Saar-
brücken beschieten en vernietigen. De Duit
sche artillerie zal dan van haar zijde uit
wraak Mulhausen in puin schieten. Frank
rijk zelf zal dan weer als wraak Karlsruhe
onder het vuur van zyn kanonnen nemen
en Duitschland weer Straatsburg. Dan zal
de Fransche artillerie naar Freiburg schie
ten, en de Duitsche naar Kolmar of Schlett-
stadt. Men zal dan verder reikend geschut
opstellen, en aan beide zijden zal de vernie
ling steeds verder om zich heen grypen. En
wat tenslotte door het verdragend geschut,
niet meer te bereiken zal zyn, zullen de
vliegers vernielen. Dit alles zal zeer interes
sant zyn voor een bepaalde internationale
journalistengroep en zeer nuttig voor de fa
brikanten van vliegtuigen, wapens en mu
nitie e.d., doch verschrikkelUk voor de
slachtoffers. En deze strijd der vernieling
zal zich niet beperken tot het vaste land,
neen, hij zal verder gaan over zee. Er be
staan thans geen eilanden meer en het Euro
peesche volksvermogen zal in granaten uit
eenbarsten, terwijl de volkskracht zal leeg
bloeden op de slagvelden.
Eens evenwel zal tusschen Duitschland
en Frankryk toch weer een grens bestaan.
Slechts zullen er dan inplaats van de bloeien
de steden puinhoopen en eindelooze begraaf
plaatsen liggen.
De heer Churchill c.s. mag deze opvatting
nu rustig uitleggen als zwakte of lafheid. Ik
leg deze verklaring slechts af, omdat ik be-
grypelUkerwys ook myn volk dit leed wil
besparen.
Mocht evenwel de opvatting van den
heer Churchill en zyn aanhang succes
hebben, dan zal deze verklaring myn
laatste zijn geweest. Dan zullen wU
stryden. Noch geweld van wapenen,
noch de tyd zullen Duitschland be
dwingen. Een November 1918 zal in de
Over de vredesvoorstellen van Hitier
schrijft deDailyTelegraph „In het
licht van het verleden van Hitier kan men
zyn plotselingen yver voor ontwapening
afschaffing van duikbooten en bombarde
mentsvliegtuigen en voorkoming van den
oorlog tegen vrouwen en kinderen onmo-
gelijk als iets anders dan als walgingwek
kende huichelarij beschouwen. De wille
keurige verwoestingen en afslachtingen,
die zijn luchtmacht onder de burgers van
Polen heeft aangericht, toonen zijn onop
rechtheid genoegzaam aan. Indien de we
reld de wapenen moet neerleggen, moeten
de moordenaars beginnen. Hitier mag
trachten de schuld voor den oorlog op het
„Joodsche kapitalisme en internationale
journalisme" te schuiven, doch de wereld
laat zich niet bedriegen. De schuld ligt by
de dynamische evolutie, zooals hij het
noemt, waardoor Europa verscheurd
sedert hij aan het bewind kwam. Die evo-
lutie heeft toestanden geschapen, waarin
het bestaan ondraaglijk is geworden. Zij
heeft zelfs den oorlog tot het minst ver-
schrikkelyke alternatief gemaakt.
De Daily Herald schrijft: „Laat
Hitier zijn troepen uit Polen terugtrekken,
laat hem erin toestemmen, dai op de con
ferentie, welke hij voorstelt, het herstel
van Polen en Tsjecho-Slowakije als eerste
punt op de agenda zal komen. Op een
dergelijke grondslag zou een werkelijke
conferentie, waarvoor ook de groote neu
trale mogendheden zouden kunnen worden
uitgenoodigd, mogelyk zijn. Doch er kan
geen vrede zijn, die slechts de vruchten
van den aanval moet bevestigen".
De Daily Mail zegt: „Als deze voor
stellen de basis voor onderhandeling met
een Duitsche regeering, die wij konden
vertrouwen, zouden vormen, dan zouden
wij met zekere reserves, zooals de terug
trekking der Duitsche troepen uit Polen,
„ja" kunnen antwoorden. Tot Hitier en zijn
nazigenooten zal „neen" gezegd worden.
De Times constateert, dat Hitier geen
verwachtingen teleurgesteld heeft en zegt,
dat er in de z.g. voorstellen veel is, dat
plausibel klinkt. Zij zijn ten deele ont
leend aan vroegere verklaringen van ge
allieerde staatslieden. Chamberlain, Hali
fax en anderen hebben zich herhaaldelijk
bereid verklaard tot onderhandelingen
over vraagstukken van den handel, de
grondstoffen en de koloniale politiek. Doch
Hitiers opvatting van het begrip Lebens
raum, die verovering en overheersching
en verraad beteekent heeft de verkondi
ger van den vrede verslagen. Zy hebben
thans niet te doen met de voorwaarden van
Hitier, maar met Hitier zelf en met zijn
verleden. Juist omdat Hitier en het Hit
lerisme, het gebruik van geweld en bedrog
in de internationale betrekkingen, een
onoverkomelijke hindernis voor onderhan
delingen over een waren vrede vormen,
hebben zij thans besloten, niet te rusten
voor de weg naar den vooruitgang door
verzoening, gerechtigheid en goede trouw
voor goed geëffend is.
Het eerste Engelsche dagblad, dat com
mentaar levert op de redevoering van
Hitier is de Evening Standard van
lord Beaverbrook met een nadrukkelijk
hoofdartikel onder het opschrift: „Neen".
Het blad schrijft, dat de redevoering niets
nieuws heeft geboden en dat derhalve het
antwoord van Engeland en Frankryk reeds
bekend is. Na een ontleding van talrijke
leemten en inconsequenties in Hitiers ar
gumenten en verontschuldigingen schrijft
het blad: „Het kan zijn, dat Hitier spoedig
in plaats van vrede voor te stellen, er naar
toe zal kruipen, maar toch is één ding
zeker. Wanneer hy zijn laatste vredesaan
bod heeft gedaan, heeft hij ook zijn laat
sten oorlog gevoerd nooit weer zal hij
in staat zijn zich de weelde te permitteeren
van den eenzijdigen stryd, dien de bullebak
altijd kiest. De macht der democratie in
Engeland en Frankrijk, geholpen door hen,
die de vrijheid liefhebben over de geheele
wereld, heeft de beslissing uit zijn handen
genomen, zij hebben besloten een einde te
maken aan Hitier. Hij heeft zijn eigen
grafrede uitgesproken."
In een commentaar op Hitiers
schrijft het Amerikaansche blad
Washington Star: „De vrede wordt
naderbij gebracht door deze bittere
spraak tot een marionettenryksdag"
New-Yorkpost zegt: „Er zal in dit land de
levendige indruk heerschen, dat Hitiers
nieuwe fanfare van beloften en dreige
menten nauwelijks een grondslag vormt
voor orde op het vasteland.
DeNewYorkTimes achtte de rede
van Hitier er meer op berekend de geal
lieerden te ergeren dan hen aangenaam te
stemmen. HU heeft vrede noodig, omdat hy
goede reden heeft te twUfelen aan zyn be
wering. dat Duitschland een lange blokkade
kan overleven en omdat hy goede reden
heeft te vreezen voor den uiteindelUken toorn
van het Duitsche volk, wanneer het eens
opnieuw zal ontdekken, dat het opnieuw
gevoerd is in een donker dal van rampen
en genoodzaakt zal zUn te lyden geUjk van
1914-1918.
NewYork He raid Tribune
spreekt over een „nieuwe redevoering van
Hitier".
rede
de
niet
toe-
De
Duitsche geschiedenis niet meer worden
herhaald.
Ik twyfel er geen seconde aan dat
Duitschland zal zegevieren. Slechts een ding
is zeker, nog nooit in de wereldgeschiedenis
zijn er twee overwinnaars geweest. Wel dik
wijls alleen overwonnenen.
Mogen thans die volken en hun leiders
het woord nemen, die van gelijke meening
zUn. En mogen zij die meenen dat in den
oorlog een betere oplossing ligt, myn hand
terugstooten. Als Führer van het Duitsche
volk en kanselier van het rijk, kan ik in dit
oogenblik God slechts danken dat Hy ons
in den eersten zwaren strijd om ons recht
zoo wonderbaarlijk heeft gezegend. En Hem
slechts bidden dat Hij ons en alle anderen
den juisten weg laat vinden opdat niet
slechts het Duitsche volk, doch geheel
Europa een nieuw geluk van den vrede ten
deel zal vallen.
Minister Eden heeft gisteravond een radio
rede uitgesproken, waarin hy o.m. zeide:
„Het antwoord van het Britsche ryk op de
groote zaak kan eenvoudig gesteld worden,
het toont de gemeenschappelijke vastbe'
radenheid. dat de heerschappij van het ge
weld moet eindigen, dat de eeuwige bedrei
ging van de vrijheid der naties, groote en
kleine, moet worden weggenomen. Het Brit
sche rijk is bereid zijn geheele kracht daar
aan te wijden.
Donkere dagen mogen voor ons liggen,
maar met het bezielende antwoord nog klin
kend in onze ooren, van millioenen, die met
ons denken en voelen en aan onze zyde stry
den, kunnen wij niet twijfelen aan het uit
eindelijk resultaat.
Geen haat of overheerschingslust beweegt
ons, maar er zijn problemen van wijder
strekking dan de grijzen van het rijk, er
zyn momenten in de geschiedenis, dat de
geest zelve van den mensch op het spel
staat Dit is zoo'n moment".
Minister-president Daladier heeft gister
in de commissie van buitenlandsche zaken
van den toestand, waarna een communiqué
werd uitgegeven, waarin wordt gezegd, dat
de minister-president antwoord heeft gege
ven op een vragenlijst, welke hem door den
voorzitter van de commissie, Henry Beren-
ger, werd voorgelegd uit naam van zUn
collega's. De uiteenzetting van den minister
president muntte uit door helderheid.
Na zyn voldoening te hebben uitgespro
ken over het feit, dat hij met de commissie
kon meewerken, heeft de minister-president
een uiteenzetting gegeven van den interna
tionalen toestand sedert het openen van de
vijandelijkheden. Hij gaf een overzicht van
het Duitsch-Poolsche conflict in het licht
van de pogingen van Frankryk en Engeland
een vreedzame oplossing tot stand te bren
gen en toonde aan hoe deze pogingen, als
ook de pogingen van de Italiaansche regee
ring, zijn afgestuit op de kwade trouw van
de Duitsche regeering. Spr. kondigde aan,
dat binnenkort een blauwboek hierover zal
worden uitgegeven.
Vervolgens sprak Daladier over den
diplomatieken toestand en gaf de resultaten
aan, welke door de Fransche regeering zijn
bereikt, en gaf hij nadere bijzonderheden
over de politiek ten aanzien van Rusland,
Japan, Turkije, den Balkan en de neutrale
mogendheden. Hij wees op het realistische
van deze politiek, welke alleen gericht is op
et hoogste belang van het land. De minis
ter-president toonde aan, hoe de Fransche
diplomatie in het Verre Oosten zich onmid
dellijk heeft aangepast aan den nieuwen
toestand, en wees op de beginselen, welke
in den Balkan worden toegepast in samen
werking met Engeland en Turkije. Ook zette
hij uiteen hoe de neutraliteit van de niet-
oorlogvoerenden angstwekkend wordt ge
handhaafd.
De minister-president verklaarde, dat
overal ter wereld groote sympathie wordt
ondervonden voor de Fransche en Britsche
volken, die broederlijk samen stryden in
den wil tot overwinnen om een einde te
maken aan de heerschappij van den aanval,
met de verplichting iedere zes maanden te
moeten mobiliseeren.
Beiden willen een duurzamen vrede, wel
ke iedere overheersching in Europa uitsluit
en moet alleen gebaseerd zijn op het recht
der volken en de vryheid. Frankryk en En
geland zullen de wapenen slechts neerleg
gen, wanneer dit bereikt zal zijn.
Tenslotte zeide Daladier, dat het plicht is
zich de Soldaten aan het front waardig te
toonen.
De uiteenzetting van Daladier werd door
de leden van de commissie met applaus be
groet en de voorzitter beloofde den minis
ter-president de medewerking van de com
missie tot de overwinning zal zyn behaald.
Vervolgens gaf Daladier antwoord op
vragen omtrent nadere byzonderheden,
welke werden gevraagd en tenslotte w|rd
besloten het contact tusschen de commissie
en de regeering te handhaven.
CHAMBERLAIN ZAL ANTWOORDEN.
De diplomatieke redacteur van Press Assch
ciation schryft, dat Chamberlain de volgende
week van de eerste gelegenheid, die zich
voordoet, gebruik zal maken, om in het
Lagerhuis een verklaring af te leggen, waar
in de meening der Britsche regeering over
de rede van Hitier zal worden uiteengezet.
ROOSEVELT EN DE OORLOG.
Het departement van buitenlandsche za«
ken heeft geweigerd commentaar te leveren
op een suggestie, die, naar vermeld wordt,
uit gezaghebbende bron te Berlyn gedaan is
en volgens welke Hitier in een wapenstil
stand zou toestemmen indien Roosevelt daar
toe een voorstel zou doen.
Van officieele zyde wordt verklaard, dat
hieromtrent geen bericht uit Berlyn ont
vangen is.
In welingelichte kringen acht men het
niet waarschUnlyk, dat de president een
wapenstilstand zal voorstellen, tenzy hy
tevoren de officieele zekerheid zou hebben,
dat Frankryk en Engeland er mede zouden:
instemmen. Hy zal, zegt men, zich niet lee-
nen voor een actie van Hitier, die tot effect
zou hebben, dat de schuld voor het voort
duren van den oorlog op de geallieerden ge
worpen zou worden.
Tegenover journalisten heeft Roosevelli
gistermiddag verklaard, dat hy geen ge
legenheid heeft gehad om naar Hitiers
rede te luisteren.
DE REACTIE VAN DE
NEW YORKSCHE BEURS.
De oorlogseffecten zyn in Wallstreefc
opgeloopen na de redevoering van Hitier,
Bethlehem Steel sprong bij opening vier)
punten omhoog en vele andere aandeeleni
van staalfabrieken, chemische onderne
mingen en vliegtuigfabrieken liepen even
eens op.
DE HOUDING VAN TURKIJE.
Volgens het omroepstation te Rome is te
Ankara officieel verklaard, dat Turkije neu
traal zou blyven, zelfs als de Sovjet-Unie
aan den oorlog zou gaan deelnemen.
Volgens het omroepstation werd in deze
verklaring verder gezegd: „Het verdrag met
Rusland zou op geen enkele wyze schade
toebrengen aan de bestaande vriendschap
pelijke betrekkingen tusschen TurkUe en
Engeland".
HET FRANSCHE OORLOGS-
COMMUNIQUE.
Het gisteravond uitgegeven oorlogs
communiqué luidt als volgt:
Op talrijke deelen van het front activi
teit der lichte elementen bij het met elkan
der in contact komen. Een aanval op eeni
van onze posten in de streek ten westen
van Wissembourg werd afgeslagen."
DE DUITSCHE MEDEDEELING
BETREFFENDE DE IROQUOIS.
In een verklaring betreffende de mede-
deeling der Duitsche marine aan de Ver-
eenigde Staten ten aanzien van het s.s,
Iroquois zegt de Britsche admiraliteit?
„Het is verwonderlijk, dat een officier van-
de vroegere Duitsche vloot als admiraal
Rader zijn uniform vernedert door zich te
leenen tot zulk een laagheid". Verwijzende
naar de suggestie, vervat in de woorden
„een herhaling van de omstandigheden, die
het verlies van de Athenia kenmerkten'',
zegt de admiraliteit: „De Athenia werd
natuurlijk tot zinken gebracht door een
Duitsche duikboot, hetgeen duidelyk werd
gezien door verantwoordelijke overleven
den, terwijl geen Britsche duikboot zichi
binnen een afstand van verscheidene hon
derden mijlen bevond. Het feit, dat een
dergelijke suggestie is gedaan door de
Duitsche regeering heeft ons eens te meer
in staat gesteld de crimineele methoden
van de nat.-soc. politieke denkbeelden te
begrijpen en af te meten.'*
DE RUSSISCH-LITAUSCHE
ONDERHANDELINGEN.
De onderhandelingen tusschen de Sovjet-
Unie en Litauen zullen heden te Moskou
hervat worden. De onderhandelingen be
treffen niet slechts het plan voor een pact
van wederzijdschen bijstand en economi
sche vraagstukken, doch ook de herziening
van het Russich-Litausche vredesverdrag
van 1920. Volgens dit verdrag zou Wilna de
hoofdstad van Litauen worden, doch thans
zal als gevolg van den gewyzigden toestand
de grens herzien worden. Het algemeene
oordeel in politieke kringen te Kaunas is,
dat het scheppen van Sovjet-Russische mili
tair-strategische bases aan de Oostzee een
tegen Duitschland gerichte zet is.
De correspondent van de Lietuvo Aidas te
Berlijn schrijft, dat men in Duitsche kringen
steun blyft geven aan de Litausche these,
welke regeling wenscht van het vraagstuk-
Wilna door onderhandelingen, zelfs indien
deze lang zouden duren. De autoriteiten
spreken de hoop uit, dat de Litausche regee
ring door op te treden als souvereine natie
en als onafhankelyke staat, rekening zal
houden met de vriendschappelyke betrek
kingen voor de vreedzame Duitsch-Litausche
grenzen. Zij zijn ervan overtuigd, dat Li
tauen geen enkele verplichting op zich zal
nemen, die een schaduw kan werpen op de
betrekkingen van goede nabuurschap met
Duitschland.
JAPAN EN DE ERKENNING DER
POOLSCHE REGEERING.
Op de vraag of Japan de nieuwe Poolsche
regeering, welke te Parijs is gevormd, zou
erkennen, heeft de woordvoerder van het
ministerie van buitenlandsche zaken tegen
over de vertegenwoordigers der buitenland
sche bladen verklaard, dat er geen sprake
is van erkenning, daar de JajJansche regee
ring nooit de erkenning van de oude Pool
sche regeering heeft ingetrokken.
BENESJ NAAR PARIJS.
Benesj kwam gisteravond uit Londen
in Parys aan.