Hitiers rede in den Rijksdag. persstemmen. i Over de vredesvoorstellen van tvveepk blad. !ft^nverscSntdV00rtte zetten- Het Radiorede van Eden. EEN VERKLARING VAN DALADIER. v,ot uitvoerige ver- iBjr«iiii»iiiMmschrijft de Daily Telegraoh slag ,i,ing van het uitvoerige Ter a8" rede dat wij nog onder de ifons vorig nummerkon; ienn be«chouWiJi!!ndeWeg de Führer de „on- ^itvoerintfebelofte" welke z.i. een der oor- onbegrijpelijk® drieste op- ^PoTen^waT. HU "ide niet over van p°.,...„;ncrhe en Wit-Russische **en Zn Polen was. HU (reden va nekrainsche en het 1°' der te willen spreken welke in- Rusland lagen, maar sprak teressen bU honderdduizenden Duit- jicilot .Vfln polen zUn vervolgd en uitge- over schers die m over de is nog roeid- Engelschman in 1598 Wat een der Polen schreef —6 ^baarlïerd HU herinnerd aan den over- niet verbete™ntzi yan de Polen han on- last «elke Da s dat de Duitsche VOor- dervonden e regeling beantwoord stellen tot een mobüisatie Toen de Poien *trie\ Z geduld als een uiting van bet w karakteriseerden heeft Duitschland ^akt® rniPtigd en daarmee een der meest poien vernie s yan Versaiues terzijde 0nzinm8e daaen gesteid. vervoigens de verhouding tot Hij besprak ver Hp vprschinen- pusland en wees daarbU op de verschillen jiisim*- leisels, maar nu men elkander de/egiMs* eerbiedigt vervalt iedere reden r^en vijandelijke houding. Het pact met v08 «1 beide staten den vrede brengen RUtn gelukkige, duurzame samenwerking 6,1 »Wk maken. Zy zullen gemeenschappe- JSt eenlge gevaarlUke plaatsen m Europa W 1 "r dreigend karakter ondoen en ieder Tztin gebied bijdragen tot de welvaart 1 aar wonende menschen en daardoor ïden Europeesche vrede, met Sovjet-Rus- fU jS een duidelüke grens der weder- Ssche belangengebieden getrokken, met besluit, ieder op zijn deel te zorgen 1 or de rust en de orde en alles te verhin deren, wat den anderen partner schade zou kunnen toebrengen. *u" Doel en taak. De bedoelingen en taken, welke voort vloeien uit het ineenvallen van den Poolschen staat, zijn daarbij voor zoover het de Duitsche belangensfeer betreft, ongeveer de volgende: 1. De vaststelling van een rijks grens, welke aan de historische theo- grafische en economische voorwaarden recht doet varen. 2. De pacificatie van het geheele ge bied in den zin van het tot stand bren gen van een dragelijke rust en orde; 3. De absolute garantie van de vei ligheid, niet alleen van het rUksgebied doch van de geheele belar.genzone; 4. De nieuwe ordening, nieuwe op bouw van het economische leven, van het verkeer en daarmede ook de cul- tueele en beschavingsontwikkeling. 5. Als belangrijkste taak evenwel: een nieuwe ordening van de ethnografi- sche toestanden, d.w.z. een verhuizing der nationaliteiten, zoo, dat zich aan het slot van de ontwikkeling betere schei dingslijnen voordoen dan thans het ge val is. In dezen zin gaat het niet om een pro bleem, dat tot dit gebied is beperkt, doch om een taak, welke veel meer omvattend is. Want het geheele O. en Z.O. van Europa is ten deele vol van een onhoudbare versnippering van de Duitsche volksgroepen. Juist hierin ligt een reden en een oorzaak van voortdu rende stoornissen tusschen de staten. In het tijdvak van het nationaliteiten beginsel en de rassengedachte is het een utopie te gelooven, dat men deze leden van een volk van hooge waarde zonder meer zou kunnen assimileeren. Daarom behoort het tot de taken van een ver ziende ordening van het Europeesche leven hier verhuizingen te organiseeren, teneinde op deze wijze althans een deel van de Europeesche conflictstoffen weg te nemen. Duitschland en de Unie der Sovjet republieken zijn overeengekomen, el kander hierbij wederzijds te steunen. De regeering van het Duitsche ryk zal daarbij nimmer toegeven dat de daarbü ontstaande Poolsche rompstaat op eeni- gerlei wijze een onrust zou worden voor rijk zelf of zelfs ook maar een bron van verstoring tusschen het Duitsche ryk en Sovjet Rusland. men^')eC"t^eercle verv°lgens het feit, dat bestas 6®vluchte regeering nog steeds als schnm beschouwt en maakte eenige bond Pere 0Pmerkingen over den Volkeren- volk ve-de bU. tegenover het Duitsche van vJJn '8 woord verpand, het verdrag luurliit terzijde te stellen en het na- H)K levensrprhf o r»»-. rv.:*-,. „ui j groot» n ®vensrecht aan Duitschland als ik dit lp3 16 ^rug te §even- De mate, waarin ^anneerVafiSrecllt garandeer, is bescheiden. Maken nn u m'^'oen Engelschen aanspraak k'iometpr /et recHt, 40 millioen vierkante kat Eepn er ,aarde te beheerschen, dan is schers hp,nret;ht- wanneer 82 millioen Duit- küometer t, 1 °Peisch®n binnen 800.000 bouwen en daar bun akkers te be- wanneer Un handwerk te verrichten. En koloniaal eischen> da* men hun 116 Was Rn, teruggeeft, dat eens het hun- 'k heb nCn beb ik bij alle eischen, ^visies eerst Pt8euteld.' steeds geprobeerd, de ^derhandeline ,®iken iangs den weg van rnen'chheid r. een geluk voor de 8eiukt ij 20_^n geen ongeluk, dat het mu iasting van'v,Cr bmnenlandsch politieke be- Waze 0nmA„'emde staatslieden de meest VersaiHp. 1J den van het verdrag °P Vreedzame wijze ter zijde nUdog Wennli6 vervolgens de Duitsche u>tschland Po r neutrale staten met welke at met vele geschillen heeft en zeide ««sloten. a en niet-aanvalspacten zijn seif1 geprobeerd hU: het nieuwe ryk h« !p «»et Nedpri' traditioneele vriend- rgenonien en "sscben dt beide landen Pon en ook geen nieuwe gescha- Uitvoerig zette hij uiteen hoe hij alles ge daan had om de verhouding tot Frankrijk te verbeteren. Nadat Frankrijk het Saar-pro- bleem loyaal had opgelost is iedere Duitsche eisch tegen Frankrijk weggevallen en ook het probleem Elzas-Lotharingen komt niet meer ter sprake. Ik heb, aldus Hitier, Frank rijk steeds gevraagd de oude vUandschap te begraven en getracht de gedachte aan een erfelyke vyandschap uit te roeien. Hij roem de vervolgens de prestaties van Frankrijks volk en Frankrijks leger. Een toenadering tot Engeland is mislukt omdat, aldus Hitier, een deel der Britsche staatslieden en journalisten mij persoonlijk een hevige vijandschap toedroeg. Ik geloof thans nog, dat een werkelijke vrede in Europa en de wereld kan bestaan, wanneer Duitschland en Engeland tot over eenstemming komen. Tenslotte heb ik gepoogd, de betrekkingen tusschen Duitschland en de Sovjet-Unie op een vriendschappelijken grondslag te bren gen. Dank zij het begrip van Stalin, is thans ook dit gelukt. Alleen hij, die ordelijke toestanden in Europa haat en wanorde ver langt, kan deze handeling veroordeelen. Het werkt belachelijk wanneer een staats man of een journalist in gloeiende bewoor dingen eischt, dat het regime in een ander land in naam van de democratie of iets der gelijks vernietigd moet worden. De uitvoe ring van deze roemvolle woorden is iets an ders. Zes weken, neen, veertien dagen trom melvuur en de heeren oorlogspropagandis ten zouden spoedig tot een andere opvatting komen. Het Polen van het Verdrag van Versailles zal nooit meer opstaan. Dit garandeeren twee der grootste staten der aarde. Het vraagstuk van het herstel van een Pool schen staat kan niet worden opgelost door een oorlog in het Westen, doch alleen door Rusland en Duitschland. De vraagstukken die hier opgelost moeten worden, zün een arbeid van tientallen jaren en dit kan niet geschieden aan de conferentietafel of in redactiebureaux. In den laatsten tijd is door niets bewezen, dat de westelijke democra tieën in staat zijn tot een herstel van derge lijke geordende toestanden. Engeland zal nog zeer veel te doen hebben voor het in zijn protectoraat Palestina kan wijzen op gelyke toestanden als Duitschland tot stand heeft gebracht in het protectoraat Bohemen en Moravië. Indien deze oorlog werkelijk wordt ge voerd om Duitschland een nieuw regime te geven, d.w.z. het huidige rijk stuk te slaan en een nieuw Versailles te scheppen, dan zullen millioenen menschen doelloos wor den geofferd, want het Duitsche rijk zal niet ineenstorten en een tweede Versailles zal niet ontstaan. En zelfs, wanneer na een oor log van drie, vier of acht jaar, een tweede Versailles zou ontstaan, dan zou dit een bron van nieuwe conflicten zijn. Hitier gaf vervolgens een overzicht van de Duitsche doelstellingen, zooals dat reeds in ons vorig nummer is opgenomen. By de bespreking van de humaniseering van den oorlog heeft hij ten slotte zyn oor deel over den stryd aan het Westfront uit gesproken en daarover o.a. gezegd: Het in stand houden van de huidigen toe stand in het Westen is ondenkbaar. lederen dag zal snel stijgende offers kosten. Eens zal misschien Frankryk voor het eerst Saar- brücken beschieten en vernietigen. De Duit sche artillerie zal dan van haar zijde uit wraak Mulhausen in puin schieten. Frank rijk zelf zal dan weer als wraak Karlsruhe onder het vuur van zyn kanonnen nemen en Duitschland weer Straatsburg. Dan zal de Fransche artillerie naar Freiburg schie ten, en de Duitsche naar Kolmar of Schlett- stadt. Men zal dan verder reikend geschut opstellen, en aan beide zijden zal de vernie ling steeds verder om zich heen grypen. En wat tenslotte door het verdragend geschut, niet meer te bereiken zal zyn, zullen de vliegers vernielen. Dit alles zal zeer interes sant zyn voor een bepaalde internationale journalistengroep en zeer nuttig voor de fa brikanten van vliegtuigen, wapens en mu nitie e.d., doch verschrikkelUk voor de slachtoffers. En deze strijd der vernieling zal zich niet beperken tot het vaste land, neen, hij zal verder gaan over zee. Er be staan thans geen eilanden meer en het Euro peesche volksvermogen zal in granaten uit eenbarsten, terwijl de volkskracht zal leeg bloeden op de slagvelden. Eens evenwel zal tusschen Duitschland en Frankryk toch weer een grens bestaan. Slechts zullen er dan inplaats van de bloeien de steden puinhoopen en eindelooze begraaf plaatsen liggen. De heer Churchill c.s. mag deze opvatting nu rustig uitleggen als zwakte of lafheid. Ik leg deze verklaring slechts af, omdat ik be- grypelUkerwys ook myn volk dit leed wil besparen. Mocht evenwel de opvatting van den heer Churchill en zyn aanhang succes hebben, dan zal deze verklaring myn laatste zijn geweest. Dan zullen wU stryden. Noch geweld van wapenen, noch de tyd zullen Duitschland be dwingen. Een November 1918 zal in de Over de vredesvoorstellen van Hitier schrijft deDailyTelegraph „In het licht van het verleden van Hitier kan men zyn plotselingen yver voor ontwapening afschaffing van duikbooten en bombarde mentsvliegtuigen en voorkoming van den oorlog tegen vrouwen en kinderen onmo- gelijk als iets anders dan als walgingwek kende huichelarij beschouwen. De wille keurige verwoestingen en afslachtingen, die zijn luchtmacht onder de burgers van Polen heeft aangericht, toonen zijn onop rechtheid genoegzaam aan. Indien de we reld de wapenen moet neerleggen, moeten de moordenaars beginnen. Hitier mag trachten de schuld voor den oorlog op het „Joodsche kapitalisme en internationale journalisme" te schuiven, doch de wereld laat zich niet bedriegen. De schuld ligt by de dynamische evolutie, zooals hij het noemt, waardoor Europa verscheurd sedert hij aan het bewind kwam. Die evo- lutie heeft toestanden geschapen, waarin het bestaan ondraaglijk is geworden. Zij heeft zelfs den oorlog tot het minst ver- schrikkelyke alternatief gemaakt. De Daily Herald schrijft: „Laat Hitier zijn troepen uit Polen terugtrekken, laat hem erin toestemmen, dai op de con ferentie, welke hij voorstelt, het herstel van Polen en Tsjecho-Slowakije als eerste punt op de agenda zal komen. Op een dergelijke grondslag zou een werkelijke conferentie, waarvoor ook de groote neu trale mogendheden zouden kunnen worden uitgenoodigd, mogelyk zijn. Doch er kan geen vrede zijn, die slechts de vruchten van den aanval moet bevestigen". De Daily Mail zegt: „Als deze voor stellen de basis voor onderhandeling met een Duitsche regeering, die wij konden vertrouwen, zouden vormen, dan zouden wij met zekere reserves, zooals de terug trekking der Duitsche troepen uit Polen, „ja" kunnen antwoorden. Tot Hitier en zijn nazigenooten zal „neen" gezegd worden. De Times constateert, dat Hitier geen verwachtingen teleurgesteld heeft en zegt, dat er in de z.g. voorstellen veel is, dat plausibel klinkt. Zij zijn ten deele ont leend aan vroegere verklaringen van ge allieerde staatslieden. Chamberlain, Hali fax en anderen hebben zich herhaaldelijk bereid verklaard tot onderhandelingen over vraagstukken van den handel, de grondstoffen en de koloniale politiek. Doch Hitiers opvatting van het begrip Lebens raum, die verovering en overheersching en verraad beteekent heeft de verkondi ger van den vrede verslagen. Zy hebben thans niet te doen met de voorwaarden van Hitier, maar met Hitier zelf en met zijn verleden. Juist omdat Hitier en het Hit lerisme, het gebruik van geweld en bedrog in de internationale betrekkingen, een onoverkomelijke hindernis voor onderhan delingen over een waren vrede vormen, hebben zij thans besloten, niet te rusten voor de weg naar den vooruitgang door verzoening, gerechtigheid en goede trouw voor goed geëffend is. Het eerste Engelsche dagblad, dat com mentaar levert op de redevoering van Hitier is de Evening Standard van lord Beaverbrook met een nadrukkelijk hoofdartikel onder het opschrift: „Neen". Het blad schrijft, dat de redevoering niets nieuws heeft geboden en dat derhalve het antwoord van Engeland en Frankryk reeds bekend is. Na een ontleding van talrijke leemten en inconsequenties in Hitiers ar gumenten en verontschuldigingen schrijft het blad: „Het kan zijn, dat Hitier spoedig in plaats van vrede voor te stellen, er naar toe zal kruipen, maar toch is één ding zeker. Wanneer hy zijn laatste vredesaan bod heeft gedaan, heeft hij ook zijn laat sten oorlog gevoerd nooit weer zal hij in staat zijn zich de weelde te permitteeren van den eenzijdigen stryd, dien de bullebak altijd kiest. De macht der democratie in Engeland en Frankrijk, geholpen door hen, die de vrijheid liefhebben over de geheele wereld, heeft de beslissing uit zijn handen genomen, zij hebben besloten een einde te maken aan Hitier. Hij heeft zijn eigen grafrede uitgesproken." In een commentaar op Hitiers schrijft het Amerikaansche blad Washington Star: „De vrede wordt naderbij gebracht door deze bittere spraak tot een marionettenryksdag" New-Yorkpost zegt: „Er zal in dit land de levendige indruk heerschen, dat Hitiers nieuwe fanfare van beloften en dreige menten nauwelijks een grondslag vormt voor orde op het vasteland. DeNewYorkTimes achtte de rede van Hitier er meer op berekend de geal lieerden te ergeren dan hen aangenaam te stemmen. HU heeft vrede noodig, omdat hy goede reden heeft te twUfelen aan zyn be wering. dat Duitschland een lange blokkade kan overleven en omdat hy goede reden heeft te vreezen voor den uiteindelUken toorn van het Duitsche volk, wanneer het eens opnieuw zal ontdekken, dat het opnieuw gevoerd is in een donker dal van rampen en genoodzaakt zal zUn te lyden geUjk van 1914-1918. NewYork He raid Tribune spreekt over een „nieuwe redevoering van Hitier". rede de niet toe- De Duitsche geschiedenis niet meer worden herhaald. Ik twyfel er geen seconde aan dat Duitschland zal zegevieren. Slechts een ding is zeker, nog nooit in de wereldgeschiedenis zijn er twee overwinnaars geweest. Wel dik wijls alleen overwonnenen. Mogen thans die volken en hun leiders het woord nemen, die van gelijke meening zUn. En mogen zij die meenen dat in den oorlog een betere oplossing ligt, myn hand terugstooten. Als Führer van het Duitsche volk en kanselier van het rijk, kan ik in dit oogenblik God slechts danken dat Hy ons in den eersten zwaren strijd om ons recht zoo wonderbaarlijk heeft gezegend. En Hem slechts bidden dat Hij ons en alle anderen den juisten weg laat vinden opdat niet slechts het Duitsche volk, doch geheel Europa een nieuw geluk van den vrede ten deel zal vallen. Minister Eden heeft gisteravond een radio rede uitgesproken, waarin hy o.m. zeide: „Het antwoord van het Britsche ryk op de groote zaak kan eenvoudig gesteld worden, het toont de gemeenschappelijke vastbe' radenheid. dat de heerschappij van het ge weld moet eindigen, dat de eeuwige bedrei ging van de vrijheid der naties, groote en kleine, moet worden weggenomen. Het Brit sche rijk is bereid zijn geheele kracht daar aan te wijden. Donkere dagen mogen voor ons liggen, maar met het bezielende antwoord nog klin kend in onze ooren, van millioenen, die met ons denken en voelen en aan onze zyde stry den, kunnen wij niet twijfelen aan het uit eindelijk resultaat. Geen haat of overheerschingslust beweegt ons, maar er zijn problemen van wijder strekking dan de grijzen van het rijk, er zyn momenten in de geschiedenis, dat de geest zelve van den mensch op het spel staat Dit is zoo'n moment". Minister-president Daladier heeft gister in de commissie van buitenlandsche zaken van den toestand, waarna een communiqué werd uitgegeven, waarin wordt gezegd, dat de minister-president antwoord heeft gege ven op een vragenlijst, welke hem door den voorzitter van de commissie, Henry Beren- ger, werd voorgelegd uit naam van zUn collega's. De uiteenzetting van den minister president muntte uit door helderheid. Na zyn voldoening te hebben uitgespro ken over het feit, dat hij met de commissie kon meewerken, heeft de minister-president een uiteenzetting gegeven van den interna tionalen toestand sedert het openen van de vijandelijkheden. Hij gaf een overzicht van het Duitsch-Poolsche conflict in het licht van de pogingen van Frankryk en Engeland een vreedzame oplossing tot stand te bren gen en toonde aan hoe deze pogingen, als ook de pogingen van de Italiaansche regee ring, zijn afgestuit op de kwade trouw van de Duitsche regeering. Spr. kondigde aan, dat binnenkort een blauwboek hierover zal worden uitgegeven. Vervolgens sprak Daladier over den diplomatieken toestand en gaf de resultaten aan, welke door de Fransche regeering zijn bereikt, en gaf hij nadere bijzonderheden over de politiek ten aanzien van Rusland, Japan, Turkije, den Balkan en de neutrale mogendheden. Hij wees op het realistische van deze politiek, welke alleen gericht is op et hoogste belang van het land. De minis ter-president toonde aan, hoe de Fransche diplomatie in het Verre Oosten zich onmid dellijk heeft aangepast aan den nieuwen toestand, en wees op de beginselen, welke in den Balkan worden toegepast in samen werking met Engeland en Turkije. Ook zette hij uiteen hoe de neutraliteit van de niet- oorlogvoerenden angstwekkend wordt ge handhaafd. De minister-president verklaarde, dat overal ter wereld groote sympathie wordt ondervonden voor de Fransche en Britsche volken, die broederlijk samen stryden in den wil tot overwinnen om een einde te maken aan de heerschappij van den aanval, met de verplichting iedere zes maanden te moeten mobiliseeren. Beiden willen een duurzamen vrede, wel ke iedere overheersching in Europa uitsluit en moet alleen gebaseerd zijn op het recht der volken en de vryheid. Frankryk en En geland zullen de wapenen slechts neerleg gen, wanneer dit bereikt zal zijn. Tenslotte zeide Daladier, dat het plicht is zich de Soldaten aan het front waardig te toonen. De uiteenzetting van Daladier werd door de leden van de commissie met applaus be groet en de voorzitter beloofde den minis ter-president de medewerking van de com missie tot de overwinning zal zyn behaald. Vervolgens gaf Daladier antwoord op vragen omtrent nadere byzonderheden, welke werden gevraagd en tenslotte w|rd besloten het contact tusschen de commissie en de regeering te handhaven. CHAMBERLAIN ZAL ANTWOORDEN. De diplomatieke redacteur van Press Assch ciation schryft, dat Chamberlain de volgende week van de eerste gelegenheid, die zich voordoet, gebruik zal maken, om in het Lagerhuis een verklaring af te leggen, waar in de meening der Britsche regeering over de rede van Hitier zal worden uiteengezet. ROOSEVELT EN DE OORLOG. Het departement van buitenlandsche za« ken heeft geweigerd commentaar te leveren op een suggestie, die, naar vermeld wordt, uit gezaghebbende bron te Berlyn gedaan is en volgens welke Hitier in een wapenstil stand zou toestemmen indien Roosevelt daar toe een voorstel zou doen. Van officieele zyde wordt verklaard, dat hieromtrent geen bericht uit Berlyn ont vangen is. In welingelichte kringen acht men het niet waarschUnlyk, dat de president een wapenstilstand zal voorstellen, tenzy hy tevoren de officieele zekerheid zou hebben, dat Frankryk en Engeland er mede zouden: instemmen. Hy zal, zegt men, zich niet lee- nen voor een actie van Hitier, die tot effect zou hebben, dat de schuld voor het voort duren van den oorlog op de geallieerden ge worpen zou worden. Tegenover journalisten heeft Roosevelli gistermiddag verklaard, dat hy geen ge legenheid heeft gehad om naar Hitiers rede te luisteren. DE REACTIE VAN DE NEW YORKSCHE BEURS. De oorlogseffecten zyn in Wallstreefc opgeloopen na de redevoering van Hitier, Bethlehem Steel sprong bij opening vier) punten omhoog en vele andere aandeeleni van staalfabrieken, chemische onderne mingen en vliegtuigfabrieken liepen even eens op. DE HOUDING VAN TURKIJE. Volgens het omroepstation te Rome is te Ankara officieel verklaard, dat Turkije neu traal zou blyven, zelfs als de Sovjet-Unie aan den oorlog zou gaan deelnemen. Volgens het omroepstation werd in deze verklaring verder gezegd: „Het verdrag met Rusland zou op geen enkele wyze schade toebrengen aan de bestaande vriendschap pelijke betrekkingen tusschen TurkUe en Engeland". HET FRANSCHE OORLOGS- COMMUNIQUE. Het gisteravond uitgegeven oorlogs communiqué luidt als volgt: Op talrijke deelen van het front activi teit der lichte elementen bij het met elkan der in contact komen. Een aanval op eeni van onze posten in de streek ten westen van Wissembourg werd afgeslagen." DE DUITSCHE MEDEDEELING BETREFFENDE DE IROQUOIS. In een verklaring betreffende de mede- deeling der Duitsche marine aan de Ver- eenigde Staten ten aanzien van het s.s, Iroquois zegt de Britsche admiraliteit? „Het is verwonderlijk, dat een officier van- de vroegere Duitsche vloot als admiraal Rader zijn uniform vernedert door zich te leenen tot zulk een laagheid". Verwijzende naar de suggestie, vervat in de woorden „een herhaling van de omstandigheden, die het verlies van de Athenia kenmerkten'', zegt de admiraliteit: „De Athenia werd natuurlijk tot zinken gebracht door een Duitsche duikboot, hetgeen duidelyk werd gezien door verantwoordelijke overleven den, terwijl geen Britsche duikboot zichi binnen een afstand van verscheidene hon derden mijlen bevond. Het feit, dat een dergelijke suggestie is gedaan door de Duitsche regeering heeft ons eens te meer in staat gesteld de crimineele methoden van de nat.-soc. politieke denkbeelden te begrijpen en af te meten.'* DE RUSSISCH-LITAUSCHE ONDERHANDELINGEN. De onderhandelingen tusschen de Sovjet- Unie en Litauen zullen heden te Moskou hervat worden. De onderhandelingen be treffen niet slechts het plan voor een pact van wederzijdschen bijstand en economi sche vraagstukken, doch ook de herziening van het Russich-Litausche vredesverdrag van 1920. Volgens dit verdrag zou Wilna de hoofdstad van Litauen worden, doch thans zal als gevolg van den gewyzigden toestand de grens herzien worden. Het algemeene oordeel in politieke kringen te Kaunas is, dat het scheppen van Sovjet-Russische mili tair-strategische bases aan de Oostzee een tegen Duitschland gerichte zet is. De correspondent van de Lietuvo Aidas te Berlijn schrijft, dat men in Duitsche kringen steun blyft geven aan de Litausche these, welke regeling wenscht van het vraagstuk- Wilna door onderhandelingen, zelfs indien deze lang zouden duren. De autoriteiten spreken de hoop uit, dat de Litausche regee ring door op te treden als souvereine natie en als onafhankelyke staat, rekening zal houden met de vriendschappelyke betrek kingen voor de vreedzame Duitsch-Litausche grenzen. Zij zijn ervan overtuigd, dat Li tauen geen enkele verplichting op zich zal nemen, die een schaduw kan werpen op de betrekkingen van goede nabuurschap met Duitschland. JAPAN EN DE ERKENNING DER POOLSCHE REGEERING. Op de vraag of Japan de nieuwe Poolsche regeering, welke te Parijs is gevormd, zou erkennen, heeft de woordvoerder van het ministerie van buitenlandsche zaken tegen over de vertegenwoordigers der buitenland sche bladen verklaard, dat er geen sprake is van erkenning, daar de JajJansche regee ring nooit de erkenning van de oude Pool sche regeering heeft ingetrokken. BENESJ NAAR PARIJS. Benesj kwam gisteravond uit Londen in Parys aan.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1939 | | pagina 7