I DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Finland zal zijn troepen van de
grens terugtrekken.
De belemmering van het transitoverkeer.
De laffe aanval op de Sliedrecht.
141e Jaargang
Finland bereid de Sovjet-
Russische eischen
in te willigen.
in
Verloven ingetrokken
district Leningrad.
De algemeerie toestand.
Tusschen hamer
en aambeeld.
D* „Spaarndam"
van de Holland-
\merika-Lijn.
M1RSS
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door bet geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DLR GF\v,'ONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0 25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Directeur: C. KRAK. Dinsdag 28 November 1939
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
De Finsche regeering heeft vergaderd en de Russische eischen besproken
en wat er in die vergadering over de houding van de Russen gezegd is,
zaI wel nimmer in Holland bekend worden.
Wel is bekend geworden wat de regeering officieel heeft besloten en dat is,
dat Finland bereid is zyn troepen op den door de Sovjetregeering ge-
wenschten afstand van de grens in Karelië terug te trekken, op voor
waarde, dat ook van de zijde der Sovjet-Unie een dergelijke maatregel
wordt genomen.
Men zal daarna de kwestie kunnen onderzoeken, hoewel er van Finsche
zjjde niet veel te onderzoeken is, omdat zooals de regeering in haar ant
woord op de Russische nota reeds mededeelde van Finsche zijde niet is
geprovoceerd en er geen enkel kanonschot is gelost, wat niet van de Russi
sche troepen aan de andere zijde van de grens kan gezegd worden.
De Finsche regeering heeft zich bereid verklaard een gemengde commissie
in te stellen om de kwestie nader te bekijken.
Intusschen wordt in Rusland de haatcampagne tegen Finland onverzwakt
voortgezet en heeft men daar allerlei patriotten in volksvergaderingen en
legerkringen laten betoogen, dat er desnoods aan de Finsche provocaties
met geweld een einde moet worden gemaakt.
Engeland en Frankrijk hebben de nieuwe maatregelen ter zee afge
kondigd, maar men blijkt in beide staten eenigszins onder den indruk van de
protesten der neutralen, zoodat in den beginne met groote consideratie te
werk zal worden gegaan.
Van de zoekgeraakte bemanning der Sliedrecht is niets meer vernomen,
zoodat moet worden aangenomen, dat deze opvarenden van een Hollandsch
schip, op weg naar een neutrale haven, tengevolge van een ongemotiveer
den en laffen aanval, een verschrikkelijken dood in de open sloepen hebben
gevonden waarin de Duitsche duikbootkapitein hen hulpeloos had achter
gelaten.
Uit Helsinki wordt gemeld: Na een
be-preking heeft de Finsche regeering
haar antwoord op de nota van de
regeering der Sovjet-Unie gepubli
ceerd. In het antwoord wordt vastge
steld, dat tjjdens de onderhandelin
gen, welke onlangs zijn gevoerd, de
Finsche regeering haar standpunt
reeds uiteen heeft gezet.
Verder wordt vastgesteld, dat van
Finsche zijde niet is geprovoceerd:
geen enkel Kanonschot werd gelost,
terwijl dit niet gezegd kan worden
van Sovjet-Russische zijde.
Toch verklaart de regeering van
Finlaad zich bereid haar troepen van
de grens op den door de Sovjet-Russi
sche regeering gewenschten afstand
terug te trekken, op voorwaarde, dat
van Sovjet-Russische zijde een soort
gelijke maatregel wordt genomen.
Het resultaat van het onderzoek.
hl haar antwoord op de Sovjet-Russische
nota meldt de Finsche regeering allereerst
het resultaat van het onderzoek dat zij heeft
hoen instellen naar het incident. Daaruit
blijkt, dat op 26 November van 15 uur 45
tot 16 uur 05 (Russischen tijd) gevuurd is in
de omgeving van het dorp Mainil op Rus
sisch gebied, van Finsche zijde heeft men
inderdaad een ploffing kunnen zien, die zich
voordeed op het plein van Mainil, op 8000
meter van de grens. Het onderzoek, dat door
de Finsche autoriteiten is ingesteld heeft in
staat gesteld te constateeren, dat de wapens,
d'e geschoten hadden, zich op ongeveer 1
t°t 1 y, K.M. ten zuidoosten van de plaats der
ontploffing bevonden. Waarnemingen be
treffende dit vuren werden trouwens opge
nomen in het blad der Finsche grenswach-
n °P het oogenblik waarop het incident
zich voordeed. De Finsche regeering spreekt
de veronderstelling uit, dat zich een onge
uit heeft voorgedaan en acht het bijgevolg
aar Plicht het Sovjet-Russische protest
Van de hand te wijzen.
Er waren alleen grenswachten.
Wat de toespelingen van Molotof betreft,
tegenover de Finsche delegatie toen die in
Moskou was, ten aanzien van de troepen
concentraties in de nabijheid van de grens,
verklaart de Finsche regeering, dat de
eenige elementen, die zich in dit gebied be
vinden, grenswachten zijn en dat er geen
artillerie is met een draagwijdte, welke over
de grens heen zou reiken. De Finsche regee
ring verklaart zich ten slotte bereid de ge
wapende elementen terug te trekken van de
grenslijn, wanneer de Sowjet-regeering tot
een gelijken stap besluit. Ook neemt de Fin
sche regeering no'a van de mededeeling, dat
de Sowjet-regeering niet het voornemen
heeft de beteekenis van het incident te over
drijven. De Finsche regeering stelt voor, dat
de grenscommandanten van de beide landen
op de Karelische landengte gemeenschappe
lijk overgaan tot een onderzoek ^paar de
feiten, die vermeld zijn door de Sowjet-
regeering, zulks in toepassing van de con
ventie van 24 September 1928.
Verklaring van veldmaarschalk
Mannerheim.
Veldmaarschalk Mannerheim, de voorzit
ter van den Finschen verdedigingsraad,
heeft gisteravond verklaard, dat de Russi
sche bewering klaarblijkelijk op een dwa
ling berust, aangezien de verst reikende
Finsche batterij (licht veldgeschut) op 20
K.M. van de grens ligt en de Finsche zware
artillerie op 50 K.M. afstand van de grens
is opgesteld, Mannerheim verklaarde voorts,
dat de Finsche troepen Zondag verzameld
waren voor een godsdienstoefening.
De Finsche pers heeft gistermiddag mel
ding gemaakt van de anti-Finsche betoogin
gen in Leningrad en men is hier niet over
verbaasd. Men is van meening, dat alles te
mooi in elkaar past, dan dat het niet tevoren
zou zijn georganiseerd. Volgens telefonische
berichten uit Leningrad zou reeds een uur
voor het zoogenaamde grensincident pam
fletten in de fabrieken uitgereikt zijn. Fin
land geeft een voorbeeld van kalmte, het
leven in de hoofdstad is normaal.
Wat de Finnen nog te hooren krijgen.
Het telegraafagentschap der Sovjet-Unie
meldt, dat de uitdaging der Finsche mili
taristische kliek de woede en verontwaar
diging heeft gewékt van de bevolking der
Sovjet-Unie. De arbeiders der Sovjet-Unie
keuren de nota der Sovjet-regeering volko
men goed en eischen, dat de provocateurs,
die alle gevoel 'voor maat hebben verloren,
eens flink op hun plaats zullen worden ge
zet.
De onbeschaamde daad der Wit-Finnen
heeft een diep verontwaardiging gewekt bij
de strijders en commandanten van het mili
taire district Leningrad.
Een soldaat van het Roode leger heeft een
in een toèspraak verklaard: Wij verzekeren
den bewoners van Leningrad, dat wij hun
vrede en arbeid in veiligheid zullen weten
te brengen tegen de aanvallen der Finsche
militaristische kliek.
Ook eenheden van de Russische Oostzee-
vloot hebben de bijeenkomsten gehouden,
waar moties werden aangenomen, inhouden
de, dat de „Finsche reactionnairen eer het te
laat is de noodige conclusies zullen trekken
uit de nota van de Sovjet-regeering".
Verontwaardigd over de provocatie van
de Finsche militaristische kliek hebben de
arbeiders van de electriciteitsbedrijven te
Moskou een resolutie aangenomen, waarin
zij verklaren: „geen enkele gebeurlijkheid
en geen enkele onverwachte situatie zal ons
overvallen. Ons Roode leger en het geheele
volk zijn op ieder oogenblik gereed een ver
pletterend antwoord te geven aan de ophit-
srs tot oorlog".
Generaal Meretschkofi, de
commandant van het Russische
district Leningrad, heeft alle
verloven ingetrokken en aan alle
officieren en manschappen bevel
gegeven, zich binnen 24 uur in
hun depots te melden.
Een overeenkomstig bevel werd onlangs
uitgeven voor de Russische Oostzeevloot
door haar bevelhebber, admiraal Tru-
bitsch. Ook wordt gemeld, dat in de buurt
van Leningrad manoeuvres van de lucht
macht op groote schaal worden gehouden,
waaraan zware bommenwerpers en jacht
vliegtuigen deelnemen.
HET FRANSCHE LEGERBERICHT.
Het Fransche legerbericht van gister
avond luidt:
Plaatselijke actie van de infanterie en
artillerie hedenochtend in het gebied ten
oosten van de Moezel -Van de rest van het
front valt niets bijzonders te melden.
EEN MIDDEL TEGEN MAGNETISCHE
MIJNEN.
Te Londen verklaart men met een zeer
groot vertrouwen, dat Groot-Britannië de
kwestie der magnetische mijnen beheerscht
en dat het land er zeker van kan zijn, dat die
mijnen niet veel langer nog een bedreiging
zullen vormen.
President Roosevelt heeft dezer dagen,
toen hij een gebeurtenis besprak, welke in
het a.s. voorjaar zal plaats vinden, de hoop
uitgesproken, dat de Europeesche oorlog
dan afgeloopen zou zijn.
Uit den verderen inhoud van het bericht
blijkt, dat de president daarvan nog alles
behalve overtuigd was en hij zal, wat dat
betreft, wel niet de eenige Amerikaan zijn.
In Europa en vooral in de neutrale
staten is men ook niet zoo optimistisch
gestemd en komt men meer en meer tot de
overtuiging, dat er zeer bijzondere en on
voorziene gebeurtenissen moeten plaats
vinden als deze groote volkerenstrijd binnen
afzienbaren tijd een einde zal nemen.
In de geallieerde staten en voornamelijk
in Engeland, schijnt men daarover in het
beginstadium van den oorlog heel anders
gedacht te hebben.
Men heeft daar min of meer verwacht,
dat alleen al het feit, dat het Britsche im
perium zich in de arena had begeven vol
doende zou zijn om het Duitsche volk te
doen begrijpen, dat het geen schijntje van
een kans had in dezen oorlog eenig succes
te behalen.
Dat volk zoo redeneerde men zou
in een soort angstpsychose onmiddellijk in
opstand tegen zijn regeering komen en
daarom wierpen de Engelschen vele nachten
lang millioenen pamfletten uit vliegtuigen
boven Duitsch gebied, opwekkingen tot de
bevolking om zich los te maken van de
Hitler-regeering en daarmede Duitschland
te bevrijden van alles wat onbetrouwbaar
en verderfelijk zou zijn.
Daarop heeft het Duitsche volk niet ge
reageerd en dat is niet zoo verwonderlijk.
Het bewijst geenszins, dat iedereen in
Duitschland zoo opgetogen over het Hitier-
regime zou zijn, maar het is toch eigenlijk
vanzelfsprekend, dat het volk van een land,
dat in oorlog met Engeland is en dat ja
renlang door een handige propaganda door
drongen is van de Engelsche perfiditeit
de eigen regeering niet dadelijk omver zal
werpen om zich spontaan met den vij and te
verbroederen en zeker niet wanneer die
regeering uit wilskrachtige figuren bestaat,
die over een der sterkste legermachten van
de wereld beschikken.
Evenwel, Engeland wanhoopte niet aan
een spoedig gunstig resultaat en het ver
kondigde voornamelijk in de persoon van
zijn minister van marine Churchill, dat de
Britsche opperheerschappij ter zee aan
dezen oorlog zoo spoedig mogelijk een ein
de zou maken.
Hoe meer redevoeringen de heer Chur
chill hied, des te pertinenter werden de ver
zekeringen, dat men vrijwel volkomen met
het duikbootengevaar had afgerekend. Er
waren er althans in de redevoeringen van
den minister voor het Lagerhuis al zoo
veel tot zinken gebracht, dat de rest eigen
lijk niet meer meetelde. En smalend werd
daarbij gesproken over de Duitsche lucht
macht, die zooveel slechtere toestellen had,
welker vliegers vrijwel dagelijks werden
neergeschoten en die bij slecht weer niet
boven vijandelijk gebied durfden komen.
Van Duitsche zijde heeft men dat alles
humbug genoemd en beloofd, dat men de
beweringen van den heer Churchill niet
door woorden maar door daden zou beant
woorden.
Er zijn bij elke weersgesteldheid
vliegers boven Engelsch gebied verschenen,
die in Britsche vlootbases belangrijke
schade hebben aangericht, er zijn tallooze
schepen door onderzeeërs in den grond ge
boord en Duitsche duikbooten hebben hon
derden mijnen gelegd aan de Engelsche
kust. zoo dicht onder den wal, dat men ze
vanaf het vasteland kan zien exploideeren.
Dat dit alles mogelijk is, dat niet alleen
Britsche oorlogsschepen maar talrijke
vrachtvaarders in Britsche territoriale wa
teren aan de Duitsche oorlogswapenen ten
offer vallen, geeft in de neutrale staten geen
hoog denkbeeld van de Britsche hegemonie
ter zee. Wanneer de Engelsche vloot werke
lijk zoo oppermachtig is als de heer Chur
chill verzekert en wanneer het gevaar op
zee van Duitschlands marine niet meer mee-
teelt, dan moet het niet kunnen voorkomen,
dat de couranten vol staan van Britsche en
neutrale vaartuigen, die in Engelsch vaar
water door Duitsch vernietigingsmateriaal
tót zinken gebracht worden.
Het is een lange lijst waarin de neutralen
thans weer met de Spaarndam een
droevig figuur maken en waaruit maar al
te duidelijk blijkt, dat de vrachtvaarders op
zee nog meer bevreesd voor Duitschland
dan voor Engeland moeten wezen.
Engeland is thans aan het mijnenvegen
gegaan. Men verzekert, dat de vaarroute
binnen enkele dagen weer veilig zal zijn en
dat men ook al een middel heeft gevonden
om de zoogenaamde magnetische mijnen on
schadelijk te maken.
Maar intusschen heeft men uit dat alles
in Engeland toch deze les getrokken, dat de
heer Churchill een beetje te voorbarig is
geweest, dat Duitschland nog lang niet zoo
ontmoedigd en ongevaarlijk is als voorspeld
werd en dat er een verandering in den toe
stand zal moeten komen, wil men met groo-
tere zekerheid van een spoedige overwin
ning kunnen spreken.
Vandaar dat thans besloten is achter den
aanval op Duitschland die meer op eco
nomisch gebied dan op het gevechtsterrein
ligt een grootere kracht te zetten door de
blokkade te verscherpen.
Want die blokkade is tenslotte Engelands
sterkste wapen, al heeft Duitschland aan de
Oostzijde dan ook een breede achterdeur
openstaan waardoor nog wel het een en
ander aan levensmiddelen en grondstoffen
naar binnengebracht kan worden.
Evenwel, dat komt uit landen, die het zelf
ook moeilijk kunnen missen, dat is een ruil
handel in natura en dat geeft Duitschland
niet de contanten, die het voor de groote
hoeveelheid zijner uitgevoerde producten in
de neutrale staten kan krijgen en waardoor
het zich weer van allerlei dingen voorzien
kan welke de geallieerden het willen ont
houden.
Men heeft dus in Engeland en Frankrijk
een belangrijk besluit genomen en zal thans
alle scheepsvrachten in beslag nemen waar
in meer dan een zeker percentage Duitsche
grondstoffen of halffabricaten verwerkt is.
En de neutralen, wier schepen al aan een
hinderlijke controle onderworpen zijn, die
dagenlang in een Engelsche haven moeten
liggen waar men de vrachten vaak geheel
of gedeeltelijk in beslag neemt, komen nu
nog in een veel moeilijker positie.
Het transito-verkeer dreigt stop gezet te
worden, de handel zal grootendeels worden
stilgelegd en de neutralen zijn daarvan
evenzeer de dupe als Duitschland waartegen
de strafmaatregel wordt genomen.
Waartoe Duitschland op het oogenblik m
staat is, kan op den laffen aanval op het
Nederlandsche vaartuig de Sliedrecht blij
ken, waarvan het grootste deel der opvaren
den, die in open booten hulpeloos op zee
zijn achtergelaten, wel als verloren moet
worden beschouwd.
Duitschland torpedeert de vrachtschepen
en laat honderden mijnen los, die schepen
van alle naties vernietigen. Engeland be
lemmert den neutralen handel en staat op
het punt om de koopvaardijvaart vrijwel
onmogelijk te maken.
Is het wonder, dat de neutralen heftig
protesteeren?
De kleine neutrale staten moeten het bij
protesten laten, maar in de groote begint
er een zekere reactie te komen tegen het op
deze wijze in den oorlog betrokken worden.
Japan eischt schadevergoeding voor een ver
loren schip van wie het dan ook tot zin
ken gebracht heeft Italië laat niet ondui
delijk blijken, dat men dit land niet heele-
maal als speebal kan gebruiken en zelfs uit
Amerika beginnen er protesten los te
komen.
En in Engeland waar men blijkbaar deze
drastischen maatregelen ook niet voor zijn
genoegen neemt, maar er door het verloop
van den strijd min of meer toe gedwongen
wordt, heeft men thans verkondigt, dat men
zal pogen de zoogenaamde „order in coun-
cil" voor alle betrokkenen zoo dragelijk mo
gelijk te maken. Men wil ze desnoods nog
wel eenige dagen uitstellen en men zal
nota's zenden aan alle neutrale landen
waarin natuurlijk uiteengezet zal worden,
dat men helaas als straf voor de Duitsche
misdaden niet anders heeft kunnen han
delen.
Het woord is dan weer aan Duitschland,
waar men wel weer represailles tegen de
Engelsche misdaden zal nemen.
Misschien zal men zich ook met spijt
betuiging, aan de neutralen daar wel ge
noodzaakt zien elk schip, dat de zee bevaart
zonder eenige waarschuwing in den grond
te boren en zoo zitten wij, arme neutralen,
nog altijd tusschen hamer en aambeeld en
vervullen wij in dit Europeesche drama de
allesbehalve aantrekkelijke rol van den
man, die niet mee vecht, maar van beide
zijden de klappen in ontvangst neemt.
Er schijnen de laatste dagen vele Russi
sche vliegtuigen boven Finsch gebied te
hebben gevlogen en dat heeft er wellicht
toe meegewerkt de Finnen meer toeganke
lijk voor de Russische eischen te maken.
De Finsche regeering heeft namelijk gis
teravond officieel medegedeeld, dat van
Finsche zijde geen enkel kanonschot gelost
is wat niet van de Russen kan gezegd
worden maar dat Finland toch bereid is
zijn troepen 25 K.M. van de Russische grens
terug te trekken.
De voorwaarde is, dat ook de Russen
daarna 25 K.M. terug zullen gaan, maar in
Rusland heeft men heel eigenaardige op
vattingen en het zou heelemaal niet onmo
gelijk zijn, dat de Sovjet-troepen na het
terugtrekken der Finnen niet 25 K.M. ach
teruit maar vooruit trekken.
Evenwel, men schijnt dat in Finland nog
niet te verwachten en we zullen er met de
Finnen dan ook maar het beste van hopen.
Zie verder Buitenand pag. 2, 2e blad.