I DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Finland zal zijn troepen van de grens terugtrekken. De belemmering van het transitoverkeer. De laffe aanval op de Sliedrecht. 141e Jaargang Finland bereid de Sovjet- Russische eischen in te willigen. in Verloven ingetrokken district Leningrad. De algemeerie toestand. Tusschen hamer en aambeeld. D* „Spaarndam" van de Holland- \merika-Lijn. M1RSS Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—, franco door bet geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DLR GF\v,'ONE ADVERTENTIEN: Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0 25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330. Dit nummer bestaat uit twee bladen. Directeur: C. KRAK. Dinsdag 28 November 1939 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. De Finsche regeering heeft vergaderd en de Russische eischen besproken en wat er in die vergadering over de houding van de Russen gezegd is, zaI wel nimmer in Holland bekend worden. Wel is bekend geworden wat de regeering officieel heeft besloten en dat is, dat Finland bereid is zyn troepen op den door de Sovjetregeering ge- wenschten afstand van de grens in Karelië terug te trekken, op voor waarde, dat ook van de zijde der Sovjet-Unie een dergelijke maatregel wordt genomen. Men zal daarna de kwestie kunnen onderzoeken, hoewel er van Finsche zjjde niet veel te onderzoeken is, omdat zooals de regeering in haar ant woord op de Russische nota reeds mededeelde van Finsche zijde niet is geprovoceerd en er geen enkel kanonschot is gelost, wat niet van de Russi sche troepen aan de andere zijde van de grens kan gezegd worden. De Finsche regeering heeft zich bereid verklaard een gemengde commissie in te stellen om de kwestie nader te bekijken. Intusschen wordt in Rusland de haatcampagne tegen Finland onverzwakt voortgezet en heeft men daar allerlei patriotten in volksvergaderingen en legerkringen laten betoogen, dat er desnoods aan de Finsche provocaties met geweld een einde moet worden gemaakt. Engeland en Frankrijk hebben de nieuwe maatregelen ter zee afge kondigd, maar men blijkt in beide staten eenigszins onder den indruk van de protesten der neutralen, zoodat in den beginne met groote consideratie te werk zal worden gegaan. Van de zoekgeraakte bemanning der Sliedrecht is niets meer vernomen, zoodat moet worden aangenomen, dat deze opvarenden van een Hollandsch schip, op weg naar een neutrale haven, tengevolge van een ongemotiveer den en laffen aanval, een verschrikkelijken dood in de open sloepen hebben gevonden waarin de Duitsche duikbootkapitein hen hulpeloos had achter gelaten. Uit Helsinki wordt gemeld: Na een be-preking heeft de Finsche regeering haar antwoord op de nota van de regeering der Sovjet-Unie gepubli ceerd. In het antwoord wordt vastge steld, dat tjjdens de onderhandelin gen, welke onlangs zijn gevoerd, de Finsche regeering haar standpunt reeds uiteen heeft gezet. Verder wordt vastgesteld, dat van Finsche zijde niet is geprovoceerd: geen enkel Kanonschot werd gelost, terwijl dit niet gezegd kan worden van Sovjet-Russische zijde. Toch verklaart de regeering van Finlaad zich bereid haar troepen van de grens op den door de Sovjet-Russi sche regeering gewenschten afstand terug te trekken, op voorwaarde, dat van Sovjet-Russische zijde een soort gelijke maatregel wordt genomen. Het resultaat van het onderzoek. hl haar antwoord op de Sovjet-Russische nota meldt de Finsche regeering allereerst het resultaat van het onderzoek dat zij heeft hoen instellen naar het incident. Daaruit blijkt, dat op 26 November van 15 uur 45 tot 16 uur 05 (Russischen tijd) gevuurd is in de omgeving van het dorp Mainil op Rus sisch gebied, van Finsche zijde heeft men inderdaad een ploffing kunnen zien, die zich voordeed op het plein van Mainil, op 8000 meter van de grens. Het onderzoek, dat door de Finsche autoriteiten is ingesteld heeft in staat gesteld te constateeren, dat de wapens, d'e geschoten hadden, zich op ongeveer 1 t°t 1 y, K.M. ten zuidoosten van de plaats der ontploffing bevonden. Waarnemingen be treffende dit vuren werden trouwens opge nomen in het blad der Finsche grenswach- n °P het oogenblik waarop het incident zich voordeed. De Finsche regeering spreekt de veronderstelling uit, dat zich een onge uit heeft voorgedaan en acht het bijgevolg aar Plicht het Sovjet-Russische protest Van de hand te wijzen. Er waren alleen grenswachten. Wat de toespelingen van Molotof betreft, tegenover de Finsche delegatie toen die in Moskou was, ten aanzien van de troepen concentraties in de nabijheid van de grens, verklaart de Finsche regeering, dat de eenige elementen, die zich in dit gebied be vinden, grenswachten zijn en dat er geen artillerie is met een draagwijdte, welke over de grens heen zou reiken. De Finsche regee ring verklaart zich ten slotte bereid de ge wapende elementen terug te trekken van de grenslijn, wanneer de Sowjet-regeering tot een gelijken stap besluit. Ook neemt de Fin sche regeering no'a van de mededeeling, dat de Sowjet-regeering niet het voornemen heeft de beteekenis van het incident te over drijven. De Finsche regeering stelt voor, dat de grenscommandanten van de beide landen op de Karelische landengte gemeenschappe lijk overgaan tot een onderzoek ^paar de feiten, die vermeld zijn door de Sowjet- regeering, zulks in toepassing van de con ventie van 24 September 1928. Verklaring van veldmaarschalk Mannerheim. Veldmaarschalk Mannerheim, de voorzit ter van den Finschen verdedigingsraad, heeft gisteravond verklaard, dat de Russi sche bewering klaarblijkelijk op een dwa ling berust, aangezien de verst reikende Finsche batterij (licht veldgeschut) op 20 K.M. van de grens ligt en de Finsche zware artillerie op 50 K.M. afstand van de grens is opgesteld, Mannerheim verklaarde voorts, dat de Finsche troepen Zondag verzameld waren voor een godsdienstoefening. De Finsche pers heeft gistermiddag mel ding gemaakt van de anti-Finsche betoogin gen in Leningrad en men is hier niet over verbaasd. Men is van meening, dat alles te mooi in elkaar past, dan dat het niet tevoren zou zijn georganiseerd. Volgens telefonische berichten uit Leningrad zou reeds een uur voor het zoogenaamde grensincident pam fletten in de fabrieken uitgereikt zijn. Fin land geeft een voorbeeld van kalmte, het leven in de hoofdstad is normaal. Wat de Finnen nog te hooren krijgen. Het telegraafagentschap der Sovjet-Unie meldt, dat de uitdaging der Finsche mili taristische kliek de woede en verontwaar diging heeft gewékt van de bevolking der Sovjet-Unie. De arbeiders der Sovjet-Unie keuren de nota der Sovjet-regeering volko men goed en eischen, dat de provocateurs, die alle gevoel 'voor maat hebben verloren, eens flink op hun plaats zullen worden ge zet. De onbeschaamde daad der Wit-Finnen heeft een diep verontwaardiging gewekt bij de strijders en commandanten van het mili taire district Leningrad. Een soldaat van het Roode leger heeft een in een toèspraak verklaard: Wij verzekeren den bewoners van Leningrad, dat wij hun vrede en arbeid in veiligheid zullen weten te brengen tegen de aanvallen der Finsche militaristische kliek. Ook eenheden van de Russische Oostzee- vloot hebben de bijeenkomsten gehouden, waar moties werden aangenomen, inhouden de, dat de „Finsche reactionnairen eer het te laat is de noodige conclusies zullen trekken uit de nota van de Sovjet-regeering". Verontwaardigd over de provocatie van de Finsche militaristische kliek hebben de arbeiders van de electriciteitsbedrijven te Moskou een resolutie aangenomen, waarin zij verklaren: „geen enkele gebeurlijkheid en geen enkele onverwachte situatie zal ons overvallen. Ons Roode leger en het geheele volk zijn op ieder oogenblik gereed een ver pletterend antwoord te geven aan de ophit- srs tot oorlog". Generaal Meretschkofi, de commandant van het Russische district Leningrad, heeft alle verloven ingetrokken en aan alle officieren en manschappen bevel gegeven, zich binnen 24 uur in hun depots te melden. Een overeenkomstig bevel werd onlangs uitgeven voor de Russische Oostzeevloot door haar bevelhebber, admiraal Tru- bitsch. Ook wordt gemeld, dat in de buurt van Leningrad manoeuvres van de lucht macht op groote schaal worden gehouden, waaraan zware bommenwerpers en jacht vliegtuigen deelnemen. HET FRANSCHE LEGERBERICHT. Het Fransche legerbericht van gister avond luidt: Plaatselijke actie van de infanterie en artillerie hedenochtend in het gebied ten oosten van de Moezel -Van de rest van het front valt niets bijzonders te melden. EEN MIDDEL TEGEN MAGNETISCHE MIJNEN. Te Londen verklaart men met een zeer groot vertrouwen, dat Groot-Britannië de kwestie der magnetische mijnen beheerscht en dat het land er zeker van kan zijn, dat die mijnen niet veel langer nog een bedreiging zullen vormen. President Roosevelt heeft dezer dagen, toen hij een gebeurtenis besprak, welke in het a.s. voorjaar zal plaats vinden, de hoop uitgesproken, dat de Europeesche oorlog dan afgeloopen zou zijn. Uit den verderen inhoud van het bericht blijkt, dat de president daarvan nog alles behalve overtuigd was en hij zal, wat dat betreft, wel niet de eenige Amerikaan zijn. In Europa en vooral in de neutrale staten is men ook niet zoo optimistisch gestemd en komt men meer en meer tot de overtuiging, dat er zeer bijzondere en on voorziene gebeurtenissen moeten plaats vinden als deze groote volkerenstrijd binnen afzienbaren tijd een einde zal nemen. In de geallieerde staten en voornamelijk in Engeland, schijnt men daarover in het beginstadium van den oorlog heel anders gedacht te hebben. Men heeft daar min of meer verwacht, dat alleen al het feit, dat het Britsche im perium zich in de arena had begeven vol doende zou zijn om het Duitsche volk te doen begrijpen, dat het geen schijntje van een kans had in dezen oorlog eenig succes te behalen. Dat volk zoo redeneerde men zou in een soort angstpsychose onmiddellijk in opstand tegen zijn regeering komen en daarom wierpen de Engelschen vele nachten lang millioenen pamfletten uit vliegtuigen boven Duitsch gebied, opwekkingen tot de bevolking om zich los te maken van de Hitler-regeering en daarmede Duitschland te bevrijden van alles wat onbetrouwbaar en verderfelijk zou zijn. Daarop heeft het Duitsche volk niet ge reageerd en dat is niet zoo verwonderlijk. Het bewijst geenszins, dat iedereen in Duitschland zoo opgetogen over het Hitier- regime zou zijn, maar het is toch eigenlijk vanzelfsprekend, dat het volk van een land, dat in oorlog met Engeland is en dat ja renlang door een handige propaganda door drongen is van de Engelsche perfiditeit de eigen regeering niet dadelijk omver zal werpen om zich spontaan met den vij and te verbroederen en zeker niet wanneer die regeering uit wilskrachtige figuren bestaat, die over een der sterkste legermachten van de wereld beschikken. Evenwel, Engeland wanhoopte niet aan een spoedig gunstig resultaat en het ver kondigde voornamelijk in de persoon van zijn minister van marine Churchill, dat de Britsche opperheerschappij ter zee aan dezen oorlog zoo spoedig mogelijk een ein de zou maken. Hoe meer redevoeringen de heer Chur chill hied, des te pertinenter werden de ver zekeringen, dat men vrijwel volkomen met het duikbootengevaar had afgerekend. Er waren er althans in de redevoeringen van den minister voor het Lagerhuis al zoo veel tot zinken gebracht, dat de rest eigen lijk niet meer meetelde. En smalend werd daarbij gesproken over de Duitsche lucht macht, die zooveel slechtere toestellen had, welker vliegers vrijwel dagelijks werden neergeschoten en die bij slecht weer niet boven vijandelijk gebied durfden komen. Van Duitsche zijde heeft men dat alles humbug genoemd en beloofd, dat men de beweringen van den heer Churchill niet door woorden maar door daden zou beant woorden. Er zijn bij elke weersgesteldheid vliegers boven Engelsch gebied verschenen, die in Britsche vlootbases belangrijke schade hebben aangericht, er zijn tallooze schepen door onderzeeërs in den grond ge boord en Duitsche duikbooten hebben hon derden mijnen gelegd aan de Engelsche kust. zoo dicht onder den wal, dat men ze vanaf het vasteland kan zien exploideeren. Dat dit alles mogelijk is, dat niet alleen Britsche oorlogsschepen maar talrijke vrachtvaarders in Britsche territoriale wa teren aan de Duitsche oorlogswapenen ten offer vallen, geeft in de neutrale staten geen hoog denkbeeld van de Britsche hegemonie ter zee. Wanneer de Engelsche vloot werke lijk zoo oppermachtig is als de heer Chur chill verzekert en wanneer het gevaar op zee van Duitschlands marine niet meer mee- teelt, dan moet het niet kunnen voorkomen, dat de couranten vol staan van Britsche en neutrale vaartuigen, die in Engelsch vaar water door Duitsch vernietigingsmateriaal tót zinken gebracht worden. Het is een lange lijst waarin de neutralen thans weer met de Spaarndam een droevig figuur maken en waaruit maar al te duidelijk blijkt, dat de vrachtvaarders op zee nog meer bevreesd voor Duitschland dan voor Engeland moeten wezen. Engeland is thans aan het mijnenvegen gegaan. Men verzekert, dat de vaarroute binnen enkele dagen weer veilig zal zijn en dat men ook al een middel heeft gevonden om de zoogenaamde magnetische mijnen on schadelijk te maken. Maar intusschen heeft men uit dat alles in Engeland toch deze les getrokken, dat de heer Churchill een beetje te voorbarig is geweest, dat Duitschland nog lang niet zoo ontmoedigd en ongevaarlijk is als voorspeld werd en dat er een verandering in den toe stand zal moeten komen, wil men met groo- tere zekerheid van een spoedige overwin ning kunnen spreken. Vandaar dat thans besloten is achter den aanval op Duitschland die meer op eco nomisch gebied dan op het gevechtsterrein ligt een grootere kracht te zetten door de blokkade te verscherpen. Want die blokkade is tenslotte Engelands sterkste wapen, al heeft Duitschland aan de Oostzijde dan ook een breede achterdeur openstaan waardoor nog wel het een en ander aan levensmiddelen en grondstoffen naar binnengebracht kan worden. Evenwel, dat komt uit landen, die het zelf ook moeilijk kunnen missen, dat is een ruil handel in natura en dat geeft Duitschland niet de contanten, die het voor de groote hoeveelheid zijner uitgevoerde producten in de neutrale staten kan krijgen en waardoor het zich weer van allerlei dingen voorzien kan welke de geallieerden het willen ont houden. Men heeft dus in Engeland en Frankrijk een belangrijk besluit genomen en zal thans alle scheepsvrachten in beslag nemen waar in meer dan een zeker percentage Duitsche grondstoffen of halffabricaten verwerkt is. En de neutralen, wier schepen al aan een hinderlijke controle onderworpen zijn, die dagenlang in een Engelsche haven moeten liggen waar men de vrachten vaak geheel of gedeeltelijk in beslag neemt, komen nu nog in een veel moeilijker positie. Het transito-verkeer dreigt stop gezet te worden, de handel zal grootendeels worden stilgelegd en de neutralen zijn daarvan evenzeer de dupe als Duitschland waartegen de strafmaatregel wordt genomen. Waartoe Duitschland op het oogenblik m staat is, kan op den laffen aanval op het Nederlandsche vaartuig de Sliedrecht blij ken, waarvan het grootste deel der opvaren den, die in open booten hulpeloos op zee zijn achtergelaten, wel als verloren moet worden beschouwd. Duitschland torpedeert de vrachtschepen en laat honderden mijnen los, die schepen van alle naties vernietigen. Engeland be lemmert den neutralen handel en staat op het punt om de koopvaardijvaart vrijwel onmogelijk te maken. Is het wonder, dat de neutralen heftig protesteeren? De kleine neutrale staten moeten het bij protesten laten, maar in de groote begint er een zekere reactie te komen tegen het op deze wijze in den oorlog betrokken worden. Japan eischt schadevergoeding voor een ver loren schip van wie het dan ook tot zin ken gebracht heeft Italië laat niet ondui delijk blijken, dat men dit land niet heele- maal als speebal kan gebruiken en zelfs uit Amerika beginnen er protesten los te komen. En in Engeland waar men blijkbaar deze drastischen maatregelen ook niet voor zijn genoegen neemt, maar er door het verloop van den strijd min of meer toe gedwongen wordt, heeft men thans verkondigt, dat men zal pogen de zoogenaamde „order in coun- cil" voor alle betrokkenen zoo dragelijk mo gelijk te maken. Men wil ze desnoods nog wel eenige dagen uitstellen en men zal nota's zenden aan alle neutrale landen waarin natuurlijk uiteengezet zal worden, dat men helaas als straf voor de Duitsche misdaden niet anders heeft kunnen han delen. Het woord is dan weer aan Duitschland, waar men wel weer represailles tegen de Engelsche misdaden zal nemen. Misschien zal men zich ook met spijt betuiging, aan de neutralen daar wel ge noodzaakt zien elk schip, dat de zee bevaart zonder eenige waarschuwing in den grond te boren en zoo zitten wij, arme neutralen, nog altijd tusschen hamer en aambeeld en vervullen wij in dit Europeesche drama de allesbehalve aantrekkelijke rol van den man, die niet mee vecht, maar van beide zijden de klappen in ontvangst neemt. Er schijnen de laatste dagen vele Russi sche vliegtuigen boven Finsch gebied te hebben gevlogen en dat heeft er wellicht toe meegewerkt de Finnen meer toeganke lijk voor de Russische eischen te maken. De Finsche regeering heeft namelijk gis teravond officieel medegedeeld, dat van Finsche zijde geen enkel kanonschot gelost is wat niet van de Russen kan gezegd worden maar dat Finland toch bereid is zijn troepen 25 K.M. van de Russische grens terug te trekken. De voorwaarde is, dat ook de Russen daarna 25 K.M. terug zullen gaan, maar in Rusland heeft men heel eigenaardige op vattingen en het zou heelemaal niet onmo gelijk zijn, dat de Sovjet-troepen na het terugtrekken der Finnen niet 25 K.M. ach teruit maar vooruit trekken. Evenwel, men schijnt dat in Finland nog niet te verwachten en we zullen er met de Finnen dan ook maar het beste van hopen. Zie verder Buitenand pag. 2, 2e blad.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1939 | | pagina 1