Neen Akkertje
SeuUteto'i
Zenuwachtig
EEN VEELBEWOGEN
VACANTIE
tweede blad,
Gemeenteraad van Sint Paneras.
Bevreesd voor verlies van zelfstandigheid?
GEMENGD NIEUWS.
sis
aardappelk ieks-
irriTeestrti^.
KUNSTBESCHERMING.
De minister van binnenlandsche zaken
deelt in een circulaire aan de burgemeesters
mede, dat hij met zijn ambtgenoot van on
derwijs, kunsten en wetenschappen overleg
heeft gepleegd over de indeeling en het
geen daarmede verband houdt van de
personeelsgroepen, welke in de daarvoor
in aanmerking komende gemeenten de zorg
voor de bescherming der monumenten op
zich zullen nemen. Het komt hun aangewe
zen voor, dat deze groepen een onderdeel
uitmaken van den gemeentelijken luchtbe
schermingsdienst. Het verdient aanbeveling
daarvoor geen nieuw orgaan te vormen.
De regeling van den personeel- en mate
riaalvoorziening voor dezen dienst ware in
overleg met den inspecteur voor de bescher
ming van de bevolking tegen luchtaanval
len tot stand te brengen. Daarbij ware er
rekening mede te houden, dat de behoefte
aan personeel wanneer daarin nog niet
is voorzien wellicht kan worden gedekt
uit den vrijwilligen burgerlijken dienst.
De verschaffing van het materiaal ge
schiedt voor rekening van het departement
voor onderwijs, kunsten en wetenschappen
door de inspectie kunstbescherming, Swee-
linckplein 84, den Haag.
MOREELE HERBEWAPENING.
Mén schrijft ons:
Op 1, 2 en 3 December zal over de heele
wereld een actie voor moreele herbewape
ning plaats vinden, waarbij in ongeveer 60
landen bijeenkomsten zullen worden gehou
den, terwijl radiouitzendingen en lectuur in
zeèr veel landen de actie zullen steunen.
Het programma van deze actie is:
„100.000.000 menschen die naar God luiste
ren vormen het eenige antwoord op een
wereldcrisis".
Voor Engeland zal de Earl of Athlone, een
neef van koningin Wilhelmina, en oom van
den Engelschen koning, dit weekend met
een radiorede inluiden. Hij schreef het voor
woord voor de Engelsche uitgave van
„moreele herbewapening een wereldfilosofie
voor een wereldcrisis", die in een oplaag van
2.000.000 exemplaren verscheen. Wij citee-
ren daaruit zijn woorden: „de geestelijke
crisis blijft bestaan, de keuze is moreele
herbewapening of nationaal verval".
Inwoners van de vier Scandinavische lan
den zullen op 2 December in de twee groot
ste zalen van Stockholm bijeenkomen om
zich te bezinnen op de verantwoordelijkheid
die neutrale landen hebben in de moreele
herbewapening van de wereld.
In Amerika zullen op 2 en 3 December
werelduitzendingen per radio plaats vinden.
Op 1 December zal een programma van
moreele herbewapening voor Amerika zelf
worden uitgezonden.
In Nederland zal op 1 December plaats
vinden een nationale bijeenkomst voor mo
reele herbewapening in de Apollohal te
Amsterdam, welke voor iedereen toeganke
lijk zal zijn.
Op 2 December zullen er bijeenkomsten
zijn in alle groote en vele kleinere plaatsen
in ons land. Honderden zullen dien dag in
eigen woonplaats het podium bestijgen. Dui
zenden in ons land en millioenen over de
geheele wereld geven geld, tijd en arbeid
voor deze mobilisatie voor den vrede.
Verzet tegen benoeming van een gemeenschappelijken
gemeente-ontvanger.
Telefoonverkeer met Zwitserland. - In
het telefoonverkeer met Zwitserland mogen
de gesprekken alleen in de volgende talen
worden gevoerd t.w.: Duitsch, Fransch, En-
gelsch, Italiaansch of Rhaeto-Romaansch.
Gesprekken van ambassades, legaties en con-
sultaten mogen worden gevoerd in de taal
van het betrokken land.
Jeugdige avonturiers. - De Bloemen-
daalsche politie trok gistermiddag in die ge
meente twee kinderen aan, resp. 9 en 11 jaar
oud, die aldaar rondzwierven. Bij ondervra
ging gaven zij op afkomstig te zijn uit Am
sterdam, resp. in de Hudsonstraat en de Mer-
catorstraat. De politie heeft de jeugdige
avonturiers naar Amsterdam teruggebracht,
alwaar zij via het bureau Admiraal de Ruy-
terweg aan hun ouders werden terugge
geven.
De portemonnaie blijft
gesloten.
De gistermiddag gehouden raadsvergade
ring, welke door alle leden was bijgewoond,
werd door den voorzitt er, den burge
meester-secretaris J. Kroonenburg, ge
opend met een welkomstwoord, waarna hij
de notulen der vorige vergadering voorlas.
Deze werden zonder bemerking vastgesteld.
Ingekomen was de regeling voor den distri
butiekring (de vier Langendijker gemeen
ten en St. Pancras, waarvan Broek op Lan
gendijk het centrum is). Voor kennisgeving
aangenomen.
Van de gascommissie was ontvangen de
vastgestelde begrooting van de gasfabriek
voor het dienstjaar 1940. Zal bij de raads
leden circuleeren.
De gascommissie had besloten tot het vast
stellen van een nieuwe gemeenschappelijke
regeling, welke thans aan Ged. Staten ter
goedkeuring is opgezonden.
Er is reeds een wijziging aangebracht in
art. 22, waarbij den leden der commissie
een presentiegeld van 2.50 per vergadering
plus reis- en verblijfkosten is toegekend. Dè
voorzitter lichtte deze wijziging uit
voerig toe, er den nadruk op leggende, dat
dit presentiegeld is toegezegd, om mogelijk
te maken, dat ieder tot lid van de gascom
missie wordt gekozen (tot dusver waren de
burgemeesters ambtshalve lid, thans kunnen
de raadsleden willekeurig ook raadsleden
benoemen).
Goedgekeurd.
Eenige andere ingekomen stukken werden
voor kennisgeving aangenomen.
De gemeente kon meer geld krijgen
dan zij vroeg.
B. en W. stelden voor om voor 1940 weer
een rekening-courant aan te gaan met de
Bank voor Ned. gemeenten tot een bedrag
van 15.000 (thans f 10.000), ook al met het
oog op de uitkeering aan de vrouwen van ge-
mobiliseerden, welke gelden aan het Rijk
moeten worden voorgeschoten. De genoemde
Bank is bereid een crediet te openen tot
22.000 en ten behoeve van de gemeenschap
pelijke gasfabriek per gemeente 15.000. De
voorzitter wees op de mogelijkheid,
Lijk op Ameland aangespoeld. - Giste
ren is op het strand te Hollum, Ameland,
het in ontbinding verkeerende lijk aange
spoeld van een stevig gebouwd man in den
leeftijd tusschen 20 en 30 jaar, hoogstwaar
schijnlijk een militair van de Duitsche lucht
macht. Het stoffelijk overschot, dat waar
schijnlijk vele weken in het water heeft ge
legen, zal op de algemeene begraafplaats
aldaar met militaire eer worden begraven.
Hun baas bestolen. - Een tweetal em-
ployé's van een confectiefabriek in de Wal-
dorpstraat te Den Haag is gisteren gear
resteerd. De bedrijfsleider verdacht beide
mannen van diefstal van stoffen, welke zij
uit de fabriek konden hebben weggenomen.
Inderdaad heeft de recherche bij huiszoeking
in den woning van den oudsten verdachte,
een 22-jarige machinesnijder, 12 coupons
stof gevonden, welke uit de fabriek gestolen
bleken te zijn. De jongste verdachte is 20
jaar. De mannen hebben voorts bekend een
partij voeringstof te hebben gestolen en deze
elders te hebben verkocht.
Nuieuwe aanwinsten voor de N.Z.H.R.M,
- Behalve de motorstrandreddingboot „Pre
sident Steyn", welke 23 November j.1. te Eg-
mond aan Zee in dienst is gesteld, zullen dit
jaar ook nog de motprstrandreddingboot
„Prins Bernhard", een geschenk van de Ne-
derlandsche schooljeugd aan de Noord- en
Zuidholalndsche Redding-Mij., en de motor
reddingboot „Arthur" (geschenk van een
dame, die onbekend wenscht te blijven) aan
de vloot der N.Z.H.R.M. worden toegevoegd.
De „Prins Bernhard" zal de beide roei-
reddingbooten van station Scheveningen
vervangen en wordt opgeborgen in het nieu
we boothuis benoorden de visschershaven.
De „Arthur" komt in de plaats van de motor-
reddingboot „Zeemanshoop". De „Zeemans-
hoop" zal dan te Harlingen worden gesta-
tionneerd, terwijl de motorreddingboot „C.
A. den Tex" van Harlingen naar Hindeloo-
pen wordt verplaatst.
dat f 15.000 voor de gemeente te weinig zal
zijn, zoodat hij voorstelde te gaan tot
20.000, waarvan natuurlijk niet méér wordt
opgenomen dan noodig is voor de loopende
uitgaven.
De heer C. Kloosterboer wilde gaan
tot 22.000.
Weth. Timmer was aanvankelijk vóór
15.000, maar kon zich ermee vereenigen,
dat hooger wordt gegaan, omdat de verhoo
ging der militaire vergoedingen nogal veel
geld vraagt.
De hecren Duijf enJ. Klooster
boer wilden tot f 22.000 gaan.
Alzoo werd besloten.
Sint-Pancras wil een eigen ontvanger
hebben.
De voorzitter deed mededeeling van
een schrijven van Ged. Staten betreffende
combinatie van het ambt van ontvanger
dezer gemeente met dat voor Broek op Lan
gendijk, zulks op grond van de meening van
den minister. In verband hiermee werd ge
adviseerd den ontvanger van Broek op Lan
gendijk, den heer van Zuijlen, ook tot ont
vanger der gemeente St.-Pancras te benoe
men, nu dat ambt vacant is.
Spr. vond dit een teleurstellende mede
deeling, omdat men liever'een eigen ontvan
ger had.
De heer vanKampen vreesde, dat er
niet aan te ontkomen is, maar meende, dat
nog wel een jaar kan worden gewacht met
een definitieve benoeming.
De heer D u ij f vroeg of het juist een
Broeker ontvanger moet worden.
„Ja, zei de v o o r z i t t e r, want hier is
thans het ambt vacant en niet te Broek op
Langendijk".
De heer Timmer wilde voldoen aan het
advies. In uitstel zag spr. geen heil, het zal
ook niet de bedoeling ziin van Ged. Staten.
De bedoeling van den heer van Kampen
leek spr. een soort lijdelijk verzet.
De heer d e V r i e s wilde zich van stem
ming onthouden als men niet de meening
van den heer van Kampen kan deelen.
De heer J. Kloosterboer was het
hiermee eens, omdat een stemming eigenlijk
geen zin heeft, wijl de candidaat reeds is
aangewezen.
De heer Stammes vroeg of geen solli
citanten kunnen worden opgeroepen.
De voorzitter antwoordde ontken
nend. Men moet den heer van Zuijlen be
noemen en weigert men dit, dan zullen Ged.
Staten het doen.
De heer van Kampen verdedigde
nader zijn meening. Verschillende vereeni-
gingen zijn samengekomen om deze kwestie
en hebben aangedrongen op het benoemen
van een eigen ontvanger.
Het voorstel van den heer van Kampen
werd aangenomen met vijf tegen twee stem
men. Tegen waren de heiren Timmer en C.
Kloosterboer.
Geen bijdrage voor de nieuwe
sluis te Broek op Langendijk.
Van de gemeente Broek op Langendijk was
opnieuw een verzoek ingekomen om steun
voor den bouw van een nieuwe sluis aldaar,
waarvoor de plannen thans vasteren vorm
hebben aangenomen, nu het Werkfonds
medewerking verleent en ook de provincie
allicht zal bijspringen. Van de gemeente St.
Pancras, die toch ook belang heeft bij de
totstandkoming van de sluis, werd nu een
bijdrage van 100 gevraagd voor den tijd
van 45 jaar.
De schippersvereeniging Schuttevaer en de
vereeriiging Koophandel hadden adhaesie
verleend aan dit verzoek.
De voorzitter zei, dat B. en W. niet
met een voorstel in dezen wilden komen,
omdat de raad in dit voorjaar nog besloten
heeft geen steun te vérleenen.
De heer J. Kloosterboer vond den
opzet te groot, omdat er z.i. slechts heel
weinig kans op is, dat schepen van 5 a 600
ton in de sluis zullen komen.
De heer Stammes vond een zoo groote
sluis ook niet noodig, gezien het toenemen
de vervoer per auto.
De heer van Kampen herinnerde
eraan, dat de raad destijds afwees het ver
zoek om 50. Dit voorstel zou spr. thans wel
weer willen zien gedaan. Misschien zou de
raad er thans in meegaan.
De heer c. Kloosterboer zou zich
niet voor 45 jaar willen vastleggen, maar
liever elk jaar weer willen beslissen over
een bijdrage, en dan over 50.
De heer Timmer herinnerde, dat het
juist de tuinbouw was, die zich tegen steun
verklaarde en het geldt hier toch in de
eerste plaats een tuindersbelang.
De voorzitter wilde de zaak breeder
bezien, omdat er ook schippers- en handels
belangen aan verbonden zijn.
Als de sluis niet vergroot wordt, kunnen
de groote schuiten toch nog komen tot dicht
bij de sluis.
De heer D u ij f stelde vast, dat ook voor
de kleinere schepen een grootere sluis dan
de bestaande noodig is; een bijdrage van
100 per jaar vond spr. echter te groot, wel
wilde hü erin meegaan om 50 te verleenen,
per jaar te bepalen.
Na nog eenige bespreking werd
bij stemming uitgemaakt, dat geen
bijdrage zal worden verleend. De
heeren Timmer, Jb. Kloosterboer en
de Vries wilden niets bijdragen.
Vóór het geven van 50 (elk Jaar
opnieuw te beslissen) waren de hee
ren Jb. Duijf, C. Kloosterboer en van
Kampen.
Geen geld voor het Centraal Zieken
huis te Alkmaar; een echec voor den
burgemeester.
Van de commissie der buitengemeenten
voor het Centraal Ziekenhuis te Alkmaar
was een verzoek ingekomen om een subsidie
voor die inrichting, welke van groot belang
is gebleken voor de buitengemeenten.
Met het oog op de ontwikkeling van het
ziekenhuiswezen werd met ingang van 1940
een bijdrage in 't exploitatietekort gevraagd,
vooral nu binnenkort een belangrijke uit
breiding te wachten is. Van St. Pancras werd
een steun van maximum f 374 per jaar ge
vraagd. In verband hiermede werd medege
deeld, dat de buitengemeenten samen nooit
meer dan f 1500 per jaar behoeven bij te
dragen.
De voorzitter deelde mede, dat de
wethouders afkeerig waren van het geven
van een bijdrage; spr. zelf zou uit billijk
heidsoverwegingen wèl willen steunen, zij
het dan met een lager bedrag dan gevraagd
werd. Spr. wilde niet voorbijzien, dat ook
de patiënten uit deze gemeente mede oor
zaak zijn voor de noodzaak van uitbreiding
en stelde in het licht, dat in het Centraal
Ziekenhuis het protestantsche volksdeel een
goede verpleging vindt volgens eigen inzich
ten. Spr. legde er den nadruk op, dat Alk
maar zelf 5/6 deel van het exploitatietekort
betaalt en, gezien het feit, dat de ingezete
nen van St-Pancras voor het grootste deel
protestanten zijn en dat nog geen enkel jaar
de maximumbijdrage van de gemeenten
werd gevraagd, meende spr, dat op billijk-
heidsgronden een subsidie dient te worden
toegekend.
Weth. vanKampen betoogde, dat
Alkmaar veel voordeel heeft van de buiten
gemeenten en dat het daarom niet is goed te
keuren, dat deze moeten bijdragen, nu de
exploitatie van het ziekenhuis een nadeel
oplevert.
De heer Timmer ging het verloop der
geschiedenis na en wees erop, dat de buiten
gemeenten niet in slechtere positie komen,
of zij al dan niet bijdragen. Spr. ging met
het betoog van den heer van Kampen
accoord.
De heer J. Kloosterboer vroeg naar
een exploitatierekening.
De voorzitter antwoordde, dat die
niet in zijn bezit is, maar een tekort op de
exploitatie is er telken jare geweest.
De heer J. Kloosterboer geloofde,
dat er toch iets moet haperen, als er ondanks
hét groote aantal zieken toch een exploitatie
tekort is. Maar, vroeg spr., als wij minder
geven dan gevraagd is, hebben wij dan toch
wel dezelfde rechten alsof wij volledig bij
droegen?
De voorzitter geloofde in dezen be
vestigend te mogen antwoorden.
Ten slotte werd gestemd, met den
uitslag, dat het voorstel-van Kam
pen om geen bijdrage te geven
werd aangenomen met vijf stem
men. Vóór het voorstel stemden de
heeren Timmer, Duijf, Stammes,
van Kampen en C. Kloosterboer;
vóór het geven van steun, zij het
minder dan gevraagd werd, ver
klaarde zich de heer de Vries; de
Cr.
DENATURATIE
De Minister van v
heeft besloten, dat op een*?"^ Zakm
ning geteelde fabrieksaard P°otvergun
eerst op 1 Januari 1940 ,la?Pel«n
blicatie van 3 Octobei' n S in de
gemaakt, doch reeds van ln &rd ^kenri
aan-
s-Gravenhage, 29 November i939
AUKAT1E Fari»,.
heer J. Kloosterboer was
lijk ook voor, maar stemde hu***'
was. S"" ""-mUÏX;
verzocht de gemeente Alkmaarten"*8/*61
vorm te geven aan de overeenkom J6ren
de vleeschkeuring. Een conSnt f "W*
nieuwe verordening was hier biL» een
wordt hierdoor geen ingriinen^ ??d. Er
gebracht in den bestaanden toestand*"18
Goedgekeurd. stand-
De raad verklaarde zich ook accoord
de verordening van den opperbeveik
van land- en zeemacht ten aanzien vinh
gerlyke dienstverlening, Z00als
alle gemeenten des rijks is toesemna aan
eenig bezwaar wilden B. en E? A1*
dat het in deze verordening bedoeld»
dien. ts worden betaald I JJ
Een voorstel van B. en W. om de schnn
maakster van het raadhuis over 1939 p
gratificatie van 50 te geven, nu haar werk
na den verbouw zoozeer is toegenomen werd
zonder hoofdelijke stemming goedgekeurd
Op de vraag van den heer D u ij f hoe 'w
voor 1940 zal gaan, zei de v 0 0 r z i 11 e r
dat op de begrooting voor 1940 de jaarwedde
van de schoonmaakster is uitgetrokken n„
175 (was tot heden 125). P
De nieuwe begraafplaats.
Als datum van ingebruikneming van de
nieuwe begraafplaats werd vastgesteld
1 Jan. 1940. Tot Jan. 1945 wilden B. en W
nog de mogelijkheid laten bestaan om te doen
begraven op het oude kerkhof voor zoover
in de bestaande graven daarvoor nog gelegen
heid is. Wie daarna nog rechten heeft op
een graf, zal die kunnen doen overgaan naar
de nieuwe begraafplaats. Op het oude kerk
hof is geen ruimte meer om nieuwe graven
uit te geven.
De heer d e V r i e s vond den termijn van
vijf jaar te lang. De moeilijkheden blijven
bestaan en hoe eerder de oude begraafplaats
wordt gesloten, hoe eerder is men die moei
lijkheden te boven.
De heer J. Kloosterboer vond den
overgangstijd van 5 jaar te korten stelde voor
dien op 10 jaar te bepalen uit piëteit voor
veler gevoelens.
Nadat nog verschillende heeren er het
woord over hadden gevoerd, werd overeen
komstig het voorstel van B. en W. besloten.
Devoorzitter stelde hierna aan de
orde de voorloopige vaststelling van de
gemeen tebegrooting 1940.
De heer J. Kloosterboer vroeg naar
het standpunt van B. en W. inzake de onbe
waakte overwegen.
De voorzitter antwoordde, dat aan
den overweg bij den Achterweg niets te ver
beteren is, het uitzicht is daar geheel zooals
geëischt kan worden. Bij den overweg bij
het huis van Muis zou ook volgens de inspec
tie wel wat verbeterd kunnen worden, b.v.
door een flikkerlicht.
Wat eerstgenoemde overweg betreft, zei
spr., dat in de gemeente Koedijk, waaronder
deze weg valt, pogingen worden gedaan om
den weg bij bakker Beers te doen vervallen
en daarvoor in de plaats de Zwartelaan te
bestraten; dan zou alleen nog de andere
overweg blijven bestaan.
Verder vroeg de heer Jb. Klooster
boe r of de poort voor de nieuwe begraa -
plaats zal blijven zooals zij is en voorts hoe
het moet met de heg.
De voorzitter antwoordde, de poon
keurig te vinden en dat een heg het idee van
een oprijlaan zal geven.
Spr. vreèsde niet, zooals de heer Kloo
boer, dat de poort een nietigen indruk
maken, als de heg b.v. 1.75 meter hoog
wordt.
Naar t En^elsch
van
Maxwell March.
13)
HOOFDSTUK V.
De dame in het wit.
De eerste persoon, die David ontmoette
toen hij uit de donkere zijstraat in de vloed
golf van licht kwam, die het Arcadian hotel
uitstraalde, was, vreemd genoeg, de duivel
in vol ornaat, met een masker op.
Het feit, dat hij bijna onmiddellijk daar
op Hartenkoningin tegenkwam, maakte, dat
hij zich herinnerde gelezen te hebben, dat
er een groot gecostumeerd zal zou zijn, het
welk dus blijkbaar in vollen gang was.
Arcadian deed zijn best, om zijn naam van
het vroolijkste plekje aan de Zuidkust in
eere te houden en de enorme Louis XV bal
zaal was een zee van licht en er heerschte
uitbundige vroolijkheid.
Grappige figuren, op alle mogelijke ma
nieren, verkleed, verdrongen elkaar op den
dansvloer. De vensters en balcondeuren
stonden wijd open en de harlekijns en co-,
lombines, zeeroovers en Anna Boleyns wan
delden tusschen de heesters en door de la
nen en gingen de breede steenen trappen
af, die naar zee leidden.
David was blij, dat al die drukte beneden
was. Zooveel te meer kans maak ik dat ik
haar dan boven een oogenblikje ongestoord
kan spreken, dacht hij, en met het koffertje
onder den arm ging hij de hall door anar de
liften.
Maar om daar te komen was nog niet zoo
gemakkelijk als hij zich had voorgesteld. De
pretmakers, die in het begin van den avond
angstvallig de balzaal bezet hielden, hadden
nu beslag gelegd op de hall en die ruimte
was dan ook eivol.
Te midden van die opgekropte menigte
was het erg moeilijk om in het oog te loo-
pen, maar terwijl David zich een weg baan
de tusschen al die tafels en stoelen, maakte
hij toqh zooiets mee. Op de breede, wit
marmeren trap, die tusschen de beide liften
naar boven voerde en die met een dikken
rooden looper was bekleed, verscheen een
dame.
Ze was van een buitengewone schoonheid,
zoo exotisch, dat zelfs de meest onbelang
stellende toeschouwer meer dan eens naar
haar moest kijken.
Daar echter de meeste gasten op het Ar
cadian carnaval, waar het schoonheid be
trof, alles behalve onbelangstellend waren,
smaakte de nieuw-aangekomene de voldoe
ning, aller oogen op zich gericht te zien en
een ware opschudding te verwekken.
Het algemeene geroezemoes en gekakel
in de zaal verstomde een oogenblik, om
plaats te maken voor een bewonderend ge
fluister.
Zelfs David, wiens gedachten toch eigen
lijk geconcentreerd waren op een heel an
der persoontje, op een heel ander type,
stond met groote belangstelling toe te zien.
Ze was niet groot, maar haar houding was
zoo statig, dat zij veel grooter leek. Ook
was zij niet zoo jong meer. Hij schatte haar
even in de dertig. Haar haren waren strak
naar achteren gekamd en van die typische,
onnatuurlijke tint, in Hollywood bekend on
der den naam van platinablond. Het effect
werd nog vergroot dóór de donkere uitda
gende oogen, met daarboven de smalle, don
kere, fraai, gevormde wenkbrauwen.
Ze droeg een wit kleed, waarvan het glan
zende keurslijf het ranke lichaam omsloot
als een tweede huid, terwijl de wijde rok
haar slanke enkels in een overvloed van
satijn en kant hulde.
In een van haar kleine handen hield zij
een smal, zwart masker.
Zij daalde zeer langzaam de trap af, zicht
baar verheugd over de sensatie, die zy ver
wekte.
Oude Charlie, de keliner, die in de buurt
van David had postgevat en die moeite had
om zijn bewondering niet kenbaar te ma
ken, lachte toen hij zich omdraaide en Da
vid herkende.
„Nog steeds geen interesse voor dames,
mijnheer?" voegde hij hem zachtjes toe. „Die
is knap, vindt u niet? Zoo'n mooie vrouw
heb ik mijn heele leven nog niet gezien".
Het enthousiasme van den ouden man
deed David even glimlachen.
„Nog steeds geen belangstelling", ant
woordde hij. „Het spijt mij wel, dat ik je
moet teleurstellen".
Oude Charlie opende zijn mond, maar
daar de woorden, welke hij in een eerste
opwelling van plan was uit te spreken, niet
bepaald vleiend voor David waren, die ten
slotte toch een van de gasten van het hotel
was, nam hij er genoegen mee, met het
hoofd te schudden en David medelijdend aan
te kijken.
David, die er niets voor voelde om de
aandacht te trekken, wachtte totdat de da
me in het wit onder de gasten verdwenen
was en glipte daarna in de lift. De vrouw
behoorde tot dat type,, dat hij instinctief
niet vertrouwde, en er was iets uitdagends,
iets brutaals over haar, dat hij niet kon
Waardeeren.
Toen hij op de eerste verdieping uit de
lift stapte, was het net, of die uitbundige
vroolijkheid, die hij zoojuist verlaten had,
tot een andere wereld behoorde.
Maar dat was ook eigenlijk het geval met
al die fantastische gebeurtenissen van den
heelen dag. Hij was zich alleen bewust, dat
hij met Judy ging spreken en haar stem
weer zou hooren en dat, als hij geluk had,
hij haar zou overtuigen, dat hij een vriend
van haar was.
Inspecteur David Biest was gewoon, veel
menschen te woord te staan. Gedurende de
laatste acht, negen jaar had hij, wat conver
satie betreft, met alle mogelijke moeilijkhe
den te maken gehad, tenminste zoo dacht hij
tót dien morgen.
Nu sloeg zijn hart sneller dan anders, zijn
ademhaling was onregelmatig en hij was
zich bewust van een ziekelijk gevoel van
beklemming, dat hij sedert zijn jeugd niet
meer gehad had.
Flauwtjes kon hij het rumoer van bene
den nog hoeren, maar de atmosfeer in den
gang was koel en vredig.
Hij liep rechtuit en sloeg toen den hoek
om en kwam in den gang, waaraan zijn
eigen kamer en die van Judy gelegen wa
ren.
Voor haar deur bleef hy met bonzend
hart even staan. Hij was juist van plan om
aan te kloppen, toen een geluid aan bet
einde van den gang zijn aandacht troK, mi
draaide zich om en zag haar staan.
Zij stond op een balconnetje, van
men het terras beneden kon °verZ'e,'ende
wist zeker, dat zij het was. Hu
haar kleine figuurtje en het licht
ten viel op haar mooie haren.
Zij stond daar heel klemtjes, ne
schepoester, met verlangende bli danserSi
ken naar de fraaie toiletten van 00gen-
die uit de balzaal kwamen..°jft Jï tuin te
blik in den spaarzaam verlichten
vertoeven. „j,„onen Een,
Davids schuwheid was veid en
wild verlangen om haar op e F tejy^-
haar desnoods te dwingen aan maar
heden deel te nemen, greep c terug
ziin gezond verstand hield hem er van
en hij kwam kalm naderbu. opschrok
Hij was vlak bij haar, t wag iets
zich omdraaide. In haai fe her.
en
ide. in naai g hejn her
van aangename verrassing toenerf
kende, maar hi
bemoedigend.
rrassing toen g
begroeting was niet
'moeaigena. Riest?"
„Wat is er, inspecteur Bles naUw
De nadruk op »msPectredan toch. DaVld
hoorbaar, maar die was er
keek haar hulpeloos aan.^ had
„Het spijt my toch .z°n° rteilen, maar i*
het u vanmiddag moeten
dacht dat het van geen bela g ef 00ic
Het meisje verstrakte. „H hgt u al ge
niet toe", zei ze, „maar ik u het be-
zegd, inspecteur, en ik ho p dankbaar voo
grijpen zoudt, ik ben u erg onze ken
den rit van dezen middag, den v0ortg
nismaking kan onmogehjk w
zet".
(Wordt
vervolgd)'
