tda
CHE BEURS
tBucqectiike Stand
Weet&ecicfil
Rechtszaken
35xxeken
T^omnaaai llieums
Voor de Alkmaarsche rechtbank.
H18/I6
Eeri wandeling door Parijs in oorlogstijd.
DE MIJNONTPLOFFING
TE HUISDUINEN,
EERSTE BLAD
f 8, hoofdnummer
hoofdrollen Jean
i Jany Holt. Toegang
ïoofdnummer Juarez
n Paul Muni, Bette
Brian Aherne. Toe-
8, La Béte Humaine
n Gabin en Simone
.8 jaar.
l voorstelling.
1 Januari.
te Heiloo, opvoering
ir een gijntje van".
Januari.
:r te Bergen, opvoe-
wden", door het Ned.
erger Kunstkring en
T NAVOLGING.
MSCHE BANK N.V.
Alkmaar,
9 Januari 1940.
Vor.k.l
2.45-3.00
)38 84»/J
)37 82
verkl. 131/j
13%
90%
co
/S
250 83
1673/4
167%
109'/j
109%
NL.
SSs/,
37%
64
64
320
317
- 9/3/4
96%
lezit 129
1291-7,
NL
39
39%
23%
23%
60
59%
3i5/16
40-%
403/4
29%
29
a 19%
1'%
"16/l6
179/16
45/8
49»/M
48%6-ï
1 5l/j6
5
.401%
403
242
241
.213
106
1043/4-5
56Vj
.100
.254
268%
i 30%
10
S'/s
2051/4
.16»
112'/.
126
co
104
4S/.6
951/4
in 1143/4
HIV.
.110V.
,1 123
165%
142
W.
10'/.
1418/16
731/4
58
25HA
2651/4
20
101/g
8V«
202%
111
6OV4
115
111
lll-V,
121%
163-4
141%
11%
x) ex-coupon
ridend.
rs 2'/., heden 2'/.
SI AMSTERDAM
EEL.
ige koers
heden
,87"/i«
1.87 V.
1.41*2
7.41
5.25
75.20
1.20K
4.20**
..52
31.52
5.11
42.07
3 25
36.25
1.75
44.72*5
5.65
42.65
ALKMAAR.
GEBOREN:
Piet, z. van Piet Peereboom en M. Bek.
Reinier, z. van Michael van Wanrooij en C.
M. Denie.
GETROUWD:
Elias G. Biskanter en Catharina Schot-
sanger.
NOORD-SCHARWOUDE (Dec.)
Geboren: Elisabeth Gertrudis, d. v.
Jacob Thedorus Stet en Neeltje Glas.
Elisabeth Cornelis Christina, d. v. Paulus
Molenaar en Alida Zeldenthuis. Johanna
Maria, d. v. Thedorus Johannes Kos en
Francisca Berdina Groot.
Getrouwd: Cornelis Jacob Kleimeer
en Anna Heeringa te Heerhugowaard.
Overleden: Klaas Langedijk, oud 48
jaren, echtgen. van Aafje Slooves, overleden
te Alkmaar. Neeltje Bierman, oud 88
jaren, wed. van Jacob Ootjers.
VERWACHTING:
Geldig tot morgenavond ongeveer 19 uur:
Meest matige tot zwakke oostelijke tot zuid
oostelijke wind, helder tot lichtbewolkt,
droog weer, des nachts strenge, overdag ma
tige tot lichte vorst.
BUITENLANDSCH WEEROVERZICHT.
Het gebied van hoogen luchtdruk over het
continent beslaat thans het geheele gebied
van de Oostzee tot de Middellandsche Zee
en met groote snelheden stroomt in de
bovenlucht de continentale koude naar het
westen. De depressie in het westelijk Mid
dellandsche Zee-gebied is nog in beteekenis
toegenomen. Langs de kusten van het noor
delijk deel van Italië en Dalmatië heerschen
zware stormen. Dr coritinentale koude is het
hoogst in de Baltische staten en in de
Ukraine waar temperaturen tot en nabij -30
graden gemeld worden. Aan de kusten van
de Adriatische Zee heerscht de bbra en
brengt aldaar temperaturen onder het vries
punt. De oceaandepressie begint zich thans
naar het noorden te verplaatsen. Op de
Azoren is de luchtdruk gestegen. Een ,rand-
storing passeert thans IJsland. De tempera
turen zijn in het noorden nog gestegen en
IJsland verschil thans in temperatuur slechts
weinig met de Azoren en Sicilië. Ook Beren
eiland, Spitsbergen en Jan Mayen melden
temperaturen tusschen 2 en 4 graden. Het
depressiegebied zet zich met een langgerek-
ten uitlooper tot ver in het westelijk deel
van den oceaan voort.
LICHT OP!
Voor rijwielen, motorrijtuigen en andere
voertuigen van 16.38 tot 7.36 uur licht op.
Van het Quartier Latin via Montparnasse naar de Place
de la Concorde toch volte ondanks evacuatie.
(Van onzen correspondent).
Ik startte dezen ochtend voor een fiksche
wandeling, in Quartier Latin, in de stu
dentenwijk doch mogelijk verkiest ge
mij op mijn tocht te volgen? Prachtig!
Deze groote Boulevard, hier vlak voor mij
is de befaamde studenten-boulevard Saint-
Michel, in de wandeling kortweg: Boul—
Mich'. Zij ziet op dit uur reeds zwart van
de studenten; niet dat de studenten zélf
zwart zien van den honger of zoo wat
overigens vaker voorkomt dan ge denkt!!
En de oorlog?
In normale tijden wonen er, midden in
de woelige wereld, die Parijs heet, ruim
dertig duizend studenten, waarvan bijna
een derde deel buitenlanders zijn: op dit
oogenblik zijn die buitenlanders vrijwel
verdwenen, terwijl van de Fransche stu-
deerende jeugd, naar schatting, momenteel
welhaast de helft onder de wapenen moet
zijn. Niettemin zou men zulks niet ver
moeden; het heele studentenleven concen
treert zich namelijk rond Boul-Mich'; en
daar regeert de vroolijkheid en charme van
„la Jeunesse éternelle" ook in oorlogs
tijd
Wanneer ik de Sorbonne verlaat, treft me
gaandeweg meer de realiteit der dingen; ik
zie talrijke leege hotelletjes, zakken zand
voor ruiten en ramen, gesloten zaken „pour
cause de mobilisation", terwijl voorts, in alle
straten, bijkans om de vijftig meter, aanplak
biljetten zijn aangebracht, met een verwij
zing naar de naaste bomvrije schuilplaats.
Inmiddels echter, is me gebleken, dat maar
uitermate weinig menschen gasmaskers bij
zich dragen; de Parijzenaar, in feite, wordt
steeds meer optimist ten aanzien van de
toekomst, hij gelooft inderdaad niet meer
dat het nog zoo'n vaart zal loopen; veel be
zorgder, in verhouding, is hij voor België, en
voor Nederland
Doch ik vervolg mijn weg, en via de Jar-
din du Luxembourg steek ik over naar
Montparnasse; hoe vaak zat ik in het park
in de lentezon, in dezen heerlijken parktuin
van het Luxembourg.
Het voornaamste beeldhouwwerk is
thans omgeven met zandzakken en stellages,
en de vijver is leeg en de kinderen zijn
weg, ver weg in het zonnige zuiden, in dorp
jes, op boerderijen, of op oude kasteelen in
Bretagne; velen zullen het daar stellig niet
minder hebben, en heel wat bleekneusjes
ondergaan er, noodgedwongen, een gezond
heidskuur.
Tot den leeftijd van dertien jaar zijn alle
kinderen thans geëvacueerd, vervolgens zijn,
voor de jeugd van dertien tot twintig jaar,
sinds kort de scholen weer geopend; ten
slotte zijn alle mannen, van twintig tot
negen-en-veertig jaar, ten getale van vijf
millioen, onder de wapenenen men zou
derhalve geneigd zijn te denken, dat Parijs,
met een zoo klein percentage mannen, een
vreemden aanblik levert.
Niets is echter minder waar, want hoe
vreemd het ook moge schijnen, het stads
beeld is vrijwel normaal.
In Montparnasse wordt me spoedig ver
teld, dat het „mis" is: onder het genot van
een crème, bij het comptoir, oordeelde de
„patron" somber, dat het wonderlijke bo-
hemien-leventje voorloopig naar de maan is;
artisten en would-be artisten. Amerikanen
en demi-mondaines, alles is verdwenen naar
elders. Wel kan het er 's avonds nog druk
zijn, doch de bijzondere sfeer, van dit merk
waardige stukje Parijs, is weg gevlucht
vqot den oorlog
Op de Place de la Gemoorde, het grootste
plein ter wereld kijk ik eens om me heen.
De beroemde obelisk, door Napoleon uit
Egypte meegebracht, is juist bezig te ver
dwijnen achter de zandzakken. Op den ach
tergrond het Louvre, ontdaan van zijn kunst
schatten, in den recordtijd van enkele we
ken. En aan den anderen kant de Chambre
des Dèputés, waar zoojuist een enthousiaste
Kamer den minister-president de verlangde
volmachten schonk, teneinde, zooals de pers
het noemde, „het land naar de overwinning
te voeren"
Noch op de Place de la Concorde, noch op
de Champs-Elysées bespeur ik ook maar iets
van daling van het tempo. Het enorme ver
keer heeft niets aan intensiteit ingeboet. In
zesvoudige eindelooze rijen, glijden de luxe
wagens nog steeds voort; niets heeft de oor
log uiterlijk in dit duurste' kwartier van
Parijs veranderd.
Een kleine Frangaise vertelt me, hoe de
oorlog aanvankelijk de heele branche op
den kop zette; duizenden midinettes, die
met hard werken eenkarig loon verdien
den, stonden plotseling op straat; sindsdien
is geleidelijk de toestand iets verbeterd,
mede dank zij groote regeeringsorders
voor den poilu! Dochop mode-gebied dur
ven de groote huizen momenteel nog maar
vanger.
Op de groote boulevards in de warenhui
zen is het, zooals altijd, razend druk, en in
de beroemdste van alle, in de Galeries La
fayette, zegt een lieftallige vendeuse mij,
wat ik heb te doen bij luchtalarm.
Wanneer ik weer buiten kom, begin ik te
bemerken, dat ik reeds uren aan den wandel
ben, en de idee lijkt me derhalve niet kwaad
eens een bioscoop binnen te loopen. Het pro
gram, in deze cinema aan de Boulevard des
Italiens, is zeer goed, doch mijn belangstel
ling gaat voornamelijk uit naar de wijze
waarop het actueele nieuws naar voren
wordt gebracht. Het oorlogsnieuws is veel
uitgebreider dan in Nederland, en uiteraard
niet bijster objectief; bij voorbaat is deze
oorlog reeds gewonnen, zoo suggereert men
het publiek en in een aparte film wordt daar
bij de Fransch-Britsche alliantie verheerlijkt.
Voorts krijg ik vrij uitvoerige opnamen uit
Nederland te aanschouwen, voornamelijk van
de onder water gezette gebieden; waarbij
dan tevens wordt gezegd, dat slechts dank
zij het kordate optreden van België, Frank
rijk en Engeland, de Lage Landen nu enkele
weken geleden van een Duitscbe invasie ver
schoond zouden zijn gebleven.
Als ik, na afloop der voorstelling, ander
maal de boulevards betreed, is het vrijwei
schemerdonker, en hiermede begint de Pa-
rijsche avond in December anno 1939. Van
een volstrekte duisternis is hier thans geen
sprake meer; die periode heeft slechts en
kele maanden geduurd. Sinds half Novem
ber is Parijs weer Lichtstad, zij het dan ook
in beperkte mate. Bij het gedempte licht
der étalages, gedempt door alle mogelijke
soorten mica, van donkerblauw tot zee
groen, kan men thans 's avonds weer langs
de boulevards slenteren, zonder kans op
botsingen. Maar het blijft een voorzichtig
loopen van schimmige figuren bij soms
spookachtig licht.
Omstreeks elf uur loopen de laatste voor
stellingen van theaters en bioscopen tevens
ten einde, en spoedig nadien zijn straten en
boulevards verlaten en uitgestorven: Parijs
tegen elf uur is een onmogelijke, trieste
stad.
Maar als morgen weer de dag aanbreekt,
zal het steeds meer moeite kosten, te geloo-
ven, dat we leven in de hoofdstad van een
oorlogvoerend land. Slechts de avonden
herinneren cjns scherp, dat we in feite leven
in zeer abnormale tilden, dat veel, zeer veel
nog kan gebeuren, en dat op dit oogenblik
nog slechts het voorspel wordt gespeeld
van een groote wereldtragedie.
Verduistering bij de W.A.C.O.
Voor de Alkmaarsche rechtbank moest
Dinsdag terecht staan de gewezen bedrijfs
leider van de Hoornsche autobusonderne
ming, Waco, N. K. Deze bedrijfsleider had
in de periode van 1933 tot 1939 genoemde
autobusonderneming voor tal van bedragen
opgelicht tot een totaal van ongeveer
9600. K. was belast met de aanschaffing
van kaarten voor de wegenbelasting. Elke
maand gaf hij een lijstje af van wagens,
waarvoor een kaart moest worden aange
vraagd, er bij zeggend, hoe veel hij daar
voor meende noodig te hebben. De boekhou
der gaf hem de gevraagde som, die altijd
veel hooger was dan K. in werkelijkheid
noodig had, en zag van het geld nooit iets
terug. Controle op de uitgaven van K. was
er in het geheel niet.
Verdachte erkende het hem ten laste
gelegde volkomen. Hij had in het begin
eens per vergissing te veel geld gekre
gen voor het koopen van wegenkaar
ten. Het teveel hield hij toen en dat
was voor hem aanleiding om te gaan
knoeien. Stelselmatig vroeg hij te veeL
geld om kaarten aan te schaffen en
soms vroeg hij geld voor aankoopen,
die niet eens behoefden te geschieden.
Hoeveel geld hij in totaal op deze ma
nier had verkregen, wist hij niet pre
cies, maar hij meende wel, dat hij in
de laatste anderhalf jaar 6100 on
rechtmatig in zijn zak had gestoken.
P., de directeur der onderneming, erken
de, dat er geen enkele controle was op de
uitgaven van K.; men stelde een onbeperkt
vertrouwen in den man. Wel had getuige
hem eens gezegd de oude wegenkaarten in
te leveren, omdat dat beter was voor de
boekhouding, maar telkens had K. èen
smoesje om van die inlevering af te komen.
Nadat de president, mr. Ledeboer, had
opgemerkt, dat men toch wel wat al te licht
vaardig te werk was gegaan in het bedrijf,
zei getuige nog, dat de laatste anderhalf
jaar in ieder geval f 6100 zoek was geraakt.
K. verdiende als bedrijfsleider vroeger
37.50 per week, later 35.
Na verhoor van verschillende getuigen
zei verdachte, desgevraagd, dat hij het geld
aan plezier had opgemaakt. Hij leidde een
dubbel leven en had een vriendin in Am
sterdam. Zijn vrouw wist van niets en pro
fiteerde ook niet van het gestolene. Wel had
hij haar de salarisvermindering die voor
het heele personeel gold verzwegen en
elke week een rijksdaalder bij het loon ge-
daan.
De officier, mr. G.- v. d. Feen de Li'Ie.
1 legde bijzonder den nadruk op het erge van
het feit. Wellicht zouden zelfs de salaris
sen bij de N.V. niet 'zijn verlaagd, indien
verdachte niet elk jaar zooveel in eigen zak
had gestoken. Verdachte leefde al die jr-en
op een vulkaan, blijkbaar zonder het te be
seffen. Thans was zijn heele leven als een
kaartenhuis iri elkaar gestort en de toe
komst van zijn gezin op losse schroeven ge
zet. Spr. gispte streng het leven van ver
dachte en prees de prachtige houding van
diens vrouw, die haar man vergiffenis had I
geschonken, veel moed betoonde en de zaak I
volkomen helder inzag.
In verband met den ernst van de gepleeg
de feiten vorderde spr. tegen K. twee jaar
gevangenisstraf.
De verdediger, mr. H. Scholten, oefende
critiek uit op het volkomen ontbreken van
controle bij de autobusfirma. Dat er geen
controle was, verontschuldigde verdachte
niet, maar wanneer de gelegenheid er is
moet men al heel sterk in zijn schoenen
staan om geen dief te worden. Pleiter stelde
de verschillende oorzaken in het licht, waar
door verdachte tot de oplichtingen was ge
komen: de gelegenheid, de salarisverlaging,
het dubbele leven, waardoor duizenden gul
dens verdwenen als in een bodemloozen put.
Verdachte was vroeger een eenvoudige
jongen, waarop niets aan te merken was en
die langzamerhand bedrijfsleider was ge
worden bij een groote zaak, met een sala
ris, dat zeker niet in overeenstemming was
met zijn verantwoordelijkheid, maar waar
van hij toch rond kon komen. Tijdens het
proces was K. uitermate correct geweest en
neits had hij getracht te ontkennen.
Een strenge straf verdiende hij zeker,
maar er was volgens pleiter toch ook we!
reden tot clementie.
De uitspraak werd bepaald op Dins
dag a.s.
Duistere kwestie over twee koeien.
Twee veehouders uit Medemblik hadden
verschil van meening over twee koeien. De
een was J. M„ die als verdachte terecht
stond en de ander was K. K. die als getuige
fungeerde.
Het was, ook tijdens de rechtszitting, een
verwarde geschiedenis, waaruit echter onge
veer het volgende viel te distilleeren. M. en
K. K. hadden samen een boerderij opgezet.
K. was grootendeeis de geldschieter en M
bracht vee mee en leidde het bedrijf. M
die de loopende uitgaven deed en zelf ook
bedragen daarvoor voorschoot, vroeg den
ander meermalen om een voorschot, het
welk blijkbaar ook steeds werd gegeven
Volgens K. nu vroeg M. hem op zekeren
dag in Maart 1938 niet om een voorschot,
maar twee koeien van hem te koopen, die
het eigendom van M. waren. Koos en
Neeltje heetten de beesten. K. bood f 500
voor de twee beesten, hetgeen M. onmid
dellijk goed vond.
Toen K. met het geld een volgenden dag
op de boerderij kwam, was M. er niet. K,
betaalde toen de 500 aan de' vrouw van
M., die een kwitantie, geschreven door K.,
teekende. De koeien bleven op het bedrijf
staan.
Een jaar later gingen de twee firmanten
uit elkaar en toen kwamen de poppen aan
het dansen. M. erkende den verkoop niet en
K. liep naar de justitie om M. te beschuldi
gen van diefstal of vei'duistering. De zaak
werd onderzocht, maar de Alkmaarsche
justitie zag er niet veel heil in en vond bo
vendien de kwestie van civielen aard. K.
nam daar geen genoegen mee en kwam
toen met een briefje aandragen, dat voor
M. belastend zou zijn. Waar M. zei van het
briefje niets te weten en wijl het ook niet
zoo'n zwaar bewijsstuk was als K. wel
meende, kwam er nog geen strafvervolging
tegen M. Daarop ging K. naai" het Hof te
Amsterdam, dat, om aan de zaak een eind
te maken, een behandeling der zaak ge
lastte.
De officier had er thans dl". Hulst uit Lei
den bij gehaald, om de echtheid van het
briefje te onderzoeken, waaroo K. zich be
riep. Dr. Hulst verklaarde tegenover de
rechtbank, dat het briefje, dat aan den
eenen kant allerlei in inkt geschreven me-
dedeelingen bevatte en aan den' anderen
kant een potloodkrabbel over de koeien
droeg, behalve de inktzijde. ook aan de pot
loodzijde van verdachte (M.) moest zijn.
Alleen met de handteekening was er iets
niet in orde.
M. kon zich niet herinneren aan K. iets
over de koeien te hebben geschreven; hij
ontkende niet dat de potloodkrabbel van
hem was, maar zoo deze van hem afkom
stig was. kon ze ook wel ergens anders op
slaan, want hij verhandelde veel koeien.
Voorts- wist hij wel wat van de f 500 door
K. aan z'n vrouw betaald, iets af. Hij be
weerde. het steeds te hebben beschouwd als
een voorschot en niet als de koopprijs van
de twee koeien, die hij nooit had willen
verkoopen, omdat ze bestemd waren voor
de nieuwe boerderij van zijn zoon.
K. K. handhaafde zijn lezing over den
kooD der koeien en zei, dat verdachte geld
wilde hebben om zijn zoon op een boerderij
te installeeren. Van het briefje bleek deze
getuige echter niet veel te weten, althans in
zooverre niet, dat. hij niet meer wist wan
neer en waarom het te hebben ontvangen
en of hij er met M. wel ooit over gesproken
had, hetgeen toch zeer voor de hand had
gelegen.
De getuige werd door den president, den
officier, de rechters en door den verdediger
van M.. dr. mr. Buiskool, van alle kanten
bestookt, terwijl ook verdachte, die door
mr. Fruin zoo glad als een aal werd ge
noemd, het hard te verantwoorden kreeg.
Echter, een duidelijk inzicht in den gang
van zaken met de boerderij, den veestapel
en de administratie kreeg men niet bepaald.
De boekhouder P., in dienst van K„ ver
klaarde van de 500 niets te weten, omdat
het waarschijnlijk een transactie buiten de
zaak om was geweest. K. had wel eens ge
zegd, dat hij twee koeien van M. had ge
kocht. Deze getuige kreeg van dr. mr.
Buiskool nog een veeg uit de pan doordat
hij moest hooren, dat van zijn administratie
niets deugde. De accountant R. uit Medem
blik bevestigde, dat de administratie van
K„ of wel van diens boekhouder, niet in
orde was en ver achter bij de werkelijk
heid. Deze getuige zei ook nog, dat M. in
MaartApril 1938 uit eigen zak voor ruim
500 aan uitgaven voor K. had gedaan.
De officier, mr. v. d. Fen de Lille, herin
nerde aan de voorgeschiedenis van deze
wonderlijke zaak. Het geval was volgens
hem nog niet duidelijk en overigens zuiver
civielreehterlijk. Het briefje had geen op
heldering gegeven, omdat het al een heel
zonderling geschrift was, waarover ver
dachte, noch getuige voldoende inlichtingen
verstrekten. Hoewel spr. er toe overhelde
persoonlijk K. gelijk te geven, was er geen
bewijs ten laste van M. gevonden, zoodat
vriispraak diende te volgen.
Dr. mr. Buiskool keurde het standpunt
van K. streng af. Het was een civiele kwes
tie, door K. tot een strafzaak gemaakt, om
dat K. dan als beëedigde getuige tegenover
zijn als verdachte terechtstaande tegenpartij
veel sterker zou staan, dan wanneer hij als
evenwaardige partij in een civiele procedure
moest optreden. Pleiter zei, dat bij de liqui
datie van het gezamenlijke bedrijf van M.
en K. zich heel wat moeilijkheden hadden
voorgedaan door de onwelwillende houding
van K. Pleiter vond 'iet zeer onwaarschijn
lijk, dat de altijd zoo secure K., die M, al
tijd een deugniet had genoemd, op zekeren
dag ineens zoo slordig met f 500 was omge
sprongen en bovendien een onvoldoende ge
dateerde kwitantie had gemaakt. Het brief
je was nooit ter sprake gekomen, behalve
toen de zaak ter zijde gelegd dreigde te
worden. Pleiter haalde verschillende tegen
strijdige beweringen van K. aan, die volgens
spr. volkomen alleen stond, om tenslotte
eveneens tot vrijspraak te concludeeren.
Uitspraak volgende week Dinsdag.
DIENSTWEIGERAAR STAAT IN
HOOGER BEROEP TERECHT.
Opnieuw anderhalf jaar geëischt.
Een 20-jarige dienstplichtig soldaa' uit
Rotterdam is onlangs dóór den krijgsraad
veroordeeld tot een gevangenisstraf voor
den tijd van anderhalf jaar wegens dienst
weigering. Zij bestond hieruit, dat de jon
geman op 19 October te 's-Gravenhage ge
weigerd heeft te voldoen aan een bevel van
een luitenant om zijn uitrusting aan te
hangen, en zich bij de sectie te voegen. Hij
ging van dit vonnis in hooger beroep en
gisteren heeft het hoog militair gerechts
hof .deze zaak behandeld. Uit het verhoor
van den beklaagde, zijn vader en van een
predikant uit Hellevoetsluis kwam vast te
staan, dat de jongeman eenige jaren gele
den het voornemen heeft gehad zich vrij
willig bij de marine te melden. Door het
lezen van den bijbel kreeg hij later andere
gedachten. Van dat moment af nam hij zich
voor nooit wapenen te zullen dragen. Door
zijn bijbelstudies was hij tot de overtuiging
gekomen, dat hij den medemensch niet mag
dooden. Er ontstonden moeilijkheden, toen
de jongeman werd opgeroepen voor den
militairen dienst. Een beroep op de dienst-
weigeringswet werd afgewezen, omdat de
betreffende commissie van oordeel was, dat
de principieele bezwaren niet voldoende
vast stonden.
De advocaat-fiscaal zette uileen, dat 'het
moeilijk is om in het hart van dezen be
klaagde te kijken en vast te stellen in hoe
verre de bezwaren op een geloofsovertui
ging zijn gegrond, waarbij spr. in het bijzon
der wees op den nog jeugdigen leeftijd van
den beklaagde. Spr. eischte bevestiging van
het vonnis van den krijgsraad: anderhalf
jaar gevangenisstraf en ontslag uit den. mi
litairen dienst zonder onttrekking van de
bevoegdheid bij de gewapende macht te
dienen.
De verdediger, mr. H. van Wijk, schetste
den beklaagde als een eerlijke, oprechte
jongen, wiens motieven voor de weigering
wapens te dragen eveneens eerlijk en op
recht zijn. Spr. zeide van oordeel te zijn, dat
er bij de behandeling van het beroep op de
dienstweigeringswet sprake is geweest van
een misverstand. Zijn cliënt is ten volle be
reid staatsdienst te verrichten, echter bui
ten militair verband. Pleiter concludeerde
primo vrijspraak en subsidiair een straf,
gelijk aan den tijd, die de jongeman in voor-
loopige hechtenis heeft doorgebracht. Sen
tentie volgt later.
„De wethouders van Waterweelde",
zang-declamatiespel voor personen
boven 17 jaar, door Martha Belin-
fante—Dekker.
Dit zang-declamatiespel, uitgegeven bij
Njjgh en van Ditmar N, V. te Rotterdam,
ziet er op den eersten oogopslag verward uit
maar bij nader inzien blijkt het geschreven
te zijn als een oefening en practische toe
passing van spraak-, zang-, adem-, rhyth-
mische- en voordrachtsoefening. Een uit
voerige toelichting, welke aan den tekst is
toegevoegd, maakt dit duidelijk en zij ver
klaart het motto „Door ontspanning ontwik
keling". Het boekste behoort tot de biblio
theek voor jeugdbeweging en ontwikke
lingswerk.
Concentreert U zich op het
krachtigste reclame-middel:
DAGBLAD-RECLAME!
Wie is aansprakelijk
voor de schade
De gemeente Den Helder verleent
aan de N.V. Zeebad Huisduinen een
renteloos voorschot van 7000 om de
schade te herstellen.
De raad der gemeente Den Helder besloot
Dinsdagavond om aan de N. V. Zeebad
Huisduinen, welker hotel en villa's te Huis
duinen door de mijnontploffing op 30 De
cember j.l. groote schade opliepen, een
renteloos voorschot te verleenen van -7000
om deze schade te doen herstellen.
De N. V. Zeebad Huisduinen, aan wie de
gemeente Den Helder in den loop der jaren
reeds voor meer dan een ton aan leeningen
verstrekte, waarvan al sinds jaren de rente
en aflossing wegens de slechte bedrijfsuit-
komsten niet meer betaald kon worden,
was niet in staat de geleden schade zelf te
bekostigen. Alleen de glasschade beloopt al
1150. Daar de gemeente bovendien aan
sprakelijk is voor de 5 pet. rente aan de
aandeelhouders der N. V., welke rente de
gemeente al sinds jaren betaalt ca.
3500 per jaar was het indirect een ge
meentebelang, dat de N. V. zoo spoedig mo
gelijk in staat gesteld werd haar bedrijf
voort te zetten.
In den raad werd deze wensehelijkheid
ingezien, doch men vroeg zich af, wat er
gebeuren moet. als een dergelijke ontplof
fing zich nog eens voordoet.
Men vroeg voorts, waarom het bedrag
renteloos te leenen en niet ook andere ge
troffenen te Huisduinen tegemoet gekomen.
De heer Bot was van meening, dat het
explodeeren van de mijnen tegen dijk en
pieren voorkomen kan worden en hij
wenschte bij de overheid aan te dringen op
maatregelen daartoe, hij wees erop, dat een
groot gedeelte van Den Helder vlak tegen
den dijk aanligt en dat ook in andere wij
ken dergelijke schade door tegen den dijk
explodeerende mijnen kan worden aange
richt.
De heer Ran stelde een collecte voor, in
navolging van Texel, waar uit particuliere
bijdragen de schade, toegebracht door de
mijn-ontploffing te Oudeschild. grooten
deeis hersteld kon worden, dank zij het
particulier initiatief.
De burgemeester voelde niets voor een
collecte. Liever zag hij, dat de belastingbe
talers voor de schade zouden opkomen. Hij
wees erop, dat drijvende mijnen, althans de
Nederlandsche mijnen, niet behooren te
ontploffen: deze mijnen waren Nederland
sche mijnen, zooals blijkt uit de bewijs
stukken, die bij B. en W. ter tafel aanwezig
waren, en naar spreker's zijn inziens
is dan ook de Staat aansprakelijk voor
de schade. Juist omdat de gemeente bij
de N. V. Zeebad Huisduinen financieel
geïnteresseerd is, stelden B. en W. voor dit
renteloos voorschot van 7000 te geven, of
schoon het college er niet enthousiast voor
was. Het college is dan ook voornemens zich
tot het rijk te wenden met het verzoek
maatregelen te treffen, waardoor voorko
men wordt, dat ontploffingen als deze zich
herhalen, jüist omdat een groot gedeelte
van Den Helder in de onmiddellijke nabij
heid van den dijk iigt. Het gaat niet aan de
burgerij voor eventueele schade te laten
opkomen.
Aan andere inwoners van Huisduinen
werd totaal 1300 schade toegebracht;
600 van deze schade kan door de betrok
kenen niet zelf betaald worden en het col
lege heeft zich daarom tot het fonds voor
bijzondere nooden gewend, om in dezen te
gemoet te komen. Spr, had hoop, dat een
én ander tót een bevredigehde oplossing
komt.
Zonder hoofdelijke stemming besloot
tenslotte de raad het gevraagde crediet te
verleenen.
