PUROL Van New Orleans naar Kaapstad. AMSTERDJIMSCKE BEURS £aalste Aeticfilen Ruwe handen £couiitciaa£ Vrieuws burgerbrug uitgeest IJsbrekers hebben hun doel bereikt. Nootjes voor den grasland gebruiker. Vreemde vliegtuigen boven boven ons land. De Alkmaarsche Courant1 Aan den wal en aan boord. I»3/, 16Via 5V,8 44%e 4V, TWEEDE BLAD 4 DERDE BLAI (Ongecorrigeerd). Levensmiddelen uitgeworpen. Het met spanning verwachte bericht, dat de twee ijsbrekers, welke al eenige dager, op zoek zijn naar .iet op het IJselmeer inge vroren convooi, hun doel hebben bereikt, werd vanochtend tegen half twaalf ontvangen, toen Parmentier van zijn tocht naar Urk op Schiphol terugkeerde. Op de heenreis van het vliegtuig werd waargenomen, dat de ijsbrekers bij de Holland" en de ,IJsel lagen. Zij hadden het ijs aan alle kanten stuk gemaakt, zoo dat de booten waren omgeven door een groote plek epen water. Op het oogenblik dat het vliegtuig passeerde, was men bezig alles in gereedheid te brengen voor het vertrek. Parmentier wierp een tweetal brieven uit, bestemd voor de opvarenden van de schepen der reederij Koppe en voor de bemanningen der sleepbooten van de firma Goedkoop. Hierin werd ge vraagd of de opvarenden nog speciale wenscher. hadden. Parmentier vloog daar op door naar Urk om er 39 zakken post af te geven. Voor de terugreis hadden drie passagiers geboekt, terwijl tevens een hoe veelheid post van het eiland werd meege nomen. Parmentier vloog toen voor de tweede maal boven de schepen, waar bleek, dat men inmiddels had geantwoord op de schriftelijke gestelde vraag. Op het ijs stond thans geschreven: „Alles O. K, voedsel tot Zaterdag." Hoewel deze mede- deeling van optimistischen aard was, acht te Parmentier het toch gewenscht de tien zakken levensmiddelen, welke hij aan boord had, uit te werpen. Voorts stond op het ijs geschreven: „Varen naar Amster dam". Het spreekt vanzelf, dat de mededeelin- gen van Parmentier een groote opluchting voor alle betrokkenen beteeker.den. De terugreis zal zoo spoedig mogelijk worden begonnen, waarbij de twee ijsbrekers voor op zullen varen om zoo noodig opnieuw een breede vaargeud te maken. Het staat niet vast, of de sleepbooten „Holland" en de „IJsel" op sleeptouw zullen nemen. Weliswaar zijn beide laatstgenoemden schepen lek geslagen, doch het schijnt, dat er weinig gevaar voor zinken bestaat. In ieder geval zijn de beide machinekamers intact gebleven, zoodat zij op eigen kracht zullen kunnen varen. De „Friesland", wel ke zich in deplorablen toestand bevindt, en eigenlijk nog maar op het ijs hangt, zal worden achtergelaten. Het water is ter plaatse zeer ondiep, zoodat bij zinken het schip waarschijnlijk nog vooi een deel boven de oppervlakte zal uitsteken. Wel licht zal het later nog mogelijk zijn het vaartuig te bergen. Het valt bij benadering niet te zeggen, wanneer de schepen te Amsterdam zullen aankomen. Indien de geul, welke de ijsbre kers op de heenreis hebben gemaakt, nog open is, zouden de booten reeds in den loop van morgen de Oranjesluizen kunnen bereiken. Mocht dit niet het geval zijn, dan zal deze nieuwe tocht ongetwijfeld nog vele moeilijkheden opleveren, zoodat de schepen, naar verwacht wordt, dan wel eenige dagen onderweg zullen blijven. Vanmiddag om half één brengt Parmen tier opnieuw post naar Urk. Hij neemt dan wederom de situatie van het convooi op. KASSIER IN ZIJN FUNCTIE GESCHORST. Ten kantore van den gemeente-ontvan ger van Leiden heeft zich een geval van fraude voorgedaan tot een bedrag van ongeveer zeventienhonderd gulden. De onregelmatigheden hebben betrek king op de coupon-verantwoording. De kassier K. is door B. en W. in zijn functie geschorst. De zaak is in handen gesteld van de justitie. De gemeente is tegen fraude verzekerd. Het gaat er nu spannen! Weinig krachtvoer van niet altijd beken de kwaliteit. Toch liefst behoorlijk vee, die aan hun vier poten genoeg hebben om niet te vallen. Geen magere jammergestalten dus! En die daarbij een flinke plomp melk ge ven met flink vet. En dan toch zeker anderhalve koe per bunder! Jongvee niet meegeteld. Noodza kelijke paarden ook niet. En schapen vier stuks voor één melkkoe gerekend. 't Gaat maar om een basis voor behoorlijk grasland. Wat is behoorlijk? Behoorlijk grasland kan met een juiste behandeling in jaren met normaal weer bovengenoemd vee onderhou den met betrekkelijk weinig krachtvoer. En dat zomer en winter door, zonder de nor male melk- en vetproductie te belemmeren. Er is ook best grasland. Dat kan nog meer leveren. Er is ook slecht grasland. Dat levert min der. Soms véél minder. Er is tenslotte ook véél behoorlijk en zelfs best grasland, dat niet juist wordt behan deld of gebruikt. Dat levert ook minder, veel minder dan de opgesomde basis. Daar ploetert de boer zich krom en moét toch op 't laatst den strijd opgeven. Als U, lezer, zich op zulk drijfzand be vindt en toch niet tegen pittig werken op ziet, dan valt er wat aan te doen! Het is nog tijd om u beter te wapenen vóór de weideperiode. Maak plannen. Vraag advies aan den Rijkslandbouwcon- sulent te Schagen. Het kost niets. Enkraak de volgende Nootjes. H. P. genezen vlug met Doos30-60ct.Bij Apoth en Drogisten De Regeeringspersdienst meldt: Gisteravond zijn op groote hoogte vreemde vliegtuigen over het noordoostelijk deel van ons land gevlogen Zij zijn van den grond af beschoten. Daar enkele aanwijzingen deden vermoeden, dat het Britsche vliegtuigen wa ren, is te Londen om ophelde ring gevraagd. DE ONTPLOFFING IN DE MUNITIE FABRIEK. De bladen berichten, dat meer dan een week geleden politie-officieren een be zoek hebben gebracht aan de munitiefa briek Waltham Abbey met een drieledig doel, n.l. een onderzoek in te stellen naar de bestaande organisatie tot het voorko men van het uitlekken van fabrieksgehei men, het voorstellen van nieuwe veilig heidsmaatregelen en te ontdekken of er eenige waarheid schuilde in de anoniem ontvangen mededeeling, dat „ongelukken zouden kunnen gebeuren". De politie heeft de afgeloopen weken een aantal fabrieken bezocht om een onderzoek in te stellen naar de mogelijk' heid van ongelukken. Gisteren heeft de recherche een lang durig bezoek gebracht aan Waltham Abbey, waar zij het tooneel van de ont ploffing in oogenschouw nam en bespre kingen hield met de autoriteiten. DUITSCH LEGERBERICHT. Het Duitsche opperbevel van de weer macht maakt verder bekend: „Op den avond van den achttienden Januari vonden vluchten plaats van af zonderlijke vijandelijke vliegtuigen naar Noord-West Duitschland. Hierbij werd op den heen- en op den terugtocht, veelvuldig over Nederlandsch territoriaal ge bied gevlogen. Tongblaar. Wij vernamen, dat zich bij een 3-jarig kind van het gezin van E. alhier een geval van tongblaar voordoet. Brand in de groentenhal. Donderdag brak plotseling brand uit in de groentenhal van den heer P. Vooren aan de Nieuwstraat, alhier. Omwonenden zagen groote rookwolken door het dak naar buiten komen en, begrijpende dat er iets niet in orde was, verschafte men zich toegang tot de hal door verbreking van de deur. Men zag toen, dat de wand en het dak in brand stonden, terwijl alles met een dichte rookwolk was omhuld. Meteen begon men de hal leeg te sleepen en doordat al spoedig hulp toe schoot, was binnen zeer korten tijd de hal voor zoover dit mogelijk was ontruimd. Mid delerwijl was ook de brandweer gewaar schuwd en het duurde niet lang oi zij was present. Na korten tijd werd het vuur met een flinke straal water bestreden en weldra was men het vuur meester. De schuur, waarin de hal ondergebracht is, bleef be houden terwijl de inventaris _-oo goed mo gelijk in tact gebleven was. Omtrent de oorzaak wordt gedacht aan te hard stoken van de kachel. Naar wij vernemen was de inventaris niet verzekerd. is het EENIGE DAGBLAD met een EIGEN STADSKARARTER. Dat is de GROOTSTE WAARDE voor den adverteerder! TeL 3320 DE OPPOR TEERENDE HOND. DE SNEEUW IN HET HAAGSCHE BOSCH. Het is toah fijn, je beenen weer eens te kunnen strekken op een fiksche wandeling. In Kaapstad. Vanavond heb ik eerst wat geslenterd door de straten van Kaapstad, een mengelmoes van Nederlandsche en Engelsche namen, zooals het een mengelmoes van Engelsch en Zuid-Afrikaansch is, dat men, zoo wandelend, om zich heen op straat hoort spreken. Ik heb gekeken voor groote winkels naar prachtige etalages naast andere Europeanen, en voor de uitstalkastjes van de kleine win keltjes naast negers en kaffers en boschjes- mannen, die verlekkerd gluurden naar de voor onzen smaak niet immer verlokkende lekkernijen en vol bewondering waren voor kleurige kleeding en blinkende sieraden voor hals en armen, waarmede zij zich zelfs bij het ruwe, harde werk van den havenarbeid tooien. Zoo wandelend kwam opwaarts tegen de helling van den Tafelberg, over open land te midden der zich uitbreidende bebouwing, waar vriendelijke inboorlingen je goeden avond wenschen, zooals de boeren op de Veluwe het doen, en bij de bosschen. Prachtig was van de. hooge helling het uitzicht over het landschap in de bijna- volle maan, die in het Noorden stond, en over de hoofdstad, die zich, niettegenstaande het land in oorlog is, de weelde kan veroor loven te schitteren met honderdduizenden ichten en kleurige reclameflikkering, en daarachter de in het schijnsel van de maan blinkerende Tafelbaai. Walverlangens. Toen wij, een paar dagen geledèn, de baai invoeren, verlangden wij wel allemaal, een maand na ons vertrek uit'New Orleans, naai den vasten wal. Er stonden wel dagen van hard werken te wachten, de laadboomen van het schip waren al opgetuigd, de trossen lagen gereed, de lieren en de ankerspil had den proefgedraaid, de Simaloer was in orde om zijn lading af te geven, en wij om er onze handen bij uit te steken, en onze op lettendheid te spitsen. Maar als je vijf we ken zee hebt gezien, verlang je wel weer naar het land, om straks weer naar de zee te verlangen vooral als dat land ie weer nieuwe dingen gaat leeren van de wereld en haar groote verscheidenheid van menschen. Het is oorlog. En dan was er nog een reden, waarom wij dankbaar waren voor het opdoemende land. Er is oorlog. Ook hier. Waar eigenlijk ter wereld niet? Dat maakte ons wel niet be zorgd voor ons zelf, wel- soms voor de onzen in het vaderland, want we weten im mers niet wat er kan gebeuren. Wij heb ben onze taak, en die vervullen wij' zoo goed we kunnen. Wat komen moet, dat komt, maar daarom kijken wij toch wel uit naar wat komen kan op onze vaart over de ruzieënde wereld. Rugby Radio, Radio Sche- veningen, Kootwijk en de „uitzaaistatie" van Zuid-Afrika hielden ons wel op de hoogte van wat er in de wereld gebeurt, en de kapitein zal het zijne ook wel weten. Wij keken met ogen en radio-ooren uit naar schepen, die misschien wel eens nieuwsgie riger naar ons konden zijn, dan ons lief is. Er zwerven, zoo verluidde immers, van die ongewenschte weetgierigen op den Atlanti- schen Oceaan rond, boven en onder water, tusschen Afrika en Amerika, waar ook wij ons kielzog trokken, zoekers, die niet altijd de beste bedoelingen hebben met wat zij vinden. Wij waren op weg naar een land-in- oorlog,- en je weet van te voren niet hoe zij over je lading denken, die op een gegeven oogenblik een granaat voor je schip neer leggen, en met de revolver in den gordel tegen je scheepswand opklauteren, of je dwingend uitnoodigen tot een bezoek met papieren aan hun schip, waar hun colle t's al vast aan hun kanonnen en lanceer- buizen staan te morrelen. Maar wij hebben geen gezien, en ze hebben ons met rust gelaten. Naast een Britsche kruiser. Nu liggen wij hier in de schaduw van een oorlogsschip, maar dat doet ons geen kwaad. Het is een kruiser. Ik zal u den naam maar niet noemen, want je moet voorzihetig zijn, en wij hebben immers geen vrienden, die wij zouden willen helpen tegen anderen, en geen vijanedn, dien wij schade zouden wil len doen. De kanonnen en torpedolanceer- buizen van dien kruiser dreigen niet ons, en het vilegtuig op het dek is voor ons geen ge vaar. lederen ochtend bezorgt hij ons de af wisseling van een vlaggenparade, als de mu ziek schettert van het dek en odner het spe len van God save the King de oorlogsvlag geheschen wordt: wit met een rood kruis en in de boenvste hoek aan den stoa de Britsche vlag. Werken op zee. Het was weer een mooie reis, van Amerika naar Afrika en ik heb er weer veel geleerd. De scheepsterminologie wordt al een beken de taal, en ik geloof zelfs, dat mijn beenen al zoo'n beetje het gevoel krijgen van het water waar wij varen. Want toen wij tus schen St. Lucia en St. Vincent waren gepas seerd kroop ik mijn beenen weer die dans van de Simaloer op de lange Oceaandeining, die zoo geheel anders is dan die in de Golf van Mexico of de Caribische Zee. We hebben gewerkt en pret gehad. Dienst op de brug en werk aan dek en in de rui men, het eerste meer voor den intellectueel, het andere in het bijzonder voor den hand werker, die een stuurman-in-wording beiden moet kunnen zijn. Wij hebben gemeten en gerekend, de zon, de maan en de sterren in dienst van onze vaart gesteld en onze tocht er mede naar bepaald, alsof de A.N.W.B. ze als wegwijzers aan den hemel had gehangen. We hebben van het heele schip de verf afge- bikt, soms op je rug liggend onder de stoom- leidingen, dat de stof over je neer sneeuwt en je gezicht er een van een boeman wordt, je oogen beschermd door een bril, en we hebben onze Simaloer weer netjes opgeschil derd. En het dek hebben wij geschrobt met de haren van de bezem naar vorenj wat veel beter gaat dan zooals de dienstmeisjes het doen bij ons. 's Avonds kleeren gewasschen, want een moeder haalt hier je Zaterdags in een zak gestopte rommel niet weg om te zor gen, dat je het weer schoon terugvindt naast jo bad of op je bed. Dat waardeerde je toen niet zoo als thans, nu het niet meer gebeurt en je bemerkte het vroeger bijna niet eens. Zulke en andere dingen doen je wel weer eens verlangen naar je eigen huiselijke om geving, naar je vrienden, en naar de plekjes waar je herinneringen liggen. Maar dat ver langen hindert je niet. Want we hebben hiei ook onze vrienden en onze huisgenooten, we hebben ons werk en al dat vele nieuwe dat later weer een schat van herinneringen zal zijn. Vrienden aan boord. Vergeten kan je de menschen niet, met wie je nu werkt en praat en lacht. Daar is die brave Marker matroos, die al een menschenleeftijd heeft gevaren en het niet laten kan. Die, als je hem wat gaat gezelschap houden in de „bak" voor den uitkijk, je vertelt van zijn vrouw, zijn wachtschip, noemt hij haar die hij graag verlaat voor de zee, maar naar wie hij verlangt zoo lang hij op zee is. Die z'n eigen opvattingen heeft over den oorlog, waaraan hij mee zou willen doen tegen een ieder, die zijn land zou aanvallen, en wien het niet schelen kan, als hij naar de hel zou gaan, mits hij een drie of vier van die aanvallers dan meenemen kon. Zou je dien Zwollenaar vergeten, den stuurman, met wien ik vele keeren de wacht heb gehad op de brug, in donkere nachten en op lichte dagen, of als de linieregens neerplensen op je oliejas en Zuid-Wester, met wien ik vele avonden heb geboomd over de H. B. S. en de leeraren, die wij beide kennen, en peper muntjes snoepte uit de Gaper in de Die- zerstraat? En die Katwijker timmerman, die je altijd wel aan boord zoudt willen hebben met zijn humor en gave karakter en zoo velen meer nog uit ons varende huishou den van hoog tot laag. Concert aan boord. Nu op onze laatste reis van Amerika naar Afrika was er ook een aantal passa giers aan boord, ook allemaal van die prettige menschen. Wij hebben voor hen gemusiceerd, een van hen, een Ameri- kaansche dokter, die in Duitschland was geweest, op de accordeor, een machinist van ons schip op de mondharmonica en ondergeteekende op de mandoline, welke hem heel de reis vergezelt. Vcor hem was het spelen half dienst en heelemaal een genot en hij behoefde dan eerst om half elf in plaats van acht uur de wacht voor de nacht te betrekken. Wij zongen er liedjes bij die den dokter verzot maakten op mijn Zangzaadbundel, waarin hij menige middag en avond de kampliedjes bestudeerde in afwisseling met zijn studie van het Zuid-Afrikaansch, waarmede hij zich voorbij St. Helena al aardig vertrouwd had ge.naak. Voor vertrek gereed. Het is mooi, te leven en te werken op zee, varend van land tot land, van men schen tot menschen. Morgen halen wij de trossen binnen. Dan gaat het om de Kaap naar Durban, Lourenzo Marquez en Reira, Ik kan dat nu wel zeggen, want als het in Waar heen? Ik hoop het in den volgenden brief te schrijven. Als we ook daar weer weg zijn. (Ongecorrigeerd). OPGAVE AMSTEBDAMSCHE BANK X.T. Bijkantoor Alkmaar, van Vrijdag 19 Januari 1940. Vor.k. STAATSLEENINGEN. 3—334 NederL 1938 85% 3 Ned.-lodië 1937 83*/, 534 Duitschl. 30 cd verkl. 12 BANK-INSTELLINGEN Amsterd. Bank Handel Mil Cert. v. 250 Koloniale Bank 87% 81 161 106% Ned. Ind Handelsbank INDUSTR. OND. BINNENL. Alg Kunstzijde Unie 35% Caïvé Delft Cert. 57% Nederl. Ford 320 Lever Bros 93% Philips Gloeil. Gem. Bezit 1251/» INDUSTR. OND. BU1TENL. Am Smelting 36>/s 22 557,6 3u/ia 38'/, 27'/, Anaconda Bethleh. Steel. Cities Service General Motors Kennecott Copper North American Rayon Republic Steel Standard Brands Steel comm U S Leather CULTUUR MAATSCH. H V. A Java Cultuur Ned Ind Suiker Unie Verg Vorstenlanden MIJNBOUW. Alg Explor Mij. Redjang Lebong PETROLEUM. Dordtsche Petr. Kon. Petr Phillips Oil Shell Union Tide Water RUBBERS. Amsterd Rubber Deli Bat. Rubier Hessa Rubber Oostkust Rotterdam Tapanoeli Serbadiadi Interc. Rubber 3s/i6 SCHEEPVAARTEN HollandAmerika lijn JavaChinaJapan lijQ Kon Ned Stoomboot. Scheepvaart Unie TABAKKEN. Deli Batavia Oude Deli SeDembab AMER. SPOORWEGEN. Atchisoo lopeka Illinois Central Southern Pacific Southern Railw. Union Pacific 757, Cao Pac. §Noteering per 50. x) ex-coupon tExclaim. 'Exdividend. Prolongatie vorige koers 2'/,, heden 2% fo WISSELKOERSEN AMSTERDAM OFFICIEEL. 395 242 2297, 101% 56 100 241% 2557, 298/,« 87, 198 IcO 106 124% 55'/, 101 2.45-3.00 85%. 83'I/m 12 88 79% 165% 35 94 125 357/s 21 s/w-i 55%,-ï 38%, 273/. 187, ISf-'A, 42%-% 3917, 242 2297, 101 56 100 2537, 287, y%6 196% lhO 109 37)6 37, 937, 93 113 1117, 105% 103% 105 122 169 159 137% 187, 18 97)6 107, 107)6 12'%,; 127, 75'/, Vorige koers heden New-York 1.887,0 1.88 Londen 7.437, 7.453/« Berlijn 75.40 75.45 Parijs 4.21»/, 4.2234 Brussel (Belga) 31.64 31.6234 Zürich 42.18 42.17 Kopenhagen 36.3234 36.3234 Stockholm 44.8234 44.7734 Oslo 42.75 42.75 Russische vliegtui Abo en Lappeenran braken enkele bram ranta zou een burge Thans worden naë nomen omtrent het Ekenaes. Meer dan 1 deden een aanval oj militair objectief or bommen, doch schob weerlieden, die het 1 vliegtuigen bleven c hun mitrailleurs bes wonder, dat niemanc vijf personen worder inwoners, die het sta Hulpcent De Finsche bladen ting van het Finsche hulpcentrale voor de richt. Deze centrale met de verhuizing, o: steun in g van en wer vrijwillig of gedv. welker aantal meer d.w.z. ongeveer een king van Finland, be Terwijl het in Hi vriest en de voorrad de grootere zaken re voor de troepen gevo temperatuur in de vc uit de hoofdstad geëv: voor winterverblijf j wonen, tot 40 graden gevolge van den vorst en verkoudheden zijn toegenomen. Van Wc tegen den middag he Helsinki geen gebruil van de schuilplaatsen Er vlogen geen Russ Helsinki. Samenwerking Uit naam van de heeft de voorzitter, C den president van Po zocht te Lissabon eer roepen van alle statei land te helpen, teneir dineeren. Het Finsche legerbe: Van de Karelische 1 te melden. Aan de' O ben de Finsche troef ten N.O. van het Lade den sector van het Tc Finsche patrouilles ve: afdeelingen van het R tigd. In Lapland, in d zijn de Finsche troepe km. opgerukt. Jontsijt ontruimd door de Rr teruggedreven werden de strijd wordt voortg deelen van het front kalm. In den loop van den de vijandelijke luchtn Hangö gebombardeerd, ranta en Koivisto. Vol ontvangen inlichtingen twee personen gedood den loop van den dag Russische bommenwerp De be Uit Viipuri wordt ve nog steeds door Russis veer 40 kilometer afsta ten wordt. In het gebied van Sc troepen 45 km. teruggi ken zij terug op Kemij gestreden. De strijd ver Finnen en de Russen t via Jontsijaervi naar IV nen stellen zich even wc deze resultaten en men i De ruggegraat van elk reclame-plan: DAGBLADRECLAME! Judy wist niet hoe ze een heel doodgewoon ge anders dan het strenge verwacht en gevreesd 1 zoo'n vriendelijke dorpsi ning mee houdt, dat hjj gangster te doen had er weet, dat de patiënt niet handeling zal blijven. I niet op iemand, die sir hebben, om achter de om desnoods Marguerit patiënte aan hem over ti ZÜ zag, dat Marguerit kleine dokter in een dr keld waren, toen zij het en ze zou wel graag gel ze het over hadden. Ht kunnen verstaan, dan z< ring nog grooter gewees- Marguerite speelde h; uitstekend. „Dus u denkt, dat ik hoef te maken, dokter? I mijn hart. Ik was al zoo naar een ziekenhuis of zc

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1940 | | pagina 8