DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Britsche staatslieden becritiseeren de
houding der neutraien.
Finland door tal van vliegtuigen
gebombardeerd.
Vele schepen verforen gegaan.
De Belgische oefeningen zijn net „echt".
De 100.000 er uit!
Ernstig v!iegonoeluk in
Ned.-lndië
De algemeene toestand.
De zorgen der
neutralen.
Periodieke verloven
worden weer
verleend.
•dt welke beroepen <jG
:n uitoefenen, als de ge_
tjes juist de letters van
ten, zij het in andere
Kareesif.
toonmeel.
ihulte.
'osdanebaar-Delft.
veespoor-Kijnda.
uigres.
p.) liefst zoo vroegtijdig
terlijk tot Vrijdag 26 Janj
i'uzzle-Redacteur van de
irant.
dag 22 Januari.
1875 en 414,4 M. (Alg.
8.— ANP-ber., gr.pl. 8.30
'interpotpourri. 10.Mor-
L5 Gr.pl. 10.30 Voor de
Insemble J. Cantor. 11
11.10 Ensemble J. Cantor.
.45 ANP-ber., gr.pl. 1
semble en solisten. 2.—
eporkest en solist. Ca. 3.20
.30 Disco-causerie. 5.30
Gr.pl. 6.15 De Twilight
Pianovoordr, 7.30 Gr.pl.
iderlandsche volkskracht",
nededeelingen. 8.15 Con-
t, 9.20 Radiotooneel. 10.05
sst en gr.pl. 11.ANP-
Avro-dansorkest en gr.pL
01,5 M. (NCRV-uitz.) 8—
:hriftlezing, meditatie. 8.20
15 Gelukwenschen). 10.30
I.Christ, lectuur. 11.30
L5 Ber. 12.30 ANP-ber.)
Salonorkest en gr.pl. 2.—
Gr.pl. 3.— Kookpr. 3.30
(opn.) 3.45 Bijbellezing.
Kinderuur. 6.15 Gr.pl. 6.30
-7.15 Ber.) 7.45 Gr.pl. 8—
SOS-ber. 8.15 Orgelcon-
tische causerie. 9.30 Gr.pl.
act. halfuur. 10.30 Revida-
II.35 Gr.pl. Ca. 11.50-
ig.
1 en 449 M. (Na 6.20 nan.
.20 BBC-Northern orkest,
ncert. 1.20 Ber. 1.30 Radio-
0 Orgelspel. 3.20 BBC-
t. 3.50 Cello en piano. 4.20
heater-orkest. 5,20 Kinder-
alford Hyden's orkest. 6.20
tooneeL 6,55 BBC-zangers.
ngen. 7.40 Kampconcert,
n the Witness Box, discus-
9.20 Ber. 9.35 Causerie
steadfastness". 9.50 BBC-
5rogr. gewijd aan IJsland,
dew en zijn Band. 12.05
15 Berichten.
1648 M. 12.05 Cellovoordi'.
Legrand's Jazzorkest. 1.05
!5 Zang. 2.— Gr.pl. 2.05 en
r. 3.20 Orgelconcert. 4.20
50 Pianovoordr. 5.20 Duet-
Parijsch blaaskwintet en
01 en piano. 7.20 Orkest-
diotooneel. 9.05 Orkestcon-
liste. 11.05 Radiotooneel,
5—12.20 R. Legrand's jazz-
4. 5.50 Omroeporkest. 7.40
10—9.50 Omroeporkest en
sten. 11.20 Nedersaksen-
z. tusschenspeL 1.35 Popu-
45 Muz. tusschenspel. 3.20
ng, piano en pianoduetten,
ch progr. 5,45 Blaasmuziek.
Radiotooneel. 8.20 en 8.45
!0 Zie Deutschlandsender.
en 484 M. 322 M.: 12.20
n 1.30 Omroepdansorkest.
6.50 en 7.20 Gr.pl. 8.20
8.50 Cabaretprogr. (9.20
—11.20 Omroepdansorkest.
lr.pl. 12.50 en 1.30 Radio-
20 Gr.pl. 5.20 Zang en
)L 6.35 Het Van Hecke-
Dansmuziek (gr.pl.) 8.20
8.50 en 9.40 Radio-orkest,
coor begeleid door strijk-
(met toelichting). 11.05—
DSENDER, 1571 M. 7.35
Géczy's orkest. 8.20 Het
i. orkest en solist. 9.20 Ber.
It's orkest. (10.20 Politiek
0 Ber. Hierna tot 12.20
JKE RADIODISTRIBUTIE
rsum.
rsum.
en 8.8.25, Diversen 3.25—
5.359.20, Diversen 9-2C
.309.50, D.sender 9'S0"T
10.10—11.20, Keulen U-20
1 11.50—12.—, Keulen 12.—
VI. 2.20—14.20, D.sender
lo 16.20—17.20, Parijs Radl°
reslau 18.20—18.50, Boeda-
20, Brussel VI. 22.2023-^u>
23.30, D.sender 23.30—
el VI. 8.—9.20, Engeland 9.20
sen 10.20—10.35, Engeland
mmarks Radio 11.20l2'2
.20—12.50, Brussel Fr. I2;5"
rks Radio 14.20—15.50, »n'
.6.20, Diversen 16.20l® "3,
-17.20, Brussel Fr. 17-20-~
I 17.50—18.20, Beromünster
ussel Fr. 19.05—19.20, Brus-
20.05, Danmarks R. 20.05-"*
21.—21.20, Beromünstei
russel Fr. 21.40—23.20, En'
14.—.
:en.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door bet gebeele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer f 0 25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. KERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060 Telel. 3320, redactie 3330.
No. li
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Directeur: C. KRAK.
Maandag 22 Januari 1940
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
142e Jaargang
Er zijn de laatste dagen door Engelsche staatslieden heel wat redevoeringen
gehouden.
Lord Halifax, de Britsche minister van Buitenlandsche Zaken, heeft te
Leeds gesproken over de Engelsche vredesdoeleinden. Hij zeide daarbij o.a.
dat de Duitsche regeering nog geenerlei bewijs heeft gegeven, dat zij bereid
is de schade te herstellen welke zij haar buren berokkend heeft Hij betoogde,
dat er maatreglen genomen zijn om het nieuwe mijnengevaar zoo doeltref
fend mogelijk te bestrijden.
Winston Churchill, de Engelsche minister van Marine, heeft den neutralen
staten geadviseerd, de zijde der geallieerden te kiezen. De oorlog kan daar
door eerder geëindigd zijn en de neutralen hebben dan de zekerheid, dat zij
niet tusschen Duitscbland en Rusland verdeeld zullen worden. In gelijken
geest heeft de parlementaire secretaris van het ministerie van voorlichting
zich tegenover de Fransche oorlogscorrespondenten uitgelaten. Hij meende,
dat er in dezen oorlog geen neutralen moeten zijn. Alle neutralen zullen zich
na de overwinning der geallieerden aan hun zijde scharen, maar de vrede
moet gevormd worden volgens den wil van hen, die met hun bloed hebben
overwonnen.
Finland heeft de laatste dagen weer de vernielende kracht der over
machtige Russische bommenwerpers ondervonden. De Finnen hebben den
strijd dapper aangebonden maar in tal van plaatsen hebben dorpen en steden
aan vernieling blootgestaan. De Finnen hebben Russische vliegtuigbases in
Estland en verdedigingswerken in Kroonstad gebombardeerd.
Het aantal verloren gegane schepen is de laatste dagen bijzonder groot.
De meeste dezer schepen waaronder vele neutrale zijn op mijnen
geloopen.
De bevolking valt van den eenen schrik
in den anderen.
Brussel, Januari.
Sedert geruimen tijd heeft de Brusseïsche
agglomeratie zijn passieve verdediging tegen
eventueele luchtaanvallen.
Meestal met steun van de gemeentebestu
ren werden in verscheidene voorsteden
groepen van vrijwilligers opgericht, die zich
oefenen om, samen met politie en brand
weer, hulp te kunnen bieden bij gasaanval
len en beschietingen uit de lucht.
Het gebeurt zelfs, dat die „passievers" zoo
sterk gaan doen alsof het echt is, dat de bur
gers ongerust gaan worden en er een zekere
paniek ontstaat. De pers heeft zich dan ook
al gerechtigd geacht de verdedigers tot wat
meer kalmte bij hun oefeningen aan te
manen.
Kortelings werd bijv. in de Brusseïsche
voorstad Schaarbeek zoo'n oefening in pas
sieve verdediging gehouden. Doch toen de
menschen de gemaskerde en zonderling toe
getakelde vrijwilligers zagen aanrukken met
ziekenauto's, brandbluschtoestellen en wat
er allemaal bijhoort meenden ze dat de
vijand voor de poorten van Brussel stond en
moesten de oefeningen worden geschorst!
De Schaarbeeksche vrij willigershrigade
treft eigenlijk daarvoor geen schuld tenzij
misschien alleen dat zij deze voor de hand
liggende reactie van 't publiek niet hebben
voorzien want de oefeningen waren tevoren
aangekondigd. Maar het eigenaardige deed
eich voor, dat menschen, die later verklaar
den de aankondigingen dezer oefeningen wel
gelezen te hebben, daaraan niet dachten toen
zij ze zagen gebeuren.
Maar wat gezegd van het gemeentebestuur
van die andere voorstad: Etterbeek?
In die gemeente met dien leelijken naam
heffen e^ken eersten Maandag van de maand
de sirenen, die in geval van een dreigenden
luchtaanval de bevolking moeten waarschu
wen, hun alarmgeloei aan. Iedereen weet,
dat dit slechts een oefening is en niemano
maakt er zich ongerust over als dat naar
geestige geluid over de daken komt aange
zwollen.
Maar nu Zondagochtend werd Etterbeek
vergast op een niet-aangekondigde buitenge
wone herhaling van dat onheilspellend con
cert. Men kan zich voorstellen welke de
reactie was van het publiek, dat ten over
vloede juist in deze dagen, met de intrekking
der militaire verloven en andere strengere
militaire maatregelen nu niet bepaald in de
gewensehte stemming was om kalmpjes naar
die officieele noodkreten te luisteren. En of
er dan ook later, na den eersten angst, ge
protesteerd werd tegen dit tactloos optreden.
Wat Brussel-stad zelf betreft ook daar
werden maatregelen getroffen. Het gemeen
tebestuur heeft opnieuw een oproep tot de
bevolking gericht voor het aanwerven van
vrijwilligers, die bereid zouden zijn in geval
van nood de plaatsen in te nemen van de
stadsbedienden en stadswerklieden, die onder
de wapens werden geroepen.
Eigenlijk heeft het gemeentebestuur het
recht de vereischte arbeidskrachten op le
eischen, maar voor een veelzijdige werk
zaamheid, zooals die van een gemeente als
Brussel, zou dit niet alleen erg omslachtig
zijn, maar ook van niet zooveel waarde zijn
als het beroep doen op den burgerzin der in
woners.
In werking.
Den geheelen ochtend was de heldere
hemel boven de hoofdstad vervuld van het
geronk der vliegtuigmotoren. Maar omdat dit
zoo goed als iederen dag het geval is, wekte
het ook ditmaal geen bijzondere belangstel
ling. Men geraakt met dit lawaai vertr'ouwd,
zooals met de andere geluiden van de straat
Er is al een heel bijzonder, ongewoon, of ook
een zeer sterk lawaai noodig om de aandacht
te trekken.
Dat „bijzondere" kreeg men nu echter
rond den middag te hooren, ergens in de om
geving van Brussel. En onmiddellijk richtten
zich duizenden blikken van op straat of
door de ramen hemelwaarts. Vruchteloos
echter: niet zelfs maar een klein stipje viel
in het blauwe uitspansel waar te nemen. Er
was, zonder eenige beeldspraak gezegd, geen
vuiltje aan de lucht. Het was alsof de hemel
zelf aan het ronken was gegaan, of daar, ach
ter de zeldzame dunne wolkjes zware, la
waaierige machines hingen te daveren.
Toen gebeurde wat in de officieele mede-
deelingen heet: het in actie treden van het
luchtafweergeschut. Zeer veel zaaks was het
niet. Sommigen hoorden een paar doffe
knallen, anderen, meer bevoorrechten, kre
gen daarbij nog enkele witte wolkjes te zien,
die, ongevraagd ongeweigerd, eensklaps
openspatten in de lucht.
En daarmee was voor Brussel dien dag de
eerste afdeeling van de actie in de lucht af
gesloten.
Des namiddags: opnieuw zulk geronk,
maar nu niet ergens in de omgeving, maar
vlak boven het hart van de stad. Het was
het uur, waarop de heeren het café naast de
beurs verlaten, waarop de dames hun bood
schappen doen, van het eene warenhuis naar
het andere, om daar het geduld der winkel
juffers op de hoogste proef te gaan stellen.
En dies had de hemel nu veel bekijks,
want alle heeren en dames wilden natuurlijk
straks kunnen vertellen, wat er te zien was
geweest.
En ze zagen op zeer, zeer groote hoogte
een vliegtuig, dat daar rustig rondtoerde en
waarvan men, om weer met de officieele
mededeelingen te spreken, „de nationaliteit
niet kon vaststellen."
„Het heeft machinebreuk", zeide en
kelen, „het neemt foto's beweerden an
deren en misschien zou men nog een dozijn
andere redenen hebben gevonden voor het
Bij de heden gehouden trek
king van de Ned. Staatsloterij is
de 100.000 gevallen op no. 9617.
REDEVOERING VAN LORD HALIFAX.
De Britsche minister van buitenlandsche
zaken, lord Halifax, heeft in Leeds een rede
voering uitgesproken, waarin hij o.m. het
volgende uiteenzette!
Wij onderschatten de kracht van den
vijand niet. Wij zijn er ons van bewust, dat
de worsteling heel onze energie en vastbe
radenheid eischt, maar de eenheid der mo-
reele doelstelling van de democratieën welke
Hitier zoo laag aanslaat, zal de voornaamste
oorzaak worden van zijn nederlaag.
Zelfs wanneer wij in staat geweest waren
tot overeenstemming, Je komen met Duitsch-
land, is het duidelijk dat de nat. soc. regee
ring geen enkele scrupule had om haar
vrienden in den steek te laten voor ieder
politiek doel, dat Hitier wellicht belangrijk
acht. Onze belofte om Finland te helpen zal
geen tijdelijke uitdrukking van academische
of formeele sympathie blijven.
Duitschlands eenige kans om dezen oor
log te winnen lag er in den oorlog snel te
winnen.
Onze vredesöoeistellingen zijn duidelijk
gedefinieerd. Wij moeten vasthouden aan
een herstel der vrijheid voor de kleine na
ties, die Duitschland wreedelijk daarvan be
roofd heeft en wij zullen ons best doen om
Europa te beveiligen tegen herhaling van
dezen rampspoed.
De eenige reden, waarom morgen geen
vrede kan worden gesloten is, dat de Duit
sche regeering' tot dusverré geen bewijs of
bereidheid heeft getoond om de schade
te herstellen, die zijn naburen is toegebracht
of de wereld er van te overtuigen, dat een
door haar gegeven belofte meer waard is
dan het papier waarop die geschreven staat.
Acht passagiers gedood.
Het vliegtuig van de K.N.I.L.M.,
de PK-AFO, dat gisteren van
Batavia op weg naar Australië is
vertrokken, is na den start van
Bali, in zee gestort en verongelukt.
Acht inzittenden zijn omgekomen,
namelijk de eerste piloot J. Jv
Schott, de tweede piloot D. H.
Janzee, de marconist A. von Ende,
alsmede vijf passagiers, te weten de'
heeren Harper, Johnston, Kanji
Learyad en de cehtgenoote van
den K. N. I. L. M.-vertegen
woordiger te Sydney, mevrouw
Mijnlieff.
De mecanicien van 't Riet beefl
een gebroken been en een rug-
fractuur.
trage, rustige toeren van het vliegtuig, als
zich niet. een ander machtiger, nabijer, ge
ronk van den anderen kant der stad had doen
hooren: daar daagden drie vliegtuigen op,
geen rustige toeristen, maar jagers in volle
snelheid.
De uitwerking op den eenzame daar hoog
in de hoogte liet niet lang op zich wachten.
Met een machtige rookpluim steeg hij, alsof
't maar niets was nog hooger dan hoog, nam
aldus afscheid van Brussel en verdween
achter een witte wolk, die daar blijkbaar op
hem te wachten hing.
Op straat was daarmede de belangstelling
deerlijk geflauwd.
Misschien dachten sommigen aan de don
kere stormvogels boven Helsingfors
Of men dacht heelemaal niets, doordat het
geraas der vliegtuigen zich in ons dagelij k-
sche leven heeft ingeburgerd als de khaki-
kleui der militaire- »n het knallen der
auto's.
De kleine neutrale staten hebben het den
laatsten tijd niet gemakkelijk.
Wanneer de Maginot- of de Siegfriedlinie
niet zoo sterk waren, zouden de Duitschers
op Franschen bodem of de Fransche en
Engelsche legers in Duitschland staan. Dan
zou de geheele wereld met spanning het
verloop van den bloedigen strijd volgen en
zoo heeft men zich in het begin van Sep
tember ook dezen oorlog voorgesteld.
Evenwel, de legers zijn vastgeloopen aan
de Duitsch-Fransche grenzen, men is blijk
baar van beide zijden te voorzichtig om van
de verdediging tot den aanval over te gaan,
omdat men wederzijds begrijpt, dat in
stellingen als deze de aanvaller de grootste
verlieskansen heeft.
Weken lang gaat de belangstelling van de
geheele toekijkende wereld al naar ander
gebied dan de Fransch-Duitsche grens uit
en Ret is teekenend voor de verstarring van
den strijd in het Westen, dat de oorlogscom-
muniqué's van Fransche en Duitsche zijde
hei'haaldelijk vertellen, dat er van dit front
niets te vermelden valt.
De strijd tusschen Rusland en Finland
heeft veel meer de interesse van alle neu
tralen dan die tusschen Duitschland en de
geallieerden en men is blijkbaar meer be
langstellend naar wat in Oost- en Zuid-Oost
Europa kan gebeuren, dan naar wat er in
het Westen voorvalt.
Men gevoelt algemeen, dat er iets zal ver
anderen, omdat er op deze wijze geen be
slissing wordt verkregen. Men kan trachten
Duitschland te blokkeeren, maar doordat de
deur naar Rusland en den Balkan openstaat
zal deze blokkade, ondanks alle verzekerin
gen, dat Duitschland den strijd in econo
misch opzicht reeds heeft verloren, van on-
afzienbaren duur kunnen zijn.
En al dien tijd zal men in de oorlogvoe
rende landen de lasten van de weermacht
te velde moeten betalen, die aan beide zij
den zulke offers eischen, dat ze op den lan
gen duur door geen staat ter wereld zijn te
dragen.
Er zal iets moeten gebeuren zegt men ook
in Duitschland, waar men d gelijks kan con-
stateeren, dat de tijd de groote bondgenoot
van den vijand is.
Maar wat zal er moeten gebeuren?
Zal Duitschland rustig op den tijd wach
ten, dat de Russische beer zijn harigen
klauw- naar den Balkan gaat uitstrekken en
niet alleen de geheele Z.O.-hoek van Euro
pa, maar ook Italië in vuur en vlam staat
met de mogelijkheid, dat de geallieerden
dan de gel§genheid om Duitschland van den
anderen kant aan te vallen niet ongebruikt
zullen laten?
Duitschland heeft zijn wapenen naar het
Westen gericht, het heeft allerminst be
hoefte aan een aanval in den rug en dus
geen enkel belang om werkeloos af te wach
ten tot er aan zijn Oost- of Zuid-Oost-gren-
zen iets gaat gebeuren.
Maar als Duitschland naar het Westen
moet strijden en de krachtsverhouding zich
in zijn nadeel wijzigt naarmate de tijd ver
strijkt, dan zal er binnen afzienbaren tijd
iets moeten veranderen.
Dan zal Duitschland zich niet meer tevre
den stellen met het zoo nu en dan torpedee-
ren van een vijandelijk vaartuig, waardoor
de kracht van den tegenstander niet noe
menswaard verzwakt wordt, of tot het ver
nietigen van neutrale schepen waarmee het
practisch nog minder vooruit komt.
Dan moet er een geweldige actie van on
derzeebooten en mijnen en voornamelijk
van vliegtuigen ontketend woi'den, een
actie zoo fel en van zoo grooten omvang,
dat men werkelijk kan verwachten dat de
strijd daardoor een beslissende wending
kan nemen.
En wanneer de Britsche marine zoo sterk
en de luchtmacht der geallieerden zoo groot
is, dat ook deze Duitsche krachtsontplooiing
geen practisch resultaat heeft, dan is de
strijd voor Duitschland slechts een wedstrijd
hi uithoudingsvermogen geworden. Dan
gaat het erom welke landen de offers van
dezen tijd het langst kunnen dragen, en wie
zich het langst op de been houdt zal de over
winnaar in dezen oorlog blijken.
Er is nog een andere mogelijkheid om de
verstarring in het oorlogsgebeuren te ver
breken.
Duitschland kan zijn machtige legerscha
ren niet langer werkeloos voor de Maginot-
linie laten maar een deel er van door Zwit
serland, België of Nederland een omtrek
kende beweging laten maken.
's-GRAVENHAGE, 21 Januari.
De regeeringspersdienst meldt:
De regeering acht den toestand
thans zoo, dat aangenomen,
dat daarin geen onverwachte
veranderingen ten ongunste ont
staan met ingang van Woens
dag 24 Januari (vertrek Dinsdag
23 Januari na den lienst) op
nieuw periodieke verloven kun
nen worden verleend.
Deze datum kan niet vroeger
worden gesteld om verkeerstech
nische redenen.
Militaire deskundigen hebben berekend,
dat dit niet verstandig zou zijn, maar ten
slotte is dat alles theorie en dat er deson
danks wel degelijk met deze mogelijkheid
rekening wordt gehouden, blijkt uit de mili
taire voorzorgsmaatregelen in deze neutrale
staten en de vele alarmeerende berichten,
welke den laatsten tijd meer dan ooit de
gemoederen verontrust hebben.
Het is een veeg teeken, dat men in alle
oorlogvoerende staten den laatsten tijd zoo
druk over de neutralen spreekt en de stra
tegische beteekenis van hun gebied meer
dan ooit een onderwerp van discussies be
gint uit te maken.
Winston Churchill, Engelands minister
van marine, heeft Zaterdag in Londen een
rede gehouden waarin hij weer eens uiteen
gezet heeft, dat de geallieerden vast en
zeker dezen oorlog moeten winnen, omdat
hun handel ongestoord voortgaat, omdat de
helft der duikbooten waarmee Duitschland
den oorlog begon tot zinken is gebracht en
omdat 600 Britsche oorlogsbodems in actie
zijn om het mijnengevaar af te wenden.
Ondanks die zekerheid heeft Churchill
een opsomming gegeven van alles wat de
neutralen in geheel Europa den laatsten tijd
van Duitschland en Rusland te lijden en te
vreezen hadden, waarbij hij duidelijk heeft
laten uitkomen, dat hij er heelemaal niet
zeker van is, dat deze neutralen zich op den
duur buiten het groote conflict kunnen hou
den omdat maar al te vaak blij kt, dat
Duitschland zich op verontrustende wijze
voor de militaire positie dezer staten inte
resseert.
Hij laakt het, dat zij zich nederig buigen
voor de Duitsche dreigementen en zou hen
allen openlijk aan de zijde der geallieerden
willen zien. Dan zou de oorlog eerder ge
ëindigd zijn en bovendien aldus Churchill
moet men in die staten wel bedenken,
dat wanneer Engeland en Frankrijk een
eerloozen vrede moeten sluiten, de bezittin
gen der neutralen tusschen Duitschland en
Rusland verdeeld zullen worden.
Men zal in Duitschland hieruit wel de
conclusie trekken, dat de geallieerden geen
kans zien den oorlog zelfstandig te winnen
en daarom op het gemo'ed der neutralen be
ginnen te werken. Het zou, in verband daar
mede, van Duitsche zijde verstandig zijn de
onrust der neutralen weg te nemen omdSt
voortdurende bedreiging het eenige kan
ziin, dat deze neutralen steeds meer
in de armen der machtige geallieerden zou
drijven.
In plaats daarvan schijnt men in Duitsch
land de laatste dagen een onaangename
houding tegen de kleine neutralen in het
Westen aan te nemen. Het tijdelijk stop
zetten der verloven heeft ook Nederland er
weer eens aan herinnerd, dat er een ge
vaarlijke legermacht achter het prikkel
draad van zijn grenzen is gelegen. Dat men
in Duitschland hardnekkig volhoudt, dat de
Duitsche grens door een onzer vliegtuigen
is geschonden zonder van onze tegenspraak
eenige notitie te nemen, dat men bovendien
op min of meer opzienbare wijze het Duit
sche volk laat lezen, dat Britsche vliegtuigen
op weg naar Duitschland deze week twee
maal over Nederland zijn gekomen en daar
door stemming tegen ons land maakt, het
zijn alle gebeurtenissen, waarvan wij in
dezen spannenden tijd met groote bezorgd
heid kennis nemen.
Niemand verlangt er naar, dat wij vrij
willig de zijde der geallieerden zullen
kiezen, maar men zal in Duitschland zelf
moeten begrijpen, dat er aan de voortdu
rende dreiging en onzekerheid ten opzichte
van onze Oostgrens een einde zal moeten
komen.
Het wederom toestaan der verloven is een
gelukkig verschijnsel omdat onze regeering
die den toestand het beste kan beoordee-
len blijkbaar van oordeel is, dat deze op
het oogenblik minder dreigend is dan men
de laatste dagen blijkbaar gemeend heeft.
