THEE doet ie goed! AATSTE RUS famCleton Fr. van Cauwelaert: Verbondenheid fusschen Nederland en België geen politieke toevalligheid. Saamhoorigheid grondslag voor economisch en diplomatiek samengaan PEDRICK ZUIGERVEEREN I Twist te Geertruidenberg. Indië vraagt staatkundige hervormingen. DE SCH. 15 GEZONKEN. Vrachtschip „Libelle" door Duitsch vliegtuig aangevallen. DE K CECIL FREEMAN CREGG. (Wordt vervolgd). TWEEDE BEAU. 2 Gisteravond werd in het gebouw „Indus- tria" te Amsterdam de jaarlijksche ge meenschappelijke maaltijd van de leden der industrieele club gehouden. Tijdens dit diner heeft de voorzitter vgn de Belgi sche Kamer, de heer Fr. van Cauwelaert, een rede uitgesproken. Hierin zeide hij o.m. dat hij de uitnoodi- ging om op deze bijeenkomst 't woord te voeren beschouwde als 'n uiting van sym pathie voor zijn land en als een nieuwe uitdrukking van het verlangen, dat aan beide zijden van onze grens op een steeds duidelijker en meer intense wijze tot uiting komt om door een beter begrijpen van onze gemeenschappelijke belangen de sa menwerking tusschen de noordelijke en de zuidelijke Nederlanden te verruimen en te verstevigen. Na gewezen te hebben op de bezoeken van de koningin aan België en koning Leopold aan ons land, vervolgde de heer van Cauwelaart: De verbondenheid der beide Nederlan den is geen politieke toevalligheid. Zij staat geschreven in onze geografische lig ging en gesteldheid, in onze sociale en economische noodwendigheden, in onze staatkundige tradities, in onze cultureele gemeenschap, in geheel ons materieel en moreel bestaan. Wij hebben ook tegen strijdige belangen, maar indien ons vrij bestaan, indien een eigen zending tusschen de volkeren, indien de bijzondere geeste lijke waarden, waarvan we de dragers zijn, indien de roem van onze voorouders en de eer van ons geslacht ons dierbaar zijn, dan mag het helder besef van onze saamhoorigheid en lotsgemeenschap niet langer door bekommernissen van minder gehalte worden overschaduwd. Deze saamhoorigheid tot grond slag' te kiezen voor een doelvaste en zelfbewuste politiek, is, in het kort of in het lang, voor ieder van ons een zaak van zijn of niet zijn. Economische toenadering. Naarmate het besef van de gemeen schappelijkheid onzer hoogere belangen dieper in het gemoed van onze volken zal doordringen, zal de toegevendheid, met welke de moeilijkheden van onze weder- keerige marktverruiming moeten worden weggenomen, aan beide zijden toenemen. Een wensch he'b ik slechts in verband met de huidige toestanden te opperen, en wel deze, dat beide landen elkaar zooveel mogelijk behulpzaam zullen zijn, om tot aan het einde van den oorlog hun levens onderhoud te verzekeren. Een. bereidwillig dienstbetoon wat betreft bevoorrading, voeding en vervoer, kan bij langeren duur van den oorlog niet alleen een kostbare bijdrage worden tot onze gemeenschappelijke weerbaar heid, maar tevens een voortref felijke schoool voor samenwer king, welke op de verdere toe komst van onze landen een wel- dadigen invloed kan uitoefenen. Gemeenschappelijke actie. Maar, wat we elkander kunnen geven door ruil is weinig in vergelijking met hetgeen we te winnen en laat me er aan toevoegen, te verdedigen hebben door een gemeenschappelijke actie naar buiten. Wij zijn niet alleen loten uit een stam, wij zijn tweelingbroeders, die wat hun uit zicht betreft, als onafhankelijke staten, een zeldzame gelijkwaardigheid vertoonen in hun internationale positie, hunne le vensbehoeften en hunne mogelijkheden. De gelijkluidendheid van onze buitenland- i sche politiek, wordt versterkt door de identiteit van onze bestaansvoorwaarden. Voor beide geldt het „Navigare necesse est" en het kan ons dus in geen enkel op zicht moeilijk vallen om tegenover de in ternationale regelingen, welke de thans woedende oorlog noodzakelijk maakt en bij het eindigen van het wapengeweld noodzakelijk maken zal, een zelfde hou ding aan te nemen en er ons thans reeds in een zelfde gezindheid, door gemeen schappelijk overleg, op voor te bereiden. Maar het is m.i. noodig, dat dit samen vallen zooveel mogelijk worde veranderd in samengaan en dat de openbare opinie van beide landen doordrongen worde van een zelfde opvatting en van een zelfde plichtsbesef, omtrent de taak, die onze lan den wacht indien, wat we den hemel af- smeeken, wij gespaard mogen blijven voor den gruwel van het geweld. Het zal niet voldoende zijn, dat we ons braafjes schuil houden onder het schamele afdak van de neutraliteit. Gereed alleen om te blusschen, indien de bliksem boven onze hoofden inslaat. Wij zullen in elk geval achteraf een helpende hand moeten bieden aan degenen, die door het onheil minder werden gespaard dan wij zelf. Z.Exc. minister De Geer gaf lucht aan dit nobel gevoel, toen hij sprak van dienende neutraliteit. Zij weze dienend niet alleen als betrouwbare boodschapper tus schen moegestreden vijanden, maar als edelmoedige helper voor het herstel van een vrede en een wereldorde, die meer zijn dan een bedriegelijk wapenbestand. Een economische orde, waarin ook de kleine volken kunnen leven zon der in hun redelijke waarde te worden verkleind. Hun vrijheid en hun levensvatbaarheid is de toetssteen voor elke ware inter nationale rechtsorde. AUTOMOBILISTEN, STOP OVERMATIG OLIEVERBRUIK zonder cylinders uit te slijpen of zuiqers te vernieuwen mét Importeurs: MERTENS STRAET- A'DAM Plantage Muidergr. 151-Telefoon 52950 Schipper doodgeschoten. In het café van de weduwe Verschure aan de haven te Geertruidenberg heeft zich gisteravond een twist voorgedaan, waarbij helaas een doode valt te betreuren. Drie bezoekers van het café, die hier en kele borrels hadden gedronken, kregen omstreeks zeven uur ruzie. Een van hen, B. genaamd, wilde aan de woorden een eind maken door zijn klomp te gebruiken. Hij kwam evenwel niet zoover. Hij werd stevig in den kraag gegrepen en het café uitge werkt. Zijn 24-jarige zoon zag zijn vader het café uitgooien en wond hier over zoodanig op, dat hij naar zijn nabij gelegen woning snelde om een revolver te halen. Met dit vuurwapen terugkomend ging hij het café binnen en loste daar op de twee overgebleven personen vijf schoten. De 45-jarige schipper M. van Strien werd hierbij zoo ernstig getroffen dat hij in levens gevaarlijken toestand naar het St. Agnesgesticht moest worden over gebracht. Kort nadat hij hier was binnengebracht overleed hij. De tweede bezoeker van het café werd aan den schouder gewond. Vader en zoon B. zijn door de gemeente-politie gearresteerd. ALLEEN DE LUFTHANSA VLIEGT DE LIJN BERLIJN—AMSTERDAM. Ministers beantwoorden vragen. Op vragen van het lid der Tweede Ka mer, den heer van Kempen (lib.) in ver band met de aan een Duitsche luchtvaart maatschappij verleende vergunning tot het heropenen van de luchtlijn BerlijnAm sterdam voor vracht- en postvervoer, heb ben de ministers van waterstaat en defen sie thans als volgt geantwoord: Aan de Deutsche Lufthansa A. G. is ver gunning verleend voor het heropenen van een luchtlijn Berlijn—Amsterdam v.v. voor vracht- en postvervoer. Een wederkeerige vergunning van de Duitsche regeering ten behoeve van de K. L. M. alleen of voor haar te zamen met anderen is niet gevraagd. De luchtverbinding, waartoe vergunning is verleend, maakt versnelling van het postverkeer mogelijk en is bevorderlijk aan den uitvoer van Nederlandsche pro ducten, bijvoorbeeld snijbloemen. Op de vraag van den heer van Kempen of de ministers de noodzakelijkheid hebben overwogen voor het vliegveld Schiphol den staat van beleg af te kondigen de schrif telijke vragen werden 3 April j.l. inge zonden antwoorden de ministers, dat Schiphol bij K. B. van 13 April j.l. in staat van beleg is verklaard. TWEE KINDEREN JUIST OP TIJD UIT BRANDEND HUIS GERED. Toen Maandagavond het echtpaar S., na de beide kinderen van 5 en 3 jaar op bed te hebben gebracht, een wandeling ging ma ken, is door onbekende oorzaak brand uit gebroken in hun woning te Lemmer. De beide kinderen, die boven sliepen en door geschreeuw de opmerkzaamheid van de buren trachtten te trekken, werden eerst niet gehoord. Gelukkig passeerde nog juist op tijd een buurvrouw, die het gejammer opmerkte. Deze waarschuwde de in de buurt wonende schoonouders, die aanstonds toesnelden. Zij waren in het bezit van een huissleutel, zoodat zij de woning konden binnendringen Juist arriveerden ook de ouders weer. De heer S. vloog door den dikken rook onmiddellijk naar boven en wist de kinderen, die al bewusteloos wa ren dood den rook, van een wissen dood te redden. Na verloop van eenigen tijd kwa men de kinderen weer bij. Zij bleken ver der ongedeerd te zijn. De zoldering onder hun slaapplaats brandde gedeeltelijk weg. Het oordeel der Eerste Kamerleden. Aan het voorloopig verslag der Eerste Kamer over de Indische begrooting 1940 wordt ontleend: Verscheidene leden achtten de regeering te weinig doordrongen van het feit, dat zich ongetwijfeld, als, gevolg van den oorlog, op staatkundig gebied essentieele veranderin gen zullen voltrekken. Zoo vestigden zij er de aandacht op, dat in Nederlandsch-Indië reeds een sterke strooming bestaat, die is gericht op de instelling van een volwaardig parlement en dat de Volksraad met dertig stemmen voor en twintig stemmen tegen een motie heeft aanvaard, ter aanbeveling van een bestel, waarbij de depar tementshoofden aan den Volksraad verantwoordelijk zullen zijn, aldus betoogde deze leden. Men onder schatte de beteekenis van zooda nige stroomingen en van zulke uitspraken niet. Zij vormen toch een aanwijzing, dat men in breeden kring met het bestaande geen genoegen meer wenscht te nemen en dat de drang, met name onder de inheemschen naar het verkrijgen van meer staatkundige bevoegdhedèn veld wint. Ettelijke andere leden veklaarden, met het politieke beleid van de regeering in te stemmen. Het einddoel achtten zij de zelf standigheid van Indië, mits binnen het rijksverband. Weer andere leden waarschuwden met name voor toegeven aan ondoordachten. van verschillende zijden geoefenden, her- vormingsdrang. De huidige toestand, waar bij den Volksraad een aanzienlijken invloed op de wetgeving heeft, is, zoo betoogden deze leden, in betrekkelijk snel tempo be reikt. De ontwikkeling, als gevolg daarvan ingezet, is nog in vollen gang en nog nist in zoodanig stadium gekomen, dat opnieuw tot hervorming moet worden overgegaan. Sommige leden waren, wat betreft de structuur van het koninkrijk van oordeel, dat ook zonder grondwetsherziening iets kon worden bereikt ter versterking van den invloed der overzeesche gewesten, zonder verzwakking van den rijksband en zonder ontijdige „democratiseering" van 't Indische staatsbestel in zijn geheel. Zij doelden daarbij op de instelling van een centraal orgaan, adviseerende over kolo niale aangelegenheden, waarin vertegen woordigers van moederland en overzeesche gebiedsdeelen beide zitting zouden hebben. Verscheidene leden, die met voldoening hadden vernomen, dat de minister voorne mens is, de mogelijkheid van verruiming van het kiesrecht voor den Volksraad en van vermindering van het aantal benoemde leden van dat college te onderzoeken, drongen te dezen aanzien op spoed aan. An dere leden verklaarden, voorshands niet in allen deele met de bedoelde hervormingen te kunnen instemmen. Dat is het Boven-Digoelkamp nog steeds nieuwe interneeringen geschieden achtten vele leden in strijd met de toezegging, dat het kamp geleidelijk zal worden opgeheven. Vele leden betreurden, dat ter zake van de sociale wetgeving waaronder zij de so ciale verzekering wenschten te zien begre pen, bij de regeering elk initiatief van be teekenis ontbreekt. Zij brachten in herin nering, dat een van de meest dringende vraagstukken, namelijk de regeling van de werkloosheidsverzekering, nu reeds enkele decennia aan de orde is in de pers, den Volksraad en de Staten-Generaal, zonder dat legislatieve vorderingen zijn gemaakt. Gelet op het groote aantal in Indië aanwezige vreemdelingen van zeer uiteenloopende nationaliteit, die doorgaans plegen te zijn ver- eenigd in groepen, kolonies en dergelijke, werd de vraag gesteld, of het in dezen politiek roerigen tijd geen aanbeveling zou verdie nen, ter zake veel strenger toezicht te oefenen, dan tot dusverre ge bruikelijk is. OPGEPAST MET FOTOGRAFEEREN IN BELGIE! Bij de nadering van het seizoen, waarin vermoedelijk menige Nederlandsche auto mobilist een uitstapje naar België zal ma ken, vestigt de K.N.A.C. met nadruk de aandacht op de moeilijkheden, welke foto- grafeerende toeristen daar te lande zich on wetend op den hals kunnen halen. De Belgische wet verbiedt het maken van foto's, zonder toestemming der militaire autoriteiten, binnen een gebied met een straal van 10 kilometer om eenig militair of maritiem verdedigingswerk of -gebouw. Het behoeft geen betoog, dat men te allen tijde de kans loopt, zich in een dergelijk ge bied te bevinden zonder daarvan op de hoogte te zijn. Het fotografeeren van mili taire troepen of militair materieel is even eens verboden. Aangezien het voor de hand ligt, dat in het bijzonder op buitenlanders zal worden gelet, adviseert de K.N.A.C. aan Neder landsche automobilisten, die België bezoe ken, hun fotografietoestel, zoo niet thuis te laten, dan toch slechte met de grootste voorzichtigheid te gebruiken. In Duitsch verboden gebied verloren gegaan. Bij het departement van buiten- landsche zaken is van den consul te Einden bericht binnengekomen, dat de vermiste Sch. 15, de „Bep", in het Duitsche verboden gebied gezonken is. De bemanning is gered en zal te Wesermünde worden ge hoord. Maatregelen tot vrijlating zijn tot dusverre niet getroffen. ONGELUK MET DOODELIJKEN AFLOOP. Aan de Oostmarsumschenstraat te Almelo is gisterochtend 'n ongeluk gebeurd, waar van de negentienjarige C. Walda 't slacht offer is geworden.Twee vrachtwagens, een geladen met melkbussen, de andere met een aantal koeien, kwamen met elkaar op den hoek van de straat in botsing. Een der wagens schoot daarbij het trottoir op, waar door W. gegrepen en tegen een huis ge drukt werd, waarbij de dood vrijwel on middellijk intrad. FELLE BRAND DOOR OMVALLEND PETROLEUMTOESTEL. Gistermiddag is in het perceel Kinker straat 255 te Amsterdam brand ontstaan. Het bleek, dat de bewoner, die daar in een achterkamer op de derde étage met een pe- troleumtoestel bezig was, zich gebrand had, waardoor hij het toestel had laten vallen of wel omver had gesleept. Toen de brandende petroleum over den grond stroomde en de vlammen om zich heen grepen vluchtte de man de kamer uit. Hij liet daarbij de deur achter zich open, zoodat het vuur, tenge- volgde van de trek zich snel uitbreidde. De vlammen tastten de zoldering aan en toen de brandweer arriveerde stond reeds de zolder in lichterlaaie terwijl ook de zol der van het naastliggend perceel werd aan getast. Verdere uitbreiding kon de brand weer voorkomen. De achterkant van de derde étage en de geheele zolder van per ceel 255, een gedeelte van het dak en de zolder van perceel 257 zijn uitgebrand. In den loop van den dag van gisteren is te Delfzijl bericht bin nengekomen, dat het 338 bruto ton metende motorvrachtschip Libelle" van de „Delfzijlsche kustvaarton derneming" op de Noordzee door een Duitsch vliegtuig is aangeval len en beschoten. Bij de aankomst in een haven aan de Engelsche Oostkust heeft de gezagvoerder hiervan de reederij op de hoogte gesteld. Een der opvarenden, de stuur man H. Oosterveldt, is door een der kogels licht aan den arm gewond. Hij is in een hospitaal ter verple ging opgenomen. Zijn toestand is zeer bevredigend. Het schip heeft de reis voortgezet. PRIKKELDRAAD DOOR MILITAIREN VERDUISTERD. Onder verdenking van verduistering van prikkeldraad toebehoorende aan defensie, zijn te Helmond door de gemeentepolitie in arrest gesteld de landbouwers P. v. d. H., A. van T. en A. S. Zij hebben van militai ren, die prikkeldraad per vrachtauto ver voerden, tegen lagen prijs rollen draad ge kocht, ofschoon zij konden weten, dat hier door het rijk benadeeld werd. De knoeierij is geruimen tijd toegepast, zoodat het ver duisterde draad een aanzienlijke hoeveel heid vormt. Door 14) HOOFDSTUK VII. Waarin inspecteur Higgins uit bussen gaat. Inspecteur Higgins trok de rechter bo- venla van zijn bureau open, waaruit hij 'een elastiekje nam, dat hij om het pakje bank biljetten schoof. Daarna bestudeerde hij de buskaartjes. Het eene was gloednieuw en onder het volgnummer stond met een kleinere letter gedrukt: lijn X 87. Dit was dus blijkbaar het kaartje, dat de ongeluk kige den vorigen avond gekocht had, want het was afgeteekend voor het traject van Glasswell Street naar het eindpunt. Een nieuw bewijs van zijn tocht, indien daar nog een bewijs voor noodig was. Het andere kaartje was oud en tamelijk gehavend, alsof het reeds geruimen tijd in den zak van den man had gezeten. Hig gins bekeek het en was verrast te zien, dat bet een kaartic van dezelfde lijn, ja voor heUtifdt üaject was. Wat kon daaruit wor den afgeleid? Het was duidelijk, dat dit kaartje vroeger gebruikt was, zoodat men kon aannemen, dat het doel van beide rei zen hetzelfde geweest was. Dan het punt, waar de man was ingestapt, Glasswell Street. Kon men daaruit afleiden dat hij daar in de buurt woonde? Waarschijnlijk, of het was het dichtstbij gelegen punt, waar hij lijn X 87 kon pakken. Lag Glass well Street in de buurt van een spoorweg station en zoo ja, van welke lijn? Het was de moeite waard, dat eens na te gaan. En dan nog iets Inspecteur Higgins begon te knikkebol len en even later was hij vast in slaap, het geen, als men in aanmerking neemt, dat hij den afgeloopen nacht in het geheel niet ge slapen had, niet in het minst te verwonde ren was. Met een ruk schrok hij wakker, terwijl hij zich onbehaaglijk stijf en koud voelde. Zijn instructies, dat hij niet gestoord mocht' worden, waren letterlijk opgevolgd. Hij stond op, wandelde naar de schakelaar naast de deur in den tegenover hem lig- genden muur, ontweek bij instinct een stoel, welke in zijn weg stond, en draaide het licht aan. Even werd hij verblind door het plotse linge licht en verrast knipperde hij met zijn oogen. Haastig haalde hij daarop zijn be roemde horloge te voorschijn, terwijl hij ongeloovig op de wijzerplaat staarde. „Groote hemel!" „Kwart voor tienen! Hij had geslapen ja, de hemel weet hoe lang. Verward schudde hij het hoofd, probeerend zijn ge dachten te verzamelen. Hij keek op zijn bureau. Niemand had tenminste de bank biljetten weggenomen, terwijl hij sliep! Daar mocht hij nog wel dankbaar voor zijn. De buskaartjes ook. Opnieuw staarde hij op zijn horloge, maar ditmaal alleen om in den geest een berekeningetje te maken, hoeveel tijd hij noodig zou hebben om Glosswell Street te bereiken. Ja! Het zou nog gemak kelijk gaan. Inspecteur Higgins greep zijn jas en hoed en, na het geld met de buskaartjes in zijn bureau te hebben weggesloten, wierp hij nog een laatsten blik door de kamers alvo rens hij de deur achter zich sloot. Zijn vertrek uit de Yard geschiedde niet heelemaal zonder incidenten, want zijn on verwacht verschijnen in het wachtlokaal verwekte min of meer opschudding onder een viertal agenten, dat daar aan een tafel gezeten was, terwijl zij zich bezig hielden met iets, dat verdacht veel geleek op een verboden spelletje kaart. Zijn kort „goe den avond" en het feit, dat hij niets scheen te merken, maakte niet alleen een einde aan het incident, maar deed hem bovendien minstens vijftig procent in de achting van de agenten stijgen. Een langdurige ervaring had inspecteur Higgins geleerd, dat een misdaad het best op de plek zelf op te lossen was. Theoreti- seeren in een leunstoel op het kantoor kon natuurlijk wel helpen, maar om werkelijke resultaten te bereiken, was het noodig op de plek van de misdaad te zijn. Toen hij dan ook ontdekte, dat hij zoo lang geslapen had, waardoor hij min of meer was opge- frischt, besloot hij terstond zelf de route van de bus van Glasswell Street naar de garage mee te maken. Wat hij daarmee precies dacht te winnen, kon Higgins niet zeggen, maar het zou hem toch zeker hel pen om een voor zijn gedachten vereischte atmosfeer te scheppen. Met andere woor den, dat tochtje zou hem misschien aan de noodige inspiratie helpen! Of niet, natuur lijk. Ongeveer tien minuten voor half elf ar riveerde hij in Glasswell Street, waar hij terstond bij een dienstdoenden politieagent naar het dichtstbijzijnde spoorwegstation informeerde. „Zeker, mijnheer, Horton Station is hier om den hoek. Ongeveer tien minuten loo- pen van Fenchurchstreet". „Dank je wel". Er was dus een spoorwegstation vlak bij! Was de vermoorde man daarmee uit het centrum van de stad gekomen? Weer een punt om te onderzoeken. Inspecteur Higgins bleef staan wachten bij halte nummer veertien, nabij de klok, welke op den hoek van Glasswellstreet be vestigd was, en vroeg aan iederen conduc teur, die zijn tijdkaart aan de controle klok kwam afstempelen, of hij „de laatste bus" was of niet. Een klok in de buurt sloeg kwart voor elf, toen een bus van lijn X 87 voor het trottoir stilhield en de conducteur haastig uitstapte en op de controle-klok toekwam „Kunt u mij ook zeggen" begon in specteur Higgins, waarop hij den conduc teur herkende als dien van de ongeluksbus van den vorigen avond. De herkenning bleek wederkeerig. „Hallo, meneer. Ik heb nu geen tijd. We zijn al vijf minuten te laat. Indien u mij wilt spreken, kunt u beter meerijden". „Dat ben ik ook van plan, tenminste als je de laatste bus bent". „Dat zijn we, inspecteur". „Goed". Higgins beklom het trapje naar het bovendek, op den voet gevolgd door den conducteur. Bovenop bleek niemand te zitten, terwijl Higgins opmerkte, dat er bin nen in drie passagiers meereden. De con ducteur belde af, waarop de bus direct wegreed, terwijl inspecteur Higgins door den schok op een bank werd geworpen. Hij her stelde zijn evenwicht en nam dan plaats op dezelfde bank, waarop het slachtoffer den vorigen avond gezeten had. Een minuut la ter stopte de bus opnieuw en de conducteur riep de halte af: Foxanounds! Foxanounds! Met een schok herinnerde Higgins zich, dat dit de plek was geweest, waar de twee de passagier weer was afgestapt, terwijl h(j in de duisternis rondstaarde in de hoop, dat de zoo vurig gewenschte inspiratie niet zou uitblijven. De Fox and Hounds was een ordinaire herberg. Hoewel het reeds bijna een uur na sluitingstijd was, stonden er nog twee groepjes klanten in druk debat voor de deur. Een afgedankte paarden- drinkbak herinnerde aan het feit, dat het al een heel oude gelegenheid was. De bus ging weer verder. Een paar seconden later kwam de con ducteur naar boven. „Hier stapte de man uit meneer". „Dank je". Weer een onderboekende blik een stomme smeekbede om inspiratie, maar er gebeurde niets, behalve dan, dat de inspecteur bij zich zelf opmerkte, dat het een dwaze plek whs om uit een bus te stappen, tenzij men daar in de straat zelf woonde, want sinds de Fox and Hounds was er geen zijstraat meer geweest, terwijl er van daar of ook nog geen zichtbaar was. Voor alle zekerheid vroeg hij er den con ducteur naar.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1940 | | pagina 6