„KENAD" O. DROGISTERIJ JAN DE VRIES LAATSTE B us CITY THEATER BEKENDMAKING. Het leed is geleden. Fa. A. SCHELLINGER GROOTE MEESTERWERK EEN PRETTIG GEPARFUMEERD, PRIMA TOILETPOEDER MET DODENDE WERKING VOOR VLOOIEN, 50 cent. föaeken Waarborg-Kleeding NIEUW 1 Ingezonden stukhen. syi J fi J T\ het a.s. seizoen in het vacantie-oord Bergen. jkeuitleim De Spaar-Voorschotbank „De Spaarkas", fa. M. MEIJER Zn„ Langestr. 3, Alkmaar en h. DU CROCQ, Langestr. 80, Alkmaar DESKUNDIG Od' Magdalenenstraat. alléén bij Langestraat. TWEEDE BLAD. 4 Zaadmarkt, Alkmaar. Telef. 2875. ZORG VOOR HUISDÏËRENBÏJ l&£lCC£GUlXl GEBIEDS-ONTRUIMING. Bergen verwacht een druk bezoek. Gezien de ingekomen aanvragen bij het Informatiebureau van de V.V.V. en de be sprekingen in de hotels-pensions, kan het vacantie-oord Bergen en Bergen aan Zee, een druk seizoen verwachten. 1939 was een goed seizoen, waaraan met de mobilisatie op 24 Augustus een plotseling einde werd gemaakt. Honderden gasten moesten toen de groote hotels, die door de militairen be zet werden, hals over kop verlaten. Voor een groot deel zijn die hotels den afgeloo- pen winter bezet gebleven. De militaire autoriteiten hebben evenwel ingezien, dat dit niet kon voortduren en daarom zoowel te Bergen als te Bergen aan Zee barakken kampen gebouwd en de hotels nog zoo vroegtijdig vrij gegeven, dat ze met man en macht weer voor het ontvangen van de zomergasten in gereedheid konden worden gebracht en Hemelvaartsdag weer geopend konden worden. Te Bergen aan Zee zijn deze barakken in een dennenbosch, gelegen in een duinpan, geplaatst, terwijl ze in Bergen-Binnen gebouwd zijn op de Vinken- krocht, waar gedurende de wereldoorlog het kamp van de Duitsche deserteurs was on dergebracht, zoodat ze voor Bergen als va cantie-oord geen hinder opleveren. Voor Bergen en Bergen aan Zee, waar het vorig jaar 19.106 vreemdelingen met een gemiddelde verblijfsduur- van 15 dagen hun vacantie doorbrachten, beteekent het vreemdelingenverkeer, als hoofdbron van bestaan, wel zeer veel. Het is daarom ver heugend, dat de militaire autoriteiten dit hebben ingezien en het strand voor het bad leven hebben vrij gegeven. Dit was daar mogelijk, omdat zich op dit strand geen golfbrekers of steenen glooiingen bevinden en er des zomers geen stormen woeden, zoodat dan het mijnengevaar zeer gering is. Bovendien hebben de militaire autoriteiten maatregelen genomen, waardoor, bij even tueel slecht weer, met de mogelijkheid, dat mijnen kunnen aanspoelen, de veiligheid van het publiek verzekerd is. Ook de wan delingen in de duinen en bosschen zijn op dezelfde wijze geregeld als vorige jaren. De wandeling in het Natuurreservaat en in het Staatsboschbeheer zijn vrij, terwijl voor die in het duingebied van de familie van Ree- nen seizoenkaarten a 0.25 verkrijgbaar worden gestéld, die ook recht geven om langs de wegen van het Provinciaal Water leidingbedrijf te wandelen. Verwacht wordt, dat in het hoofdseizoen, (er vertoeven dan te Bergen en Bergen aan Zee een 5500 gasten), het vacantie-oord weer geheel bezet zal zijn. De geruchten dat er reeds nu voor het seizoen geen plaat sen in de Hotels-Pensions beschikbaar zijn en alle gemeubileerde huizen al zijn ver huurd, zijn echter niet juist. Wel werd door velen dit seizoen vroeger besproken dan ge woonlijk, doch na den inval in Denemarken en Noorwegen, kwamen een paar weken geen aanvragen in. Thans komen die weer normaal binnen. De V.V.V., die, tengevolge van het feit, dat Ged. St. nog steeds de ge- meentebegrooting voor 1939 niet hebben goedgekeurd, waardoor aan deze actieve vereeniging de verhoogde subsidie nog niet kon worden uitgekeerd, dacht dit seizoen, nu onze landgenooten niet naar het buiten land kunnen, om financieele redenen, het zonder adverteeren in de reisrubrieken te kunnen stellen. De ervaring heeft echter geleerd, dat dit niet mogelijk is. Ook thans blijft publiciteit geboden. Voor de bespeling van het V.V.V. Open luchttheater werd wederom een overeen komst afgesloten met het gezelschap „De Vereenigde Haagsche Spelers', leider de heer Pierre Balledux. Dit gezelschap zal de volgende stukken spelen: Het wederzijdse! huwelijksbedrog van Pieter Langedijk, Ro mantische liefde van Edmond Rostand, D ingebeelde zieke van Molière en de Ker senoorlog van Anton Lamik. Voorts word 31 Juli de traditioneele verlichtingsavone. gehouden, terwijl in Augustus, wanneer de tijdsomstandigheden dit niet verhinderen, het nationale bloemencorso wordt gehou den, waardoor Bergen terecht vermaard heid verwierf. Ook andere attracties, als een nationale harddraverij en concerten op het terrein van de Ruïnekerk staan op het programma van de V.V.V., zoodat wel gezegd kan wor den, dat deze daar zoo bloeiende vereeni ging ook in het seizoen 1940 de noodige activiteit zal ontwikkelen. De KERN van alle goede reclame COURANTENRECLAME Mijnheer de redacteur. 's Lands belang kan van velen onzer landgenooten achterlating van huis en haard vorderen. Het aan deze geëvacueerden be rokkend leed zal door liefderijke huisvesting elders eenigermate kunnen worden ver zacht. Mogen velen onzer, die niet door de noodzakelijke ontruimingen getroffen wor den, tevens gehoor geven aan een innerlij ke roepstem den nood voor de even trouwe als afhankelijke viervoeters naar vermogen te helpen lenigen. Een even welwillende uisvesting, misschien maar tijdelijk te ver- rekken, ook voor deze dankbare huisgenoot 3s van geëvacueerden zal ons steeds ais oldoening schenken de besparing van icheidingsleed aan onschuldig getroffen landgenooten en hun huisdieren. Mededeelingen dat men hiertoe zoude willen medewerken kunnen mogelijk tijdig worden verstrekt aan het gemeentebestuur ter plaatse van inwoning. Met dank voor de plaatsing, Mevr. HEAVISIDE. Belasting-gids 1940. Door de Alg. Ver. Radio-omroep is een nieuwe druk uitgegeven van een uittreksel uit de lezingen voor dezen omroep gehouden door den heer J. Pelser Jr., accountant te Amsterdam Het boekje is met de nieuwste gegevens aangevuld. DOODVONNIS IN INDIE VERNIETIGD. Rechtelijke dwaling gelukkig voor komen. Aneta-A. N. P. schrijft d.d. 23 April uit Batavia o.m.: Het gelaste heronderzoek in de moordzaak van Waloejodjati (kolonisa tie terreinen Gedong Tataan) heeft tot re sultaat gehad, dat Anom Gelar Ratoe Da- lam, een der ter dood veroordeelden in deze zaak, door het parket is vrijgesproken en de veroordeelde onmiddellijk in vrijheid werd gesteld. Van het lot der andere twee veroordeelden in dezelfde zaak: Djamal en Ismail Gelar Ratoe Derma, beiden veroor deeld tot levenslange gevangenisstraffen die reeds naar elders (gevangenis Soewamiskin Banndoeng) zijn gezonden, teneinde hun straf te ondergaan, kan nog geen melding ge maakt worden daar de beslissing van het parket uiteraard op de standplaats van de veroordeelden bekend gemaakt zal worden, zoodra ze is gevallen. Omtrent het lot van den tweeden ter dood veroordeelde wiens zaak door den landraad van Telokbetong is behandeld, is tot dusverre nog niets bekend, maar ook hij heeft hooger beroep aangetee- kend. Gezien het feit, dat de hoofddader is vrijgesproken, is de mogelijkheid niet uit gesloten, dat de ambtenaar, die deze zaak tot klaarheid heeft gebracht, doch die vol gens het onlangs gelanceerde bericht de verdachten door mishandeling tot beken tenis dwong, zich nader te verantwoorden zaï hebben. Door B CECIL FREEMAN CREGG. 26) „Heel goed, mijnheer. Kan gebeuren, mijnheer. Ik heb er niets aangeraakt, maar zijn zoon is er binnen geweest en heeft al les nagezocht. U zei me, dat ik de kamer niet weer mocht verhuren, en dat heb ik gedaan". Deze laatste opmerking was ge richt aan het adres van Summers en deze voelde zich verheugd, dat hij zulke ver standige instructies gegeven had. Inspecteur Higgins trad de kamer binnen en keek om zich heen. „Heeft die zoon iets meegenomen?" vroeg hij. „Niets dat de moeite waard is behalve dan den sleutel. Hij zei me, dat hij de ka mer misschien zou gebruiken, daar zijn ouwe heer de huur toch betaald had ik kon er niets aan doen". „U hebt toch ook nog een tweeden sleu tel dien, waarmee u ons nu net binnen liet?" „Ja zeker, mijnheer. Hij nam den sleutel, die in de deur stak, en ik raapte dien op, die op den vloer lag dien welke deze heer uit het sleutelgat gepeuterd heeft". „Dat is dus de sleutel, waarmee wijlen Hamper zich in de kamer opsloot?" „Zoo is, mijnheer". „H'm". Higgins haalde den sleutel uit het slot en bezag hem nauwkeurig. Het was een ouderwetsche sleutel en aan het uiterste puntje waren verschillende krassen te on derscheiden en deze krassen waren nieuw. Higgins knikte grimmig en klemde zijn lip pen op elkaar. Daarop stak hij den sleutel opnieuw in het slot, maar ditmaal aan den binnenkant, waarna hij de deur sloot, ter- wij^ hij zelf in de gang bleef staan. Het eind van den sleutel stak een fractie van een centimeter naar buiten en de krasjes waren duidelijk zichtbaar. Uit zijn zak haalde Higgins een enorm zakmes te voor schijn, dat naast diverse messen ook on telbare meer of minder handige apparaten bevatte. Hij scharrelde er wat aan en liet het toen den verbaasden Summers zien. Het bleek, dat er ook een zeer bruikbare buigtang onder de diverse mogelijkheden van het mes school. „Ik ben benieuwd, of dit tangetje sterk genoeg is", merkte Higgins op, terwijl hij het uitstekende eindje van den sleutel ste vig met het tangetje vastgreep. Het was sterk genoeg. Drie seconden later was de deur gesloten aan den binnenkant! „Voila!" Higgins spreidde zijn handen uit met het air van een goochelaar, die een moeilijken toer tot een geslaagd einde heeft gebracht. „En zoo zag het eruit, toen je op het tooneel verscheen, nietwaar?" De agent knikte stom. Om de deur van huiten af weer met het tangetje te openen, bleek echter lang niet zoo eenvoudig. Higgins verwenschte zich zelf inwendig, dat hij een practische demon stratie van zijn idee gegeven had, in plaats van dit eenvoudig te verklaren, of althans iemand anders aan de andere zijde van de deur te posteeren. Door zijn onhandigheid kon hij de deur niet meer open krijgen. De moeilijkheid werd echter opgelost door juffrouw Hick, die een heel sterke nijptang van beneden haalde, waarmee de deur thans opnieuw en op dezelfde wijze als zij was gesloten, geopend kon worden. Higgins haalde den sleutel uit het slot en stak dien in zijn zak. „Waar is zijn gasmeter?" „In de gang buiten". Inspecteur Higgins ging er naar toe en onderzocht den meter nauwkeurig, maar hij vond geen enkel spoor, dat er op zou kunnen wijzen, dat er aan geknoeid was. „Die is in orde, mijnheer. Met die dingen valt niet te knoeien!" merkte de hospita op. Higgins grinnikte. „Hoe weet u dat?" vroeg hij onschuldig. „Omdat h'm". De hospita aarzelde en zweeg. „U hebt zijn kamer zeker nog niet opge ruimd?" „Neen, mijnheer. Mijn condities zijn ver huur geen bediening", antwoordde juf frouw Hick prompt, blij dat het vorige on derwerp werd losgelaten. „Die ventilator, Summers. Was die ook met papier beplakt, net als de ramen?" „Neen, mijnheer. Hij had al de kieren van de ramen met kranten dicht gestopt, maar ik vermoed, dat er heel wat gas door dien ventilator ontsnapt moet zijn". „En had hij de kier onder de deur dicht gestopt?" „N neen, mijnheer, ik geloof het niet". „Neen, dat denk ik ook niet dat zou onmogelijk geweest zijn", mompelde de in specteur meer in zichzelf dan tegen de an deren, terwijl hij in gedachten met duim en wijsvinger van zijn rechterhand langs zijn kin streek. „Hoe zit het met den hoed en de hand schoenen van mijnheer Hamper? Ik heb ge hoord, dat die hier nog lagen. Vond zijn zoon het niet de moeite waard, die mee te nemen?" „Hij gaf ze mij, mijnheer", zei juffrouw Hick. „Hij had er niets aan". „Waarom niet?" „Te groot", was het min of meer lakonie- ke antwoord. „Te groot?" herhaalde de inspecteur on- geloovig. De hospita was verontwaardigd. „Denkt u, dat ik ze gegapt heb?" riep zij unt. „Ik zal ze gaan halen, als u wilt". Hef tig verontwaardigd marcheerde de dame af, terwijl de inspecteur glimlachte. Hij ver dacht haar er sterk van, dat zij ze inder daad gegapt had. „Eh, neem me niet kwalijk, mijnheer, maar eh waarom wilt u die zien? vroeg de agent schuchter, blijkbaar er op uit, zooveel mogelijk te leeren. „Omdat ze zei, dat ze te groot waren. Je hebt den zoon toch gezien?" „Natuurlijk, mijnheer". „En" inspecteur Higgins haalde een vel papier uit zijn zak. „Hier is je signale ment van zijn vader, Henry Hamper: hoog vijf voet één, borstbreedte negen en twin tig, enzoovoort, enzoovoort. Klein, bijna nietig. En de hoed en de handschoenen zijn te groot voor den zoon". „Dan heeft ze ze dus gestolen?" „Ik begin het te vreezen". Juffrouw Hick kwam weer binnen met den hoed in haar eene hand en de hand schoenen in de andere. Ze stak ze den in specteur diiftig toe. „Hier zijn ze". „Bent u bereid, te zweren, dat ze den doode toebehooren?" „Op den bijbel, als het moet". „Zijn dit dezelfde, Summers?" „Zeker, mijnher. Ik geloof het wel. An ders in ieder geval precies eender". „Dank je wel". De inspecteur onderzocht den band in den hoed en ook de handschoenen. Tot ont zetting. van den agent zette hij daarop den hoed op zijn hoofd. Deze zakte tot over zijn ooren. De hospita gnuifde. „Ziet u wel, ik heb het wel gezegd. Te groot voor u". „Ja", zei Higgins vriendelijk, „zoo is het". Hij keek den agent eens aan en vervolgde dan: „Ik zal deze houden juffrouw Hick". „Nee toch zeker!" Inspecteur Higgins gaf maar geen ant woord. Na een korte pauze vervolgde hij: .(Wordt vervolgd). de eenigste hier ter stede gevestigde en koninklijk goedgek. Spaar- en Voorschotbank, deelt mede, dat de de voorwaarden van het lidmaatschap onzer Spaarkas niet konden nakomen en DIENTENGEVOLGE HUN LIDMAATSCHAP IS VERVALLEN EN DE ZEGELS DER SPAARKAS NIET MEER MOGEN AANNEMEN. HET BESTUUR. Peulvruchten zonder Bon vanaf Vrijdag a.s. Puikkokende grauwe Erwten p.p. 17J cent. Grauwe Erwten van Warmen- huizen p.p. 221 en 25 cent. Groote Groene Erwten p.p. 15 en 17cent. Capucijners puikkokend p.p. 15 en 19 cent. Witte Boonen p.p. 171, 20 en 22 cent. Citroenboonen p.p. 19 en 22 cent. Bruine Boonen p.p. 16, 18 en 20 cent. Groene Erwten p.p. 8, 10 en 12 cent. Split-Erwten p.p. 12| en 15 cent. Gebroken Split-Érwten p.p. 10 ct., 3 p. voor 28 ct. Achterstr. 48. Tel. 2559. opgebouwde reclame-cam pagnes voor een goed ar tikel, ol een goede caak, systematisch in couranten gevoerd, moeten tlagea waardeeren Waarborg-kleeding. Zoowel om de voortreffelijke coupe en kwaliteit, als om de billijke prijzen adviseeren zij: IVeeni W aarbor^-KIecding brengt van Vrijdag af:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1940 | | pagina 8