OPA BOL VAN DE IJZEREN KNOL
DE SPIN.
ÜRecfU&zakeii
SeuiCtetoH
DE DU
doet schoenen langer meegaan
Markten te Amsterdam
verboden.
Arrondissement* Rechtbank
te Alkmaar.
Radioprogramma voor
Zaterdag.
Glimlachje.
H.
De be
TWEEDE BLAD.
De burgemeester van Amsterdam heeft in
verband met de handhaving der openbare
orde, met ingang van Zaterdag 14 Septem
ber 1940 tot nadere aankondiging, het hou
den van markten te Amsterdam, met uit
zondering van de centrale markt, de brand-
stoffenmarkten, de visehmarkt en de vee
markt verboden'.
VORDERINGEN VAN DE DUITSCHE
WEERMACHT.
Horecaf meldt ons:
Hotel-, restaurant- en pension-houders
worden er nogmaals aan herinnerd, dat ver
schillende vorderingen, geschied na 29 Mei
1940 12 uur, ten behoeve van de Duitsche
weermacht, niet behandeld kunnen worden
op grond van verordening 50/1940 (inkwar
tiering), doch gebracht kunnen worden on
der verordening 49/1940 (r-verriohtingen).
Derhalve dienen zij hun rekeningen te
splitsen in die voor logies en voor overige
gevallen. Deze overige gevallen kunnen o.a.
betreffen vorderingen van voeding, keuken,
garage, parkeerplaats, enz.
De nota's betreffende r-verrichtingen moe
ten uiterlijk voor den 15en van iedere
maand bij de gemeentebesturen worden in
geleverd. Nadien kunnen zij niet meer in
behandeling genomen worden.
Nationale padvindersraad. - Het A.N.P.
meldt: De nationale padvindersraad heeft
aan een toonaangevende Duitsche instantie
die in nauwe verbinding staat met de Duit
sche jeugdleiding, de verklaring afgegeven,
dat de raad vanaf Mei 1940 in geenerlei
wijze in contact heeft gestaan bij het Boy
Scouts International Bureau in Londen. De
nationale padvindersraad heeft nadat Ne
derland door de Duitsche weermacht bezet
is, het standpunt ingenomen, dat het inter
nationale contact tusschen de padvinders-
vereenigingen der verschillende landen ver
broken is. In verband met den nieuwen
toestand ziet de nationale padvindersraad
nog slecht de mogelijkheid van het oprichten
van een nieuwe internationale jeugdver-
eeniging, waarbij alle landen zich zouden
kunnen aansluiten.
Zitting van Dinsdag 10 September.
Verduistering van horloges.
Voor de Alkmaarsche rechtbank moest
Dinsdagmorgen terecht staan een zekere C.
S., vroeger woonachtig te Den Helder en
ook wel te Rotterdam, die ten nadeele van
den Helderschen winkelier B. Zwierzycki
vier gouden horloges had verduisterd. C. S.
was niet verschenen.
Uit de verklaringen van den bestolene
bleek, dat verdachte met handig praten de
vier horloges had los gekregen om te ver-
koopen. De horlogemaker hoorde of zag
echter nooit meer iets van zijn horloges en
zijn „wederverkooper". De waarde van de
vier klokjes tezamen was 184.
Over verdachte, die een buitengerechte
lijke bekentenis had afgelegd, was een voor
lichtingsrapport vervaardigd, dat niet bijster
gunstig luidde en waarin niet tot een voor
waardelijke veroordeeling geadviseerd werd.
De officier, mr. G. v. d. Feen de Lille, vor
derde op grond van een en ander vijf maan
den gevangenisstraf.
Geen blanco strafregister.
De gedetineerde schippersknecht S. F.,
zonder vaste woon- of verblijfplaats, had
heel wat op zijn kerfstok. Te Schagen had
hij op 24 Juni een fiets, welke hij van een
inwoner van Oudorp in gebruik had, ten
eigen bate verduisterd. Van den caféhouder
W. te Schagen verduisterde hij op 30 Juni
5, welke hij had meegekregen om inkoo-
pen te doen en in den nacht van 14 op 15
Juli brak hij in het schip van den heer H„
om uit de roef een stuk rookvleesch, een
stuk kaas en eenige kleedingstukken weg te
kapen.
Hij bekende zijn misdrijven volledig. Tot
zijn extra-nadeel strekte zijn strafregister,
waarop al een gevangenisstraf wegens dief
stal stond, in 1931 gepleegd en een veroor
deeling tot een geldboete wegens weder-
spannigheld, gepleegd in 1937.
De officier vorderde 10 maanden gevange
nisstraf.
De verdediger, mr. Wynne, vestigde de
aandacht op de moeilijke omstandigheden,
waarin verdachte voortdurend had ver
keerd. Hij vroeg clementie en aftrek van
2'A maand preventieve hechtenis.
Oude zonden opgehaald.
A. P., een gedetineerde landarbeider uit
Hd^enkarspel, had in den laten avond van
7 Juli j.l. ten nadeele van de gebroeders T.
aldaar een vaatje benzine en een bus smeer
olie gestolen. Deze zaken lagen in een
schuurtje op het land en A. P. moest een
roeitocht van 20 minuten heen en evenveel
tijd terug maken om het spul uit het niet af
gesloten schuurjé te halen.
Verdachte gaf het feit grif toe en zei in
dronkenschap te hebben gehandeld. Dit ge
loofde de president niet zoo gemakkelijk,
omdat P. te veel tijd en overleg noodig had
gehad om den diefstal te plegen. Ook het
strafblad van P. was niet gunstig. Er prijk
ten drie veroordeelingen op wegens mishan
deling en één wegens meineed.
De officier zei, dat P. bijna uit zijn her
innering was verdwenen. In die herinne
ring had de naam van P. een slechten klank.
Spr.'s geheugen was door deze affaire ech
ter weer ter dege opgefrischt. P. maakte in
dertijd deel uit van een berucht troepje jon
gelui uit Warmenhuizen. Het fabeltje over
die dronkenschap geloofde spr. niet. P. wist
dat de benzine en de olie in het schuurtje
lagen en hij dacht, dat het gehamsterd goed
was en dat de eigenaar na een diefstal daar
om zijn mond wel zou houden. De officier
vorderde 8 maanden gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Veldman, gaf den offi
cier gelijk voor wat betrof de feitelijke toe
dracht der zaken, maar toch meende pleiter
den invloed van drank niet te moeten uit
schakelen. Door den invloed van 8 fleschjes
bier had verdachte de slechte neiging tot
diefstal niet kunnen onderdrukken. Hij werd
er lichtzinnig door. Pleiter achtte het in het
belang van verdachte en van de maatschap
pij, wanneer een reclasseeringsonderzoek
werd ingesteld. Misschien zou men dan kun
nen komen tot een gedeeltelijk voorwaarde
lijke straf.
Nadat de officier had verklaard, tegen een
dergelijk onderzoek geen bezwaar te zullen
maken, werd de uitspraak, evenals in alle
andere vorige zaken, bepaald op 24 Septem
ber.
Overtreding geldschietcrswet?
In de middagzitting stond terecht de presi
dent-commissaris en directeur van de Am-
sterdamsche bemiddelingsbank, de maat
schappij De Eendracht, de heer F. W. H. E.
uit Arnhem. Hem was ten laste gelegd, dat
hij te Alkmaar, zonder de vereischte toe
stemming van B. en W. dier gemeente, een
geldschietbank had geëxploiteerd in den
vorm van een agentschap van bovengenoem
de maatschappij.
De verdachte, bijgestaan door mr. Donath
uit Arnhem, erkende volmondig de mate-
rieele feiten, n.l. dat van zijn maatschappij in
Alkmaar een agentschap is gevestigd, dat de
bekende Eendracht-spaarzegels uitgeeft en
daarnevens voorschotten verleend. Ontkend
werd echter, dat daarmee de wet, die voor
zelfstandige ondernemingen, waartoe vol
gens de laatste wetswijzigingen ook filialen
en agentschappen worden gerekend, een
vergunning van B. en W. erlangt, werd over
treden. De positie van den plaatselijken lei
der moest worden gezien als die van een
agent, zonder veel zelfstandigheid en niet
als agentschaphouder, met een zelfstandige
bevoegdheid.
Door den houder van het Alkmaarsch
agentschap werd verklaard, dat hij onder
zich had een controleur en een aantal boden.
De boden sloten overeenkomsten af met de
menschen, die gebruik wilden maken van
het spaarzegelsysteem of van de voorschot
ten, en inden de gelden. De controleur deed,
wat zijn titel aangaf en hijzelf administreer
de de zaken, hield de contracten in origineel
onder zich en besloot zelfstandig over het
verleenen van voorschotten. Wekelijks werd
hij op zijn beurt gecontroleerd door den
hoofdagent uit Haarlem. De aangesloten
winkeliers leverden de zegels in gesloten
enveloppe bij hem in. waarna hij de enve
loppen ongeopend naar het hoofdkantoor in
Amsterdam verzond, vanwaar uit den win
keliers het toekomende geld werd overge
maakt. Het spaarzegelsysteem was en is
hoofdzaak, het verleenen van voorschotten
bijzaak
Na verhoor van nog eenige andere ge
tuigen, waaronder twee vrouwen, waarvan
één ten kantore van den agent een contract
had geteekend, hetgeen volgens den agent
niet verboden, en volgens verdachte door
hem wél was verboden, zei laatstgenoemde,
dat hij in Alkmaar evenmin als in andere
plaatsen, vergunning had aangevraagd, om
dat het spaarzegelbedrijf een uiterst minu-
tieuse en eenvormige administratie vereischt
om te kunnen slagen, welke administratie
onmogelijk kan worden gevoerd, wanneer
men moet voldoen aan de gemeentelijke
eischen, die bij het verleenen van een ver
gunning worden gesteld. Die eischen zijn
sterk wisselend en vaak onmogelijk.
De officier zei, dat het er om ging, of het
Alkmaarsch kantoor als zelfstandig moest
worden beschouwd of niet. Een agentschap
houdt iets zelfstandigs in, de persoon van
een agent feitelijk niet. Op het bord naast de
deur van het Alkmaarsch kantoor stond
„agentschap". De houder van het agent
schap besliste volgens zijn verklaring zelf
standig, hij hield de origineelen van de con
tracten onder zich en teekende die contrac
ten. Er is dus reden om aan te nemen, dat
het hier een agentschap betreft en dat dus
i een vergunning van B. en W, noodzakelijk is.
Het geldt hier uitsluitend een principieele
kwestie, want spr. kon geen kwaad woord
zeggen van De Eendracht, maar de wet is de
wet. In dit geval meende spr., dat met de
voor De Eendracht zeer geringe boete van
f 25 of 15 dagen kon worden volstaan.
De verdediger, mr. Donath, hield een zeer
uitvoerig pleidooi, waarin hij de geldschie-
terswet, die door den Amsterdamschen pro
cureur-generaal „een monstrum van wetge
ving" was genoemd, aan scherpe critiek on
derwierp. Hij betoogde, dat De Eendracht
door den heer E., in samenwerking met dr.
Frederik van Eeden, uit ideëele overwegin
gen was gesticht, n.l. om arme menschen op
billijke voorwaarden aan geld te helpen voor
aankoop van grootere stukken en hen te
helpen bij het zoodzakelijke sparen. Dat
sparen heeft steeds op den voorgrond ge
staan en nog steeds is het spaarsysteem, door
middel van zegels, het voornaamste. De
klanten zijn er tevreden mee, omdat ze tegen
geringe kosten een groot gemak genieten.
De> rente, die feitelijk geen rente is, bedraagt
6 procent, waarvan 5 procent voor den bode
bestemd is als loon en slechts 1 procent voor
De Eendracht ter vergoeding van onkosten.
De voornaamste inkomsten komen van de
aangesloten winkeliers, die een percentage
van den verkoop op zegels afstaan aan De
Eendracht. Ook de winkeliers zijn tevreden,
omdat ze zeker zijn van hun geld en omdat
hun omzetten door het zegelsysteem op de
goedkoopste manier sterk worden vergroot.
De zeer ondeskundig gemaakte geldschie-
terswet beoogde de bestrijding van woeker
bij het verleenen van voorschotten in geld,
maar trof ook de spaarzegelkassen, waar
onder De Eendracht, die, volgens getuigenis
van velen, een goed werk verricht. Deze in
stellingen, die later weliswaar iets tege
moet werden gekomen, kwamen voor on
overkomelijke moeilijkheden te staan. Ook
de gemeenteraden, waaronder de Alkmaar
sche, hebben bij de uitvoering invloed op de
wet en zoo zijn er in Alkmaar bepalingen,
die door De Eendracht niet zijn na te leven,
wil ze kunnen werken. Daarom heeft de
heer E. de zaken zoo geregeld, dat de plaat
selijke vertegenwoordigers uitsluitend val
len onder den term„agent" en geen z.g.
zelfstandigheid genieten. De Alkmaarsche
agent heeft zich klaarblijkelijk niet geheel
aan de instructies gehouden, waardoor eenige
uitzonderingen zijn voorgekomen, die ten
slotte toch slechts den regel bevestigen.
Bovendien: de officier had den heer E.
gedagvaard. Zou de agent zelfstandig zijn in
den zin der wet, dan diende de agent ge
dagvaard te worden. Doordat de heer E,
gedagvaard is, wordt het bewijs geleverd, dat
de agent ook volgens den officier niet zelf
standig is! Pleiter vroeg op grond van een
en ander vrijspraak.
Nadat de heer E. zelf nog een betoog had
gehouden over de moeilijkheden, die zijn be
drijf telkens met de wel goed willende,
maar niet steeds anders kunnende justitie
had ondervonden en nog eens had uiteen
gezet,'waarom z.i. de Alkmaarsche agent als
„agent" moest worden beschouwd, werd de
uitspraak bepaald op 24 September.
RUIM TWEEHONDERD MILITAIRE
DEKENS GESTOLEN.
Eenigen tijd geleden bezocht een sergeant-
fourier, thans ingedeeld bij den opbouw-
dienst, een café in de binnenstad van Haar
lem. De kellner maakte een praatje met den
militair en informeerde terloops, of deze niet
het een of ander te koop had. De sergeant
verklaarde, dat hij wel aan dekens kon ko
men en aangezien de kellner deze wel ge
bruiken kon, werd afgesproken, dat hij de
dekens des avonds aan de school, waar de
sergeant gehuisvest was, zou komen halen.
Een broodbezorger, die ook in het café aan
wezig was, zou bij het vervoer assistentie
verleenen.
Daar de kellner verhinderd was, ging de
sergeant 's avonds met den broodbezorger
naar de school. De laatste, die vroeger in
dienst was geweest, had zijn militaire uni
form aangetrokken, om geen argwaan te
wekken. Nadat het tweetal een hangslot van
een opslagplaats had geforceerd, laadden
zij tweehonderdtwaalf dekens op een vracht
auto en brachten dit vrachtje naar een pak
huis. Tweehonderd dekens waren voor den
kellner en de resteerende twaalf zou de
broodbezorger krijgen voor zijn moeite.
Het liep echter geheel anders, dan de die
ven gedacht hadden, aangezien de diefstal
reeds kort na hun vertrek was ontdekt. Zij
werden achterhaald en gearresteerd en
weldra lagen ook de dekens weer in de op
slagplaats van de school.
De sergeant, de kellner en de broodbezor
ger stonden gisteren voor de Haarlemsche
rechtbank terecht. Tegen eerstgenoemden
eischte de officier van justitie ander
half jaar gevangenisstraf met aftrek
van voorarrest en tegen den broodbezorger,
die een ondergeschikte rol had gespeeld,
JAARSVELD, 414,4 M. (AVRO-uitz.) 8.—
Gr.pl. 12.Ber. Hierna Avro-Aeolianorkest.
12,45 Nieuws- en economische ber. ANP.
I.— The Twilight Sprenaders en solist. 1.50
Orgelspel. 2.10 Gr.pl. 3,15 Pianovoordracht
en deel. 4.Omroeporkest en solist. 5.15
Nieuws- en econ. ber. ANP. 5.30 Kinderkoor
„Zanglust" met pianobegeleiding. 6.— En
semble „De jonge acht" en soliste. 0.30 Gr.
pL 7.Vragen van den dag (ANP). 7.15
Ber. 7.20 Gr.pl. 7.40 Rep. 8.— ANP-ber. 8.15
Avro-Amus.-orkest, de „Melody Sisters" en
een klein mannenkoor. 9.Radiotooneel.
9.20 Gr.pl. 10.VPRO-avondwijding. 10.15
10.30 ANP-ber., sluiting.
KOOTWIJK, 1875 M. (KRO-uitz.) 7.—
Ber. (Duitsch). 7.15 Ber. (Eng.) 7.30 Wij be
ginnen den dag. 8.ANP-ber. 8.15 Gr.pl.
II.15 Ber. (Eng.) 11.30 Gr.pl, 12.Rococo-
octet. 12.30 Ber. (Duitsch). 12.45 Nieuws- en
economische ber. ANP. 1,Gr.pl. 1.15 KRO-
orkest en solist. 2.Ber. (Duitsch). 2.15
Gr.pl. 3.30 Ber. (Eng.) 3.45 Gr.pl. 5.Ber.
(Duitsch). 5.15 Nieuws- en economische
ber. ANP. 5.30 Musiqquette. 6.15 Berichten
(Eng.) 6.30 Rep. 7.Vragen van den dag
(ANP). 7.15 Gr.pl. 7.40 In de schijnwerpers
(opn.) 8.Ber. (Duitsch). 8.15 ANP-ber,
8.30 Ber. (Eng.) 8.45 KRO-Groot Amus.-
orkest ën solist. (9.159.30 Ber. Eng.) 9.55
Wij sluiten den dag. 10.Ber. (Duitsch).
10.15 ANP-ber. 10.30—10.45 Ber. (Eng.),
sluiting. 11.15—11,30, 0.15—0.30 en 1.15—
1.30 Ber. (Eng.)
Wat soep zegt U! Als dat
soep is, dan heb ik twintig jaar
lang op soep rondgezwalkt.
negen maanden gevangenisstraf,
eveneens met aftrek van voorarrest.
Op 26 September zal de rechtbank uit
spraak doen.
i i
175. „Meneer Bolus van den ijzeren Knolus", sprak de
leeuw plechtig, „ik wil U namens alle dieren in deze
wagen een verzoek doen. Laat c is ieder een wens uit
spreken. Als gij dan met Uw toverstok deze wens in
vervulling kunt doen gaan, ben ik Uw vriend."
176. „Dat is goed", sprak Kobus. „Ik zal dan maar bij
U beginnen. Wat verlangt meneer de Leeuw?" „Ik zou
het wel prettig vinden, om eens een sigaar te kunnen
opsteken", ïtwoordde deze. „Ik zie daar zo dikwijls
andere levende wezens, namelijk de mensen, daar zoo
van genieten".
Door JOHNSTON Mc.CUM.EY,
13)
De politie scheen te meenen, dat hij ont
snapt was. Ze dromden samen voor het huis
en hielden raad. Warwick klom omlaag. Op
de laagste takken luisterde hij nogmaals,
aandachtig, want hij wilde liever niet een
politieagent in de armen springen. Er
scheen niemand in zijn nabijheid en hij liet
zich in het gras vallen. De menschen bin
nen zouden veronderstellen, dat de politie
naar Bert had gezocht en blij zijn, dat ze
niemand gevonden had.
Hij sloop naar het tuinhek, klom er over
heen, luisterde nog even en bereikte langs
een paadje de straat. Omzichtig rondglu
rend waagde hij zich er eindelijk op en liep
naar zijn autootje toe. Niemand hield hem
aan. Hij wandelde rustig verder tot hij den
wagen zag staan. Nu nog maar erin spring
en en wegrijden. Binnen een paar minuten
zou hij een eind weg zijn. Zonder aarzelen
stapte hij in, zette den motor aan en draai
de de lampen op.
„Een oogenblikje, meneerl" riep een stem
uit het donker. „Politie".
Warwick wilde niet herkend worden. De
motor zoemde. Hij gaf gas en de machine
kwam op gang.
„Halt! Stop, of ik schiet!'
Warwick reed door. Gaf vol gas. De wa
gen schoot over de avenue heen. Hij boog
zich diep over het stuur, hoorde een knal
en het fluiten van een kogel over zijn
hoofd. Nog een schot. Hij trof de achter
zijde van den wagen. Op twee wielen
zwenkte hij den eersten den besten hoek
om. Hij was nu buiten schot en kon aan de
politie ontkomen. Langs omwegen reed hij
naar het huis van Dwight.
Maar hij bracht de auto niet op dezelfde
plaats terug, waar hij hem weggehaald had.
Stel je voor, dat de eigenaar wat vroeger
naar huis had willen gaan, en nu stond te
wachten, of iemand zijn wagen soms te
rugbracht. Of dat hij het kogelgat in den
achterkant vond! Of dat de politie het
nummer opgenomen en den eigenaar had
opgezocht!
Dergelijke verwikkelingen moesten ver
meden worden. Hij liet den wagen dus een
paar straten verder van het huis af met
gedoofde lampen staan en wandelde de
straat af. Over het grasperk bereikte hij
de veranda weer. De gasten begonnen af
scheid te nemen. Warwick bekeek zijn
kleeren. Zijn broek was gekreukeld door
het klimmen in den boom, maar dat zou
niemand in de drukte opvallen. Met zijn
hoed in de hand liep hij de hal door en
bereikte mevrouw Dwight, die het ver-
valschte sieraad droeg.
„Wat een prachtavond is het geweest,
mevrouw", zei hij glimlachend, „zelfs voor
iemand die al zooveel heeft meegemaakt
als ik".
„Dat is een echt complimentje voor me",
antwoordde zij vriendelijk. „Maar, zeg eens
John ik dacht, dat je me nog over een aan
staand huwelijk had willen spreken?"
„Och, u vermaakte uzelf blijkbaar zóó
goed, dat ik niet met ernstige dingen durf
de aankomen", was zijn antwoord.
„Nou dan op een anderen keer. Wan
neer je zin hebt. Ik geloof dat ik wel kan
raden, wie het meisje is".
Hij schudde Berman de hand, als wist
hij niets van diens gemeene streken af.
„Binnen een week of zoo zal er wel weer
wat op de beurs te verdienen zijn", merk
te Dwight glimlachend op.
„Goed, laat het me dan weten, ouwe
jongen. Ik ben wel ongelukkig geweest,
maar ik zou mijn verlies graag herstellen".
Hij begreep het grijnslachje, dat zich om
de lippen van Dwight plooide, maar al te
goed. Hij verliet het huis en wandelde met
snelle passen de avenue over. Een eindje
verder riep hij een taxi aan. Zijn Japansche
bediende wachtte hem op.
„Gelukkig, weer zoo'n feest voorbij,
Togo!"
„Ja, meneer".
„Het wordt mijn dood nog. Zelfde men
schenzelfde muziek., zelfde dansen.
„Ja, meneer".
„En ik ben mijn hoed kwijt geraakt".
„Maar meneer!"
„Ja, mijn hoed. Iemand heeft hem bij
vergissing meegenomen en zijn eigen laten
hangen. Bekijk dat ding eens, Togo. Dat is
toch geen hoed voor een heer?"
„Neen, meneer", gaf Togo toe.
„Verbrand hem maar. Togo. Geef hem
aan den huisbewaarder en zeg, dat hij hem
in het fornuis stopt. Nee, doe het liever
zelf. Die kerel mocht hem eens verkoopen
en zoo'n ding hoort in het vuur thuis. Jij
moet hem ook niet bewaren, Togo. Zorg,
dat hij morgenochtend dadelijk verbrand
wordt".
„Ja, meneer".
John wist, dat hij op Togo kon rekenen
en dat dit bewijstuk voorgoed^ zou ver
dwijnen. Togo kreeg wel meer buitenis
sige opdrachten.
„En nu ga ik naar bed", zei Warwick. En
hij sliep in met de Drie Driehoeken en het
stapeltje bankpapier onder zijn hoofdkus
sen.
HOOFDSTUK IX.
Onder het vergrootglas.
Den volgenden middag reed John War
wick in sportcostuum met zijn eigen auto
naar het adres van de American Boulevard.
Hij stopte voor de serre, liep het grasperk
over en schelde aan de voordeur. Silvia
Rodney deed open.
„Goedenmiddag, mijnheer Warwick", zei
ze glimlachend.
„Het is al een goede middag, juffrouw
Rodney", zei hij. „En zoo mooi, dat ik u
zou willen voorstellen, als ik de zaken met
uw oom afgehandeld heb, een toertje met
mij te gaan maken".
„Hebt u me dan alles vergeven?"
„Wat dan?"
„Dat ik u hier binnengelokt heb? Ik ben
er nu eigenlijk heel blij om. Oom heeft me
verteld, dat u nu juist de man was, dien
hij hebben moest en dat het gewichtige ge
heime werk door hem onderhanden geno
men, niet anders dan slagen kan, nu u
meewerkt".
„Ik ben blij, dat hij zoo'n goede opinie
over me heeft", zei \$7arwick.
Hij vond het afschuwelijk, dat dit on
schuldige kind zoo misleid werd en hoopte
maar, dat hij, als de tijd ervoor gekomen
zou zijn, iets te haren gunste zou kunnen
doen.
„Ik zou nu uw oom graag even spreken.
Kan dat?"'
„Ja. Ik weet zeker, dat hij alleen op zijn
kamer is. Weet u den weg bij daglicht?"
„Niet zeker. Misschien wilt u me nog wel
even den weg wijzen. Misschien wilt u me
wel bij de hand nemen.Me door de gang
de trap op naar zijn deur brengen, hè?"
Ze stak met een verlegen lachje haar
hand uit en toen Warwick die aannam,
voelde hij weer een rilling. Ze kwamen
niemand tegen. Aan de deur van de kamer
gekomen, klopte het meisje. De Spin riep
„binnen".
„Mijnheer Warwick is er, oom", zei ze en
trok zich terug. De Spin zat evenals de vo
rige maal achter zijn bureau met uitge
spreide handen. Bij dag zag hij er nog meer
als een spin uit, zooals hij daar zat in het
midden van de kamer.
„Ga zitten", zei hij. „Steek een sigaar op.
.Je bent zeker gekomen, om me te vertel
len, dat alles mislukt is".
„Maar waarde heer, hoe komt u daar
bij?"
(Wordt vervolgd).
No. 218 Dit
m
Nieuwe
Londen.
Berlijn, 13 Sept. (D.
vroeg zijn verscheidene
opnieuw door de versp
weergeschut in het zuic
Engeland heengebroke:
boven Londen en vi
installaties aan, die me
soorten kaliber werder
zichtbare branden kenr
van den gelukten aanv
vet ontvangen berichte
gebieden aan beide zijc
nog branden waar te n<
Berlijn, 13 Sept. (D. i
luchtaanvallen van var
het D. N. B. verneemt,
zuidoosten van Engelan
waar wederom dokken
stallaties bij een bewoll
men werden bestookt,
luchtgevechten. De Dui
den na het vervullen v
hun bases terug.
Bonui
Londen, 13 Sept. (D.
gelsche radio meedeelt,
Londen letterlijk „bomr
De Dui
New-York, 13 Sept.
Londen gemeld wordt.
Reuter, het centrale nie
Britsche wereldpropag
werkzaamheid in hooge
perken. Volgens de jon;
nieuwe uit twaalf verc
Reutergebouw in Fleets
zomer van 1939 betrok!
hoewel niet bekend is,
precies te wijten valt. Ir
Reuterbureau gisteren r
malen berichtendienst
moest het zich beperke
van het verouderde m(
dit het geval is met de
zaken te Londen, zou o
voornemens zijn te ver]
noorden van Londen g<
De Londensche dagbl
luchtaanvallen thans in
lijken toestand geraakt,
ling van talrijke spoorli
verwarring in het verl
normale verspreiding v
Londen en in de provir
gelijk. Daar bovendien
wegens het gebrek aan
betalingen tot een min
ben, zijn verscheidene
niet meer in staat de se
talen, zoodat de bedrijv
te worden. Het voornaa
bespreking der Londens
het tekort aan schuilkeh
Onder de arbeiderski;
ontwaardiging heersche:
ring tot dusver heeft m
bevolkte wijken van oos
havengebied) schuilkeld
De News Chronicle stelt
loozen voor den aanleg
gebruiken.
Een tege
Lissabon, 13 Septeml
verklaart in een radiob
deeling uit Stockholm,
een Duitschen aanval
tergebouw getroffen en
courantengebouwen ern
niet overeenkomstig de
Krachtige e
duur.
Berlijn, 13 Septembei
woordige phaze van d<
Engeland wordt op gi
mingen tijdens de jong
grond van de bekende
len, waarvan in de Dr
richten gesproken woi
een strijd op groote sch
paar grootscheepsche
blijft. Als beslissend be:
ingelichte Duitsche kri
feiten:
1). De leiding van
aanvallen door rijksma
wijst, dat het hier niet
staande acties, doch om
krachtig als van lang<
wordt in het weermach
dag gezegd, dat de aar
slechte weer zijn vooi
derhalve te Berlijn rel
