DE SPIN.
OPA BOL VAN DE IJZEREN KNOL
Spott
Jlechtszaken
Silmmeuws
tbeuiltetwi
xin.
TWEEDE BLAD
2
VOEDSEL VOOR ZIEKEN.
De geneeskundig hoofdinspecteur van de
Volksgezondheid schrijft:
Verschillende voedingsmiddelen vallen
thans onder de distributie. Ook onze zieken
kunnen niet langer meer krijgen, wat zij
meenen noodig te hebben, en misschien wel
graag zouden wenschen. Het is dan de ge
woonte om zich tot zijn behandelenden arts
te wenden, met het verzoek extra-voedsel
voor te schrijven. Schrijft de arts niet pre
cies die artikelen voor, die vele patiënten
wenschen, of geeft hij een mindere hoeveel
heid dan de patiënt zelf meent noodig te
hebben, dan geeft dit vaak aanleiding tot
een zekere wrijving tusschen patiënt en
arts.
Het is, om teleurstelling en wrijving te
voorkomen, nuttig, dat onze zieken weten,
hoe in korte trekken de ziekenvoedseldistri-
butie loopt. Alle artsen zijn op de hoogte
gebracht voor welke ziekten extra voedsel
mag worden voorgeschreven. Zij weten ook
de hoeveelheid, die voor de ernstige gevalle
maximaal mag worden verstrekt. Deze hoe
veelheden zijn zoodanig, dat de zieken niet
bang behoeven te zijn, dat ze tekort zullen
komen, al wordt misschien niet aan al hun
wenschen voldaan.
Bovendien zullen de artsen bij sommige
ziektegevallen genoodzaakt zijn, te advisee-
ren bonnen voor voedingsmiddelen, die aan
den patiënt verboden zijn, in te houden. Dit
geval kan zich bijvoorbeeld voordoen bij
dieetpatiënten.
Maakt het dus den arts niet moeilijk,
door voedingsmiddelen te vragen, die hij u
niet kan en mag voorschrijven. Moppert
niet, als hij bonnen laat inhouden. Noch het
een, noch het ander doet hij voor zijn ple
zier. Hebt vertrouwen in uw artsen en in de
instanties aan wie de distributieregeling is
opgedragen. Zij allen handelen welbewust in
het belang van onze zieken, zoowel als in dat
van onze geheele bevolking.
DOOR AUTOBUS AANGEREDEN
EN GEDOOD.
Gisterochtend is bij de Hoelcsterpoortbrug
te Leeuwarden een verkeersongeval ge
beurd, waarbij de 44-jarige tuinman J. Nau-
ta werd gedood. Deze kwam per rijwiel van
dep kant van den Groningerstraatweg. Ach
ter hem aan reed een autobus uit Murmer-
woude met arbeiders, die te Leeuwarden
werkzaam zijn. De wielrijder veranderde
van richting zonder een teeken te geven.
Het gevolg was, dat hij werd aangereden en
op slag dood was. De bestuurder van de
autobus remde uit alle macht, tengevolge
waarvan de bus slipte. De inzittenden kwa
men er nog al goed af. Eenige werklieden
werden door glasscherven gewond.
MEISJE VERMIST TE AMSTERDAM.
Sedert Maandag j.L wordt te Amsterdam
vermist de 20-jarige Elisabeth Johanna Ten-
ge, van beroep dienstbode in de hoofdstad.
Het signalement van de vermiste luidt: lang
circa 1.60 meter, gezet postuur, bleeke ge
laatskleur, lichtblauwe oogen, breede neus,
gekruld lichtbond haar, eenigzins scheeve
mond.
Zij was gekleed met donkerblauwe pluche
mantel, blauwe klokrok, lichtblauwe ge
streepte blouse, lage zwarte peau de peche
schoenen, blootshoofds. Zij draagt een rood
handtaschje bij zich.
Men vreest een ongeluk. De commissaris
van politie, chef van het bureau kinderpoli
tie te Amsterdam, heeft namens de ouders
opsporing en aanhouding van deze minder
jarige verzocht.
EEN ORDEDIENST VAN
DE NEDERLANDSCHE UNIE.
Wij lezen in „De Unie", het orgaari van
de Nederlandsche Unie:
Naar aanleiding van vele vragen die ons
toereiken, maakt De Nederlandsche Unie
bekend: De Nederlandsche Unie heeft eind
Augustus aan den Rijkscommissaris ver
zocht om een ordedienst te mogen op
richten. Wij hebben de overtuiging, dat,
indien de toestemming daartoe wordt
verleend, duizenden jonge mannen bereid
zullen zijn tot dezen dienst toe te treden,
Diamanten doctoraat. - Zondag a.s. zal
jhr. mr. P. A. J. van den Brandeler, oud
procureur-generaal bij het gerechtshof te
's-Gravenhage, en wonende aldaar, het zeld
zame feit herdenken, dat hij zestig jaar ge
leden aan de Leidsche academie bevorderd
werd tot doctor in de rechtsgeleerdheid.
H.L.O.-EXAMENS.
Nu morgen het H.L.O.-examen met den
wandelproef beginnen gaat, willen wü, ter
voorkoming van misverstand, nog even op
het volgende wijzen.
Voordat men zich bij den start meldt,
moet men in het bezit zijn van een examen-
kaart (deelnemerskaart), die men aan het
opgegeven adres (Comansstraat 19) kan
verkrijgen. Dat wil dus zeggen, dat zij, die
Zaterdagmiddag wandelen, dit uiterlijk
dien middag half drie en zij, die Zondag
ochtend wandelen, uiterlijk Zaterdagavond,
moeten doen. Tegen tijdelijke inlevering
van deze kaart ontvangt men dan de con-
trolekaart voor den wandelproef.
Mocht men moeilijkheden hebben met
den een of andere examendatum, dan wen
de men zich tot een der comitéleden.
Wij hopen nu maar op geschikt wandel
weer en verwachten dan een flinke deel
name.
Wandelen
WANDELTOCHT ROND ALKMAAR
GAAT NIET DOOR.
De Noordhollandsche wandelsportbond
maakt bekend, dat de wandeltocht te Alk
maar, vastgesteld op 22 Sept., geen door
gang zal vinden.
Paarden
KORTEBAANDRAVERIJ ENKHUIZEN.
1. Xutus, 295 m' (eig. stal Hollandia te
Naarden, ber. W. H. Geersen); 2. A Farm
Relief, 285 m (eig. G. in 't Veen te Den
Haag, ber. L. Enzing); 3. Aura V, 290 m
(eig. J. Haan te Wijde-Wormer, ber. J. Ver
gay); 4. Flora Mc Elewijn, 295 m (eig. mevr.
Tuin te Amsterdam, ber. J. v. Leeuwen Jr.);
5. Rossy Moran, 295 m (eig. K. Wijk te Ha
ren (Gr.), ber. H. Menzinga).
KORTEBAANDRAVERIJ TE
DE GOORNE.
1. Yack, 280 m (eig. G. de Wit te Texel,
ber. T. Slikker); 2. Welkom, 285 m (eig. J.
van Leeuwen Sr. te Bakkum, ber. eig.); 3.
Noma B, 285 m (eig. P. Voorthuizen te Scha-
gen, ber. J. Strooper); 4. Cecar Norton, 265
m (eig. J. de Jong te Amsterdam, ber. J.
Bakker).
De ruggegraat
van elk reclame-plan:
DAGBLAD-RECLAME!
Motorbrandstofvergunningen. - De K.
v. K. te Utrecht heeft zich tot den secr.-ge-
neraal, waarnemend hoofd van het departe
ment van waterstaat, gewend met een be
zwaar tegen de wijze waarop de rij- en mo
torbrandstofvergunningen worden verleend.
De Kamer vindt het onjuist de handelsreizi
gers te classificeeren onder personenvervoer.
Zij wenscht hen te zien beschouwd als de
zakelijke buitenposten van het bedrijfsleven
en bepleit op grond daarvan het verleenen
van vergunning.
Watersport.
ZEILWEDSTRIJDEN OP DE MEER.
Zondag a.s. houdt de zeil- en water
sportvereniging Uitgeest haar sluitings
wedstrijden van dit seizoen. De baan zal
wederom op de gewone wijze zijn uitgezet
en de start zal weder plaats hebben voor
de verschillende klassen tusschen 12 en 1
uur.
ERNSTIG VERKEERSONGELUK.
Chauffeur tot drie maanden gevan
genisstraf veroordeeld.
In de gevaarlijke bocht bij de Holland -
sche Rading, in den weg tusschen Hilver
sum en Utrecht, op het kruispunt Tolakker-
weg, kwam in den avond van 21 November
van het vorige jaar een auto-ongeval voor,
waarbij twee slachtoffers te betreuren wa
ren.
De 34-jarige chauffeur H. G. reed met een
vaart van 80 km door de bocht; plotseling
zag hij een man en een vrouw op den weg.
Hij probeerde tusschen het tweetal door te-
rijden, raakte door den overgang van beton-
in klinkerweg de kluts kwijt en botste tegen
een heg, waardoor de auto omsloeg en de
twee wandelaars op slag werden gedood. De
chauffeur werd gewond. De rechtbank ver
oordeelde hem wegens veroorzaken van dood
door schuld tot drie weken hechtenis. In
hooger beroep legde het gerechtshof te Am
sterdam hem drie maanden gevangenisstraf
op.
VECHTPARTIJ TE VELSEN.
Op 25 Januari kregen de gebr. S. uit
Heemskerk ten huize van een inwoonster te
Velsen ruzie met den 44-jarigen commen
saal Z., die dronken was. Na hun vertrek
ging Z. de broeders met een broodmes ach
terna en stak J. S. hiermee in den rug en de
schouders. De aangevallene wist hem het
mes afhandig te maken en ging op zijn beurt
Z. te lijf. Deze werd zoo ernstig gewond, dat
hij zes weken in een ziekenhuis opgenomen
moest worden. Veertien dagen geleden ston
den zoowel S. als Z. voor de Haarlemsche
rechtbank terecht. Het O.M. heeft toen tegen
Z., die de oorzaak van de ruzie is geweest,
zes maanden gevangenisstraf en tegen S.
drie maanden voorwaardelijk geëischt. Het
vonnis luidde gister tegen Z. een gevange
nisstraf van vier maanden en tegen S. zes
maanden voorwaardelijk met drie jaar
proeftijd.
VERDUISTERING VAN KOSTBARE
POSTZEGELS.
In Mei 1938 had de 38-jarige koopman J.
L. T. uit Oldenzaal in Duitschland een pakje
vreemde postzegels ter waarde van ruim
15.000 in ontvangst genomen, toebehooren-
de aan iemand die in Palestina verblijft.
T. had op zich genomen dit pakje naar Ne
derland te vervoeren en ter hand te stellen
aan zekeren M. J. S. te Enschedé. De over
brenger, die niet op de hoogte was van de
hooge waarde der postzegels, zou als beloo
ning 200 ontvangen.
In plaats van het pakje aan S. te geven
heeft T. een gedeelte der postzegels ver
kocht en ten eigen bate aangewend, aange
zien hü zich door de belooning te kort ge
daan achtte, toen hij de hooge waarde ver
nam.
Toen S. het pakje bij hem kwam halen,
zeide T. dat het door de Duitsche politie te
Gronau in beslag was genomen.
Wegens verduistering werd T. door de
rechtbank te Almelo tot 6 maanden gevan
genisstraf veroordeeld, waarvan 3 maanden
voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar
en met teruggave van de in beslag genomen
postzegels.
Gister stond T. in hooger beroep voor het
Arnhemsche gerechtshof terecht.
Verdachte verklaarde, dat men hem
10 pet. van de waarde van het pakje als be
looning beloofd had. Men had hem de hooge
waarde niet medegedeeld. Teneinde aan dit
bedrag te komen, had hij een gedeelte der
postzegels verkocht.
De advocaat-generaal mr. Hermans was
van meening, dat hier sprake van verduiste
ring is en eischte bevestiging van het vonnis.
Vervolgens stond een broer van dezen ver
dachte terecht wegens heling van een ge
deelte van de opbrengst der verkochte
zegels. Opnieuw werd tegen hem zes weken
gevangenisstraf geëischt.
Uitspraken 3 October.
AMBTENAAR LICHTTE DE
GEMEENTE OP.
Anderhalf jaar gevangenisstraf
gerequireerd.
Een vroeger geacht en geëerd man, een
uitstekend huisvader, op wien naar men
dacht niets was aan te merken, stond
gister voor de rechtbank te Amsterdam
terecht voor een ernstig feit, een oplich
ting n.l. gepleegd ten nadeele van de
hoofdstad.
De 56-jarige man was in dienst van
maatschappelijken steun als controleur
van de steunaanvragen. Hij had o.m. tot
taak het priveleven van de aanvragers na
te gaan en daar rapport over uit te bren
gen. Aanvankelijk ging alles goed, hij ver
diende een weekloon van 38, van welk
bedrag hij kans zag zijn kinderen den
H.B.S.-opleiding te geven, zoodat zij thans
goede betrekkingen in de maatschappij
bekleeden.
Het leek, of verd. zeer sober leefde, zijn
volkstuintje was zijn eenige genoegen. In
werkelijkheid gebruikte hij méér geld dan
hij verdiende.
Hij declareerde, om zijn tekorten te
dekken, reiskosten voor reizen, die hij
nooit gemaakt had. Zoo zou hij bijv. naar
Rotterdam en Den Haag zijn geweest om
de gangen na te gaan van steunaanvra-
gers. Door de uitgebrachte rapporten
kreeg iemand geen steun; de man recla
meerde en het bleek, dat het over hem
uitgebrachte rapport volkomen onjuist
was. Hij zou volgens den controleur een
uitstapje naar Rotterdam hebben gemaakt
en daar verschillende café's hebben be
zocht. De controleur had reiskosten gede
clareerd en bovendien had hij naar zijn
zeggen in eenige café's verteringen moe
ten maken om den aanvrager in het oog te
houden. In werkelijkheid was deze laatste
in 16 jaar niet te Rotterdam geweest.
De chef van verd. kreeg argwaan, hij
stelde een onderzoek in en verd. legde
weldra een volledige bekentenis af.
De officier van justitie vond de feiten
hoogst ernstig, temeer daar arme lieden,
die steun noodig hebben, door de valsche
rapporten zijn gedupeerd. Het rapport, dat
door de reclasseering is uitgebracht, luidt
gunstig, toch zal naar het oordeel van
het O. M. een strenge straf dienen te
worden opgelegd. Spr. requireerde ander
half jaar gevangenisstraf.
De rechtbank zal 30 October vonnis
wijzen.
BUTTERFLY.
Victoria-Theater.
De prachtige opera: Madame Butterfly,
van Puccini heeft zich steeds in een groote
en verdiende belangstelling mogen verheu
gen. De geschiedenis treft ieder en de mu
ziek verovert de toeschouwers. Thans heeft
de „Tobis"-film een werk in roulatie ge
bracht, waarin een jonge opkomende zange
res, die in haar eigen leven als het ware een
weerspiegeling ziet van Cho-Cho-San's
levensgeschiedenis, de hoofdrol in de opera
moet vertolken en deze rol onder aanwezig
heid van den man, die haar verlaten heeft,
op ontroerende wijze speelt en den man
van haar groote zuivere liefde overtuigt.
In deze film, die vanaf morgen in het Vic
toria-Theater draait, komt de mooie muziek
van Puccini volkomen tot haar recht en
Maria Cebotari toont zich in de titelrol een
uitnemende actrice en zangeres.
Deze film zal niet nalaten diepen indruk
op de toeschouwers te maken.
EEN HOPELOOS GEVAL.
Harmonie-Theater.
De actrice Jenny Jugo heeft zich ontwik
keld tot een comedienne van bijzondere ca
paciteiten en zij toont dat op onnavolgbare
wijze in de nieuwe film: Een hopeloos geval,
die in de komende week in het Harmonie
theater zal gedraaid worden. De regisseur
Erich Engel heeft met Jenny Jugo Karl
Ludwig Diehl en Hannes Stelzer als hoofd
vertolkers, een zeer gevoelige lichte come-
die tot stand gebracht, die in Duitschland
een reusachtig succes heeft behaald. Ook
hier zal men de film op haar juiste waarde
weten te schatten. Aan een gevoelige en
vlotte comedie als: Een hopeloos geval, heeft
het publiek in dezen tijd meer dan ooit
dringend behoefte.
KERMISGASTEN.
Roxy-Theater.
Een echt Hollandsche film, met een keur
van Hollandsche artisten, en een titel vol
aantrekkingskracht. De film geeft het ker-
misleven, met ook een blik achter de coulis
sen en die u voert naar de interieurs van de
woonwagens. Maar directeur Marinelli, ge
speeld door Matthieu v. Eijsden, weet ook
echt te vertellen van de zorgen die er in
deze wereld van klatergoud geleden wor
den. Annie, Jan en Truus, gespeeld door
Henriette Davids, Johan Kaart Jr. en Fientje
Berghebbe, zijn een prachtstel artisten en
men zal in deze alleraardigste en zeer aan
trekkelijke film verder een groot deel van
onze meest bekende variété- en operette-
artisten aantreffen, die volop doen genieten.
DE EENZAME WEG.
City-Theater.
Een boeiende film, die zoowel wat de uit
werking van het verhaal als de regie en het
spel ver uitgaat bovenhet gemiddelde en
die dan ook de belangstelling ten zeerste
waard is. Men ziet hier Lil Dagover als de
vrouw van een gevierde pianist en met een
zoontje uit een vorig huwelijk. De eerste
echtgenoot is sedert jaren spoorloos verdwe
nen en wordt dood gewaand. Maar hij keert
plotseling terug, eischt zijn kind en het ge
luk in het leven van Maja is vernietigd. Een
reeks verwikkelingen begint en tenslotte
vervolgt de eerste echtgenoot gelaten zijn
eenzamen levensweg. Naast Lil Dagover
moeten genoemd worden Peter Petersen en
Albrecht Schönhals, die prachtig spel geven.
Ook de mooie klassieke muziek in deze film
uitgevoerd, mag een groote attractie ge
noemd worden.
187. Kobusje wees hem op de gouden huid van de
zebra. „Ziet U eens daar, deze huid is duizendmaal meer
waard, dan dat kleine hondje." De circus-directeur keek
zijn oogen uit. Zijn boze bui zakte direct. Hij maakte
vlug dat hij weg kwam met zijn zebra.
JÜ
188. Kobusje zocht Jetje, de olifant, op, die nog boven
op de kolenwagen zat. Hij pakte het beest bij zijn slurf
en hielp het afstappen. Jetje was natuurlijk wel een
beetje zwart geworden van de kolen. Hij trompette van
dankbaarheid en wuifde met zijn slurf.
Door JOHNSTON Mc.CULLEY,
19)
„Jouw opmerkingsgave is bewonderens
waardig", zei Warwick. „Laat dien James
Brown maar over drie minuten binnen en
tob maar niet over een pistool. Ik heb een
browning in mijn jaszak zitten en daarmee
heb ik je al onder schot van het oogenblik
af, dat je hier de kamer binnenkwam".
„Maar mijnheer?"
„Niet dat ik je niet vertrouw, Togo, het
was maar bij wijze van oefening, snap je?
Binnen drie minuten dus".
Met een buiging verwijderde Togo zich
vlug. Warwick keek de kamer rond en liep
ten slotte naar een venster, waarvan hij
een der gordijnen zoo hoog mogelijk optrok.
Het avondlicht stroomde het vertrek binnen
en er vormde zich een lichtbaan van het
venster naar de deur, waardoor de vreemde
zoo dadelijk binnen zou komen. James
Brown zou genoodzaakt zijn, eenige oogen-
blikken in het volle licht te staan, zoodat
Warwick hem goed kon opnemen. Togo
diende hem aan. De bezoeker was een man
van middelbaren leeftijd, stoer gebouwd,
met een norsch gezicht en het uiterlijk van
een boef, die tot welstand was geraakt.
Warwick nam hem onder het opsteken van
een sigaret nauwkeurig op.
„Mijnheer... eh... James Brown?" vroeg
Warwick.
„Ja. U bent dus mijnheer John War
wick?"
„Juist, mijnheer. Mag ik u vragen, wat er
van uw dienst is? Vertelt u het me alstu
blieft een beetje vlug, want ik moet dade
lijk weg".
Brown keek naar Togo.
„Ik zou u liever alleen spreken, mijnheer
Warwick", zei hij.
„O, maar Togo is te beleefd om te luiste
ren. Enfinje moogt wel gaan Togo".
„Maar mijnheer!" Het was bijna een pro
test.
„Ga nu!" beval Warwick. „Mijnheer
Brown wenscht me onder vier oogen te
spreken, Togo".
Togo trok zich buigend terug en sloot de
deur achter zich. Brown ging op den door
Warwick aangewezen stoel zitten en deze
nam zelf aan de andere zijde van de tafel
plaats.
„En, mijnheer Brown?"
„U hebt immers mijn brief gistermiddag
ontvangen, die
„Twee zelfs, mijnheer Brown", viel War
wick hem in de rede.
„Ik bedoel niet den brief van de Spin",
zei Brown.
„De Spin1§b
„Och, mijnheer Warwick, u moet goed be
grijpen, dat ik alles van uw zaken afweet.
Uw geheim is echter veilig bij me. Ik woon
in een glazen huisje en laat dus wel na, stee-
nen naar een ander te gooien",
„Zoo, zoo!"
„Laten we dus op de zaak terugkomen,
aangezien u zegt, dat u weg moet. Ik ben
u alleen komen bezoeken, om u nogmaals
op het hart te drukken, de door u ontvangen
orders niet uit te voeren. We waren bang,
dat de brief geen indruk genoeg op u ma
ken zou".
„We?" vroeg Warwick.
„Ik en de mer.schen, die mijn medehelpers
zijn, mijnheer Warwick. Ik wil er u met na
druk op wijzen, dat u uzelf in ernstig gevaar
begeeft, door niet te doen, wat wij u zeg
gen".
„En wat is dat?"
„U moet wel naar dat diner toegaan, maar
uit het huis van Berklan niets meenemen,
wat u niet is aangeboden. U begrijpt me
vermoedelijk wel".
„Afgezien van de vraag, of ik u begrijp of
niet, heeft het er niet veel van weg, dat u
uzelf vrijheden veroorlooft die wel wat ver
gaan, door me hier op mijn eigen kamer te
komen vertellen, wat ik doen en laten
moet?"
„Dat besef ik volkomen. Maar in dit geval
moeten we nu eenmaal van het gewone af
wijken. Ik kan u ook meedeelen. dat wij
bereid zijn, iets op geldelijk gebied voor u
te doen, indien u die orders niet opvolgt."
„Werkelijk?"
„Vermoedelijk niet zooveel, als u krijgen
zoudt, wanneer u die orders wel opvolgt,
maar toch nog de moeite waard. Ik kan u
ook mededeelen, dat, wanneer u er wel mee
doorgaat, wij niets zullen nalaten, om u dat
te verhinderen. U bent een man van eer,
mijnheer Warwick en ik heb dus niet anders
noodig, dan uw woord, dat u geen poging
zult doen, een zekere enveloppe uit het huis
van Berklan weg te nemen".
„U vraagt werkelijk tè veel van me", ant
woordde Warwick.
„Sta me toe, nog eens aan te dringen op
voldoening van onze wenschen. En dan zou
ik u willen vragen, om uw antwoord ter-,
stond te geven. Wilt u doen, wat wij ver
langen?"
„Neen!" schreeuwde Warwick, zich over
tafel buigend om James Brown recht in de
oogen te zien.
„Ik neem geen bevelen van u aan, wie u
dan ook zijn moogt!" vervolgde hij. „En u
hebt het glad mis, als u denkt, mij bang te
kunnen maken met dergelijke zotte
praatjes".
„Het zijn geen zotte praatjes, mijnheer
Warwick. Wij zijn erop voorbereid, uw
plannen te verhinderen. Begrijpt u dat? We
nemen alle mogelijke middelen daartoe te
baat".
„Hebt u ooit van me hooren zeggen, dat ik
zonder te vechten terugwijk?"
„Maar ditmaal vecht u tegen machten, die
u niet overwinnen kunt".
„Dat blijft te bezien, waarde heer", ant
woordde Warwick glimlachend.
„U zit hier op uw eigen kamer, mijnheer
Warwick, uw huisknecht is dichtbij, u zit aan
uw eigen tafel tegenover me. Uw handen
liggen voor u op tafel. Verroer u niet!
Kijk, ik heb u onder schot!"
Dat was zoo. Warwick had er razend spijt
van, dat hij zijn rechterhand uit zijn zak,
waarin zijn automatisch pistool zat, had
weggehaald. Hij lachte zenuwachtig en keek
den ander aandachtig aan.
„Nee maardat is me ook wat!" zei
hij.
„Daar u niet doen wilt, wat wij u zeggen,
ben ik wel genoodzaakt ervoor te zorgen, dat
u vanavond niet naar het huis van Berklan
kunt gaan", zei James Brown. „Blijf stil zit
ten, mijnheer Warwick! Ik moet de leiding
wel in handen nemen".
Een ander neemt de leiding.
Ze keken elkaar eenige oogenblikken
zwijgend aan en geen van beider gelaat ver
ried, wat er in hem omging.
„Nou", zei Warwick eindelijk met een
zucht. „Hoe luidt het programma verder?
Dit is belachelijk, niet waar... beslist be
lachelijk! Iemand op zijn eigen kamers met
een revolver jn bedwang houden en hem
vertellen, dat hij niet bij zijn eigen vrienden
kan gaan dineeren! Het heeft veel weg van
'n tooneeldraak, wat?"
„Mocht uw bediende aan de deur komen)
roep hem dan toe, dat u bezig bent en niet
gestoord wilt worden".
„Vast en zeker! Als die arme, kleine Togo
dien revolver van u zag, zou hij vermoede
lijk doodsbang worden en bij me vandaan
gaan en die kerel is een juweel in zijn werk
en zoo zorgzaam. Het zal wel een vervelen
de situatie wordenis het zoo niet?"
„U moest me toch wat slimmer veronder
stellen, mijnheer Warwick. Ik besef heel
goed, dat u tijdens dit gebabbel druk bezig
bent met nadenken over uw toestand. Toch
kunt u niets beter doen, dan toegeven. Ik
ben erop voorbereid, wanhoopsmaatregelen
te nemen, als dat noodig mocht
„Nog iets wanhopigers dan iemand een
revolver onder zijn neus te houden?"
(Wordt vervolgd).
