OPA BOL VAN DE IJZEREN KNOL.
Qemeentetadm
Mr. STEVENS UIT
FEUILLETON
DOOR R. ARDEH. DETROIT
TWEEDE BLAD
2
waarde, dat de vader een gedeelte der
kosten, naar draagkracht, zal bijdragen.
De verpleegkosten bedragen 400 per
jaar.
Op voorstel van B. en W. en op advies
van den heer J. v. d. Abeele namens de
commissie van onderzoek werden de reke
ningen 1039 als volgt vastgesteld:
gemeenterekening, gewone dienst, to
taal ontvangsten en uitgaven 123.897.18,
met een batig saldo van 1182.97; kapi-
taaldienst totaal 149.070.06 met een na-
deelig slot van 1169.19; Maatschappelijk
Hulpbetoon totaal 13269.98, nadeelig
saldo van 839.43.
De samenvoeging.
Het belangrijkste punt var. de
agenda was het voorstel tot sa
menvoeging van de vier Langen
dijker gemeenten. B. en W. stel
den voor, deze nieuwe gemeente
Langendijk te doopen en de
centrumgemeente Noordschar-
woude te doen zijn.
De voorzitter heeft een uit\oerige
toelichting van dit voorstel gegeven., waar
voor wij gevoegelijk naar het verslaj. van
den gemeenteraad van Zuidscharwoude
kunnen verwijzen, aangezien de toelich
ting in hoofdzaak analoog was aan die
welke aldaar werd gegeven. Er werd
alleen op de plaatselijke belangen, welke
in Noordscharwoude iets anders zijn, de
aandacht gevestigd, zooals op die van het
onderwijs, doordat de leerlingen van Zuid
scharwoude naar de o. 1. school van
Noordscharwoude zullen gaan. De voorz.
nam weer een afwijzend standpunt in ten
aanzien van de houding van Broek op
Langendijk. Hij herinnerde er aan, dat in
1920 reeds was vastgesteld, dat samen
voeging met SintPancras niet wenschelijk
was.
Wethouder K o o ij, die een tegenstander
was van de samenvoeging van drie ge
meenten, motiveerde zijn voorstemmen
voor de samenvoeging van vier gemeen
ten. De veranderde omstandigheden en de
provinciale en zeer waarschijnlijk lande
lijke samenvoeging van gemeenten hebben
hem hiertoe doen besluiten.
De heer Kliffen sprak zich voor den
eersten keer officieel over Langendijk-één
uit, al heeft dit steeds zijn belangstelling
gehad. Hij juichte het toe, dat nu vier ge
meenten gecombineerd vorden. Spr. ziet
dit niet als een antwoord rp het gedane
verzoek. Spr. wees op de goede verstand
houding tusschen de beide Langendijker
veilingen, welke beide recht van bestaan j
hebben. Het eenige dat gebeuren moet is, 1
dat straks het veilinggetouw te Broek op
Langendijk aan de veilingsvereeniging
wordt overgedragen. Spr. huldigde het ge
meentebestuur van Zuidscharv oude voor
de royale houding, welke dit heeft inge
nomen t. a. v. de centrumgemeente.
Bezwaren tegen samenvoeging.
De heer Heeringa zeide tegen de
samenvoeging te zijn, al had hij geen ge
moedsbezwaren. De argumenten voor sa
menvoeging hebben hem nooit onder den
inoruk gebracht. De financieele voordee-
len, welke men verwacht, zullen nog be
wezen moeten worden. Er zal méér tot
stand kunnen worden gebracht in een
grootere gemeente, maar het is niet uit
gesloten, dat het administratieve voordeel,
dat door samenvoeging wordt behaald,
weer verdwijnt door deze dingen. Het
historische goede, dat men heel., wil spr.
behouden. De concentratiewoede kan vol
gens spr. niet in het voordeel van het
maatschappelijk en staatkundig leven zijn.
Spr. ziet de voordeelen van samenvoeging
niet.
De voorzitter merkte op, dat men
moet onderzoeken en het goede behouden.
Hij vestigde de aandacht van den heer
Heeringa op hetgeen reeds allemaal pver
de samenvoeging is gezegd en geschreven
gedurende de laatste jaren. Er mocht
iaro,n geen twijfel meer bij hem oestaan.
Zonder initiatief zou niets tot stand
komen. Spr. had eerbied voor 's heeren
Heeringa's overtuiging. De financieele
voordeelen komen niet direct tot uiting,
maar op den duur wel. Regeeren is voor
uitzien. In dit verband wees de voorzitter
nog op hetgeen in Broek is geschied, waar
het raadhuis gerestaureerd is, terwijl de
samenvoeging aanhangig was, en het post
kantoor, doordat het spoedig hulpkantoor
zou worden, beter als raadhuis hadkunnen
worden ingericht. Er zijn behalve de
financieele voordeelen ook nog waarden
te verkrijgen, die niet direct in klinkende
munt zijn aan te geven.
De heer Van den Abeele zeide, het
betoog van den voorzitter met genoegen
te hebben aangehoord. Hij kon zich niet
vereenigen met het standpunt der gemeen
te Broek op Langendijk. Deze 4 gemeen
ten vormen één geheel. Ook hoopte spr.
dat er spoedig één openbare school zou
komen voor de geheele gemeente, opdat
in elke klas een onderwijzer zou kunnen
staan. Spr. was van meening, dat bij een
krachtig bestuur er nog veel voor de nieu
we gemeente zou kunnen worden ver
kregen.
De voorzitter merkte naar aanlei
ding van een en ander op, dat er bij con
centratie bezuiniging beoogd wordt. Er zal
dus niet tot raadhuis- en scholenbouw
worden overgegaan. De beste oplossing is,
als men de drie scholen (in Oudkarspel,
Noordscharwoude en Broek op Langen
dijk) behoudt; dan heeft men voldoende
leerlingen en voldoende onderwijzers.
De heer Duyves die steeds voor sa
menvoeging is geweest, verklaarde zich
vóór het voorstel van B. en W„ evenals de
heer D. B r u y n, die er nog de aandacht
op vestigde, dat de Langendijk historisch
gegroe'd is, maai niet de dorpen afzon
derlijk.
De heer Heeringa was het met den
voorzitter eens, dat er zonder initiatief
niets tot stand zou kunnen komen. Maar
men gaat het goede niet wegdoen om iets
onzekers terug te krijgen. Voor Noord
scharwoude was de noodzakelijkheid niet
aanwezig, dat men iets anders moest. De
kosten per hoofd zullen in een kleine ge
meente niet hooger zijn dan in een groote
re. Samenwerking op velerlei gebied is
thans ook mogelijk, zonder samenvoeging.
Nadat de voorzitter nog eens het
standpunt van den heer Heeringa had be
streden, werd tenslotte met de stem van
den heer Heeringa tegen, besloten, mede
te werken aan samenvoeging van de vier
Langendijker gemeenten, volgens het voor
stel van B. en W.
DE LANGENDIJKER VEILINGEN.
Het verloop van de Langendijker groen-
tenveilingen was in de afgeloopen week
niet ongunstig, hoewel voor de prijsvorming
van de gele- en roode kool wel van ongun-
stigen invloed was, dat export van deze
artikelen naar België nog niet mogelijk
was. Het prijsverloop was dientengevolge
voor de roode kool belangrijk lager. Het
aanbod was niet zoo groot en er bestond
nogal wat vraag uit het binnenland. De
mooiste roodekool noteerde tot f 6 per
100 kg. Er gingen er echter ook beneden
5 per 100 kg. vanaf 4. De gele kool heeft
zich aanvankelijk ook nog op een vrij be
hoorlijk niveau kunnen handhaven, maar op
het einde van de week kwam daarin toch een
weinig verandering. Zaterdag betaalde men
te Broek op Langendijk van f 2.503.50
per 100 kg. Te Noordscharwoude, waar de
aanvoer gering was, noteerden wij dien dag
nog 2.90 tot 4.80.
Voor de witte kool, waarvan de aanvoeren
nog steeds aanzienlijk zijn, werden de vast
gestelde prijzen betaald. Op het laatst van
de week mochten de kleine witten weer
vrij verkocht worden, met gevolg, dat wij
nog wel eens prijzen noteerden vanaf 1.70
per 100 kg. De overigen brachten 2.50 op.
De aanvoer van Deensche witte kool neemt
iets toe; men maakt slechts enkele malen
boven 2.40 per 100 kg.
Savoye kool beweegt zich op een vrij laag
niveau. De prijzen varieerden meestal van
2.50 tot 3 per 100 kg.
De uien daarentegen zijn goed gevraagd,
hetgeen ook in de prijzen tot uiting kwam.
De middelsoort werd verhandeld tegen
ruim 56.40 per 100 kg.; voor de gro-
ven besteedde men van 4.805.50 en bij
uitzondering eens tot 6 per 100 kg. De
drielingen en de nep blijven aan den mi
nimumprijs van 4 per 100 kg. gekoppeld.
Voor br eekpeen bestond weer
een goede belangstelling. De mooiste sor
teeringen werden te Broek op Langendijk
verhandeld tot 2.80 per 100 kg., te Noord
scharwoude noteerden wij meerdere malen
tot boven 3. Voor de kleinere sorteering
noteerden wij van 11.60. De b i e-
tenprijzen zijn weinig veranderd.
Naar gelang van de grootte werd hiervoor
van 1.20 (den minimumprijs) tot 3.20
per 100 kg. betaald.
De aanvoeren van spercieboo-
n e n beginnen aanzienlijk te verminde
ren. De prijzen loopen sterk uiteen. De no
teeringen varieerden van 924 per 100
kg. waarbij de kwaliteit natuurlijk den
doorslag geeft. Kassnijboonen
gingen tegen prijzen van 2024 per 100
Druiven brachten 2532 op;
Alicante voor export 40 per 100 kg.
Bloemkool komt aan de Langen
dijker veilingen slechts in geringe hoe
veelheden. De prijzen varieerden van
7.5010 per 100 stuk.s Aangezien het
vervoerverbod voor de verschillende aard
appelsoorten nog steeds geldt, was de aan
voer Oan aardappelen vrij onbeduidend. De
meeste aardappelen kwamen nog te Noord
scharwoude aan de veiling. De blanke
Eigenheimers noteerden vanaf 3.80
4.20, Schotsche muizen van 2.503.80
en Bintjes 3.10 per 100 kg.
A n d ij v i e werd voor 11.60 per
100 struik door de conservenfabrieken af
genomen.
DE VEILINGEN IN KENNEMERLAND.
Wat in geen weken is gebeurd, heeft in
de week van 14 tot 21 October plaats ge
had: er zijn producten doorgedraaid. Veel
was het niet, doch de groote aanvoer van
andijvie was hieraan debet en ook de ver
minderde kwaliteit van de zomervruchten.
Voorts was de handel stug, wat ook wel
verklaarbaar is met de hooge prijzen. Ver
der viel nog op de geringe aanvoer van
fruit.
De druiven die andere jaren grooten-
deels door de lage prijzen zoo lang moge
lijk aan de markt bleven, zijn nu door de
hooge prijzen vlug geruimd en de toch al-
kleine aanvoer van vruchten is tot de helft
terug geloopen omdat het vrije vervoer van
appelen nu zelfs ook van afval is stop
gezet. We zullen de komende weken en
vooral dezen winter beleven dat er zoo
goed als niets aan de markt komt.
Andijvie werd voor de oude prijzen van
voor enkele weken geleden 11.60 per
100) gedeeltelijk geplaatst. Bloemkool was
als gemiddelde over de week lager in
prijs dan we gewoon zijn. Ie soort gold
f 7.3012, tweede soort 4i 5.50 per
100 st. Sla, voor zoover nieuw gewas, was
duur; afwijkende kwaliteit was waarde
loos. De prijzen varieerden van 1f 4.30
per 100 st. Komkommers en spruiten waren
duur, resp. 67.30 per 100 st. en 8.80—
20.60 per 100 kg. Roode kool ging van
f 3.806.50 en groene kool 2.304.60,
witte idem van 2.202.60 per 100 kg.
De restanten boonen werden voor fancy»
prijzen verkocht, n.l. 20.8024.60 voor
snijboonen en 11.8023.60 voor stam-
boonen, alles per 100 kg. Een verrassing is
de hooge prijs van uien, n.l. 4.805.60
per 100 kg.
De niet genoemde groente en fruit werd
verkocht voor prijzen als in de vorige
week.
HET NOORDHOLLANDSCH
VEEVOEDERBUREAU.
Waar de stalperiode weer begint te nade
ren, meenen wij er goed aan te doen de
veehouders weer eens te wijzen op de ge
legenheid die er bestaat tot het verkrijgen
van gratis inlichtingen, omtrent de wijze
van voeren, prijsvergelijkingen voor zoover
mogelijk enz.
Het Noordhollandsch Veevoederbureau is
een commissie, gevormd door vertegenwoor
digers der landbouworganisaties (Holl.
Noorderkwartier, L. T. B., C. B. T. B., en
H. M. v. L.), is dus een instelling van en
voor den boerenstand. Het secretariaat
wordt waargenomen door den rijksveeteelt-
consulent, en het doel is bevordering eener
doelmatige veevoeding in de ruimst moge
lijke beteekenis.
De adviezen worden kosteloos verstrekt
en iedere veehouder in Noordholland heeft
het recht hiervan gebruik te maken. Men
kan zich daartoe mondeling of schriftelijk
tot het bureau wenden. Wil men voeder
middelen of producten gaan voeren, terwijl
men onbekend is met eigenschappen en ge
halten, zoo is het ongetwijfeld gewenscht
hieromtrent nadere inlichtingen in te win
nen.
Nu men voor het rundvee slechts weinig
krachtvoer zal krijgen, zal het berekenen
van krachtvoer-rantsoenen wel niet worden
gevraagd, te meer waar enkel mengsels be
schikbaar zijn. Nu men vrijwel alleen op
ruwvoedermiddelen is aangewezen, zal men
daarentegen in prijsvergelijkingen tusschen
deze verschillende voedermiddelen nog wel
méér belang stellen dan voorheen. Van
groot belang is ook de verdeeling van het
beschikbare ruwvoer over de stalperiode,
alsmede over de verschillende diergroepen
(kalveren, kalfvaarzen, oudmelksche-,
nieuwmelksche koeien).
Degene die zich mondeling tot het vee-
voederbüreau willen wenden, kunnen dit
doen op de navolgends marktdagen:
Maandags te Amsterdam van 1012 uur
in het café op de Veemarkt; Dinsdags ta
Purmerend van 9.3012 uur in hotel „Da
Doelen" bij J. Bakker, ass. v. h. bureau;
Donderdags te Schagen van 1012 uur in
café de Beurs (Boontjes); Zaterdags te
Hoorn in hotel „De Keizerskroon" van 10—
12 uur; te Alkmaar dagelijks in het Land-
bouwhuis.
Het Noordhollands Veevoederbureau
Landbouwhuis Alkmaar.
245. Jetje kreeg geen verlof, maar toen zij de kans
schoon zag, sprong zij over het hek en liep stilletjes weg.
De mensen in de straten probeerden haar tegen te hou
den, doch zij liep iedereen omver, die haar te na kwam.
Toen vluchtten de achtervolgers.
246. Zij iiep door weilanden en bossen, door dorpen en
steden, sprong over hekken en sloten en kwam buiten
adem 's avonds laat in Puffeltjesdorp aan. Door het
open raam voelde zij met haar slurf de pols van den
zieken Kobus.
BENZINE VOOR TRACTOREN EN
STATIONNAIRE MOTOREN.
In de officieele publicatie inzake benzine
voor tractoren en stationnaire motoren,
welke in ons blad van Maandag is opgeno
men, komt de volgende zinsnede voor:
„Voor zoover voor de maand November
nog geen benzine verstrekt kan worden,
komen alleen in aanmerking de volgende
werkzaamheden: dorschen, waterpompen ter
voorziening van het bedrijf, en in zeer bij
zondere omstandigheden grondbewerking".
In dezen zin moet het woordje „geen"
vervallen.
LINNEN GOEDEREN NIET BUITEN
DE DISTRIBUTIE.
Naar aanleiding van de berichten, volgens
welke het voornemen zou bestaan, linnen en
halflinnen goederen buiten de distributie te
doen vallen, of deze goederen tegen een
minder aantal punten dan goederen van wol
en katoen beschikbaar te stellen, deelt men
ons van bevoegde zijde mede, dat een der
gelijk voornemen niet bestaat.
VOERMAN TE WATER GERAAKT EN
VERDRONKEN.
Door het schrikken van zijn paard is gis
teren de voer K. v. F. met paard en kar ir.
de haven van Elburg gereden. Onmiddellijk
was hulp ter plaatse en spoedig was v. F. op
het droge gebracht. Hij vertoonde toen nog
teekenen van leven, doch hoewel een uur
lang kunstmatige ademhaling werd toege
past, gelukte het niet de levensgeesten te
wekken. Vermoedelijk is de man onder den
wagen terecht gekomen en in de modder ge
stikt. Het paard kon gered worden.
Andere route naar het Zwarte Water. -
Vandaag zal de nieuwe scheepvaartroute
langs den rand van den Noordoostelijken
Polder van het Zwarte Water naar het IJsel-
meer in gebruik genomen worden. De nieu
we langs den meerdijk gebaggerde geul zal
dan voor het verkeer worden opengesteld
met gelijktijdige sluiting van de route door
het Zwolsche Diep. De nieuwe geul is onge
veer 16 km lang; de breedte bedraagt ten
minste 70 meter bij een diepte van 3.10 meter
N.A.P.
Een nieuwe functie. - Als opvolger van
mr. dr. R. van Genechten is tot hoofd van de
afdeeling Vorming van het hoofdkwartier
der N.S.B. benoemd mr. M. M. Rost van Ton
ningen. In verband hiermede zal deze zijn
functie van hoofdredacteur van het Nationale
Dagblad waarschijnlijk neerleggen. De weer-
baarheidsafdeeling (WA) van de N.S.B.,
waarin reeds een auto- en motorcorps
(AWA) is opgenomen, zal worden uitge
breid met een bereden afdeeling. Als orga
nisator zal optreden de heer Slob uit Hoofd
dorp..
Steunverleening aan reeders. - De
staatscourant van gisteravond bevat een be
schikking van den secretaris-generaal, waar
nemend hoofd van het departement van
landbouw en visscherij, waarbij is bepaald,
dat uit het landbouw-crisisfonds door be
middeling van de Nederlandsche Visscherij -
centrale steun zal worden verleend aan ree
ders van visschersvaartuigen, onder voor
waarden en krachtens regelen, in die be
schikking vastgesteld.
NOORDSCHARWOUDE.
Samenvoeging van vier gemeenten
goedgekeurd met één stem tegen
(de heer Heeringa).
De gemeenteraad van Noordscharwoude
vergaderde Dinsdagavond ten gemeente
huize onder voorzitterschap van burge
meester jhr. van Spengler. De heer
Schrijver was wegens ziekte verhinderd.
Onder de ingekomen stukken was de
mededeeling van Ged. Staten, dat het uit
breidingsplan voor deze gemeente is goed
gekeurd. De heer van den Abeele infor
meerde naar aanleiding hiervan of reeds
plannen bestonden bij B. en W. ten aan
zien van dit plan. De voorzitter antwoord
de, dat B. en W. hiervoor nog geen gele
genheid hadden gehad. Men zal ei spoedig
op terug komen.
Ten behoeve van het gemeenschappelijk
gasbedrijf en de gemeente werden reke
ning-courantovereenkomsten aangegaan
resp. tot bedragen van 15990 en j 16900.
Op verzoek van den heer J. Leegwater
besloot de raad de uitzending van diens
zwakzinnigen zoon naar een gesticht voor
zwakzinnigen te bekostigen, onder voor
2)
Nu stond hij eveneens op de straat en hij
wilde langzaam naar de auto van Peters
toegaan, doch toen traden de drie mannen
hem in den weg. Peters zag, dat één ervan
hem zelfs aan zijn mouw vasthield. Ze
spraken hem zacht doch heftig toe en we
zen op hun eigen auto. Ze wilden hem me-
denemen. Maar de man met het snorretje
a la Clark Gable duwde ze opzij en wilde
naar den wagen van Peters. Toen pakten
de drie mannen hem eenvoudig beet sn
probeerden zij hem mee te sleuren. De ele
gant gekleede man verweerde zich evenwel
heftig.
„Hé, meneer!" riep hij Peters toe, „helpt
u me eens!"
Peters, die weinig sympathie gevoelde
voor de drie vreemde heeren, kwam dade
lijk terug.
„Laat los! Voor den drommel, hoe komt
u erbij
Een van de drie liet werkelijk los, maar
hij deed dat slechts om zich tot Peters te
wenden.
„Niks daarvan", zei hij streng, maar met
een gebrekkig accent. „Wij zijn politie! Wij
politie!" Tegelijk met deze woorden deed
hij een poging, Peters beet te pakken en
hem terug te dringen.
Maar Peters had zijn geduld verloren.
„Een rare politie! Blijf met je poten van
me af!"
De man deed dat niet. Integendeel, hij
trachtte met een zekere snelheid een of an
der voorwerp uit zijn zak te halen. Peters,
die terecht aannam, dat het geen zakje
bonbons was, dat zijn tegenstander in zijn
zak zocht, begon er eindelijk op los te
slaan. Daar juist dit erop los slaan een van
de dingen was, waar Peters uitstekend ver
stand van had, viel de man in de sloot en
bleef hij daar liggen. Peters keerde zich
daarop tot de beide anderen, alsof nu eerst
zijn strijdlust goed was opgewekt.
„Loslaten!"
Ze lieten den, man met het snorretje los.
De snelle verdwijning van hun kameraad
in de sloot had hen respect voor Peters
doen krijgen.
De man met het snorretje greep in zijn
zak en haalde een revolver te voorschijn.
„Zoo, nu kunnen we wegrijden!"
„Hé, zeg! Wou u die drie Ze pro
beerden toch
De man met het snorretje stapte echter
in Peters' auto, steeds het wapen op de an
deren gericht houdend.
„Kom vooruit!' zei hij ongeduldig.
„Nou, mij goed!" bromde Peters. „Mij
hebben ze niets gedaan. Maar als ze mij
wat gedaan hadden Hij zette zich aan
het stuur en reed weg. De beide elegante
heeren bleven achter, terwijl zij de auto
een oogenblik zonder zich te bewegen na
staarden. Daarna gingen zij haar de sloot
en trokken ze hun makker eruit.
„Ik mag u van dit alles wel een verkla
ring geven", zei de man met het snorretje
twee kilometers verder. Hij sprak heel
langzaam en moest elk woord zoeken. „Ik
kan heel moeilijk kent u Engelsch?"
„Yes". Peters kende Engelsch.
Dat moest de man met het snorretje
heel plezierig vinden. Hij toonde zich ver
heugd. Hij heette Henry Stevens. Hij had
een exportzaak in Amerika, dat wil zeggen,
zijn vader had die. Hij had zaken in Euro
pa te doen. Het was hier erg mooi.
Peters, die zoo nu en dan in zijn spie
geltje den weg achter hem afkeek, om te
zien, of de drie vreemde heeren soms weer
zouden opduiken, werd ongeduldig.
„Dat is alles goed en wel, mijnheer Ste
vens, maar wat wilden die drie kerels van
u?"
Henry Peters nam een spiegeltje uit zijn
zak, begon zichzelf uitvoerig te bekijken
en trok zijn das recht.
„Niets van beteekenis, mijnheer - mijn
heer -"
„Peters!"
„Zoo, mijnheer Peters. Het was maar een
onbeteekenend incident. Die drie men-
schen wilden me maar een beetje ontvoe
ren".
„Ontvoeren?" vroeg Peters verbaasd.
„Waarheen dan?"
„Dat mag de duivel weten", zei Stevens,
zijn snorretje opstrijkend. „De duivel mag
weten waarheen".
Korten tijd zwegen de beide mannen.
Daarop vroeg Peters tamelijk naïef:
„Bent u dan rijk?"
„Tamelijk", antwoordde Henry Stevens
eentonig.
„En bent u Amerikaan?"
„Ja, Amerikaan".
Peters' weetgierigheid was nog niet be
vredigd.
„Die drie kerels, die u in hun auto wil
den meenemen, waren dat dan ook Ame
rikanen?"
Stevens haalde zijn schouders op.
„Geen idee. Misschien. In ieder geval zit
ten ze al een heelen tijd achter mij aan".
Peters schudde zijn hoofdf.
„Ik begrijp u niet, mijnheer Stevens.
Waarom heeft u die drie kerels niet bij de
eerste de beste politiepost laten arrestee
ren?"
Stevens wendde zijn hoofd om en keek
Peters spottend aan.
„En op welke beschuldiging dan? Omdat
ze achter me aan zaten?"
„Nu ja", zei Peters, „dat klopt. Maar nu
dan, nu die lui gepoogd hebben u in hun
auto te sleepen, nu kunt u met hen toch
korte metten laten maken. In de eerstvol
gende stad kunt u aangifte doen!"
„Dat denkt u maar. Ze hebben me alleen
maar uitgenoodigd, mijn tocht met hen te
vervolgen. Mogelijk hebben ze het wat op
dringerig gedaan En wij zijn het slacht
offer van een misverstand, we maken ons
belachelijk".
Peters sloeg met de vlakke hand op zijn
stuurrad.
„Nou, hoort u eens. U weet heel zeker,
dat die kerels geweld tegen u wilden ge
bruiken, en ik weet het ook is dat geen
bewijs genoeg? Terwijl ik eerst een van
hen een opstopper heb moeten geven om
de krachtsverhouding duidelijk te maken?"
„Dat is niet genoeg", zei Stevens ver
veeld. „Die drie lui beweren natuurlijk het
tegendeel en wie zal de politie dan geloo-
ven? De slag, die u aan een van hen hebt
gegeven, was overigens goed, die moet U
mij eens leeren. Kunnen we in de eerst
volgende stad wat eten?"
„Natuurlijk kunnen we dat", antwoord
de Peters. „We moeten ook uw auto nog
uit de sloot laten wegsleepen".
„Goed. Wilt u dat voor mij in orde ma
ken? Het kost mij zooveel moeite, alles
precies uit te leggen".
„Graag", zei Peters. „We zullen den wa
gen meteen hier laten repareeren; binnen
acht of tien dagen kunt u er dan weer mee
rijden".
„Neen, zoo niet', zei Stevens. „Ik zal hem
maar voor een kleinigheid verkoopen, ik
kan niet wachten totdat hij klaar is. Tijd
is geld en bij mij beteekent het tamelijk
veel geld, meer dan de wagen waard is".
Opschepper! Dat was het eerste, wat Pe
ters dacht. Hij wist, dat ook rijke lieden
precies van de waarde van hun wagen op
de hoogte zijn en zelfs, als ze hem verkoo
pen, tamelijk hooge eischen stellen. Zou
deze Stevens daarop een uitzondering ma
ken? Zouden zijn zaken werkelijk zoo om
vangrijk zijn, dat een auto daarbij geen be
teekenis was?"
.(Wordt vervolgd),
