OPA BOL VAN DE
IJZEREN KNOL.
STADSNIEUWS
FEUILLETON
Mr. STEVENS UIT
OOM R. ARDEN. DETROIT
RECHTSZAKEN
ARRONDISSEMENTS
RECHTBANK
JEUGDLECTUUR
TWEEDE BLAD
.vuiOKKEN PERSONEN.
L. Dijk, Gcr.K., landarbeider, van
St. Annaslraat 23 naar Amterdam.
C G. de Wit, R.K., van Luttik Ou
dorp 87 naar Medemblik. C. Hoe
be, R.TC, e-chtg. v. J. A. Sengers, z. b
van Geest 11 naar Westzaan. J, T
Bollema, N.H., en broeder, van Rop
jeskuil 12 naar Almelo. B. do
Vr ze, R.K., groentenhandelaar, er
gezh, va.n Baansingel 39 naar Am
sterdam. G. Nierop, geen, grond
werker, van Snaarmanslaan 74 naar
Hoorn. A. T. S. L. Potma, R.K., z
b., van Mient 3-5 naar Nijmegen.
N. de Vries, N.H., z. b„ echtg". v. J.
N. Lutjeharms, van Julianastr. 4
naar Wieringermeer. J. Roecoert
R.K., automonteur, van Baanpad 3
raar Vlissingen. M. L. Korteweg
Rem., echte. v. A. J. Snaaijer, z. b..
van Pr. Julianalaan 2 naar Rauwer
derhem. A. P. Brouwer, R.K.
dienstbode, van Nassaulaan 17 naar
Zaandam. J, M. G. Dekker, R.K...
dienstbode, van Nassauple-in 20 naar
Limmen. P. Rietvelt, Chr.Ger.
wed. v. K. G. S. Hemmes, z. b., van
Heererstraat 7a naar Bergen. D
M. J. Erkamp, R.K., z. b., van 2e
Landdwarsstraat 17 naar Delft. J.
A. Collewijn, R.K., colporteur/kellner
van Veerstraat 20a naar Den Helder.
P. Noors, NH., echtg. v. T. G. J.
Klinkhamer, en kinderen, R.K., van
Veerstraat 20a naar Den Helder.
T Reens, N.H., grondwerker, en
echtg., van St. Annastr. 23 naar Den
Helder. D. C. J. Stemmerik, N.H.,
kok, en gezin, van Vermeerstr. 11
naar De Bilt. G. W. Versteeg,
N.H., dienstbode, van Wilhelminalaan
11 naar Utrecht. P. Heije, N.H.
dienstbode, van Kennemerstraatweg
37 naar Zuidscharwoude. J. E M
van den Brule, R. K., z. b., van Nic.
Beetskade 75 naar Heiloo. M. J.
E Tiddens, R.K., wed. v. A. A. J. M
van den Brule, z. b., van Nic. Beets
kade 75 naar Amsterdam. W. C
Lambregts, R.K., koopman, van Pr.
Bernhardlaan 16 naar Breda. A.
Oudhuis, R.K., dienstbode, van Ken
nemerstraatweg 155 naar Den Hel
der. L. F. de Geus, R.K., z. b., er
echtg., van Dr. Schaepmanplein 2
naar Amsterdam. K. Fallmann
N.I. z. b., van Langestr. 34a naar
Hoogeveen. W. M. Ruiter, D.G..
echtg. v. M. Zuiderent, z. b., van Ko
ningsweg 83 naar Amsterdam.
INGEKOMEN PERSONEN.
G. Eleveld, leerl.verpl., G.K., van
's-Gravenhage naar Wilhelminalaan
11. C. Q. M. Peperltorn, huish.,
R.K., van Texel naar Steijnstraat
7a. A. P. Kooij, h.i.d.h., D.G., van
Medemblik naar Nieuwlandersingel
39. C. Zagt, duiker rijkswerf,
geen, en echtg., van den Helder naar
Nic. Beetskade 16. P. Buisman,
electricien, N.H., van Hoogwoud n.
Varnebroek 13. I. Krom-v. Leeu
wen,. z.b., geen, van Zaandam naar
Comansstraat 45. J. J. Schel-
lings, R.K., kantoorbediende, van
Amsterdam naar Verdronkenoord 87.
H. Smit, R.K., zonder beroep, van
Texei naar Steijnstraat 7a. K.
Krom, geen, bouwkundige, van
Zaandijk naar Comansstraat 45. A.
Pietersen, D.G., zonder beroep, van
Schoorl naar Prinses Julianalaaïi 14.
C. Bakker, R.K., broodbakker, van
Heerhugowaard naar St. Annastraat
23. L. L. Prins, N.H., decoratie
schilder, van Amsterdam naar Hekel
straat 8. G. Krap, N.H., wachtgel
der Kon. Marine, en gezin, van Den
Helder naar Nieuwstraat 35a. W.
Drijver, G.K., visscher, en gezin, van
Den Helder naar Kwakelpad. M.
J. A. Lohman, R.K., zonder beroep,
van Amsterdam naar Verdronken
oord 100. B. C. Lange, N.H., wed.
van J. A. A. Schwan, zonder beroep,
van Beverwijk naar Kennemerstraat
weg 191. A. J. van Wetering,
HAZ., zonder beroep, van Heiloo n.
Parkstraat 16. J. M. van de Laar
schot, R.K., grossier in sigaren, van
Oudorp naar Kanaalk.ade 44. C. D.
Saai, N.H., zonder beroep, van Am
sterdam naar Wilhelminalaan 26.
G. E. Garrels, R.K., wed. van H. J.
8)
Het woord „gangster" bracht
blijkbaar Grizzard tot groote woede.
Hij ging wild tot den aanval over
en trachtte een wending te zijnen
gunste te forceeren door er woest
op los te slaan. Het gelukte hem
echter niet. Peters dekte zich goed
en hij voelde plotseling, dat hij zijn
tegenstander de baas was. Dit beset
versterkte nog zijn koele verzekerd
heid. Langzaam werd hij van ver
dediger de aanvaller'.
De als scheidsrechter fungeerende
boksleeraar moest zijn aanvanke
lijke oordeel corrigeeren. Peters be
zat wel degelijk de vernietigingswil
van de Amerikaansche school. Het
gelukte hem Grizzard in een hoek
te dringen. Een hagel van slagen
volgde, maar Grizzard legde een
onverstoorbare hardheid aan den
dag. Hij incasseerde alles, zonder
eenige aandoening te laten blijken.
En toen, geheel onverwacht, geluk
te het hem, Peters een zwaren slag
toe te brengen. Peters was onmid
dellijk groggy, wankelde een paar
seconden, hield zich met al zijn
energie op de been en toen klonk
ie gong.
De beide strijders gingen ieder
Vroom, zonder berogp, van Tilburg
n Emmastraat 12. C. Tiebie, R.K.,
echtgenoote van G. P. Dekker, van
Bergen naar Rembrandtstraat 54.
F. W, C. de Munk, R.K., sergeant
capitulant, van Velsen naar Stations
weg 176. C. E. Peerdeman, R.K.,
dienstbode, van Enkhuizen naar
Kweerenpad 5. H. Hoornweg,
Zend. Gem., timmerman, van Am
sterdam naar Drebbelstraat 12.
J. A. Sinnige, R.K., fruithandelaar,
van Haarlem naar Popelmanslaan
23. J. de Meer, Ger.K., galante
rie-koopman, naar Voormeer 35.
M. E. C. Rijff, R.K., z.b., van Stou-
tenburg naar Emmastraat 12. B
M. A. Smits, R.K., religieuse, van
Wageningen naar Oudegracht 204.
A. M. Lamers, R.K., religeuse,
van Bergen naar van Everdingen-
straat 18. H. K. Roodenburg, N.H
leerling bakker, van Amsterdam
r.aar Oudegracht 140. C. M. Punt.
R.K., z.b., van Heiloo naar Tous
saintstraat 5. A. Kuiper, N.H.,
dienstbode, van Den Helder naar
Tuinstraat 1. J. E. Hermes, R.K.,
sergt.-vliegtuigmaker K.M., en ge
zin en echtgenoote, van Bolsward
naar Roemer Visscherstraat 10.
•T. P. J. van Pelt, R.K., ass. dir. ca
fetaria, van Amsterdam naar Laat
120. H. de Vries, N.H., bakker,
van Bergen naar Verdronkenoord 88.
B. J. Blankestijn, Ger.K., juffr.
van gezelschap, van Wormer naar
N. G. Piersonstraat 16. H. J. Kol
lis, N.H., controleur Ned. Zuivelcen-
trale, van Berkhout naar Stations
weg 48. T. Haitsma, N.H.. dienst
bode, van Harlingen naar Wilhelmi
nalaan 11. J. Nesselaar, R.K.,
dienstbode, van Zeist naar Fnidsen
19. IJ. P. Andele, R.K., controleui
Zuivelcentrale, van Hennaardera-
deel naar Comansstraat 41. J. F
Rommel, D.G., z.b., van Terschei
ling naar Metiusgracht 7. A. van
Diepen, R.K., dienstbode, van Ob-
dam naar van Everdingenstraat 18.
G. van Kessel, R.K., dienstbode,
van Leimuiden naar Verdronken
oord 50. D. Brauckmann, geen,
waterbouwkundig opzichter, van
Haarlem naar Geestersingel 38.
H. J. van der Hoek, N.H., zuivelcon-
troleur, van Wymbritseradeel naar
Spoorstraat 95. A. J. Posno, N.I.,
handelsreiziger, van Amsterdam
naar Spoorstraat 89. H. J. P. Mul
ler, R.K., kantoorbediende, van
Haarlem naar Kennemerstraatweg
3. A. Fruitman, geen, reiziger,
van 's-Gravenhage naar Konings
weg 85. M. M. SchutComman
deur, R.K., z.b., van Wognum naar
Kooltuin 21. W. J. van der Mee,
R.K, letterzetter, en echtgenoote en
kinderen, van Amsterdam naar
Rochdalestraat 2. P. J. van Hel
den, Ger.K., onderwijzer, van Alm-
kerk naar van Houtenkade. L,
Strijder, N.H., zuivelarbeider, en
echtgenoote en kinderen, van Hens
broek naar Veerstraat 20a. A. C.
Loos, R.K., leerling verpleegster,
van 's-Gravenhage naar van Ever
dingenstraat 18. M. Ie Loux. R.K.,
tuinman, en echtgenoote en kinde
ren, van Egmondbinnen naar van
Leeuwenhoekstraat 20.
EEN WIELRIJDER GAF
RICHTING AAN.
Maar vernielde tegelijk een
nummer van Vova.
Voor den politierechter te Utrecht
heeft een inwoner van Zeist terecht
gestaan, verdacht van vernieling.
Het vernielde had een waarde van
zes cent. Het was n.l. een nummer
van „Volk en Vaderland". De ernst
van het feit ligt dan ook meer in de
omstandigheden, waaronder de
vernieling was gepleegd.
Op 21 September stond een col
porteur van de N.S.B. op den hoek
van den Bergweg te Zeist, wach
tend op klanten; zijn artikel, het
Vova-weekblad, breed-uit voor de
borst houdend.
Het was kwart voor acht en daar.
kwam' verdachte aanrijden op de
'iets. Om zich, volgens zijn zeggen,
te houden aan de verkeersvoor-
schriften, stak hij zijn hand uit,
aangevende, dat hij van richting
wenschte te veranderen. En laat
zijn hand nou toevallig die krant
raken, waarmede de 38-jarige G. T.
stond te colporteeren. En niet al
leen dat de krant werd „geraakt",
•zij werd ook uit de handen van den
colporteur getrokken. Het >lad was
ten deele verscheurd en het afge
scheurde stuk papier dwarrelde op
den grond
En dat gebeurde alleen maar, om
dat u richting wilde aangeven? in
formeerde de politierechter be
langstellend.
Ja zeker, edelachtbare, zei de
man, ik ben mij niet bewust van het
mij ten laste gelegde feit. Ik inte
resseer mij zoo weinig voor dat
blaadje, dat ik me wel zal wachten,
om het opzettelijk te verscheuren.
Dat kan nu allemaal best moge
lijk zijn, maar dan is het toch
vreemd, dat u, zoodra de politie
agent u aanhield, onmiddellijk be
reid was zes cent te betalen, ant
woordde de politierechter.
Ach ja, waarom niet, als die man
er mee zit, dat zijn krantje is ge
scheurd, dan kan hij van mij die zes
cent wel krijgen, repliceerde ver
dachte.
Ik kan mij indenken, aldus de
rechter, dat u bij het zien van
„Vova" om een of andere reden
giftig wordt en zelfs kan ik me be
grijpen, dat u al is het afkeu
renswaardig zoo'n krant opzet
telijk verscheurt, maar kom er dan
ridderlijk voor uit.
Ook de officier van justitie vond
het een laakbare handeling. Hij
eischte f 15 boete subs. 5 dagen
hechtenis.
De politierechter, direct uitspraak
doende, achtte de vernieling al heel
gering. Daarvoor behoeft geen
straf te worden opgelegd. Maar de
manier, waarop het is gebeurd, is
vèl in strijd met de goede orde op
den openbaren weg. Hij legde een
boete van 10 op, bij niet betaling
sen hechtenis van 5 dagen.
Zitting van 29 October.
Een zwak bewijs.
Voor de Alkmaarsche rechtbank
heeft Dinsdag terecht gestaan de
gedetineerde zwerver B., die door
een veldwachter te Castricum op
25 September was aangetroffen,
rijdende op een fiets, die twee da
gen tevoren in dezelfde gemeente
zou zijn verdwenen.
De man ontkende de fiets te heb
ben gestolen en zei haar te hebben
gekocht op het Waterlooplein te
Amsterdam.
De bestolene, als getuige ge
hoord, herkende slechts enkele
onderdeelen van zijn fiets, maar
omtrent de fiets als geheel aar
zelde hij.
De officier, mr. v. d. Loos, achtte
verdachte wel schuldig aan den
diefstal. Verdachte, die vaker we
gens diefstallen was veroordeeld,
zocht zijn heil in halsstarrig ont
kennen, hetgeen soms succes heeft,
maar vaak verkeerd uitdraait
Verdachte had bij het onderzoek
veel leugens verteld. Hij was on
verbeterlijk en spr. vorderde daar
om tegen hem 1 jaar gevangenis
straf.
De verdediger, mr. D. Buiskool
uit Hoorn, erkende, dat verdachte
veel tegen had, maar betoogde, dat
het bewijs, gegrond op een aarze
lende herkenning van eenige fiets-
onderdeelen door den bestolene,
wel heel zwak was. Pleiter vroeg
vrijspraak en onmiddellijke in
vrijheidstelling van den verdachte.
De rechtbank wees het verzoek
om invrijheidstelling af en bepaal
de de uitspraak op 12 Nov. a.s.
Het verdwenen rijwiel.
De 34-jarige tuinder J. v. d. K,
uit Heemskerk moest terecht staan,
omdat hij in Juli van dit jaar te
Beemster van een fietsenmaker een
fiets had gehuurd voor enkele da
gen en niet had teruggebracht. Hij
werd beschuldigd van verduiste
ring van de fiets.
De man ontkende. Hij was een
avond naar een café geweest,
dronken geworden en toen langs
den weg in slaap gevallen. De
fiets, die naast hem lag, was bij
zijn ontwaken verdwenen.
Toen de president, mr. baron
Tuijl, hem vroeg, waarom hij den
diefstal niet bij de politie had aan
gegeven, antwoordde verdachte,
die al meer met de politie wat had
gehad, zulks niet te durven.
De officier, die de schuld van
verdachte aannam, vorderde één
jaar gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Leesberg Jr.,
ontkende, wat de officier had aan
genomen, dat verdachte onder
valsche voorwendselen de fiets was
gaan huren. Verdachte had gewoon
gedaan als ieder ander die een
fiets huurt, zoodat daaruit niet kon
blijken, dat hij voornemens was de
fiets te verduisteren. Het verhaal
van verdachte al klinkt het
eigenaardig bij iemand, die eeft
strafrechterlijk verleden heeft
kon waar zijn, want niemand weet,
waar de fiets is gebleven. Men kan
alleen maar veronderstellen, dat
verdachte de fiets heeft verkocht.
Omdat hij opzet noch verduiste
ring werkelijk bewezen achtte,
vroeg pleiter vrijspraak en onmid
dellijke invrijheidstelling van ver
dachte.
De rechtbank wees de invrijheid
stelling af en bepaalde de uit
spraak op Dinsdag 12 Nov. a.s.
Diefstal in het huis van een
overledene.
Een tweetal mannen uit Hoorn, de
34-jarige de G. en de 28-jarige J. K.,
beiden gedetineerd, hadden zich
wegens een ernstig zaak te verant
woorden. Ze hadden in April van dit
jaar ingebroken in het huis van de
pas overleden weduwe B. te Hoorn.
De weduwe had daarin een winkel in
boeken en kantoorbehoeften. Den
eersten keer was de G. alleen op be
zoek geweest in het verlaten huis, na
zich over een tuinmuur en door een
W.C.-raampje toegang te hebben
verschaft. Hij stal toen uit een secre
taire een gouden horloge, drie gul
dens en verschillende zilveren voor
werpen. Kort daarna gingen ze met
hun tweeën er op af, om later nog
eens met hun tweeën het bezoek te
herhalen. Ze stalen bij die gelegen
heden een honderd boeken, veertig
vulpennen, drie dekens, gouden hor-
.loges en gouden sieraden, zilveren
voorwerpen en een hoeveelheid
schrijfbehoeften. De boeken ver
kochten ze aan een handelaar in
tweedehandsch boeken te Alkmaar.
Beiden .bekenden hun misdrijven
Door dr. Barnhoorn, zenuwarts te
Heiloo, werd over K. een psychia
trische rapport uitgebracht, waarin
werd geconcludeerd, dat deze niet
heelemaal toerekenbaar was, maar
toch niet van schuld mocht worden
vrijgepleit.
De officier, die verdachten geen
gelegenheidsdieven vond ze waren
vaker veroordeeld noch den dief
stal een gelegenheidsdiefstal, vor
derde tegen beiden anderhalf jaar
gevangenisstraf en tegen G. boven
dien nog 6 maanden gevangenisstraf.
Mr. A. Prins, pleitend voor G.,
meende, dat men zijn cliënt wel een
gelegenheidsdief mocjjt vinden, want
de man had geen al te erg zonden-
register en hij verkeerde inderdaad
met zijn gezin in nood. Feitelijk heeft
hij zich en zijn gezin voor een paar
tientjes zoo weinig kregen ze voor
de gestolen waar in de waagschaal
gesteld. Pleiter vond, mede met het
oog op het gezin van verdachte, de
gevorderde straf te zwaar. Hij drong
aan op een gedeeltelijke straf.
Mr. Scholten, de verdediger van
K., vroeg de armoede van zijn cliënt
in aanmerking te nemen, alsmede
diens geestelijke en lichamelijke on
volwaardigheid. Ook zijn cliënt was
geen echte dief vóór de inbraak in
Hoorn. Pleiter drong aan op clemen
tie.
De rechtbank bepaalde de uit
spraak op 12 November.
De IJshockyclub is geschreven
door Guus Betlem Jr. en uitgege
ven door Gebr. Kluitman te Alk
maar. Het is voornamelijk een boek
voor 10 tot 14-jarige jongens, die
zich voor ijshockey interesseeren.
Frans en Menno gaan onder deskun
dige leiding aan het trainen en wat
daarbij allemaal komt kijken en bo
vendien wat er op de wedstrijden
gepresteerd wordt, van dat alles geeft
het boek in populairen vorm een
allerduidelijkst beeld. Als er voor
ijshockey niet zooveel practische les
sen noodig waren zou men het spel
uit de in dit boek gegeven wenken
wel thuis kunnen leeren.
Tusschen al de sport door raken
Frans en Menno betrokken bij een
reeks zeer geheimzinnige diefstallen,
die zich hoofdzakelijk op de ijsbaan
afspelen.
Hoe de misdadigersbende ontdekt
wordt en welke rol de beide dappere
jongens daarbij spelen moéten de
jeugdige lezers zelf maar ontdekken.
Het boek zal hun in alle opzichten
voldoening schenken.
Het onbekende land is een ver
haal uit het Amerikaansche prairie
gebied. Het is geschreven door
H. Golden en vertaald door Herman
Antonsen waarna Gebr. Kluitman
te Alkmaar er een gezellig boek
van gemaakt hebben. Dit is een boek
dat niet alleen jongens maar ook
ouderen met groote interesse zullen
lezen. De avonturen van Jackson
Bailey Smithers, die als reiziger ln
een postkoets beroofd wordt, zich
als cowboyy in het vrijwel onbe
woonde gebied vestigt en daar po
gingen doet den misdadiger te ont
dekken zijn bijzonder spannend. Er
worden nog eenige malen beroo-
vingen moorden gepleegd en Smit
hers wordt ten slotte zelf van de
aanslagen verdacht en ontsnapt ter
nauwernood aan de lynchplannen
van een opgewonden groep streek -
bewoners. Op boeiende wijze wordt
verteld hoe hij er met behulp van
een flink meisje, ten slotte in slaagt
den moordenaar te ontdekken en
wat er bij de sensationeele vervol
ging in een gevaarlijke bergkloof
plaats vindt.
Dat boek brengt een der beste en
spannendste jongerverhalen welke
wij sinds langen tijd hebben gelezen.
Knikkernik, Knakkernak en Knok-
kernok door Dola de Jong. Geïllus
treerd door M. Toonder. Uitgeverij
van Holkema en Warendorf, N. V.
Amsterdam.
Dit kinderboek vertelt de avontu
ren van drie grappige oude manne-
kes, die met een geit en een kip een
leuk huisje in het bosch bewonen.
Het bosch is niet geheel ongevaar
lijk, en Dola de Jong weet op een
vlotte, nu en dan geestige wijze de
avonturen van de mannetjes met
Cornelis Leeuw te vertellen. Het
boekje is alleraardigst geïllustreerd.
Dit boek is niet zoo zeer voor
kleine kinderen, voor wie de inhoud
soms nog te onbegrijpelijk is. De
grootere, schoolgaande kinderen zul
len dit boekje zeker met genoegen
kunnen lezen.
257. Ridder Halewijn kreeg het er benauwd van. Toen
kreeg hij een prachtige inval. Onder zijn fluwelen rid
derbuis had hij stilletjes zijn toverstok verstopt. Blik
semsnel haalde hij deze te voorschijn. Dit hoorde wel
niet bij het spel, maar het redde hem.
258. Ridder Allemundes stortte van zijn ros. Edelkna-
pen brachten den gewonden ridder naar de burcht van
zijn vijand, waar hij in de kerker werd gesloten. Zo
eindigde dit «spel, zoals het behoorde met een roemrijke
overwinning van Kobusje Bol.
naar hun hoek. Geestdriftige sport
liefhebbers namen de rol op zich
van secondanten en hielpen Griz
zard en Peters weer op hun verhaal
te komen.
Bij het begin van de tweede ron
de mompelde Grizzard zachtjes:
„schoft". Peters fluisterde: „kidnap
per". Toen waren er genoeg wor
den gewisseld en wat daarop volgde
was een formeele veldslag. De bei
de partzijen waren volkomen gelijk
waardig. Nu waren zij werkelijk
warm geworden, ze hadden beiden
vergeten, waar ze zich bevonden, en
vochten met de verbetenheid van
twee woedende doggen. Geen van
beiden hoorden ze de gong, die het
einde van de tweede ronde aankon
digde, en de scheidsrechter moest
hen van elkaar halen.
Het publiek, dat reeds lang be
merkt had, dat het hier niet een
zuiver sportieve kwesties betrof leef
de geestdriftig mee. Het lawaai was
zelfs op het promenadedek te hooren
en trok steeds meer nieuwsgierigen
naar zich toe. Er werden zelf reeds
v/eddenschappen afgesloten.
In dé derde ronde openbaarde
zich bij beiden het ontbreken van
een goede training. Hün bewegingen
werden gelijdelijk langzamer en na
korten tijd kwamen zij adem te kort.
Ze bleven veel aan elkaar hangen
en de scheidsrechter-moest hen tel
kens van elkaar halen. Toen de gong
weer klonk, verklaarde de scheids
rechter den strijd geëindigd. Noch
Peters, noch Grizzard had er be
zwaar tegen, ze waren beiden aan
het. eind van hun krachten.
De boksleeraar gaf de uitspraak,
die naar zijn meening op zijn plaats
was: onbeslist! Niemand verzette er
zich tegen, het was werkelijk een
juiste beoordeeling.
„Heeren, de beide tegenstanders
geven elkaar de hand! Het was een
goede sportieve partij!"
„Bravo!" riep het publiek. De te
genstanders moesten elkaar dus de
hand geven. Ze deden het.
„Een volgende keer met scherpe
re wapens", mompelde Grizzard er
bij.
„Dan zul je er niet zonder scheu
ren afkomen", fluisterde Peters te
rug.
Ze verlieten den ring en 'begaven
zich naar de douches. Toen Peters
v/eer frisch en opgewekt in zijn
kleedkamertje kwam, zat Stevens
daar reeds.
„Een mooie partij, Peters! Daar
voor betaal ik je honderd dollar
extra. Ik had niet gedacht de je tegen
dien kerel opgewassen zou zijn. Ik
v/as bang, dat je eraan zou gaan!"
Peters kleedde zich aan.
„Wat is die kerel hard", zeide hij,
terwijl hij zich in den spiegel be
keek. „Ik heb een paar blauwe en
groene plekken opgeloopen. Maar
één ding begrijp ik niet. Stevens.
Waarom heeft hij dat gedaan? Als
je erover nadenkt was het van hem
toch een groote stommiteit! We we
ten nu, wat we tevoren niet wisten:
dat Grizzard aan boord is. Als hij
zich rustig had gehouden en in zijn
schulp was gebleven, dan zou het
alles voor hem veel makkelijker ge
weest zijn. Maar nu
Stevens geeuwde.
„Een van zijn oude fouten, Peters.
Grizzard is een driftige duivel.
Vroeger heeft hij al eens meer zulke
dingen uitgehaald. Ieder wist dade
lijk, als hij op de proppen kwam,
hij kon het nooit geheim houden.
Maar ofschoon hij de gewoonte
heeft, open kaart te spelen, toch
blijft hij gevaarlijk. We moeten na
melijk niet vergeten, dat hij meest
al nog een troef in handen heeft, die
hij heel onverwacht aan het slot
uitspeelt. Een gevaarlijk beest, Pe
ters". Stevens grinnike kwaadaardig
„Hij zal vandaag verbaasd zijn
geweest. Zonder twijfel hebben zijn
vrienden hem inlichtingen gegeven
en daarbij ook verteld, dat mr. Ste
vens uit Detroit geen groote vriend
van bokspartijen is. Nu wilde hij
hem op zijn gezicht slaan en dat is
hem gelukt. Nu zit hij vast in zijn
hut en breekt zich het hoofd over
de vraag waar deze mr. Stevens
deze lichaamskwaliteiten vandaan
gehaald heeft. Schitterend!"
HOOFDSTUK IV.
De passagiers van de „Santa
Barbara" vormden een tamelijk bont
gezelschap. Er waren welgestelde
kooplieden van verschillende natio
naliteit, verder Engelsche officieren,
die hun Europeesch verlof achter
den rug hadden en naar den dienst
in de tropen terugkeerden. Ze maak
ten daarbij expres gebruik van een
Amerikaansche toeristenschip, om
dat ze nog wel iets wilden beleven,
voordat ze in hun garnizoenen te
rugkwamen. Dan waren er rijke
Amerikanen met hun kinderen, die
blijkbaar slechts hiervoor aan de
groote rondreis deelnamen om vast
ta stellen, dat het „bij hen thuis" al
les veel moderner en practischer
v/as. Dames van alle leeftijden, die
bijna alle met een hinderlijke be
langstelling voor het weer waren
bezield: Krijgen we geen storm, ka
pitein? No, Mylady, de barometer
slaat op mooi weer. De hemel zij
dank, zei de een; jammer, zei de an
der, het zou zoo romantisch zijn ge
weest. Het schip kan toch niet ver
gaan? No Mylady. Dan kan er toch
gerust eens een storm komen. De
dames, die vóór den storm waren,
werden daarop onzeker.. Daar had
den ze niet aan gedacht. Dan maar
liever zonder storm en zonder ro
mantiek.
Overigens was het 't oude liedje
Ieder probeerde zich op zijn eigen
wijze te vermaken. Jurgen Peters
had zich nog geen minuut verveeld.
Er was zoo veel te zien, te hooren
en te eten. Peters had alleen al acht
dagen noodig om alle inrichtingen
van het schip, die voor het luxueu-
se gemak van de reiziger dienden, te
leeren kennen. Stevens kwam meest
al slechts twee uren per dag bij hem
„voor het gezicht van de menschen"
zooals hij het uitdrukte. Ze zaten
dan in de hut van Peters en deden
of ze het over zaken hadden. Ste
vens placht dan tot den steward te
zeggen: mr. Stevens wil nu een
oogenblik niet gestoord worden, hij
moet werken. Dat werken bestond
dan daarin, dat de beide mannen
languit gingen liggen en hun mid
dagdutje deden of sigaretten rook
ten en op verveelden toon zoo nu en
dan eens met elkaar praatten.
„Heeft Grizzard je het nog eens
lastig gemaakt?"
„Nee, heelemaal niet".
„Zou hij alleen aan boord zijn?
Misschien heeft hij hier nog mede
plichtigen".
„Geen idee".
„We zullen het wel zien".
„Hm".
„Heb je al met aardige menschen
kennis gemaakt?"
„Gaat nogal; niet veel te beteeke-
nen".
„En de schermleerares?"
„Die is wel aardig, maar ze blijft
op een afstand".
„Ik zal straks een paar radiotele-
grammen opgeven om Grizzard voor
cien gek te houden. Hij snuffelt vast
overal rond".
„Aan wie?"
„Aan den een of ander; dat komt
er niet opaan".
„Maar je moet die menschen toch
kennen?"
De echte Stevens grijnsde.
(Wordt vervolgd)
V
