PAM BIJ DE MAANAPEN.
EEN
Kamer van Koophandel.
ADRES TERZAKE SAMENVOEGING
VAN GEMEENTEN.
GEMENGD NIEUWS
FEUILLETON
Mr. STEVENS UIT
BURGERLIJKE STAND
RECHTSZAKEN
DuitscheLandesgericht
te Den Haag.
WAAAG en AANBOD
TWEEDE BLAD.
2
Gemis van wachtgelegen-
heid voor busreizigers
richting Heiloo.
Gister hield de K. v. K. en Fabrie-
kèn voor Hollands Noorderkwartier
een openbare ledenvergadering ten
stadhuize onder voorzitterschap van
den heer S. W. Arntz. Afwezig waren
de heeren Grunwald, Kuyper, Val-
kering, van Beem en Schmalz met
kennisgeving en de heeren Endel,
Blaauboer en Coltof zonder bericht.
Bij de opening herdacht devoo r-
z i t t e r den overleden commissaris
der provincie, mr. dr. baron Röell,
van wien spr. getuigde, dat hij be
langrijk en vruchtdragend werk ook
voor dit district heeft tot stand doen
brengen.
Binnenlandsch telegramverkeer.
In een adres aan het dept. van H.,
N. en S. voerde de Kamer te Zwolle
bezwaren aan tegen de maatregelen
inzake het binnenlandsch telegraaf-
verkeer: toestemming voor het ver
zenden van een telegram zou niet
binnen drie dagen te krijgen zijn,
zoodat het voorschrift eigenlijk neer
kwam op een verbod om te telegra-
feeren. Verzocht werd om medewer
king tot het verkrijgen van een zoo
danige regeling, dat ook zij, die ver
van de Aussenstelle des Befehlshabers
der Sicherheitspolizei te Amsterdam,
Rotterdam en Den Haag wonen (de
adresen waar verlof moet worden
gevraagd voor verzending van een
telegram), gebruik kunnen maken
van de telegraaf.
De heer Grondsma betreurde
het, dat ook geen telegrammen van
ziekte e.d. kunnen worden verzon
den, maar hem werd medegedeeld,
dat zoogenaamde „waarschuwingen'*
wel worden toegelaten.
De secretaris gaf een uiteen
zetting, waaruit bleek, dat zij, die
een voor de voedselvoorziening nood
zakelijk bedrijf uitoefenen, door de
Nederlandsehe Kamers v. K. kunnen
worden voorgedragen om te worden
toegelaten tot het internationaal
telegramverkeer met bepaalde Rij
ken. Aan ;s dit niet
toegestaan
De verkoop van tuinzaden e.d. -
Bij beschikking van den secretaris
generaal, wnd. hoofd van het depar
tement van landbouw en visscherij,
is de Nederlandsehe groenten- en
fruitcentrale aangewezen als mono
poliehoudster van tuinzaden. Voorts
zijn in deze beschikking mede aange
wezen als monopolieproducten: jene
verbessen.
Postvervoer naar Elzas en
Lotharingen. - Van gisteren af zijn
in het verkeer met de Elzas en
Lotharingen gewone en aangetee-
kende brieven, briefkaarten, druk
werken, monsters, akten en gemeng
de zendingen toegelaten.
Toeslag aan garnalendrogers. -
Blijkens en beschikking van den
secretaris-generaal van het departe
ment van landbouw en visscherij zal
uit het landbouwcrisisfonds aan gar
nalendrogers door bemiddeling van
de centrale een toeslag voor de door
hèn gedroogde en aan de centrale
afgeleverde garnalen van de vangst
1940 worden uitgekeerd, ten bedrage
van 1 per 100 kg.
Prijzen van garnalen. - Bij be
schikking van den secretaris-gene
raal, wnd. hoofd van het departe
ment van landbouw en visscherij, is
in art. 2 van het „reglement aan
koop gedroogde garnalen" bedoelde
prijs (d.i. de prijs waarvoor gedroog
de garnalen aan de Ned. centrale
voor eieren en pluimvee in rekening
worden gebracht) gesteld op 15,25
per 100 kg. Voorts is bepaald, dat de
prijs, waarvoor een garnalendroger
de te drogen garnalen van garnalen-
visschers koopt, bedraagt: voor ge
kookte garnalen: 2,60 cent per kg.,
en voor ongekookte garnalen: 2.15
cent per kg.
Voor het telegramverkeer in Ne
derland kan men zich om inlichtin
gen wenden tot de Kamers van
Koophandel.
Het adres werd voor kennisgeving
aangenomen.
De zomertijd in den winter.
Van de K. v. K. te Nijmegen was
ingekomen een afschrift van een
adres aan het dep. van H., N. en S.,
waarin gevraagd werd om te bevor
deren, dat in ons land zoo spoedig
mogelijk de midden-Europeesche
wintertijd of de tijd van den meri
diaan van Berlijn wordt ingevoerd.
De thans geldende regeling, waarbij
het 's morgens laat nog donker is,
werd ongeschikt geacht voor het Ne
derlandsehe bedrijfsleven, dat meel
is ingesteld op een vroeger einde
van de werkzaamheden in den mid
dag.
De heer L i n d zou het adres niet
giaag steunen, omdat z.i. de winke
liers het meest gebaat zijn bij langei
licht in den middag.
De voorzitter kon dit begrij -
pen, maar meende, dat van bespa
ring van licht door particulieren
geen sprake kan zijn, als men 's mor
gens zoo lang de lamp moet bran
den.
Het adres werd voor kennisgeving
aangenomen.
Goederenvervoer en benzine
gebrek.
Ingekomen was het antwoord van
den secr.-generaal van waterstaat op
een adres van de K. v. K. te Nij
megen terzake de regeling van het
vervoer. Daarin werd medegedeeld,
dat inkrimping van het eigen ver
voer van goederen en personen noo-
dig was om het beroepsgoederen-
vervoer in stand te houden voor zoo
ver zulks mogelijk is met het oog op
de benzine-schaarschte. Een alge
meene regeling betreffende de ver-
voercentrales was binnenkort te
verwachten, werd nog in het ant
woord gezegd.
Na eenige bespreking werd het
stuk aangenomen voor kennisgeving.
Slagers mogen niet zoo maar
van branche veranderen.
Van het dept. van H., N. en S. was
een missive ingekomen betreffende
het lamsslagersbedrijf. Daarin werd
medegedeeld, dat het aan rund- en
varkensslagers niet anders dan langs
den wettelijken weg is vergund het
lamsslagersbedrijf op te nemen.
Als voren.
De hooge telefoontarieven.
In zijn antwoord op het adres der
Alkmaarsche K. v. K. ter zake de
telefoontarieven zeide de dir.-generaal
der P.T.T., dat eerst na ampele over
weging tot de tariefsverhooging
(waartegen bezwaar was ingediend)
was besloten en dat aan de grootste
bezwaren zal worden tegemoet geko
men, zoodra zulks mogelijk zal zijn
De voorzitter merkte op, dat
de bedrijven wel worden getroffen,
niet alleen door de hoogere telefoon
tarieven. Ook de porti zijn verhoogd,
evenals de vrachten. En dan komen
daar nog bij de moeilijkheden, voort
vloeiende uit gebrek aan voldoende
grondstoffen.
Het schrijven werd voor kennis
geving aangenomen.
Verzoend met het Handels
register.
De secretaris vertelde van
een man uit Bakkum, ingeschreven
in het Handelsregister, die een dank
betuiging had gestuurd voor de be
moeïingen der Kamer om een vroe
gere postbestelling te krijgen. De
man was nu overtuigd geworden van
de werkzaamheden der K. v. K.
Benzinepositie zeer slecht.
Van de rijksverkeerinspectie was
een antwoord ontvangen op het ver
zoek der Kamer om voor de bedrij
ven, die van vitale beteekenis zijn
voor de voedselvoorziening, rijver
gunningen en de noodige hoevee!
heden vloeibare brandstof te blijven
toewijzen. In dit antwoord werd ge-
'•t<d, dat de benzinepositie van ons
DOOR H. ARDEN. DETROIT
38)
HOOFDSTUK XXVII.
„U kunt me niet zoo maar wijs
maken, dat u onschuldig bent", zei
Ben Beverly tegen Peters. „Dat u
eerst door de woestijn naar dat
groepje boomen bent geloopen, is
geen bewijs, mijnheer Stevens. U
ging terug, en toen pas vielen
die schoten! Denkt u er eens over
na, hoe dat juist op hetzelfde mo
ment samenviel. Moet dat alles toe
val zijn?"
Peters gaf niet dadelijk antwoord.
Hij keek naar het lijk van Grizzard.
Brrr, wat zag dat eruit! De tegen
stander had met duivelsche zeker
heid geschoten, geen énkele kogel
was langs hem heen gegaan. Griz
zard had ook geschoten, waarschijn
lijk echter pas toen zijn leven al
bijna ten einde was; dé groote ko
gels van zijn Coltrevolver werden
op verschillende plaatsen in de
stammen der boomen gevonden.
„De man, die Grizzard gedood
heeft, heeft geen Amerikaansche
revolver geruikt", zei Ben Beverly
met gefronste wenkbrauwen. „Kijk
maar eens, de kogels hebben een
stalen mantel, kaliber 7.65 de
moordenaar moet niet een gewone
revolver, maar een pistool van
Europeesch fabrikaat hebben ge
bruikt. Ik denk Mauser of Walter
wat had jij voor een revolver
Stevens?"
„Een Mauser". Peters krabde zich
op het hoofd. „Maar Mauserpistolen
kun je over de heele wereld vin
den!"
Legrand, die er tot nu toe zonder
iets te zeggen bij gestaan had, tast
te plotseling in zijn zak.
„Er is deze revolver gevonden!"
Hij reike Ben Beverly een tamelijk
groot wapen.
„Fabrikaat Mauser", zei Ben Be
verly. „Jouw revolver, Stevens!"
Hij trok het magazijn eruit. „Leeg
geschoten, Stevens. Leeg tot op de
laatste patroon".
„Ik geef toe", zei Peters, „dat ik
een revolver van hetzelfde fabri
kaat had. Maar hoe wilt u bewijzen,
dat het mijn wapen is?"
Ben Beverly glimlachte listig.
„Zie je dit nummer? 2267! En
wacht eens even. Hier is mijn noti
tieboekje. Kijk zelf maar op 2
September ingeschreven. Nummer
land zeer ernstig is en dat het ver
voer ten dienste van de voedselvoor
ziening en de volksgezondheid de
volle aandacht heeft, maar dat het
zeer wel mogelijk is, dat men het op
den duur geheel zonder vloeibare
brandstof zal moeten stellen en dat
zij, die zich met de bovengenoemde
belangrijke vervoeren bezig houden,
derhalve verstandig zullen doen,
thans reeds naar andere vervoers
mogelijkheden uit te zien.
Devoorzitte r. constateerde,
dat men zich dus nog méér zal moe
ten behelpen en moet pogen het ver
voer door andere tractie te doen uit
voeren. Hoe gaat het met het ver
voer van levensmiddelen aan den
Langendijk? vroeg Spr.
„Per trein", antwoordde de heer
Bonnet.
De heer Kramer deelde mede,
boe de zaak geregeld wordt voor
zoover het vervoer per schip ge
schiedt.
Het stuk werd voor kennisgeving
aangenomen.
Samenvoeging van ge
meenten. Een adres der
Kamer.
De voorzitter herinnerde
aan den schok, die er in vele ge
meenten ontstond door de mede-
deeling van hoogerhand inzake
voorgenomen samenvoeging van
gemeenten. Vele gemeentebestu
ren, denkende dat aan de zaak toch
niets meer te veranderen zou zijn,
legden zich er bij neer; andere
verzetten zich. Toen later bleek,
dat de zaak toch nog niet geheel in
kannen en kruiken was, hadden
eerstbedoelde gemeentebesturen
wel spijt van hun meegaandheid.
Spr. deelde mede, dat het Bureau
der Kamer een adres heeft ont
worpen aan den secr.-generaal,
wnd. hoofd van het departement
van binnenl. zaken, hetwelk spr.
aan de leden voorlegde.
Wij ontleenen aan dit adres het
volgende:
„De Kamer kan zich niet los
maken van de gedachte, dat hier
en daar gezien den grooten
spoed, waarmede het antwoord
door Ged. Staten van Noordhol
land werd gevraagd de voor
stellen tot samenvoeging niet op
hun juiste mérites konden worden
getoetst, zoodat het haar verheugt,
dat U haar heeft willen berichten,
dat er geen overhaaste dingen zul
len geschieden en dat de aan te
brengen veranderingen we! over
wogen zullen worden.
In dit verband veroorlooft de
Kamer zich U te verzoeken bij een
eventueel onderzoek niet uitslui
tend het oordeel van bepaalde
hoogleeraren in te winnen hoe
zeer de Kamer dit op zich zelf ook
waardeert doch vooral het
zwaartepunt te leggen op het ad
vies van die colleges, die geacht
mogen worden door een langjarig
contact met de besturen der be
trokken gemeenten haar belangen
en nooden ten volle te kennen. On
willekeurig denkt de Kamer daar
bij aan de colleges van Gedepu
teerde Staten, die, volgens haar
gevoelen, volkomen competent
moeten worden geacht het uiterst
ingewikkelde en belangrijke pro
bleem tot het samenvoegen der
gemeenten op bevredigende wijze
op te lossen".
De meening der Kamer.
De heer Nobel stemde in met
het idee, dat het oordeel van Ged,
Staten zal moeten worden inge
wonnen. Over het vraagstuk merk
te spr. op, dat 't tijdstip voor 't aan
hangig maken ervan ongelukkig is
gekozen, want juist thans zijn de
gemeentesecretarieën overladen
met werk. De bevolking aei ge
meenten is telkens genoodzaakt om
voor verscn Hence zaken naar het
gemeentehuis op te trekken. De op
offering van tijd daarvoor zal men
bij samenvoeging niet uit het oog
mogen verliezen. Het plan de
manier waarop men de samenvoe
ging wil tot stand brengen
maakte op spr. den indruk van
„vluchtig behandeld, haastwerk en
oppervlakkig." Het vraagstuk moet
van allen kant bekeken worden,
dan alleen is er wat goeds van te
maken.. Daarom wilde spr. niet al-
van Peters' revolver 226'?. Ik heb
het wapen in de la in je hut gevon
den. Of je nu Stevens of Peters
bent, die zaak met Grizzard wascht
al het water van de zee niet af, je
mag ontkennen wat je wilt!"
„Och, man!" zei Peters geprik
keld. „Als je tenminste maar één
keer verstandig zou willen naden
ken! Heb ik je dan al niet tienmaal
gezegd, dat mijn revolver gestolen
werd, terwijl ik sliep?"
Ben Beverly lachte.
„Dat is nu juist, wat aan je ver
klaringen zooveel ongeloofwaardigs
geeft. Je zit te wachten op een man,
die je naar het leven staat en
daarbij val je in slaap! Dat is punt
één. Nu komt punt twee: We nemen
dus aan, dat de man je verrast en
je pistool wegneemt. Dan maakt hij
je wakker door een schot. Hij heeft
dus alleen maar een grapje met je
willen uithalen of wou je bewe
ren, dat de man je niet op een pas
afstands vap kant kon maken?"
Peters schudde het hoofd.
„Daar moet ik ook voortdurend
over nadenken Beverly. Daar snap
ik ook niets van".
Ben Beverly grijnsde nog eens en
begon toen naar sporen te zoeken.
Dat was echter, zooals hij na een
paar minuten reeds kon vasttellen
niet meer mogelijk; er hadden hier
leen Ged. Staten erover laten oor-
deelen, maar hij wenschte dat land
en tuinbouwdeskundigen worden
gehoord, omdat samenvoeging van
groepen met dezelfde belangen
overweging verdient.
De heer Moens had bezwaar
tegen het eerste deel van de laatste
alinea van het concept-adres, om
dat daaruit zou kunnen worden op
gemaakt, dat alléén een paar hoog
leeraren zouden worder. gehoord
over het plan. Spr. kon zich vol
komen aansluiten bij den heer
Nobel.
De secretaris zei, dat het
adres bedoelde te zeggen, dat niet
alleen hoogleeraren, maar ook an
dere deskundigen zullen worden ge
raadpleegd.
Na nog eenige besprekingen werd
besloten de meening van den heer
Nobel nog in het adres neer te
leggen.
De vertrektijden van den
Autobusdienst Alkmaar
Den Helder.
In de vorige vergadering werd op
voorstel van den heer van Beem
besloten aan de directie van boven
bedoelden autobusdienst te verzoe
ken de vertrektijden niet te hand
haven op dezelfde uren waarop de
trein vertrekt, zulks om méér reis
gelegenheid te krijgen en den
wachttijd voor de Texelsche boot te
verkorten.
Thans was een antwoord van ge
noemde directie ingekomen. Daarin
werd gezegd, dat het verzoek niet
kan worden ingewilligd, omdat re
kening moet worden gehouden met
de menschen uit tusschenliggende
gemeenten, die naar spoor of boot
moeten.
De heer K o 1 s t e r geloofde niet,
dat het voor de bus voordeel zal
opleveren, als zij vertrekt op de
door den heer van Beem bedoelde
tijden. Sinds het eindpunt-verbod
(het verbod op reizigers tot de eind
punten op te nemen) is vervallen,
is het bezwaar voor Den Helder en
Texel tegen de bestaande ver
trektijden veel minder zwaar
wegend.
De brief werd ten slotte voor
kennisgeving aangenomen.
Rondvraag.
Bij de rondvraag vestigde de
secretaris de aandacht op het
ontbreken van een schuilgelegen-
heid voor hen, die wachten op de
bus voor de richting Heiloo, welke
vervoersgelegenheid den laatsten
tijd niet meer haar eindpunt heeft
aan den Nieuwlandersingel, maar
aan het station. Er is nu aan den
Kennemerstraatweg bij „Truitje"
gelegenheid tot instappen, maar ten
gevolge van ongeregelde aankomst
der treinen komt de bus vaak te
iaat op het aangegeven punt, zoo
dat telkens tal van menschen in
regen en wind geruimen tijd moeten
wachten.
De heer Grondsma deelde
mede, dat hij de zaak had bespro
ken met bevoegde autoriteiten en
dat onderzoek is toegezegd.
Hierna sluiting.
W ARMENHUIZEN. (Nov.)
Geboren: Jannetje, d. van KI.
Dekker en J. A. van 't Ret. Theo-
dorus Catharina, z. van Th. Schipper
en D. E. Grootjes. Peter Jac, z. en
Ere Mary, d. van A.,H. de Geus en
E. Gutker. Theodorus Cornelis, z.
van Jb. Mooij en J. W. van Baar.
Wilhelmus Johannes, z. van Jn.
Berkhout en C. Ooijevaar. Catha
rina Margaretha, d. van Jn. Berkhout
en C. Ooijevaar.
BROEK OP LANGENDIJK. - (Nov.)
Geboren: Pieter Johannes, z.
van C. Kooij en C. G. Wiering.
Arie, z. van A. Boon en M. Balder.
Jan, z. van G. Visser en A. van Zuy-
dam. Willem, z. van W. Klingeier
en E. Hollenberg. Suzanna Cathe-
rina, d. van J. F. Gomes en I. van
Andel. Anna, d. van R. Balder en
G. Jonker.
Getrouwd: Corn. Kaas en Mar
garetha Wilhelmina Zeeuw. Age
Grolleman en Catharina Dekker.
Overleden: J. Visser, 5 dagen.
Mietje Goudswaard 99 jaar (wo
nende te den Helder).
Voor 't Duitsche Landesgericht te
den Haag stond terecht de 39-jarige
schipper F. B., die op 20 October in
een café te Haarlem heeft gezegd:
„De Duitschers werpen hier bom
men om de Nederlanders te mis
leiden en hen tegen Engeland op te
zetten". Verder zou hij beweerd
hebben, dat zelf te hebben gecon
stateerd. Ter zitting verklaarde
verd. zijn bewering nu zelf niet
meer te gelooven.
Staatsanwalt dr. Koblitz zeide,
dat dergelijke geruchten gevaarlijk
zijn en daar ze in hooge mate be-
leedigend zijn voor de Duitsche
weermacht, streng gestraft moeten
worden. Spr. vorderde 6 maan
den gevangenisstraf.
Spr. vorderde 6 maanden gevan
genisstraf.
De rechter kon zich met dezen
eisch véreenigen.
■?p
De 28-jarige H. B., spoeler in een
lunchoom te Arnhem had naar een
Engelsche zender geluisterd, terwijl
bij zijn arrestatie voorts een voor
Duitschland beleedigend gedicht op
hem w.as gevonden. Tegen dezen
beklaagde werd een gevangenis
straf van 8 maanden gevorderd. De
rechter legde hem zes maan
den op.
De sergeant bij den opbouw-
dienst A. H. B. uit Roosendaal had
in de tram tussehen Lisse en Leiden
net Duitsche rijk en de weermacht
beleedigd door het verspreiden van
een gedicht over het bombardement
van Rotterdam. Toen hij op het.
station in Leiden werd gearresteerd,
had hij nog 30 exemplaren van het
gedicht in zijn tasch, benevens twee
andere voor Duitschland beleedi-
gende gedichten. Beklaagde zeide
uit verveling het gedicht op zijn
bureau te hebben overgetikt, doch
dat bij hem niet de opzet aanwezig
was om dit te verspreiden.
Staatsanwalt dr. Koblitz noemde
in zijn requisitoir de houding van
den beklaagde, die het' thans nog
wil doen voorkomen, alsof hij
eigenlijk geheel in onschuld heeft
gehandeld, meer dan ergerlijk. Spr.
achtte een hooge straf noodzakelijk.
In verband hiermede vorderde hij
veroordeeling tot een gevangenis
straf van 2 jaar. Het vonnis luidde
een gevangenisstraf van 1 j a a r e n
6 maanden.
Aan de 43-jarige J. A. M., echt-
genoote van een expediteur in den
Haag, was ten laste gelegd, dat zij
naar 'n Engelschen zender had ge-
louisterd en dat zij het gerucht zou
hebben verspreid, dat de Duitschers
ziekenhuizen hadden ingericht als
opslagplaats voor munitie en ben
zine. Na een uitvoerig getuigenver
hoor vorderde de Staatsanwalt
tegen haar een gevangenisstraf van
5 maanden. Het vonnis luidde
drie maanden.
Ten slotte stonden nog terecht
twee mannen en een vrouw uit
IJselstein, die allen naar een En
gelschen zender hebben geluisterd
en het gehoorde verder hebben ver
teld.
De mannen werden veroordeeld
tot 5 maanden gevangenisstraf en
60 boete subs. 1 maand, beiden
met aftrek van het voorarrest van
af 24 Augustus, terwijl de vrouw,
die tot 3 maanden' werd veroor
deeld, welke zij door het voorar
rest reeds heeft ordergaan, als ge
volg hiervan in vrijheid werd ge-
sleld
Woensdags en Zaterdags
Alléén 2de handsch goederen. j
35 cent per vijf regels
uitsluitend a contant.
(Dinsdags en Vrijdags inzenden.)^
ENKHUIZER ALMANAKKEN
1941.
Boekhandel Herms Coster en Zn.
Bureau Alkmaarsche Courant.
ons is het net zoo iets. Wij werken
in dezelfde branche. Jij moet een of
andere misdaad begaan en ik moet
je vangen! Ik denk met schrik aan
het oogenblik, dat alle menschen
zoo braaf zijn, dat wij in Washing
ton ons maar zitten te vervelen en
tenslotte ontslagen worden. Wat
moeten we dan beginnen?"
„Idioot", zei Peters.
„Dank je" antwoordden Ben Be
verly, „ik ken dat woord in zeven
talen. Maar ik geloof je niet. Ik
blijf bij mijn meening dat je Ste
vens heet. Wacht eens, nu maar
langzaam. Laat mij maar voorgaan,
Stevens! Twee sporen. De eene gaat
heen en de andere terug. Stap hier
maar eens in, Stevens!"
Peters zette zijn voet in een goed
zichtbaren voetafdruk. Ben Beverly
ging er op zijn knieën bij zitten om
alles precies te kunnen bekijken.
„Het is jouw voet Stevens, er is
geen twijfel aan. En het spoor, dat
van den anderen kant komt, schijnt
hetzelfde te zijn. Slechts kleine af
wijkingen. Je hebt hard geloo
pen, niet waar! Vooruit, dan maar
verder, we zullen wel eens zien!
Ben Beverly werd weer ernstig.
Hij fronste zijn voorhoofd, zoodat er
zich boven zijn oogen twee horizon
tale rimpels vormden. Hij dacht na.
(Wordt vervolgd).
13. Een dikke laag bedekt de grond, de bomen, huizen,
telefoondraden en ook de trein, die thans wegens de
storm zijn vaart heeft moeten verminderen. Steeds
hoger wordt het sneeuwdek.
14. Geleidelijk vermindert de locomotief nu haar vaart
en langzaam staat de trein stil. De hoofden van angstige
reizigers kijken door de ramen naar buiten, om te zien
wat er aan de hand is. Ook Pam drukt zijn neus tegen
het glas.
reeds teveel menschen rondgeloo-
pen. Dus nog eens naar Grizzard.
Wat had Grizzard in zijn zakken?
Ben Beverly w.erd ontevreden.
Grizzard had slechts een pas, een
notitieboekje en een paar honderd
dollar bij zich, verder niets.
Legrand lachte.
„Als hier iemand het leven ver
loren heeft, mijnheer", zeide hij,
„dan is de doodsoorzaak meestal
wel binnen een minuut vast te stel
len. Bovendien moet er in dit kli
maat altijd een beetje haast ge
maakt worden".
Ben Beverly knikte. Daarna wend
de hij zich nog eenmaal tot den
doode.
„Grizzard, je bent een duivel ge
weest, maar niet een van de ergste!
Je hebt nooit vrouwen en kleine
kinderen gestolen, je hebt altijd
met volwassen schurken te doen ge
had. Rust zacht, je rekening is be
taald". Ben Beverly tikte met twee
vingers aan zijn strooien hoed, knik
te en wendde zich af.
„Ga mee, Stevens, we zullen je
interessante slaapplaats eens gaan
bekijken. Maar nu zullen we heel
voorzichtig te werk gaan opdat we
geen sporen wegmaken".
Peters ging vooruit, Ben Beverly,
Legrand en een politie-beambte
volgden hem.
„Stevens", zei Ben Beverly, „loop
er nu maar niet vandoor. Ik schiet
goed, Stevens! Hard loopen kan ik
niet best, ik weeg tweehonderd
pond daarom schiet ik liever!"
Peters draaide zich om, keek
even naar Beverly, haalde dan zijn
schouders op en liep verder.
„Wij zijn op het oorlogspand", zei
Ben Beverly. „Stevens is „Vurende
Dood" de hoofdman van de Ju-
weelen-Indianen, ik ben „Verspie
dersoog" van de stam van de Was-
hingtonsche Sporenzoekers. Legrand
en wat ben jij?"
Legrand maakte een verbaasde be
weging.
„Ik? Ik ben Legrand van de poli
tie in Dakar!"
„Nee, dat is niet goed", vond de
onverbeterlijke Ben Beverly. „Je
had ook een titel voor je zelf moe
ten uitzoeken. Wat vind jij, Ste
vens?"
Peters werd door den boosaardl-
gen humor van den detective nog
meer geprikkeld.
„De naam „Verspiedersoog" lijkt
me niet goed", zei hij. „Wat mij be
treft noem je „Zingende Zaag", dat
past beter bij je".
„Waarom ben je zoo boos?' vroeg
Ben Beverly. „Wanneer twee zaken-
menschen met elkaar in aanraking
komen, zijn ze toch ook beleefd. Bij
