WAT NU?
:oon
Zware fabrieksbrand te
Tilburg.
Groote hoeveelheid textiel
verloren.
FEUILLETON
=L. 3320
Gisteravond is te Tilburg brand,
uitgebroken in een fabrieksgebouw
van de N.V. Brouwer's lakenfabrie
ken aan de Korte Schijfstraat. In dit
gebouw, dat twintig meter hoog en
honderd meter breed is en vijf ver
diepingen heeft, zijn gevestigd een
weverij, een natapparatuur, een vol-
lerij, een kettingscheerderij, een
spoelerij en een twemerij, terwijl de
bovenverdiepingen als droogzolders
in gebruik waren. Op het oogenblik,
dat de brand uitbrak, was er geen
personeel in de fabriek aanwezig. Er
werd niet gewerkt. Personeel uit een
ander gebouw van de fabriek zag
een vuurgloed en waarschuwde on
middellijk de brandweer. Deze was
zeer spoedig met groot materiaal ter
plaatse, te meer, omdat in dit pand
celwol wordt vervaardigd en het ma
teriaal zeer brandbaar is.
Groote hoeveelheden water wer
den in de vlammen gestort, doch er
viel niets meer te redden. Al spoe
dig sloegen de vlammen aan alle
zijden uit en het was voor de brand
weerlieden een hopelooze strijd. Om
kwart over tien stortte een belang
rijk gedeelte van het gebouw in en
(Ie brandweer bepaalde zich er toe,
de dichtstbijzijnde perceelen voor
brandgevaar te behoeden. Na ander
half uur was het geheele pand
totaal uitgebrand. Alle machines, de
weefgetouwen en een groote voor
raad werden een prooi der vlammen.
De schade is niet te schatten, doch
zal zonder twijfel zeer belangrijk
zijn. De N.V. is tegen brandschade
verzekerd.
OPHEFFING VAN PUBLIEK- EN
PRIVAATRECHTELIJKE
BELEMMERINGEN.
In het Verordeningenblad is opge
nomen een besluit van de Secretaris
sen-Generaal van de departementen
van Waterstaat, Binnenlandsche
zaken en justitie, betreffende ophef
fing van publiekrechtelijke en pri
vaatrechtelijke belemmeringen.
In dit besluit wordt bepaald, dat in
de gevallen, dat naar het oordeel
van den secretaris-generaal van het
departement van Waterstaat met de
uitvoering van een werk of een han
deling, als in de artikelen 1 en 5 van
de Belemmeringenwet Verordenin
gen en in de artikelen 1 en 3 van de
Belemmeringenwet Privaatrecht be
doeld, niet kan worden gewacht, bij
beschikking van dien secretaris
generaal kan worden bepaald, dat
het werk onmiddellijk kan worden
ten uitvoer gelegd of die handeling
kan worden verricht, voor dat de
in die wet bedoelde vergunning of
ontheffing is verleend.
In de betreffende beschikkingen
kunnen voorwaarden worden opge
nomen, van welke de onmiddellijke
tenuitvoerlegging afhankelijk wordt
gesteld.
De bepalingen van de beide wetten
voor het verkrijgen van de ver-
eischte vergunning of ontheffing
blijven onverminderd van kracht.
Wordt de vergunning of onthef
fing piet verleend, of worden aan de
vergunning of ontheffing voorwaar
den verbonden, dan wordt door en
voor rekening van dengene, die het
werk heeft doen uitvoeren of de
handeling heeft doen verrichten, het
zij alles zooveel mogelijk in den vo-
rigen staat teruggebracht, hetzij het
verrichte alsnog in overeenstemming
met de voorwaarden gebracht.
Bij het verleenen of weigeren van
de vergunning of ontheffing kan aan
dengene, die het werk heeft doen
uitvoeren of de handeling heeft doen
verrichten, voordat de vereischte ver
gunning of ontheffing was verleend,
het vergoeden van daardoor geleden
schade worden opgelegd.
CANTINES IN WERKVERSCHAF
FINGSKAMPEN.
Teneinde tegemoet te komen aan
de behoeften van vele arbeiders
in de werkverschaffingskampen,
heeft het N. V. V. zich gericht tot
de directie van den Rijksdienst voor
de Werkverruiming met het verzoek
om in alle kampen, waar deze nog
ontbreken, binnen den kortst mo
gelijken tijd cantines te doen plaat
sen, waar de arbeiders zich, na- den
afloop van hun zware dagtaak
geestelijk kunnen ontspannen en
verpoozen. De inrichting van deze
ontspanniragslokalen werd tot dus
verre opgehouden door de moei
lijkheden, die zich voordoen bij het
verkrijgen van het daarvoor be-
noodigde hout.
De directie van den rijksdienst
heeft thans toegezegd, dat de can
tines zullen worden gebouwd en wel
uit zandsteen. Deze beslissing zal
bij de betrokken werkverschaffings
arbeiders zeer zeker van harte wor
den toegejuicht.
Bommen op ons land. - Het
A.N.P. meldt: In den nacht van Za
terdag op Zondag zijn bij Engelsche
luchtaanvallen e-en man zwaar en een
vrouw licht gewond. In de daarop
volgende nachten zijn geen slacht
offers gevallen.
DOOR DENIS MACKAIL.
Canterbury House is geenszins een
van die moderne ijzer-met-beton
constructies, waarvan de eerste zes
of zeven verdiepingen in Ameri-
kaanschen bouwstijl zijn opgetrok
ken. Het behoort tot een vroeger
tijdperk, doet eenigszins Gothisch
aan en men vindt er nog duistere
gangen, met lincrusta tegen de mu
ren en een hydrautische lift, die de
bezoekers langzaam, op een lange
ijzeren staaf, schokkend naar boven
brengt, wanneer de bediende met
zijn volle gewicht aan een touw
gaat hangen, dat door de liftkooi
loopt.
Puxley Zonen en Bimberton
hebben een welbekend en zeer goed
aangeschreven procureuskantoor en
hun kantoor op de derde verdieping
van Canterbury House kan aan
spraak maken, zooals slechts weini
gen onder die van hun confraters,
op een ongewonen graad van vuil
heid en ongerief. Men treedt er bin-
nen-dr-r een deur met het opschrift
i.Inli.- 1 en komt dan in een
kantoorruimte, waar de minder be
langrijke werkzaamheden, die een
onderdeel vormen van een procu
reurspraktijk, worden uitgevoerd.
Een kleine jongen hamert op een
schrijfmachine, een grootere maakt
een geweldigen smeerboel met een
copieërpers en eèn derde leest in
snel tempo en met een hooge stem
den inhoud van een op perkament
geschreven document voor aan een
kaalhoofdig iemand op een kantoor
kruk, die daarbij zijn lippen be
weegt of hij een gebed prevelt, ter
wijl hij het opgelezene vergelijk!
met een daarvan gemaakte copie
Het behang op de muren is een na
bootsing van een .onbekende hout
soort en in dat lokaal bevinden zich
ook de gewone blikken effecten
trommels en de kartonnen briefmap-
pen, die over verschillende planken
tafels en stoelen verdeeld zijn. Op
alles, behalve den kalen schedel van
den klerk, waarop het schijnsel van
een dag en nacht brandende gas
lamp zich zacht weerspiegelt, ligt
een dikke stoflaag. Deze verlichting
is noodzakelijk, doordat de archi
tect van Canterbury House blijkbaar
vergeten heeft, dat ramen aan de
Noordzijde van zijn schitterend
bouwsel nog geen meter tusschen-
ruimte van den muur van Buckle-
mongers' Hall zouden hebben.
Jim's taxi had hem vlug en zeker
naar dit duistere hol gebracht, en
hij had onderweg met groote be
langstelling verschillende punten
van de stad geïdentificeerd. Hij had
n g e r e i s vond, dat
:er producten er over
ilecht afkomen. Met
eten, zooals spruiten
nog iets te doen, door
oon te maken en de
:ien.-©an vallen ze niet
irtp-njzen, hetgeen den
and deed opmerken,
illeen is voor de bin-
narkt.
rnten klagen wel over
maar daar bemerkt
inig van. De tusschen-
het product duur.
Kout wilde er op
it een gedeelte van de
jgegeven, opdat daar-
<eren prijs zou kunnen
a gen.
n-aangelegenheid zal
derhoud in Den Haag
trden gebracht,
werd de verhooging
elasting besproken,
enstanders van het
.ctie lieten hun stem
besloot, aan een des-
=s te vragen,
i den tuinbouw ver-
sten van rijk en pro-
i besproken,
o o g 1 a n d zeide hier-
eel van de houding der
uren afhangt, of de
:den geschrapt of niet.
n voorzitter zou
;laan van een arbeider
uwbedrijf geen ver
r behoeven te worden
e secretaris nog
hierover ontvangen
het looncontract voor
)gezegd te zijn. De heer
wel bericht van gehad.
3MENT VAN
LART.
AS.
ikgas vestigt er
tor de vervaar-
ïkgasinstallaties,
iet meer tot het
m te worden,
istigd aan den
i 720060 (Inier-
;gen naar toestel
el 340. Het güo-
■SLI
ALKMAARSCHE COURANT VAN WOENSDAG 8 JANUARI 1941.
NIEUWE ACTIE VAN DE
N. V. L.
De Nederlandsche Vereeniging
voor Luchtbescherming heeft een
nieuwe actie ingezet. In de laatste
vergadering, welke plaats had vóór
het uitbreken van den oorlog, was
een contactcommissie benoemd,
welke thans in een voorloopig al
gemeen bestuur is omgezet, terwijl
daarin ook vertegenwoordigers van
de drie groote plaatsen zitting kre
gen. Dit bestuur bestaat thans dus
uit vijftien leden.
Ongetwijfeld is thans ook nog
voorlichting van de burgerbevol
king dringend noodig. Aan deze
voorlichting zullen de afdeelingen
van de N. v. L.. werken. De rijksin
spectie zal daarbij de moodige aan
wijzingen geven over de te behan
delen stof. De N. v. L. zal zich
voornamelijk toeleggen op de or
ganisatie van de vereeniging voor
het oprichten van plaatselijke af
deelingen en het inrichten van klei
ne tentoonstellingen, waarbij de
instructeurs voorlichting zullen
geven. Ook is het tijdschrift van de
vereeniging geheel vernieuwd, ter
wijl een meer wetenschappelijk
maandblad „Pro Cive" als officieel
orgaan van de rijksinspectie wordt
uitgegeven.
DE SCHILDER GRÜPPE
OVERLEDEN.
Thans wordt bekend, dat den
30sten September 1940 te New York
op 80-jarigen leeftijd is overleden de
schilder Gruppe. Gruppe is lang in
ons land werkzaam geweest en heeft
in dien tijd hier groote bekendheid
verworven door zijn, geheel in Hol-
landsche sfeer gehouden, strand- en
zeegezichten. Vanaf 1898 was Gruppe
werkend lid van het .genootschap
Pulehri Studio en was nog herhaal
delijk door werk vertegenwoordigd
op de tentoonstellingen toen hij
reeds in Amerika was.
VERLICHTING TAXAMETERS
BEPERKT.
In het verordeningenblad is ver
schenen een tweede verordening van
den rijkscommissaris voor 't bezette
Nederlandsche gebied, waarin opge
nomen een wijziging van de ver
ordening betreffende het verduiste
ren.
Hierin wordt bepaald, dat de ver
lichting van taxameters in huur
auto's en -rijtuigen geel dient te zijn,
en zoodanig moet zijn getemperd, dat
dit slechts tot op 100 meter zicht
baar is.
Deze verordening treedt acht da
gen na haar afkondiging in werking.
voldoenden tijd tijdens zijn trans
port in de hydraulische lift, om
zich nogmaals af te vragen, wat de
heeren Puxley hem wel zouden
hebben mede te deelen, zonder hier
op een bevredigend antwoord te
kunnen vinden. Hij vond zijn weg
naar de deur met,,Inlichtingen" en
trad binnen. De jongen, die zooals
gewoonlijk, een perkamenten docu
ment aan het oplezen was, hield on
middellijk' op met zijn declamatie en
Jim kon hem mededeelen, dat hij
verwacht werd. De jongen greep
hem den brief, dien hij weer uit zijn
zak had gehaald, uit zijn vingers en
verdween er mee in een aangren
zend kantoor. Jim had nauwelijks
tijd gehad zich te herstellen van
den schok, die het verlies van zijn
brief, waardoor zijn zelfvertouwen
een gevoeligen knak had gekregen,
hem had bezorgd, toen de jongen
als bij tooverslag door een andere
deur weer verscheen en zich naar
een vierden klerk begaf, dien hij
den brief voorhield en zei: „Mijn
heer Cash wil u even spreken, mijn
heer".
Jim was er zoo vast van over
tuigd, dat hij een van de heeren
Puxley of den heer Bimberton te
spreken zou krijgen, niet wetende
dat allen reeds jaren geleden dit
leven vaarwel hadden gezegd, dat
hij een oogenblik zijn mond open
de om te protesteeren tegen het feit,
dat hij met den heer Cash genoegen,
moest nemen; doch voor hij iets had
cp zoo'n beslisten toon „Hierheen,
als het u blieft, mijnheer" toege
voegd, dat hij zich na een oogenblik
de deur in zag gaan en daar den
heer Cash de hand schudde, voor hij
tijd had gehad zijn mond weer te
sluiten.
De heer Cash liet zijn bezoeker
plaats nemen in een stoel tegenover
een raam, dat uitzicht gaf op een
muur van verblindend witte tegels
en ging zelf tusschen den bezoeker
en het raam zitten, zoodat het voor
een cliënt, zelfs al beschikte hij
ever de sterkste zenuwen en het
beste gezichtsvermogen, onmogelijk
was, iets meer van hem te onder
scheiden dan den omtrek van zijn
hoofd met de buitengewoon ver uit
staande ooren.
Na verloop van ongeveer vijf mi
nuten drong het plotseling tot Jim
door, dat de heer Cash al dien tijd
aan het woord was geweest. Hij
kwam tot dit besef, doordat hij-zich
zelf „Zeker" hoorde zeggen, in ant
woord op een zin van den heer
Cash, die eindigde met de woorden:
„U bègrijpt dit zeker volkomen,
nietwaar?" Hij begreep, dat hij nu
toch werkelijk zijn aandacht tot het
onderwerp van gesprek moest bepa
len en vond dat hij er al aardig in
kwam', hoewel hij niet veel begreep
van dat gedeelte over de overschrij
ving van de volmacht, toen een
tweede „Zeker" uit zijn eigen mond
hem weer tot de ontdekking bracht,
dat hij eigenlijk te veel zijn aan
kunnen zeggen, had de jongen hem 1 dacht had laten afleiden door de
fcestudeering van een leelijke blau
we plek op den nagel van mijnheer
Cash' duim.
Hij schrok nogmaals op, waarna
de heer Cash vervolgde: de
zaak wel duidelijk heb gemaakt,
moet ik u toch waarschuwen, dat de
positie voor u niet zoo onverdeeld
gunstig is, als op het eerste gezicht
lijkt. Volgens het testament van on
zen overleden cliën is u benoemd
tot eenig erfgenaam, hetgeen, als ik
mag opmerken, een felicitatie waard
is, ware het niet dat er zekere con
dities aan verbonden zijn".
„Zoo!" dacht Jim, „dit wordt in
teressant", en hij schoof zijn stoel
een klein eindje vooruit, terwijl het
deel van zijn hersens, dat halsstar
rig geweigerd had, naar den heer
Cash te luisteren, romantische be
palingen begon te bedenken, zonder
welks uitvoering hij van het geld
verstoken zou blijven, zooals het
huwen van de dochter van een her
tog, of het kweeken van een baard,
of het' aanvaarden van een kerke
lijk ambt.
Intusschen scheen de opsomming
en verklaring van die condities een
heelen tijd in beslag te nemen. Jim
boorde uitdrukkingen als „verval
van rechten", „overdracht van con
cessie'-' en „mogelijk misplaatst ver
trouwen", waarna de naam Sir Adolf
Lloyd bij herhaling in den monoloog
van den heer Cash voorkwam.
„Een oogenblik", zei Jim. „Neemt
u mij niet kwalijk dat ik u in de re
de val, maar die Sir Adolf Lloyd was
toch mijn oom's compagnon, niet
waar?"
Het antwoord van den heer Cash
op deze oogenschijnlijk simpele
vraag was zoo lang, omslachting en
onbegrijpelijk, dat het ieder ander
rechtsgeleerde genoegen zou hebben
gedaan hem aan te hooren. Voor
zoover Jim er uit wijs kon worden
begreep hij, dat Sir Adolf en zijn.
oom te eeniger tijd een overeen
komst hadden aangegaan, die echter
geen deelgenootschap uitmaakte.
Een vennoocthapsacte was eens of
bij meer dan een gelegenheid ont
worpen, doch de eenige aanwijzing,
die de firma Puxley gekregen had,
dat de mogelijkheid bestond, dat een
van deze ontwerpen ooit verder was
uitgewerkt, was een verzoek geweest
van hun overleden cliënt, kort voor
zijn laatste ziekte, om een klerk te
sturen, die aanwijzingen zou ont
vangen omtrent een of ander rechts
geding, waarin Sir Adolf Lloyd ook
betrokken was. Het verzoek was
per telefoon gedaan en was niet erg
duidelijk geweest. Dit was iets zoo
ongewoons, dat de heer Cash niet
verbaasd was, den volgenden dag te
hooren, dat Sir Adolf ziek was ge
worden. De klerk was daarom ook
niet gezonden. Na deze mededeeling
waagde Jim het op te merken: „In
ieder geval hebben zij toch te eeni
ger tijd samengewerkt?"
(Wordt vervolgd).
DE ITALIAANSCHE KROONPRINS BEZOEKT TE ROME een bazar ten bate van
soldaten en nabestaanden van de gesneuvelde soldaten. (Holland)
EEN ROMANTISCH MIDDELEEUWSCH KASTEELTJE ALS GEMEENTEHUIS IN
GEBRUIK GENOMEN, Het kasteeltje van Maarheeze, hetwelk door de gemeente
Maarheeze is aangekocht, is na een grondige restauratie ate gemeentehuis in ge»
foruik -genomen. (Heb Zuiden)
HET BINNENHOF TE DEN HAAG IN SNEEUWKLEED. (Polygoon)
DE GEMEENTELIJKE KEUKEN aan den Haarlemmerweg te
Amsterdam is Maandag met de voedseluitdeeling begonnen. Terwijl
honderden hun eten in ontvangst nemen, was men in de bijkeuken
al weer druk doende de uien voor den volgenden dag schoon te
maken. (Polygoon)