WAT NU?
„Beroepsinbrekers" van
12 en 14 jaar.
Lichtgevende en witte
verf voor de huis
nummers.
Ongebanderolleerd vet
verkocht.
Radioluistervergunning
Buisje bij montage
ontploft.
Voetgangerslantaarns.
Glimlachje.
FEUILLETON
ALEXIA ARS CHE COURANT VAN ZATERDAG 11 JANUARI 1941,
53 inbraken in
anderhalf jaar.
Door de aanhouding te Den Haag
van drie jongens, resp. 12, 14 en li
jaar oud, zijn niet minder dan 53
inbraken, die gedurende de laatste
anderhalf jaar in Den Haag zijn ge
pleegd, tot klaarheid gebracht.
Zaterdagavond j.l. hoorde de chef
van het filiaal van de firma Albert
Hein in de Abrikozenstraat, in den
winkel gestommel. Dit kwam ver
dacht voor, zoodat hij een onder
zoek instelde. Hij vond na eenige
zoeken onder een toonbank en ver
scholen achter enkele fietsen twee
jongens, waarop hij de politie waar
schuwde. Het bleken te zijn de 12-
jarige schooljongen J. H. en de
14-jarige loopjongen G. van E.
Op het hoofdbureau werden de
jongens duchtig ondervraagd, met
het gevolg dat Zondagmorgen een
derde jongen kon worden, aange
houden, de 14-jarige L. H., een
broertje van de 12-jarige.
Het onderzoek bracht het ont
stellend feit aan het licht, dat men,
door de aanhouding van deze drie
jongens, de hand had gelegd op de
daders van niet minder dan 53 in
braken, gepleegd sedert Juni 1939.
Hierbij bleek, dat zij het vooral
gemunt hadden op kantoren en
winkels, waar zij geld en snoeperij
buitmaakten. Over het algemeen
gaat het om kleine bedragen, doch
ernstig is het groote aantal inbra
ken dat zij hebben gepleegd. Het
geburde wel, dat zij drie inbraken
op een avond pleegden. De jongens
zijn als slachtoffers van het milieu
te beschouwen. De twee broertjes
stonden onder toezicht van een ge
zinsvoogd, waarover zij bij het ver
hoor spraken als „de landvoogd",
doch ook dit heeft weinig geholpen.
Helpt de posi!
Aan den eenige weken geleden
verschenen oproep, om door het aan
brengen van in de duisternis goed
zichtbare huisnummers de post te
helpen, wordt in toenemende mate
gehoor gegeven. De bestellers wor
den hierdoor in hun thans bij duis
ternis zoo moeilijk geworden taak
geledelijk tegemoetgekomen. Het is
echter zaak niets aan het officieele
huisnummer te veranderen, maar een
tweede duidelijk wit op zwart ge
schilderd huisnummer aan te bren
gen. Bij huizen met een voortuintje
kan het tweede, witte huisnummer
het beste aan het buitenhek of op de
buitenmuur worden aangebracht.
Als het, op maanlooze avonden en
bij bedekte lucht, aardedonker is, zijn
zelfs wit geschilderde huisnummers
nog moeilijk te vinden. Wie het
daarom goed met den brievenbestel
ler meent, brenge zijn verduiste-
ringshuisnummer aan met „lichtge
vende verf". Dan kan de post u zeker
altijd vinden. En dat is tenslotte ook
u w belang.
DOOR GASVERSTIKKING OM
HET LEVEN GEKOMEN.
Een 20-jarige buffetjuffrouw, wo
nende in de Korte Leidschedwars-
straat te Amsterdam, is op wel zeer
tragische 'wijze om het leven geko
men.
Naar alle waarschijnlijkheid ts
het meisje gisteravond naar bed
gegaan, terwijl het gaskraantje in
haar kamer brandde. Het kacheltje
werkt op een muntmeter en ver
moedelijk is het in den loop van den
nacht uitgegaan. Toen vanochtend
vroeg een andere huisbewoner een
nieuw muntstuk in den meter stak,
stroomde het gas de kamer in. Het
meisje, dat bedwelmd raakte, ia
niet meer tot bewustzijn gekomen.
J -
I
„JONG GELEERD, OUD GEDAAN!"het schaatsenrijden is een sport voor jong en oud. Een 81-jarige
dame trekt op een der banen te Amsterdam met haar kleinkind een baantje. (Polygoon).
Zes arrestaties.
In samenwerking met de Amster-
damsche recherche heeft de Zaan-
damsche politie een zestal arresta
ties verricht terzake van sluikhan
del in ongebanderolleerd vet en
hiermede verband houdende over
treding van de prijzenbeschikking
1940 1, vervoeren van vet zonder
geleidebiljet, verkóopen zonder toe
wijzing van de zuivelcentrale en
tenslotte ontduiken van de accijn
zen, omdat het ongebanderolleerd
verkocht werd.
Onder de arrestanten bevindt
zich een veertigjarige bedrijfsleider
V. en een N. V. te Zaandam, die
zich toelegt op de fabricage van z.g.
technische vetten.
Het artikel, dat in pondspakken
en in den handel gebracht werd,
werd getrokken uit beenderen.
Vooral paardenvet werd in onge-
raffineerden staat in den handel ge
bracht en vond gretig aftrek bij tal-
loozen. Dit blijkt uit de talrijke
arrestaties.
Elk der arrestanten was weder-
verkooper, zoodat inderdaad van
een wijdvertakt complot gesproken
mag worden, ook al omdat niet al
leen Zaandammers, maar ook Wor-
roerveerders en Amsterdammers
zich met den handel bezig hielden.
De zuivelcentrale is thans in de
zaak gemoeid, terwijl het onder
zoek nog wordt voortgezet.
Ongeveer 1500 pond ongebande
rolleerd vet werd reeds achterhaald.
Ook een baal suiker werd ontdekt.
De herkomst hiervan wordt nog on
derzocht.
De inzendingstermijn
is verlengd.
Het is niet mogelijk gebleken de
huis-aan-huis-bezorging van het
aangifteformulier voor een radio-
ontvangrinchting zoo tijdig te doen
plaats hebben, dat iedere luisteraar
aan de verplichting tot aangifte
vóór 15 Januari kan voldoen.
In verband hiermede wordt
voor hen, die de circulaire nog
niet hebben ontvangen, de da
tum waarop de inzending van het
aangifteformulier moet plaats
hebben, nader vastgesteld op
Maandag 27 Januari a.s.
Iedere luisteraar blijft echter ver
plicht om na ontvangst der circu
laire het aangifteformulier onver
wijld in te zenden.
NA DE INGEBRUIKNEMING van het nieuwe opleidingsschip
schip „Pollux" te Amsterdam is de commandeur met zijn jongens hard
aan het werk gegaan, om in de opleiding geen vertraging te doen
ontstaan. Twaalf uuretenstijd! (Polygoon).
MIDDELBURG WERKT AAN DEN WEDEROPBOUW. Aan de nood-
winkels is de meeste zorg besteed, zoodat zij het stadsbeeld
niet ontsieren. (Polygoon).
NU VELE GEMEENTEBUSSEN op houtgas rijden, is de nieuwste
verschijning in de hoofdstad de houttram, welke regelmatig de balken
naar de garage vervoert, alwaar het hout verwerkt wordt
voor de generatoren. (Holland).
Jongen gedood.
Gisteravond is in een woning aan
de Resedastraat te Rotterdam een
ernstig ongeluk gebeurd. De 13-ja-
rige J. Malle had een dichtge
schroefd buisje gevonden en mee
naar huis genomen. In de ouder
lijke woning aan de Resedastraa 44
probeerde hij het gisteravond te
demonteeren. Hierbij ontplofte het
met een hevigen slag. De knaap was
terstond dood.
Zijn moeder, de 50-jarige J.
Malie—de Jonge, die zich in dezelf
de kamer bevond sloeg door de
kracht van de ontploffing tegen
den grond en liep hierdoor schaaf
wonden op.
De geneeskundige dienst vervoer
de de gewonde en het deerlijk ver
minkte lijk van het slachtoffer
naar het Zuiderziekenhuis. Hier Is
de vrouw ter verpleging opgeno
men.
In de woning werd ernstige scha
de aangericht.
I. L. B.-lampen worden
verplicht.
De Nederlandsche gloeilampen
industrie heeft deze week een zeer
groot aantal door de rijksinspectie
luchtbeschermingsdienst goedge
keurde blauwe gloeilampjes voor
zaklantaarns in den handel ge
bracht. Deze blauwe lampjes, welke
van 't goedkeuringsteeken I. L. B.
zijn voorzien en voor de gebruike
lijke spanningen worden vervaar
digd, mogen in iedere beschikbare
passende zaklantaarn in de open
lucht worden toegepast, mits wordt
zorggedragen, dat het licht daar
van niet naar boven schijnt en
andere deelnemers van het verkeer
er niet door worden verblind, al
dus deelt de rijksinspecteur voor
de bescherming van de bevolking
tegen luchtaanvallen mede.
In verband hiermede kan na
15 Januari slechts het gebrui
ken van door de rijksinspectie
luchtbescherming goedgekeur
de en als zoodanig met het
I. L. B.-teken gewaarmerkte
voetgangerslantaarns van bij
zondere constructie, dan wel
het gebruik van door de rijks
inspectie goedgekeurde en als
zoodanig met het I. L. B.-tee-
ken gewaarmerkte blauwe
gloeilampjes in beschikbare
zaklantaarns in de open lucht
worden toegelaten.
Met nadruk wordt men er op ge
wezen, dat voetgangerslantaarns
welke niet in overeenstemming
zijn met de voorschriften der ver
ordening of welke in strijd daar
mee worden gebruikt, in beslag
genomen en verbeurd verklaard
kunnen worden.
Indijkingswerk in Zuidholland.
- Gistermiddag is een begin gemaakt
met de indijking van den ouden Bos
polder onder de gemeenten Ridder
kerk en Hendrik Ido Ambacht. Het,
werk zal in werkverschaffing wor
den uitgevoerd en zal gedurende een
jaar aan honderd werkloozen werk
verschaffen. Door het indijken van
den polder, thans hoofdzakelijk uit
griendland bestaande, worden 80 ha.
vruchtbaar wei- en bouwland ge-
In de schoonheidssalon:
Ach meneer, geeft U me m'n
vorig uiterlijk maar weer terug. Mijn
man herkent me zoo niet meer.
DOOR DENIS MACKA1L.
6)
Toen hij de badkamer weer uit
kwam, stond Lush er warempel
nog!
„Wat heb je Lush?" vroeg hij
eenigszins bruusk. „Is er iets?"
„Neemt u mij niet kwalijk, mijn
heer", begon Lush. Dit was een
slecht begin, duidende op een of an
der onwelkom nieuws en er ver
scheen een frons op Jim's gelaat.
„Nu, wat is er?"
„Neemt u mij -niet kwalijk, mijn
heer, maar een jonge dame heeft
naar u gevraagd, terwijl u uit was".
Dit bericht was van zoo ongewo-
nen aard in Jim's onschuldig vrijge-
zellenleven, dat de frons plaats
maakte voor een uitdrukking van
verbazing, die Lush scheen aan te
moedigen voort te gaan.
„Ongeveer drie kwartier geleden
mijnheer. Zij wilde haar naam niet
noemen. Keurig gekleed, mijnheer.
Zij zei, dat u haar niet verwachtte,
en wilde binnenkomen en wachten
tot u thuis kwam. Ik had haar nooit
eerder gezien, mijnheer, dat begrijpt
-i, en ik wist niet wat u in zoo'n ge
val-zou wenschen, dat ik deed".
„Jong, keurig gekleed", mompel
de Jim, en vervolgens tot Lush: „Ik
hoop, dat je haar op een net,te ma
nier hebt- afgepoeierd, Lush. Ik ver
wachtte zeer zeker geen damesbe
zoek".
„Dat is nu juist de moeilijkheid,
mijnheer", antwoordde Lush. „U
zult het mij, hoop ik, niet kwalijk
nemen, maar zij wilde niet weg
gaan".
„Nu heb je toen de politie moeten
roepen?" vroeg Jim, die het grap
pig vond, voor het eerst een ver
bouwereerde uitdrukking op Lush'
gezicht te zien. Toch scheen het op
peren van politiehulp niet de oor
zaak te zijn van Lush' toenemende
verlegenheid.
„Neen, mijnheer", antwoordde hij.
„Ik moet toegeven, dat dit idee niet
bij mij is opgekomen".
„Hoe ben je haar dan kwijt ge
raakt?"
„Ik ben haar niet kwijt geraakt".
„Neen?"
„Neen, mijnheer. Zij bevindt zich
op het oogenblik in uw zitkamer"
„Wat?" Jim keerde zich met een
ruk om en keek naar de deur van
de zitkamer, alsof die het raadsel
achtig geval kon verklaren.
„Ja, mijnheer", vervolgde Lush,
„en zij vroeg mij thee voor haar te
zetten".
De uitdrukking van Lush' gezicht
toen hij deze mededeeling deed, was
zoo pathetisch, dat Jim, die langza
merhand weer in betere stemming
was geraakt, in lachen uitbarstte.
Zijn onbekende bezoekster had
dit blijkbaar gehoord, want een
sympathieke vrouwelijke stem deecs
zich uit de zitkamer hooren. „Ben
jij dat, Jim? Waarom kom je nier
binnen?"
Jim wendde zich naar Lush, doch
deze had zich uit de voeten ge
maakt.
Toen hij zich weer omdraaide om
naar de zitkamer te gaan, bedacht
hij, dat het toch maar goed was ge
weest, dat hij zoo juist zijn haar had
geborsteld.
IV.
Jim's zitkamer, tevens eet-, stu
deer- en kaartkamer, was gezellig
en smaakvol gemeubileerd. Er
stonden onder andere een salon-
vleugel, een zeer groote canapé, een
aantal clubfauteuils, die wel schenen
gemaakt voor kamerolifanten en
een groote hoeveelheid boeken in
door glas afgesloten boekenkasten,
terwijl aan de muren eenige etsen
hingen.
In een van deze fauteuils zat op
dit moment een allerliefst schep
seltje, dat kordate pogingen deed
een sigaret te rooken, welke zij bij
Jim's binnenkomen met blijkbare
opluchting en niet vermoede nauw
keurigheid in den open haard mik
te.
„Nu, jij bent ook een heelen tijd
weggebleven", was haar eerste op
merking.
„Als ik had geweten, dat jij zou
komen begon Jim, onderwijl
zich afvragend hoe men dit bezoek
uit een conventioneel oogpunt zou
opnemen.
„Als je had geweten, dat ik zou
komen", viel het lieve schepsel hem
in de rede, „zou je wel gezorgd heb--
ben, dat je wat bij de thee te pre
senteeren had. Hoor eens Jim, ik
ben wel jong, maar niet zoo naïef
als jij misschien denkt, en je kunt
er zeker van zijn, dat ik niet in je
klooster, of hoe je het hier noemt,
zou binnengedrongen zijn, als ik daar
geen goede reden voor had. Dus
kijk eens een beetje meer opge
wekt nu je mij weer ziet. Je hoeft
nog heusch niet hierom te trouwen,
weet je".
„Dat is het niet, Mary. Ik ben al
tijd bereid mijn plicht te doen, wat
het ook moge kosten, en natuurlijk
ben ik erg blij je hier te zien; al
leen hoop ik dat Lush niet al te on
hebbelijk was, toen hij probeerde te
beletten binnen te komen, maar zie
je
„Natuurlijk zie ik dat. Ik weet
heel goed dat vrouwelijke bezoe
kers van deze flats geschandvlekt
zijn en dat mijn reputatie voorgoed
naar de maan is. En Lush was heel
voorkomend. Hij had niet vaderlij
ker kunnen zijn, als maar, dat is
waar ook. Vaders!"
„Wat is er met vaders?" vroeg
Jim.
„Nu, vader,dan. Mijn vader in
dit geval. Hij kwam vandaag thuis
lunchen".
„Daar steek toch geen kwaad
in?", vroeg Jim weer. „Het is toch
zijn huis niet waar?"
„Houd je mond, Jim! Wacht even.
Vader kwam vandaag -uit de stad
thuis om te lunchen en na de lunch
zei hij, dat hij eens met mij wilde
praten. Het was de manier, waarop
hij het zei, weet je. Natuurlijk dacht
ik, dat ik iets heel ergs gedaan had,
zender dat ik het wist. Zelfs de huls
knecht keek mij meewarig aan".
Jim's gelaatsuitdrukking toonde
zijn ongenoegen bij het hooren van
die mededeeling omtrent den huis
knecht, hetgeen zijn bezoekster niet
ontging.
„Nu, ga maar door", zei hij. „Wat
toen?"
„Toen gingen wij naar vader's
studeerkamer en na heel veel ge
peuter aan zijn sigaar, zei hij ten
laatste, dat hij wenschte dat ik mijn
omgang met jou zou staken en dat
ik er voor moest zorgen^ dat je ook
niet meer bij ons genoodigd werd".
„Deze houding wordt zoo lang
zamerhand tot een gewoonte in jouw
familie, Mary", zei Jim „Het is pre
cies hetzelfde wat jij mij verleden
Vrijdag hebt gezegd en'sindsdien heb
ik geprobeerd, mij daaraan te hóu
den en nu herinner ik mij op
eens, dat jij beweerde nooit meer
tegen mij te zullen spreken".
„Beste Jim, het is heel wat an
ders, als ik je zeg op te hoepelen en
voortaan weg te blijven, omdat je
mij steeds
„Een huwelijksaanzoek doet?" op
perde Jim.
„Ja, dat schijn je niet te kunnen
nalaten. Maar zooals ik zei, dat is
heel wat anders, dan dat vader
zegt, dat ik oude vrienden moet la
ten schieten heel wat anders.
Daar ga ik niet mee accoord. Ik
kwam natuurlijk regelrecht hier
heen om te kijken of je thuis was,
of althans, na eerst mijn modiste te
heben bezocht. Ik wil precies we
ten, wat hier achter steekt".
Haar oogen schoten vlammen en
vastberadenheid sprak uit iederen
trek.'
„Nu Mary", begon Jim, „het blijkt
dat je vader mij ditmaal een goe
den dienst heeft bewezen Een
waarschuwende blik in Mary's
oogen deed hem haastig terugkee-
ren van het sentimenteele pad,
waarop hij zich had willen begeven
en vervolgde: „Maar je zei, dat hij
zoo bijzonder op mij gesteld was en
altijd vroeg waarom je niet meer
van zulke aardige jongelui bij je
thuis vroeg. Ik snap er niets van,
ik
(Wordt vervolgd).