WAT NU? „Beroepsinbrekers" van 12 en 14 jaar. Lichtgevende en witte verf voor de huis nummers. Ongebanderolleerd vet verkocht. Radioluistervergunning Buisje bij montage ontploft. Voetgangerslantaarns. Glimlachje. FEUILLETON ALEXIA ARS CHE COURANT VAN ZATERDAG 11 JANUARI 1941, 53 inbraken in anderhalf jaar. Door de aanhouding te Den Haag van drie jongens, resp. 12, 14 en li jaar oud, zijn niet minder dan 53 inbraken, die gedurende de laatste anderhalf jaar in Den Haag zijn ge pleegd, tot klaarheid gebracht. Zaterdagavond j.l. hoorde de chef van het filiaal van de firma Albert Hein in de Abrikozenstraat, in den winkel gestommel. Dit kwam ver dacht voor, zoodat hij een onder zoek instelde. Hij vond na eenige zoeken onder een toonbank en ver scholen achter enkele fietsen twee jongens, waarop hij de politie waar schuwde. Het bleken te zijn de 12- jarige schooljongen J. H. en de 14-jarige loopjongen G. van E. Op het hoofdbureau werden de jongens duchtig ondervraagd, met het gevolg dat Zondagmorgen een derde jongen kon worden, aange houden, de 14-jarige L. H., een broertje van de 12-jarige. Het onderzoek bracht het ont stellend feit aan het licht, dat men, door de aanhouding van deze drie jongens, de hand had gelegd op de daders van niet minder dan 53 in braken, gepleegd sedert Juni 1939. Hierbij bleek, dat zij het vooral gemunt hadden op kantoren en winkels, waar zij geld en snoeperij buitmaakten. Over het algemeen gaat het om kleine bedragen, doch ernstig is het groote aantal inbra ken dat zij hebben gepleegd. Het geburde wel, dat zij drie inbraken op een avond pleegden. De jongens zijn als slachtoffers van het milieu te beschouwen. De twee broertjes stonden onder toezicht van een ge zinsvoogd, waarover zij bij het ver hoor spraken als „de landvoogd", doch ook dit heeft weinig geholpen. Helpt de posi! Aan den eenige weken geleden verschenen oproep, om door het aan brengen van in de duisternis goed zichtbare huisnummers de post te helpen, wordt in toenemende mate gehoor gegeven. De bestellers wor den hierdoor in hun thans bij duis ternis zoo moeilijk geworden taak geledelijk tegemoetgekomen. Het is echter zaak niets aan het officieele huisnummer te veranderen, maar een tweede duidelijk wit op zwart ge schilderd huisnummer aan te bren gen. Bij huizen met een voortuintje kan het tweede, witte huisnummer het beste aan het buitenhek of op de buitenmuur worden aangebracht. Als het, op maanlooze avonden en bij bedekte lucht, aardedonker is, zijn zelfs wit geschilderde huisnummers nog moeilijk te vinden. Wie het daarom goed met den brievenbestel ler meent, brenge zijn verduiste- ringshuisnummer aan met „lichtge vende verf". Dan kan de post u zeker altijd vinden. En dat is tenslotte ook u w belang. DOOR GASVERSTIKKING OM HET LEVEN GEKOMEN. Een 20-jarige buffetjuffrouw, wo nende in de Korte Leidschedwars- straat te Amsterdam, is op wel zeer tragische 'wijze om het leven geko men. Naar alle waarschijnlijkheid ts het meisje gisteravond naar bed gegaan, terwijl het gaskraantje in haar kamer brandde. Het kacheltje werkt op een muntmeter en ver moedelijk is het in den loop van den nacht uitgegaan. Toen vanochtend vroeg een andere huisbewoner een nieuw muntstuk in den meter stak, stroomde het gas de kamer in. Het meisje, dat bedwelmd raakte, ia niet meer tot bewustzijn gekomen. J - I „JONG GELEERD, OUD GEDAAN!"het schaatsenrijden is een sport voor jong en oud. Een 81-jarige dame trekt op een der banen te Amsterdam met haar kleinkind een baantje. (Polygoon). Zes arrestaties. In samenwerking met de Amster- damsche recherche heeft de Zaan- damsche politie een zestal arresta ties verricht terzake van sluikhan del in ongebanderolleerd vet en hiermede verband houdende over treding van de prijzenbeschikking 1940 1, vervoeren van vet zonder geleidebiljet, verkóopen zonder toe wijzing van de zuivelcentrale en tenslotte ontduiken van de accijn zen, omdat het ongebanderolleerd verkocht werd. Onder de arrestanten bevindt zich een veertigjarige bedrijfsleider V. en een N. V. te Zaandam, die zich toelegt op de fabricage van z.g. technische vetten. Het artikel, dat in pondspakken en in den handel gebracht werd, werd getrokken uit beenderen. Vooral paardenvet werd in onge- raffineerden staat in den handel ge bracht en vond gretig aftrek bij tal- loozen. Dit blijkt uit de talrijke arrestaties. Elk der arrestanten was weder- verkooper, zoodat inderdaad van een wijdvertakt complot gesproken mag worden, ook al omdat niet al leen Zaandammers, maar ook Wor- roerveerders en Amsterdammers zich met den handel bezig hielden. De zuivelcentrale is thans in de zaak gemoeid, terwijl het onder zoek nog wordt voortgezet. Ongeveer 1500 pond ongebande rolleerd vet werd reeds achterhaald. Ook een baal suiker werd ontdekt. De herkomst hiervan wordt nog on derzocht. De inzendingstermijn is verlengd. Het is niet mogelijk gebleken de huis-aan-huis-bezorging van het aangifteformulier voor een radio- ontvangrinchting zoo tijdig te doen plaats hebben, dat iedere luisteraar aan de verplichting tot aangifte vóór 15 Januari kan voldoen. In verband hiermede wordt voor hen, die de circulaire nog niet hebben ontvangen, de da tum waarop de inzending van het aangifteformulier moet plaats hebben, nader vastgesteld op Maandag 27 Januari a.s. Iedere luisteraar blijft echter ver plicht om na ontvangst der circu laire het aangifteformulier onver wijld in te zenden. NA DE INGEBRUIKNEMING van het nieuwe opleidingsschip schip „Pollux" te Amsterdam is de commandeur met zijn jongens hard aan het werk gegaan, om in de opleiding geen vertraging te doen ontstaan. Twaalf uuretenstijd! (Polygoon). MIDDELBURG WERKT AAN DEN WEDEROPBOUW. Aan de nood- winkels is de meeste zorg besteed, zoodat zij het stadsbeeld niet ontsieren. (Polygoon). NU VELE GEMEENTEBUSSEN op houtgas rijden, is de nieuwste verschijning in de hoofdstad de houttram, welke regelmatig de balken naar de garage vervoert, alwaar het hout verwerkt wordt voor de generatoren. (Holland). Jongen gedood. Gisteravond is in een woning aan de Resedastraat te Rotterdam een ernstig ongeluk gebeurd. De 13-ja- rige J. Malle had een dichtge schroefd buisje gevonden en mee naar huis genomen. In de ouder lijke woning aan de Resedastraa 44 probeerde hij het gisteravond te demonteeren. Hierbij ontplofte het met een hevigen slag. De knaap was terstond dood. Zijn moeder, de 50-jarige J. Malie—de Jonge, die zich in dezelf de kamer bevond sloeg door de kracht van de ontploffing tegen den grond en liep hierdoor schaaf wonden op. De geneeskundige dienst vervoer de de gewonde en het deerlijk ver minkte lijk van het slachtoffer naar het Zuiderziekenhuis. Hier Is de vrouw ter verpleging opgeno men. In de woning werd ernstige scha de aangericht. I. L. B.-lampen worden verplicht. De Nederlandsche gloeilampen industrie heeft deze week een zeer groot aantal door de rijksinspectie luchtbeschermingsdienst goedge keurde blauwe gloeilampjes voor zaklantaarns in den handel ge bracht. Deze blauwe lampjes, welke van 't goedkeuringsteeken I. L. B. zijn voorzien en voor de gebruike lijke spanningen worden vervaar digd, mogen in iedere beschikbare passende zaklantaarn in de open lucht worden toegepast, mits wordt zorggedragen, dat het licht daar van niet naar boven schijnt en andere deelnemers van het verkeer er niet door worden verblind, al dus deelt de rijksinspecteur voor de bescherming van de bevolking tegen luchtaanvallen mede. In verband hiermede kan na 15 Januari slechts het gebrui ken van door de rijksinspectie luchtbescherming goedgekeur de en als zoodanig met het I. L. B.-teken gewaarmerkte voetgangerslantaarns van bij zondere constructie, dan wel het gebruik van door de rijks inspectie goedgekeurde en als zoodanig met het I. L. B.-tee- ken gewaarmerkte blauwe gloeilampjes in beschikbare zaklantaarns in de open lucht worden toegelaten. Met nadruk wordt men er op ge wezen, dat voetgangerslantaarns welke niet in overeenstemming zijn met de voorschriften der ver ordening of welke in strijd daar mee worden gebruikt, in beslag genomen en verbeurd verklaard kunnen worden. Indijkingswerk in Zuidholland. - Gistermiddag is een begin gemaakt met de indijking van den ouden Bos polder onder de gemeenten Ridder kerk en Hendrik Ido Ambacht. Het, werk zal in werkverschaffing wor den uitgevoerd en zal gedurende een jaar aan honderd werkloozen werk verschaffen. Door het indijken van den polder, thans hoofdzakelijk uit griendland bestaande, worden 80 ha. vruchtbaar wei- en bouwland ge- In de schoonheidssalon: Ach meneer, geeft U me m'n vorig uiterlijk maar weer terug. Mijn man herkent me zoo niet meer. DOOR DENIS MACKA1L. 6) Toen hij de badkamer weer uit kwam, stond Lush er warempel nog! „Wat heb je Lush?" vroeg hij eenigszins bruusk. „Is er iets?" „Neemt u mij niet kwalijk, mijn heer", begon Lush. Dit was een slecht begin, duidende op een of an der onwelkom nieuws en er ver scheen een frons op Jim's gelaat. „Nu, wat is er?" „Neemt u mij -niet kwalijk, mijn heer, maar een jonge dame heeft naar u gevraagd, terwijl u uit was". Dit bericht was van zoo ongewo- nen aard in Jim's onschuldig vrijge- zellenleven, dat de frons plaats maakte voor een uitdrukking van verbazing, die Lush scheen aan te moedigen voort te gaan. „Ongeveer drie kwartier geleden mijnheer. Zij wilde haar naam niet noemen. Keurig gekleed, mijnheer. Zij zei, dat u haar niet verwachtte, en wilde binnenkomen en wachten tot u thuis kwam. Ik had haar nooit eerder gezien, mijnheer, dat begrijpt -i, en ik wist niet wat u in zoo'n ge val-zou wenschen, dat ik deed". „Jong, keurig gekleed", mompel de Jim, en vervolgens tot Lush: „Ik hoop, dat je haar op een net,te ma nier hebt- afgepoeierd, Lush. Ik ver wachtte zeer zeker geen damesbe zoek". „Dat is nu juist de moeilijkheid, mijnheer", antwoordde Lush. „U zult het mij, hoop ik, niet kwalijk nemen, maar zij wilde niet weg gaan". „Nu heb je toen de politie moeten roepen?" vroeg Jim, die het grap pig vond, voor het eerst een ver bouwereerde uitdrukking op Lush' gezicht te zien. Toch scheen het op peren van politiehulp niet de oor zaak te zijn van Lush' toenemende verlegenheid. „Neen, mijnheer", antwoordde hij. „Ik moet toegeven, dat dit idee niet bij mij is opgekomen". „Hoe ben je haar dan kwijt ge raakt?" „Ik ben haar niet kwijt geraakt". „Neen?" „Neen, mijnheer. Zij bevindt zich op het oogenblik in uw zitkamer" „Wat?" Jim keerde zich met een ruk om en keek naar de deur van de zitkamer, alsof die het raadsel achtig geval kon verklaren. „Ja, mijnheer", vervolgde Lush, „en zij vroeg mij thee voor haar te zetten". De uitdrukking van Lush' gezicht toen hij deze mededeeling deed, was zoo pathetisch, dat Jim, die langza merhand weer in betere stemming was geraakt, in lachen uitbarstte. Zijn onbekende bezoekster had dit blijkbaar gehoord, want een sympathieke vrouwelijke stem deecs zich uit de zitkamer hooren. „Ben jij dat, Jim? Waarom kom je nier binnen?" Jim wendde zich naar Lush, doch deze had zich uit de voeten ge maakt. Toen hij zich weer omdraaide om naar de zitkamer te gaan, bedacht hij, dat het toch maar goed was ge weest, dat hij zoo juist zijn haar had geborsteld. IV. Jim's zitkamer, tevens eet-, stu deer- en kaartkamer, was gezellig en smaakvol gemeubileerd. Er stonden onder andere een salon- vleugel, een zeer groote canapé, een aantal clubfauteuils, die wel schenen gemaakt voor kamerolifanten en een groote hoeveelheid boeken in door glas afgesloten boekenkasten, terwijl aan de muren eenige etsen hingen. In een van deze fauteuils zat op dit moment een allerliefst schep seltje, dat kordate pogingen deed een sigaret te rooken, welke zij bij Jim's binnenkomen met blijkbare opluchting en niet vermoede nauw keurigheid in den open haard mik te. „Nu, jij bent ook een heelen tijd weggebleven", was haar eerste op merking. „Als ik had geweten, dat jij zou komen begon Jim, onderwijl zich afvragend hoe men dit bezoek uit een conventioneel oogpunt zou opnemen. „Als je had geweten, dat ik zou komen", viel het lieve schepsel hem in de rede, „zou je wel gezorgd heb-- ben, dat je wat bij de thee te pre senteeren had. Hoor eens Jim, ik ben wel jong, maar niet zoo naïef als jij misschien denkt, en je kunt er zeker van zijn, dat ik niet in je klooster, of hoe je het hier noemt, zou binnengedrongen zijn, als ik daar geen goede reden voor had. Dus kijk eens een beetje meer opge wekt nu je mij weer ziet. Je hoeft nog heusch niet hierom te trouwen, weet je". „Dat is het niet, Mary. Ik ben al tijd bereid mijn plicht te doen, wat het ook moge kosten, en natuurlijk ben ik erg blij je hier te zien; al leen hoop ik dat Lush niet al te on hebbelijk was, toen hij probeerde te beletten binnen te komen, maar zie je „Natuurlijk zie ik dat. Ik weet heel goed dat vrouwelijke bezoe kers van deze flats geschandvlekt zijn en dat mijn reputatie voorgoed naar de maan is. En Lush was heel voorkomend. Hij had niet vaderlij ker kunnen zijn, als maar, dat is waar ook. Vaders!" „Wat is er met vaders?" vroeg Jim. „Nu, vader,dan. Mijn vader in dit geval. Hij kwam vandaag thuis lunchen". „Daar steek toch geen kwaad in?", vroeg Jim weer. „Het is toch zijn huis niet waar?" „Houd je mond, Jim! Wacht even. Vader kwam vandaag -uit de stad thuis om te lunchen en na de lunch zei hij, dat hij eens met mij wilde praten. Het was de manier, waarop hij het zei, weet je. Natuurlijk dacht ik, dat ik iets heel ergs gedaan had, zender dat ik het wist. Zelfs de huls knecht keek mij meewarig aan". Jim's gelaatsuitdrukking toonde zijn ongenoegen bij het hooren van die mededeeling omtrent den huis knecht, hetgeen zijn bezoekster niet ontging. „Nu, ga maar door", zei hij. „Wat toen?" „Toen gingen wij naar vader's studeerkamer en na heel veel ge peuter aan zijn sigaar, zei hij ten laatste, dat hij wenschte dat ik mijn omgang met jou zou staken en dat ik er voor moest zorgen^ dat je ook niet meer bij ons genoodigd werd". „Deze houding wordt zoo lang zamerhand tot een gewoonte in jouw familie, Mary", zei Jim „Het is pre cies hetzelfde wat jij mij verleden Vrijdag hebt gezegd en'sindsdien heb ik geprobeerd, mij daaraan te hóu den en nu herinner ik mij op eens, dat jij beweerde nooit meer tegen mij te zullen spreken". „Beste Jim, het is heel wat an ders, als ik je zeg op te hoepelen en voortaan weg te blijven, omdat je mij steeds „Een huwelijksaanzoek doet?" op perde Jim. „Ja, dat schijn je niet te kunnen nalaten. Maar zooals ik zei, dat is heel wat anders, dan dat vader zegt, dat ik oude vrienden moet la ten schieten heel wat anders. Daar ga ik niet mee accoord. Ik kwam natuurlijk regelrecht hier heen om te kijken of je thuis was, of althans, na eerst mijn modiste te heben bezocht. Ik wil precies we ten, wat hier achter steekt". Haar oogen schoten vlammen en vastberadenheid sprak uit iederen trek.' „Nu Mary", begon Jim, „het blijkt dat je vader mij ditmaal een goe den dienst heeft bewezen Een waarschuwende blik in Mary's oogen deed hem haastig terugkee- ren van het sentimenteele pad, waarop hij zich had willen begeven en vervolgde: „Maar je zei, dat hij zoo bijzonder op mij gesteld was en altijd vroeg waarom je niet meer van zulke aardige jongelui bij je thuis vroeg. Ik snap er niets van, ik (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1941 | | pagina 7