WAT N U?
EEN MERKWAARDIGE VERZAMELING
HAARLEM'S FELEFOONMUSEUM
door particulier ingericht.
Opleggen van prestaties
wegens vijandelijke
handelingen.
FEUILLETON
f
^P^Neus verstopt?
Vicks Va-tro-nol,
2
Een hoekje van het museum van den heer Broos. Bjj honderden staan
de telefoontoestellen in de lange kasten.
Schadevergoeding
en „SUhneleiatung".
Het Verordeningenblad bevat
een verordening, houdende voor
schriften betreffende repressies
tegen vijandelijke handelingen,
welke zich tegen de belangen
van de Duitsche bezettingstroe
pen richten.
Artikel 1. Ter zake van hande
lingen, welke na 25 Mei 1940 zijn
geschied of geschieden, en welke
tegen belangen van het Duitsche volk
of van het Groot-Duitsche rijk zijn
gericht, of welke de openbare orde
of het openbare leven in het onder
de bescherming van de Duitsche
troepen staande Nederlandsche ge
bied zouden kunnen verstoren, kan
een verplichting tot vergoeding van
schade en een zoengeld (Sühneleis-
tung) worden opgelegd.
(1) Aan personen of vereenigin-
gen (stichtingen), die zoodanige han
delingen billijken of bevorderen of
van wie mag worden aangenomen,
dat zij die handelingen billijken of
bevorderen.
(2) Aan gemeenten, binnen welker
gebied zoodanige handelingen zijn
geschied.
Artikel 2. (1) Opgelegd kun
nen worden persoonlijke, geldelijke
of zakelijke prestaties.
(2) Wordt een persoonlijke pres
tatie opgelegd, dan kan degene die
daartoe gehouden is, zich bij het
volbrengen daarvan niet dan met
toestemming van de in artikel 4 ge
noemde autoriteit laten vervangen.
Artikel 3. Wordt aan meer
dere personen of vereenigingen
(stichtingen) een prestatie opgelegd,
zoo zijn deze hoofdelijk aansprake
lijk.
Artikel 4. Prestaties, als be
doeld in deze verordening, worden
door den rijkscommissaris voor het
bezette Nederlandsche gebied (com
missaris-generaal voor de openbare
veiligheid) bij schriftelijke beschik
king opgelegd.
Artikels. (1) Voorzooverin
bepaalde gevallen niet anders wordt
bepaald, vindt de tenuitvoerlegging
der beschikking plaats overeenkom
stig de bepalingen van het Wetboek
van burgerlijke rechtsvordering, de
beschikking wordt ten deze gelijk
gesteld met een vonnis in execu-
torialen vorm.
(2) Wordt aan de verplichting niet
binnen den vastgestelden tijd vol
daan, zoo kan de betrokkene daartoe
door middel van lijfsdwang. (Haft),
worden genoopt.
(3) Is een verplichting opgelegd
aan een vereeniging (stichting), dan
worden de personen, tegen wie zich
de bedreiging met lijfsdwang richt,
in de beschikking genoemd.
(4) De lijfsdwang wordt ten uit
voer gelegd door de Duitsche politie.
Artikel 6. Beschikkingen op
grond van deze verordening hebben
voorrang boven die, welke voort
vloeien uit de verordening no. 33/'40
betreffende het verbeurdverklaren
van vermogens.
Artikel 7. Deze verordening
treedt in werking op den dag harer
afkondiging.
Een verklaring.
Van bevoegde Duitsche zijde is het
A. N. P. naar aanleiding van boven
staande verorending de volgende
verklaring verstrekt:
„Deze verordening richt zich geens
zins tegen de Nederlandsche bevol
king als zoodanig en zeker niet tegen
de overwegende meerderheid van de
bevolking. Alle ervaringen en waar
nemingen, die in de afgeloopen
maanden hier konden worden ge
maakt, hebben aangetoond, dat op
z n minst 4/5 van het Nederlandsche
DOOR DENIS MACKAIL.
9)
Zij had het een vervelenden mid
dag gvonden. De gezelschapsdame
had verschillende gasten aan haar
voorgesteld, zonder hun namen te
noemen en zij had niet erg best met
hen kunnen opschieten. Zij waren
öf zoo verlegen, dat zij direct weer
verdwenen, óf zij maakten haar ver
legen door hun al te oprecht ge
meende complimenten. Neen, zij was
stellig van plan, nooit weer naar
Lady Plater's thé-dansants te gaan,
dacht zij bij zichzelf.
Onder deze omstandigheden ont
moetten Jim Grant en Mary Steele
elkaar voor de eerste maal. Op het
zelfde oogenblik dat Jim's hart weer
begon te kloppen, hield de gramo-
foon op en als door een wonder
kreeg de gezelschapsdame hem in
het oog en stelde hem aan Mary
Steele voor. Het is niet te verwon
deren, dat zij elkaar interessant von
den en zij brachten de rest van den
middag in elkanders gezelschap
door, onder het genot van biscuits
en gerstewater (Lady Plater wist
dat de jongelui eigenlijk alleen
maar voor het dansen kwamen en
maakte daarom nooit veel werk van
volk wenschen in rust en orde hun
normale bezigheden voort te zetten
en daarbij streeft naar een zoo cor
rect mogelijke, ten deele zelfs vriend
schappelijke verhouding jegens de
Duitsche troepen en de Duitsche be
zettingsautoriteiten. Dit geldt met
name voor de breede massa's van de
arbeiders, van de kleine beambten
en van de boerenbevolking. Al deze
menschen hebben er begrip voor
getoond en weten het te waardeeren,
dat zij door de Duitschers niet als
bewoners van een veroverd land,
maar als leden van een stam- en ras
verwant bevriend nabuurvolk en als
een van de waardevolste bestand-
deelen van de Germaansche volke-
renfamilie worden beschouwd. Daar
komt nog bij, dat talrijke personen
uit de zooeven genoemde bevolkings
groepen reeds' persoonlijk ervaren
hebben, dat men ook aan Duitschen
kant beoogt bepaalde sociale instel
lingen, die in Duitschland reeds
gemeen goed zijn geworden, ook den
breeden massa's der Nederlandsche
bevolking ten goede te doen komen.
Het openstellen van uitgebreide
nieuwe afzetmogelijkheden voor den
Nederlandschen landbouw, de ver
lichting of opheffing der grensbe
palingen, de bestrijding van de
werkloosheid, de instelling van
„Vreugde en Arbeid", het parool
„schoonheid van den arbeid", invoe
ring van een arbeidsvacantie en
sociale reuzenprestaties als die van
het winterhulpwerk zijn in deze
kringen, die immers meestal niet tot
de welgestelden kunnen worden
gerekend en grootendeels met kleine
inkomens moeten huishouden, met
groote belangstelling, ja veelal met
vreugde begroet.
Aan den anderen kant echter zijn
er bepaalde kringen, die zich erge
ren, dat hun zoo dikwijls hier te
lande verkondigde leuze, dat Neder
land zijn heil slechts aan Engelsche
zijde kan zoeken, is weggevallen, of
die zich ergeren, omdat hun econo
mische en financieele winstbron door
de toekomstige ontwikkeling zijn
verstopt, dat in het algemeen een
grendel geschoven is voor de on
begrensde opeenhooping van groote
rijkdommen in de hand van betrek
kelijk kleine kringen, en die deze
ergernis in een ondergrondsche haat-
en leugencampagne tot uitdrukking
brengen. Deze kringen schrikken er
ook niet voor terug anderen door
financieele beloften en door vrees-
aanjaging met gebruikmaking van
de economisch afhankelijke positie
van die anderen of ook op andere
wijze aan te zetten tot verspreiding
van boosaardige geruchten of tot
nog ergere dingen, zooals daden van
terreur of sabotage. In het bijzonder
is het te veroordeelen, dat deze ele
menten zich bij dergelijke tenden
tieuze manoeuvres en praktijken zelf
niet in de voorste lijn wagen, maar
voorzichtig op den achtergrond
blijven en andere lieden de kastanjes
uit het vuur laten halen. Dergelijke
elementen en praktijken wil men
door de bepalingen van de nieuwe
verordening treffen. Deze bepalin
gen beoogen iedereen aan het ver
stand te brengen, dat de Duitsche be
zettingsautoriteiten. wanneer zij zich
eenmaal genoopt zien om in te
grijpen, dan ook niet zullen aarzelen
krachtig toe te slaan. De bedoelde
kringen en elementen kunnen er dan
niet langer op rekenen, dat zij ook
verder op den achtergrond kunnen
blijven staan en anderen, die door
hen zijn opgehitst, voor de gevolgen
van hun praktijken kunnen laten
opdraaien".
„Thee" bleek waardelooze rom
mel. - De Amsterdamsche politie
heeft vier mannen in verzekerde be
waring gesteld, Wegens oplichting of
medeplichtigheid daaraan van een
bedrag van 100. De mannen hadden
een kist, waar z.g. thee in zat, voor
het geld verkocht aan een ham
steraar. Toen deze de kist opende,
bleek ze houtwol en kolengruis te
bevatten.
de versnaperingen).
Mary had blijkbaar met haar va
der over de ontmoeting met Jim ge
sproken, want kort daarop werd hij
in het huis van Mary's vader, Met
calfe Steele, te dineeren gevraagd.
Het diner in Steele's groot en lee-
lijk huis, aan de Noordzijde van het
park, was lekker maar vervelend
geweest, en Jim had weinig gele
genheid gehad met Mary te praten:
doch van dat oogenblik af was de
omgang tusschen hen meer en meer
vriendschappelijk geworden, het
geen de oude heer Steele blijkbaar
met welgevallen had aanschouwd.
Hij was weduwnaar, had geen an
dere kinderen en scheen met groot
succes in de City werkzaam te zijn,
zoodat men mocht aannemen dat
Mary een goede partij zou zijn. Doch
waarschijnlijk had geen van bei
den hier ooit over nagedacht en
hun omgang was een volmaakte
idylle zonder eenige materialistische
bijgedachten.
Jim had haar in het begin var.
1917 ten huwelijk gevraagd en had
zijn aanzoek bij allerlei gelegenhe
den en in vele vormen herhaald,
doch Mary had steeds „Neen" ge
zegd en als Jim haar vroeg of er
iemand anders was, had zij even
eens ontkennend geantwoord.
„Houd je dan niet van mij?" had
Jim gevraagd. „Jawel", zei Mary
dan, „heel veel zelfs, maar D«
„maar" was de vloek van Jim's
bestaan. Het raadsel van de Sphinx
en de kwadratuur van den cirkel
Rrringgg
Het belletje tingelt, doordrin
gend, luid, nadrukkelijk. Ge pakt
den hoorn van de haak en luis
tert. Ge zegt „Hallo" of „met
Iksen" en de stem aan de andere
zijde is hoorbaar. Soms is „de
andere" dichtbij, soms honder
den of wel duizenden kilometers
ver weg. Ge spreekt en luistert
en beëindigt het gesprek. En
zelden zult ge meer denken aan
het wonder, dat hier geschiedde,
het wonder van de telefoon, die
afstanden overbrugt en een wed
loop houdt met den tijd.
Maar van het wonder wordt
ge u weer bewust, als ge een
bezoek brengt aan het telefoon
museum, dat een Haarlemmer,
de heer Broos, uit liefhebberij
heeft ingericht.
Het spreken langs een draad heeft
een lange geschiedenis. Het begint
al in de grijze oudheid, in het jaar
968, toen Kung Foo Whing in China
twee bamboehuisjes, met een var
kensblaas, ais membraan, voorzag.
Langs een draad van maximum vijf
tien meter lengte kon men spreken.
De Chineezen in die dagen zullen
vermoedelijk wel ontsteld zijn ge
weest over dit merkwaardig werk
tuig, dat levende stemmen over
bracht. Maar tot een practische toe
passing kwam het niet. Kung Foo
Whing stierf en zijn uitvinding bleef
rusten. Hij had negen eeuwen te
vroeg geleefd. Het duurde tot het jaar
1876, voordat de „verrespreker" wer
kelijkheid werd. Alexander Graham
Bell slaagde erin de moeilijkheden
te overwinnen; hij bereikte hei
€ll!i
Zoo was het vroeger. Na lang
durig slingeren aan den „koffie
molen" kreeg men op den duur
misschien wel eens verbinding. Op
het platteland treft men hier en
daar nog wel zulke toestellen aan.
(Foto's O. H. Ct.)
CONTACTCOMMISSIE
DIERENBESCHERMING.
Zaterdag 11 Januari, zijn op ini
tiatief van het Nederlandsch Jack
London verbond, ten kantore van
de Nederlandsche Vereeniging tot
bescherming van dieren te 's-Gra-
venhage de afgevaardigden van
alle organisaties op het gebied van
dierenbescherming in tweede ver
gadering bijeen gekomen.
Besloten werd een centrale con
tactcommissie voor dierenbescher
ming in te stellen, welke tot taak
zal hebben de bestaande vereeni
gingen nader tot elkander te bren
gen en de samenwerking, welke in
het verleden slechts gevalsgewijze
tot stand kwam, in vaste banen te
leiden. De dagelijksche leiding werd
opgedragen aan een zevental per
sonen, die tezamen 'het uitgestrekte
terrein van de dierenbescherming
beheerschen. Correspondentieadres
voor de centrale contactcommissie
is Roelofsstraat 121, 's-Graverahage,
telefoon 721575.
lieten hem koud. Hij stelde evenmin
belang in zulke belangrijke en tol
nu toe onopgeloste vraagstukken als
wat er met oude scheermesjes ge
beurt, of waarom dames glimlachen
als ze in een autobus plaatsnemen.
Al zulke problemen mochten onop
gelost blijven, als hij maar kon uit
vinden, wat Mary bedoelde met dat
„maar
Alle pogingen, door middel van
een kruisverhoor, het mysterie te
doorgronden, moesten worden opge
geven, daar Mary onveranderlijk
dreigde hem te zullen wegsturen of
hem voor goed uit haar tegen
woordigheid te zullen verbannen.
Zoo stonden dus de zaken. Mary
werd haast Inet den dag mooier en
aantrekkelijker en Jim meer en
meer verliefd, terwijl Metcalfe
Steele, totdat deze plotselinge om
keer in zijn houding plaats vond,
met genoegen de vriendschap gade
sloeg.
VI.
Jim was intusschen in de Port
Club aangekomen, had den heer
Cash daar ontmoet en was met hem
aan tafel gegaan.
De heer Cash, in een beter licht
gezien dan op zijn kantoor mogelijk
was, bleek een man te zijn van een
jaar of vijftig, met een leelijk, maar
vriendelijk gezicht. Hij droeg een
pince-nez aan een lang zwart koord,
dat over een van zijn uitstaande
ooren bengelde en in een kronke
lende guirlande over zijn wit over
hemd hing. Want zooals gewoonlijk.
ideaal, dat iedereen met iedereen op
eiken afstand kan spreken. De tele
foon was geboren.
In ons tegenwoordig dagelijks
leven is de telefoon onmisbaar ge
worden. Er z(jn maar weinig bedrij
ven en instellingen, die zich de luxe
kunnen permitteeren geen telefoon
te hebben. En steeds wordt de tele
foon geperfectlonneerd. Het onhan
dige, onaesthetische, bruin-houten
kastje met de vele draden, kronkels
en versieringen heeft allengs plaats
gemaakt voor het gestroomde, glan
zende salonmeubel van thans, met de
blinkende nummerschijf, den. harmo-
nischen vorm van alle onderdeelen.
Tusschen 1876 en heden ligt de
nieuwe geschiedenis van de telefoon
als gebruiksinstrument en het is
deze historie, die voor u gaat leven,
als ge eens bij den heer Broos te
Haarlem op bezoek gaat.
De heer Broos is een verzamelaar
van bijzondere allure. Hij heeft een
collectie, die er zijn mag, niet alleen
door den omvang, maar ook door wat
er allemaal bijeengebracht is. De
bovenverdiepingen van twee heeren
huizen heeft hij laten verbouwen. Er
is één geheel van gemaakt: een ideale
museumruimte. In lange, moderne
stalen kasten, staan de telefoons in
scher eindelooze rijen.
Er zijn groote en kleine, sierlijke
en ingewikkelde, afschuwelijk ouder-
wetsche met allerlei tierelantijntjes,
knoppen en slingers, en fonkelnieu
we, welke slechts in een interieur met
stalen meubels en glazen tafels tot
hurt recht komen, telefoons met de
vreemdste soorten kiesschijven, met
lampjes, met schakelaars, met lange
gekleurde koorden
De „relikwieën".
Als men een wandeling maakt
langs al deze relikwieën, ver
gaard in lange jaren van zoeken
en speuren in vele landen, ziet
men de ontwikkeling van de
telefoon. Er zijn de oudste appa
raten van de Bell Manufacturing
Company en van de Ericson. Er
zijn gracieuze salontoestellen
waarvan het nikkel blinkt en
het glas flonkert er zijn rare
toestellen, zooals het kistje met
aan den bovenkant een groen
plankje. Men noemde ze „bil-
jardjes". De hoorn werd niet aan
een haak gehangen, maar een
voudig op het biljard gedepo
neerd, waarmede het contact ver
broken was.
Er zijn Amerikaansche apparaten,
men kent ze van de film: een recht
opstaande staaf met een losse hoorn,
welke in een haak wordt opgehan
gen. Er zijn de eerste toestellen,
welke voorzien waren van een kies-
schijf, evenals nu genummerd van
1 tot en met 9.
Van de collectie, welke bijna vijf
honderd apparaten bevat, is de af-
deeling tafeltoestellen, met ongeveer
tweehonderdvijftig a driehonderd
stuks gereed. Het is een stalenkaart
van constructiemethoden Er is b.v.
de afdeeling van de groote steden
als van Amsterdam, Rotterdam, den
Haag. Daar zijn de eerste „koffie
molens", waaraan men langdurig
moest slingeren. Na veel „hallo"-
geroep gelukte het wel eens een te
lefoonjuffrouw aan de lijn te krijgen
en als men veel succes had, kon
men na eenigen tijd met den opge-
roepene spreken. Maar soms ook wei
nietDeze toestellen waren nog
dikwijls open, zoodat het inwendige
te zien is. Van het eene toestel naar
het andere ziet men hoe de netten
werden uitgebreid, steeds nieuwere
vindingen werden toegepast en ook
het model telkens veranderde. Er
wanneer twee mannen voor het
eerst samen dineeren en afspreken
niet in avondtoilet te zullen ko
men, waren de heer Cash en Jim
beiden in smoking verschenen.
Het menu in de Port Club is al
tijd eenvoudig maar uitstekend, en
volgens de clubtraditie, die altijd
gevolgd wordt wanneer een flesch
oude portwijn is besteld, dronken
de heeren maar matig van de roode
wijn die tijdens het diner werd ge
schonken. Toen de clou van het
diner verscheen, bedekt met stof en
spinrag, werd de flesch den heeren
beurtelings voorgehouden, die eer
biedig het hoofd bogen, waarna
Charles, de butler, het vuil van de
flesch veegde, haar ontkurkte en de
glazen met het kostbare vocht vul-
de.
Voordat het diner was afgeloo
pen, bleek het noodig een tweede
fiesch te laten aanrukken, waarvan
de inhoud grootendeels in het glas
van den heer Cash verdween. Jim
had zich bij de eerste flesch niet on
betuigd gelaten en hoewel er stil
zwijgend scheen te zijn overeenge
komen, dat er niet eerder over zijn
zaken zou worden gesproken dan
nadat zij zich in de rooksalon zou
den hebben teruggetrokken, vlotte
het gesprek zoo goed, dat het meer
dan eens voorkwam, dat beiden te
gelijk aan het woord waren. De heer
Cash hield een discours over ver
schillende wijnsoorten en kwam
tenslotte terecht in een monoloog
over eigenaardige en minder beken-
komen de eerste toestellen met een
kiesschijf, daarna de jaren van
steeds intensiever telefoonverkeer
en tenslotte de huidige apparaten.
Ook van plattelandsnetten zijn se
ries bijeen gebracht.
Uit alle landen.
Zooals men wel begrijpt, zijn er
in dit museum niet alleen toestellen
welke in Nederland werden of wor
den gebruikt, maar ook van elders.
Er zijn b.v. Zweedsche apparaten
met de vermelding „Rikstelefon", er
zijn Engelsche, Duitsche, Fransche,
Belgische, Deensche, Noorsche, Ame
rikaansche, Zwitsersche, die alle
weer verschillend van karakter zijn.
Een afdeeling op zich zelf vormt
tenslotte weer de afdeeling wand-
toestellen, welke nog niet compleet
is. In groote kamers zijn deze voor-
loopig bijeengezet: een enorme voor
raad. Alleen het bekijken van deze
toestellen zou al een dag in beslag
nemen.
De heer Broos slaat echter niet al
leen passief zijn kostbaarheden gade.
Hü beoefent ook voor zijn pleizier,
de constructie. Soms bouwt hij een
telefoontoestel om, maakt het pa
KUNST EN WETENSCHAP
DE NEDERLANDSCHE FILM
SPELERS.
Lily Bouwmeester en Jan de
Hartog hebben groote plannen.
Zooals wij reeds berichtten is
eenigen tijd geleden het tooneelge-
zelschap „De Nederlandsche film
spelers", dat onder leiding staat van
Lily Bouwmeester en Jan de Hartog,
opgericht. Een nieuw gezelschap, dat
mogelijk een nieuwe geest in de
Nederlandsche tooneelwereld kan
brengen. De plannen zijn vast om
lijnd en beloven iets.
Op het oogenblik is het gezelschap
druk bezig het laatste tooneelstuk
van Jan de Hartog „De duivel en
juffrouw Honesta" in te studeeren.
Op 24 Jan. a.s. zal de première in
het Metropoolpalace te den Haag
worden gegeven.
De Nederlandsche filmspelers (en
dit blijkt uit hun naam) zijn van
plan Nederlandsche films te maken,
doch de omstandigheden zijn op het
oogenblik niet van dien aard, dat
men hieraan met de zekerheid van
succes kan beginnen. Voorloopig zijn
daarom de filmplannen terzijde ge
schoven en heeft men zich op het
tooneel gericht. Allerminst echter
zijn de bioscopen uitgeschakeld,
want het doel is juist om in de ko
mende maanden een Nederlandsch
tooneelstuk in de Nederlandsche
bioscopen op de planken te bren
gen. En het stuk dat allereerst
gebracht wordt „De duivel en juf
frouw Honesta" is daarom dan ook
gekozen, omdat het dichter bij de
de gewoonten onder verschillende
dieren, waarvan hij zeer goed op de
hoogte scheen. Jim, die hetzelfde
punt van uitgang had, belandde in
een critiek over de maatregelen van
den Generalen Staf gedurende den
corlog, die hij opsmukte met tal-
looze technische details.
Toen tegen tien uur de heer Cash
bij het nabootsen van een vrouwe
lijke mandril een flesch cognac om
wierp, leek hun beiden het oogen
blik gekomen, de zitting op te hef
fen. Er ontstond nog even een moei
lijkheid bij het verlaten van de eet
zaal, omtrent de vraag wie van hen
het eerst door de tamelijk nauwe
deuropening zou gaan en nogmaals
in de rooksalon, toen Jim het kastje
wilde openen, waarin hij een kistje
fijne sigaren had opgeborgen, doch
ten laatste slaagden zij er in een
hoekje van het vrijwel verlaten ver
trek af te zonderen en na een sigaar
aangestoken te hebben, werd het
gesprek op Jim's zaken gebracht.
De mr. Cash, die nu plotseling een
bundel papieren uit zijn zak te voor
schijn haalde, was een geheel ander
wezen dan de persoon die Jim dien
middag had ontmoet. Zijn gezichi
straalde van vriendelijkheid en in
den loop van het gesprek noemde
hij Jim herhaaldelijk „mijn beste
jongen", terwijl hij hem meer dan
eens met zijn hand of het branden
de eind van zijn sigaar op zijn arm
tikte.
Laat echter niemand denken dat
de beide heeren te veel hadden ge-
klaar, b.v. voor een automatisch en
een ander net enz. Zoo levert hij ook
zelf zijn bijdrage voor de historie
van de telefoon.
Sinds 1928 vergaart de heer Broos
nu telefoons. De laatste jaren, met
de steeds moeilijker wordende ver
keersmoeilijkheden, kwam er weinig
meer bij. Doch reeds in dezen vorm
is dit een uniek museum, dat zijns
gelijke niet gauw zal vinden. Want
niet alleen is dat interessant voor
den technicus, voor den vakman,
maar ook voor den leek, die veel
wetenswaardigs leert over een be
langwekkend onderwerp. Aan het
eind van de reis heeft men eenig
idee van een telefoon en men krijgt
weer eenige bewondering voor het
dagelijksche gebruiksmiddel, dat
van een kostbaar luxe-artikel tot een
algemeen nuttig instrument werd.
Het museum is in den tegenwoor-
digen omvang al een afgerond ge
heel. Maar niet zoodra is de oorlog
voorbij, of de heer Broos, zal op
nieuw beginnen met verzamelen.
Zoodat wellicht over enkele jaren
twee heerc"buizen te Haarlem te
'n zullen
Ue ruggegiaat
van elk reclame-plan:
DAGBLAD-RECLAME!
film staat, dan meesta. --j een too
neelstuk het geval is.
Het is een romantisch blijspel over
de zeilvaart uit 1865. Een spannend
kijkspel, waarvan wij den inhoud
zeker niet zullen verraden, maar
waarvan wij kunnen verzekeren dat
het de belangstelling ten volle
waard is. Lily Bouwmeester heeft
hierin een rol, die voor haar ge
knipt is.
Jan de Hartog voert de regie. Het
stuk is levend, spannend en hier en
daar bijna rauw, zonder echter ooit
bruut te zijn. Een stuk waaruit men
de schrijver van „Hollands Glorie"
in iederen regel en iedere zinswen
ding proeft.
Het decor, dat vervaardigd wordt
door C. L. van der Lugt-Melsert be
staat uit de langsdoorsnede van het
achterschip van de bark „Medusa".
Men kan met dit stuk slechts in
de groote steden komen, waar men
beschikking heeft over theaters met
een ruim tooneel. Daarom zal het
gezelschap een tweede stuk, kleiner
van opzet, uitbrengen, waarmee men
ook de kleinere provinciesteden
hoopt te bezoeken.
Enkele druppels Vicks Va-tro-nol
in de neusgaten. Het verwijdert slijm en
geneest de Opgezwollen slijmvliezen. Voor
komt vele verkoudheden, mits tijdig gebruikt
dronken. Niemand, die ooit die
zeldzame port geproefd heeft, zou
zich kunnen voorstellen, dat men
daar ooit te veel van kan drinken.
De nobele vloeistof had slechts hun
hart verwarmd en gevuld met een
levensvreuede. die voor tenminste
een van hen geen andere reden van
bestaan had.
De heer Cash bladerde nu de pa
perassen, die hij uit zijn binnenzak
had gehaald, door, nam hieruit een
lange enveloppe en overhandigde
die aan Jim, met een niet zeer ge
slaagde poging zjjn officieele stem
en houding weer aan te nemen.
„Je ging vanmiddag zoo plotse
ling weg", zei hij, „dat ik geen ge
legenheid had, je dit te geven. Je
overleden oom heeft het bij mijn
firma in bewaring gegeven met in
structies dit na zijn dood aan jou
ter hand te stellen. Ik heb dezen
brief daarom vanavond maar mee
genomen en, beste jongen, als je
hem nu lezen wilt, ga dan gerust je
gang".
„Dank u wel", zei Jim, „maar ik
zal dat maar tot later uitstellen",
waarop hij den brief in zijn zak
stak. De waarheid dient echter ge
zegd te worden, dat Jim eenigszins
moeite had zijn oogen op een be
paald punt te vestigen en het leek
hem verstandig met het bestudee-
ren van dit epistel te wachten, tot
deze tijdelijke afwijking overwon
nen was.
(Wordt vervolgd).