WAT N U? EEN MERKWAARDIGE VERZAMELING HAARLEM'S FELEFOONMUSEUM door particulier ingericht. Opleggen van prestaties wegens vijandelijke handelingen. FEUILLETON f ^P^Neus verstopt? Vicks Va-tro-nol, 2 Een hoekje van het museum van den heer Broos. Bjj honderden staan de telefoontoestellen in de lange kasten. Schadevergoeding en „SUhneleiatung". Het Verordeningenblad bevat een verordening, houdende voor schriften betreffende repressies tegen vijandelijke handelingen, welke zich tegen de belangen van de Duitsche bezettingstroe pen richten. Artikel 1. Ter zake van hande lingen, welke na 25 Mei 1940 zijn geschied of geschieden, en welke tegen belangen van het Duitsche volk of van het Groot-Duitsche rijk zijn gericht, of welke de openbare orde of het openbare leven in het onder de bescherming van de Duitsche troepen staande Nederlandsche ge bied zouden kunnen verstoren, kan een verplichting tot vergoeding van schade en een zoengeld (Sühneleis- tung) worden opgelegd. (1) Aan personen of vereenigin- gen (stichtingen), die zoodanige han delingen billijken of bevorderen of van wie mag worden aangenomen, dat zij die handelingen billijken of bevorderen. (2) Aan gemeenten, binnen welker gebied zoodanige handelingen zijn geschied. Artikel 2. (1) Opgelegd kun nen worden persoonlijke, geldelijke of zakelijke prestaties. (2) Wordt een persoonlijke pres tatie opgelegd, dan kan degene die daartoe gehouden is, zich bij het volbrengen daarvan niet dan met toestemming van de in artikel 4 ge noemde autoriteit laten vervangen. Artikel 3. Wordt aan meer dere personen of vereenigingen (stichtingen) een prestatie opgelegd, zoo zijn deze hoofdelijk aansprake lijk. Artikel 4. Prestaties, als be doeld in deze verordening, worden door den rijkscommissaris voor het bezette Nederlandsche gebied (com missaris-generaal voor de openbare veiligheid) bij schriftelijke beschik king opgelegd. Artikels. (1) Voorzooverin bepaalde gevallen niet anders wordt bepaald, vindt de tenuitvoerlegging der beschikking plaats overeenkom stig de bepalingen van het Wetboek van burgerlijke rechtsvordering, de beschikking wordt ten deze gelijk gesteld met een vonnis in execu- torialen vorm. (2) Wordt aan de verplichting niet binnen den vastgestelden tijd vol daan, zoo kan de betrokkene daartoe door middel van lijfsdwang. (Haft), worden genoopt. (3) Is een verplichting opgelegd aan een vereeniging (stichting), dan worden de personen, tegen wie zich de bedreiging met lijfsdwang richt, in de beschikking genoemd. (4) De lijfsdwang wordt ten uit voer gelegd door de Duitsche politie. Artikel 6. Beschikkingen op grond van deze verordening hebben voorrang boven die, welke voort vloeien uit de verordening no. 33/'40 betreffende het verbeurdverklaren van vermogens. Artikel 7. Deze verordening treedt in werking op den dag harer afkondiging. Een verklaring. Van bevoegde Duitsche zijde is het A. N. P. naar aanleiding van boven staande verorending de volgende verklaring verstrekt: „Deze verordening richt zich geens zins tegen de Nederlandsche bevol king als zoodanig en zeker niet tegen de overwegende meerderheid van de bevolking. Alle ervaringen en waar nemingen, die in de afgeloopen maanden hier konden worden ge maakt, hebben aangetoond, dat op z n minst 4/5 van het Nederlandsche DOOR DENIS MACKAIL. 9) Zij had het een vervelenden mid dag gvonden. De gezelschapsdame had verschillende gasten aan haar voorgesteld, zonder hun namen te noemen en zij had niet erg best met hen kunnen opschieten. Zij waren öf zoo verlegen, dat zij direct weer verdwenen, óf zij maakten haar ver legen door hun al te oprecht ge meende complimenten. Neen, zij was stellig van plan, nooit weer naar Lady Plater's thé-dansants te gaan, dacht zij bij zichzelf. Onder deze omstandigheden ont moetten Jim Grant en Mary Steele elkaar voor de eerste maal. Op het zelfde oogenblik dat Jim's hart weer begon te kloppen, hield de gramo- foon op en als door een wonder kreeg de gezelschapsdame hem in het oog en stelde hem aan Mary Steele voor. Het is niet te verwon deren, dat zij elkaar interessant von den en zij brachten de rest van den middag in elkanders gezelschap door, onder het genot van biscuits en gerstewater (Lady Plater wist dat de jongelui eigenlijk alleen maar voor het dansen kwamen en maakte daarom nooit veel werk van volk wenschen in rust en orde hun normale bezigheden voort te zetten en daarbij streeft naar een zoo cor rect mogelijke, ten deele zelfs vriend schappelijke verhouding jegens de Duitsche troepen en de Duitsche be zettingsautoriteiten. Dit geldt met name voor de breede massa's van de arbeiders, van de kleine beambten en van de boerenbevolking. Al deze menschen hebben er begrip voor getoond en weten het te waardeeren, dat zij door de Duitschers niet als bewoners van een veroverd land, maar als leden van een stam- en ras verwant bevriend nabuurvolk en als een van de waardevolste bestand- deelen van de Germaansche volke- renfamilie worden beschouwd. Daar komt nog bij, dat talrijke personen uit de zooeven genoemde bevolkings groepen reeds' persoonlijk ervaren hebben, dat men ook aan Duitschen kant beoogt bepaalde sociale instel lingen, die in Duitschland reeds gemeen goed zijn geworden, ook den breeden massa's der Nederlandsche bevolking ten goede te doen komen. Het openstellen van uitgebreide nieuwe afzetmogelijkheden voor den Nederlandschen landbouw, de ver lichting of opheffing der grensbe palingen, de bestrijding van de werkloosheid, de instelling van „Vreugde en Arbeid", het parool „schoonheid van den arbeid", invoe ring van een arbeidsvacantie en sociale reuzenprestaties als die van het winterhulpwerk zijn in deze kringen, die immers meestal niet tot de welgestelden kunnen worden gerekend en grootendeels met kleine inkomens moeten huishouden, met groote belangstelling, ja veelal met vreugde begroet. Aan den anderen kant echter zijn er bepaalde kringen, die zich erge ren, dat hun zoo dikwijls hier te lande verkondigde leuze, dat Neder land zijn heil slechts aan Engelsche zijde kan zoeken, is weggevallen, of die zich ergeren, omdat hun econo mische en financieele winstbron door de toekomstige ontwikkeling zijn verstopt, dat in het algemeen een grendel geschoven is voor de on begrensde opeenhooping van groote rijkdommen in de hand van betrek kelijk kleine kringen, en die deze ergernis in een ondergrondsche haat- en leugencampagne tot uitdrukking brengen. Deze kringen schrikken er ook niet voor terug anderen door financieele beloften en door vrees- aanjaging met gebruikmaking van de economisch afhankelijke positie van die anderen of ook op andere wijze aan te zetten tot verspreiding van boosaardige geruchten of tot nog ergere dingen, zooals daden van terreur of sabotage. In het bijzonder is het te veroordeelen, dat deze ele menten zich bij dergelijke tenden tieuze manoeuvres en praktijken zelf niet in de voorste lijn wagen, maar voorzichtig op den achtergrond blijven en andere lieden de kastanjes uit het vuur laten halen. Dergelijke elementen en praktijken wil men door de bepalingen van de nieuwe verordening treffen. Deze bepalin gen beoogen iedereen aan het ver stand te brengen, dat de Duitsche be zettingsautoriteiten. wanneer zij zich eenmaal genoopt zien om in te grijpen, dan ook niet zullen aarzelen krachtig toe te slaan. De bedoelde kringen en elementen kunnen er dan niet langer op rekenen, dat zij ook verder op den achtergrond kunnen blijven staan en anderen, die door hen zijn opgehitst, voor de gevolgen van hun praktijken kunnen laten opdraaien". „Thee" bleek waardelooze rom mel. - De Amsterdamsche politie heeft vier mannen in verzekerde be waring gesteld, Wegens oplichting of medeplichtigheid daaraan van een bedrag van 100. De mannen hadden een kist, waar z.g. thee in zat, voor het geld verkocht aan een ham steraar. Toen deze de kist opende, bleek ze houtwol en kolengruis te bevatten. de versnaperingen). Mary had blijkbaar met haar va der over de ontmoeting met Jim ge sproken, want kort daarop werd hij in het huis van Mary's vader, Met calfe Steele, te dineeren gevraagd. Het diner in Steele's groot en lee- lijk huis, aan de Noordzijde van het park, was lekker maar vervelend geweest, en Jim had weinig gele genheid gehad met Mary te praten: doch van dat oogenblik af was de omgang tusschen hen meer en meer vriendschappelijk geworden, het geen de oude heer Steele blijkbaar met welgevallen had aanschouwd. Hij was weduwnaar, had geen an dere kinderen en scheen met groot succes in de City werkzaam te zijn, zoodat men mocht aannemen dat Mary een goede partij zou zijn. Doch waarschijnlijk had geen van bei den hier ooit over nagedacht en hun omgang was een volmaakte idylle zonder eenige materialistische bijgedachten. Jim had haar in het begin var. 1917 ten huwelijk gevraagd en had zijn aanzoek bij allerlei gelegenhe den en in vele vormen herhaald, doch Mary had steeds „Neen" ge zegd en als Jim haar vroeg of er iemand anders was, had zij even eens ontkennend geantwoord. „Houd je dan niet van mij?" had Jim gevraagd. „Jawel", zei Mary dan, „heel veel zelfs, maar D« „maar" was de vloek van Jim's bestaan. Het raadsel van de Sphinx en de kwadratuur van den cirkel Rrringgg Het belletje tingelt, doordrin gend, luid, nadrukkelijk. Ge pakt den hoorn van de haak en luis tert. Ge zegt „Hallo" of „met Iksen" en de stem aan de andere zijde is hoorbaar. Soms is „de andere" dichtbij, soms honder den of wel duizenden kilometers ver weg. Ge spreekt en luistert en beëindigt het gesprek. En zelden zult ge meer denken aan het wonder, dat hier geschiedde, het wonder van de telefoon, die afstanden overbrugt en een wed loop houdt met den tijd. Maar van het wonder wordt ge u weer bewust, als ge een bezoek brengt aan het telefoon museum, dat een Haarlemmer, de heer Broos, uit liefhebberij heeft ingericht. Het spreken langs een draad heeft een lange geschiedenis. Het begint al in de grijze oudheid, in het jaar 968, toen Kung Foo Whing in China twee bamboehuisjes, met een var kensblaas, ais membraan, voorzag. Langs een draad van maximum vijf tien meter lengte kon men spreken. De Chineezen in die dagen zullen vermoedelijk wel ontsteld zijn ge weest over dit merkwaardig werk tuig, dat levende stemmen over bracht. Maar tot een practische toe passing kwam het niet. Kung Foo Whing stierf en zijn uitvinding bleef rusten. Hij had negen eeuwen te vroeg geleefd. Het duurde tot het jaar 1876, voordat de „verrespreker" wer kelijkheid werd. Alexander Graham Bell slaagde erin de moeilijkheden te overwinnen; hij bereikte hei €ll!i Zoo was het vroeger. Na lang durig slingeren aan den „koffie molen" kreeg men op den duur misschien wel eens verbinding. Op het platteland treft men hier en daar nog wel zulke toestellen aan. (Foto's O. H. Ct.) CONTACTCOMMISSIE DIERENBESCHERMING. Zaterdag 11 Januari, zijn op ini tiatief van het Nederlandsch Jack London verbond, ten kantore van de Nederlandsche Vereeniging tot bescherming van dieren te 's-Gra- venhage de afgevaardigden van alle organisaties op het gebied van dierenbescherming in tweede ver gadering bijeen gekomen. Besloten werd een centrale con tactcommissie voor dierenbescher ming in te stellen, welke tot taak zal hebben de bestaande vereeni gingen nader tot elkander te bren gen en de samenwerking, welke in het verleden slechts gevalsgewijze tot stand kwam, in vaste banen te leiden. De dagelijksche leiding werd opgedragen aan een zevental per sonen, die tezamen 'het uitgestrekte terrein van de dierenbescherming beheerschen. Correspondentieadres voor de centrale contactcommissie is Roelofsstraat 121, 's-Graverahage, telefoon 721575. lieten hem koud. Hij stelde evenmin belang in zulke belangrijke en tol nu toe onopgeloste vraagstukken als wat er met oude scheermesjes ge beurt, of waarom dames glimlachen als ze in een autobus plaatsnemen. Al zulke problemen mochten onop gelost blijven, als hij maar kon uit vinden, wat Mary bedoelde met dat „maar Alle pogingen, door middel van een kruisverhoor, het mysterie te doorgronden, moesten worden opge geven, daar Mary onveranderlijk dreigde hem te zullen wegsturen of hem voor goed uit haar tegen woordigheid te zullen verbannen. Zoo stonden dus de zaken. Mary werd haast Inet den dag mooier en aantrekkelijker en Jim meer en meer verliefd, terwijl Metcalfe Steele, totdat deze plotselinge om keer in zijn houding plaats vond, met genoegen de vriendschap gade sloeg. VI. Jim was intusschen in de Port Club aangekomen, had den heer Cash daar ontmoet en was met hem aan tafel gegaan. De heer Cash, in een beter licht gezien dan op zijn kantoor mogelijk was, bleek een man te zijn van een jaar of vijftig, met een leelijk, maar vriendelijk gezicht. Hij droeg een pince-nez aan een lang zwart koord, dat over een van zijn uitstaande ooren bengelde en in een kronke lende guirlande over zijn wit over hemd hing. Want zooals gewoonlijk. ideaal, dat iedereen met iedereen op eiken afstand kan spreken. De tele foon was geboren. In ons tegenwoordig dagelijks leven is de telefoon onmisbaar ge worden. Er z(jn maar weinig bedrij ven en instellingen, die zich de luxe kunnen permitteeren geen telefoon te hebben. En steeds wordt de tele foon geperfectlonneerd. Het onhan dige, onaesthetische, bruin-houten kastje met de vele draden, kronkels en versieringen heeft allengs plaats gemaakt voor het gestroomde, glan zende salonmeubel van thans, met de blinkende nummerschijf, den. harmo- nischen vorm van alle onderdeelen. Tusschen 1876 en heden ligt de nieuwe geschiedenis van de telefoon als gebruiksinstrument en het is deze historie, die voor u gaat leven, als ge eens bij den heer Broos te Haarlem op bezoek gaat. De heer Broos is een verzamelaar van bijzondere allure. Hij heeft een collectie, die er zijn mag, niet alleen door den omvang, maar ook door wat er allemaal bijeengebracht is. De bovenverdiepingen van twee heeren huizen heeft hij laten verbouwen. Er is één geheel van gemaakt: een ideale museumruimte. In lange, moderne stalen kasten, staan de telefoons in scher eindelooze rijen. Er zijn groote en kleine, sierlijke en ingewikkelde, afschuwelijk ouder- wetsche met allerlei tierelantijntjes, knoppen en slingers, en fonkelnieu we, welke slechts in een interieur met stalen meubels en glazen tafels tot hurt recht komen, telefoons met de vreemdste soorten kiesschijven, met lampjes, met schakelaars, met lange gekleurde koorden De „relikwieën". Als men een wandeling maakt langs al deze relikwieën, ver gaard in lange jaren van zoeken en speuren in vele landen, ziet men de ontwikkeling van de telefoon. Er zijn de oudste appa raten van de Bell Manufacturing Company en van de Ericson. Er zijn gracieuze salontoestellen waarvan het nikkel blinkt en het glas flonkert er zijn rare toestellen, zooals het kistje met aan den bovenkant een groen plankje. Men noemde ze „bil- jardjes". De hoorn werd niet aan een haak gehangen, maar een voudig op het biljard gedepo neerd, waarmede het contact ver broken was. Er zijn Amerikaansche apparaten, men kent ze van de film: een recht opstaande staaf met een losse hoorn, welke in een haak wordt opgehan gen. Er zijn de eerste toestellen, welke voorzien waren van een kies- schijf, evenals nu genummerd van 1 tot en met 9. Van de collectie, welke bijna vijf honderd apparaten bevat, is de af- deeling tafeltoestellen, met ongeveer tweehonderdvijftig a driehonderd stuks gereed. Het is een stalenkaart van constructiemethoden Er is b.v. de afdeeling van de groote steden als van Amsterdam, Rotterdam, den Haag. Daar zijn de eerste „koffie molens", waaraan men langdurig moest slingeren. Na veel „hallo"- geroep gelukte het wel eens een te lefoonjuffrouw aan de lijn te krijgen en als men veel succes had, kon men na eenigen tijd met den opge- roepene spreken. Maar soms ook wei nietDeze toestellen waren nog dikwijls open, zoodat het inwendige te zien is. Van het eene toestel naar het andere ziet men hoe de netten werden uitgebreid, steeds nieuwere vindingen werden toegepast en ook het model telkens veranderde. Er wanneer twee mannen voor het eerst samen dineeren en afspreken niet in avondtoilet te zullen ko men, waren de heer Cash en Jim beiden in smoking verschenen. Het menu in de Port Club is al tijd eenvoudig maar uitstekend, en volgens de clubtraditie, die altijd gevolgd wordt wanneer een flesch oude portwijn is besteld, dronken de heeren maar matig van de roode wijn die tijdens het diner werd ge schonken. Toen de clou van het diner verscheen, bedekt met stof en spinrag, werd de flesch den heeren beurtelings voorgehouden, die eer biedig het hoofd bogen, waarna Charles, de butler, het vuil van de flesch veegde, haar ontkurkte en de glazen met het kostbare vocht vul- de. Voordat het diner was afgeloo pen, bleek het noodig een tweede fiesch te laten aanrukken, waarvan de inhoud grootendeels in het glas van den heer Cash verdween. Jim had zich bij de eerste flesch niet on betuigd gelaten en hoewel er stil zwijgend scheen te zijn overeenge komen, dat er niet eerder over zijn zaken zou worden gesproken dan nadat zij zich in de rooksalon zou den hebben teruggetrokken, vlotte het gesprek zoo goed, dat het meer dan eens voorkwam, dat beiden te gelijk aan het woord waren. De heer Cash hield een discours over ver schillende wijnsoorten en kwam tenslotte terecht in een monoloog over eigenaardige en minder beken- komen de eerste toestellen met een kiesschijf, daarna de jaren van steeds intensiever telefoonverkeer en tenslotte de huidige apparaten. Ook van plattelandsnetten zijn se ries bijeen gebracht. Uit alle landen. Zooals men wel begrijpt, zijn er in dit museum niet alleen toestellen welke in Nederland werden of wor den gebruikt, maar ook van elders. Er zijn b.v. Zweedsche apparaten met de vermelding „Rikstelefon", er zijn Engelsche, Duitsche, Fransche, Belgische, Deensche, Noorsche, Ame rikaansche, Zwitsersche, die alle weer verschillend van karakter zijn. Een afdeeling op zich zelf vormt tenslotte weer de afdeeling wand- toestellen, welke nog niet compleet is. In groote kamers zijn deze voor- loopig bijeengezet: een enorme voor raad. Alleen het bekijken van deze toestellen zou al een dag in beslag nemen. De heer Broos slaat echter niet al leen passief zijn kostbaarheden gade. Hü beoefent ook voor zijn pleizier, de constructie. Soms bouwt hij een telefoontoestel om, maakt het pa KUNST EN WETENSCHAP DE NEDERLANDSCHE FILM SPELERS. Lily Bouwmeester en Jan de Hartog hebben groote plannen. Zooals wij reeds berichtten is eenigen tijd geleden het tooneelge- zelschap „De Nederlandsche film spelers", dat onder leiding staat van Lily Bouwmeester en Jan de Hartog, opgericht. Een nieuw gezelschap, dat mogelijk een nieuwe geest in de Nederlandsche tooneelwereld kan brengen. De plannen zijn vast om lijnd en beloven iets. Op het oogenblik is het gezelschap druk bezig het laatste tooneelstuk van Jan de Hartog „De duivel en juffrouw Honesta" in te studeeren. Op 24 Jan. a.s. zal de première in het Metropoolpalace te den Haag worden gegeven. De Nederlandsche filmspelers (en dit blijkt uit hun naam) zijn van plan Nederlandsche films te maken, doch de omstandigheden zijn op het oogenblik niet van dien aard, dat men hieraan met de zekerheid van succes kan beginnen. Voorloopig zijn daarom de filmplannen terzijde ge schoven en heeft men zich op het tooneel gericht. Allerminst echter zijn de bioscopen uitgeschakeld, want het doel is juist om in de ko mende maanden een Nederlandsch tooneelstuk in de Nederlandsche bioscopen op de planken te bren gen. En het stuk dat allereerst gebracht wordt „De duivel en juf frouw Honesta" is daarom dan ook gekozen, omdat het dichter bij de de gewoonten onder verschillende dieren, waarvan hij zeer goed op de hoogte scheen. Jim, die hetzelfde punt van uitgang had, belandde in een critiek over de maatregelen van den Generalen Staf gedurende den corlog, die hij opsmukte met tal- looze technische details. Toen tegen tien uur de heer Cash bij het nabootsen van een vrouwe lijke mandril een flesch cognac om wierp, leek hun beiden het oogen blik gekomen, de zitting op te hef fen. Er ontstond nog even een moei lijkheid bij het verlaten van de eet zaal, omtrent de vraag wie van hen het eerst door de tamelijk nauwe deuropening zou gaan en nogmaals in de rooksalon, toen Jim het kastje wilde openen, waarin hij een kistje fijne sigaren had opgeborgen, doch ten laatste slaagden zij er in een hoekje van het vrijwel verlaten ver trek af te zonderen en na een sigaar aangestoken te hebben, werd het gesprek op Jim's zaken gebracht. De mr. Cash, die nu plotseling een bundel papieren uit zijn zak te voor schijn haalde, was een geheel ander wezen dan de persoon die Jim dien middag had ontmoet. Zijn gezichi straalde van vriendelijkheid en in den loop van het gesprek noemde hij Jim herhaaldelijk „mijn beste jongen", terwijl hij hem meer dan eens met zijn hand of het branden de eind van zijn sigaar op zijn arm tikte. Laat echter niemand denken dat de beide heeren te veel hadden ge- klaar, b.v. voor een automatisch en een ander net enz. Zoo levert hij ook zelf zijn bijdrage voor de historie van de telefoon. Sinds 1928 vergaart de heer Broos nu telefoons. De laatste jaren, met de steeds moeilijker wordende ver keersmoeilijkheden, kwam er weinig meer bij. Doch reeds in dezen vorm is dit een uniek museum, dat zijns gelijke niet gauw zal vinden. Want niet alleen is dat interessant voor den technicus, voor den vakman, maar ook voor den leek, die veel wetenswaardigs leert over een be langwekkend onderwerp. Aan het eind van de reis heeft men eenig idee van een telefoon en men krijgt weer eenige bewondering voor het dagelijksche gebruiksmiddel, dat van een kostbaar luxe-artikel tot een algemeen nuttig instrument werd. Het museum is in den tegenwoor- digen omvang al een afgerond ge heel. Maar niet zoodra is de oorlog voorbij, of de heer Broos, zal op nieuw beginnen met verzamelen. Zoodat wellicht over enkele jaren twee heerc"buizen te Haarlem te 'n zullen Ue ruggegiaat van elk reclame-plan: DAGBLAD-RECLAME! film staat, dan meesta. --j een too neelstuk het geval is. Het is een romantisch blijspel over de zeilvaart uit 1865. Een spannend kijkspel, waarvan wij den inhoud zeker niet zullen verraden, maar waarvan wij kunnen verzekeren dat het de belangstelling ten volle waard is. Lily Bouwmeester heeft hierin een rol, die voor haar ge knipt is. Jan de Hartog voert de regie. Het stuk is levend, spannend en hier en daar bijna rauw, zonder echter ooit bruut te zijn. Een stuk waaruit men de schrijver van „Hollands Glorie" in iederen regel en iedere zinswen ding proeft. Het decor, dat vervaardigd wordt door C. L. van der Lugt-Melsert be staat uit de langsdoorsnede van het achterschip van de bark „Medusa". Men kan met dit stuk slechts in de groote steden komen, waar men beschikking heeft over theaters met een ruim tooneel. Daarom zal het gezelschap een tweede stuk, kleiner van opzet, uitbrengen, waarmee men ook de kleinere provinciesteden hoopt te bezoeken. Enkele druppels Vicks Va-tro-nol in de neusgaten. Het verwijdert slijm en geneest de Opgezwollen slijmvliezen. Voor komt vele verkoudheden, mits tijdig gebruikt dronken. Niemand, die ooit die zeldzame port geproefd heeft, zou zich kunnen voorstellen, dat men daar ooit te veel van kan drinken. De nobele vloeistof had slechts hun hart verwarmd en gevuld met een levensvreuede. die voor tenminste een van hen geen andere reden van bestaan had. De heer Cash bladerde nu de pa perassen, die hij uit zijn binnenzak had gehaald, door, nam hieruit een lange enveloppe en overhandigde die aan Jim, met een niet zeer ge slaagde poging zjjn officieele stem en houding weer aan te nemen. „Je ging vanmiddag zoo plotse ling weg", zei hij, „dat ik geen ge legenheid had, je dit te geven. Je overleden oom heeft het bij mijn firma in bewaring gegeven met in structies dit na zijn dood aan jou ter hand te stellen. Ik heb dezen brief daarom vanavond maar mee genomen en, beste jongen, als je hem nu lezen wilt, ga dan gerust je gang". „Dank u wel", zei Jim, „maar ik zal dat maar tot later uitstellen", waarop hij den brief in zijn zak stak. De waarheid dient echter ge zegd te worden, dat Jim eenigszins moeite had zijn oogen op een be paald punt te vestigen en het leek hem verstandig met het bestudee- ren van dit epistel te wachten, tot deze tijdelijke afwijking overwon nen was. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1941 | | pagina 6