jliSlI
WAT NU?
r x
rP -Hl* "-v
h I S S ?jf
SI!»
iMIPMI
Berekening omzetbelas
ting niet apart.
Lijstencollecte W. H.N.
langs de huizen.
Een verklaring van de
Ned. Unie.
Distributiebons van
het Duitsche
leger.
TWEEDE BLAD
ALKMAARSCHE COURANT VAN DONDERDAG 16 JANUARI 1941.
DE TUINDERS VAN DEN LANGENDIJK helpen allen mede aan het ijsvrij maken
van de slooten en vaarten. Een ploeg aan het werk. (Polygoon)
f'
LUITENANT-KOLONEL MöLDERS speldt succesvolle jaehtvliegers van zijn.
eskader het IJzeren Kruis eerste klas op de borst. (H n)
DE VERORDENING OP DEN
PRESTATIEPLICHT.
'Het A.N.P. meldt:
Om een verkeerde uitlegging van
de nieuwe verordening op den pres
tatieplicht te voorkomen, wordt er
van bevoegde zijde op gewezen, dat
door de oplegging van de verplich
ting een bepaalde prestatie op grond
van deze verordening te verrichten
de burgerlijk-rechtelijke en straf
rechtelijke aansprakelijkheid jegens
de bezettingsautoriteiten voor den
dader niet wordt aangeroerd, de
burgerlij krechtelijke en strafrechte
lijke aanspraken worden als te voren
langs gerechtelijken weg geldend ge
maakt.
Naar ons uit een officieus com
mentaar blijkt, geldt hetzelfde voor
degenen, die in strafrechtelijken zin
uitlokking plegen. De bedoelde ver
ordening heeft mede betrekking op
die gevallen van uitlokkingj die niet
in strafrechtelijken zin vervolgbaar
zijn, zooals het kweeken van een
mentaliteit, het geven van gelegen
heid, het toonen van vreugde over
het plegen van de daad enz.
Glimlachje.
De dames, die meer interesse
hadden voor de sluier, dan voor de
trouwpartij zelf.
Tenslotte zullen de gewone grijze
militaire distributiebons voor 100
gram levensmiddelen van elke soort
vervallen. Hiervoor komen in de
pldats grijze militaire distributie
bons met zwarten opdruk waarop
verkrijgbaar zal zijn 100 gram le
vensmiddelen daaronder begrepen
peulvruchten van elke soort.
smm®
*B
i;lt
is/
WINTERZON OVER HET WORDENFELSER LAND. Diep onder
de sneeuw ligt het landschap bij Garmisch. Partenikirchen, het paradijs
der wintersport. (Holland)
WIELRIJDER IN BOTSING MET
VRACHTAUTO.
Gisteren is op den Antwerpsche-
straatweg te Hoogerheide de aeht-
tenijarige Gij-zen, die per fiets naar
zijn werk te Bergen op Zoom ging,
vermoedelijk tengevolge van de
gladheid van den weg geslipt en
tegen een vrachtauto gereden. De
jongen was onmiddellijk dood. De
auto reed na de botsing tegen een
paal en sloeg om. De drie inzitten
den bleven ongedeerd, de wagen
werd niet beschadigd.
Verwerking in den
prijs.
In aansluiting op de publicatie
van de secretarissen-generaal van
de departementen van handel, nij
verheid en scheepvaart en van
landbouw en visscherij met betrek
king tot de berekening van omzet
belasting aan afnemers, wordt van
de zijde van het departement van
financiën medegedeeld, dat in ge
vallen, waarin de omzetbelasting
mag worden doorberekend, zulks
niet mag geschieden in den vorm
van een afzonderlijke vermelding
van het bedrag van de omzetbe
lasting.
Behalve voor de uitgezon
derde goederen en diensten, is
wel geoorloofd, dat de omzet
belasting en de invoerbelasting
in den prijs wordt verwerkt
zoodat, zoo noodig, dus tot verr
hooging van prijzen mag wor
den overgegaan. Aan een af
nemer mag echter in geen
enike-len vorm een afzonderlijk
bedrag aan omzetbelasting in
rekening worden gebracht.
Aan ondernemers, die tot 1
Januari 1941 de omzetbelasting af
zonderlijk in rekening hebben ge
bracht, blijft, voor zooveel betreft
de leveringen ten aanzien van welke
zulks gebruikelijk was, tot en met
31 Januari 1-941 toegestaan de om
zetbelasting afzonderlijk in reke
ning te brengen. Na dat tijdstip is
zulks echter verboden.
Voorts wordt ter voorkoming
van misverstand opgemerkt, dat
de getroffen regeling ook toepas
sing kan vinden op het verrichten
van diensten, van welke de vast
stelling van de vergoeding niet zoo
zeer onder de departementen van
handel, nijverheid en scheepvaart
en van landbouw eni visscherij res
sorteert zooals b.v. commissies en
provisies in het bank- en verzeke
ringswezen.
Het ligt in het voornemen van de
Stichting Winterhulp Nederland om
op 31 Januari en 1 Februari a.s.
overal in het land een lijstencol
lecte langs de huizen te houden. De
eerstvolgende bus-, huis- en straat
collecte is in verband hiermede tot
een latere-n datum uitgesteld.
Het driemanschap van de Neder-
landsche Unie publiceert de volgen
de verklaring:
De leiding van de Nederlandsche
Unie heeft ervaren, dat in den laat-
sten tijd de meening heerscht, dat
vele leden van de Nederlandsche
Unie lid zouden zijn van illegale or
ganisaties. De leiding van de Neder
landsche Unie heeft meermalen en
langs de eigen organisatorische we
gen en in het openbaar haren leden
het feit voorgehouden, dat aan het
hoofd van haar programma een
loyale verhouding tot de bezettende
overheid is vooropgesteld en dat de
leden daaraan gevolg dienen te ge
ven. Verschillende leden, die hieraan
niet voldeden, zijn reeds geroyeerd.
Ook thans zal de leiding van de Ne
derlandsche Unie niet aarzelen, op
te treden tegen hen, die het lidmaat
schap der Unie, tegen de duidelijke
uitspraak van het programma en
van de leiding in, misbruiken voor
illegale doelstellingen, waarmede
het volksbelang niet is gebaat.
BRAND IN U.L.O.-SCHOOL
TE ROOSENDAAL.
Schade 60.000.
Gisteren werd de brandweer ge
alarmeerd voor een grooten brand
welke was uitgebroken in Üe groote
gemeentelijke u.l.o.-school aan de
Nieuwstraat te Roosendaal.
Het vuur moet zijn ontstaan in
het wachthuisje van de luchtbe
scherming, dat op bet platte dak
der school is aangebracht en waar
in een kachel brandde.
Het vuur breidde zich over de
geheele kap van het drie verdie
pingen hooge gebouw uit en bereik
te ook het middengedeelte van de
school. Hier werd het vuur gestuit
door een betonnen vloer. De aan
wezigheid van deze betonlaag heeft
de school voor een totale verwoes
ting gespaard.
Het bovengedeelte van het ge
bouw dat een, breedte heeft van 54
meter, is geheel uitgebrand. Een
groot aantal kostbare schoolmeube-
len en leermateriaal dat hier was
opgeslagen, is verloren. De schade
wordt op zestigduizend gulden ge
schat.
Ook het benedendeel van het ge
bouw heet aanzienlijke materieele
schade opgeloopen.
Wijzigingen.
In het gisteren verschenen veror
deningenblad is opgenomen een der
de verordening van den rijkscommis
saris voor het bezette Nederland
sche gebied ter aanvulling van de
vei'ordening no. 51/1940 betreffende
het invoeren van distributiekaarten
en distributiebons voor de Duitsche
weermacht voor den aankoop van
levens- en voedermiddelen, die on
der de distributie vallen of waarvan
het gebruik in het algemeen verbo
den is.
De artikelen 1 en 2 van de be
staande verordening worden met in
gang van heden ais volgt gelezen:
Artikel 1. In het bezette Ne
derlandsche gebied worden voor den
aankoop van levens- en voedermid
delen welke onder distributiebepa
lingen vallen en v/elke niet uit de
voorraden der intendance worden
verstrekt, militaire distributiekaarten
en distributiebons ingevoerd. Deze
kaarten en bons geven slechts recht
op aankoop van goederen, overeen
komend met- de op de kaart of bon
gedrukte bestemming.
Leveranties op militaire distri
butiekaarten en distributiebons
genieten voorrang boven alle
andere leveranties.
Artikel 2. De militaire distri
butiekaarten moeten de aan te koo-
pen goederen, overeenkomend met
de op de kaart gedrukte bestemming,
de soort en de hoeveelheid dier goe
deren vermelden en verder de on-
derteekening van den hoofdintendant
(chefintendant) bij den weermachts
bevelhebber in Nederland, van den
commandant of van den officier van
administratie Truppenzahlmeister)
van de verplegingseenheid (bataljon
enz. en zelfstandig onderdeel),- on
der vermelding van den rang, bene
vens het dienstzegel of den dienst-
stempel van de eenheid dragen.
De militaire distributiekaarten zijn
geel. Bovendien zijn er militaire
distributiekaarten, waarbij de be
stemming op een rood veld is ge
drukt, welke alleen door den hoofd
intendant mogen worden ingevuld.
Voorts wordt art. 3 in zooverre
gewijzigd, dat op de bruine militaire
distributiebons, -welke tot dusver gel
dig waren voor 100 gram koffie of
20 gram thee, voortaan slechts 15
gram koffie of 2 gram thee verkrijg
baar zal zijn.
1912. Mijn hemel nog toe!" vroeg hij
er met gevoel aan toe.
„Maar, hoe weet u begon
Jim.
„Luister, mijn beste jongen", viel
de heer Cash hem in de rede, ter
wijl hij zijn pince-nez weer op zijn
neus plantte, waarbij een groote
hoeveelheid sigarenasch op zijn vest
viel, „ik kan het niet bewijzen. Wij
- de firma hebben overal ge
zocht of wij iets konden ontdekken,
dat niet pluis scheen, maar naar het
uiterlijk te oordeelen is alles volko
men in orde. Je oom en deze kerel
hebben voor den oorlog tezamen
veel zaken gedaan. Nu, dat moest je
oom zelf weten. In elk geval, toen
de oorlog uitbrak, kwam er een
einde aan. Misschien waren het
praatjes, die de ronde deden, maar
het was de waarheid. Zij kregen ru
zie en gingen uit elkaar. In het be
gin was het niet zoo'n hevige ruzie,
doch naarmate-de oorlog voortduur
de werd het erger tusschen die twee.
En als het op vechten aankwam,
waren zij voor geen kleintje ver
vaard".
De heer Cash hield even op, om
daarna te vervolgen: „Je oom was
een eigenaardig mensch, ontzettend
koppig, maar die Lloyd is een
wraakgierig sujet. Ik zou niet
graag ruzie met hem willen hebben.
Een hoop menschen beweren, dat
hij achter de tralies had moeten zit
ten sympathie voor Zwitserland,
je weet wel maar mijn hemel! die
vent zit overal in. Je kunt niets te
gen hem. beginnen. En hij is nu
machtiger en rijker en ik wed nog
grooter schurk dan ooit te voren.
Maar beste jongen dit is tusschen
ons beiden. Mijn firma wij heb
ben al veertig jaar je oom's zaken
behartigd en wij zullen je niet in
den steek laten alleen maar omdat
het geld verdwenen is tenminste
zoolang wij iets voor jou kunnen
doen. Maar dat schijnt niet het ge
val te zijn. Die vent is onaantast
baar".
„Maar wilt u hiermee zeggeri",
vroeg Jim, „dat al het geld van mijn
oom, en ik veronderstel dat het heei
wat geweest zal zijn, in den zak var.
dien man verdwenen is?".
„Volstrekt niet", antwoordde de
heer Cash. „Integnedeel, ik ver
moed, dat het den ouden Lloyd
meer gekost heeft Sir Alf te ruïnee
ren, dan de meeste rijke menschen
in hun geheele leven verdienen.
Het is geen spelletje kaart meer,
wanneer er zoo'n strijd aan den
gang is, en waarbij de een' wint wal
de ander verliest. Het zou beter me)
roulette vergeleken kunnen worden.
Zie je, die twee hadden jaren sa
mengewerkt en Llod kende je oom's
speelsysteem, wist dus op welke
nummers hij zijn geld zette. En hij
zou dan wel zorgen dat op die num
mers geen prijs meer viel, al moest
hij er het heele Casino voor koopen.
Jim knipperde even met zijn
oogen.
„Ik neem maar aan", vervolgde de
heer Cash, „dat het zöo gebeurd is.
hoor, hoewel ik er haast zeker van
ben dat ik het bij het rechte eind
heb. Je oom, die een stijfkop was,
had het nadeel met een wraakzuch
tig' persoon te doen te hebben. Hij
zou tevreden zijn geweest, als hij
niets meer met Lloyd te maken had
gehad en hem nooit weer had ge
zien, en ik geloof dat hij pas op het
allerlaatst begreep, dat Lloyd hem
ten val wilde brengen".
„Maar het geld moet toch ergens
gebleven zijn", drong Jim aan. „Wie
heeft het dan?"
„Het is niet noodzakelijk, dat het
ergens moet zijn", antwoordde de
heer Cash. „Zulke menschen han
delen niet met bankbiljetten, be
grijp je, maar met opties en con
cessies en producties of oogsten van
komende jaren. De contanten, die er
nog waren, zijn naar verschillende
tv.sschenpersonen gegaan, commis-
sionnairs, agenten en zoo voort,
hoewel ik vermoed, dat deze men
schen meer hebben verloren dan
verdiend, doordat Lloyd alles en
iedereen tegen den grond sloeg,
waarmee hij hoopte je te kunnen
treffen. Ik was niet voornemens je
dit 'allemaal te vertellen het be
hoort niet tot mijn taak je mijn
vermoedens mede te deelen
maar niettemin hoor je nu althans
dc- waarheid. De oude Llyo zat te
gen het einde van den oorlog een
paar maal leelijk in de knel, maar
nu is zijn financieele positie beter
dan ooit. Een dergelijke strijd kan
zich niet voltrekken, zonder dat men
er over spreekt en nu je oom het
verloren heeft, wil iedereen de eer
ste zijn om Lloyd de hau schud
den.
Hier maakte de heer Cash een
rustpunt in zijn lange monoloog.
Hij tikte de laatste restjes asch van
zijn sigaar, waarvan het grootste
deel al op zijn vest was neerge
daald, en trok eraan, zonder te mer
ken dat hij allang uit was.
„Ik wil je nu een goeden raad ge
ven, best jonegen", ging hij na een
poosje voort. „Ik heb je dit alles
in vertrouwen verteld, dus ik weet
dat ik je niet hoef te zeggen, dat dit
onder ons moet blijven.
Mijn raad is nu de volgende:
tracht zooveel mogelijk van je
oom's nalatenschap, voor zoover er
misschien nog hier en daar iets van
over is, bij elkaar te zoeken, en dan
zullen wij de firma Puxley je
zoo veel mogelijk ter zijde staan.
Maar denk niet, na hetgeen ik je
vanavond heb verteld, dat je den
strijd tegen Adolf Lloyd kunt aan
binden. Al was je vijftig jaar in de
City werkzaam geweest, dan zou ik
je nog dien raad geven. Het zal een
groote teleurstelling voor je zijn,
maar tenzij je in het armenhuis te
recht wilt komen, zul je je tevreden
moeten stellen door eigen verdiens
ten in je levensonderhoud te voor
zien, zonder bezield te zijn met
wraakgevoelens jegens Lloyd. Hij
zou je even gemakkelijk verplette
ren als dat", zei de heer Cash, met
zijn vingers knippend. „Maar je hebt
mij nog niet verteld: wat is je be
roep?"
(Wordt vervolgd).
FEUILLETON
DOOR DENIS MACKAIL.
10)
De heer Cash schonk opnieuw zijn
aandacht aan de paperassen, die hij
op zijn schoot had gelegd.
„Ik heb hier een paar notities",
zei hij, „die gemaakt zijn toen wij
rechtskundig advies inwonnen. Zij
verklaren, voor zoover dat moge
lijk is, hoe de positie was ten op
zichte van de loopende contracten,
bij het overlijden van je oom. Er.
hier zijn de aanteekeningen van den
advocaat", voegde hij er aan toe.
„Misschien kan ik je wel even een
deel voorlezen och, neen, ik zal
het heele geval maar aan jou ge
ven. Het licht is niet erg goed hier".
Hij reikte Jim een aantal papieren
toe, waarbij hij er verscheidene liet
vallen, waarna het oprapen ervan
hem eenige moeite scheen te kosten.
Om de een of andere reden ver
wekte dit feit hij beiden groote hi
lariteit.
„Ik denk niet, dat ik er iets van
zal begrijpen", zei Jim, de docu
menten aannemend. „Het is alle
maal Latijn voor me en ik wil u
graag op uw woord gelooven".
De heer Cash boog zich vertrou
welijk tot hem over en tikte hem
op zijn arm.
„Beste jongen", zei hij, „je hebt
gelijk. Sommige van die advocaten
nou, ik zou je een paar staaltjes
kunnen vertellen. Maar wij hoever,
niet in bijzonderheden te treden. Ik
ben met je begaan, mijn jongen.
"Lees dat rechtskundig advies maar
niet het kost een hoop geld, maar
het is niets waard. Je krijgt er toen
je geld niet mee terug. Luister nu
goed naar mij. Ik heb waarlijk
sympathie voor je opgevat". Hij
boog zich nog verder voorover,
waardoor zijn pince-nez van zijn
neus viel en aan het eind van het
kronkelende koord wild in het rond
draaide. „Ik wilde niets onbevoor
oordeelds zeggen." (hij bedoelde
waarschijnlijk „onbehoorlijks", doch
geen van beiden merkte de vergis
sing op), „maar ik heb een en an
der gezien. Er is leelijk geknoeid in
deze zaak, en als je vraagt wie de
verantwoordelijke persoon is, kan
ik je dat wel vertellen. Het is
(hij bewoog zijn lippen, doch er
kwam geen geluid).
„Wie?" vroeg Jim.
Weer bewogen zich de lippen van
den heer Cash in overdreven mi
miek.
„Wie zegt u?" vroeg Jim weer.
,Het is nooit goed om namen te
noemen", antwoordde de heer Cash,
zich eindelijk verstaanbaar makend
„maar in de afzondering van dJt
vertrek zal ik je vertellen wie het
is. Lloyd heet die vent, Adolf Lloyd,
vroeger bekend als Adolf Loeve
Zwitsersche afkomst. Genaturali
seerd in 1910. Werd geridderd in
