Centrale Veilingsvereeniging
Warmenhuizen en Omstr.
STILLE NO s
Dl pROOK
Steun aan de Texelsche
schapenfokkerij.
Opbrengsten der P.T.T.
Prijzen van gevogelte.
De tuinbouw heeft verschillende wenschen.
DASHIELL
HAMMETT
102
TV#
Aki
De Staatscourant van gisteren
bevat een besluit van den secreta
ris-generaal van het departement
van landbouw en visscherij, hou
dende bepalingen krachtens welke
uit het landboqw-crisisfonds steun
wordt verleend aan hen, die binnen
de gemeente Texel schapen fokken.
Een commissie van advies voor de
ze steunverleening is ingesteld.
De P.T.T.-opbrengsten waren over
Maart 1941 als volgt:
meer of
minder dan
1940
posterijen 3.316.966 93.40U
telegrafie 48.741 394.043
telefonie 4.125.088 404.323
postchéque- en
girodienst 1.171.408 370.436
totalen 8.662.203 474.116
De opbrengsten van Januari tot
en met Maart 1941 waren:
meer of
minder dan
1940
posterijen 9.217.449 433.146
telegrafie 136.647 1.234.729
telefonie 11.955.574 852.418
postchéque en
girodienst 3.471.845 1.084.258
totalen 24.781.515 1.135.093
Niet hooger dan
f 1.50 per k.g.
Het rijksbureau voor voedselvoor
ziening in oorlogstijd maakt het pu
bliek er nogmaals op attent, dat
door den secretaris-generaal van het
departement voor landbouw en vis
scherij d.d. 20 December 1940 in het
prijzenbesluit 1940 „gevogelte" werd
bepaald, dat het te koop aanbieden,
verhandelen en afleveren van ge
vogelte aan consumenten, respectie
velijk het afnemen van gevogelte
door consumenten slechts geoor
loofd is tegen prijzen, die niet hoo
ger liggen dan 1,50 per kg ge
slacht gewicht, zonder darm.
Onder gevogelte wordt verstaan:
kippen, hanen, kuikens, eenden,
kalkoenen en ganzen. Voorts is be
paald, dat een ieder, die gevogelte
aan consumenten verhandelt en af
levert, verplicht is op een duidelijk
zichtbare plaats in zijn winkel een
prijslijst aan te brengen, waarop de
prijzen, waartegen hij gevogelte
verhandelt, vermeld staan.
HERDENKINGSBIJEENKOMSTEN
VAN DE N. S. B.
Gisteravond zijn te Den Haag,
Amsterdam, Utrecht en te Rotter
dam door de N. S. B. herdenkings
bijeenkomsten gehouden n. a. v.
de interneering van leden dezer
beweging en van Duitschers van
10 tot 15 Mei van het vorige jaar.
De leider der N. S. B., ir. A. A.
Mussert, sprak te Rotterdam en
Den Haag.
De heer Mussert, die te Den Haag
na een toespraak van mr. dr. van
Genechten, prov.-gen. bij het ge
rechtshof te Den Haag, het woord
voerde, bracht de interneeringen
van 10 tot 15 Mei in herinnering.
Acht of negen jaren van terreur,
aldus spr., zijn in die enkele dagen
geëindigd. Spr. wendde zich tot de
in die dagen geïnterneerde Duit
schers. Hij zeide over hen o. m.:
Zij zullen zich in die dagen der
interneering wel zeer verbaasd
hebben, dat het Nederlandsche
volk hen dit kon aandoen. Ook ik
heb nooit kunnen denken, dat men
de Duitschers in Nederland zoo zou
kunnen behandelen. Wij schamen
ons daarover, met name omdat
men toen zelfs ook de Duitsche
vrouwen en kinderen heeft opge
pakt. Maar het is mij vergund op
dit oogenblik, hoewel ik niet het
recht heb te spreken namens het
Ned. volk, toch te zeggen, dat ons
volk niet zoo slecht is als U uit
het gebeurde wel zou kunnen op
maken." Spr. herdacht vervolgens
de Nederlandsche geïnterneerden
en die in Ned.-Indië, welke laatsten
nu reeds een jaar geïnterneerd zijn.
Spr. was zeer erkentelijk voor den
steun, dien de N. S. B. hier te lande
van hen altijd heeft ontvangen.
Door hun steun, die de bijdragen
uit ons land zes a zeven maal over
trof, is de beweging in leven
kunnen blijven. Maar eens komt de
dag, aldus spr., dat onze kamera
den verlost zullen worden.
Spr. leverde vervolgens critiek
op de behandeling, die zij onder
vonden.
Vervolgens wijdde spr. zijn aan
dacht aan de toekomst, waarin
naar zijn overtuiging de nat.-soc.
idee ons geheele volk zal omvat
ten en waarin Nederland in het
nieuwe Europa met het Duitsche
Germaansehe broedervolk zal sa
menwerken.
Tenslotte bracht spr. hulde aan
Hitier, den Führer aller Germanen,
aan wien de Nederlandsche nat.-
soc. zooveel dank verschuldigd zijn.
De vergadering besloot met het
zingen van het Duitsche volkslied
en het zesde couplet van het Wil
helmus.
De bijeenkomst werd door een
groot aantal Duitsche autoriteiten
bijgewoond.
TWEEDE BLAD
Omzet 1940 nog niet de
helft van 1917.
De kolfbaan van het café De
Moriaan was gistermiddag ge
heel bezet ter gelegenheid van
de algemeene vergadering van
de Centrale veilingsvereeniging
Warmenhuizen en Omstreken.
Onder meer waren aanwezig
burgemeester Nolet van War
menhuizen en Harenkarspel; de
heer J. Kliffen, voorzitter van
den Noordermarktbond; de heer
S. de Boer Kz., voorzitter en vei
lingleider van de L.G.C. en de
heer Klant van de Prov. Com
missie, alsmede twee afgevaar
digden van de vereeniging „De
Koophandel" aan den Langen-
dijk.
Openingsrede.
De voorzitter, de heer K.
Molenaar, heette de aanwezigen wei-
kom, de hoop uitsprekend, dat de
heer Nolet nog vele malen de ver
gaderingen van de vereeniging zal
mogen bijwonen. Voorts heette spr.
speciaal welkom de vertegenwoordi
gers van de andere vereenigingen
van den Vierbond en het oud
bestuurslid Nottelman, thans te
Alkmaar.
Spr. memoreerde, dat een jaar ge
leden, aan den vooravond van den
oorlog, de Centrale Veilingvereeni-
ging ook vergaderde en dat hij toen
nog den wensch had uitgesproken
dat Nederland voor den oorlog ge
spaard zou blijven. Gelukkig heeft
de veiling, behoudens eenige droe
vige uitzonderingen, geen verliezen
geleden.
Dank zij dc organisatie van de vei
ling werd na de eerste verwarring al
gauw weer het werk hervat. Allerlei
maatregelen moesten worden geno
men, om de veilingen te deen blijven
bestaan en den handel te kunnen
voortzetten. Zij hebben goed ge
werkt: we zijn er nog. Thans hebben
we geen minimum-, maar slechts
maximumprijzen, die niet altijd hooge
prijzen beteekenen, maar slechts be
doeld zijn om een loonend bedrijf
mogelijk te maken. Hiermee zijn we
er nog niet, want zekerheid voor een
behoorlijk bestaan geven zij niet.
Immers, er is geen zekerheid dat de
opbrengst van den bodem zóó is als
waarop met het vaststellen der prij
zen werd gerekend. Een eventueel
tekort kan nu niet op een ander pro
duct worden ingehaald. Er zal op de
een of andqre wijze moeten worden
ingegrepen/ om het tuindersbedrijf
werkelijk loonend te maken.
Het seizoen der vroege aardappe
len was zeer goed, constateerde spr.,
en beter nog was dat voor de late
soorten, dank zij het feit, dat deze
volkomen gezond en goed gesorteerd
werden aangevoerd, zoodat aller-
wege slechts aardappelen uit War
menhuizen werden gevraagd.
De financieele uitkomsten der vei
ling waren zeer goed, voor het eerst
sinds vele jaren kwamen we weer
boven het millioen.
Terugkomend op de maximumprij
zen, zei sprdat die eigenlijk op een
veiling niet thuis behooren, omdat
zij geen gelegenheid geven extra
verzorging van het product extra te
belooner.. 't Tegenwoordige systeem
heeft met veilen eigenlijk niets
uit {e staan. Het gevaar bestaat, dat
het veilen tot het verleden zal gaan
behooren, hoewel spr. zich niet kon
indenken dat het met zooveel moeite
en energie opgebouwde instituut zal
verdwijnen. Intusschen zal men er
wel rekening mee moeten houden.
Als een ander systeem beter zou blij
ken voor het individu en de gemeen
schap, moet men dat aanvaarden,
hoewel een ordening waar spr. in
principe niet tegen was niet mag
worden een harnas.
Voldaan constateerde spr., dat
door den oorlog de tuinderij niet
radeloos of redeloos was. Integen
deel, de leiding bleef volkomen voor
haar taak berekend.
Op allerlei terrein hebben zich in
den loop der laatste v jaren talloos
vele moeilijkheden voorgedaan ter
zake den uitvoer. Wat zal de toe
komst brengen? We weten het niet.
Maar wel wist spr., dat de welvaart
slechts kan bevorderd worden door
vrede en uitgebreiden l andel over de
heele wereld, waarbij geen enkel
gebied mag zijn afgesloten, zooals nu
al sinds jaren wél het geval is.
Mededeelingen.
Medegedeeld werd het aantal leden
der aangesloten vereenigingen, totaal
610.
De voorzitter las de totaal
omzetten sinds het bestaan der vei
ling, waaruit bleken de ups en downs
in den tuinbouw. Het sterkst was het
in 1933 toen de omzet ruim 313.000
was. Sinds dien gaat het weer gelei
delijk omhoog, maar nog lang niet is
het bedrag van 1917 gehaald, toen
voor 2.760.000 geveild werd.
Ook omzetbelasting op
export-tuinbouwproducten.
De voorzitter deelde mede,
dat sinds 1 Jan. j.l. omzetbelasting
moet worden betaald van den ver
koop van tuinbouwproducten. Ge
poogd was, om die belasting te leg
gen op den prijs, maar dat is niet
toegestaan, omdat dan de maxi
mumprijs zou worden verhoogd.
Thans is het nog erger geworden,
want van 11 Mei af zal ook 1 pet.
moeten worden betaald voor de
voor export geveilde producten, die
tot nu toe waren vrijgesteld. De
veiling zal dit bedrag niet meer
kunnen dragen, zooals zij dat wél
deed, toen nog alleen voor het voor
het binnenland geveilde omzetbe
lasting moest worden betaald.
Voor de tuinders zal dit een vrij
zware heffing worden, die voor dc
veiling te Warmenhuizen totaal een
10.0000 zal beloopen. Gepoogd
zal worden om gedaan te krijger.,
dat deze belasting op een of an
dere wijze mag worden verhaald.
Rekening en verantwoording
en balans; winstsaldo bijna
4000.
De rekening en verantwoording
over 1940 werd goedgekeurd in
ontvangsten enuitgaven op
43.490.47.
De balans gaf in activa en pas
siva bedragen van 35.569 60 en
werd eveneens goedgekeurd.
De winst- en verlies-rekening
sloot op 18.355.89 met een winst
van 3999.29. Hiervan zal 200
worden bestemd voor uitkeering
van 4 pet. dividend over het aan
deelenkapitaal aan de aangesloten
vereenigingen; van het restant zal
de winstbelasting worden betaald;
de rest zal worden gereserveerd.
Begiooting 1941.
Het Centraal bestuur bood de be
grooting aan voor 1941, sluitend in
baten en lasten op 12.450 met een
post voor onvoorziene uitgaven van
3270. Er is gerekend op een om
zet van 900.000.
De heer J o nk e r vroeg om
thans voor het laatst den post „en
treegelden 300" onder de baten
op Jte nemen. Allen, die er komen,
zijn immers lid en bovendien staan
de financiën er gunstig voor.
De voorzitter erkende dit;
de vereeniging heeft geen schulden
meer en er is zelfs reeds een reser
ve. Spr. zou het verzoek in het be
stuur ter sprake brengen.
Bij den post salarissen en verze-
kerings-prsmies ad 2790 deelde
de voorzitter mede, dat hierbij
's gerekend op een duurte-toeslag
van 15 voor den marktopzichter-
keurmeester en 25 voor den te
lefonist en den schoonmaker, alsme
de een salarisverhooging van f 100
voor den secretaris en de penning
meesteres, een en ander gebaseerd
op het verrichten van meerdere
werkzaamheden en in verband met
de tijdsomstandigheden.
De begrooting werd goedge
keurd.
Jaarverslag 1940.
Aan het jaarverslag van den se
cretaris, den héér W. Dekker, ont-
leenen wij het volgende:
Den 27 Juni werd de veiling ge
opend en reeds dadelijk ondervon
den de tuinders moeilijkheden
doordat ieder per dag niet meer
mocht aanvoeren dan 4 kg. per
are.
Door de droogte hadden wij geen
last van aardappelziekte, zoodat
onze vroege aardappelen nog op tijd
konden worden afgezet.
Ook in de late aardappelen kwam
geen ziekte voor in tegenstelling
met andere streken, met het ge
volg dat hier goede prijzen werden
besteed. De aanvoer van dit pro
duct stijgt ieder jaar.
De vroege roode- en gele kool
bracht goede, voor een tijdje zelfs
hooge prijzen op tengevolge van
den export naar België. De gewo
ne witte kool bracht vaste, doch
goede prijzen op. De teelt had iets
beter kunnen zijn. Bij de inventari
satie hiervan bleken aanwezig te
zijn 248 wagonladingen, vorig jaar
246. Ook de prijs van de uien was
goed; hij liep tot boven de zeven
gulden. Toen op 18 Nov. de maxi
mumprijs werd vastgesteld op 4,
was de voorraad hier reeds voor
80 pet. geruimd. De andijviebou-
Wers ondervonden dit jaar een
groote teleurstelling, doordat een
groot gedeelte bevroor als gevolg
van het aanvoerverbod. De bewaar-
koolteelt viel niet mee; door de
groote droogte kwam er veer luis,
met stagnatie in den groei als ge
volg. Bij de vaststelling van den
kooiprijs werd hier niet voldoende
rekening mee gehouden.
De veiling, welke voorheen een
algemeene bedrijvigheid bracht,
kreeg een heel ander aanzien. De
wijzer van het afmijntoestel stond
meestal stil, aangezien alles volgens
het puntenaantal werd verdeeld.
Het gebrek aan wagons liet zich
soms ernstig aanzien, doordat er
soms een week achterstand was bij
de levering.
De omzet bedroeg in 1940
1.033.484.54 tegen 808.989.38 in
1939, een vermeerdering van
225 894.96. Als we nagaan de stij
ging van arbeidsloon, ploegloon,
kunstmest enz. en rekening houden
met de stijging van de kosten van
levensonderhoud, blijk wel, dat me
nige tuinder slechter zal uitkomen
dan het vorig jaar, terwijl boven
dien de eigenaars van den grona
werden getroffen door 100 opcenten
op de grondbelasting.
Voor het eerst sinds 1929 werd
weer het millioen overschreden.
Een verheugend feit is, dat zoo
goed als niets is doorgedraaid en al
onze stapelproducten hun weg naar
den consument konden vinden.
In het afgeloopen seizoen is 247
maal geveild tegen 272 maal in het
vorige. Door de vaststelling van de
prijzen waren de voorraden spoe
diger geruimd dan andere jaren.
De aanwezige voorraden werden
weer 2 maal geïnventariseerd en
wel per 8 Dec. 1940 en 28 Jan. '41.
In vergelijking met vorig jaar is
de aanvoer van bijna alle koolsoor
ten afgenomen. De aanvoer van
roode kool verminderde met 227
wagons, gele kool met 152 wagons,
gew. wit met 40 wagons, terwijl de
aanvoer van Deensche witte ver
meerderde met 13 wagons. Late
aardappelen verminderden met 15
wagons, uien met 13, nep en zilver
uien ieder met 3, en bieten met
5000 kg. De vroege aardappelen
vermeerderden met 140 wagons,
peen met 45.000 kg. en andijvie
met 186.000 stuks en 3400 kg.
Door den keurmeester werden
geïnspecteerd voor Duitschland
22.142 baal aardappelen. De keur
meester werd 56 maal opgeroepen
voor de keuring, waarvan in 39 ge
vallen boete werd toegepast; 12
maal werd het product reeds vóór
de veiling afgekeurd. De financiee
le positie van de veiling toont een
gunstig beeld, zoodat na afschrij
ving van 2000 nog 'n bedrag van
ruim 3000 bij de reserve kan
worden geschreven.
Het bestuur onderging dit jaar
geen verandering. Het parkeerter
rein werd belangrijk verbeterd,
doordat de schoeiïng werd ver
nieuwd, terwijl tevens het terrein
een halve meter werd verlaagd.
Aan verschillende tuinders werd
een extra teeltvergunning uitge
reikt voor sluitkool. Jammer dat
bij de verdeeling ervan geen voe
ling werd gehouden met de veiling
of standsorganisaties, tengevolge
waarvan de vergunning soms in
heel verkeerde handen kwam.
Voorstellen van de
aldeelingen.
De tuinderscredieten.
De vereeniging Westfriesland
stelde voor om een verzoek te rich
ten aan de gemeentebesturen en
Prov. Staten om de tuinderscredieten
van 1931 geannuleerd te krijgen en
eenzelfde verzoek te richten tot de
regeerings-instanties Voor de rijks-
credieten.
Het Centraal bestuur zei in het
prae-advies: Door ons bestuur, maar
vooral door het prov. bestuur zijn
reeds verschillende malen pogingen
in 't werk gesteld deze geheel of ge
deeltelijk geannuleerd te krijgen,
echter steeds zonder resultaat. Het
bestuur kan in zooverre met het
voorstel meegaan, dat het wil trach
ten te verkrijgen, dat de rente, die
betaald wordt, op de hoofdsom wordt
afgeschreven.
De heer Wildeboer (Schoorl-
dam) lichte het voorstel toe. Hij ging
de geschiedenis van deze credieten
na en meende, dat men het geld
beter in den vorm van steun had
kunnen geven. Het prae-advies ging
hem niet ver genoeg.
De heer P. J. Mink (Warmen
huizen) had dezelfde bemerking. Men
moet zijn uiterste best doen, om een
bevredigende oplossing te bereiken.
De stands- en de veilingsorganisaties
moeten samenwerken en de Prov.
Commissie bedenke, dat de zaak wel
waard is zijn best te doen om het
gewenschte resultaat te bereiken.
De voorzitter zei, dat het
centraal bestuur niet geheel moede
loos is en beseft, dat het afschrijven
van de rente op de hoofdsom deze
toch doet verminderen. Er is, zoo ging
spr. voort, ten aanzien van deze
credieten geen eensgezindheid in de
verschillende organisaties. Ged.
Staten voelen niets voor annulee
ring, maar zijn er niet tegen om on
inbare credieten af te schrijven.
Spr. was ervan overtuigd, dat er
velen zijn, die niet in staat zullen
zijn het hun verleende crediet af te
lossen. Geleidelijk zullen die moeten
worden afgeschreven. Ged. Staten
maken het den credietnemers niet
lastig. Vast staat wel, dat de tuinders
met de credieten zijn gebaat ge
weest en dat deze practisch rente
loos zijn. zooals ook de regeerings-
credieten.
Na nog eenige besprekingen werd
het prae-advies goedgekeurd.
Is 65 jaar oud?
De vereeniging Groenteteelt
wenschte de leeftijdsgrens voor func-
tionnarissen in de tuinbouwvereeni-
gingen in het algemeen zien bepaald
cp 65 jaar.
Het centraal bestuur betoogde in
het prae-advies, dut iemand van 65
jaar nog zeer goed een bestuursfunc
tie zal kunnen vervullen, maar wilde
wel eenigszins in de voorgestelde
richting gaan en gaf in overweging
de leeftijdsgrens voor leden van het
Centraal bestuur te stellen op 70
jaar.
De voorzitter verdedigde net
prae-advies tegenover een paar af
gevaardigden van Groenteteelt. Het
voorstel werd niet gesteund, zoodat
het prae-advies als aangenomen werd
verklaard.
De samenstelling van het
Centraal Bestuur.
De afd. L. T B. Tuitjenhorn stelde
ovor om de statuten zoodanig te wij
zigen, dat afdeelingen met veel leden
sterker vertegenwoordigd zullen
zijn in het centraal bestuur dan de
kleinere vereenigingen.
De L. T. B. Warmenhuizen had
voorgesteld, dat de aangesloten afdee
lingen voor elke 50 leden of gedeelte
daarvan één vertegenwoordiger in
het C. B. zullen hebben.
Het C B. kon gich niet geheel met
deze voorstellen vereenigen en was
na verschillende besprekingen tot de
conclusie gekomen, dat het ge-
wenscht kan zijn de statuten zóó te
wijzigen, dat vereenigingen met meer
dan 100 leden drie vertegenwoor
digers krijgen in het C. B.; zij, die
minder dan honderd leden hebben,
zouden twee vertegenwoordigers
houden, zooals tot nu toe elke ver
eeniging had.
„Groenteteelt" was vóór be
houd van de bestaande regeling.
De heer P. J. Mink, vertolkende
de meening van „De Noord", zag geen
aanleiding voor verandering van de
samenstelling in de vertegenwoordi
ging. Een grooter bestuur dan thans
(16 leden) achtte spr. ongewenscht.
De voorzitter ging na hoe de
toestand van thans met een groot
bestuur is ontstaan. Een kleiner col
lege kan misschien méér practisch
werk doen, maar vóór een samen
stelling als die van thans is z.i. toch
wel veel te zeggen, omdat dan de
invloed in de vereenigingen grooter
is.
Men moet echter voorkomen, dat
kleine vereenigingen een oneven
redig grooten invloed zouden kun
nen hebben. Uit die overweging was
het C. B. tot het prae-advies ge
komen.
Verschillende heeren voerden over
de voorstellen nog het woord. Bij de
daarop gevolgde stemming werd het
voorstel van Tuitjenhorn-Warmen-
huizen met 34 tegen 31 stemmen ver
worpen (de meerderheid van 75
der stemmen was niet verkregen).
Ook het prae-advies van het C. B.
werd verworpen. De toestand blijft
dus onveranderd.
Rondvraag.
De heer Wildeboer vroeg of er
niet méér stikstofmest is te ver
krijgen om „den productieslag" te
doen slagen.
De heer Klant vertelde van
verschillende besprekingen met tuin-
bouw-autoriteiten, maar meende te
mogen aannemen, dat het er met den
stikstofmest slecht voor staat.
„Groenteteelt" klaagde over ge
ringe bekendheid van de gelegen
heid om kunstmest te krijgen.
De voorzitter zou er met den
voedselcommissaris over spreken. Hij
zegde toe, dat het C. B. in het alge
meen zijn best zal doen voor een zoo
goed mogelijke kunstmestvoorzieninjjJ
De heer Pronk bepleitte de mo
gelijkheid van het verkoopen van
kool per snees, waardoor de tuinder
altijd zou kunnen rekenen op een
bepaalde opbrengst.
De voorzitter merkte op, dat
een dergelijke verkoop nu eenmaal
verboden is.
De heer Pronk klaagde over de
hooge grondbelasting in het Geest-
mer-Ambacht, waar nu de opbreng
sten kleiner zijn dan voorheen.
De voorzitter gaf toe, dat in
derdaad de grondbelasting enorm is
toegenomen, maai, of daarmee de
voedselvoorziening in het algemeen
gediend is, betwijfelde spr., omdat de
levensstandaard er hooger door
wordt. Als de belasting in het Geest-
mer-Ambacht onevenredig hoog is,
zou daartegen moeten geprotesteerd.
De heer Mink vroeg of in War
menhuizen geen gelegenheid kan
worden gegeven tot het veilen van
rabarber, waarop de voorzitter
in cverweging gaf in dezen verbin
ding te zoeken met de veiling.
Geklaagd werd over de -bepaling
van het gewicht der bossen rabar
ber op 2kilo. De voorzitter
dacht dat dit komt door de vaststel
ling van een maximumprijs, welke
dan beter te controleeren zou zijn.
De heer De Boer (L. G. C.) zei,
dat de handel sterk tegen die 2klio
is. Er is echter1, geen voldoende touw
voor die bossen. Uit dien hoofde zou
spr. het los verzenden prefereeren.
Spr. verwachtte nadere regelingen.
Overigens deelde spr. mede, dat de
hoogere instanties alle vol lof zijn
over de wijze, waarop de verschillen
de maatregelen ter zake den tuin
bouw zijn uitgevoerd. Dien lof
bracht spr. terug naar de leden der
tuinbouw- en veilingsvereenigingen
en hij hoopte dat de tot nu toe ge
bleken eensgezindheid zal bewaard
blijven.
De heer Mink wilde drang zien
uitgeoefend op het beschikbaar stel
len van bestrijdingsmiddelen van de
aardappelziekte, in het belang van de
voedselvoorziening.
De voorzitter verzekerde, dat
het C. B. alles doet wat het kan om
die middelen te verkrijgen. De vraag
is echter of ze er in voldoende hoe
veelheid zijn.
Er kwamen verder nog eenige pun
ten ter tafel, waarna sluiting volgde
Drukwerk is meestal haastwerk.
Wij zijn daaryoor speciaal ingericht.
N V. HERMS. COSTER ZOON
ALKMAARSCHE COURANT.
FILMNIEUWS
WINTERNACHTSDROOM.
Harmonie-Theater.
Onder dezen titel wordt u van de
week in de Harmonie een allergezel
ligste comedie voorgezet, die aan
allen, die haar zullen zien, enkele
uren van intens genoegen zal bezor
gen. Niet alleen, dat het geval vlot
van opzet en regie is en dat het door
een keur van artisten gespeeld
wordt, ook de prettige ongedwongen
sfeer zal op menigeen in deze span
nende tijden een oogenblik bevrij
dend werken. Voeg daarbij «en keur
van natuuropnamen uit het ski-land
bij uitnemendheid Garmisch, en
merk op dat de vrouwelijke hoofd
rol door een schat van een meisje
gespeeld wordt (Magda Schneider).
Twee dwaze, eerlijke kerels, de
een als kassier, de ander als expedi
tieknecht werkzaam in een groot ra-
diotoestellenbedrijf, besluiten hun
eveneens daar werkzame lieve vrien
dinnetje Hilde, die als wees alleen
door het leven moet, een prettig
Oud-en-Nieuw te bezorgen en haar,
als het even kan, haar levensgeluk
te laten veroveren. In den vorm van
een knappen, rijken, sympathieken
jongeling natuurlijk. Zij gaan hier
voor het jaareinde vieren in een
chic hotel in Garmisch, leven ont
zaglijk boven hun stand, worden
verdacht van fraude, worden opge
licht door een paar aanminnige ho-
telratten en zien dan hun protégé m
een zwaren flirt gewikkeld met een
dood-eenvoudigen ski-leeraarTot
overmaat van ramp zijn de directeur
en de procuratiehouder ook in het
hotel, juist als de kassier zich een
feest aanmeet met de zoöeven ge
noemde boeven in rok, en hun ver
moeden van fraude wakkert aan.
Daarbij komt, dat de expeditieknecht
kamers besteld heeft op den naam
van Prinz Leopold en het heele ho
telpersoneel het gezelschap voor een
incognito reizend vorstelijk gezel
schap aanziet. Het spreekt vanzelf,
dat Hilde haar geluk vindt, het ligt
ook voor de hand,' dat alle conflicten
opgelost worden, maar de manier
waarop, is de moeite waard, al was
het alleen maar om de hoofdperso
nen: Magda Schneider, Theo Lingen,
Wolf Albach-Retty, Hans Moser en
bovenal Richard Romanowski, die
van den kassier Bönecke een zeer
fijne humoristische rol maakt, zon
der een oogenblik banaal te worden.
Vooraf interessant wereldnieuws.
EEN STEM UIT DEN AETHER.
Victoria-Theater.
Een bekoorlijk jong meisje ont
moet in 1936 op de Olympische Spe
len te Berlijn een jongen luitensnt-
vlieger. Drie dagen zien ze elkaar
voldoende om van elkaar te gaan
houden. Dan verliezen deze twee el
kaar plotseling uit het oog. Op Span
je 1936-'37 volgt voor den jongen
man de in 1939 uitgebroken groote
oorlog. Pogingen om elkaar terug te
vinden mislukken, totdat tenslotte
een „Wunschkonzert" het contact
herstelt.
Niet dat alles nu van een leien
dakje gaat. Er zijn nog diverse mis
verstanden uit den weg te ruimen.
Maar alles komt terecht ondanks,
en tenslotte met instemming van den
„derde". Inge (Ilse Werner) krijgt
aan het slot haar Herbert (Carl Rad-
da tz).
Zooals zooveel Duitsche films van
de laatste jaren, vertoont ook
„Wunsch-konzert" een propagandis-
tischen inslag. Het verhaal van deze
film leent zich tot het weergeven
van diverse verrichtingen van de
Duitsche weermacht te land, te wa
ter en in de lucht. En hiervan is dan
ook ruim gebruik van gemaakt, op
de wijze, die we uit vele films en
journaals kennen. Dit element en
het „Wunsch-konzert", dat de ver
bindingsschakel is met „thuis", vor
men den achtergrond, waartegen de
ze simpele liefdeshistorie zich af
speelt; een historie, die aannemelijk
weet te maken, dat drie dagen van
geluk voldoende kracht kunnen ge
ven om desnoods drie jaren op el
kander te wachten.
Van het voorprogramma noemen
we een film, die onder de jeugd pro-
oaganda wil maken voor het ver
richten van landbouwwerk in Ne
derland of in Duitschland.
Voorts worden de beide journaals
uit binnen- en buitenland vertoond.
„MYSTERIE KAMER 12".
Roxy-Theater.
In een klein Berlijnsch hotel wordt
op kamer 12 een jonge vrouw gevon
den met twee revolverschoten in de
borst.
De justitie staat voor een raadsel,
maar het blijkt weldra, dat zij dien
avond het concert van een beroemd
pianist bezocht heeft en daarna haar
zoontje, de kleine Peter met een
brief naar zijn hotel heeft gezonden,
waar het kereltje, wachtende op den
beroemden musicus, in slaap is ge
vallen. Uit het onderzoek blijkt, dat
de musicus, Hans Martinrood, den
kleinen Peter als zijn zoontje erkent
er. het kind dadelijk tot zich geno
men heeft.
Van de moeder heeft hij geen
spoor ontdekt totdat de justitie hem
vertelt, dat de zwaar gewonde vrouw
in een ziekenhuis is opgenomen.
De toeschouwer wordt nu voor de
vraag gesteld wie de schoten gelost
heeft en het onderzoek leidt naar
een zekere Huber, een koopman, die
in vroeger jaren door kleine oplich-
geschreven door
teekeningen van
y, ALEXANDER
RAYMOND
tcrijen eenige maanden gevange
straf heeft ondergaan.
Waarom heeft de beroemde pir
het kind dadelijk als het zijne g
cepteerd?
Dat vertelt hij den rechter van
structie en wat hij vertelt wordt t
de film in beeld gebracht, de
schiedenis van een moedeloos ar
die een eind aan zijn leven zou 1
ben gemaakt als een eenvoudig
derobemeisje hem niet had te;
gehouden en den moed had gege
verder te leven om eens het su
te kunnen bereiken. De groote vi
houdt de toeschouwers in spann
wie lóste de beide schoten?
De oplossing is verrassend en 1
zoo heel eenvoudig.
Wie ze kennen wil ga deze g
geënsceneerde, zeer goed gespei
en gevoelige film, waarin Ma
Schneider als Maria en Ivan Pe
visch als Hans Martenrood optn
deze week eens in het Roxy-The;
bekijken.
Vooraf: een Ufa-film, uitgeb:
Profiltie-nieuws en een interesse
Tobis-film over de edelsmeedku
TRAUM-MUSIK.
City-Thea
Inderdaad een prachtfilm, die
City-Theater thans zijn bezoel
biedt. De bekwame regisseur G
von Bolvary is er in geslaagd
bet gegeven door schitterende of
men, fraaien zang en uitstekend
menspel een bijzonder geheel
maken. De film verplaatst den
schouwer naar Italië, waar in Rc
de eindexamens van het conserv:
rium worden afgenomen. Micl
Donato, de beste der componisl
klasse, dirigeert gedeelten uit
onvoltooide opera en Carla Hc
de beste zangleerlinge, zingt
hoofdrol. Groot succes en gesla;
Maar dan komt de moeilijke 1
Zij komen te werken in een caba
waar de impressario Hutter C;
hoort zingen en haar meteen vooi
opera engageert. Zij zingt in de
la te Milaan met Benjamino Gigl
La Bohème en gaat een prach'
toekomst tegemoet. Maar Dor
wordt teleurgesteld. Zijn compos
kan geen genade vinden. Hij v
dwijnt uit Carla's leven en 1<
verder onder den naam Mac Dyi
Als jazz- en revue-componist wc
hij beroemd. Intusschen is het C:
gelukt Michele's opera eindelijk
Boedapest opgevoerd te krijgen,
zal met Gigli de hoofdpartijen v
tolken. Mac Dynar is juist in
de stad bezig met de generale -e
titie van zijn nieuwste rev
Traum-musik. Carla bemerkt dat
gedeelten van zijn opera tot j
heeft omgewerkt en weet Michele
bewegen zijn revue af te zeggen,
opvoering van de opera wordt
groot succes en brengt de beide
liefden weer tot elkaar.
Marte Harell heeft Carla zeer m
gespeeld en gezongen. En ten zc
ste zal men genoten hebben van i
gedeelte uit de eerste acte van
Bohème, waarin Benjamino G
schitterend zong. Boeiende opnar
van de revue Traum-musik trek!
verder de aandacht, evenals het s
van Werner Hinz, die steeds m
als acteur naar voren komt, Albre
Schönhals en Lizzy Waldmüller. 1
ze laatste gaf van de revue-s
Odette een bijzondere creatie.
SeuMeton
4)
door
Eleanor Elliot Carr<
Ze volgde den kleinen Oosterli
op zijn zachte muilen en hij bra<
haar naar den salon van
Droom". Wanden en vloer wat
met zachte gordijnen en tapiji
bedekt, electrische wandlust
vormden de verlichting en ove
stonden met rood leer beklee
armstoelen. Midden in het verti
stond een massieve tafel met e
groote kussenbank. Op die tafel
gen stapels tijdschriften stond
boeken tusschen bronzen standaai
en middenop stond een zilvei
mandje met fruit gevuld.
Ademloos van verrukking ke
Gwynne in het rond. Wat e
prachtschip! Zoo iets moois had
zich niet kunnen droomen. Het le
wel een palels! In een scheme:
hoekje stond een kleine vleug
pinao. Met een gesmoord kree
liep ze erheen en raakte de toets
eerbiedig aan. Ze was zoo grs
muziek gaan studeeren, als ze vc
haar brood geen verpleegster h
moeten worden. Ze sloeg enk
