DE QROOM 5wriHeton Stoffelijk overschot e bijgezet. Rouwplechtigheid te Doorn. x-keizer Wilhelm II Vorderingen op pad vindersorganisaties. TWEEDE BLAD* door Eieaoor Êftiot CarroitL 28) Dien morgen was Gwynne het meest aan het woord. Want Robin was al gauw vervallen in een somber stilzwijgen. Als hij, wat niet vaak gebeurde, het meisje aankeek, stonden zijn oogen strak, sloten zijn lippen zich vast opeen en ging er een zenuw achtige'trilling over zijn wangen. Gwynne zag dit alles en voelde vaag zijn spanning mee aan. En dan zag ze nog iets, wat haar met wroeging vervulde. Toen hij de kokosnootschaal naar zijn mond bracht, zag ze onder zijn mouw de paarsblauwe plekken op zijn pols, waar zij haar tanden in gezet had. Dat herinnerde haar aan de wor steling van den vorigen dag en wekte in haar tegenstrijdige ge voelens. Ze schaamde zich, dat ze hem zoo bezeerd had en het vol gend oogenblik vlamde haar woede weer tegen hem op. Het was wel vreemd, dat ze na zulk een hefti- gen twist nu weer zoo rustig bij een zaten. Ze hadden wel een ja renlang getrouwd stel kunnen zijn, dat uit kampeeren. was, als ze zich niet in zulk een vreemde omgeving hadden bevonden. Die gedachte deed haar blozen. Robin keek toe vallig op en vroeg zich verbaasd af, wat daarvan wel de reden kon zijn. Het volgend oogenblik was die blos echter alweer verdwenen en leek ze bleeker dan ooit. En hij zag tranen in haar oogen. Hij dacht met bitterheid terug aan Faust, den beroemden dokter, die haar hoogachting, zoo' niet haar liefde had weten te winnen. Vrouwen waren nu eenmaal eer zuchtig en Faust was een man, naar wien vele vrouwen met be wondering en verengen hadden opgekeken. Robin kon het oogen blik maar niet vergeten, dat hij Gwynne in de armen van den dokter gezien had. Geen wonder, dat ze niet het minste verlangen koesterde naar een uitleg van zijn gedrag. Ze zou de werkelijke waar heid immers toch nooit gelooven? Hij stond met een ruk op en liep naar de deuropening. Daar bleef hij geruimen tijd zwijgend staan kijken naar de druipende boomen en de grauwe nevels, die alles ver doezelden. Vreeselijke plaats toch, dit eiland, dat hem eens een para dijs geschenen had! Vreeselijke plaats toch voor een verfijnd meis je, van zulk een bitteren haat tegen haar eenigen metgezel ver vuld! Dat dag en nacht zijn aanwe zigheid moest dulden! Hij moet daar toch iets op kunnen verzinnen. Hij moest een andere hut bouwen. En daarna een brandstapel op het strand oprichten, om dien te kun nen aansteken, zoodra er zich een schip aan den horizon vertoonde. Maar wat zou dat geven, als het zoo afschuwelijk bleef regenen? En hoe moest hij zonder gereedschap pen een hut voor zichzelf oprich ten? Het was voor hen.beiden een gruwelijke toestand. Hij voelde, méér dan hij zag, dat Gwynne aan zijn zijde stond. Haar opgeruimde stem bracht hem spoe dig genoeg tot de werkelijkheid te rug. „Dit zal toch wel niet altijd du ren. Ik bedoel dan dat het zoo hard regent. En we zouden er toch nog heel wat erger aan tqe kunnen zijn, dan nu het geval is. Maar jij moet toch uit den mist' blijven, an ders vat je weer kou". Hij keek op haar neer met een blik vol liefde. Bedeesd slak hij zijn hand uit en raakte de hare eventjes aan. „Zijn we weer goede vrienden, Gwynne?" vroeg hij nederig. „Wil je me dat Voorrecht tenminste toe staan?" „Natuurlijk!" Ze legde met jongensachtige vrijmoedigheid haar vingers in zijn haar' toegestoken hand. En ze verborg achter een moedig glimlachje de pijn, die haar borst doorvlijmde. „We zullen er een spelletje van maken", zei ze. „Doen „alsof" we twee gestrande kameraden zijn. Bill en Bob die de slagen van het lot moedig weten op te vangen. Die echter altijd op uitkomst blij ven hopen. En die komt voordat we er zelf erg in hebben!" Dien geheelendag was ze het vroolijkste, prettigste, levendigste wezentje, wat zich maar denken liet, al had ze dan ook weinig te doen. Ze gingen hun voedselvoor raad na, hoe schamel die ook was. en Robin meende, dat ze voor min stens vier en twintig uur genoeg hadden. Daarna zou hij, regen of geen regen, weer op zoek moeten. Ze kibbelden over de verdeeling van den inhoud der scheepskist, want Robin wilde, dat zij het groot ste deel van de kleeren zou ne men en zij sputterde tegen met de bewering, dat kameraden alles eer lijk gelijk op deelden. In den ^namiddag zaten ze samen zoo gezellig te praten, dat ze hun ongeluk bijna vergaten en toen Ro bin tegen de schemering voor de hut naar de lucht, die maar niet breken wilde, stond te kijken, kwam de gedachte bij hem op, dat het verlaten eiland eindelijk toch nog een paradijs voor hem worden kon XVII. Eindelijk hoop! Drie dagen achtereen bleef de motregen aanhouden. Hij maakte den grond zoo week, dat een men- schenvoet er nauwelijks meer steun vond. Nu en dan wapen er oogen- blikken, dat het scheen, alsof de- grauwe lucht breken en de zon schijnen ging, en dan trokken ze erop uit, om voedsel bijeen te ver zamelen, wat dringend noodig was, omdat hun voorraad slechts gering was. Tusschen de stortbuien door kwamen ze dan met buit beladen terug. Op korten afstand van de hut vonden ze een wild soort ba nanen, smakelijk en voedzaam, evenals broodvruchten en kokos noten. En op een keer, dat ze zich tot op het strand gewaagd hadden, vond Robin in een ondiepe plas een vrij groote visch, die hij snel wistte bemachtigen. Dien avond hadden ze een formeel diner! Hij zou graag aldoor buiten ge bleven zijn, als Gwynne zich niet vol bezorgdheid daartegen verzet had. Ze wilde niet, dat hij zich on- noodig aan den doordringenden re gen blootstelde. Hij was n'og niet volkomen hersteld van zijn koorts aanval, vond ze. „lederen avond heb je nog ver hooging", zei ze, als had ze het te gen een eigenwijs kind. „En het is beslist noodig, dat je droge en war me voeten houdt. Wees nu toch verstandig en denk een beetje om mij ook. Wat zou ik moeten begin nen als je nu eens ernstig ziek werd, meen ik", voegde ze er haas tig aan toe, uit vrees, dat hij haar v/oorden verkeerd zou uitleggen. Want hij dacht feitelijk aan niets anders dan aan haar. Dat was de voornaamste oorzaak van zijn on rust. Als een gekooid wild dier kon hij uren achtereen in hun nauwe hut heen en weer drentelen. De gedwongen werkeloosheid werd een kwelling, evenzeer als hun ge kunstelde verhouding. Als zé zich volkomen verzoend hadden, als hun jonge liefde weer hersteld was geweest, dan zou Robin alle onge makken graag verdragen hebben en zou hij dankbaar zijn geweest voor de gelegenheid, om de vrouw, die hij lief had, in alles van dienst te kunnen zijn. Nu vervloekte hij het lot, dat hen zoo dicht bijeenge bracht had en toch zoo ver geschei den hield. En hij sloot zijn lippen, die brandden van verlangen, een verklaring te geven van zijn gedrag en alles ronduit met haar te bepra ten. Wordt vervolgd. Het A.N-P. meldt o.m.: Met hooge militaire eerbewijzen en ia tegenwoordigheid van den rijkscommissaris rijksminister Seyss ïnquart, als vertegenwoordiger van liem. Führer, verscheidene generaais yja» de oude keizerlijke en de nieu we Duitsche weermacht, alsmede yaa véle andere hooge Duitsche autoriteiten is vanmorgen het stof felijk overschot van ex-keizer Wil helm II in de oude slotkapel van ispioe Doorn bijgezet. Tot de genoo- digden voor de plechtigheid behoor den behalve den rijkscommissaris in de eerste plaats de Duitsche Weermachtsbevelhebber in het be- gefcte Nederlandsche gebied de gena der vliegers Fr. Christiansen, den rijksmaarschalk Göring en het Duitsche luehtwapen vertegen woordigde, verder admiraal Canaris, luitenant-generaal Hase, en admi- ïeal Densch, die resp. aanwezig wa gen voor den generalen staf, het leger en de marine, voorts gesandte Bene, die den rijksminister voor bui- tenlandsche zaken, von Ribbentrop Vertegenwoordigde, de höhere S.S.- und Polizeiführer luitenant-generaal Rauter, die aanwezig was namens den rijksführer der S.S. en chef van de Duitsche politie A. Himmler, de gevolmachtigde van den rijkscom missaris in de provincie Utrecht dr. Joachim en nog enkele andere leden Van den staf van den rijkscommis saris. Van de oude lieizerlijke weer macht waren aanwezig de genêraal- veldmaarschalk von Mackensen, de generaals der infanterie von Fabeck, von Stüllpnagel, Reinhardt en Has- se, de generaal der artillerie von Behrendt en de admiraals Reuter en yon Lanz. Ook waren er delegaties Van Bulgarije en Hongarije. Van de groote keizerlijke familie waren er 35 leden naar Doorn geko men. De meesten van hen arriveer den gisterochtend in een extra-trein. Behalve de vijf zoons van den over leden ex-keizer, namelijk kroon prins Wilhelm en de prinsen Adal bert, Eitel Friedrich, August Wil helm en Oscar waren er de dochter van den ex-keizer, de hertogin van Brunswijk en vele kleinkinderen, tot wie ook behooren prins Louis Ferdinand met zijn echtgenoote, de vroegere prinses Kyra van Rusland. De rouwplechtigheid. De rijkscommissaris en de leden van zijn gezelschap arriveerden om precies half elf voor het poortge- bouw. Na de begroeting van den vroegeren kroonprins en de gema lin van den gestorven ex-monarch, legde de rijkscommissaris aan den voet van de baar, die in de vestibule van het hoofdgebouw stond, een krans, een persoonlijke hulde aan de nagedachtenis van den gestorvene. De leden van de keizerlijke familie en de genoodigden stelden zich ver volgens in de vestibule rond de baar op, waarop de rouwdienst begon. De rijkscommissaris legde thans na mens den Führer aan den voet van de baar een groote krans met lelietjes van dalen en witte or chideeën. Zij was versierd met breede roode linten, waarop een hakenkruis. Gen. Christiansen legde vervol gens 'n krans namen den rijksmaar schalk, gen.-veldmaarschalk v. Mac kensen, namens het oude leger, ge sandte Bene namens den. rijksminis ter van buitenlandsche zaken en luitenant-generaal Rauter namens den rijksführer der S.S. en chef van de Duitsche politie H. Himmler. Ook worden kransen neergelegd namens de vier onderdeelën van het Duit sche leger, den generalen staf, het luehtwapen, het leger zelf, en de oorlogsmarine. Het aantal kransen, dat in het hoofdgebouw is gebracht of op het voorplein ligt, is niet te tellen. Het ■zijn er stellig eenige honderden. Hierbij bevinden zich ook bloemstukken van de Deensche en Zweedsche koningshuizen, kran sen van Hongarije en Bulgarije, bloemstukken uit vele deelen van de wereld. De hulde die de burgers van Doorn aan de nagedachtenis van den ex-keizer hebben gebracht, is op het voorplein opgesteld. Zij bestaat uit een groot bloembed, voorstellende een hermelijnen man tel met in het midden een goudkleu rig kruis. Om elf uur begon de liturgische rouwdienst. Voorganger was de hof- predikant D. Döhring uit Berlijn. Na dezen dienst werd de baar door het mannelijk huispersoneel naar buiten gedragen en op .een voor dit doel omgebouwde Mercedeswagen geplaatst. Tromgeroffel weerklonk, het eerebataljqn presenteerde het geweer. Hierna speelde het muziek corps het koraal „Jesus meine Zu- versicht". De rouwstoet werd geopend door den generaal-adjudant Eschenburg. een der oude getrouwen van den gestorvene. Daarna volgden ver scheidene kransen, welke gedragen werden door leden van de Duitsche weermacht..- Hierna volgde de veld maarschalkstaf van den overleden ex-keizer, welke op een kussen ge dragen werd door den generaal DE HOLLANDIA ZEILWEDSTRIJDEN OP HET BRAASEMERMEER, georga niseerd door de zeil- en roeivereeniging „Hollandia". Overzicht van den start der Prakenklasse. (Polygoon) OM HET VOETBALKAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND. De voetbalwedstrijd V.S.V.Heracles (22). Nadat V.S.V. de leiding had genomen, wordt na de rust door Crabshuis de gelijkmaker gescoord, 11.. (Polygoon) RUITERS BEZOEKEN DE „CAVALERIE VAN DE LUCHT'". Op een vliegveld is een afdeeling cavalerie voor een kort bezoek aangekomen. Van dichtbij willen d^ ruiters de succesrijke machines bekijken. De boord werktuigkundige, die het vliegtuig voor een nieuwen tocht klaar maakt, begroet lachend de kameraden van het leger. (Weltbild-Polygoon) DUIZENDEN AM STERDAMMERS stonden Zondag langs de Schinkel te kijken naar het traditioneele zeilfestijn. De trek stadwaarts toen een onweei Koenewkade was een memsehenzee. dreigde. De (Polygoon) graaf von der Goltz, en de ridderor den van den keizer, eveneens op een kussen gedragen door den vleugel adjudant graaf Moltke. Hierachter had de hofpredikant Döhring zich opgesteld. Dan volgde de wagen met het stoffelijk overschot van den ex-keizer met erachter de leden van de koninklijke familie en tenslotte de rijkscommissaris en de andere ge noodigden. Toen de stoet voor de kapel aan gekomen was reed de auto met het stoffelijk overschot Van den ex-kei zer voor het front vanhet eere bataljon. Wederom weerklonk trom geroffel en presenteerden de solda ten het geweer. Toen de baar van de auto in de kapel was gébracht speel de het muziekcorps het koraal „Ein feste Burg ist unser Gott". Ter weerszijden van de baar, die in het midden van de kapel stond opgesteld, betrokken vier zoons van den gestorven ex-monarch in de uniform van het oude leger en vier kleinkinderen in de uniform van de nieuwe weermacht met getrokken sabel de doodenwacht. Op alle vier punten van de baar brandden kan delaren. Aan den voet van de baar werden de voornaamste bloemstuk ken gelegd, vooraan de krans van den Führer. In den ingang van de kapel verrichtte de hofpredikant vervolgens de uitvaartceremoniën welke hij besloot met hetbidden van het „Onze Vader". Dan speelde het muziekcorps het koraal „Ich bete an die Macht der Liebe" en nauwelijks waren hiervan de laat ste klanken verstorven of een eere salvo van een compagnie infanterie, die in de nabijheid van de kapel stond opgesteld, weerklonk. De plechtigheid was hiermede afgeloo- pen. Prinses Hermine en de vroegere kroonprins onderhielden zich hierop eenigen tijd met den rijkscommis saris en de andere hooge autoritei ten. De leden van de keizerlijke fami lie begaven zich vervolgens terug naar het slot, terwijl de genoodig den Doorn verlieten. Het A.N.P meldt: De voormalige penningmeesters der bij decreet van- den höheren S.S. und Polizeiführer bij den rijks commissaris voor het bezette Ne derlandsche gebied ontbonden pad- vindersgroepen worden bij deze opgeroepen, om de onder hun be heer zijnde geldbedragen van hun padvindersgroepen, voor zoover deze nog niet door de politieorga- nen in beslag genomen werden, tot uiterlijk den 25sten Juni a.s. of het conto der groep 5 van de handels maatschappij H. Albert de Bary en Co., N.V. te Amsterdam te storten. TWEE KOFFIEDIEVEN GEGREPEN. Uit een der veemen in de hoofd stad werden in den laatsten tijd voortdurend kleine hoeveelheden koffie vermist, in gewicht variee- rende tusschen 5 en 10 kg. Het feit, dat verschillende nasporingen geen resultaat opleveren, schijnt den dader naar thans is gebleken iemand van het veempersoneel stoutmoediger gemaakt te hebben. Dg man kwam n.l., vergezeld van zijn vader, in den nacht van Vrijdag op Zaterdag jl, per roeiboot naar het veem, wist met behulp van een vslschen sleutel binnen te komen en toen was het een „koud kunstje" twee balen koffie, ieder van 60 kg, mee te nemen. Dat zij daarbij ter loops nog enkele kistjes sigaren naar het bootje lieten verhuizen, mag wel als een rechtmatige beloo ning voor hun nachtelijken arbeid worden beschouwd. De personen of lichamen, die nog een vordering op de ontbonden padvindersgroepen hebben, worden opgeroepen deze vorderingen ter onderzoek in te dienen bij den be heerder der bezittingen van de ontbonden padvindersorganisa- ties, Waalsdorperweg 102. den Haag, tot uiterlijk 1 Juli 1941. Vorderingen, welke na genoem den datum worden ingediend, kun nen niet meer in behandeling wor den genomen. Helaas begon na dit bezoek de pech voor de beide dieven. Een der balen geraakte al spoedig te water. De andere zak koffie werd evenals met de reeds eerder gesto len koffie was gebeurd naar een heelster in den Jordaan gebracht. De. groote hoeveelheid van het gestolen geurige genotsmiddel zal er echter oorzaak van zijn geweest, dat ditmaal de politie er spoedig de lucht van kreeg. Het duurde niet lang, of zoowel' de beide inbrekers als de heelster en haar zoon werden door de politie gearresteerd. Ook het gestolen goed is in beslag ge ne men. De totale hoeveelheid van de ge stolen koffie kon tot nu toe nog niet worden vastgesteld. Het onderzoek der centrale recherche in deze zaak duurt voort. LANDBOUWSCHUUR AFGBRAND. Gisteren is te Oostkapelle brand uitgebroken in de landbouwschuur van den heer A. Goozen. Hoewel de brandweer spoedig ter plaatse was, kon deze niet verhinderen, dat de schuur geheel afbrandde. Eenige varkens kwamen in de vlammen om, terwijl ook nog enkele andere later moesten worden afgemaakt. De schade wordt gedeeltelijk door verzekering gedekt. Oorzaak van den brand is waarschijnlijk het wegwerpen van een brandende sigaret.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1941 | | pagina 5