DE QROOM
5wriHeton
Stoffelijk overschot e
bijgezet.
Rouwplechtigheid
te Doorn.
x-keizer Wilhelm II
Vorderingen op pad
vindersorganisaties.
TWEEDE BLAD*
door
Eieaoor Êftiot CarroitL
28)
Dien morgen was Gwynne het
meest aan het woord. Want Robin
was al gauw vervallen in een
somber stilzwijgen.
Als hij, wat niet vaak gebeurde,
het meisje aankeek, stonden zijn
oogen strak, sloten zijn lippen zich
vast opeen en ging er een zenuw
achtige'trilling over zijn wangen.
Gwynne zag dit alles en voelde
vaag zijn spanning mee aan. En
dan zag ze nog iets, wat haar met
wroeging vervulde. Toen hij de
kokosnootschaal naar zijn mond
bracht, zag ze onder zijn mouw de
paarsblauwe plekken op zijn pols,
waar zij haar tanden in gezet had.
Dat herinnerde haar aan de wor
steling van den vorigen dag en
wekte in haar tegenstrijdige ge
voelens. Ze schaamde zich, dat ze
hem zoo bezeerd had en het vol
gend oogenblik vlamde haar woede
weer tegen hem op. Het was wel
vreemd, dat ze na zulk een hefti-
gen twist nu weer zoo rustig bij
een zaten. Ze hadden wel een ja
renlang getrouwd stel kunnen zijn,
dat uit kampeeren. was, als ze zich
niet in zulk een vreemde omgeving
hadden bevonden. Die gedachte
deed haar blozen. Robin keek toe
vallig op en vroeg zich verbaasd
af, wat daarvan wel de reden kon
zijn. Het volgend oogenblik was
die blos echter alweer verdwenen
en leek ze bleeker dan ooit. En hij
zag tranen in haar oogen.
Hij dacht met bitterheid terug
aan Faust, den beroemden dokter,
die haar hoogachting, zoo' niet
haar liefde had weten te winnen.
Vrouwen waren nu eenmaal eer
zuchtig en Faust was een man,
naar wien vele vrouwen met be
wondering en verengen hadden
opgekeken. Robin kon het oogen
blik maar niet vergeten, dat hij
Gwynne in de armen van den
dokter gezien had. Geen wonder,
dat ze niet het minste verlangen
koesterde naar een uitleg van zijn
gedrag. Ze zou de werkelijke waar
heid immers toch nooit gelooven?
Hij stond met een ruk op en liep
naar de deuropening. Daar bleef
hij geruimen tijd zwijgend staan
kijken naar de druipende boomen
en de grauwe nevels, die alles ver
doezelden. Vreeselijke plaats toch,
dit eiland, dat hem eens een para
dijs geschenen had! Vreeselijke
plaats toch voor een verfijnd meis
je, van zulk een bitteren haat
tegen haar eenigen metgezel ver
vuld! Dat dag en nacht zijn aanwe
zigheid moest dulden! Hij moet daar
toch iets op kunnen verzinnen. Hij
moest een andere hut bouwen. En
daarna een brandstapel op het
strand oprichten, om dien te kun
nen aansteken, zoodra er zich een
schip aan den horizon vertoonde.
Maar wat zou dat geven, als het
zoo afschuwelijk bleef regenen? En
hoe moest hij zonder gereedschap
pen een hut voor zichzelf oprich
ten? Het was voor hen.beiden een
gruwelijke toestand.
Hij voelde, méér dan hij zag, dat
Gwynne aan zijn zijde stond. Haar
opgeruimde stem bracht hem spoe
dig genoeg tot de werkelijkheid te
rug.
„Dit zal toch wel niet altijd du
ren. Ik bedoel dan dat het zoo hard
regent. En we zouden er toch nog
heel wat erger aan tqe kunnen
zijn, dan nu het geval is. Maar jij
moet toch uit den mist' blijven, an
ders vat je weer kou".
Hij keek op haar neer met een
blik vol liefde. Bedeesd slak hij
zijn hand uit en raakte de hare
eventjes aan.
„Zijn we weer goede vrienden,
Gwynne?" vroeg hij nederig. „Wil
je me dat Voorrecht tenminste toe
staan?"
„Natuurlijk!" Ze legde met
jongensachtige vrijmoedigheid haar
vingers in zijn haar' toegestoken
hand. En ze verborg achter een
moedig glimlachje de pijn, die haar
borst doorvlijmde.
„We zullen er een spelletje van
maken", zei ze. „Doen „alsof" we
twee gestrande kameraden zijn.
Bill en Bob die de slagen van
het lot moedig weten op te vangen.
Die echter altijd op uitkomst blij
ven hopen. En die komt voordat
we er zelf erg in hebben!"
Dien geheelendag was ze het
vroolijkste, prettigste, levendigste
wezentje, wat zich maar denken
liet, al had ze dan ook weinig te
doen. Ze gingen hun voedselvoor
raad na, hoe schamel die ook was.
en Robin meende, dat ze voor min
stens vier en twintig uur genoeg
hadden. Daarna zou hij, regen of
geen regen, weer op zoek moeten.
Ze kibbelden over de verdeeling
van den inhoud der scheepskist,
want Robin wilde, dat zij het groot
ste deel van de kleeren zou ne
men en zij sputterde tegen met de
bewering, dat kameraden alles eer
lijk gelijk op deelden.
In den ^namiddag zaten ze samen
zoo gezellig te praten, dat ze hun
ongeluk bijna vergaten en toen Ro
bin tegen de schemering voor de
hut naar de lucht, die maar niet
breken wilde, stond te kijken,
kwam de gedachte bij hem op, dat
het verlaten eiland eindelijk toch
nog een paradijs voor hem worden
kon
XVII.
Eindelijk hoop!
Drie dagen achtereen bleef de
motregen aanhouden. Hij maakte
den grond zoo week, dat een men-
schenvoet er nauwelijks meer steun
vond. Nu en dan wapen er oogen-
blikken, dat het scheen, alsof de-
grauwe lucht breken en de zon
schijnen ging, en dan trokken ze
erop uit, om voedsel bijeen te ver
zamelen, wat dringend noodig was,
omdat hun voorraad slechts gering
was. Tusschen de stortbuien door
kwamen ze dan met buit beladen
terug. Op korten afstand van de
hut vonden ze een wild soort ba
nanen, smakelijk en voedzaam,
evenals broodvruchten en kokos
noten. En op een keer, dat ze zich
tot op het strand gewaagd hadden,
vond Robin in een ondiepe plas
een vrij groote visch, die hij snel
wistte bemachtigen. Dien avond
hadden ze een formeel diner!
Hij zou graag aldoor buiten ge
bleven zijn, als Gwynne zich niet
vol bezorgdheid daartegen verzet
had. Ze wilde niet, dat hij zich on-
noodig aan den doordringenden re
gen blootstelde. Hij was n'og niet
volkomen hersteld van zijn koorts
aanval, vond ze.
„lederen avond heb je nog ver
hooging", zei ze, als had ze het te
gen een eigenwijs kind. „En het is
beslist noodig, dat je droge en war
me voeten houdt. Wees nu toch
verstandig en denk een beetje om
mij ook. Wat zou ik moeten begin
nen als je nu eens ernstig ziek
werd, meen ik", voegde ze er haas
tig aan toe, uit vrees, dat hij haar
v/oorden verkeerd zou uitleggen.
Want hij dacht feitelijk aan niets
anders dan aan haar. Dat was de
voornaamste oorzaak van zijn on
rust. Als een gekooid wild dier kon
hij uren achtereen in hun nauwe
hut heen en weer drentelen. De
gedwongen werkeloosheid werd
een kwelling, evenzeer als hun ge
kunstelde verhouding. Als zé zich
volkomen verzoend hadden, als
hun jonge liefde weer hersteld was
geweest, dan zou Robin alle onge
makken graag verdragen hebben
en zou hij dankbaar zijn geweest
voor de gelegenheid, om de vrouw,
die hij lief had, in alles van dienst
te kunnen zijn. Nu vervloekte hij
het lot, dat hen zoo dicht bijeenge
bracht had en toch zoo ver geschei
den hield. En hij sloot zijn lippen,
die brandden van verlangen, een
verklaring te geven van zijn gedrag
en alles ronduit met haar te bepra
ten. Wordt vervolgd.
Het A.N-P. meldt o.m.:
Met hooge militaire eerbewijzen
en ia tegenwoordigheid van den
rijkscommissaris rijksminister Seyss
ïnquart, als vertegenwoordiger van
liem. Führer, verscheidene generaais
yja» de oude keizerlijke en de nieu
we Duitsche weermacht, alsmede
yaa véle andere hooge Duitsche
autoriteiten is vanmorgen het stof
felijk overschot van ex-keizer Wil
helm II in de oude slotkapel van
ispioe Doorn bijgezet. Tot de genoo-
digden voor de plechtigheid behoor
den behalve den rijkscommissaris
in de eerste plaats de Duitsche
Weermachtsbevelhebber in het be-
gefcte Nederlandsche gebied de gena
der vliegers Fr. Christiansen,
den rijksmaarschalk Göring en
het Duitsche luehtwapen vertegen
woordigde, verder admiraal Canaris,
luitenant-generaal Hase, en admi-
ïeal Densch, die resp. aanwezig wa
gen voor den generalen staf, het
leger en de marine, voorts gesandte
Bene, die den rijksminister voor bui-
tenlandsche zaken, von Ribbentrop
Vertegenwoordigde, de höhere S.S.-
und Polizeiführer luitenant-generaal
Rauter, die aanwezig was namens
den rijksführer der S.S. en chef van
de Duitsche politie A. Himmler, de
gevolmachtigde van den rijkscom
missaris in de provincie Utrecht dr.
Joachim en nog enkele andere leden
Van den staf van den rijkscommis
saris.
Van de oude lieizerlijke weer
macht waren aanwezig de genêraal-
veldmaarschalk von Mackensen, de
generaals der infanterie von Fabeck,
von Stüllpnagel, Reinhardt en Has-
se, de generaal der artillerie von
Behrendt en de admiraals Reuter en
yon Lanz. Ook waren er delegaties
Van Bulgarije en Hongarije.
Van de groote keizerlijke familie
waren er 35 leden naar Doorn geko
men. De meesten van hen arriveer
den gisterochtend in een extra-trein.
Behalve de vijf zoons van den over
leden ex-keizer, namelijk kroon
prins Wilhelm en de prinsen Adal
bert, Eitel Friedrich, August Wil
helm en Oscar waren er de dochter
van den ex-keizer, de hertogin van
Brunswijk en vele kleinkinderen,
tot wie ook behooren prins Louis
Ferdinand met zijn echtgenoote, de
vroegere prinses Kyra van Rusland.
De rouwplechtigheid.
De rijkscommissaris en de leden
van zijn gezelschap arriveerden om
precies half elf voor het poortge-
bouw. Na de begroeting van den
vroegeren kroonprins en de gema
lin van den gestorven ex-monarch,
legde de rijkscommissaris aan den
voet van de baar, die in de vestibule
van het hoofdgebouw stond, een
krans, een persoonlijke hulde aan de
nagedachtenis van den gestorvene.
De leden van de keizerlijke familie
en de genoodigden stelden zich ver
volgens in de vestibule rond de baar
op, waarop de rouwdienst begon.
De rijkscommissaris legde thans na
mens den Führer aan den voet
van de baar een groote krans
met lelietjes van dalen en witte or
chideeën. Zij was versierd met
breede roode linten, waarop een
hakenkruis.
Gen. Christiansen legde vervol
gens 'n krans namen den rijksmaar
schalk, gen.-veldmaarschalk v. Mac
kensen, namens het oude leger, ge
sandte Bene namens den. rijksminis
ter van buitenlandsche zaken en
luitenant-generaal Rauter namens
den rijksführer der S.S. en chef van
de Duitsche politie H. Himmler. Ook
worden kransen neergelegd namens
de vier onderdeelën van het Duit
sche leger, den generalen staf, het
luehtwapen, het leger zelf, en de
oorlogsmarine. Het aantal kransen,
dat in het hoofdgebouw is gebracht
of op het voorplein ligt, is niet te
tellen. Het ■zijn er stellig eenige
honderden. Hierbij bevinden zich
ook bloemstukken van de Deensche
en Zweedsche koningshuizen, kran
sen van Hongarije en Bulgarije,
bloemstukken uit vele deelen van
de wereld. De hulde die de burgers
van Doorn aan de nagedachtenis
van den ex-keizer hebben gebracht,
is op het voorplein opgesteld. Zij
bestaat uit een groot bloembed,
voorstellende een hermelijnen man
tel met in het midden een goudkleu
rig kruis.
Om elf uur begon de liturgische
rouwdienst. Voorganger was de hof-
predikant D. Döhring uit Berlijn.
Na dezen dienst werd de baar door
het mannelijk huispersoneel naar
buiten gedragen en op .een voor dit
doel omgebouwde Mercedeswagen
geplaatst. Tromgeroffel weerklonk,
het eerebataljqn presenteerde het
geweer. Hierna speelde het muziek
corps het koraal „Jesus meine Zu-
versicht".
De rouwstoet werd geopend door
den generaal-adjudant Eschenburg.
een der oude getrouwen van den
gestorvene. Daarna volgden ver
scheidene kransen, welke gedragen
werden door leden van de Duitsche
weermacht..- Hierna volgde de veld
maarschalkstaf van den overleden
ex-keizer, welke op een kussen ge
dragen werd door den generaal
DE HOLLANDIA ZEILWEDSTRIJDEN OP HET BRAASEMERMEER, georga
niseerd door de zeil- en roeivereeniging „Hollandia". Overzicht van den start der
Prakenklasse. (Polygoon)
OM HET VOETBALKAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND. De voetbalwedstrijd
V.S.V.Heracles (22). Nadat V.S.V. de leiding had genomen, wordt na de rust
door Crabshuis de gelijkmaker gescoord, 11.. (Polygoon)
RUITERS BEZOEKEN DE „CAVALERIE VAN DE
LUCHT'". Op een vliegveld is een afdeeling cavalerie
voor een kort bezoek aangekomen. Van dichtbij willen
d^ ruiters de succesrijke machines bekijken. De boord
werktuigkundige, die het vliegtuig voor een nieuwen
tocht klaar maakt, begroet lachend de kameraden van
het leger. (Weltbild-Polygoon)
DUIZENDEN AM
STERDAMMERS
stonden Zondag langs
de Schinkel te kijken
naar het traditioneele
zeilfestijn. De trek stadwaarts
toen een onweei
Koenewkade was een memsehenzee.
dreigde. De
(Polygoon)
graaf von der Goltz, en de ridderor
den van den keizer, eveneens op een
kussen gedragen door den vleugel
adjudant graaf Moltke. Hierachter
had de hofpredikant Döhring zich
opgesteld. Dan volgde de wagen
met het stoffelijk overschot van den
ex-keizer met erachter de leden van
de koninklijke familie en tenslotte
de rijkscommissaris en de andere ge
noodigden.
Toen de stoet voor de kapel aan
gekomen was reed de auto met het
stoffelijk overschot Van den ex-kei
zer voor het front vanhet eere
bataljon. Wederom weerklonk trom
geroffel en presenteerden de solda
ten het geweer. Toen de baar van de
auto in de kapel was gébracht speel
de het muziekcorps het koraal „Ein
feste Burg ist unser Gott".
Ter weerszijden van de baar, die
in het midden van de kapel stond
opgesteld, betrokken vier zoons van
den gestorven ex-monarch in de
uniform van het oude leger en vier
kleinkinderen in de uniform van de
nieuwe weermacht met getrokken
sabel de doodenwacht. Op alle vier
punten van de baar brandden kan
delaren. Aan den voet van de baar
werden de voornaamste bloemstuk
ken gelegd, vooraan de krans van
den Führer. In den ingang van de
kapel verrichtte de hofpredikant
vervolgens de uitvaartceremoniën
welke hij besloot met hetbidden
van het „Onze Vader". Dan speelde
het muziekcorps het koraal „Ich
bete an die Macht der Liebe" en
nauwelijks waren hiervan de laat
ste klanken verstorven of een eere
salvo van een compagnie infanterie,
die in de nabijheid van de kapel
stond opgesteld, weerklonk. De
plechtigheid was hiermede afgeloo-
pen. Prinses Hermine en de vroegere
kroonprins onderhielden zich hierop
eenigen tijd met den rijkscommis
saris en de andere hooge autoritei
ten.
De leden van de keizerlijke fami
lie begaven zich vervolgens terug
naar het slot, terwijl de genoodig
den Doorn verlieten.
Het A.N.P meldt:
De voormalige penningmeesters
der bij decreet van- den höheren
S.S. und Polizeiführer bij den rijks
commissaris voor het bezette Ne
derlandsche gebied ontbonden pad-
vindersgroepen worden bij deze
opgeroepen, om de onder hun be
heer zijnde geldbedragen van hun
padvindersgroepen, voor zoover
deze nog niet door de politieorga-
nen in beslag genomen werden, tot
uiterlijk den 25sten Juni a.s. of het
conto der groep 5 van de handels
maatschappij H. Albert de Bary en
Co., N.V. te Amsterdam te storten.
TWEE KOFFIEDIEVEN
GEGREPEN.
Uit een der veemen in de hoofd
stad werden in den laatsten tijd
voortdurend kleine hoeveelheden
koffie vermist, in gewicht variee-
rende tusschen 5 en 10 kg. Het feit,
dat verschillende nasporingen geen
resultaat opleveren, schijnt den
dader naar thans is gebleken
iemand van het veempersoneel
stoutmoediger gemaakt te hebben.
Dg man kwam n.l., vergezeld van
zijn vader, in den nacht van Vrijdag
op Zaterdag jl, per roeiboot naar
het veem, wist met behulp van een
vslschen sleutel binnen te komen
en toen was het een „koud kunstje"
twee balen koffie, ieder van 60 kg,
mee te nemen. Dat zij daarbij ter
loops nog enkele kistjes sigaren
naar het bootje lieten verhuizen,
mag wel als een rechtmatige beloo
ning voor hun nachtelijken arbeid
worden beschouwd.
De personen of lichamen, die nog
een vordering op de ontbonden
padvindersgroepen hebben, worden
opgeroepen deze vorderingen ter
onderzoek in te dienen bij den be
heerder der bezittingen van
de ontbonden padvindersorganisa-
ties, Waalsdorperweg 102. den
Haag, tot uiterlijk 1 Juli 1941.
Vorderingen, welke na genoem
den datum worden ingediend, kun
nen niet meer in behandeling wor
den genomen.
Helaas begon na dit bezoek de
pech voor de beide dieven. Een der
balen geraakte al spoedig te water.
De andere zak koffie werd
evenals met de reeds eerder gesto
len koffie was gebeurd naar een
heelster in den Jordaan gebracht.
De. groote hoeveelheid van het
gestolen geurige genotsmiddel zal
er echter oorzaak van zijn geweest,
dat ditmaal de politie er spoedig de
lucht van kreeg. Het duurde niet
lang, of zoowel' de beide inbrekers
als de heelster en haar zoon werden
door de politie gearresteerd. Ook
het gestolen goed is in beslag ge
ne men.
De totale hoeveelheid van de ge
stolen koffie kon tot nu toe nog niet
worden vastgesteld. Het onderzoek
der centrale recherche in deze zaak
duurt voort.
LANDBOUWSCHUUR
AFGBRAND.
Gisteren is te Oostkapelle brand
uitgebroken in de landbouwschuur
van den heer A. Goozen. Hoewel
de brandweer spoedig ter plaatse
was, kon deze niet verhinderen, dat
de schuur geheel afbrandde. Eenige
varkens kwamen in de vlammen
om, terwijl ook nog enkele andere
later moesten worden afgemaakt.
De schade wordt gedeeltelijk door
verzekering gedekt. Oorzaak van
den brand is waarschijnlijk het
wegwerpen van een brandende
sigaret.