dl droom
üellner levraagd.
Neer zoekt vriendin.
Klompertje Klomp
STRIJKSTERS
NETTE MEISJES.
een MEISJE
AGENDA
GEMEENTERADEN
EEN ECHTE HOLLANDSE JONGEN
V
^0^
MARKTBERICHTEN
ARRONDISSEMENTS
RECHTBANK
ieuiUetm
W. J. BUNING.
flinke Dienstbode,
Flinke Dienstbode
WIE NIET ADVERTEERT
WORDT VERGETEN
WASSCHERIJ
S. KROM N.V.
CHEMISCHE
WASSCHERIJ
EN VERVERIJ
S. KROM N.V.
EERSTE BLAD
3
Bioscopen.
Harmonie-theater, 7.30 uur, hoofd
nummer Carlo Cavelli, de hooge-
schoolrijder (rom.); hoofdrollen Ru-
dolf Forster, Angela Salloker, Hans
Moser. Toegang boven 14 jaar.
Donderdag geen voorstelling.
Roxy-theater, 7.15 uur, hoofdnum
mer Vijf vroolijke vrouwtjes (hum.);
hoofdrollen Karina Bell, Marguerite
Viby. Toegang voor eiken leeftijd.
City-theater, 7.15 uur, hoofdnum
mer Tusschen roem en geluk (rom.);
hoofdrollen Camilla Horn, Theo Lin-
gen en Louis Graveure. Toegang voor
eiken leeftijd.
Victoria-theater, 7.30 uur, hoofd
nummer Bismarck (hist.); hoofdrol
len Paul Hartmann, Lil Dagover,
Friedr. Kayssler. Toegang alle leef
tijden.
Donderdag 26 Juni.
7.30 uur, Groote kerk, jubileum
concert mannenkoor Orpheus.
SINT-PANCRAS.
De gisteravond gehouden verga
dering van den raad dezer gemeen
te werd door alle leden bijgewoond.
Voorzitter was de heer Kroonen-
b u r g, burgemeester.
Ingekomen stukken en
mededeelingen.
a. Beschikking van het departe
ment van H., N. en Sch., waarbij de
sluiting der slagerijen op Maandag
middag werd goedgekeurd; b. me-
dedeeling dat aan de gemeente een
rijksbijdrage voor B-steun wordt
verleend; c. goedkeuring van de
eerste en tweede suppletoire begroo
ting voor den dienst 1940; d.
eenige jaarverslagen. Alle stukken
werden voor kennisgeving aangeno
men.
De Voorzitter deelde voorts
mede: a. tengevolge van het nog
steeds „werken" van den grond kun
nen nog geen drie begravingen jn
één graf plaats vinden; men zal zich
Drukwerk is meestal haastwerk.
Wij zijn daarvoor speciaal ingericht.
N. V. HERMS. COSTER ZOON
O
49. Niet zodra had Klompertje zijn lieve moeder gezien,
of hij zette het op een lopen. Nou,. Klompertje had wel
kleine beentjes, maar hij kon er toch een stevige vaart
inzetten, dat weten jullie nog van dat avontuur op de
kade, toen hij zijn vader achterna holde.
50. Je kunt begrijpen, dat moeder dolblij was, toen ze
haar Klompertje- daar aan zag komen. Eerlijk gezegd
had ze gedacht, dat er misschien wel eens iets gebeurd
kon zijn, want die twee waren zo lang weggebleven. Ze
had al wel vier keer aan de deur gestaan, om naar hen
uit te zien.
tot twee moeten beperken; b. de
politiecel achter het raadhuis is
thans geheel in orde; de oude cel is
door het wegbreken van een schei
dingsmuurtje bij het brandspuit
huisje getrokken; c. de gedenk
steen ter herinnering aan den ver
bouw van het gemeentehuis is in de
hall daarvan aangebracht; d. de
contributie voor het registratuur
bureau der Vereen, van Ned. Ge
meenten is iti verband met de om
zetbelasting verhoogd met 1 tot
36.
Alles werd voor - kennisgeving
aangenomen.
Molestverzekering.
De voorzitter bracht voorts
ter sprake, dat het z.i. wenschelijk
is een onderlinge molestrisico-ver-
zekering te sluiten bij Centraal Be
heer door tusschenkomst van de
Vereen, van Ned. Gemeenten. Spr.
wees erop, dat in een geval van
oorlogsschade het Rijk voor gemeen
tegebouwen niet anders vergoedt
dan de daarop rustende schuld. Aan
gezien nu de eigendommen van de
gemeente Sint-Pancras alle schuld-
vrij zijn, zou na een catastrofe daar
voor dus geen vergoeding volgen.
De kwestie was door B. en W. be
sproken en als gevolg daarvan werd
voorgesteld een molestverzekering
te sluiten voor de eigendommen der
gemeente. Spr. las in verband hier
mee een uitvoerig schrijven van
genoemde vereeniging voor. De
jaarlijksche voorschotpremie zou 20
tot 35 cent bedragen per 1000 ver
zekerd kapitaal; de omslag zou ma
ximaal 100 maal de premie beloo-
pen.
Uit de genoemde besprekingen
bleek, dat het eventueel te verzeke
ren bedrag niet minder zou moe
ten zijn dan 100.000.
De heer C. Kloosterboer was
tegen deelname in deze verzekering,
omdat St. Pancras z.i. in een gunsti
ge zóne ligt, zoodat het voor het ri
sico te betalen bedrag naar zijn
meening te hoog is.
De voorzitter trok in twijfel
of we hier wel zoo gunstig liggen.
Daar is niets van te zeggen, bom
men kunnen overal vallen.
De heer de Vries vreesde, dat
Sint-Pancras 3500 (de maximum-
omslag voor 100.000) zal moeten
betalen zonder zelf schade te heb
ben opgeloopen. Een kustplaats kan
zeer zeker beter de verzekering aan
gaan.
De heer Stammes was het met
deze redeneering niet eens. Men
moet méér uitgaan van de idee:
Draagt elkanders lasten.
De heer C. Kloosterboer:
We zitten hier om te beslissen over
de gemeentekas en niet voor ons als
particulier.
De voorzitter wees erop, da4
onlangs in de omgeving toch ook
bommen zijn gevallen en. lang niet
altijd aan de kust. Mogen we de risi
co nemen om geen verzekering aan
te gaan?
Dè heer Timmer was vóór
verzekering, omdat Sint-Pancras
toch eigenlijk ook dicht bij de kust
ligt. Wat is tenslotte voor een
vliegtuig een afstand van een tien
tal kilometers?
Met 2 tegen 5 stemmen (de hee-
ren C. Kloosterboer en de Vries)
werd besloten de gemeente-eigen
dommen te verzekeren, waarvoor
B. en W. het bedrag zullen vaststel
len.
Zetkoolregeling.
Van de tuinbouwvereeniging was
het verzoek ingekomen om een be
paling in de politie-verordening op
te nemen, waardoor aan de zaad
kool-regeling der vereeniging wet
telijke kracht wordt verleend. B. en
Wï" stelden voor om aan het verzoete
te voldoen, zoodat de regeling geldt
voor alle tuinders, ook dus voor
hen, die niet bij de tuinbouwveree
niging zijn aangesloten.
Het voorstel werd goedgekeurd.
Opheffing correspondentschap
arbeidsbemiddeling.
Nu de arbeidsbemiddeling door
den rijkscommissaris is opgeheven
tengevolge van centralisatie, werd
de heer C. Booy Az. eervol ontsla
gen als correspondent; tevens werd
de verordening op de arbeidsbemid
deling ingetrokken met ingang van
1 Mei j.l.
Op" een vraag van den heer J.
Kloosterboer bevestigde de
voorzitter, dat het niet meer
mogelijk is een werkkracht aan te
nemen via het raadhuis; men moet
daarvoor te Alkmaar wezen.
Suppletoire begrootingen.
Goedgekeurd werd de vierde sup
pletoire begrooting 1940 tot een be
drag van 951.20 aan af- en over
schrijvingen, noodig tengevolge van
overschrijding van de begrooting
voor de begraafplaats.
De gasvoorziening.
Van de gascommissie was ingeko
men een voorstel tot goedkeuring
van de verlenging der dubbele gas
leiding ten behoeve van de gas
voorziening te St. Pancras, waarvoor
de kosten zijn geraamd op hoogstens
5500.
Dit voorstel werd zonder bespre
king goedgekeurd, zooals het ook is
aangenomen in de raden der andere
belanghebbende gemeenten.
Vergadering in comité.
De raad ging hierop in comité ter
bespreking van de gevolgen van het
aan den heer Scheepmaker verleen
de eervol ontslag als ambtenaar ter
secretarie wegens zijn benoeming
tot ambtenaar bij de rijksarbeidsbe
middeling te Alkmaar.
Na heropening werd met algs-
meene stemmen besloten aan den
eersten en eenigen ambtenaar ter
secretarie, den heer C. K. Kroonen-
burg, met ingang van 1 Juli a.s., me
de in verband met het behalen van
het diploma, een salaris toe te ken
nen van 1500, waarvoor de nood
zakelijke goedkeuring zal worden
aangevraagd.
De voorzitter dankte den raad
voor dit spontane besluit.
Hierna werd de vergadering ge
sloten.
ALKMAAR, 25 Juni 1941. (Alkm.
Exportveiling). Aardbeien 50, An
dijvie 2—11, Doperwten 25, Drui
ven 274, Peulen 25, Rabarber
6, Raapstelen 2.60490, Snijboo-
nen 4266, Dubbele spercieboonen
70, Tuinboonen 24, Tomaten 34
per 100 kg; Bloemkool le s. 9—12
2e s. 6, Kropsla 0.50—2.40, Kom
kommers 5.20—13 per 100 stuks;
Peterselie'1.50—3.60, Radijs 1.50
5.20, Selderie 8—12, Uien 2—12
en Wortelen 8.40—11 per 100 bos;
Postelein per bakje 38—51 cent; Spi
nazie per 8 kg 0.221.87.
NOORDSCHARWOUDE, 2é Juni.
(Noordermarktbond). 3500 kg Ra
barber (afw.) 4.80; 5350 kg Schot-
sche muizen 10 en Kriel 3.
BROEK OP LANGENDIJK, 26 Juni.
(Lang. Groentenveiling)23300 kg
Tomaten (A, B. en C) 34; 900 kg
Rabarber (afw.) 4.80; 700 bos Peen
11; 108800 kg Aardappelen: Sóhot-
sche muizen 10 en Kriel ƒ3; 240
krop Sla 1.20.
Zitting van Dinsdag 24 Juni.
EEN DRAAD GESPANNEN.
Voor de Alkmaarsche rechtbank
had zich Dinsdag te verantwoorden
de te Wieringerwaard wonende
chauffeur J. B., die er van werd be
schuldigd dwars over een aan zijn
baas toebehoorend overpad een tele
graafdraad te hebben gespannen met
de bedoeling, dat D. V., die van het
overpad gebruikt maakte, in het don
ker tegen de draad aan zou fietsen
en zoodoende leelijk zou vallen. Het
motief vóór deze daad zou zijn: af
keer van de politieke overtuiging
van D. V.
Verdachte ontkende dat hij de be
doeling had gehad D. V. letsel te be
zorgen. Zijn baas had bezwaar, aan
V. en diens familie en personeel
langer het recht van overpad te ver-
leenen, waarom de doortocht werd
verboden. Later moest dat verbod
herhaald worden en toen verdachte
aan een der knechts van V. het ver
bod mededeelde, was die knecht te
rug gegaan om het aan z'n baas te
vertellen. Verdachte had toen, om
het pad af te sluiten, of om althans
het fietsen onmogelijk te maken, tus
schen twee palen dwars over het pad
een draad gespannen.
door
Eleanor Elliot Carroll.
42)
Margaret- paste zich aan de om
standigheden heel handig aan en
stond erop, voor den uitzet der
jonge bruid te zorgen. Het had er
werkelijk veel van weg, of ze in
die dagen niet genoeg voor de
bruid kon doen. Onvermoeid ging
ze met haar uit winkelen. Wat Am
brose de opmerking ontlokte, dat
ze, naar zijn meening, de O'Reilley
en de Obispo Straat tot in alle
hoeken en gaten kenden.
Sportkleeren, avondjaponnen, hoe
den, schoenen en kousen werden
bii dozijnen gekocht. Stapels zij
den onderkleeren. Gwynne protes
teerde tegen zooveel buitensporig
heid, maar Margaret was niet te
overreden, minder te bestellen.
„Ik moet mijn dankbaarheid too-
nen, lieve kind", zei ze. „Het is een
soort zoenoffer. Robin is heel zjjn
leven min of meer een zoon voor
me geweest en ik hoop zoo dat je
veel zult willen vergeten al was
het alleen ter wille van hem. Mis
schien komt er nog eens een dag,
dat je zelfs van mij gaat houden".
„Dat doe ik al", antwoordde
Gwynne oprecht gemeend.
„Is alles vergeven, Gwynne?"
„Toe nou, Margaret!" Ze duwde
haar handje kinderlijk, zonder een
spoor van wrok, in die van Marga
ret. En zoo spraken ze zwijgend af,
dat over het gebeurde nooit meer
een woord zou gesproken worden.
Toen ze op den trouwdag hun
hotel verlieten, om naar de Trini-
ty-kerk te gaan, straalde de zon in
vollen luister over het jonge paar.
Ambrose Maitland geleidde de
bruid naar het altaar. Met om
floerste oogen keek hij naar het
verheerlijkte gezichtje onder den
kanten sluier, terwijl ze stonden te
wachten op de eerste tonen van den
Hochzeitsmarsch.
„God zegene je, Gwynne", mom
pelde hij. „Hij beware jepvoor alle
verdriet, je heele leven lang!"
Ze fluisterde iets terug, maar ze
wist zelf niet, wat ze zei, want op
hetzelfde oogenblik zette het orgel
in en betraden ze het kerkgebouw.
Het kleine gezelschap in de reus
achtige kathedraal bestond niet
voor haar. Ze waren daar slechts
met hun beiden alleen, als bevon
den ze zich weer op een eenzaam
eiland midden in den oceaan. Al
leen was de toestand nu zoo heel
anders. Toen waren ze mijlen ver
van elkaar verwijderd. Nu stonden
ze op het punt voor tijd en eeuwig
heid vereenigd te worden.
Ze keerden terug naai" het hotel,
waar Gwynne zich zou verkleeden.
Zij had willen trouwen in haar
keurige reiscostuum, dat ze met die
bedoeling had gekocht, maar Ro
bin had erop gestaan, dat ze in een
bruidsjapon zou trouwen.
„We trouwen slechts eens in ons
leven", had hij beslist gezegd. „En
dat wil ik met alle mogelijke plech
tigheid doen. Zóó, dat onze klein
kinderen het er nog over zullen
hebben!"
De boot naar New-York zou in
den namiddag afvaren en ze had
den dus niet al te veel tijd meer
over. Mevrouw Maitland en Rachel
hielpen Gwynne, maar Inez, die de
trouwplechtigheid niet had bijge
woond, liet zich ook nu niet zien.
Maitland met zijn vrouw en Julian
Faust vergezelden de jonggetrouw
den naar de boot en bleven op den
steiger staan wuiven, tot het schip
afvoer. Het laatste wat Gwynne
zag, was Julian, die met zijn hoed
stond te wuiven. Ze wierp hem
met beide handen kushandjes toe.
„Nu al aan het flirten, mevrouw
Lee?" vroeg Robin met voorgewen
de verontwaardiging. Hij kon zien
nu een grapje veroorloven. Ze be
hoorde hem nu immers geheel toe!
„Met Julian blijf ik altijd flirten",
zei Gwynne tot haar echtgenoot.
„Daar moet jij je maar op voorbe
reid houden!"
Buiten de haven gekomen bega
ven ze' zich naar hun met bloemen
versierde hut en daar vonden ze
een verzegelde enveloppe, geadres
seerd aan: „Den Heer en Mevrouw
LeeCameron".
Hiermede geven wij kennis dat op 21 Juni te Elberfeld is
overleden onze hooggeachte oud-patroon, de Heer
Zijn nagedachtenis zal bij ons in hooge eere blijven.
Personeel fa. M. MEIJER Zn.
Alkmaar.
In doktersgezin te Alkmaar
wordt gevraagd met 1 Aug. of
eerder een geheel zelfstandige,
liefst R.K., voor dag en nacht.
Brieven of persoonlijke aanmel
ding Mevr. JUNGERHANS, Kenne-
merstraatweg 115, Alkmaar.
gevr., zelfstandig kpnnen koken en
werken. Café POPULAIR, Regu-
liersbreestr. 51, Amsterdam C.
B.z.a. MEISJE
v. d. en n., zelfst. k. w. en eenigsz.
m. koken bek., liefst Alkmaar of
Heiloo, v.g.g.v. Br. letter L 273
Bureau v. d. blad.
Huize DE VRIES,
Raadhuisstraat 10, Bergen N.H.
vraagt
en
Circa 30 jaar. Brieven onder lett.
N 275 bur. van dit blad.
vraagt
voor den controledienst.
Aanmelden: Fabriek Noordzijde.
Bij het getuigenverhoor werd de
marechaussee S. door den president,
mr. baron Tuijl van Serooskerken,
uitvoerig ondervraagd.
Verdachte had aanvankelijk ont
kend met de draad booze bedoelin
gen te hebben gehad, maar later had
hij zijn ware bedoeling toegegeven.
De verdediger, mr. D. Buiskool:
Hebt U verdacte bedreigd en uitge
scholden?
S.: Dat is niet waar.
Geteuige gaf wel toe eenige poli
tiek klinkende uitdrukkingen van
mii.der vriendelijken aard te hebben
gebruikt.
De president gaf hem daarover een
ernstige vermaning.
Mr. Buiskool: Verdachte zegt, dat
S. hem een heelen nacht en den
daarop volgende dag tot drie uur in
een koud arrestantenlokaal heeft
achtergelaten, na het eerste verhoor.
President: Is dat zoo?
S.: Ik heb verdachte wel in het
lokaal opgesloten, maar ik weet niet
hoelang hij er in gebleven is, want
ik ben daarop ziek naar huis gegaan.
Verdachte verzekerde dat men
hem bij het tweede verhoor, drie we
ken later, gedwongen had te beken
nen.
Verdachte verzekerde dat hij de
draad alleen gespannen had om het
fietsen of het langsloopen te verhin
deren, niet om V. te laten-veronge-
lukken. De president hield hem on
der het oog, dat hij dan beter een
bordje neer had kunnen zetten of
een witte plank over het pad had
kunnen plaatsen.
De burgemeester van Wieringer
waard, ook als getuige gehoord, ver
zekerde, dat het tweede verhoor,
waar hij bij was, correct was ge
weest en dat van bedreigingen geen
sprake was geweest. Verdachte had
tot het laatst toe ontkend, maar ten-
slote was hij door de mand gevallen.
De als getuige a décharge ge
hoorde patroon van verdachte ver
klaarde, dat hij inderdaad veel
last had van fietsers die op het over
pad, reden waarom hfj den toe
gang verbood.
Getuige was ook bij het eerste
verhoor door marechaussee S. ge
weest. Die had inderdaad ver
dachte bedreigd en uitgescholden en
de term: „Liever zet ik mijn revolver
op je buik" gebezigd.
De officier, mr. de Bruijs Tack,
meende, dat uit de getuigenverkla
ringen en de omstandigheden vol
doende was gebleken, dat verdachte
het opzet had V. over den draad te
laten vallen, Spr. nam ook politieke
meeningsverschillen als motief aan
en hij aanvaarde het verweer van
verdachte en diens verhaal over de
bedreigingen door den politieman,
niet. Wat verdachte had gedaan was
een laaghartige manier van optreden,
die volgens spr. niet met geldboete
kon worden afgedaan, maar met ge
vangenisstraf moest worden ge
straft. Spr. vorderde vier maanden
gevangenisstraf tegen verdachte.
De verdediger, mr. Buiskool, achtte
het onmogelijk te bewijzen, dat ver
dachte het opzet had gehad om V.
over den draad te laten vallen.V. wist
bovendien, dat het pad voor hem
verboden was, want hij was door
zijn knecht gewaarschuwd. Ver
dachte had zich nog nooit met de
politiek ingelaten. Hij had zich een
voudig de gevolgen van zijn daad,
waarmee hij bedoelde den toegang
tot het pad af te sluiten, niet gereali
seerd.
Pleiter gispte het opbrengen van
verdachte met de boeien om door het
heele dorp en 't opsluiten gedurende
langen tijd in het arrestantenhok.
Dat hij drie weken later weer ge
haald werd en toen, na weer onder
druk te zijn gezet, zooals bij be
weerde, bekende, behoeft geen be
vreemding te wekken. Tijdens het
verhoor bij den rechter-commissaris
heeft verdachte, die nu de sfeer van
bedreiging gebroken voelde, onmid
dellijk zijn verklaringen herroepen.
Pleiter concludeerde tot vrijspraak.
De uitspraak werd bepaald op 8
dagen later.
GOUDEN TIENTJES WAREN
VERGULDE HALVE
GULDENS.
Begin Maart bood de 32-jarige
veekoopman M. O. uit .Alkmaar
in een café te Purmerend gouden
tientjes te koop aan. Een meubel
maker en een paardenhandelaar
kochten samen twaalf munten voor
350, doch kwamen weldra tot de
ontdekking, dat zij bedrogen wa
ren, want de gouden tientjes bleken
vergulde halve guldens te zijn. De
meubelmaker ging den verkooper
achterna een zorgde er voor, dat de
politie hem inrekende. De man, die
veertien dagen geleden wegens op
lichting voor de Haagsche recht
bank terecht stond, hoorde acht
maaden gevangenisstraf tegen zich
eischen. De rechtbank veroordeelde
hem heden tot een jaar gevangenis
straf.
Eén kennis van O., de grondwer
ker A. H., stond voor een dergelijk
feit terecht, doch verklaarde, niet
geweten te heben, dat de munten,
uie O. in zijn jaszak gestopt had
met het verzoek ze te verkoopen,
valsch waren. De officier had vrij
spraak van dezen verdachte ge
vraagd. Conform den eisch werd
de grondwerker gister vrijgespro
ken.
Gwynne scheurde den brief open
en las hem hardop voor.
„Robin en Gwynne,
Van ganscher harte wensch ik
jullie beiden het geluk toe, dat zoo
volop verdiend is. En ik hoop, dat
jullie me zult kunnen vergeven.
Hierbij een klein geschenk als tee-
ken mijner diepe oprechtheid.
Inez".
Robin maakte het pakje open.
Er zat 'n gouden, met diamanten be
zette sigarettenkoker in, met Ro
bin's monogram. Verder 'n prachtige
dof gouden armband met saffieren
voor Gwynne, met aan de binnen
zijde het inschrift: „Verdiend ge
luk brengt zegen".
Zijwgend staarde Gwynne lang
op die enkele woorden. Robin ech
ter schoof beide geschenken min
achtend van zich af.
„Zullen we ze aan haar terugstu
ren?" vroeg hij. „Dat is mijn idee
tenminste. Hoe denk jij er over?"
Gwynne sloeg haar armen om
zijn hals heen.
„Zij heeft alles verloren, wat ik
gewonnen heb, lieve jongen en ik
heb medelijden met haar. We zul
len haar geschenken houden en
haar een dankbetuiging sturen
En dat doet me aan nog iets den
ken. Help me onthouden, dat ik
zoqdra we in New-York aan wal
zijn, een prentbriefkaart stuur aan
een vriendin van me'.
„Wie is die vriendin?" vroeg hij
nieuwsgierig.
„Een verpleegster in St. Margaret's
Hospitaal, Sue Dalton. Zij voorspel
de me, dat ik ik meen, dat ze zei
„den eenen en eenigen man" op de
ze reis zou ontmoeten. Ze beweert,
dat ze het verleden, het tegenwoor
dige en de toekomst kan lezen".
„En héb je hem ontmoet?" vroeg
Robin, haar gezichtje opheffend
om haar diep in de oogen te zien.
„Zeker", antwoordde ze onmid
dellijk.
„Allerliefste!" zei Robin en ver
borg zijn gelaat in haar roodgou
den krullen. „Het is dat alles
waard geweest, nu het... zóó is!"
EINDE.
