WATERVERBRUIK
EN WATERBESCHAVING
V)E VREESELIJKE
VERDENKING
UIT T HAAGJE.
Den Haag is zuinig met water, ook met de warmte.
VRAAG EN AANBOD
36 cent per vijf regels
DAMMEN
w mz mtm?
Zomer- verkoudheid
PUZZLE
ZeuMetou
MededeeSing
De Dire
Duiischtand
Niiifaire we
aan
I Zaterdagmiddag vond in de
rentuin te Den Haag met i
plechtigheid het afscheid plaa
■iet uit 555 manschappen best
Seerste contingent van Nederlai
Vrijwilligerslegioen, dat in de
loopen weken onder leiding v
tenant-generaal H. A. Seyffard
chef van den generalen Staf v
Nederlandsche leger, werd ge\
De wanden van de groote zaal vi
Dierentuin waren voor deze ge
heit behangen met doeken i
kleuren Oranje-wit-bla'uw; 0|
podium wisselden deze kleur
witte doeken met het hakenkr
kander af.
TWEEDE BLAD
(Van onzen Haagschen
correspondent)
Zoo'n warmteperiode, als wij aeb
ter den rug hebben, wanneer ieder
een puft en snakt, stelt altijd de
waterleiding op een zware proef,
Want wat is er natuurlijker dan dat
men, om zich te verkoelen, wascht
en plast. Kan men het niet in zee of
een zwembad, dan thuis onder de
douche of in het bad. Ook de bloe
metjes in den tuin hebben dorst en
men ziet den zorgzamen huisvader
na gedanen arbeid met de tuinslang
in de weer om zijn gras en perkjes
te verfrisschen. En tenslotte de
hoeveelheid, die door onze dorstige
kelen verdwijnt! In zoo'n tijd moet
er dan ook van die-en-gene water
leiding wel eens een waarschuwing
aan haar klanten uitgaan, om zuinig
met water te wezen omdat anders
de waterleiding het niet meer kan
bijhouden. Ook in Den Haag.
Het is vroeger zelfs wel eens ge
beurd, dat men in zeer hooge huizen
op de bovenste verdieping de wer
kelijkheid van deze bedreiging kon
ondervinden, doordat de kraan nog
maar een zeer dun straaltje produ
ceerde: de druk op de leiding bleef
bij het verbruik ten achter. Dit be
hoeft niet te beteekenen, dat de
waterleiding met haar voorraad op
een eind loopt en het beteekent dit
inderdaad ook niet, want al is de
voorraad niet onbeperkt, er is toch
heusch nog wel genoeg om Den
Haag, hoe dorstig ook, voor zoo'n
poosje te lesschen. Het ligt meer
aan de paedagogische maatregelen
van de waterleiding, die den toevoer
gedeeltelijk wat verlaagt, omdat er
anders nog zooveel meer zou weg
vloeien door al die onophoudelijk
geopende kranen. Men kan een glas
water ook vullen al bruist de straal
niet uit de kraan. Doet zij het wel
dan gaat er gewoonlijk eens zooveel
naast en door den gootsteen naar het
riool.
Den Haag heeft een laag
gemiddeld waterverbruik.
Schrielheid ligt aan dit beleid on
zer Duinwaterleiding niet ten
grondslag, maar, de voorraad van
ons kostelijke duinwater is nu een
maal niet onuitputtelijk. Het is dus
zaak er de hand aan te houden.
Hieraan ligt het, dat het Haagsche
waterverbruik gemiddeld aan den
lagen kant is. Per hoofd van de
bevolking verbruikt Den Haag per
dag tusschen de 65 en 70 liter, alles
en alles inbegrepen, ook de be
sproeiing van de openbare plantsoe
nen en de straten, waarvoor bij ons,
anders dan in andere steden, uitslui
tend leidingwater wordt gebezigd.
Dit gemiddelde is niet hoog, het is
eer aan den lagen kant, in een stad
als Amsterdam is het tusschen de
120 en 125 liter, .Rotterdam tusschen
de 130 en 135.
Booze tongen beweren daarom,
dat Den Haag, hoewel het er zich
op beroemt, dat het zoo'n zindelijke
stad is wat zijn straten betreft
lijdt aan het oud-Hollandsche euvel,
het euvel, dat tenminste aan onze
voorouders werd toegeschreven, n.l.
dat het wel zijn straatje schoon
houdt, maar op „het lijf" zoo proper
niet is.
Waterverbruik en water
beschaving.
Inderdaad bestaat er een begrip
waterbeschaving: de beschaving laat
zich in zekeren zin afmeten aan het
waterverbruik en men kan wel zeg
gen, dat de cultuur begint aan de
waschtafel en in het bad. Zoo be
schouwd moest het lage waterver
bruik van Den Haag een slechten
dunk geven van ons Hagenaars en
zouden de booze tongen dus gelijk
hebben. Maar geloof hen niet. Want
de statistiek wijst uit, dat het gemid
delde verbruik per hoofd in den
Haag in den jare 1898 110 liter per
dag was en er zal zeker niemand
zijn, die wil beweren, dat de men-
schen toen zindelijker waren dan op
het oogenblik alles wijst in de
tegenovergestelde richting. De bree-
de massa van de bevolking is er se
dert dien tijd in welvaart en hygiëne
ongetwijfeld sterk op vooruit ge
gaan, het aantal badkamers is niet
alleen absoluut, maar ook relatief
zeer sterk toegenomen en het is nu
geen zeldzaamheid meer, dat men
ook in een huis van lagere huur
waarde een badkamer of tenminste
een douchecel verlangt. De vaste
waschtafel, die indirect de zindelijk
heid (en het waterverbruik) ten
zeerse bevordert, wordt, ook in de
goedkoopste woningen, meer en
meer regel.
Neen, dat wij in een jaar of 45 in
waterbeschaving tot ongeveer de
helft afgezakt zouden zijn, geen
mensch, wien men dit zou kunnen
wijsmaken.
Watervermorsing beteekent
nog geen zindelijkheid.
De kneep zit dan ook ergens an
ders. In de eerste plaats kan men,
in het algemeen gesproken, heele-
maal niet zeggen, dat groot water
verbruik met waterbeschavmg iden
tiek is. In Amerika zijn er plaatsen
geweest met een gemiddeld ver
bruik per hoofd per dag van 2000
liter, terwijl een normaal bad aan
200 liter genoeg heeft. Zouden die
Amerikanen een keer of tien per
dag een bad genomen hebben? Hot
moest wel haast, als zij hun plas van
2000 liter op wilden maken, maar 't
is natuurlijk niet zoo. Hier moest
men wel degelijk aan water ver
kwisting denken, en dit zal ook nog
het geval zijn bij een verbruik van
1000 liter per dag als, eveneens in de
Ver. Staten, het land van de groote
getallen, nog voorkomt. En zeker zat
er mede verkwisting in het verbruik
van 110 liter per dag in het Haagje
van 1898.
Van Amerika weet men 't wel
met de grootste stelligheid. Het is
een kleine kunst veel water te ver
bruiken als de apparatuur van de
waterleiding slecht werkt of regel
recht defect is. In Amerika heeft
men een jaar of twee geleden ge
constateerd, dat zoowat 90 pet. van
de drukknopreservoirs voor closets
defect was!.... En van Den Haag
heeft men uit vroeger jaren de
ruimste ondervinding op het gebied
van de waterverkwisting. Dit uit
den tijd toen het duinwatertarief nog
op de huurwaarde afgesteld werd.
Goede riemen snijden van
andersmans leer.
Huizen met een huurwaarde van
10.000 (er waren er zulke nog ge
noeg!) betaalden een vast bedrag
van 120 per jaar, waarvoor 400 m3
water verbruikt mocht worden. Het
gevolg was, dat men de kraan maar
liet loopen. Men had genoeg, want
400 m3 is een heeleboel. Toen men
later het vaste bedrag tot 22 be
perkte, waarvoor 70 m3 verbruikt
mocht worden, met bijbetaling van
de daarboven te verbruiken hoe
veelheid, daalde het verbruik in deze
hoogste groepen tot een derde, want
de verspilling ging geld kosten en
hiermee was de aardigheid er af.
Ook in latere jaren heeft men
nog wel typische voorbeelden gezien
van dezen remmenden invloed.
In den vorigen oorlog, toen er ge
brek aan lood voor buizen was, is
het nogal voorgekomen, dat groepen
van b.v. 25 nieuwe gemeentewonin
gen gecombineerd op de waterlei
ding werden aangesloten.
Controle op het verbruik van de
afzonderlijke bewoners was er hier
bij niet. Het verbruik was dan ook
enorm. Toen er echter weer lood
kwam en elk zijn eigen verbruik
weer moest betalen had men over
het blok meteen een daling van 60
a 70 pet.
Nog op dit oogenblik ziet men
verspilling in flatgebouwen, waar de
bewoners in een overeenkomstige
positie verkeeren als de gecombi
neerde aangeslotenen uit den vori
gen wereldoorlog: individueel niet
te controleeren. Vergelijkt men hun
verbruik met dat in op zichzelf
staande woningen van overeenkom-
stigen stand, waar de bewoners wèl
zelf voor de waterleidingrekening
moeten opkomen, dan springt het
verschil in verbruik (soms tweeder
de of zelfs drievierde minder!) in
het oog.
Controle en individueele
verantwoordelijkheid.
Het is langs dezen weg van con
trole en individueele verantwoor
delijkheid, dat men in Den Haag in
den loop der jaren het waterver
bruik zoodanig heeft weten te
beperken, dat het op een gebrek aan
waterbeschaving is gaan lijken.
Controle op de apparaten, die zeer
nauwgezet wordt doorgevoerd1, na
druk op de individueele verant
woordelijkheid door middel van hei
tarief, dat een redelijk minimum
van rédelijfcen prijs toestaat, maar
tevens dit minimum dubbel en
dwars laat betalen.
Hierdoor hebben de Hagenaars
zuinigheid geleerd. Een ideale toe
stand is dit niet. Men moet niet
denken, dat ik dit heb willen zeg
gen. Want het minimum is vrij
krap en als men door omstandig
heden als warm weer, logé's en
bezoek, meer gebruikt dan rechtens,
voelt men het m.i. te gauw in zijn
beurs. De verkwisting moet verder
tegengegaan, maar het moet toch
ook weer niet zoo worden, dat de
menschen uit vrees voor de reke
ning aan watervrees gaan lijden.
Bij de Duinwaterleiding zelf ziet
men dat terdege in, maar men kan
voorshands niet anders, omdat wij
nu eenmaal voortdurend onder een
deficit (wat de hoeveelheid water
betreft) leven en wij dus al jaren
op onzen watervoorraad in de
duinen interen.
Daarom was de invoering van
watermeters, die voortdurend con
trole op de verkwisting mee brengt,
noodig een lekkende kraan is
een kanker voor de waterleiding,
hij geeft, ook al laat hij maar een
straaltje zoo dun als een breinaald
door, 200 liter verlies per dag of
20 emmers!
Het hooge tarief heeft anderzijds
nadeelen gehad voor het bedrijf,
want het heeft er klanten door
verloren, die zelf een waterleiding
hebben laten slaan, bijv. bedrijven,
die veel water verbruiken en zelfs
particulieren, die buitenaf wonen.
Vermoedelijk zal dit alles weer
kunnen veranderen als over niet al
te langen tijd ons waterleidingsbe
drijf wordt uitgeebreid met de
Lekwaterleiding, die in aanleg is.
Dan zal men weer royaler kunnen
zijn. De verloren klanten zal men
dan door middel van schappelijkere
tarieven terug kunnen winnen en
in het algemeen zal de Hagenaar
dan wat meer in de gelegenheid
worden gesteld zijn kraan wat
verder open te zetten zonder dat hij
het onmiddellijk aan zijn beurs
voelt.
Maar hiermee is nog niet gezegd,
dat wij, onder normale omstandig
heden, op het oogenblik zoo erg
slecht af zijn en ook hoeft men,
zooals ik hoop te hebben aange
toond, niet beducht te zijn over
onze waterbeschaving. Daarmee
gaat het nog wel!
(Dinsdags en Vrijdags inzenden.)
WOENSDAGS EN ZATERDAGS
Alléén 2de handsch goederen.
uitsluitend a contant.
Te koop: een kinderzitje voor
heeremrijwiel met Mica tochtscherm
z. g. a. n. Prijs 3.3'5. Te bevragen
REEKERSTRAAT 1. Tel. 4260.
Te koop: 3 in goeden staat zijnde
crapauds, overtrokken met goud
bruine velours.
Fa. SCHOONHOVEN, Langestraat.
Te koop: een gebr. v. Delfts kin
derwagen d.bl. 7.
3de OOSTERSTRAAT No. 3,
Alkmaar.
Aangeboden groote Godinkachel
met onderplaat, 30.
NIEUWPOORTSLAAN 36.
Te koop: 1 jongensfiets 10-12 jaar
met prima banden, 1 heeren Veeno-
rjjwiel z. g .a. n. banden.
J. BLOKLAND, Luttik-Oudorp 3.
Te koop: konijnenhok en z. g. a. n.
zwart pak, maat 48.
OUDEGRACHT 32.
Te koop: 2 pers. houten ledikant
en pitrietwieg met bedje en kussen,
DIJKGRAAFSTRAAT 62.
Te koop: 1 Motorbootje en een
Motorrijwiel (licht model).
R. KOELEMEIJ, Friescheweg 69,
In- en verkoop van alle soorten
Dames-, Heeren- en Kinderklee-
ding. Tel. 3.2,9.0.
DEN HARTOG, Koningsweg No. 72
Aan de Dammers.
In onze vorige rubriek gaven wij
ter oplossing probleem 1707.
Stand.
Zw. 6 sch. op: 28, 31, 32, 33, 37,
39 en dam op 46.
Wit 10 sch. op: 23, 25, 26, 30, 40,
44, 47, 48, 49, 50.
S i§
JR,
Te koop gevraagd: klein boter-
karntje. Brieven met omschrijving
en prijs onder letter W 376 aan
het bureau van dit blad.
Te koop: een Zeilkano 411 M. zeil.
ZANDERSLOOT E 35, Heiloo.
Te koop gevraagd: Gramofoon-
platen en Piano's tegen flinken
prijs .Tevens Huisraad en Inboe
dels, Naaimachines, Koffergramo-
foons, enz. Dekker, Spoorstraat 5.
Te koop: Rijwielaanhangwagentje
z. bak met n. banden, Stofzuiger
127 V.
OUDEGRACHT 93.
Te koop een heerenfiets in
goeden staat, prima banden.
A. OTT, Heerenweg, Oudorp.
zeer
Te koop wegens plaatsgebrek een
staande schemerlamp, een eiken
Spiegel en 2 Schilderijen. Te be
vragen ZOCHERSTRAAT 22.
Billijk te koop: 1 paar mooie Tuin
banken, PRINS HENDRIKSTR.
1'2, Alkmaar. Tel. 4338.
Te koop: prima cylinder eiken
Schrijfbureau, lang 94, breed 60 cm.
KUIJPER, Mient 13. Telef. 2377.
Te koop: een Babybox.
D. BOOD, Boekelermeer B
Te koop: Stofzuiger merk Vampir
125 volt, in goeden staat.
VOORD AM C 12.
Een gebruikt Fornuis te koop
Godin, gepoetst, 1 meter breed, zeer
soliede en enkele Brandkasten
VRIESMAN en Zn., Verdronken-
oord 85. Tel. 2469.
Te koop gevr. goed onderhouden
wandelwagentje. Brieven onder let
ter A 378 bureau van dit blad.
Oplossing.
1. 47—41 1. 28X19
2. 50—44 2. 39X50
3. 49—44 3. 50X39
4. 48—42 4. 37X48
5 26X28 5. 46X23
6. 40—34 6. 23X40
7. 45X43 7. 48X39 (gedw.)
8. 30—24 8. 19X30
9. 25X43!!
Combinaties.
In den volgenden stand:
Zw. 10 sch. op: 3, 7, 12, 13,
14, 17, 18, 19, 23, 24.
W. 10 sch. op: 16, 25, 28,
30, 31, 32, 34, 35, 38, 42.
was zwart aan zet en ruilde
af door 7—11 en 12X1. Wit
was toen aap zet en speelde
3127? Nu kwam er van
zwart: 1722 (wit 28X17),
23—28 (32X12), 14—20
(wit 25X23), 1—7 (30X8),
7X40 (35X44), 3X43 en
Wint.
Ook in den stand, die nu
volgt, is een leerzame slag
mogelijk, als zwart aan zet
zijnde, 2126 speelt.
Zw. 9 sch. op: 3, 8, 9, 16,
19, 21, 24, 25, 30.
W. 9 sch. op: 31, 34, 38,
39, 44, 45, 47, 49, 50.
11. 21—26
2. 38—33 2. 26X37
3. 47—41 3. 37X46
4. 33—29 4. 24X33
5. 30X28 5. 46X40
6. 44X 4!!
Ter oplossing voor deze
week:
Probleem 1708 van
Max Douwes te Emmen.
Zw. 12 sch. op: 6, 8, 9, 11,
14, 17, 23, 24, 26, 29, 35, 36.
W. 12 sch. pp: 15, 22, 25,
27, 32, 38, 30, 42, 43, 47,
48, 50.
Een fraaie ontleding,
In onze volgende rubriek
geven wij de oplossing.
Jagen de kou er uit. Doos 10 en SOct
Onze Derde Juli-Opgave.
De Elf Plaatsen.
De plaatsen, door ons in de
vorige puzzle bedoeld, waren:
1. Harlingen, 2. Hoogezand, 3.
Koevorden, 4. Oldenzaal, 5. Barne-
veld, 6. Breukelen, 7. Enkhuizen, 8.
Dordrecht, 9. Biervliet, 10. Eind
hoven, 11. Lutterade.
Tal van goede oplossingen kwa
men ditmaal binnen.
Onze Nieuwe Opgave. No. 4 der
Juli-serie)
Welk Spreekwoord?
Gevraagd worden 13 woorden,
die voldoen aan de hieronder ge
geven omschrijvingen en bestaan
uit het aantal letters, dat er achter
tusschen haakjes is aangegeven.
De eerste en laatste letters van
de gevonden woorden geven van
Gebruikte Invalidenwagens, Rol
stoelen, Babyweegschalen. In- en
verkoop. „HYGIENA", Achter
straat 45, tel. 2-0-5-2 Alkmaar.
boven naar beneden gelezen een
bekend spreekwoord.
Omschrijvingen en aantal letters*
1.
9.
10.
11.
12.
13.
koningin van Palmyra uit de
derde eeuw onzer jaartelling
(7).
Zeeuwsch product (6).
Iemand, die nergens voor
deugt (8).
Land in Europa (10).
Bergplaats (4).
Vermaning (10).
Mag tegenwoordig niet hoog
•branden (7).
Naam van een Spaansche wak
(6).
Plaats in Zuid-Holland
Begin van den dag, (Dichter
lijk (7).
Doet aan een roofdier of roof
vogel denken (5).
Hoort bij den zomer
Vrucht (7).
Oplossingen (2 p.) liefst zoo
vroegtijdig mogelijk, doch uiterlijk
tot Vrijdag 1 Augustus 12 uur aan
den Puzzle-Redacteur van de Alk-
maarsche Courant.
DOOR PÖÖAPÜA PRESTON
27)
Tezelfder tijd telde Audrey den
inhoud van haar portemonnaie nfc.
Die bedroeg zes en negentig cent,
een postzegel van een stuiver en
een nikkel geldstukje, dat geen
stuiver was, maar een Italiaansch
geldstukje van dezelfde grootte,
haar als wisselgeld teruggegeven.
Ze zat op een hoogen kruk in een
lunchroom aan de toonbank en be
stelde een broodje met een kop
koffie.
„Ik moet dat baantje wel aanne
men, hoe een hekel ik er ook aan
hebmannequin!en dat heb ik
alleen maar gekregen, omdat ik
iemand ben, die voor het voetlicht
der publieke belangstelling staat,
want anders neemt die zaak slechts
veramde Fransche of Russische
gravinnen als model aan". Haar
gedachten dwaalden heen en weer.
Ze had tegen Shane verteld, dat ze
er best kon komen, maar ze had
niets meer over dan die zes en ne
gentig cents, de postzegel en den
stuiver, die geen stuiver was.
Alle baantjes, die haar waren
aangeboden, kon ze niet krijgen,
omdat men er niet op gesteld was,
ctat detectives haar voortdurend in
de gaten hielden, of verslaggevers
zich onder de deurmat verstopten,
om te luisteren hoe ze brieven op
nam of tikte.
De modezaak van Madame Jane
had haar de betrekking, die haar
dien morgen door het betrekking
bureau opgegeven was, aangebo
den.
Audrey had bedenktijd gevraagd,
maar nu begreep ze, dat er geen
sprake van bedenktijd kon zijn,
doch dat ze het aannemen moest.
Haar door den rand van haar hoed
overschaduwde grijze oogen ston
den nog wel moedig en zooals ze
daar zat op die hooge kruk tus
schen meisjes, die niet in de scha
duw- der misdaad geloopen hadden,
viel ze toch op als jong, lieftallig,
levendig en geschikt voor de ge
minachte betrekking, die haar, hoe
wel ze niet de minste ervaring had
als mannequin, toch was aangebo
den.
Ze maakte vlug een einde aan
haar maal en begaf zich naar den
voornamen salon op de Fifth Ave
nue. Nu ze eenmaal besloten had,
het aan te nemen, voelde ze zich
zenuwachtig en verlegen in de vol
le kleedkamer, waar een dozijn
meisjes enkele Fransche, één Ita-
liaajische en vier Amerikaansche,
druk babbelden, terwijl ze aange
kleed werden met de nieuwste
snufjes der komende voorjaarsmo
de. Het leek wel, of de hautaine
vrouw, die Audrey de eerste begin
selen van haar taak zou leeren,
haar met een vage nieuwsgierig
heid opnam. Dat Audrey's naam
bekend was, wilden ze liever niet
rondverteld zien, behalve aan,- de
nieuwsgierige damescliëntèle, die
wellicht den prijs der japonnen zou
vergeten uit belangstelling voor
degene, die ze ten toon droeg.
Audrey deed haar japon uit en
kreeg een onderjurk aan, waarna
er voor haar een plaatsje aan den
langen spiegel ingeruimd werd, om
haar haar in orde te brengen. Ze
vroeg zich af, of haar lichtblonde
haar, dat ze op zoo ongewone wijze
opmaakte, wel de goedkeuring zou
wegdragen en hoorde aan de an
dere zijde van een gordijn twee
stemmen fluisteren: „Het is om
haar haren. Die zijn zoo prachtig,
zoo zijdeachtig en glanzend. Daar
mee kan ze alles verkoopen".
Audrey voelde, dat ze een kleur
tot achter haar ooren kreeg. Zou
ze den moed hebben vanavond te
gen Chane te vertellen, wat ze voor
werk had? Het zou wel vreemd
zijn, weer in de wereld van den rijk
dom met hem terug te keeren, waar
ze zoo ver van alle gevaren en
angsten was.
Er kwam een meisje met drie
avondjaponnen over haar arm naar
Audrey toe.
„Vlug. Een heel goede klant is.
zooeven binnengekomen en al de
anderen zijn druk bezig. Trek dit
gauw aan en wat je ook doet, ge
draag je, of je er heelemaal aan
gewend bent".
Audrey onderdrukte een vinnig
antwoord. Gisterenavond had ze in
de buitensoeieteit zij aan zij met
die klanten gezeten.
Ze trok een prachtige lichtgroe
ne japon aan met groene schoentjes
in bijpassende kleuï en aag
schitterend uit, toen ze tusschen de
gordijnen doorschreed, die den
achtergrond van het kleine podium
vormden. Zoodra men het model
zag verschijnen, steeg er een ge
mompel van bewondering op uit
den salon, waar alle tafeltjes en
stoelen bezet waren door de klan
ten en de verkoopsters. De bijzon
dere klant, die naar Audrey kwam
kijken, was een gezette vrouw van
middelbaren leeftijd, de vrouw van
een millionnair op Long Island, die
in de laatste jaren schatten ver
diend had met electrische lampen.
Het was haar duidelijk aan te zien,
dat ze overweldigd werd door de
lieftalligheid van Audrey, zoodat
de japón op den achtergrond ge
raakte en niet meer werd dan de
omraming van een kostbaar ju
weel.
„Wie is dat? Een nieuwe zeker.
Gisteren was ze er nog niet".
De verkoopster boog zich naar
haar toe, zich een oogenblik af
vragend, in hoeverre ze goed deed
met opzettelijk onbescheiden tq 2Ün
en vond toen toch, dat deze klant
er juist de geschikte persoon voor
was.
„Dat is juffrouw Audrey Merivale,
u weef wel, die kroongetuige in de
moordzaak Peters",
De bolle oogen werden nog ron
der en gleden van de satijnen
schoentjes naar den aureool van
blond glanzend haar. Audrey liep
langzaam het podium over, toondè
elke plooi van de volmaakte japon
en voelde haar oogen van woede
en schaamte branden. Ze begreep
fluisterden, en de afschuwe
lijkheid van haar'betrekking over
stelpte haar.
„Nee maar!Dat model wil ik
nagemaakt hebbenen laat u me
nu iets anders zien". Het werd een
hooge bestelling. Audrey toonde
negen japonnen en daarvan wer
den er acht gekocht. Daarna sloop
ze afgemat en uitgeput naar de
kleedkamer terug. Het was het
einde van haar eersten middag en
die had haar een eeuwigheid toe
geschenen. Ze haatte de klanten en
voelde zich tot de meisjes, die zoo
openhartig maar vriendelijk wa
ren, aangetrokken. Ze babbelden
luid door elkaar en hoorden het
zachte „goedenmiddag" van Audrey
niet, doch toen deze naar de deur
liep om heen te gaan, kwam Ma
dame Yvonne, de eerste verkoop
ster, binnen.
„Juffrouw Merivale, u kunt nog
niet weg. We hebben juist een te
lefoontje gehad van een schatrijke
klant, een vriendin van de dame,
die vanmiddag die japonnen van u
gekocht heeft. Ze w!l vanavond
nog enkele modellen zien en u
moet naar haar woning gaan om
ze te toonen. Ze worden al inge
pakt en de auto komt dadelijk
voor".
Audrey stond verbluft. Ze was
doodop, ze had hoofdpijn door de
ongewone warmte en ze wou zoo
graag naar huis, een bad nemen en
zich verkleeden, want Shane zou
haar om half negen komen afhalen.
Het was nu zes uur. Mogelijk was
ze aan die nieuwe klant een paar
uur kwijt, en had dan misschien
nog niet eens de voldoening .van
iets verkocht te hebben.
„Ik heb zoo'n..." begon ze,doch
de magere, zwaar geverfde vrouw
zei: „Maak je klaar, om dadelijk
weg te gaan".
Audrey keerde naar de kleedka
mer terug, zette haar koffertje neer
en maakte zich weer gereed. Ze
moest nu eenmaal geld verdienen,
daarmee was alles uit. Met baraten-
de hoofdpijn steeg ze in de auto
van de zaak en reed naar een ge
weldig groot huis op de Park Ave
nue, niet ver van dat van Marash
verwijderd. Met de lift ging ze
naar de eerste verdieping, waar de
liftjongen den stapel meegekomen
doozen neerzette. Toen Audrey
aanschelde, opende een meisje, dat
zoo uit een revue weggeloopen
scheen, de deur. Audrey trad een
groote hall binnen, die weelderig
gemeubeld was en in het midden
een marmeren bassin met een kla
terend fonteintje had. Rondom wa
ren deuren, die de weelde daarach
ter voor haar oogen verborgen.
Het meisje liet Audrey in 'n slaap
kamer in blauw en zilver gestof
feerd.
„Hier kunt u zich verkleeden.
Ik zal tegen madame zeggen, dat
u er bent".
Audrey maakte de doozen open
en haalde er een model uit van
rose zijde dat haar nauw om de le
den sloot. Ze genoot een oogenblik
van den prachjigen snit; en toen
ze voor den grooten spiegel stond,
zag ze zichzelf, zooals ze was, mooi
en jong.
(Wordt vervolgd.)
143e Jaarr an No. 17!
Dooi dat wij geen g
de loodpotten der zeti
verhit moeten woiden
groot deel van dit num
Het gevo'g daarvan is r
j waarvoor wij de ciemt
Britsche luel
Het Duitsche legerbe
van 26 Juni maakt mei
van het breken van den
andelijken tegenstand in
Oekraïne. De achter vo'
wordt door de verboi
troepen voortgezet. Bessai
is bijna door de Roem
gezuiverd. Bij Wjasmawe
aanvallen van versche So
Russische strijdkrachten
slagen. Spoorweginstallati
Moskou werden door borr
geiroffen.
Alexandrië weid weer
bombardeerd.
Britsche vliegtuigen wie
bommen op N.W.-Duitsch
Slechts enkele vliegli
drongen door tot Berlijn, 1
de burgerbevolking gei
verliezen leed. Acht Brit
vliegtuigen werden nee
schoten.
Het Duitsche legerbe
van 27 Juni luidt als vol;
Het opperbevel van
Weermacht maakt be)
aan het geheele O. front
den de operaties met si
HEÏ EERSTE CONTlNGi
VRIJWILLIGERS
VERTROKKEN
Onze Haagsche correspondent
Bons:
t Reeds lang voor den aanvan
de balcons en de zijgangen zi<
heel gevuld met familielede
vrienden der vertrekkende I
landsche vrijwilligers. Deze la
stonden zelf in carré midden
zaal opgesteld, terwijl een ra
corps der Duitsche politie rech
het podium een plaats had
den. Onder de eeregasten, be\
zich o.m. S.S. Oberführer Raute
generaal der Duitsche polite
man met zijn staf en de pre
van de Nederlandsche Bank M
van Tonningen.
fd Om half vier arriveerde ge
Seyffardt met zijn gevolg.
"begroeting der eeregasten
de inspectie der vrijwilligers
volgens besteeg generaal Se;
het podium. Hij sprak een
rede uit, waarin hij zich eerst
uitsch wendde tot de eere£
Hierna in het Nederlandsch spi
[zeide hij o.m.:
j „Kameraden, gij hebt een
[besluit genomen; een besluit,
tot eere strekt en ook Nederl:
een eer is. Gij hebt begrepe
helaas door velen in dit lan
iet voldoende wordt beseft,
"ederland niet mocht achter
in den grooten strijdt, welken D
•land thans strijdt voor de v
van Europa, voor cultuur i
schaving, en ter verdediging
le christelijke waarden die oc
fcijn. Gevaar en zorgen wach!
want gij gaat naar een land
het geweldig warm kan zijn
vens ook voor ons ongekend
Modder en vuil zullen U ni<
|den bespaard. Ook komt gij t(
tegenover vijanden, die ik nii
ibeesten vergelijken wil, om d<
dieren niet te beleedigen. He
ware duivels. Gij zult echter
