fauilletm
[\E VREESELIJKE
W VERDENKING
De taak van W. H. N.
en N. V. D.
ALKMAARSCHE COURANT VAN DONDERDAG 14 AUGUSTUS 1941.
Pagina 3
EEN MACHINE MET 110 VLUCHTE N NAAR DEN VI JANDNiettegen-
staande zij een voltreffer van het luchtafweergeschut kreeg, landde zij
veilig. (Weltbild-Polygoon).
DE FüHRER BIJ DE OPERATIES IN HET OOSTENEen bespreking fcM&mAmPm.
met den Opperbevelhebber van het Leger, Generaal-Veldmaarschalk
von Brauchitsch en de Chef van den Generalen Staf, Generaloberst
Halder, in het Hoofdkwartier. (Atlantic-Hólland).
DE LUIDSPREKERWAGEN VAN EEN PROPAGANDA-COMPAGNIE. -
lokt de burger-bevolking uit haar huizen. Muziek en een paar bekend
makingen vroolijken de menschen op. (Plenik-Hoffmann)
DEKKING ZOEKEND hebben de mitrailleurschutters een
stelling betrokken, waaruit de tegenstander met effect onder
vuur genomen kan worden. (Atlantic-Holland).
Wat het verschil is.
's>-Gravenhage,' 14 Aug. Meer
dan eens blijkt, dat er nog verschei
dene landgenooten zijn, voor wien
niet duidelijk is het verschil - het
groote principieele onderscheid zelfs
tusschen het. werk van de stich
ting „Winterhulp Nederland" (W. H.
N.) en dat van den onlangs opge-
richten Nederlandschen Volksdienst
(N. V. D.) Er zijn zelfs menschen,
die de vraag hebben gesteld waar
om de W. H. N. van naam is veran
derd.
Ter verduidelijking van den be-
staanden we mogen, organisato
risch gedacht, haast spreken van
idealen toestand en van de ont
wikkeling, welke hiertoe heeft ge
leid, volgt hieronder allereerst een
uiteenzetting, welke verscheidenen
landgenooten een beter begrip zal
geven nopens het verschil in doel
stelling en werkwijze der beide ge
noemde instellingen.
Toen de stichting „Winterhulp
Nederland" in den herfst van het
vorige jaar op zeer korten termijn
en haast zonder voorbereiding, haar
werkzaamheden begon, stond bij het
Nederlandsche volk de wensch
voorop, dat hulp zou worden gebo
den aan hen, die hulp dringend
noodig hadden.
In de gegeven omstandigheden
kon het werk der W. H. N. niet be
perkt blijven tot zuivere "winter
hulp, maar strekte haar arbeid zich
uit over een zeer groot deel van het
sociale terrein. De W. H. N. kreeg
hiermede een taak, welke in wezen
ver uitging boven het doel, waar
voor zij in het leven was geroepen.
Want niet alleen werd aanvullende
steun verleend aan hen, die door de
strengheid van den winter dien
steun noodig hadden, maar werden
ook noodtoestanden bestreden en
opgeheven, welke niet direct het
gevolg waren van de koude.
Wil men de taak van de W. H. N.
heel in het kort zuiver weergeven,
dan kan men zeggen, dat zij de op
dracht heeft op redelijke wijze den
nood op te heffen in die gezinnen,
waar als gevolg van den winter
kleeding, dekking, voeding en
brandstoffen onvoldoende zijn, door
aanvullende geldelijken steun, even
tueel door deze goederen in natura
te verstrekken. Dat is de taak van
de W. H. N. en niet méér.
Door de oprichting van den Ne
derlandschen Volksdienst is deze
taak thans zuiver uit te voeren.
De N. V. D. en nu komen we
tot het groote verschil tusschen bei
de instellingen beschouwt de in-
dividueele sociale behoeften van
elk gezin apart. De N. V. D. heeft
tot taak alle behoeften in den
grootst mogelijken omvang op te
heffen. Hij biedt hulp en bijstand
aan elk Nederlandsch gezin, dat
leeft beneden het normale peil, dat
ais minimum moet worden aange
nomen om zijn taak de taak dus
van het gezin naar buiten te
vervullen, alsmede om zich als ge
zin-uit te leven. De N. V. D. stelt
het probleem van een bepaald ge
zin in zijn vollen omvang: gezond
heidstoestand, woningtoestand,
kleeding, hulp in de huishouding,
iijdien deze taak de huisvrouw te
boven gaat, kinderverzorging, ënz.,
enz. De duur en de omvang van den
steun worden bepaald door den
nood, welke moet worden opgehe
ven om het gezin tot een meer nor
maal leven te brengen. Deze steun,
die zich kan uitstreken tot alle zij
den van het gezinsleven, zal van
korten duur kunnen zijn, hij kan
echter ook voor langen tijd noodig
blijken.
,,Zorg voor moeder en kind" dat
is het motto, waaronder de N. V. D.
werkt en de verwerkelijking van de
schoone gedachte, welke in deze
v/oorden is weergegeven, zal zeer
zeker ieders sympathie en daadwer
kelijken steun hebben. Als draag
ster van het gezin zal daarbij de
moeder de eerste zijn, die in het
middelpunt van de belangstelling
staat. Op welke wijze deze zorg
voor moeder en kind in de praktijk
zal worden gebracht en wat de N.
V. D. in de naaste toekomst dus
van plan is te doen, daarover zal in
een volgend artikel een uiteenzet
ting worden gegeven.
CLANDESTIENE SLACHTINGEN.
En prijsopdrijving van
schoenen.
De Zwolsche politie heeft proces
verbaal opgemaakt tegen een aan
tal personen, die frauduleus ge
slacht hebben en tegen de koopeis
van het vleesch. Het betreft hier
ongeveer 150 personen, waarvan
ongeveer 130 „klanten" waren.
Er bleken in totaal 15 koeien, 7
kalveren en 60 varkens in den
frauduleuzen handel verdwenen te
zijn, die in kisten, zakken en zelfs
per taxi Zwolle binnen gesmokkeld
waren.
Verder werd een levende koe,
die reeds aan den slager P. ver
kocht was, op het nippertje van
den frauduleuzen slachtdood ge
red en ter beschikking van den
provincialen voedselcommissaris
gesteld.
Voorts heeft de Zwolsche politie
terzake van prijsopdrijving den
winkelvoorraad van den schoenen
winkelier P. in beslag genomen.
Het betreft hier 1900 schoenen.
Ook de voorraad van den winkelier
K. M. werd in verband met prijs
opdrijving in beslag genomen.
DURE KOFFIE EN THEE.
De economische rechter te Gro
ningen heeft den manufaCturier
U. D. te Blij'ham wegens het afle
veren van koffie en thee buiten de
distributie om veroordeeld tot 8
maanden gevangenisstraf. Hij had
aan eenige ingezetenen van Nieu-
weschans 50 pond thee en 50 pond
koffie geleverd tegen resp. 18 gul
den en 9 gulden per pond.
KEURINGEN VOOR DE
WAFFEN-S.S.
's-G r a v e n h a g e, 13 Aug. Het
Erganzungsamt van de Waffen-S.S.
Erganzungsstelle Nordwest, Den
Haag, Stadhouderslaan 132, deelt
mede, dat de eerstvolgende keurin
gen voor de S.S.-regimenten West-
land en Noordwest gehouden zullen
worden in de hieronder volgende
plaatsen.
Nederlanders in den leeftijd van
17 tot 40 jaar en met een minimum
lengte van 1.65 M. worden aange
nomen. Er wordt zorg gedragen voor
hun familieleden (voor zoover de
goedgekeurden kostwinners zijn).
Een vrijbiljet voor de reis van de
v/oonplaats naar de plaats van keu
ring "kan aangevraagd worden bij de
Erganzungsstelle te Den Haag, Stad
houderslaan 132. Retourbiljetten
worden bij de keuring uitgereikt, on
verschillig bf de sollicitant wordt
aangenomen of niet.
Keuringen voor Nederland van
16—21 Aug 1941:
16 Augustus 1941, 10 uur-s
Utrecht, Deutsches Haus.
16 uur:
Amsterdam, School Iepeweg 13,
17 Augustus 1941, 10 uur:
Leeuwarden, Huize Schaaf, Breedstr.
15 uur:
Groningen, Concertgebouw, Poelestr.
18 Augustus 1941, 10 uur:
Zwolle, School aan de Turfmarkt.
14 uur:
Deventer, Parkweg 2.
17 uur:
Arnhem, Willemskazerne.
19 Augustus 1941, 10 uur:
Eindhoven, Huis Maria, Kruisstr. 53.
17 uur:
Heerlen, Rest. Kloeren, Emmastraat.
20 Augustus 1941, 10 uur:
Tilburg, Werkliedenvereeniging,
Tuinstraat 68.
14 uur:
Rotterdam, Deutsches Haus,
Volkspark.
21 Augustus 1941, 11 uur:
Den Haag, Koninginnegracht 22.
DE LARENSCHE INBRAAK.
Het gestolene opgespoord
en 3 personen gearresteerd.
In vérband met de geruchtma
kende inbraak de vorige week in
een villa te Laren (Noordholland),
waarbij o.m. voor een bedrag van
10.000 gulden aan juweelen en
gouden sieraden werd gestolen, kan
thans worden medegedeeld, dat het
aan de Larensche politie in samen
werking met de Hilversumsche
recherche -gelukt is al het gestolene
op te sporen en in beslag te nemen.
Er zijn reeds drie personen gear
resteerd, terwijl da mogelijkheid
niet is uitgesloten, dat nog meer
arrestaties zullen volgen.
NIJMEEGSCHE DIEVENBENDE
ONTMASKERD.
De politie te Nijmegen heeft in
verband: met - verschillende inbra
ken, welke gedurende de laatste
weken aldaar gepleegd waren in
fabrieken en levensmiddelenpak-
huizen, twaalf personen gearres
teerd.
In den avond van 23 Juli werd
ingebroken in een zeepfabriek. De
inbrekers werden gestoord en lie
ten op hun vlucht een luchtpistool
achter. De politie stelde bij winke
liers aldaar een onderzoek in en
toen bleek, dat dit luchtpistool was
gekocht door een negentien jarigen
jongen. Deze werd weldra gearres
teerd- en na een bekentenis ter be
schikking van de justitie in Arn
hem gesteld. Bij nader onderzoek
kwam aan het licht, wie de vrien
den waren van dezen verdachte. Al
deze jongelui werden Vrijdag ge
arresteerd. Gebleken is, dat deze
jongemannen, twaalf in getal, met
eenige ouderen, een dievencomplot
vormden, dat gedurende de laatste
maanden in verschillende combina
ties inbraken in fabrieken en pak
huizen had gepleegd. Zoo werden
uit een schoenenfabriek vijftig paar
schoenen en uit een andere dertig
paar schoenen gestolen plus nog
een hoeveelheid leer. Uit levens
middelenpakhuizen is voor hon
derden guldens aan -zeep, thee en
andere levensmiddelen gestolen.
De daders hebben bekend en
zitten nu in arrest. Tevens zijn eeni
ge pogingen tot inbraak opgehel
derd.
BOMMEN OP ONS LAND.
's-Gr a ve nh a ge13 Augus
tus. In den afgeloopen nacht vloog
een aantal Britsche vliegtuigen
boven ons land. Zooals reeds zoo
zoo vaak geschied is, werd ook
dezen keer een aantal brisant- en
brandbommen zeer willekeurig en
blijkbaar zonder bewust doel neer
geworpen. Er werd een boerderij
verwoest, daarbij werd een man
gedood. Aan de kust werd een
visscher met machineigeweervuur
bestookt en gewond. Voorts werd
aan diverse huizen glasschade aan
gericht. In een stad in Noord-hol
land werden een elftal huizen min
of meer zwaar beschadigd, daarbij
werden een kind gedood, een vrouw
en drie kinderen zwaar gewond.
DOODELIJKE VAL UIT BOOM.
De zevenjarige M. van Leuken
uit Lieshout kwam, toen hij in een
boom wilde klimmen, te vallen, als
gevolg waarvan hij een arm- en
beenbreuk, alsmede een zware
hersenschudding opliep. Overge
bracht naar het St. Antoniusgast-
huis te Helmond, is hij daar over
leden.
LANDBOUWVERLOF EN
LEERPLICHT.
In enkele bladen is aangedrongen
op schrapping van het twee-
weeksch lan-dbouwverlof uit de
leerplichtwet.
Naar aanleiding hiervan wordt
uit Den Haag gemeld, dat men in
landbouwhringen ervan overtuigd
is, dat ook in den landbouw de
kinderarbeid moet worden ge
weerd, doch dat verschillende lich
te bezigheden onder toezicht van de
ouders zonder ernstig bezwaar wel
door kinderen, zij het met mate,
kunnen worden uitgevoerd. Door
hen deze bezigheden te laten ver
richten, kan dan arbeidskracht voor
volwassenen, die nuttiger aanwen
ding vindein kan, worden vrijge
maakt.
Nu er minder volwassen arbeids
krachten voor het landbouwbedrijf
beschikbaar zijn dan gewoonlijk het
geval is en de oogstwerkzaamheden
bovendien dit jaar méér arbeid
vorderen dan adders, is het ge-
.wenscht het landbouwverlof voors
hands te handhaven.
Een definitieve regeling kan bij
het terugkeeren van normale om
standigheden een onderwerp van
overleg vormen.
Door duisternis verdronken. -
Gistermorgen heeft de rivier
politie te Rotterdam uit de Maas
haven het lijk van den 24-jarigen
F. Stuit, die sedert Maandag j.-l.
werd vermist, opgehaald. Hij moet,
door de duisternis misleid-, te water
zijn geraakt.
DOODELIJK ONGELUK.
Dinsdagmiddag is in den polder
bij Kethel (Z.H.) een doodelij-k
ongeluk gebeurd, waarvan de 54-
jarige veehouder L. Hofstede het
slachtoffer is geworden. Hij moest
een koe van een erf halen, dat aan
den overkant ligt van de wetering
in den kleinen polder, langs den
polderweg, uitkomend in de pol
dervaart. Over de wetering ligt
een rolbrug. Toen de man met de
koe zich op deze brug bevond,
aornpte deze plotseling, waardoor
hij tegen de schoeiïng werd geslin
gerd. Bovendien viel het zware
beest op hem. Omstanders haalden
den zwaar gewonden man uit het
water. Op advies van den dokter
werd hij naar een ziekenhuis te
Schiedam, vervoerd, waar hij even
wel korten tijd later aan zijn ver
wondingen is overleden.
DIEFSTALLEN TE AMSTERDAM.
Gisteren zijn onbekenden tijdens
afwezigheid van de bewoners met
een valschen sleutel een woning
aan -de Jacob van Lennepkade te
Amsterdam binnengekomen. Zij
maakten een tasch met eenig geld
buit, alsmede de distributiekaarten
en een spaarbankboekje met 6-0-0.
In een perceel aan de Keizers
gracht werd ten nadeele van een
schoenengrossierderij een aanzien
lijke partij schoenen gestolen ter
waarde van ongeveer 2-000.
Van efen motorschip aan de De
Ruyterkade zijn 200 stukken zeep
gestolen.
DOOR PHHJPEA PRESTON
41)
Leyton smeet de krant neer en
nam de andere achter elkaar op om
de portretten en verdere bijzonder
heden na te zien.
„Jammer, dat ze die niet bij die
dramatische onderbreking van het
onderzoek gezet hebben. Daar hoor
den ze beter bij".
De inspecteur keek vermoeid op.
„Schei uit, Leyton. Je bent niet
goed wijs. Ik heb geen tijd om naar
die kletspraatjes te luisteren".
Leyton voelde zich gekrenkt.
„Alles telt toch mee, chef? We zijn
nog aan het zoeken, maar we schij
nen niet goed te weten, waar we
moeten kijken".
Na nog enkele punten besproken
te hebben, dacht hij aan Marash en
ging er van door. Aan diens woning
iri de Park Avenue gekomen, hoor
de hij, dat deze uit was, zonder
boodschap achtergelaten te hebben,
wanneer hij terug zou komen.
Marash zelf had er geen idee van
gehad, hoe laat hij terug zou zijn,
want hij had een langen dag voor
den boeg, die heel veel takt en aar
dig wat dollars voor fooien van hem
zou eischen. Op zijn weg naar de
-benedenstad, waar de reederijkanto-
ren zij aan zij gelegen waren, stap
te hij even bij zijn bank binnen om
een chèque in te wisselen voor een
heel bundeltje ééndollar-biljetten.
Wat hij van plan was te doen, was
nu juist geen gemakkelijke taak.
Klerken, die het druk hebben met
het inboeken van passagiers, die
met het eerstvolgende schip zullen
vertrekken, hebben geen tijd om
daarmee op te houden en passagiers
lijsten van zeven jaar geleden na
te gaan, maar ten slotte kreeg Ma
rash met zijn gemoedelijken glim
lach, door enkele dollars gesteund,
het toch van hen gedaan.
Hij bezocht vijf kantoren, voordat
hij vond, wat hij hebben moest.
Juist, mijnheer Leonard Peters had
een dubbele hut voor zich en zijn
echtgenoote besproken op een boot,
die 26 December 1933 uit de New-
Yorksche haven was uitgevaren.
Marash liep op zijn teenen heen
en weer, zooals hij altijd deed, wan
neer hij gejaagd was. Een vijf-dol-
lar-biljet en 'een lange brief ver
wisselden van eigenaar en Marash
verliet het kantoor met een verlicht
hart.
Het volgende bezoek gold de ac
trice Lila Langley. Want daar haè
Peters het pakje met de effecten
vandaan gekregen. Zij moest dus
bij de zaak betrokken zijn geweest,
al had ze bij het getuigenverhoor
strak ontkend, iets ermee te maken
te hebben.
Ze had verteld, dat zij en Peters
oude vrienden waren en dat hij
vaak dingen, die voor hem bestemd
v/aren, bij haar liet bezorgen, om
dat hij zoo zelden op zijn eigen ka
mers was.
Hij verwachtte een nieuw pak
van zijn kleermaker en was komen
oplooperi om haar uit te noodigen,
mee te gaan lunchen en was daarna
bij haar blijven wachten, tot het
pak zou komen op den dag, dat zijn
neef vermoord werd. Ze had zich
aan die verklaring vastgehouden en
de politie zag er geen kans toe, te
bewijzen, dat ze onwaarheid verteld
had.
Marash vond haar op haar kamer,
de eenige, die ze bewoonde, en ze
zag er al net zoo verloopen uit, als
ze in werkelijkheid was.
„Wat moet u van me hebben?"
vroeg ze, zijn kaartje, dat ze nau
welijks bekeken had, op een tafeltje
naast de deqr gooiend.
Hij glimlachte innemend.
„Ik kwam eens even met u pra
ten, als u een paar minutjes voor
me hebt. Ik geloof, dat u een goede
kennis bent van een mijner vrien
den, mijnheer Leonard Peters, is
het zoo niet?"
Oogehblikkelijk namen de mage
re, verloopen trekken een uitdruk
king van ijzigen afkeer aan.
„Komt u binnen en doe de deur
dicht. We kunnen er hier op de
gang niet over praten. Daar staat
een stoelnee, die nietdie heeft
een slappen poot. Ik heb u niets
over mijnheer Leonard Peters te
vertellen; dat weet de politie ook".
Ze ging weerbarstig zitten, blijk
baar niet wetend, of ze Marash zou
laten blijven, of hem wegsturen. Hij
keek haar met een vriendelijk
glimlachje aan.
„Nee, maar daarover kom ik u
ook niet uithooren. Ik wilde alleen
maar weten, of u reeds bevriend
waart met juffrouw Beverly, toen
ze dat groote Kerstfeest in 1933
gaf?"
Het op goed geluk af geloste schot
was raak.
„Hoe weet u iets van dat feest
af?"
„Ik heb verslagen ervan in de
kranten gelezen".
„En mijn naam stond_ er heele-
maal niet bij. Het was schande van
ze, dat ze hem niet vermeld hebbgn,
en dat terwijl ik Leonerd Peters
beter kende, dan een van de ande
ren en hem zelf naar dat feest had
meegeLila hield zich plotseling
stil.
Marash scheen geheel verdiept te
zijn in zijn sigaar, die hij met haar
verlof had opgestoken en waarvan
het dekblad losgelaten had.
„Een van mijn kennissen had het
erover, dat u juffrouw Beverly
kende". Hij dacht aan Shane, die
met zoo'n tegenzin de namen der
vrienden van Peters had opgenoemd.
„Toch waar?" Lila meende, dat
Marash niet opgemerkt had, dat ze
zich zoo versproken had. „Maar
waarom komt u dan eigenlijk bij
mij? Ik heb niets met moorden en
beroovingen te maken en de kran
ten schijnen over niets anders te
kunnen schrijven, zoodra ze den
naam van Leonard Peters maar
noemen. Hij is met recht op de
voorpagina terecht gekomen".
„Juist. Eigenlijk wel wat te veel;
nu is hij zoo volkomen verdwenen,
dat niemand ook maar een spoor
van hem vinden kan. Ik meende,
dat u wellicht in staat zoudt zijn,
me een indruk te geven van de ver
houding, die er tusschen juffrouw
Beverly en Leonard Peters be
stond".
De fletse oogen kregen een gesle
pen uitdrukking.
„Ik weet nergens van af. Toen ik
van dien moord hoorde, dacht
ikWeer Hield ze op en werd
vuurrood. Ze was in den laatsten
tijd erg zorgeloos geweest en ze
hield zichzelf voor, dat dit nu eens
uit moést zijn, wan,t ze kon haar
tong niet stilhouden en zei dingen,
die beter ongezegd bleven. Ze
moest voorzichtiger zijn.
Marash blies een groote rookwolk
uit.
,,U moogt mijnheer Peters ook
graag lijden, niet waar? Hij schijnt
wel heel erg gezien te zijn".
„Natuurlijk. Als Elma Beverly er
niet geweest was, zou ik met hem
getrouwd zijn".
„Zoo? Dat is ongelukkig, of, ge
zien alle omstandigheden, misschien
gelukkig. Ik veronderstel, dat juf
frouw Beverly ook wel erg uit haar
humeur is, dat hij niet met haar ge
trouwd is, niet?"
Haar oogen keken hem wantrou
wend aan.
„Ik wil er niet meer over praten.
U kunt wel heengaan".
Marash zag, dat ze het meende en
hij stond bedaard op, waarbij hij
den stoel, waarop hij gezeten had,
achteruit schoof. Het vertrek was
klein en toen hij dit deed, gooide
hij den stoel achterover en die viel
op zijn beurt tegen een tafeltje, dat
omver viel, zoodat de lade eruit
schoot en de inhoud daarvan over
den vloer rolde.
„Wat doet u nu? Laat maar lig-
geq. Ik raap het wel op!" schreeuw
de Lila, doch Marash had zich reeds
gebukt en haalde den boel bij elkaar
en slaagde daarbij er heel handig in,
de revolver, die tusschen de massa
linten, doosjes, oude brieven en pa
pieren was komen uitrollen, weg te
moffelen en in zijn zak te steken.
,,Het spijt me heel erg. Ik ben ook
zoo onhandig".
Ze keek hem achterdochtig aan.
„Vooruit, gaat u nu maar. Ik be
grijp zelf niet, waarom ik u binnen
gelaten heb-"
„Ik bedank u wel, dat u zooveel
tijd voor me over gehad hebt. Het
spijt me alleen maar, dat ik uw ka
mer in wanorde heb gebracht, maar
ik geloof, dat alles nu wel weer op
crde is". Hij keek rond naar de ta
fel en den stoel met den gebroken
poot.
„Goedendag!" zei ze kortaf. Ma
rash ging buigend heen en liep de
trap af; hij had wel langs de leuning
omlaag willen glijden, blij als hij
was. Hij hield de hand op de revol
ver in zijn zijzak. Wat een vondst!
(Wordt vervolgd).
