TYPISTE.
DE TIJGER
TSCHE
jidmtimüat
GERARD J. TERWINDT
ANNIE MELCHERS—
DUYNSTEE.
KLAAS VERWEEL,
CORNELIS PIETER VIS,
Evangelisatie Bergen
J. SEVENSMA.
FLINK MEISJE
NET MEISJE
Huisnaaister.
goed pension
GEROUTINEERDE
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
Bereid volgens machtiging Nr. 214 van het Departement van Sociale Zaken: Afd. Volksgezondheid. X
x Hx
X »X
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
NET meisje:,,
NET MEISJE
NET PERSOON,
SPORT
MARKTBERICHTEN
488e STAATSLOTERIJ.
ARRONDISSEMENTS
RECHTBANK
SeuMeton
ALKMAARSCHE COURANT VAN DONDERDAG 27 NOVEMBER 1941.
Pagina 3.
ct.
tabletten 7 cT.
i
tANK N.Y,
laar*-
vember 1941
/or. k.
plm 2u
96%
96%
lOO'/is
10CV,
1006/16
100V4
933/16
931/8
.95
95
137
137
179
178
255
253
l647s
163
154
154
128
128
J-Qi/s
345
170
169
289
287
500
495
299
300
8 21/J
282
143
142
349
346-7
3 91/,
334
284
2-0
185
190
197 Vs
196
171
15Si/s
156
185
184
220
217
233
234
289
286
340i/s
336
247
246
Buitenland
ir.
red. D. A.
[der, Bergen.
H. W. ter
Zès jaar
erd ze al! En
had ze dan
Dk nog geen
rij ze haren
zoals groot
ader, en al
loest ze ook
p tijd naar
ed en op een
;oel klimmen
m een kopje
i,t de kast te
akken dat
af allemaal
iets!
Getrouwd:
en
De Heer en Mevrouw
TERWINDT—DUYNSTEE,
mede namens de wederzijdsche
familie, danken voor de belangstel
ling bij hun huwelijk ondervonden.
Oegstgeest, 27 November 1941.
Toekomstig adres: Huize „Ricordo",
Eeuwige laan 10, Bergen (N.H.)
Heden overleed na een
korte ongesteldheid, onze ge
liefde Man, Vader, Behuwd-
en Grootvader
in den ouderdom van 76 jaar.
Uit aller naam,
J. VERWEEL—WEDER,
Kinderen, Behuwd-
en Kleinkinderen.
Stompetoren, 26 Nov. 1941.
De begrafenis vindt plaats
op Zaterdag 29 Nov. n.m. 2
uur te Stompetoren.
Voor de vele blijken van deel
neming, na het overlijden van onzen
lieven Man, Vader en Behuwdvader,
betuigen wij onzen hartelijken dank.
G. VIS—BROERTJES.
N. DEGENAAR—VIS.
J. DEGENAAR.
J.«e VIS.
Alkmaar, November 1941.
Dr. v. Peltlaan
VRIJDAGAVOND 8 uur
spreekt de evangelist
Toegang vrij. Ieder hartelijk wel
kom. (Ingang consistoriekamer.)
GEVRAAGD:
voor halve dagen.
CABELJAUSTRAAT 7.
gevraagd, klein gezin, van 8V3 tot
5 uur. Zondags vrij.
VERDRONKENOORD 13.
NET MEISJE,
34 jaar, P.G., zoekt een passende
betrekking als Huishoudster bij
Heer-alleen of klein moederloos ge
zin. Januari of eerder.
Br. letter J 983 bur. v. d. blad.
Mevrouw KORTEWEG vraagt
bekwame
Zich aan te melden m. opg. v.
ref. Pr. Julianalaan 2.
JONGEMAN vraagt
van 's Maandags tot en met Zater
dags te Limmen of omgeving.
Brieven met condities letter P.B.
Boekh. D. Spaander, Wormerveer.
Voor zeer spoedige
indiensttreding gevraagd
door overheidsinstelling te
Alkmaar
(voor tijdelijk).
Sollicitatie onder letter
M 986 Bureau van dit blad.
X
X
X
X
H et is niet één labo
ratorium, maar bet zijn
er vele en groote ge
weest, waar men zocbt,
analyseerde en weer
opbouwde, om uitein
delijk, na lang speuren,
in 1937 „Santé" te
vinden. - Santé, bet
thans zoo gezochte
theevervangingsmiddel,
dat meer uitvinding is
dan surrogaat. Santé,
met practiscb dezelfde
smaak- en geurgevende
eigenschappen als baar
natuurlijke zuster, de
echte Thee.
g»
Voor direct gevraagd
voor dag en nacht, kunnende
koken. Bij Familie in het Gooi.
Goed loon. Aanmelden of schrijven:
Tesselschadestr. 11, Amsterdam.
STOOMWASSCHERIJ
GEBR. SCHOEN, Visscherslaan,
vraagt een
voor den mangel.
INCASSOKANTOOR vraagt een
orit bij Handelszaken, Artsen enz.
achterstallige en geretourneerde
vorderingen op te halen (geen
inning). Br. fr. letter K 984 Bureau
van dit blad!
Dr. T. Goedewagen over
de Nederlandsche
Kultuurkamer.
's-Gravenhage, 27 Nov. Naar aan
leiding van de verordening op de
Ned. Kultuurkamer heeft de presi
dent van deze kamer, prof. dr. T,
T. Goedewaagen, secr.-gen. van het
dept. van V. en K., gisteravond
een radiorede gehouden, waaraan
we het volgende ontleenen:
„De stichting der Kultuurkamer
door den rijkscommissaris ligt in de
lijn van al die maatregelen, die De-
oogen een einde te maken aan de
liberalistische samenleving van de
afgeloopen eeuw. Zij is een onder
deel van een groot opgezette con
ceptie, die op alle terreinen van het
maatschappelijk leven de wild woe
kerende ongebondenheid, die op
den strijd van allen tegen allen is
uitgeloopen, wil vervangen door een
stelsel, dat op gemeenschapsbinding
en saamhoorigheid is gebaseerd. Die
conceptie is een schakel in een we
reldhistorisch ontwikkelingsproces,
dat zich in de twintigste eeuw vol
trekt en dat men zou kunnen noe
men: de overgang van ongebonden
heid naar gemeenschapsbinding of
m.a.w. van liberalistisch kapitalis
me naar volksch socialisme",
proces, aldus spr., hebben we het
ontwaken tot zelfbewustzijn beleefd
van den arbeidersstand, den boeren
stand en het bedrijfsleven en later
kwamen ook de journalist, de film
man en de kunstenaar hun plaats
en erkenning binnen de volksge
meenschap opeischen.
Er was een kloof ontstaan tusschen
volksgemeenschap en cultuurwer
ker. Inplaats van drager van eeri
gemeenschapsethos te zijn en uit
drukking te geven aan een in het
volk levend bewustzijn, verhuisde
zij vaak naar de rariteitenkamer der
samenleving.
Betrekkelijk laat in het proces
betreedt de cultureele werker thans,
na arbeider en boer, den nieuwen
weg, den weg naar eigen beroeps
stand en beroepseer. Anders dan de
liberale maatschappij schept de
nieuwe staat een stevig forum, een
ontmoetingsplaats, waar overheid en
cultuurwerker met elkaar overleg
plegen. Dit forum is de Kultuurka
mer.
Leden van de cultuurkamer zullen
allen moeten zijn, die medewerken
aan de voortbrenging, weergave,
geestelijke of technische bewerking,
verspreiding, instandhouding, het
in verkeer brengen of de bemidde
ling tot het in verkeer brengen van
cultuurgebied.
Joden (en als zoodanig gelden zij,
die meer dan één vol-Joodsche
grootouder hebben) en met Joodsche
personen vermaagschapte personen
worden in den geest van den nieu
wen tijd geen leden der Kultuurka
mer, waarbij het overigens aan den
secr.-gen. van het dept. van V. en K.
ter beoordeeling staat of op dezen
regel uitzonderingen te maken zijn.
Vereenigingen, die de bevorde
ring, verspreiding van cultuur be
oogen of zelf cultureel werkzaam
zijn, zooals koren, fanfarecorpsen,
rederij kersvereenigingen,worden
als vereeniging als leden der cul
tuurkamer in aparte groepen onder
gebracht.
Paarden
COURSES TE DUINDIGT.
De uitslagen van de gistermiddag
te Duindigt gehouden draverijen en
rennen waren als volgt:
I. Sportprijs, afstand 2040 m., ge
reden in twee afdeelingen: le afd.:
1. Dumas Hanover (eig. S. Kuyper,
Zaandam), km-tijd 1.36.3; 2. Excel
lentie Brewer (eig. stal de Wild
hoef, den Haag); 3. Elisabeth (eig.
S. J. Brouwer, Heen vliet). Tot.: Du
mas Hanover winnend 2.90, plaats
1.70; Excellentie Brewer, plaats
3.50; Elisabeth, plaats 3.70.
2e afd.: 1. Betsie O (eig. J. Ter-
lingen), km-tijd 1.34.9; 2. Doctor
Scott (eig. G. J. v. d. Elshout, den
Haag); 3. Claudy Scott (eig. J. Ver
kade, Delft). Tot.: Betsie O, winn.
2, plaats 1.40; Doctor Scott,
plaats 3.80; Claudy Scott, plaats
3.30.
II. Amateursprijs, handicap-dra
verij, afstand 2220 m.: 1. Senator
Norris (eig. L. J. van Harlingen,
Wassenaar), km-tijd 1.30.4; 2. Ad
miraal Guy (eig. E. G. in 't Veen,
Voorburg); 3. Job (eig. G. J. v. d.
Elshout, den Haag). Tot.: Senator
Norris winnend f 4.40, plaats 1.40;
Admiral Guy plaats f 1.10; Job
plaats 1.20.
III. Jubileumprijs, handicap, af
stand circa 1800 m.: 1. Echillais (eig.
F. J. Frowein, Oosterbeek), totaal-
tijd 2.09, met twee lengten; 2. Abra
ham (eig. A. H. de Wilde, Oostvoor-
ne); 3. Sarata (eig. D. Siem, den
Haag).
Daar slechts drie deelnemers, to-
totalisator: Echillais winnend f 2.
IV. Prestatieprijs, prijzendraverij,
afstand 2240 m.: 1. Boyke Norton
(eig. stal Gooiland), km-tijd 1.32.1;
2. Anvil E (eig. J. M. v. d. Berg,
den Haag); 3. Zoeklicht (eig. stal
Peellandt, Deurne). Tot.: Boyke
Norton winnend 1.90, plaats 1.40,
Anvil E plaats 1.50, Zoeklicht
plaats 1.60.
V. De gouden zweep, afstand ca.
2100 m.: 1 Etna II (eig stal Prospe-
ro, den Haag), totaaltijd 2.24, met
een halve lengte; 2. Cassagnac (eig.
H. G. Dekkers, den Haag). Totalisa-
tor: Etna II winnend 7.30, plaats
2.40; Cassagnac plaats f 2.10.
VI. Winterprijs, prijzendraverij,
afstand 2040 m.: 1. Ar-- te G (eig.
G. Poppen, Hippolyt' km-tijd
I.29.9; 2. Neosho (e Vitano-
va); 3. Baronesse Hu g. E. G.
in 't Veen, Voorburg). ,.ot.: Ama
zone G winnend 3.90, plaats f 1.90;
Neosho plaats f 2.
VII. Novemberprijs, handicap, af
stand circa 2000 meter: 1. Bon Voya
ge (eig. J. H. W. Pasma, Wasse
naar), totaaltijd 2.17.8 met vele
lengten; 2. Le Beguin (eig. H. G.
Dekkers, den Haag); 3. Princesse
d'Auberge (eig. stal Prospero, den
Haag). Tot.: Bon Voyage winnend
f 2.60, plaats f 1.10; Le Beguin
plaats 1.20; Princesse d'Auberge
plaats 1.10.
W an d eleh
Aan den j.l. Zondag gehouden
wandeltocht van den N.H.W.B.,
waarvan wij reeds melding maak
ten, namen o.m. ook deel „De Kaas
koppen" uit Alkmaar en „T.O.P."
uit de Wormer, waarbij vooral de
eerste flink vertegenwoordigd was.
BROEK OP LANGENDIJK, 27 Nov.
(Lang. Groentenveiling). 14000 kg
Roode kool 4.80; 129000 kg Gele
kool 4.80; 20300 kg Savoye kool
5.50; 1600 kg Peen 2.60—4; 200
kg Bieten 4.50; 1700 stuks Bloem
kool 11—14, 2e s. 8.80; 102200 kg
Vroege witte kool 3; 10800 kg An
dijvie 6; 2500 kg Rammenas 7.10
—9.90; 1200 kg Knollen 2.50/
NOORDSCHARWOUDE, 27 Nov.
(Noordermarktbond). 57300 kg Roo
de kool 4.80; 50900 kg Gele kool
4.80; 74300 kg D. witte kool 3;
7700 kg Groene kool 5.50; 6100 kg
Uien: A 2.50, B 4 en Cf 3.20;
63400 kg Vroege witte kool 3; 13400
kg Andijvie 6; 1750 kg Chin, kool
4.
WARMENHUIZEN, 26 Nov. 1941.
54700 kg Roode kool 4.80; 29400
kg Gele kool 4.80; 25700 kg Witte
kool 3; 29800 kg D. witte kool 3.
mi?Bü
EERSTE KLASSE DERDE LIJST
Trekking van 26 November.
ƒ1500 No. 18330.
100 No. 1193.
PRIJZEN VAN 20.
1510 1545 1920 1998 2277 2330 2412
2776 2864 3109 3201 3658 3682 3752
3859 3930 4122 4552 4676 4917 4960
5196 5476 5829 5864 5912 6024 6105
6107 6144 6226 6453 6708 6885 6890
7071 7768 7955 8064 8229 8233 8286
8490 8504 8894 9112 9737 9792 10173
10721 10751 10852 10973 11159 11304 11722
11744 11825 11987 12336 12423 12738 13120
13276 13967 13976 14425 14439 14527 15073
15235 15594 15955 16193 16202 16287 16504
16851 16961 17167 17215 17803 17948 18002
18114 18450 18571 18697 18729 18878 18900
18926 18961 19885 19918 19978 20054 21582
21844 21856 21950 21977
Zitting van 2F November.
Knoeierij by de posteryen
te Middenmeer.
Dinsdag stond terecht mejuffrouw
W. M. H. uit Middenmeer, die er
van beschuldigd werd als dochter
van den P.T.T. kantoorhouder al
daar en als hulpkracht der poste
rijen, dienststaten verkeerd te heb
ben ingevuld en onderteekend,
waardoor nadeel voor de posterijen
was ontstaan, althans kon zijn
ontstaan. Voornamelijk ging het
hierom, dat ze een lijst van expres
sestukken had bijgehouden, waarop
ze de stukken als ontvangen en
door haar bezorgd aanteekende,
zoodat ze aanspraak kon maken op
het vrij aanzienlijke bezorgloon
voor die stukken. In werkelijkheid
zouden die expressestukken niet
door haar zijn bezorgd, maar door
de vaste bestellers tijdens de ge
wone bestellingen.
De zaak was een uitvloeisel van
een combinatie van zaken, waarin
de vader van verdachte de hoofdrol
had gespeeld. Door de P T.T.-over-
heid was ontdekt, dat het op het
kantoor te Middenmeer met de ad
ministratie lang niet in orde was.
Aanvankelijk had men getracht de
kantoorhouder en vader van ver
dachte te vervolgen op verschillen
de gronden, hetgeen op juridische
moeilijkheden vastliep. Ook tracht
te men de moeder, die ook debet
aan de fouten zou zijn te vervolgen,
hetgeen ook niet lukte. Tenslotte
werd, daar P.T.T. op vervolging
bieef aandringen, de dochter ver
volgd, in zooverre met meer suc
ces, dat de zaak tenminste voor de
rechtbank kwam.
Mej, H„ die zich op intelligente
wijze verweerde, tot respect van
den president, mr. baron Tuijl van
Serooskerken, betoogde, dat zij niet
met kwaden opzet den expresse-
staat voor haar rekening had in
gevuld. Op het kantoor, waar het
zeer druk was in 1940 in dat jaar
zouden de fouten zijn gepleegd
werd dikwijls aan onderling hulp
betoon gedaan. Verdachte sorteerde
mee de post voor de bestellers en
tijdens de barre winterdagen was
het voor haar als jong meisje wel
erg bezwaarlijk de stukken langs
de lang ewegen weg te brengen.
Wanneer het zoo uitkwam, namen
de bestellers de stukken dan voor
haar in de gewone bestelling mee,
waarvoor ze, naar ze beweerde, de
bestellers wel iets gaf. Het was niet
haar voornemen geweest zich op
ongeoorloofde manier te verrijken.
Door den inspecteur der poste
rijen, den heer Groenedijk, werd:
verklaard, dat het in Middenmeer
een groote knoeierij was. Ook wa
ren allerlei diensten voor hulpbe
stelling genoteerd en betaald, die
lang niet allemaail zoo waren ver
leend, als beweerd werd. Verdachte
mocht trouwens niet als bestelster
werken.
Verdachte zei hierop, dat ze zelf
ontslag had gevraagd van het be
stelwerk, maar dat niet had kun
nen krijgen. Men had haar gesmeekt
te blijven, omdat men geen men-
schen kon krijgen of mocht aan
nemen. Men had tenslotte menschen
uit Den Helder en Beverwijk moe
ten halen om te helpen, wel een
bewijs, dat het in de Wieringermeer
druk was.
Door een der bestellers werd po
sitief beweerd, dat hij in de maand
den, welke in de dagvaarding wer
den genoemd, geen betalingen voor
extra bestellingen van verdachte
had ontvangen. Een andere bestel
ler wist zich niets meer te herinne
ren, hetgeen hem een scherpe op
merking van den president bezorg
de, mede, omdat hij al eerder tegen
strijdige verklaringen had afgelegd.
Een bewoonster van de Wieringer
meer, die iets moest verklaren over
een poststuk, dat ze aan een dei-
twee bestellers zou hebben afge
geven, wist ook niets meer.
Uit de verdere 'behandeling van
de zaak bleek wel, dat in de kan-
tooradministratie te Middenmeer
veel fouten en slordigheden voor
kwamen, sommigen van een ge
vaarlijk karakter. Verdachte er
kende verscheidene van die feiten,
maar zei „d'r nooit zoo bij stil ge
staan te hebben."
De president meende, dat de va
der eigenlijk de hoofdschuldige was
en de dochter meer het slachtoffer.
Deze meening werd door inspecteur
Groenedijk gedeeld.
De officier, mr. de Brueys Tack,
achtte ook den vader de hoofdschul
dige. Hij erkende, dat het moeilijk
te bewijzen was, dat de posterijen
53
door J. REGIS
Maurice Wallion wierp den brief
op de tafel.
„Nu, monsieur Rambouillet, wat
zegt u daarvan?"
Zijn stem klonk als een strijdsig-
naal. Rambouillet sloeg de handen
ineen.
„Dat kan men een schitterende
carrière noemen!" riep hij bijna be
wonderend uit. „John Fearenside in
Chicago, Adam Power in New York,
alias Mr. Incognito in Londen, alias
Issul Bey in Constantinopel, alias dé
Groote Onbekende in Parijs, alias
wijnhandelaar Thomas in Stockholm
Hij is bijna een Napoleon deze man!
En toch is de lijst nog mei uit!"
„Wat blijft er dan nog over?"
„Zijn Waterloo, monsieur! Zijn
Waterloo!"
HOOFDSTUK XVIII.
Het einde nadert.
Het werd intusschen spoedig dui
delijk, dat de brief uit Constantino
pel hen geen enkelen stap verder
bracht. Hy lichtte weliswaar den
sluier van het verleden van hun on-
zichtbaren tegnstander op en liet
zijn schim een bijna legendarischen
vorm aannemen, maar hij verried
geen woord over het heden.
Iets had men echter toch gewon
nen.
Men had helderheid gekregen over
de catastrophe in Turkije, men had
een begrip gekregen van de mach
tige middelen, waarmee Issul Bey
tegen Clarendon had kunnen op
treden, en over de Centrale Bank
van Klein-Azië waren eindelijk fei
ten voorhanden. Het noodlot van
Clarendon was nu volkomen dui
delijk: twee maal had hij de twin
tig millioen uit de gierige handen
van Issul Bey gered, de eerste maal
in Klein-Azië, met verlies van zijn
eer, de tweede maal in Parijs, met
verlies van zijn leven
En steeds strekten de onzichtbare
handen zich nog naar de millioe-
nen uit! In nieuwe gedaanten, onder
nieuwe namen en met nieuwe mid
delen probeerde de vijand voor en
na de safe van Felix Clarendon te
bemachtigen. Hij wist zeker, waar
zij zich bevond de verdedigers
van Suzanne Chrisman wisten het
niet. Met welke meedoogenlooze
intensiteit zou hij nu den strijd tot
verovering van dien sleutel en die
handteekening, met behulp waar
van hij de safe zou kunnen openen,
voortzetten tot het bittere einde!
Het was in zekeren zin niet juist,
dat hij onzichbaar was. Verschillen
de getuigen hadden hem gezien: als
den wijnhandelaar Thomas, als den
man in de blauwe blouse in de film
studio, als den inbreker in de Villa
Rosa. Men wist, dat hij ongewoon
groot en breedgeschouderd was, in
het bezit van ongehoorde lichaams
kracht en een ongewone handigheid,
en dat hij schoenen van maat 44 ge
bruikte.
Rambouillet herhaalde deze feiten
wel voor de twintigste maal op den
middag van den dag, waarop de
Turksche brief was gekomen.
„Eén ding hindert me heel erg",
zei hij. Ze zaten in de Villa Rosa
te praten.
„Wat dan?" vroeg Suzanne Chris
man.
„De lichaamslengte van Leadbit-
ter", antwoordde Rambouillet.
Suzanne brak in een schaterlach
uit en ook Wallion glimlachte.
„En waarom", drong dè jonge
vrouw verder aan. „Waarom hindert
u de lichaamslengte van Leadbitter
zoo?"
„Heel eenvoudig daarom", gaf de
Franschman ten antwoord, „omdat,
als hij een passende lichaamslengte
had, men hem zou kunnen laten ar
resteeren!"
Suzanne wendde zich met geveins
de vertwijfeling tot Wallion.
„Monsieur Rambouillet is zoo
raadselachtig!" zei ze. ..Dat zijn de
reinste orakeluitspraken!"
„Dan zal ik u die orakeluitspra
ken uitleggen", glimlachte Wallion.
„Leadbitter is klein van stuk. Onze
onbekende tegenstander is lang en
breedgeschouderd, hetgeen drie maal
door getuigen is geconstateerd. We
hebben reden om te gelooven, dat
Leadbitier met onzen tegenstander
in verbinding staat. Wanneer echter
slechts één enkele maal een individu
met een gedrongen gestalte bij de
ondernemingen van den Grooten
Onbekende naar voren gekomen was
dan hadden we Alexander Leadbit
ter zonder bedenking kunnen laten
arresteeren. Maar dat is jammer ge
noeg niet het geval geweest".
„Maar zijn spionnage voor de
villa hier?" wierp Suzanne hem
peinzend tegen.
.Rambouillet en Wallion haalden
de schouders op.
„Onschadelijke en doellooze
nieuwsgierigheid!" zei de journalist.
„Zoo verklaart hij namelijk zelf zijn
gedrag en wij kunnen voor het
oogenblik niet het tegendeel bewij
zen. Dat deze gebeurtenis in werke
lijkheid een onverklaarbare zet in
het schaakspel van den vijand be-
teekeirt, is een kwestie op zichzelf,
Issul Bey is het, die de draden in
handen houdt, en hij laat niets
door het toeval geschieden. Daar ben
ik even zeker van als van het feit,
dat het drama nu zijn hoogtepunt
bereikt heeft en dat de oplossing 'n
kwestie van dagen, misschien slechts
uren kan zijn".
Suzanne werd een beetje bleek en
haalde diep adem.
„Dat zegt u zoo rustig?" zei ze
zacht. „Een kwestie van uren? Waar
wacht u op?"
„Ik wacht op de bewijzen", ant
woordde de journalist. „Zoo gauw
als die komen uit Parijs dan
slaan we toe!"
De laatste dag van het jaar, de
31ste December, deed met een paar
graden vorst zijn intrede, welke in
den loop van den morgen veran
derde in dooi met motregen en vieze
straten, in een sombere grijsheid.
Reeds om acht uur in den morgen
had Wallion met Rambouillet afge
sproken, dat ze elkaar op den hoek
van den Karlaweg en de Sturelaan
om zes uur 's avonds zouden ont
moeten. De Franschman merkte op,
dat Wallion in een ongewoon opge
wonden stemming was, en hij zelf
voelde ook, dat een onrust zich van
hem had meester gemaakt, welke
hij niet kon verklaren.
(Wordt vervolgd).
