OORLOGSSCHADE
f 4.015.000.000,-.
DE TIJGER
IIJ
III
li. C
Afi.D
Afd.E
Afd.G
f 2.920.000.009,-
f 730.000.000,-
f 115.000.000,-
f 100.900.000,-
103.000.000,-
1 7.000.000,-
Aid. I SHï- f 72.000.000,-
fp
TïWnhakdVè
f 308.000.000,-
SeuiMeton.
HALFJAARLIJKSCHE SCHADEREGELING!
ASSURANTIE-BEZORGER
Het zwaard der
machteloosheid.
Roman-prijsvraag van
„De Schouw".
Huisslachting varkens.
Maastricht in rouw.
Onderlinge
Verzekering ff|| Maatschappij
DRIEMAANDELIJKSCHE SCHADEREGELING
Vraagt inlichtingen bij Uw
WIJ BELASTEN ONS MET HET SLUITEN
Wm BOVENGENOEMDE VERZEKERING.
KIEFT Co., Tel. 3183.
ALKMAARSCHE COURANT VAN ZATERDAG 29 NOVEMBER 1941.
(Van onzen Haagschen
correspondent).
Nog geen week geleden wezen wij
op een merkwaardige uitlating van
den buitengewoon gevolmachtigde
der Vereenigde Staten ter uitvoering
van de leen- en pachtwet in Enge
land, Harriman, waarin deze open
lijk uiting gaf aan zijn hoop op een
versterking van den tegenstand
tegen Duitschland van de zijde der
bevolking in de bezette gebieden
van Europa. In feite dus niet anders
dan een aanmoedigen tot. daden
van terreur en sabotage.
Behalve het democratische Ame
rika blijkt nu ook het bolsjewisti
sche Rusland zijn toekomstverwach-
tingen op een dergelijke infame
wijze van oorlog-voeren te hebben
gevestigd. De Sovjetgezant te Lom
den, Maisky, heeft nl. op 21 Novem
ber j.l. aan een lunch van het comité
ter bevordering van vriendschap
pelijke relaties tusschen Engeland
en de Sovjet-Unie (waarvoor men
al niet vriendschappelijk lunchen
kan in het land van Churchill en
van den aartsbisschop van Canter
bury!) een rede gehouden, waarin
hij onder meer zeide: In den geest
der nauwe samenwerking tusschen
Engeland en de Sovjet-Unit, teza
men met onze bondgenooten en m e t
ondersteuning van het
groeiend oproer der volken
in nazi-Europa, alsook met de
vriendschappelijke hulp van over
den Atlantischen Oceaan, zal deze
oorlog uitloopen op den strijd tegen
den éénen gemeenschappelijken
vijand.
Men zou hieruit kunnen afleiden,
dat Maisky de meening lijkt te zijn
toegedaan, dat de strijd tegen
Duitschland nog zou moeten begin
nen. Hij spreekt althans over „het
uitloopen op den strijd tegen den
éénen gemeenschappelijken vijand."
Wij hebben echter zoo den indruk,
dat deze strijd al eenigen tijd aan
den gang is; zij het dan met weinig
succes voor het vriendschappelijke
tria EngelandAmerikaSovjet-
Unie. Wellicht zou Maisky bij een
bezoek aan zijn vaderland ook
Pagina 3.
eenige sporen van den strijd kunnen
ontdekken!
Uit deze verklaring van den
ambtelijken vertegenwoordiger der
Sovjet-Unie te Lonnden blijkt ech
ter tevens duidelijk en dat is
heel wat ernstiger! dat ook het
bolsjewisme het oproer in de be
zette gebieden als strijdmiddel tegen
Duitschland wenscht te propagee
ren. Nu de Amerikaan Harriman
zich reeds eerder in dezen geest had
uitgelaten, konden wij trouwens
vap den bolsjewiek Maisky moei
lijk anders verwachten. Vóórdat
Harriman het openlijk uitte, zal de
bolsjewiek het wel reeds lang ge
dacht hebben. Niettemin doet het
altijd- nog wat cru aan, dergelijke
dingen zoo onverbloemd te hooren
uitspreken. En dan nog wel bij
zoo'n unieke gelegenheid als in den
huidigen tijd een vriendschappelijke
lunch is! Want het wil toch niet
anders zeggen dan dat men den
oorlog wenscht te voeren en
liefst ook nog te winnen! ten
koste van de „bevriende" bevol
king in de bezette gebieden, die nu
eenmaal onherroepelijk het slacht
offer moet worden van zulke be
geerde sabotage daden en een der
gelijk gewenscht „groeiend oproer",
daar Duitschland vanzelfsprekend
dergelijke dingen niet dulden kan
en niet dulden zal. En dat temeer,
omdat het over alle macht en mid
delen beschikt, zulke daden in den
aanvang te keeren. Maar dan
hoe zou het anders kunnen? ten
koste van leven en bestaan der
bevolking in de bezette landen. Die
bevolking kan dus terecht bidden:
„Bewaar me voor m'n vrienden".
Overigens moet de toestand voor
de vijanden van Duitschland er wel
weinig hoopvol uitzien, indien zij
hun verwachtingen op dergelijke
dingen moeten bouwen. Want het is
toch slechts het zwaard der machte
loosheid, dat zij op deze wijze han-
teeren. Men zou dan ook aan zulke
vertwijfelde uitlatingen rustig
voorbij kunnen gaan, indien dit
zwaard der machteloosheid niet
op zoo'n wreede en infame manier
juist gekeerd was gelijk wij reeds
opmerkten tegen de „bondge
nooten" in de bezette gebieden. Dus
ook tegen ons!
's-Gravenhage, 28 Nov. De uitge
verij de Schouw te 's-Gravenhage
noodigt de Nederlandsche schrijvers
uit om deel te nemen aan een ro
manprijsvraag. Voor het beste ma
nuscript wordt een prijs beschik
baar gesteld van 5.000 guden. De
schrijvers der daarop volgende vier
manuscripten ontvangen elk 500 gul
den, terwijl ook de werken, welke
niet bekroond worden, nog voor
uitgifte in aanmerking kunnen ko
men. Gevraagd wordt een roman
van ongeveer 75.000 woorden, die
door de stof en de behandeling
blijk geeft van liefde en bewonde
ring voor de beste eigenschappen
voor ons volk. Dit kan zoo ruim
mogelijk worden opgevat, maar als
voorbeeld van hetgeen den stellers
van de prijsvraag voor oogen ge
zweefd heeft, wordt genoemd:
1. Een roman waaruit de beteeke-
nis blijkt van de tradities van een
geslacht; 2. Een roman, die als ba
sis heeft de verbondenheid van den
mensch met den grond, waarop hij
leeft; 3. Een roman over het leven
op de Nederlandsche wateren of op
de zee; 4. Een roman over de ar
beidsprestaties van ons volk; 5. Een
roman over een groote figuur of over
een groot moment uit onze geschie
denis; 6. Een roman uit het leven of
over de geschiedenis van Neder
landsche pioniers in de wereld.
Het oordeel van de jury, welke
bestaat uit prof. dr. Jan de Vries,
Jan H. Eekhout, D. Th. Jaarsma en
dr. J. van Ham is bindend. De ter
mijn van inzending sluit op 1 Juli
1942. Manuscripten dienen franco
gezonden te worde aan den secre
taris der jury, den heer K. W. Boek-
holt p. auitg. „De Schouw", Nieu
we Havenstraat 42, 's-Gravenhage,
tel. 115515, die op aanvraag ook het
volledige prospectus voor dezen
prijsvraag toezendt.
In beslag genomen. Controleurs
van de prijsbeheersching hebben te
Amsterdam den geheelen voorraad
van een groentenhandelaar op den
Nieuwendammerdijk, die te hooge
prijzen vroeg, in beslag genomen.
EEN PAK PAPIER IN PLAATS
VAN VETBONNEN.
Een Hagenaar was in contact ge
komen met den 32-jarigen los-
werkman B., die zijn bemiddeling
zou verleenen bij den aankoop van
250 vetbonnen tegen een gulden per
stuk. Als verkooper zou optreden
een .grondwerker, naar later bleek
de 31-jarige H. De Hagenaar be
hoefde slechts honderd gulden mee
te brengen, de rest zou nog volgen.
Thuisgekomen ontdekte het slacht
offer dat hem een pakket met waar
deloos papier in handen was ge
stopt. B. en H. zijn in bewaring ge
steld.
DE BURGEMEESTER VAN
CASTRICUM BENOEMD TE
'S-HERTOGENBOSCH
's-Gravenhage, 28 Nov. Het rijks
commissariaat deelt mede:
De rijkscommissaris voor de be
zette Nederlandsche gebieden heeft
op grond van par. 1 van zijn veror
dening' no. 108/40 den burgemeester
van de gemeente Castricum, mr. C.
A. F. H. W. B. van den Clooster ba
ron Sloet tot Everio, met gelijktijdig
eervol ontslag uit dit ambt, benoemd
tot burgemeester van 's-Hertogen-
bosch.
ZUINIG MET PAPIER.
's-Gravenhage, 26 November.
Aangezien bij de viering van het
Sint Nicolaasfeest de wijze van
verpakking van geschenken steeds
een belangrijke rol speelt en daar
bij meestal veel papier wordt ge
bruikt, doet het Rijksbureau voor
Oude Materialen en Afvalstoffen
een dringend beroep op alle Neder
landsche gezinnen, om het papier,
de doozen e. d. niet weg te wer
pen of te vernietigen, maar zorg
vuldig en droog te bewaren en af
te geven aan een der door ge
noemd Rijksbureau erkende klein
handelaren.
Een extra-hoeveelheid oud pa
pier en karton zou voor de Neder
landsche papierindustrie, die drin
gend om grondstoffen verlegen zit,
het mooiste Sint-Nicolaas geschenk
zijn.
Zenuwtabletten koker 75 cent
Maagtabletten koker 75 cent
Hoofdpijntabletten koker 60 cent
Laxeertabletten doos 60 cent
AlleenechtmetdennaamMijnhardt.
De gewijzigde bepalingen.
De provinciale voedselcom-
missaris voor N.-Holland brengt
het volgende onder de aan
dacht van de varkenshouders,
die in aanmerking komen, voor
een machtiging tot het veTrich
ten van een huisslachting.
Bij het inleveren van de vleesch-
kaarten en bij het aanvragen van
een machtiging tot slachting, moet
bij den plaatselijken distributie-
dienst een formulier MD 204 aan
gevraagd worden. Dit moet worden
overhandigd aan den plaatselijken
bureauhouder van de Landbouw-
Crisis-Organisatie. Aan de hand
hiervan administreert hij het aan
tal in te leveren vleeschkaarten.
Het formulier MD 2-04 vervangt de
vroegere verklaring, dat de vleesch
kaarten waren ingeleverd.
Ter voorlichting van belangheb
benden volgen hier de voornaamste
gewijzigde bepalingen inzake de
huisslachtingsregeling.
Huisslachtingen van varkens
kunnen plaats hebben van 1 Nov.
Febr. 1942. Op verlangen van de
vleeschkeuringsdiensten dient er
zooveel mogelijk centraal te worden
geslacht, dus niet op de boerderijen.
Er zullen alleen machtigingen wor
den verstrekt aan hen, die vóór 1
Nov. 1941 in het bezit waren van
een vergunning om een varken aan
te houden bestemd voor huis-
slachting.
Het heeft geen zin meer thans
nog een varken'voor huisslachting
aan te vragen, daar dit toch niet
voor eigen gebruik geslacht mag
worden. Een uitzondering wordt
gemaakt voor hen, die gewend wa
ren voorgaande twee jaren varkens
voor huisslachting te slachten. Het
kan worden toegestaan om een
tweede varken te slachten, als de
zinssterkte dit mogelijk maakt,
in verband met de in te leveren
vleeschkaarten. Hiervoor kan dan
eventueel nog een varken bestemd
worden, dat op leveringscontract
gehouden wordt. Het contract moet
dan ingeleverd worden bij den
bureauhouder. Dit is slechts moge
lijk tot 1 Dec. 1941, en deze varkens
moeten in verband me tde voeder
positie geslacht worden vóór 1 Dec.
1941.
Na dien datum zullen dus nog
alleen varkens geslacht mogen wor
den, welke gehouden werden op een
vergunning voor huisslachting.
Er mogen geen varkens worden
geslacht, zwaarder dan 150 kg le
vend gewicht. Een uitzondering
wordt echter gemaakt voor af te
mesten fokzeugen, waarmede aan
vrager ze-lf heeft gefokt. Deze mo
gen d-us niet van elders aangekocht
worden. Grootere gezinnen zullen
alleen een dergelijke zeug hiervoor
kunnen bestemmen.
Als een varken zwaarder is, dan
de in te leveren vleeschkaarten
toelaten, kan er met een anderen
vakenshouder geruild worden, of
het teveel aan vleesch kan worden
afgedragen aan den leider van den
plaatselijken toewijzingscommissie
voor vleesch. Dit vleesch moet van
normale kwaliteit zijn.
Het kan worden toegestaan, ham
men of spek bij den slageh te laten
rooken, indien hiervan maar mede-
deeling wordt gedaan aan den toe-
zichthoudenden opzichter van de
L C. O.
Aan de houders van een speciale
toewijzing varkens zonder kracht
voeder, of aan varkenshouders,
EEN GENERAAL-MAJOOR bezichtigt een stelling
aan het Solloem-front. (Atlantic-Holland)
MIDDEN IN HET BOSCH staan de wintertenten
van de Duitsche troepen, die in opmarsch zijn. Deze
tenten zijn verwarmbaar en beschermen goed tegen
wind en sneeuw. (Weltbild-Polygoon)
wier hoofdberoep buiten land- of
tuinbouw ligt, kan alleen toestem
ming worden gegeven een aantal
varkens te slachten, als dit aantal
gelijk is aan het aantal, waarvoor
hun vergunning is verleend. Zij
kunnen dus in het algemeen geen
contractvarkens van elders aan-
koopen, ook al zou de grootte van
het gezin nog een extra-slachting
toelaten.
Per persoon kan door den distri-
butiedienst van 1 Nov. 19411
Febr. 1942 een aantal vleeschkaar
ten worden ingehouden, benoodigd
voor het koopen van 48 3/4 kg
vleesch. Een weekrantsoen wordt
hierbij gesteld op 750 gram.
Voor nadere inlichtingen kan men
zich alsnog wenden tot den plaat
selijken bureauhouder.
Gli'mkchfe.
Geloof- je ook niet, dat we
eigenlijk wat moesten gaan kuchen
of een ander alarm maken?
VISITEKAARTJES.
Reeds eenige malen is door de
leveranciers van vistekaartjes be
kend gemaakt, dat na een bepaalden
datum deze kaartjes niet meer
geleverd.zouden mogen worden. Na
dien datum bleken dan niettemin
echter visitekaartjes geleverd te
mogen worden, zoodat het publiek
dan meende door den leverancier
verkeerd te zijn ingelicht. Dit is
naar het Rijksbureau voor de gra
fische industrie ons mededeelt niet
het geval. Visitekaartjes behooren
tot de artikelen, die op grond van
de fabricagevoorschriften niet
mogen worden gemaakt, doch van
dit verbod is reeds eenige malen
dispensatie verleend, echter telkens
voor een bepaalden termijn. Het
was een leverancier dus niet be
kend, dat na afloop van dien termijn
door een nieuwe dispensatie alsnog
gelegenheid tot vervaardiging zou
worden gegeven. Men houde er
dus rekening mede, dat om tech
nische redenen telkens dispensatie
van het vervaardigingsverfc-od voor
een bepaalden termijn wordt ge
geven en dat de leverancier van te
voren niet kan beoordeelen of die
termijn later verlengd wordt.
(Van onzen Haagschen
correspondent).
Na vele dagen lange stilte in de
lucht, zijn gisteren, mét de maan,
ook de Engelschen weer boven ons
land verschenen, om him zinlooze
vernietiging voort te zetten. Nog is
het leed van Rotterdam niet geheeld,
of een dergelijk schokkend voorval
speelt zich af boven Maastricht. Als
verdwaasden hebben de Britschen
piloten hun onmenschelijkheid gebot-
vierd op de bevolking van deze
schoone Zuidelijkste stad van den
„bondgenoot" Nederland. En op
nieuw maken wij ons op, een krach
tig protest tegen zulk een zinnelooze
terreur te doen hooren. Baten zal het
wel niet; daarvoor hebben onze
„vrienden" aan de overzijde blijk
baar een te harde huid. Of misschien
zal de Engelsche radio straks weer
een pijnlijk trekkende pleister
op de wonde trachten te leggen met
uitvluchten en verontschuldigingen,
gelijk ook vorige malen het geval
was. Ten aanzien van dezen aanval
op Maastricht zal men misschien met
het praatje komen, dat de piloten
zich „vergist" hebben en niet wisten,
boven Maastricht te zijn. Maar wij
bedanken ervoor, het slachtoffer te
worden van de slechte aardrijks
kundige kennis der Britsche piloten!
Wil men militaire objecten bom
bardeeren het zij zoo. Sneuvelt
hierbij een burger ook dat zij zoo.
De oorlog is nu eenmaal hard. Maar
bombardementen op woonwijken in
dichtbevolkte groote steden zullen
ten eeuwigen dage de .schandvlek op
de Britsche luchtmacht blijven. Zoo
als Zuid-Afrika nog altijd de schand
vlek op het Britsche leger is.
eESTUURi icu VAN HEIDEN TUCKER.
«L i X GROSBEN
In de laatste vijf weken
gesloten tot een bedrag van
S-GRAVENHACt
IA.&6OCKE0,
EVERS
Mb A 4. AVQNTUN
werden nieuwe verzekeringen
zoodat het totaal in alle afdeelingen samen thans is gestegen tot
De totalen der afdeelingen zijns
i/m
Woningen, winkels, inboedels,
inventarissen, boerderijen,
enz. tot f 50.000.
Andere en grootere risico's,
Persoonlijke ongevallen door
molest
Gevaarlijke risico's, incl.
f 67.000.000,— in klasse
D III op vaartuigen
Bedrijfsschade en
huurderving
ook voor vaartuigen
Geld, geldswaarden, preciosa
(herverzekerd bij afd. B.)
INVAL IN EEN LEIDSCH
SPEELHOL.
De politie te Leiden heeft Donder
dag een inval gedaan in een perceel
aan de Hooglandsche Kerkgracht,
waar gelegenheid werd gegeven tof
hazardspel. In een der vertrekken
werd een gezelschap van 11 perso
nen rondom een roulettetafel aan
getroffen, terwijl zich daarop een
bedrag van totaal 471 bevond. Dit
geld is in beslag genomen. Tegen al
le personen is procesverbaal opge
maakt. Er zijn drie arrestaties ver
richt.
Meisjes in Utrecht niet alleen in
café's. - De burgemeester van
Utrecht, mr. G. A. W. ter Pelkwijk,
heeft bepaald, d-at het vrouwen be
neden dien leeftijd van 18 jaar ver
boden is zich na 6 uur in-café's en
dergelijke inrichtingen te bevinden,
tenzij zij in het bezit zijn van een
bewijs van ouders of opvoeders,
waarbij toestemin-g tot cafébezoek
gegeven wordt. Bovendien moeten
zij begeleid zijn door een meerder
jarig persoon.
Mishandeling om 15 cent. - Twee
mannen te Amsterdam, 62 en 38 jaar
oud, kregen gisteren in de Laurier
straat ruzie om een bedrag van 15
|oent. De jongste wond zich ten
slotte zoo op, dat hij een rijschaaf
pakte en den ander daarmee een
klap tegen het hoofd gaf. Deze is
met een zware hersenschudding in
een ziekenhuis op-genomen.
55
door J. REGIS
„Wat een gek idee, monsieur Ram-
bouillet! Gelooft u misschien, dat hij
als wijnhandelaar soms Thomas ge-
heeten heeft? Dat zou werkelijk
merkwaardig zijn, want in dat geval,
moet hij op twee plaatsen tegelijk
gewoond hebben! De muziekleeraar
Henriques huurde namelijk deze
kamer in Parklaan 3 acht dagen na
dat de philanthroop Cray de villa
Parklaan 1 huurde!"
Wallion moest wel ondanks de
duisternis de opgewondenheid van
den Franschman hebben bemerkt,
want hij liet een onderdrukt lachen
hooren.
„Kalmeer u wat, monsieur Ram-
bouillet. U moet nu even snel en
helder denken als ik. Dat is nood
zakelijk. U begrijpt zeker wel de
beteekenis van wat ik gezegd heb".
De Franschman trilde nog op zijn
beenen, maar met inspanning van al
zijn krachten werd hij zijn zenuwen
wegr de baas en hij zei even kalm
als Wallion:
„Het kwam alleen daardoor, dat ik
aan een zekeren Rambouillet dacht,
wiens carrière in Parijs bedorven
werd, en ik herinner me een gelofte,
die toen gedaan werd!"
„De gelofte, dat de Groote Onbe
kende eens ten val gebracht zou
worden?" viel de journalist hem in
de rede. „Gelooft u niet, dat deze
gelofte thans haar vervulling
nadert?"
„Dat is de eene mogelijkheid!" ant
woordde de stem van den Fransch
man. „De andere is, dat een zekere
Rambouillet nu zijn dood nadert!
Een derde is er niet! Is de man op
zijn kamer, monsieur Wallion?"
„Nee, het raam was donker
„Laten we dan op hem wachten!"
Maurice Wallion pakte den
Franschman bij de schouders en
trok hem met geweld terug tot dicht
bij de ijzeren deur, die naar den kel
der leidde.
„We behoeven niet te- wachten",
fluisterde hij. „Da man, over wien
we spreken, komt er buiten juist
aan!"
•Een man, gekleed in een pels en
met een bontmuts op, sloot het hek
en naderde de huisdeur. Hij was
heel groot en heel breed in de
schouders, maar de korte trippe
lende pasjes, waarmee hij liep,
waren die van een grijsaard en een
volle grijze baard was alles, wat men
in de duisternis van zijn gezicht kon
onderscheiden. Terwijl hij de drie
treden in de hall opliep, haalde hij
een sleutel uit zijn zak en thans
zagen ze hem als een zwart sil
houet, terwijl hij met den sleutel
aan de deur van den muziekleeraar
Henriques rondtastte.
Maurice Wallion voelde den arm
van den Franschman bewegen. Hij
greep hem bij de pols, juist op het
moment, dat zijn hand naar zijn
heukzak wilde glijden. Rambouillet
wilde naar voren schieten, maar de
journalist hield hem tegen en de
Franschman werd weer kalm
De man vóór hen scheen eenige
moeilijkheid te hebben om het slot
te vinden en zij hoopten een lucifer
te zien opvlammen, die dit gezicht
zou belichten, waarvan ze slechts on
duidelijk een witten baard konden
onderscheiden. Maar de sleutel gleed
met een zachten tik in het slot, ze
zagen de omtrekken van een deur,
die geopend werd en weer werd ge
sloten, en toen stonden ze weer
alleen in de hal.
Twee schaduwen gleden geluidloos
naar de deur van den muziekleeraar
Henriques en bogen zich luisterend
voorover. Men kon een stoel hooren
verzetten, er verschoof iets en het
sleutelgat vertoonde een zwak licht
schijn.
De kleinste van de twee schadu
wen boog zich naar het sleutelgat,
doch richtte zich daarna snel weder
op.
„Er is niets te zien, monsieur Wal
lion", fluisterde hij.
„Dat is vervelend, monsieur Ram
bouillet, maar er is nog een raam!"
Ze wendden zich naar den uitgang
en wierpen een blik in den voor
tuin.
De tuin was leeg. Ook op straat
was niemand te zien.
Ze liepen de deur uit en gingen
eenige passen langs den muur.
Overigens was het nu buiten éven
pikdonker geworden als in de hal
van het huis. Alleen een straatlan
taarn brandde als een witte groote
ster tusschen de zwarte naakte
boomtakken voor het huis van
Parklaan 5.
Ze konden van opzij zien, dat het
licht door het venster scheen, waar
van de onderkant op gelijke hoogte
was als het hoofd van Rambouillet.
Een geel gordijn hing voor de rui
ten, maar door een spleet aan den
eenen kant konden zij in de kamer
zien.
Het was een tamelijk groote
ruimte met een blauw vloerkleed en
enkele eenvoudige meubelen. Een
electrische lamp brandde in het
midden van het plafond en bij een
tafel tegen den achterwand zat on
bewegelijk de man in de pels. Hij
keerde hen den rug toe. Pels en
bontmuts had hij niet afgedaan.
Lange grzije haren, als die van een
kunstenaar, hingen over zijn kraag
en ze zagen een schim --an den grij
zen baard, die naar alle kanten uit
stond.
„Deze oude muziekleeraar heeft"
een rug als een athleet", fluisterde
de Franschman nauwelijks hoorbaar.
„Naar zijn schouders te oordeelen
zou hij een mensch met een enkelen
vuistslag kunnen dooden".
„Op die wijze vond Sebastian
Koprilis den dood", antwoordde de
journalist. „Maar stil".
De man in de pels bewoog zich en
schoof een la uit de tafel. Hij nam
na elkaar eenige papieren eruit en
keek ze door. Wallion spande zijn
oogen tot het uiterste in, maar het
lukte hem niet, de papieren, die de
man de een na de ander tot een
bundeltje bijeengaarde, precies te
zien. Toen hij zijn hand voor de
laatste maal in de la stak, kwam zij
er weer leeg uit. De man boog het
hoofd nnaar beneden, keek in de la
en deed haar weer dicht.
Plotseling nam hij de papieren
bijeen, stopte ze in der binnenzak
van zijn pels en stond op.
(Wordt vervolgd).