C Herfst in de huiskamer tigen BERLIJN: j Puinhopen en menselijke ellende Het feestelijke jaargetijde liefde se Men vlucht in de illusie Londense Brieven „Britain can make it" DAMRUBRIEK PUZZLE-RUBRIEK Uit de natuur Kleuren en geuren van het najaar vrouwen Nu de eike s vallen Is al- rwerp voor do in verloop van omantiek door leeft men daar- bekendste van uitstekende brengen, xodat met oog ale, op een-en en verlaten ge- zer romantische een jonge talent gelooft >mst opoffert,/ door de ge- volkstypen is deze film geworden, van het beste genieten en ulgevoerde glezongen zeldzame be- ereldnieuws en mpje van Walt ima Americaln. tot nu toe is ewondering en m hier in de n wij niet an- I deze bewon- nodeloze op en waar, wordt het Franse toeval, als om daar bij >genomen, bij komt dan oor- juist om- de film zo- is haar we huis, waar ar komst weet stugge vriend de figuren familie ge- ook de meesterlijk, moeilijk een vinden Josiana. Haar mate aan- film tot een voor breidheid van oorprogramma aaie bloemen waaraan hij deau toevoeg- doos ers. Dat hier- spreekt 2ft deze echte gesteld meer ruimte voor veren. Johan geleefd in de lamenspel met West voerde avond. Han het eerst wees opnieuw in „Er komt eminent ac- roll was bui- is een prima en fijne trek- n applaus bij zijn Wi- Mortensgaard. Helseth, de bij Julia ien was, be- gegeven, dat e liefde voor en daarom kocht moeten maal. G. en ier gem, 10 uur, wed. da. D.20 uur, ds, 0.30 uur, ds. ds. Drost, »g. (Verbeter- iur, ds. Bier- de Jong. kerk, 10 u., voorm 8 uur (vesper), •en. uur, ds. Van voor Noord- J. Bijlsma kend helpt. stro liggen, kijken", een dame), ees. Hij is de >p vóór en te luisteren, thuis stude- best doet, eine Willem kwaad, dat de baby Is de ge- bellen. Dat U nog bon- ste klaar is? naar: Sten, hoe de vragen ns op een STEN. (Van onzen specialen verslaggever.,) De eerste September is er te Ber lijn voor het eerst weer vuurwerk afgestoken, onder auspiciën van de SED, de Socialistische Eenheidspar tij in Duitsland. Zo'n vuurwerk heeft niet veel té betekenen; zodra de vuurballen uit elkander zyn ge- Spat, is er weer de grauwe werke lijkheid van puinhopen en van menselijke ellende, van zwervende kinderen, van bedelenide mannen én vrouwen. De helle flitsing van éen vuurwerk maakt al het andere Voor een ogenblik ondoorzichtige Sij avond zijn alle poesjes grauw en dan zijn zelfs dé puinhopen van Berlijn in de nachtschaduwen weg getrokken. Maar straks is er de harde werkelijkheid. En waar je oog gaat of staat, bij ieder gesprek, bij iedere toevallige ontmoeting, of Het nu een chauffeur of een heer op de tram is, word je onmiddellijk ge confronteerd met deze werkelijkheid, daarvoor maar één woord karakte ristiek ist puin. In de zuivgr mate riële zin dat is verbijsterend maar vooral ook gezien naar de menselijke kant, moreel beschouwd en dat is huiveringwekkend. Dit volk Is tegen de grond gesla gen en daarover kan bij niemand hoezeer hij ook onder de folteringen van de nazi-trawanten heeft gele den ook maar enige voldoening fijzen. Het was mijn stellige voornemen, nu eens niet te schrijven over p in, óf over de Duitsers, die honger heb ben. Onze kranten hebben er reeds vol over gestaan en er is voor wie de oorlog een tastbare werkelijk heid is geworden, weinig interes sants meer gelegen in puinverhalen. Maar hier het dringt zich on- tniddellijk aan je op. De eerste stad van enige betekenis Rheine ver der Osnabrück, later Hannover en hu Berlijn. Platgeslagen steden puin waar het gras op groeit. Ja, misschien dat er bij wijze van si nistere grap ergens een bloemetje bloeit. Je kijkt uit je spoorwegcoupé en langs de lijn staan kinderen. Zij wuiven, maar het is geen welkom, want in hun ogen is er maar één hunkering; naar een stuk brood, dat achteloos uit de trein wordt feworpen. En toch vuurwerk in ierlijn. Waarom ook niet? In de kleurloosheid van het dagelijkse be staan wordt ook de meest primitieve Vorm van vertier aangegrepen. De gemiddelde Berlijner, wiens gezicht verstard is door het dagelijkse doel loze bestaan temidden van van ru ines, is niet kieskeurig. Een half Uur op de Kurfürstendam is, voor wie het verstaat verder te zien dan de oppervlakte, buitengemeen leer- •'■aam. Want hier in de voorbij drente- - je Zrouwen kinderen nog in de flanerende jonge kerels en de queues voor de bioscopen, wordt een stuk van het Duitse probleem en dat is wezen ook een Europees pro bleem, crisis der beschaving ma nifest. De Engelsen hebben een interes sante statistiek aangelegd over het M0e™ en over de reacties op bepaalde Engelse films. Het is mogelijk wellicht aan deze statistische gegevens een sociaal- culturele conclusie te verbinden. e statistiek heeft zijn werk ge daan. Maar wie van de vele mil- hoenen br-scoopbezoekers zal inder- «tSw beTfte artistieke belang stelling een film gaan zien? Het is een zeer gevaarlijke illusie dit te menen, 16 Vuurwerk film twee siga retten, een ogenblik de schittering dat is de illusie van den Berlii- ner. Want zijn bestaan is ais A Zichtloo? 2ijn Straten: grauw' uit- verLWieetTThet', dit 'm een somber verhaal Hoe kan het ook anders' oir, I can speak English. May I talk yon J mfar S^-aiJeen man voor me> zo in zenm, 6n °P straat' zijn gezicht c spannm& trillende liepen Sprechen Sie ruhig Deutsch. chauffQan I verhaal als van den ais vanUdedle me door BerliJn riidt, werkster de^od™' di® a]S S°dale noden van deze stad beter, dieper Deilt A het verhaal van wie ook geld heeft en eT™' g6-T en »ii„ „ie, n eten voor zich en daarvan kan niemand zich met een gemeenplaats afmaken. Ik heb met dezen man gepraat en tenslotte heb ik „nee" gezegd. Hij heeft dit ,nee'' toch wel begre pen. Maar morgen zal hij weer over de straat strompelen en begin nen: Sir, I can speak English De vrouw, die op me afkwam en mij vroeg of ik haar met een hoge- ren officier in aanraking wilde brengen. So geht das doch nicht weiter. Ze vertelt van haar man Jood die vermoord werd, van haar schoonvader, die wegens „com munistische activiteit" werd omge bracht, van haar zoontje, dat in de ze barre tijd het leven liet En van Peter, haar anderen zoon. Deze vrouw is Evangelisch, trouwde met een orthodoxen Jood, haar kinderen werden als Jood op gevoed. En Peter ontkwam. Vraag niet hoe. Twaalf jaren heeft dat ge duurd. Toen kwam ook voor deze vrouw met haar jongen de bevrij ding. Maar van een eigenlijke be vrijding is geen sprake. Zij is Duit se en zij ondergaat mede de gevol gen van een nederlaag. En er schijnt in deze puinen geen nieuw leven mogelijk. en zUn vier kinderen thuis De zwarte markt heeft ..rf als een polyp heeft die zich ™ges, k vastgezogen er is n'et we,.?11,-!161" werk. want hij is invalide mL goed als niet en thuis vier kiélT' 70 die hongeren Aderen Heifen Sie mir En zeg dan maar eens iets Het is zo gemakkelijk en zo goed koop te wijzen op de ruïnes en herinneren aan de demagogisch» braüerij van de le September 1939 hier ligt het probleem Duitsland voor je. oppn en b'oot. En wij we ten er gPen raad mee. al nrofcneTt ieder op zijn manier er „-edn in bet reme t» komen de Engel-en de Amerikanen, <je F> ansen en de Russen Of ie „rfit 0f jdpt. „mnsa'-htig je bent. met in d-ze mïllioenen-puin s'ad om aardige boulevard imr.res- sïee on te doer, lp krant van le- zen-waardige stukies te voorzien Him- sta ie met te „l„k v om- de meest trpm'seUp U-ngp welke de wereld ooit te aanschouwen gaf (Van onzen specialen correspondent) Engeland kan het maken. Ja, voor wie de grote industriële tentoonstelling die dezer dagen door Koning George in het Victoria en Albert Museum werd ge opend heeft gezien, kan daaraan geen twijfel bestaan. Het kan niet anders, of ook in de Nederlandse pers moet ruim schoots aandacht zijn geschonken aan de overdaad van kleren, huishoudelijke artikelen, luxe- en gebruiksvoorwerpen, glas-, zilver-, goud- en aardewerk, meu belen, speelgoed en wat al niet meer, die met zoveel smaak zijn samengevoegd tot een van de (ook uit aesthetisch oogpunt) meest verfijnde tentoonstellin gen die deze stad ooit heeft gezien. Daar om wilde ik in het kort bestek dat mij nu eenmaal is toegemeten proberen vooral op de achtergrond van deze ma nifestatie van Engels kunnen wat die per in te gaan. De opzet van „Britain can make it" is tweeledig. Ten eerste - en daarvoor zijn vrijwel al dergelijke tentoonstellin gen - wil men het buitenland een volle dig overzicht geven van de goederen die Engeland heeft te bieden. Wij staan of vallen hier nu eenmaal met de export, en in de pers hier zijn dan ook enigs zins bittere prentjes verschenen van Engelse bezoekers die al dat moois ver rukt staan te bekijken, en nu voorlopig zelf niet aan bod komen, terwijl de bui tenlanders met de armen vol heerlijkhe den naar huis tijgen, waaruit blijkt dat men heel goed beseft hoe de vork voor lopig in de steel zit. Dat wil intussen niet zeggen dat deze toestand eeuwig zal blijven bestaan, en zonder twijfel zal de tentoonstelling een gunstige invloed hebben op het door de regering zo aan gemoedigde sparen, nu men zelf kan beoordelen wat er over 6 12 maanden voor het nu gespaarde geld te koop zal zijn. De tweede bedoeling, die achter dit al les zit is echter een heel andere, en minder zakelijke. De organisatie is na melijk in handen van de Raad voor In dustriële Ontwerpen, een lichaam dat tot doel heeft de schoonheid in de in dustrie te bevorderen, zonder doelmatig heid, kwaliteit e.d. daaraan op te offe ren. „De lopende band" heeft zich in dit opzicht een heel slechte naam ver worven, en er is ook inderdaad geen re den waarom men 1.000.000 lelijke en on handige eierdopjes door de machine zou laten maken, wanneer men voor hetzelf de geld 1.000.000 mooie en doelmatige eierdopjes kan produceren. Men vergeet hoe langer hoe meer, dat het ook met de moderne productiemethoden heel goed mogelijk is de Muze niet aan de Mammon op te offeren, en juist daaraan wil de tentoonstelling ons herinneren. Ik koos het eierdopje niet toevallig als voorbeeld want er is een heel zaal tje aan dit kleine, en laten we hopen spoedig weer onmisbare voorwerpje ge wijd. Wat vervelend denkt U. een hele zaal met eierdopjes. Integendeel, hoe duidelijk, interessant en humoristisch (want de humor neemt in alle afdelin gen een grote plaats in) wordt ons aan dit ene voorwerpje duidelijk gemaakt waa*. het. om gaat Aan de k^ir? van de zaal staat een enorm ei. Dat is als het ware de probleemstelling: een voor werp van een heel speciale vorm waar voor een houdertje moet worden ontwor pen En dan, o schrik, zien we duizen den voorbeelden van hoe het niet moet: onhandige vormen. lelijke kleu ren, tuitelige kelkies, lomne brokken, ongeschokte materialen een gruwelka mer van eierdopjes Vervolgens maken we kennis met den ontwerper (een levensgrote pop) die zich afvraagt aan welke eisen een eier dopje (en dus ieder gebruiksvoorwerp* moe+ voldoen en dan aan het werk gaat En zo zien we langzawrband verschillende modellen ontstaan (want r1» mnzciiii<heden zijn natuurlijk onuit puttelijk) die het "estelde probleem op "dieende manier oplossen Op pa- h r klinkt dit allemaal noe kinderach tig. in werkelijkheid is het ongelofelijk leerzaam Ik hen ervan overtuigd dat al die won- de;oe" Van en metaal, glas. stof n. Wat al niet tien keer zoveel ng zullen trekken als onze neder,ge vnend het e,erdonle En dat is goed, normaal mense'ijk en verheugend Ik ben er evenzeer van overtuigd da deze kleine afdeling be- langrqker zal bhjken voor de toekomst van de m massa geproduceerde ge- Op het kerkhof te Antjol in Ned.-Indïë wtrden op plechtige wijze de militairen en burgers, die tijdens de Japanse bezetting geëxecuteerd werden, herdacht. De commandant der zeemacht, vice-admiraal Pinke, legt een krans namens de Kon. Marine. Op de voorgrond een soldaat van het Kon. Ned. Indische leger, ANP P Onze courant is weer terug en wij willen gaarne elke week in ons nummer van Zaterdag een kleine ruimte afzon deren voor de damliefhebbers, die in Noord-Holland, de bakermat van het damspel, in zo groten getale het mooie spel beoefenen. Een traditie van bijna 40 jaren wordt daarmee in onze cou rant voortgezet. Zodra we over nieer papier kunnen beschikken zal ook deze rubriek voor uitbreiding in aanmerking komen. Wij beginnen met een probleempje, dat .hoewel niet al te ingewikkeld, toch onze belangstelling heeft getrokken, door de alleraardigste afwikkeling tot de laat ste zet. Het is vervaardigd door Pierre Hen dricks, een dammer uit de provincie Limburg. Zw, 9 sch. op: 10-15, 18, 19, 23. Wit 6 schijven op 21, 27, 28, 10, 32, 33, 34, 40, 44. Wit begint en wint. Men zoeke de op lossing tot de laatste zet van de eind stand. Partijstand: In de volgende stand: Zwart: 17 schijven op: 2, 5-8, 12-21, 23. Wit 17 schijven op: 25-29, 31, 22, 34, 36- 39, 42, 44, 45, 48 en 49. Zwart aan zet ruilde af door 20-24 en 15x24. Waarom was deze afruil fout? Volgende week de oplossingen. Men heeft de laatste weken diverse malen berichten in de kranten kunnen lezen van geslaagde politionele acties tegen de hoofdstedelijke zwarte hande laars. De ene maal wist de overheid de hand te leggen op zóveel pakjes ci- garetten, de andere maal werd een groot aantal repen chocolade achterhaald. De lezers van die kranten nemen er kennis van en concluderen: „Goed zo, grijp ze maar bij d'r kladden, deze zwar te Pieten". Inderdaad ,er is niets tégen, doch al les vóór, maar het is aan gerechtvaar digde twijfel onderhevig of men de centra der hedendaagse ziekte, die nu eens niet Spaanse Griep, doch Zwarte Pest heet, juist moet zoeken op en na bij Nieuwendijk en Zeedijk. Het lijkt me, dat men hier meer te doen heeft met de kleine handelaren, de commis- voyageurs. Met de groep die het am bacht „en detail" vervult. Het is een waarheid, zo oud als deze benarde wereld, dat de grote kwaaddoe ners doorgaans achter de schermen blij ven, en met de zwarte handel is het al niet anders. In elk oafé, in ieder res taurant, iedere „American Bar" kon men ze zien zitten: de heren met hun splinternieuwe pakken, hun (natuur) zijden dassen, hun zachtlederen schoe nen. Deze heren zitten er 's morgens, ze zitten er 's avonds en ze zitten er 's nachts. Ze doen niets dan praten, sjaggeren en relaties kweken. Het zijn schijnbaar vriendelijke heren, Ze leven er goed van, in dat niemandsland tus sen Wereldoorlog II en de komende vre de, die hopenlijk te gelegenertijd nog wel eens gewonnen zal worden. Het is voor hén hóógconiunctuur en ze hopen, dat de toestand, zoals die thans Is, nog jaren bestendigd zal blijven. Overigens doen' ze niemand kwaad. Integendeel, ze helpen de gemeenschap aan al die producten, die nog zo hopeloos schaars zijn. Ze laten ons Engelse cigaretten roken en van bittere chocolade genieten. Ze helpen ons aan stof voor een pak en voorts aan alles wat zeldzam is en duur. Goed beschouwd is het de kaste der weldoeners, over wier bestaan men zich alleen maar verheugen mag. Ze heb ben hun personeel, hun afgezanten, hun commissionnairs, hun agenten. Dat zijn de kleine, duistere louche kereltjes van de Dijk, het Rembrandplein en de gri- bvsjes in het hart van de stad. Dat zün de zichtbaren. Maar die anderen zijn onindbaar, ze hebben zich omgeven met het nevelgordijn der anonymiteit. Men kan de zaak optimistisch bekijken of pessimistisch, de hele strijd van de Overheid tegen de Zwarte Piet heeft nul op het rekest gegeven. Deze kanker zat veel te diep om hem met behulp van wat politieagenten en andere ambtena ren te bestrijden. En die kanker IS niet te bestrijden als de mensen z 1 f niet willen. Enze willen inderdaad ook niet Vandaar dat de zwarte handel zal blijven voortwoekeren, in Amsterdam, in Alkmaar, in Den Helder, Beverwijk en Hoorn, net zo lang tot ieder artikel in dit eertijds rijke land weer verkrijg baar zal zijn Maar dat kar» nog zo wel een jaartje duren.... In Amsterdam bestaat, op de boule vards, achter de boulevards en bij de boulevards, een ontzaglijke zwarte han del en als men z'n ogen de kost geeft en oren heeft om te horen, lacht men om de' berichten in de krant die in gekrui de taal vertellen dat men er opnieuw in geslaagd is een bende zwarthandelaars te overmeesteren. Maar het zijn slechts de kleine, mie zerige, slechts ten dele schuldige wer kende vennoten van het Gilde. De Gil- demeesters, de stille vennoten der reus achtige kongsi's blijven buiten schot en zien geamuseerd de kleine strijd tegen hun kaste aan. Vrij van zwarte handel zijn tot nu toe gebleven: de Amsterdamse grachten, door de bomen 'waarvan de herfstwind schuimt en waarvan de blaren aan het bruinen zijn. Vrij zijn de fel-blauwe he- melplekken met de bolle wolkstapelin gen er over zeilend. Vrij zijn de beelden van de brouwerspaarden, die nog even veel sfeer geven aan deze stad als ten tijde van Breitner. Vrjj is het beeld van de Amstel in de avond, vrij het Begij nenhof, vrij het uitzicht over 't Y, waar over de vrije Hollandse wind waait. ANTHONY VAN KAMPEN. De Joegoslavische regering heeft Griekenland voorgesteld een gezamenlijke commissie in te stellen om de kwestie van het op 6 September boven Joego Slavië eergeschoten Griekse vliegtuig te onderzoeken. De liefhebberij voor het puzzlen is er in de laatste jaren niet minder op ge worden. Neen, eerder in sterke mate toe genomen. Daarom willen wij de talrijke puzzelaars onder onze lezers elke week (Zaterdags) een niet al te ingewikkelde puzzle voorzetten op taalkundig-reken kundig of ander gebied. Voorlopig zal ook deze rubriek nog bescheiden moeten zijn. U weet de reden. Een Iettergreep-puzzlei Hieronder vindt men in alph. volgor de 44 lettergrepen waarvan de 13 woor den gevormd kunnen worden, die vol doen aan de verder gegeven omschrij vingen. Van de juiste woorden geven de eerste en de laatste letters van boven naar beneden gelezen een bekend gezeg de, waarvan het tweede gedeelte slaat op 23 Sept. in verband met onze cou rant. Lettergrepen: ard daad de den der dig du e e e eel en ga ge ge gel len lep li ma mo mon na na o ob pi ra ra ren rie rit sa se sie te tie tu tu ven ver vo vrij wel. Omschrijvingen: 1. bijzondere ziekte 2 in dienst nemen, 3 soort erkenning, 4 plaats in België, 5 een zacht geluid maken, 6 rivier in Azië, 7 in voorkomend geval, 8 buiten de wet, 9 jongensnaam, 10 stof, 11 iets wat schaadt, 12 Mexicaanse meisjesnaam en 13 in hoge mate. Welke woorden en welk gezegde zijn bedoeld? bruiksvoorwerpen waartussen u en ik ons leven hoe langer hoe meer zullen moeten slijten, dan de hele rest van de tentoonstelling samen. Wie overigens denkt dat die rest niet dubbel en dwars de moeite van het zien en bewonderen waard zou zijn, heeft deze brief niet be grepen. Het is weer herfst in Holland'. De bladeren werden sneller bruin, de tooi der populieren eerder doorzich tiger dan andere jaren. Wind en re gen hebben het proces van neergang versneld. De herfst is gekomen, het jaarge tijde der kleuren gaat nu haar stem pel zetten in bos en hei, in beemd en veld. We zijn er blij om, zoals we el- jaargtijde telkens opnieuw met vreugde tegemoet gaan. Rijk is het leven .buiten, overvloe dig rijk, dat is wel het eerste, wat je moet opvallen als je de huizenrijen een keer achter je laat om één ogen blik geest en lichaam over te geven aan de wijdheid der horizonnen, kén merk van ons Noordhollandse land schap, om uit te zien over de groene weiden waar nog vee graast, waar nog Meibloemetjes bloeien, waar nóg kieften voedsel zoeken en waarboven neg zwaluwen hun snelle vangvluchten houden. De rust en de zekerheid van de voortgang der getijden komt over je en geest en lichaam, dikwijls zo gehaast, voortgestuwd en in beslag genomen door de drukke dagelijkse dingen, putten hier nieuwe energie om straks weer fitter eq verkwikt voort te gaan op de weg, die voor ons ligt De trein voerde ons door een flink deel van onze provincie naar het Noorden. Ondanks het boeiende boek dat we in onze tas meenamen ver- Het is herfst. Niet alleen op de kalen der, ook in de huiskamer. Wat denkt U ervan, om juist nu het huis eens extra fleurig te maken? Als er tussen de vele regen dagen een zonnige middag is, welke U benut om de natuur in te gaan, zult U wonderen ontdekken. Met wat fantasie kunt IJ de prachtigste herfststukjes toveren. In plaats van de traditionele boshei, welke wij van onze vacantie mee brachten, zullen een paa^ duindoorntakken het bij zonder goed doen. bladeren zijn nog niet alle op kleur Toch kunnen wij, ais we goed opletten al verscheidene bomen met schitterende herfsttinten ontdekken. Vooral de bladeren van de Amerikaanse eik zijn he kend om hun prachtige dteprode tint. En hebt TJ er al eens aa: gedacht, welke mogelijkhe den ons de paddestoelen bieden? We behoeven heus niet alle soorten te kunnen onderscheiden om moojtf combinaties te vinden. Misschien hebt U een zieke in Uw familie- of kennissenkring? Een bakje met kleurige paddestoelen, gegarneerd met mos en herfstheesters kan in een ziekenkamer wonderen verrichten. Wij, Aardig is het om eens van de Hollandse gewoonte, alles wat naar bloemen of planten zweemt in een vaas of pot te zetten af te wij ken. Een mooie herfsttak aan de wand in plaats van een schilderijtje geeft een echt origineel effect. Voor het komende najaar een vlotte overgangsjurk. men dunne wollen stof is voor dit model uiterma'e geschikt. Beschikt U niet over voldoende stof, dan is dit zeer goed te complete ren met een gebloemd lapje, - mocht het voorbijglijdende landschap oils méér dan dat te boeien. Het namiddaglicht hing als een zacht waas boven de landerijen en de bouwakkers. Ver weg herkenden we de torens van de Langedijk en wazig daarachter de donkere duitie hellingan met de witte plek bij Groet. Op som- ge velden staat nog groene kool, an dere akker? zijn leeggehaald en wach ten gelaten op het ploegmes. Een en kele keer zie je tussen de kooleiland jes een gelig stoppelveldje. Eindelijk schijnt nu na veel narigheid al het graan binnen te zijn. Hier en daar staan de bruine hopen erwten en bo nen nog op ruiters te drogen of lig gen met hetzelfde doel op een schuurtje rijen dikke uien. Een aard appelkuil, langwerpige aarden kam boven de akker, is opengemaakt en de aardappelen worden op een kar gela den. In een groantentuintie achter het huis van een boerenarbeider rijpen de laatste trossen tomaten Zo heeft de aarde weer haar vruchten voortge bracht. De landbouw- -en tuinbouw tentoonstellingen. welk nu alom in den lande gehouden worden getuigen daarvan. En er mag dankbaarheid zijn voor het gewin De herfst is zó: doortrokken van de geur, en der aarde, de zoete geuren van appelen en peren, de donkere geur van het herfstbos.... Het dorp aan de kust Na de trein brengt een bus ons ver der, snel gaat het naar het dorpje on der de duinen, waar we nu al enkele malen ons weekend doorbrachten. Een plek, die telkens wanneer je er een bezoek brengt doet afvragen hoe het toch komt dat hier zo'n enkel mens maar komt om er te genieten van de schoonheid van vormen en kleu ren, die de natuur ons hier in over stelpende mate biedt. Overigens zijn we blij om dat die streek, de streek van Callantsoog schier vergeten lijkt, het behoud van haar schoonheid is ons daarom des te meer verzekerd. De volgende morgen is het doel van onze eerste wandeling' de zee. Enkele dagen tevoren had de storm wind het water on gezweept tot drei gende monsterachtige golven, die als een kudde razende dieren rich voort durend met ziedend geweld op de kust had eeetort. De du'nen hielden etaod en de zee trok zieh terne Nov he'fen de golven hun ruggen hoog en laat een voortdurend geraas van woest water zich horen. We ziin boven op een hoge duinen- top gekloTumao er) „aT1 hier zien we de zee ver, groengrijs en wit bruisend en we zien het land. zich uitstrekkend tot wazige verten. We herkennen de provincie in de weiden en de wegen onder ons. in de torensDitsen langs de einder en in de lange duinenrii die Hint langs het wa- vmar vpri nen slank en hoog rijst hoven polder en zee. die nehter ons ver weg loon naar hef Zuiden. Noord-HoHand. E- wat deden we verder? We zwierven langs het strand, vulden onze longen met de zilte lucht van de Nieuwe Duitse postzegel. zee, zochten schelpen, die ons met hun talrijke kleuren en vormen iets vertellen van de weelde van het leven onder de oppervlakte van de zee en bewonderden een stel grote mantel meeuwen, een reus onaer de zeevogels, die zo nu en dan onze kusten be zoekt. Zware bunkers hangen door de wind ondermijnd langs de duinhellingen - af en bewijzen, dat uiteindelijk de tech niek van den mens ondergeschikt blijkt aan de machten der natuur. Grillig gevormd zijn hier de duinen, de wind heeft in de zandmassa's aller lei vreemde figuren geblazen. Onge rept schoon is zo'n witblinkende stuif- helling met op de top ean plukje helm met de dikke pluim an scherp silhou- etterend tegen de blauwe najaarshe mel, waarlangs bonkige wolken als 'n troep reusachtige witte paarden land waarts snellen...., Land-in-waarts We keren ook terug naar ons tijde lijke huis, een kleine boerderij achter de bruine heide en dicht bij het bos, dat even land-in-waarts tussen de weiden ligt. En 's middags waren we in het bos, waar de geuren hingen van mos en vergel snde bladeren, waar de pinnen de paden overbruggen met zil veren draden en waar de mollan hun gaten graven. Op een open plekje met hei en een enkele kromgegroeide den vinden we onder het grijze rendiermos een nest jonge egels. Vijf hele kleine geval letjes met nog zachte geblokte pen- nan. Zij rollen zich nog niet op en steken hun leuke kleine snuitjes in de lucht. Neen, 't is niet moeder egel, die komt eerst als de zon weg is om haar jongen te zogen. Zorgvuldig dek ken we het nest weer toe en genie ten verder van de prachtige zwam men en paddestoelen. Maar dan is onze tijd weer voorbij en moeten we terug naar de stad. Een reuze bos takken met rode bes jes an hpr*«'bladpren in een nul on tafel herinnert ons nog aan die fijne dag buiten. Nog één raad. als je tijd kunt vin den. trek er dan ook even op uit. He' is zo mooil W. K ^rütale roofoverval Op de Boerenleenbank te Pijnacker i een brutale roofoverval gepleegd. Onde bedreiging met een revolver heeft de indringer den kassier, die nog zat te werken, gedwongen de brandkast te openen en de aanwezige gelden er uit te halen. De dader verdween met mede neming van een bedrag aan contanten groot f 15.200 De politie is er echter in geslaagd reeds enige uren later tot ar restatie van den dief over te gaan, door dat het nummer van de auto, waarmede hij ontsnapte, door een voorbijganger die argwaan had gekregen, was geno teerd De dader is de adjunct-commies 2e kl. van de gemeente secretarie te Delft, W. K.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1946 | | pagina 3