Everf van Dijk: piloot èf Gerbrandy's aanval op Dr. van Mook Terrein van harde strijd Indië en wij DE'NOORDHOLLANDSCHE COURANT DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN Ernstig protest van de regering Hors d' Oeuvre K.N.I.P. komt 27 Januari bijeen Weerbericht Opnieuw ingaande vorst (inderen door ratten gebeten Kinderen speelden met een granaat Vrijdagmiddag werden de bewo ners van de noodwoningen op de Kopselen Hof, nabij de Berg- en Dalsche weg te Nijmegen opge schrikt door een harde klap. Drie kinderen waren daar aan het spelen geweest met granaten, welke zij zelf ter plaatse in de grond verstopt hadden. 781 babies per dag j Kleertj es-inzameling een succes KEURING LICHTING 1944 Van nabij en verre De Haaksgronden Schepen door het zand verzwolgen Een van Neêrlands grootste luchtmillionnairs Metgezel van Kingsford Smith K N VB - wedst rij den afgelast De eerste staking in 1947 Mijnheer Maddox BUREAU: VOORD AM 9, ALKMAAR TELEFOON ADM, 3320 REDACTIE 3902 Giro 187294 Dir.: J. Bijlsma ZATERDAG 4 JANUARI 1947. Voortzetting oan de I44e JAARGANG No. 189. ALKMAAESCHE COURANT TARIEVEN: Advertenties: 14 cent per millimeter, „Waagjes" tot 15 woorden 75 ct., elk woord meer 5 ct., uitsluitend contant Abonnementen: 1.10 per maand, 8.25 per kwartaa) Hoofdredacteur M, H. E, üyldert. plv. Tj. N. Adema, rayonredacteur D. A. Klomp 'a-G ravenhage. - Naar aanlei ding van de radiorede, Donderdagavond Uitgesproken door prof. P. S. Gerbran- dy, in zijn kwaliteit van voorzitter van het Nationaal Comité „Handhaving der Rijkseenheid", wordt van officiële zijde het volgende opgemerkt: Het is een vanzelfsprekend en grond wettelijk gewaarborgd goed recht van lederen Nederlander, ook van prof. Gerbrandy, om in het openbaar vrij Zijn mening uit te spreken over het be leid der regering. Het is van de andere kant een even goed recht der regering óm haar beleid niet tegenover ieder, die Zich als voorvechter van een andere beschouwingswijze opwerpt, doch slechts In de daartoe grondwettelijk aangewe zen, door het volk gekozen colleges te verdedigen. Zij heeft dit gedaan. Zij heeft haar beleid in de volksvertegen woordiging toegelicht en ongevraagd heeft deze zich in grote meerderheid achter haar voornemens geschaard. De regering gaat nu voort met de arbeid aan de uitwerking der overeenkomst op de thans gelegde basis, en o m, aan de voorbereiding van, de ronde tafel con ferentie, terwijl uiteindelijk de konink lijke belofte van 7 December 1942 ook in een voorstel tot grondwetswijziging Zal worden gegoten. Protest. De regering meent echter wel ern stig protest te moeten aantekenen tegen de denigrerende wijze, waarop prof. Gerbrandy heeft gemeend den met zoveel volharding aan zijn zware taak arbeidenden luitenant gouverneur- generaal, dr. van Mook, te moeten aanvallen. Wanneer het waar ls, wat prof. Gerbrandy meedeelt over de voorgeschiedenis der koninklijke rede van 7 December 1942, wanneer hij dus reeds in die t(jd wist, wat hij thans meent over dr. van Mook te moeten zeggen, dan mag de vraag warden ge steld, waarom juist hij, destijds mi nister-president, dienzelfden dr. van Mook, dien hij achtereenvolgens tot minister van koloniën, tot lritenant- gouverneur-generaal en wederom tot minister van koloniën voor benoeming voordroeg nog verscheidene jaren na dat de gebenrtenissen plaats hadden, waarmee hij thans zijn oordeel tracht te staven, als minister handhaafde. Sterker nog: waarom hij hem in Octo ber 1944 behalve minister van koloniën tegelijkertijd -tot luitenant-gouverneur- generaal voordroeg, dr. van Mook dus ineer machtsvolkomenheid schonk dan Ooit een minister van koloniën of een gourverneur-generaal bezat en zich ten behoeve van Dr. van Mook een figuur veroorloofde, die hij zelf naderhand als een „staatkundig monstrum" kwalificeerde. Bovendien vraagt de regering zich af waarom prof. Gerbrandy de toelichting in zijn radio- TOCHT. Onlangs woonde ik een verga dering bij van een vrouwenver eniging, waar een architecte van naam uiteenzettingen gaf omtrent doelmatige woningbouw Zij pleitte o.a voor het aanbrengen van tochtdeuren, opdat de be woner geen gevaar zou lopen om, bij het openen van de voordeur! met zijn huisgezin de straat op te waaien. Inderdaad is tocht in ons kil en vochtig klimaat iets zeer onaangenaams, met nog onaan genamere gevolgen zoals griep en rheumatiek Dat men echter tocht beletten kan te tochten door middel van een tochtdeur waag lie te betwijfelen Ik heb het genoegen gehad te wonen in een flatgebouw. Aan edere zijde van het trappenhuis, tochtwH voordeur van de straat ochtvrij afgesloten, bevonden Ve7 flats' op 'edere étage zlin eio flat had natuurlijk fbn elgen voordeur, die mogelH- bevona -.ïeren kon Bovendien zich achter tedere voor deur nog een tochtdeur Aan da wL °nz,S architecte gestel 1, noob ruimschoots voldaan. Doeh wat gebeurde er? Wanneer de bakker of de melkboer Twlm werd de straatdeur een„Jl de huisvrouwen der acht flat- geztnnen daalden door het tran- penhuis af om zich zo snel me gelijk van melk of brood te C zien. De meeste lieten voor a.» ogenblikje de deur van hun flat maar gemakshalve openstaan Cn daar zij natuurlijk de tochtdeuren evenmin haden gesloten wie kan nu aan alles denken, niet waar, had de tocht vrij spel De tocht ondernam een tocht van de straat op- en binnenwaarts, en éen tocht van de flats neer en straatwaarts, en de dames charmant aan de voordeur ver gaderd ln vriendelijke buren- kout, stonden er midden ln Hare lokken dansten op de tocht, hare rokken wapperden ln de tocht, schortjes zwaaiden en de griep deed een grillige greep, maar daarvan werden de dames zich pas veel later bewust. Geen drie deuren houden tocht tegen wanneer men ze niet 88- bruikt. Geen wijsheid houdt een oorlog tegen als men haar niet gebruikt. KREEFT. rede gegeven op de koninklijke rede van December 1942 en die hij zelf blijk baar van grote betekenis acht voor een juist begrip van deze rede, aan de Sta- ten-Generaal heeft onthouden toen hij deze in een nota op de hoogte stelde van de hoofdpunten vn het regerings beleid ir Londen. Tenslotte zij meegedeeld, dat de rege ring in de nadere toelichting van prof. Gerbrandy geen aanleiding vindt om haar overtuiging, dat zij niets ongrond wettelijk voorstelde noch in strijd han delde met de bedoeling der koninklijke rede, te herzien. Naar het republikeinse persbureau Antara meldt, zal het KNIP (Voor lopig Republikeins Departement) waarschijnlijk op 27 dezer te Soera- karta in plenaire zitting bijeenkomen Op Nieuwjaarsdag heeft de Chi nese wijk te Samarinda een grote brand plaats gehad De schade wordt geschat op 285,000 gulden Er zijn geen slachtoffers Geleidelijktoenemende vorst. Matige, tijdelijk krachtige wind tussen Zuidoost en Oost. Enkele overdrijvende wolkenvelden,' afge wisseld door lange perioden met heldere hemel. Droog weer. ZON EN MAAN. 5 Januari: Zon op 8.08 en onder 16.02 uur. Maan op 14.08 en onder 6.18 uur. Dezer dagen Werd de familie Meyer te Enschede opgeschrikt door geschreeuw, dat uit de keuken kwam, welke als slaap kamer dienst doet voor twee kinderen, een meisje van 4 jaar en een jongetje van 6 jaar. Het bleek, dat de twee kinderen, die reeds enige uren naar bed waren, bloedende verwondingen hadden. Het meisje had 'n wonde aan de duim en het jongetje onder een oog. Het oudste kind vertelde, dat het wakker was geworden door een stekende pijn. „Ik zag toen een heel dikke rat met een lange staart", zo deelde hij mede. De kinderen zijn nog dezelfde avond naar een ziekenhuis overgebracht. Nadat de wonden van het meisje waren uitgebrand, kon het naar de ouderlijke woning terugkeren. Het jongetje, dat niet ln levensgevaar verkeert, is ter verpleging opge nomen. Zoals bekend kunnen rat- tenbeten dodelijk zijn: gelukkig is hier mede dank zij de snelle hulp van de buren, tijdig ingegrepen. De 12-jarige GerardRutten had met een schokbuis van een gra naat tegen een steen geslagen, waardoor het projectiel ontplofte. De jongen werd een hand afgesla gen en hij kreeg zulke zware ver wondingen, dat voor zijn leven wordt gevreesd. Zijn 7-jarig broertje Jon Rutten, en zijn 11-jarige vriend Leo Jansen, werden r-in of meer zwaar gewond.. Het staat vast, dat alle babys, die gelijktijdig geboren zullen worden met het prinsje of prinsesje, dat half Fe bruari in het Paleis Soestdijk wordt verwacht, een pakje met kleertjes zul len ontvangen Of ook jonge moeders wier babys de dag vóór of na de heugelijke gebeurtenis in het Prin selijke gezin werden geboren, iets zul len ontvangen, hangt af van de mate waarin de babykleertjes in de komende veertien dagen op Soestdijk zullen binnen komen. Uit Nederland, doch ook uit België, Ca nada, Australië, Italië, kwamen pakjes binnen. En vlak vóór Kerstmis zond de „American Relief for Holland" 200 knot ten prachtige wol, die nu reeds verwerkt zijn tot jasjes, broekjes e.d Het Secretariaat van H K H Prinses Ju liana verzoekt, indien mogelijk de kleer tjes uiterlijk 15 Januari op te sturen Het gemiddelde geboortecijfer voor ons geffele land bedroeg in September j.l. 781 per dag (Van onzen parlementairen redacteur) Naar wij vernemen zal op Woensdag 8 Januari a s een begin worden gemaakt met de keuring voor de lichting 1944 Het Rijksmuseum teAmsterdam beeft in het afgelopen jaar een record aantal bezoekers gehad, n.l 304.766 Dit is het hoogste bezoekcijfer sinds 35 jaar. De burgemeester van Frankfort heeft per radio een oproep gericht tot alle joden, die eertijds inwoners van de stad geweest zijn, om een terugkeer naai Frankfort in overweging te nemen. Gisteren is weder een groep van 450 geïnterneerden uit het Klampok kamp (midden Java) te Batavia aangekomen. De burgemeester van Utrecht heeft in zijn Nieuwjaarsrede o a medegedeeld, dat de bevolking dezer stad thans tot 18S.OOO zielen is toegenomen^ Dit jaar voor het eerst zal een Sow- jet-Russische flittille walvisvaarders naaT de Zuidpoolzeeën vertrekken. Deze be staat uit een basisschip, dat 14493 ton vet en balein kan bergen en 8 jagers van 350 ton. De KNAC heeft verzocht ter voor koming van ongelukken bij duisternis en mist -- bermplankjes langs de wegen te doen aanbrengen. De lijken van twee Amerikaanse soldaten, die blijkbaar vermoord zijn, heeft men respectievelijk te Heidelberg en Frankfort gevonden. J7VÈRT VAN DIJK, de bekende K. L. M,-piloot, is afgekeurd voor de vlïeg- dienst. H$j zal in K*L.M»>dienst blijven. Evert van Dflk, die op 23 Mei 1893 te Delft werd geboren, werd 22 December 1921 gebrevetteerd. Hfl trad op 1 Mei 192? in dienst bjj de K. L. M. Lang vóór de tweede wereldoorlog was hfl reeds een der luchtmillionnairs der K, L. M. en gezagvoerder op de Indië-route. O Over Van Dijk zijn vele „sterke" ver halen in omloop, waarvan sommige in enkele boeken over de luchtvaart zijn vastgelegd. Wereldvermaardheid kreeg hij, toen hij, door Charles E. Kingsford Snrth als tweede piloot uitgekozen, met de VHUSU, „Southern Cross", een 3motorige Fokker F VII, op 24 Juni 1930 van Port Marnock in Ierland naar het vliegveld Harbor Grace op New Foundland vloog. Dit was toen de tweede vlucht van een vliegtuig van Europa uit naar Amerika. De eerste maal, dat het van Europa uit gelukte, op 12 April 1928, waren het Hühnefeld, Köhl en Fitzmaurice, die de tocht met succes ondernamen. Evert van Dijk kreeg vele onderscheidingen voor bij zondere vluchten. De nestor van de K.L.M -piloten, G. J Geysendorfer, geboren 1 April 1892 te Sliedrecht, is herkeurd, even als de piloot Smitslaar. Beide wer den goedgekeurd. De uitslag der keu ring van Geysendorffer was zelfs beter dan die van de laatste keer. Geysendorffer is eveneens een wereld vermaard K.L.M.-piloot, die o a. in 11É7 met dei heer Van Lear Black in een Fokker F VII A, de H N A D P, de eerste retourvlucht Amsterdam—Batavia uitvoerde, in 1933 met de „Panderjager" een bijzondere postvlucht naar Neder- •yjnds-Imdië maakte en in October 1934 met Asjes deelnam aan de Melbourne- race. 's-Gravenhage, 4 Jan. Alle voor Zondag 5 Januari vastgestelde wedstrijden van de KNVB zijn afgelast. De programma's van 5 Januari voor alle districten zijn verschoven naar 12 Januari, 12.000 taxi-chauffeurs te San Francisco hebben 't nieuwe jaar ingeluid met te eerste staking der natie ln 1947, w 1 tv- door vele duizenden Nieuwjaarviei Jevs moesten trachten zonder taxi hun huis te vinden. De staking gaat om hogere lonen en Is goedgekeurd door de AFOL Ten gevolge van deze staking rijden er nu maar 500 taxi's in de gehele stad. Langs onze kust varend wondt men voortdurend herinnerd aan Duitslands pogingen om deze immuun te maken voor landingen, hoewel toch elke groots opgezette invasiepoging schipbreuk had moeten lijden op de onderzeese zandbarrières, aldus lezen we in het Kerstnummer van „De Reddingboot", het mededelingenblad van de Noord en Zuidhollandse Reddingmaatschappij. Hier en daar brokkelde de kustlijn ernstig af en verzwolg de zee vele tien tallen meters duin. Bunkers stortten op het strand, of liggen reeds halverwege een steil, helmloos duin. Geen oorlogsge- weid waé nodig om Hitter's Atlantische muur hier te vernietigen! Strijd onder de kust. Op zee, in het zicht van de kust, heeft de oorlog echter wel degelijk gewoed! Duitse convooien zijn hier aangevallen, tot zinken gebracht of beschadigd door geallieerde vliegtui gen, motortorpedoboten en mijnen. Herhaaldelijk stortten jonge, stout moedige piloten met hun wrakge- schoten toestel in de golven. De meesten vonden een naamloos graf, slechts enkelen werden opgepikt en velen dreven, verminkt en onherken baar, aan land. Van de brandende, zinkende schepen! wrakhout en aangespoelde lading is niets meer te vinden. De zee ging over alles heen. Evenmin als van' de zeeslagen onzer voorvaderen voor de Nederlandse kust herinneringen overbleven, heeft de zee ook de sporen van de beide wereldoorlogen uitgewist. Verschillende sch.pbreuken, die hier plaats vonden, zullen echter door de bemanningen on zer reddingboten niet worden vergeten. In donkere oorlogsjaren voeren zij tal van malen uit als vuurpijlen omhoog rezen of het S.O.S. door de aether knet terde. Zonder ophef deden zij hun plicht, onverschillig of het vriend of vijand was, die in nood verkeerde. Publiciteit werd aan hun werk nauwe lijks gegeven. Zij trotseerden de gevaren van mijnen en grondzeeën omdat er mensen in nood verkeerden; een red derstraditie hooghoudend, die door hun vaders en grootvaders was gevestigd- Eenzame wrakken Op een helderen herfstdag, zo vertelt de schrijver van het artikel, voer ik met de „Dorus Rijkers" over de Haaksgron- den: er stond weinig branding, alleen de Razende Bol was wit van woelend wa ter. Op het „Franse Bankje", dicht bij Falga, staken de masten van het bewa pende Duitse koopvaardijschip „A 7", waar Coen Bot op de stormachtige Sin terklaasdag 1940 acht en veertig man af haalde, nog boven zee uit. Schamele resten van een groot schip. De „Maas- burg'', op Y Maart 1944 bij het Westgat gestrand, na door vliegtuigbommen te zijn getroffen, is zelfs bij laagwater niet meer te vinden. Ook het uitgebrande wrak vani het Duitse stoomschip „Ma drid" werd door het zand van de Haaks- gronden verzwolgen. Geen spoor is over van de Duitse voorpostenboot, die op 4 December 1944 haar graf vond op de Razende Bol. Zelfs de mast van de log ger „Suzanna" op deze plaat, die reeds bijna dertig jaar alle stormen had ge trotseerd en als waardevol „baken in' zee" goede diensten bewees, is verdwe nen: de Duitsers schoten de mast aan stukken. Indrukwekkend is de lange lijst sche pen, die in de loop der eeuwen op dit berkhof hun laatste rustplaats vonden onder het allesverslindende zand. Menig staaltje van onverschrokken zeemans- moed en zeemanskunst is hier vertoond. De Haaksgronden zijn vanouds het ter rein geweest van harde, eerlijke strijd. En zij zullen dat in de toekomst ook zijn, zolang Nederland varen blijft! gebracht. Dr. van Mook heeft daarop in zijn Nieuwjaarsrede gewezen en duidelijk uitgesproken, dat Nederland te gen onverantwoordelijke elementen, die het tot stand brengen van een vreed zame politieke overeenkomst door het voortzètten van een guerilla trachten te saboteren, zo nodig krachtig optre den zal. U. yOEN Sjahrir en prof. Schermerhom de 14de October van het vorig jaar de handen ineensloegen en, in een ver gadering onder voorzitterschap van Lord Killearn een wapenstilstand sloten, r'ep de hoofdredactie van „Het Parool" zijn lezers toe: „De vlaggen uit!" Want, schreef dit blad, „de wapens rusten in Indië" Indien ooit, dan is hier de wens de 'ader der gedachte geweest. Al werd de wens zeker door ieder weldenkend Nederlander hartstochtelijk gekoesterd, de optimistische verwach ting werd ktecb'iikelijk door de massa liet gede01^ want van vlaggenvertoon is geen sprake geweest. Het kon ieder, die zich omtrent de oestand in Indië deugdelijk had ge oriënteerd, duidelijk zijn, dat een wa penstilstand, ondanks de goede en op rechte bedoelingen van zekere leiders, moeilijk te verwezenlijken zou zijn zo lang het bestuur over de inlandse be volking niet hechter gevestigd was; zo lang de inlandse leiders niet eendrach- tiger waren. Sinds die 14de October is de strijd dan ook niet gestaakt en herhaaldelijk bereikten en bereiken ons berichten omtrent schermutselingen^ overvallen, vuurgevechten. En dat deze vuurgevechten niet van tijdelijke aard en van voorbijgaande betekenis waren, blijkt wel duidelijk uit het feit, dat zij in omvang niet zijn verminderd en voortwoeden tot op deze dag Neder land en Indië zijn het nieuwe jaar niet ingegaan in een toestand van vrede, hoezeer Nederland dit ook heeft ge wenst, hoezeer onze regering ook door concessies te doen, zelfs tegen wil en wens van een groot deel onzer be volking de vrede heeft willen, be vorderen. Terwijl onze regering het ac- coord van Linggadjati heeft aanvaard en dr. Van Mook, zoals wij in een vorig artikel hebben uiteengezet, zijn organi satorisch werk om tot de oprichting van de Verenigde Staten van Indonesië te komen heeft voortgezet en de Staat van de Groote Oost heeft tot stand ge bracht, bulderen de kanonnen bij Medan om van andere plaatselijke gevechten bij Bandoeng, Soerabaja, Semarang en op Zuid-Celebes maar niet eens te spreken. Neen, voor het uitsteken van ie vreugde-vlag is het zeker vooreerst log niet de tijd. ||ET behoeft dan ook niet te verwon deren, dat de Luitenant-Gouverneur- Generaal in zijn nieuwjaarsrede een waarschuwend woord heeft laten ho ren, dat nog eens nadruk legt op het vaste besluit onzer regering om in todië orde en rust te herstellen, zo mogelijk langs de weg van redelijk overleg, doch, zo het niet anders moge lijk is, met kracht van wapenen. Orde en rust, niet ten einde den inlander te knechten en zijn vrijheid te beknotten, maar ten einde zijn veiligheid in zijn eigen land, en ook de veiligheid van de Europeanen in dat land, te verze keren. Want zowel tegenover den Euro peaan als tegenover den vreedzamen in lander, die vertrouwen stelt in ons be leid en in onze bescherming, is dit een dure plicht. Na hetgeen de inlandse be volking heeft moeten verduren tijdens de jaren der Japanse bezetting wij hebben aan de lijve ondervonden wat een vijandelijke bezetting te betekenen ïeeft kan hij aanspraak maken op vrede en veiligheid. gJAHRIR heeft de militaire toestand onbehagelijk genoemd. Een onbeha gelijkheid, die, naar hij zeide, in het ge hele binnenland werd gevoeld. Maar hij is klaarblijkelijk niet bij machte, on danks al zijn goede en oprechte wil, aan de willekeur der extremisten paal en perk te stellen. Niettemin, het zal moeten geschieden en wanneer Sjahrir en de zijnen moeten erkennen, dat zij machteloos zijn zal de pacificatie langs andere weg tot stand moeten worden (Zie vervolg kolem 5) 14) Die nacht brandde opnieuw de lamp vertrokken weer naar dat schimmen rijk, waar geen bewuste pijn is en dat gevoel van eenzaamheid, dat een mens zo treurig maakt. .De volgende darg bleek, dat de jong- op het vlot. Wie zag dat licht? Een en- ste Amerikaan een der anderen aan- kele nachtvogel, een vis, die toevallig sprak met Sir, Meneer. Hij noemde hem zijn kop boven water stak,_ gelokt door mijnheer Maddox. Deze Maddox was luitenant geweest aan boord van oor- was hij onder was de eerste grote reis, die hij met de „Zaandam" de maan, "de sterren en dat vreemde, deinende licht, vastgebonden aan een logsschepen. Daarvóór drijvend stuk hout. Maar er was geen wijzer in Virginia. Het schip dat het zag en zij was om een grote reis, di schip begonnen, die brandende lan- gemaakt had. taarn. De uren slaap van die nacht verkwik ten de mannen. Hun lichamen bleven De Amerikaanse jongen heette Bazil Dominic Izzy. Hij was 18 jaar. Hij zag er net zo jong uit als Nico Hoogendam. ut l 1JC, jong uii ais mco noogenaam. a d VI£-2evoel'g en het had lang De derde Yankee zat steeds somber en geduurd eer ze ieder een plaats gevon- terneergeslagen voor zich uit te sta- den hadden om te slapen. Vier lagen ren. Hij had moeite ^zich aan de omstan- er nu naast elkaar, de vijfde gekron- digheden aan te passen. Hij sprak bijna keld over de vier anderen. Met opge- geen woord. trokken benen lagen de mannen, want Mijnheer Maddox was van oordeel er was geen ruimte genoeg om languit dat er wacht gehouden moest worden. hggen- jOl was moeilijk en pijnlijk, Tenslotte moest iedere minuut benut maar ze hadden slaap en ze waren heel worden om uit te kijken naar schepen da slaag sloot hun. ogea en. se en. vliegtuigen.. Elk- stipje aan- de kim kon redding betekenen en ze wensten allen om zo spoedig mogelijk van dit hopeloos kleine vlotje verlost te wor den. Besloten werd dat ieder steeds twee uur zou uitkijken en dat ook s-nachts wacht gedaan zou worden. Bij deze gesprekken bleek dat mijn heer Maddox de leiding van het vlot op zich wilde nemen. Van der Slot, als oudste, meende dat dit niet juist was, doch hij wilde er ook geen herrie over maken. Hij zei zijn mening, maar hij sprak zo slecht Engels, dat de anderen er waarschijnlijk niets van begrepen. Zo kreeg mijnheer Maddox de leiding op dat vlot. Rustig bekeken ze hun toestand en ze veronderstelden dat ze er op moesten rekenen dat minstens een week voor bij zou gaan aleer ze ontdekt werden. Dót ze ontdekt zouden worden stond bij hen vast. In een der sloepen die weg gevaren was van de „Zaandam" zou stellig radio geweest zijn en hiermee waren vanzelfsprekend andere schepen opgeroepen, die de zee zouden afzoe ken naar drenkelingen. Bij e§n berekening van de rantsoenen werd vastgesteld dat er, als ze heel zui nig deden, voor 20 dagen water en 14 dagen voedsel op het vlot was, Ze zou den met deze rantsoenen voortdurend honger lijden maar dat was het ergste niet. Het voornaamste was dat ze in le ven bleven, dat ze iedere kans benut ten om gered te worden. Geen van hen twijfelde er aan dat ze ding en het hing armzalig aan de op- niet gered zouden worden. Ze zetten gezette paddel. Veel te betekenen had het zeiltje op, dat ze op het vlot gevon- het niet en het bleek ook niet mogelijk den hadden,. Hei wan maar een klein het vlot hiermee in een bepaalde rich ting te sturen. Maar dat was ook niet belangrijk. Ze hadden niet het minste vermoeden in welke richting ze dreven, ze bezaten geen kennis van de nauti sche wetenschap en ze begrepen wel dat ze ronddreven, overgeleverd aan de wil van stroom, wind en getij. De eerste dagen gingen voorbij. Het bleek dat die derde Amerikaan Beasley heette. Frank Beasley. Een kanonnier, die al eens getorpedeerd was en met de „Zaandam" op weg naar huis was. Hij was een somber en eenzelvig man, die urenlang voor zich uit zat te sta ren en niet geloofde dat hij nog ooit van het vlot gered zou worden. Hiermee waren de vier anderen het niet eens, ze waren er integendeel ten volle van overtuigd, dat de volgende dag wel een schip ol vliegtuig zou opdagen. Hierop wachtten ze. Overdag en 's-nachts. Maar de dagen waren lang en die eer ste dagen gingen voorbij zonder dat de mannen op het vlot iets zagen dat op de mast van een schip of de vleugel van een vliegtuig leek. Het duurde wel lang, vonden ze. En het vlot deinde voort, op de rus tig golvende South Atlantic, uur na uur, nu eens in die, dan weer in een andere richting. De mannen tuurden uit, tot hun ogen brandden in hun hoofd en ze verblind werden door het felle zonlicht, dat zich uit de hemel naar beneden stortte. (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1947 | | pagina 1