Everf van Dijk: piloot èf
Gerbrandy's aanval op
Dr. van Mook
Terrein van harde strijd
Indië en wij
DE'NOORDHOLLANDSCHE COURANT
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
Ernstig protest van de regering
Hors d' Oeuvre
K.N.I.P. komt 27 Januari
bijeen
Weerbericht
Opnieuw ingaande vorst
(inderen door ratten gebeten
Kinderen speelden met een
granaat
Vrijdagmiddag werden de bewo
ners van de noodwoningen op de
Kopselen Hof, nabij de Berg- en
Dalsche weg te Nijmegen opge
schrikt door een harde klap. Drie
kinderen waren daar aan het
spelen geweest met granaten,
welke zij zelf ter plaatse in de
grond verstopt hadden.
781 babies per dag j
Kleertj es-inzameling
een succes
KEURING LICHTING 1944
Van nabij en verre
De Haaksgronden
Schepen door het zand verzwolgen
Een van Neêrlands grootste luchtmillionnairs
Metgezel van Kingsford Smith
K N VB - wedst rij den
afgelast
De eerste staking in 1947
Mijnheer Maddox
BUREAU:
VOORD AM 9, ALKMAAR
TELEFOON ADM, 3320
REDACTIE 3902
Giro 187294
Dir.: J. Bijlsma
ZATERDAG 4 JANUARI 1947.
Voortzetting oan de
I44e JAARGANG No. 189.
ALKMAAESCHE COURANT
TARIEVEN:
Advertenties: 14 cent per
millimeter, „Waagjes" tot 15
woorden 75 ct., elk woord
meer 5 ct., uitsluitend contant
Abonnementen: 1.10 per
maand, 8.25 per kwartaa)
Hoofdredacteur M, H. E, üyldert. plv. Tj. N. Adema, rayonredacteur D. A. Klomp
'a-G ravenhage. - Naar aanlei
ding van de radiorede, Donderdagavond
Uitgesproken door prof. P. S. Gerbran-
dy, in zijn kwaliteit van voorzitter van
het Nationaal Comité „Handhaving der
Rijkseenheid", wordt van officiële zijde
het volgende opgemerkt:
Het is een vanzelfsprekend en grond
wettelijk gewaarborgd goed recht van
lederen Nederlander, ook van prof.
Gerbrandy, om in het openbaar vrij
Zijn mening uit te spreken over het be
leid der regering. Het is van de andere
kant een even goed recht der regering
óm haar beleid niet tegenover ieder, die
Zich als voorvechter van een andere
beschouwingswijze opwerpt, doch slechts
In de daartoe grondwettelijk aangewe
zen, door het volk gekozen colleges te
verdedigen. Zij heeft dit gedaan. Zij
heeft haar beleid in de volksvertegen
woordiging toegelicht en ongevraagd
heeft deze zich in grote meerderheid
achter haar voornemens geschaard. De
regering gaat nu voort met de arbeid
aan de uitwerking der overeenkomst op
de thans gelegde basis, en o m, aan de
voorbereiding van, de ronde tafel con
ferentie, terwijl uiteindelijk de konink
lijke belofte van 7 December 1942 ook
in een voorstel tot grondwetswijziging
Zal worden gegoten.
Protest.
De regering meent echter wel ern
stig protest te moeten aantekenen
tegen de denigrerende wijze, waarop
prof. Gerbrandy heeft gemeend den
met zoveel volharding aan zijn zware
taak arbeidenden luitenant gouverneur-
generaal, dr. van Mook, te moeten
aanvallen. Wanneer het waar ls, wat
prof. Gerbrandy meedeelt over de
voorgeschiedenis der koninklijke rede
van 7 December 1942, wanneer hij dus
reeds in die t(jd wist, wat hij thans
meent over dr. van Mook te moeten
zeggen, dan mag de vraag warden ge
steld, waarom juist hij, destijds mi
nister-president, dienzelfden dr. van
Mook, dien hij achtereenvolgens tot
minister van koloniën, tot lritenant-
gouverneur-generaal en wederom tot
minister van koloniën voor benoeming
voordroeg nog verscheidene jaren na
dat de gebenrtenissen plaats hadden,
waarmee hij thans zijn oordeel tracht
te staven, als minister handhaafde.
Sterker nog: waarom hij hem in Octo
ber 1944 behalve minister van koloniën
tegelijkertijd -tot luitenant-gouverneur-
generaal voordroeg, dr. van Mook dus
ineer machtsvolkomenheid schonk dan
Ooit een minister van koloniën of een
gourverneur-generaal bezat en zich
ten behoeve van Dr. van Mook
een figuur veroorloofde, die hij
zelf naderhand als een „staatkundig
monstrum" kwalificeerde. Bovendien
vraagt de regering zich af waarom prof.
Gerbrandy de toelichting in zijn radio-
TOCHT.
Onlangs woonde ik een verga
dering bij van een vrouwenver
eniging, waar een architecte van
naam uiteenzettingen gaf omtrent
doelmatige woningbouw Zij
pleitte o.a voor het aanbrengen
van tochtdeuren, opdat de be
woner geen gevaar zou lopen om,
bij het openen van de voordeur!
met zijn huisgezin de straat op te
waaien. Inderdaad is tocht in ons
kil en vochtig klimaat iets zeer
onaangenaams, met nog onaan
genamere gevolgen zoals griep
en rheumatiek Dat men echter
tocht beletten kan te tochten
door middel van een tochtdeur
waag lie te betwijfelen
Ik heb het genoegen gehad
te wonen in een flatgebouw. Aan
edere zijde van het trappenhuis,
tochtwH voordeur van de straat
ochtvrij afgesloten, bevonden
Ve7 flats' op 'edere étage
zlin eio flat had natuurlijk
fbn elgen voordeur, die mogelH-
bevona -.ïeren kon Bovendien
zich achter tedere voor
deur nog een tochtdeur Aan da
wL °nz,S architecte gestel 1,
noob ruimschoots voldaan.
Doeh wat gebeurde er? Wanneer
de bakker of de melkboer Twlm
werd de straatdeur een„Jl
de huisvrouwen der acht flat-
geztnnen daalden door het tran-
penhuis af om zich zo snel me
gelijk van melk of brood te C
zien. De meeste lieten voor a.»
ogenblikje de deur van hun flat
maar gemakshalve openstaan Cn
daar zij natuurlijk de tochtdeuren
evenmin haden gesloten wie
kan nu aan alles denken, niet
waar, had de tocht vrij spel
De tocht ondernam een tocht van
de straat op- en binnenwaarts,
en éen tocht van de flats neer
en straatwaarts, en de dames
charmant aan de voordeur ver
gaderd ln vriendelijke buren-
kout, stonden er midden ln Hare
lokken dansten op de tocht, hare
rokken wapperden ln de tocht,
schortjes zwaaiden en de griep
deed een grillige greep, maar
daarvan werden de dames zich
pas veel later bewust.
Geen drie deuren houden tocht
tegen wanneer men ze niet 88-
bruikt. Geen wijsheid houdt een
oorlog tegen als men haar niet
gebruikt. KREEFT.
rede gegeven op de koninklijke rede van
December 1942 en die hij zelf blijk
baar van grote betekenis acht voor een
juist begrip van deze rede, aan de Sta-
ten-Generaal heeft onthouden toen hij
deze in een nota op de hoogte stelde
van de hoofdpunten vn het regerings
beleid ir Londen.
Tenslotte zij meegedeeld, dat de rege
ring in de nadere toelichting van prof.
Gerbrandy geen aanleiding vindt om
haar overtuiging, dat zij niets ongrond
wettelijk voorstelde noch in strijd han
delde met de bedoeling der koninklijke
rede, te herzien.
Naar het republikeinse persbureau
Antara meldt, zal het KNIP (Voor
lopig Republikeins Departement)
waarschijnlijk op 27 dezer te Soera-
karta in plenaire zitting bijeenkomen
Op Nieuwjaarsdag heeft de Chi
nese wijk te Samarinda een grote brand
plaats gehad De schade wordt geschat op
285,000 gulden Er zijn geen slachtoffers
Geleidelijktoenemende vorst.
Matige, tijdelijk krachtige wind
tussen Zuidoost en Oost. Enkele
overdrijvende wolkenvelden,' afge
wisseld door lange perioden met
heldere hemel. Droog weer.
ZON EN MAAN.
5 Januari: Zon op 8.08 en onder
16.02 uur.
Maan op 14.08 en onder 6.18 uur.
Dezer dagen Werd de familie
Meyer te Enschede opgeschrikt
door geschreeuw, dat uit de
keuken kwam, welke als slaap
kamer dienst doet voor twee
kinderen, een meisje van 4 jaar
en een jongetje van 6 jaar.
Het bleek, dat de twee kinderen,
die reeds enige uren naar bed
waren, bloedende verwondingen
hadden. Het meisje had 'n wonde
aan de duim en het jongetje onder
een oog. Het oudste kind vertelde,
dat het wakker was geworden door
een stekende pijn. „Ik zag toen een
heel dikke rat met een lange
staart", zo deelde hij mede. De
kinderen zijn nog dezelfde avond
naar een ziekenhuis overgebracht.
Nadat de wonden van het meisje
waren uitgebrand, kon het naar de
ouderlijke woning terugkeren. Het
jongetje, dat niet ln levensgevaar
verkeert, is ter verpleging opge
nomen. Zoals bekend kunnen rat-
tenbeten dodelijk zijn: gelukkig is
hier mede dank zij de snelle hulp
van de buren, tijdig ingegrepen.
De 12-jarige GerardRutten had
met een schokbuis van een gra
naat tegen een steen geslagen,
waardoor het projectiel ontplofte.
De jongen werd een hand afgesla
gen en hij kreeg zulke zware ver
wondingen, dat voor zijn leven
wordt gevreesd.
Zijn 7-jarig broertje Jon Rutten,
en zijn 11-jarige vriend Leo Jansen,
werden r-in of meer zwaar gewond..
Het staat vast, dat alle babys, die
gelijktijdig geboren zullen worden met
het prinsje of prinsesje, dat half Fe
bruari in het Paleis Soestdijk wordt
verwacht, een pakje met kleertjes zul
len ontvangen Of ook jonge moeders
wier babys de dag vóór of na de
heugelijke gebeurtenis in het Prin
selijke gezin werden geboren, iets zul
len ontvangen, hangt af van de mate
waarin de babykleertjes in de komende
veertien dagen op Soestdijk zullen
binnen komen.
Uit Nederland, doch ook uit België, Ca
nada, Australië, Italië, kwamen pakjes
binnen. En vlak vóór Kerstmis zond de
„American Relief for Holland" 200 knot
ten prachtige wol, die nu reeds verwerkt
zijn tot jasjes, broekjes e.d
Het Secretariaat van H K H Prinses Ju
liana verzoekt, indien mogelijk de kleer
tjes uiterlijk 15 Januari op te sturen Het
gemiddelde geboortecijfer voor ons geffele
land bedroeg in September j.l. 781 per dag
(Van onzen parlementairen redacteur)
Naar wij vernemen zal op Woensdag 8
Januari a s een begin worden gemaakt
met de keuring voor de lichting 1944
Het Rijksmuseum teAmsterdam
beeft in het afgelopen jaar een record
aantal bezoekers gehad, n.l 304.766 Dit is
het hoogste bezoekcijfer sinds 35 jaar.
De burgemeester van Frankfort heeft
per radio een oproep gericht tot alle
joden, die eertijds inwoners van de stad
geweest zijn, om een terugkeer naai
Frankfort in overweging te nemen.
Gisteren is weder een groep van 450
geïnterneerden uit het Klampok kamp
(midden Java) te Batavia aangekomen.
De burgemeester van Utrecht heeft
in zijn Nieuwjaarsrede o a medegedeeld,
dat de bevolking dezer stad thans tot
18S.OOO zielen is toegenomen^
Dit jaar voor het eerst zal een Sow-
jet-Russische flittille walvisvaarders naaT
de Zuidpoolzeeën vertrekken. Deze be
staat uit een basisschip, dat 14493 ton vet
en balein kan bergen en 8 jagers van
350 ton.
De KNAC heeft verzocht ter voor
koming van ongelukken bij duisternis en
mist -- bermplankjes langs de wegen te
doen aanbrengen.
De lijken van twee Amerikaanse
soldaten, die blijkbaar vermoord zijn,
heeft men respectievelijk te Heidelberg
en Frankfort gevonden.
J7VÈRT VAN DIJK, de bekende K. L. M,-piloot, is afgekeurd voor de vlïeg-
dienst. H$j zal in K*L.M»>dienst blijven.
Evert van Dflk, die op 23 Mei 1893 te Delft werd geboren, werd 22 December
1921 gebrevetteerd. Hfl trad op 1 Mei 192? in dienst bjj de K. L. M.
Lang vóór de tweede wereldoorlog was hfl reeds een der luchtmillionnairs der
K, L. M. en gezagvoerder op de Indië-route.
O
Over Van Dijk zijn vele „sterke" ver
halen in omloop, waarvan sommige in
enkele boeken over de luchtvaart zijn
vastgelegd. Wereldvermaardheid kreeg
hij, toen hij, door Charles E. Kingsford
Snrth als tweede piloot uitgekozen, met
de VHUSU, „Southern Cross", een
3motorige Fokker F VII, op 24 Juni
1930 van Port Marnock in Ierland naar
het vliegveld Harbor Grace op New
Foundland vloog. Dit was toen de
tweede vlucht van een vliegtuig van
Europa uit naar Amerika. De eerste
maal, dat het van Europa uit gelukte,
op 12 April 1928, waren het Hühnefeld,
Köhl en Fitzmaurice, die de tocht met
succes ondernamen. Evert van Dijk
kreeg vele onderscheidingen voor bij
zondere vluchten.
De nestor van de K.L.M -piloten,
G. J Geysendorfer, geboren 1 April
1892 te Sliedrecht, is herkeurd, even
als de piloot Smitslaar. Beide wer
den goedgekeurd. De uitslag der keu
ring van Geysendorffer was zelfs
beter dan die van de laatste keer.
Geysendorffer is eveneens een wereld
vermaard K.L.M.-piloot, die o a. in 11É7
met dei heer Van Lear Black in een
Fokker F VII A, de H N A D P, de
eerste retourvlucht Amsterdam—Batavia
uitvoerde, in 1933 met de „Panderjager"
een bijzondere postvlucht naar Neder-
•yjnds-Imdië maakte en in October 1934
met Asjes deelnam aan de Melbourne-
race.
's-Gravenhage, 4 Jan. Alle voor
Zondag 5 Januari vastgestelde
wedstrijden van de KNVB zijn
afgelast. De programma's van 5
Januari voor alle districten zijn
verschoven naar 12 Januari,
12.000 taxi-chauffeurs te San Francisco
hebben 't nieuwe jaar ingeluid met te
eerste staking der natie ln 1947, w 1 tv-
door vele duizenden Nieuwjaarviei Jevs
moesten trachten zonder taxi hun huis te
vinden.
De staking gaat om hogere lonen en Is
goedgekeurd door de AFOL Ten gevolge
van deze staking rijden er nu maar 500
taxi's in de gehele stad.
Langs onze kust varend wondt men
voortdurend herinnerd aan Duitslands
pogingen om deze immuun te maken
voor landingen, hoewel toch elke groots
opgezette invasiepoging schipbreuk
had moeten lijden op de onderzeese
zandbarrières, aldus lezen we in het
Kerstnummer van „De Reddingboot",
het mededelingenblad van de Noord
en Zuidhollandse Reddingmaatschappij.
Hier en daar brokkelde de kustlijn
ernstig af en verzwolg de zee vele tien
tallen meters duin. Bunkers stortten op
het strand, of liggen reeds halverwege
een steil, helmloos duin. Geen oorlogsge-
weid waé nodig om Hitter's Atlantische
muur hier te vernietigen!
Strijd onder de kust.
Op zee, in het zicht van de kust,
heeft de oorlog echter wel degelijk
gewoed! Duitse convooien zijn hier
aangevallen, tot zinken gebracht of
beschadigd door geallieerde vliegtui
gen, motortorpedoboten en mijnen.
Herhaaldelijk stortten jonge, stout
moedige piloten met hun wrakge-
schoten toestel in de golven. De
meesten vonden een naamloos graf,
slechts enkelen werden opgepikt en
velen dreven, verminkt en onherken
baar, aan land.
Van de brandende, zinkende schepen!
wrakhout en aangespoelde lading is
niets meer te vinden. De zee ging over
alles heen. Evenmin als van' de zeeslagen
onzer voorvaderen voor de Nederlandse
kust herinneringen overbleven,
heeft de zee ook de sporen van de beide
wereldoorlogen uitgewist. Verschillende
sch.pbreuken, die hier plaats vonden,
zullen echter door de bemanningen on
zer reddingboten niet worden vergeten.
In donkere oorlogsjaren voeren zij tal
van malen uit als vuurpijlen omhoog
rezen of het S.O.S. door de aether knet
terde. Zonder ophef deden zij hun plicht,
onverschillig of het vriend of vijand
was, die in nood verkeerde.
Publiciteit werd aan hun werk nauwe
lijks gegeven. Zij trotseerden de gevaren
van mijnen en grondzeeën omdat er
mensen in nood verkeerden; een red
derstraditie hooghoudend, die door hun
vaders en grootvaders was gevestigd-
Eenzame wrakken
Op een helderen herfstdag, zo vertelt
de schrijver van het artikel, voer ik met
de „Dorus Rijkers" over de Haaksgron-
den: er stond weinig branding, alleen de
Razende Bol was wit van woelend wa
ter. Op het „Franse Bankje", dicht bij
Falga, staken de masten van het bewa
pende Duitse koopvaardijschip „A 7",
waar Coen Bot op de stormachtige Sin
terklaasdag 1940 acht en veertig man af
haalde, nog boven zee uit. Schamele
resten van een groot schip. De „Maas-
burg'', op Y Maart 1944 bij het Westgat
gestrand, na door vliegtuigbommen te
zijn getroffen, is zelfs bij laagwater niet
meer te vinden. Ook het uitgebrande
wrak vani het Duitse stoomschip „Ma
drid" werd door het zand van de Haaks-
gronden verzwolgen. Geen spoor is over
van de Duitse voorpostenboot, die op 4
December 1944 haar graf vond op de
Razende Bol. Zelfs de mast van de log
ger „Suzanna" op deze plaat, die reeds
bijna dertig jaar alle stormen had ge
trotseerd en als waardevol „baken in'
zee" goede diensten bewees, is verdwe
nen: de Duitsers schoten de mast aan
stukken.
Indrukwekkend is de lange lijst sche
pen, die in de loop der eeuwen op dit
berkhof hun laatste rustplaats vonden
onder het allesverslindende zand. Menig
staaltje van onverschrokken zeemans-
moed en zeemanskunst is hier vertoond.
De Haaksgronden zijn vanouds het ter
rein geweest van harde, eerlijke strijd.
En zij zullen dat in de toekomst ook
zijn, zolang Nederland varen blijft!
gebracht. Dr. van Mook heeft daarop
in zijn Nieuwjaarsrede gewezen en
duidelijk uitgesproken, dat Nederland te
gen onverantwoordelijke elementen, die
het tot stand brengen van een vreed
zame politieke overeenkomst door het
voortzètten van een guerilla trachten
te saboteren, zo nodig krachtig optre
den zal. U.
yOEN Sjahrir en prof. Schermerhom
de 14de October van het vorig jaar
de handen ineensloegen en, in een ver
gadering onder voorzitterschap van Lord
Killearn een wapenstilstand sloten, r'ep
de hoofdredactie van „Het Parool" zijn
lezers toe: „De vlaggen uit!" Want,
schreef dit blad, „de wapens rusten in
Indië"
Indien ooit, dan is hier de wens de
'ader der gedachte geweest.
Al werd de wens zeker door ieder
weldenkend Nederlander hartstochtelijk
gekoesterd, de optimistische verwach
ting werd ktecb'iikelijk door de massa
liet gede01^ want van vlaggenvertoon
is geen sprake geweest.
Het kon ieder, die zich omtrent de
oestand in Indië deugdelijk had ge
oriënteerd, duidelijk zijn, dat een wa
penstilstand, ondanks de goede en op
rechte bedoelingen van zekere leiders,
moeilijk te verwezenlijken zou zijn zo
lang het bestuur over de inlandse be
volking niet hechter gevestigd was; zo
lang de inlandse leiders niet eendrach-
tiger waren. Sinds die 14de October
is de strijd dan ook niet gestaakt en
herhaaldelijk bereikten en bereiken ons
berichten omtrent schermutselingen^
overvallen, vuurgevechten. En dat deze
vuurgevechten niet van tijdelijke aard
en van voorbijgaande betekenis waren,
blijkt wel duidelijk uit het feit, dat zij
in omvang niet zijn verminderd en
voortwoeden tot op deze dag Neder
land en Indië zijn het nieuwe jaar niet
ingegaan in een toestand van vrede,
hoezeer Nederland dit ook heeft ge
wenst, hoezeer onze regering ook
door concessies te doen, zelfs tegen wil
en wens van een groot deel onzer be
volking de vrede heeft willen, be
vorderen. Terwijl onze regering het ac-
coord van Linggadjati heeft aanvaard
en dr. Van Mook, zoals wij in een vorig
artikel hebben uiteengezet, zijn organi
satorisch werk om tot de oprichting van
de Verenigde Staten van Indonesië te
komen heeft voortgezet en de Staat
van de Groote Oost heeft tot stand ge
bracht, bulderen de kanonnen bij Medan
om van andere plaatselijke gevechten
bij Bandoeng, Soerabaja, Semarang en
op Zuid-Celebes maar niet eens te
spreken. Neen, voor het uitsteken van
ie vreugde-vlag is het zeker vooreerst
log niet de tijd.
||ET behoeft dan ook niet te verwon
deren, dat de Luitenant-Gouverneur-
Generaal in zijn nieuwjaarsrede een
waarschuwend woord heeft laten ho
ren, dat nog eens nadruk legt op het
vaste besluit onzer regering om in
todië orde en rust te herstellen, zo
mogelijk langs de weg van redelijk
overleg, doch, zo het niet anders moge
lijk is, met kracht van wapenen. Orde
en rust, niet ten einde den inlander te
knechten en zijn vrijheid te beknotten,
maar ten einde zijn veiligheid in zijn
eigen land, en ook de veiligheid van
de Europeanen in dat land, te verze
keren. Want zowel tegenover den Euro
peaan als tegenover den vreedzamen in
lander, die vertrouwen stelt in ons be
leid en in onze bescherming, is dit een
dure plicht. Na hetgeen de inlandse be
volking heeft moeten verduren tijdens
de jaren der Japanse bezetting wij
hebben aan de lijve ondervonden wat
een vijandelijke bezetting te betekenen
ïeeft kan hij aanspraak maken op
vrede en veiligheid.
gJAHRIR heeft de militaire toestand
onbehagelijk genoemd. Een onbeha
gelijkheid, die, naar hij zeide, in het ge
hele binnenland werd gevoeld. Maar hij
is klaarblijkelijk niet bij machte, on
danks al zijn goede en oprechte wil,
aan de willekeur der extremisten paal
en perk te stellen. Niettemin, het zal
moeten geschieden en wanneer Sjahrir
en de zijnen moeten erkennen, dat zij
machteloos zijn zal de pacificatie langs
andere weg tot stand moeten worden
(Zie vervolg kolem 5)
14)
Die nacht brandde opnieuw de lamp
vertrokken weer naar dat schimmen
rijk, waar geen bewuste pijn is en dat
gevoel van eenzaamheid, dat een mens
zo treurig maakt.
.De volgende darg bleek, dat de jong-
op het vlot. Wie zag dat licht? Een en- ste Amerikaan een der anderen aan-
kele nachtvogel, een vis, die toevallig sprak met Sir, Meneer. Hij noemde hem
zijn kop boven water stak,_ gelokt door mijnheer Maddox. Deze Maddox was
luitenant geweest aan boord van oor-
was hij onder
was de eerste
grote reis, die hij met de „Zaandam"
de maan, "de sterren en dat vreemde,
deinende licht, vastgebonden aan een logsschepen. Daarvóór
drijvend stuk hout. Maar er was geen wijzer in Virginia. Het
schip dat het zag en zij was om een grote reis, di
schip begonnen, die brandende lan- gemaakt had.
taarn.
De uren slaap van die nacht verkwik
ten de mannen. Hun lichamen bleven
De Amerikaanse jongen heette Bazil
Dominic Izzy. Hij was 18 jaar. Hij zag
er net zo jong uit als Nico Hoogendam.
ut l 1JC, jong uii ais mco noogenaam.
a d VI£-2evoel'g en het had lang De derde Yankee zat steeds somber en
geduurd eer ze ieder een plaats gevon- terneergeslagen voor zich uit te sta-
den hadden om te slapen. Vier lagen ren. Hij had moeite ^zich aan de omstan-
er nu naast elkaar, de vijfde gekron- digheden aan te passen. Hij sprak bijna
keld over de vier anderen. Met opge- geen woord.
trokken benen lagen de mannen, want Mijnheer Maddox was van oordeel
er was geen ruimte genoeg om languit dat er wacht gehouden moest worden.
hggen- jOl was moeilijk en pijnlijk, Tenslotte moest iedere minuut benut
maar ze hadden slaap en ze waren heel worden om uit te kijken naar schepen
da slaag sloot hun. ogea en. se en. vliegtuigen.. Elk- stipje aan- de kim
kon redding betekenen en ze wensten
allen om zo spoedig mogelijk van dit
hopeloos kleine vlotje verlost te wor
den. Besloten werd dat ieder steeds
twee uur zou uitkijken en dat ook
s-nachts wacht gedaan zou worden.
Bij deze gesprekken bleek dat mijn
heer Maddox de leiding van het vlot
op zich wilde nemen. Van der Slot, als
oudste, meende dat dit niet juist was,
doch hij wilde er ook geen herrie over
maken. Hij zei zijn mening, maar hij
sprak zo slecht Engels, dat de anderen
er waarschijnlijk niets van begrepen.
Zo kreeg mijnheer Maddox de leiding
op dat vlot.
Rustig bekeken ze hun toestand en ze
veronderstelden dat ze er op moesten
rekenen dat minstens een week voor
bij zou gaan aleer ze ontdekt werden.
Dót ze ontdekt zouden worden stond bij
hen vast. In een der sloepen die weg
gevaren was van de „Zaandam" zou
stellig radio geweest zijn en hiermee
waren vanzelfsprekend andere schepen
opgeroepen, die de zee zouden afzoe
ken naar drenkelingen.
Bij e§n berekening van de rantsoenen
werd vastgesteld dat er, als ze heel zui
nig deden, voor 20 dagen water en 14
dagen voedsel op het vlot was, Ze zou
den met deze rantsoenen voortdurend
honger lijden maar dat was het ergste
niet. Het voornaamste was dat ze in le
ven bleven, dat ze iedere kans benut
ten om gered te worden.
Geen van hen twijfelde er aan dat ze ding en het hing armzalig aan de op-
niet gered zouden worden. Ze zetten gezette paddel. Veel te betekenen had
het zeiltje op, dat ze op het vlot gevon- het niet en het bleek ook niet mogelijk
den hadden,. Hei wan maar een klein het vlot hiermee in een bepaalde rich
ting te sturen. Maar dat was ook niet
belangrijk. Ze hadden niet het minste
vermoeden in welke richting ze dreven,
ze bezaten geen kennis van de nauti
sche wetenschap en ze begrepen wel
dat ze ronddreven, overgeleverd aan de
wil van stroom, wind en getij.
De eerste dagen gingen voorbij. Het
bleek dat die derde Amerikaan Beasley
heette. Frank Beasley. Een kanonnier,
die al eens getorpedeerd was en met
de „Zaandam" op weg naar huis was.
Hij was een somber en eenzelvig man,
die urenlang voor zich uit zat te sta
ren en niet geloofde dat hij nog ooit van
het vlot gered zou worden. Hiermee
waren de vier anderen het niet eens,
ze waren er integendeel ten volle van
overtuigd, dat de volgende dag wel een
schip ol vliegtuig zou opdagen.
Hierop wachtten ze. Overdag en
's-nachts.
Maar de dagen waren lang en die eer
ste dagen gingen voorbij zonder dat de
mannen op het vlot iets zagen dat op
de mast van een schip of de vleugel
van een vliegtuig leek.
Het duurde wel lang, vonden ze.
En het vlot deinde voort, op de rus
tig golvende South Atlantic, uur na
uur, nu eens in die, dan weer in een
andere richting.
De mannen tuurden uit, tot hun ogen
brandden in hun hoofd en ze verblind
werden door het felle zonlicht, dat zich
uit de hemel naar beneden stortte.
(wordt vervolgd)