EDEL en hooggeboren i
DE
LAATSTE RONDE
van Daan Pool
VERMOGEMSAANWAS-
BELASTING
Hij zegt .het plankenland vaarwel
uaan meel in nan en nen we eigenlijk alleen maar met hun
nieren
boer
Scheepvaart ondervindt veel
hinder van
HUWELIJK
1$ '-.Anthoav var> Kpmper\ - p
i
Ons hi
Fraai staaltjf
Hors d'C
Zoo beg'nt Immers het vijfde cou
plet van het lied dat men wel het
spiegelbeeld van de besten der
Oranje's zou kunnen noemen, het
Wilhelmus:
Edel en hoog geboren
Van keizerlijken stam,
Een vorst des rijks verkoren,
Als een vroom Christenman....
Het is niet een van de meest be
kende verzen van onze nationale
hymne, maar zij kómen ons onwille
keurig in de gedachte bij de geboorte
van een Oranjeprinses genaamd Ma
ria Christina.
Gelijk haar drie zusjes ontving ook
zij van haar ouders een naam, zwaar
van verplichtingen, minstens even
zwaar als een 'kroon. Beatrix zij
die gelukkig maakt, Irene vrede,
Margriet de zuivere vreugde en 1
eenvoud van een Hollandsche lente
bloem, het waren alle reeds namen
die het de kleine draagsters er
van niet gemakkelijk maakten. Nu: i
Maria Christina. Is in dezen naam
niet de zin van de andere drie be
grepen, en nog veel meer?
Maria, de Moeder van Christus, de
Dienstmaagd des Heeren.
Christina, christinne, een waarlijke
discipel van dienzelfden Christus.
Wat kunnen ouders hun kind mèèr
toewenschen dan dat zij deze namen
terecht zal dragen? En wat kunnen
zij het volk waarmee dat kind op een
zeer innige wijze is verbonden mèèr
toewenschen?
Edel dat is: van adel, naar het
bloed, maar ook geestelijk - en hoog
geboren, dat is ook dit kind, uit een
vroom, dapper en barmhartig, een
vrijheidslievend en zichzelf niet spa
rend geslacht. Dit laatste komt ook
tot uiting in de tweede 'helft van het
bovenstaande couplet:
Voor Godes Woord geprezen,
Heb ik vrij, onversaagd,
Als een,held zonder vreezéh
Laat ons hopen dat de kleine
Marijke dit niet in de letterlijke zin
zal behoeven te doen als waarin Wil
lem van Oranje en vele van zijn af
stammelingen dit hebben moeten
doen.' Uitgesloten is het helaas niet,
want zij werd geboren in een nog al
tijd barren tijd, waarvan niemand
kan zeggen waar hij heen zal leiden.
Maar ook wanneer dit uiterste offer
haar bespaard zal mogen blijven, dan
nog zal zij waarschijnlijk aan den
lijve ervaren wat tot haar Vader ge
zegd werd bij diens aanneming:
„Wien veel gegeven is, van dien zal
veel worden gevraagd".
Wij weten dat de Oranje's voor
deze consequentie nimmer zijn terug
gedeinsd, en wij wenschen Maria
Christina toe dat zij ook in dit op
zicht van hetzelfde „Oranjehoutje"
zal zijn gesneden.
Een Oranjehuis dat niet leeft uit
een sterk christelijk geloof is voor
ons onvoorstelbaar, en deze laatste
naamgeving kan ons een teeken zijn
dat haar ouders daar precies zoo over
denken, ook al laten zij dat geloof
niet steeds zoo uitdrukkelijk naar
buiten toe ""lijken als wij dat van
vroegere Oranjevorsten en vorstin
nen gewend waren.
„Edel en hooggeboren" dat geldt
tenslotte niet alleen van konings
kinderen, dat geldt van ólle kinde
ren wier ouders als de schoonste
kroon voor hun kind het Kindschap
Gods zien en nastreven. Ieder mensch
is, als schepsel Gods, van adel en
hoog geboren, want hij werd gescha
pen naar Gods beeld en gelijkenis en 1
met een gansche aarde als grondge-
1 bied en een hemel als bestemming.
„Mensch" öök een zware kroon,
dat waarlijk te zijn.
„Christen" een nog oneindig
veel zwaardere, oneindig veel heer
lijker kroon. Ook voor ons allen
geldt, dat adeldom verplicht.
Mogen wij ons hierin allen nauw
verwant voelen aan Maria Christina,
dat wij evenzeer streven naar de
verwerkelijking van de lijfspreuk
harer koninklijke grootmoeder:
„Christus vóór alles".
NOU, IK VINO T VEftOACHT, OAT DE DEMON .DIKKE'
knock-out sloes, dat kunnen alleen heiyH
SEN, die boksen hebben geleer.d. en dan,
molênwuk deed e.rg verbaas^ toen h'j op die
morgen 1un auto terugkreeg net 'h gedeukt
spatbord, maah op donderdag-avond belde hui
de garage al op over dateelfde spatbord
WAS DAT DAN OP
DAG MORGEN DAT..
Biljarten.
DE VOOR WED STRIJDEN NAT. KAMP
Gisteravond werden in Den Haag de
voorwedstrijden voor het nationaal kam
pioenschap kader 7'/s 'beëindigd.
De eindstrnd luidt:
Lubach
'I eegeiaar
Wevers
De Ruyter
Kruithof
Eidelsheim
Metz
Voor de wedstrijd om het .kampioen
schap van Nederland op 7, 8 en 9 Maart
a.s. in Den Haag hehben zich dus ge
plaatst A J J Lubach uit Den Haag en
L G J Teegelaar uit Leiden. De andere
deelnemers zijn, zoals bekend, P de Leeuw
(Amsterdam), J H Sweering (Amsterdam!,
P J v d Poll (Rotterdam), C v Vliet (Den
Haag), p Kobua (Haarlem) en Jacobs
(Roozendaal).
4
1632
16S
53
9.83
3 Vt
1589
175
74
9.98
3
1610
171
66
9.41
2Vs
1670
175
66
9.41
3
1699
207
57
8 20
3
1462
187
82
782
2
129S
157
57
8.31
Daan in llirt é»n Bandy, Derby, Bouwmeester, enz. ken-
Zo is de titel van het laatste pro
gramma dat Daan Pool zal geven.
Van verschillende ztfden vroeg men
ons reeds inlichtingen of het waar
was, dat de he§r v'ool zijn toneel
loopbaan wilde beëindigen. Het leek
ons daarom het beste b# Daan zelf
te informeren en zonden wij één van
enze verslaggevers naar Oudesluis.
Hier volgt zyn verslag.
Langs gladde wegen en door grote
sneeuwhopen bereikten we het aardige
dorpje, dat door de jaren heen een ze
7 82i ere bekendheid heeft gekregen door
het succesvol optreden door geheel
Noord-Holland van één zijner bewoners,
de heer Daan Pool. Het klinkt eigenlijk
vreemd: „de heer" Daan Pool, want
niemand in Noord-Holland zegt dat.
Het is altijd Daan Pool, of meestal nog
korter. Daan. Waarom zou dat zo zijn?
We geloven Mat het de grote populari
teit is, die de mensen alleen hij hun
naam of voornaam doet noemen Pruis,
ys
Een ANP-bericht meldde: „De Noord
zee wordt onveilig gemaakt door drijf
ijs. Bij de Deense kust is een grote ijs
schots. waarin vele Noorse schepen
vastzaten, losgeslagen. De schepen zijn
gewaarschuwd.
Om op de hoogte te komen, hoe die
zaak er nu met de scheepvaart eigen
lijk voorstond, hebben we ons onder de
grote schaar IJmuidense wandelaars ge
mengd. die van het koesterende zon
netje genoten, dat de thermometer ein
delijk weer eens even als een verade
ming, ij het dan ook. maar even, boven
het vriespunt deed stijgen.
Een der loodsen, die juist als wij,
zich bij de kachel in het havenkantoor
kwam ontdooien, vertelde, dat oen ka
pitein van een Scandinavische boot hem
het ve-Iraal gedaan had. dat de Noord
zee bedekt was met drijfijs, tot 60 70
mijl buiten de kust van ons land tot
Noorwegen toe, de hele kust langs en
dat voor de Zweedse kust momenteel
40 schepen liggen te wachten, die, de
havens nie- kunnen binnenlopen door
het ijs in de fjorden.
De vorst zit nu zo diep in het zeewa
ter. dat dit op de grond bevriest. Dat
ijs komt dan naar boven en zit vol zand,
slik en andere ongerechtigdheden, be
dekt dan als drijfijs het wateroppervlak
en zet zich vast aan de boeien, die de
vaargeul aangeven, waaraan de sche-
pén zich moeten houden wegens het
mijnengevaar. Deze geul is destijds door
de mijnenveegdlenst geveegd en door
boeien aangegeven.
Deze boeien worden aan kettingen,
waaraan onderaan een zware steen is
bevestigd, op hun plaats gehouden.
Doordat het drijfijs zich aan deze
boeien vastzet, worden deze met steen
en al omhooggelicht en drijven daar
door af of worden zelfs geheel verdre
ven.
Daf is een van de gevaren. Overigens
ondervindt de scheepvaart en vooral
de kleinere schepen, die anders de bin
nenwateren nemen, maar omdat ze
daari op het ogenblik vastlopen, hun
weg nu buitenom over zee kiezen, de
grootste hinder van de ijsvelden.
In de binnenhaven ligt een zeer groot
deel. der vissersvloot op dooi te wach
ten. M t dit weer kunnen ze zich niet
buitengaats begeven, omdat de zoetwa
tertanks ogenblikkelijk bevriezen en
een zeeman, al heeft hij een zee vol
water om zich heen. toch niet buiten
drinkwater kan. Bov ndien liggen hier
ook Poolse trawlers. De boegspriet
hoog in de touwen zelfs vol ijspegels.
BIJZONDER GEVAL,
Op de geboortedag van H. K. H.
Juliana werd op Urk ook geboren Ju
liana Anker, thans vrouw van P. Bak
ker. Tegelijk nu met de geboorte van
prinses Marijke kreeg de Urker Ju
liana een zoon. Dit verblijdend ba-
licht werd door den burgemeester ex-
Jra aan de bevolking medegedeeld.
Zooals voor meerdere belastingen
heeft de wetgever ook voor de ver-
mogensaanwasbelasting speciale rege
len gegeven ten aanzien van de rol,
die het huwelijk in deze belasting
speelt. Voor de 'meest voorkomende
gevallen is de regeling vrij simpel.
Voor bijzondere gevallen zijn de voor
schriften navenant ingewikkelder. De
bezittingen en schulden van de vrouw,
die bij het einde van het belasting
tijdvak gehuwd was (31 December
1945), zonder van -tafel en bed ge
scheiden te zijn, met een hier te lande
wonende man, worden voor de vast
stelling van het vermogen van den
man op beide peildata beschouwd als
bezittingen en schulden van den. man.
Dit is de eenvoudige regel voor de
meest voorkomende gevallen. Indien
nr dus geen scheiding is van tafel en
I>«d en indien de man hier te' lande
woont worden de bezittingen en de
schulden van de vrouw gevoegd bij
<fle van den man en het totaal als één
vermogen beschouwd. Zulks geschiedt
of> beide peildata dus zoowel op 10
Mei 1940 ais op 31 December 1945,
Het gezamenlijk vermogen wordt voor
de heffing van deze belasting be
schouwd als vermogen van den man.
De man zal dan ook aangeslagen wor
den en niet de vrouw al blijft de vrouw
hoofdelijk aansprakelijk voor de be
lasting door den man verschuldigd.
Het doet er niet toe in het boven
staande of er huwelijltsche voorwaar
den zijn ten aanzien vair de huwelijks
gemeenschap of niet. Ook indien er
huwelijksche voorwaarden zijn en ge
meenschap geheel of gedeeltelijk is
uitgesloten wordt op de beide peildata
liet vermogen van man en vrouw sa
mengevoegd.
z Man en vrouw één
Heeft het huwelijk dus van het be
gin tot het einde van het belasting
tijdvak onafgebroken bestaan dan is
de regeling zeer eenvoudig. Alle be
zittingen en schulden van de vrouw
worden zoowel op 1 Mei 1940 als op
31 December 1945 beschouwd als be
zittingen en schulden van den man
het al of niet bestaan van een ge
meenschap van goederen heeft dan
geen beteekenis. Veel huwelijken zijn
Tok tijdens het belastingtijdvak geslo
ten: die bestonden nog niet op 1 Mei .optreedt
1940. Hoe is het daarmede Zijn beide
personen voor den eersten keer ge
huwd dan is de kwestie ook eenvoudig.
Op 31 December 1945, aangenomen
dat het huwelijk nog bestond, wordt
het vermogen van man en vrouw" sa
mengevoegd. Zulk een samenvoeging
geschiedt ook naar den toestand op
1 Mei 1940 al was er toen nog geen
huwelijk.
Huwelijksvoorwaarden
voornaam er bij en zo is het ook met
.Pool van Oudesluis.
Het midden van het dorpje, is
het doel van onze reis en wanneer we
naar boven zijn gegaan worden we ont
vangen in een grote ruime en artistie
ke kamer, die heerlijk verwarmd, bui
tengewoon prettig aandoet. We zien,
dat één wand van de kamer geheel be
staat uit glas in lood deuren, waarach
ter een enorm aantal boeken. Zoals
bij de meeste artisten zien we héél an
dere boeken dan we bij een humorist
zcuden verwachten, 't Is allemaal nog
al zwaarwichtig zoals: In de Hof der
Wijsbegeerte; werken over Psycholo
gie, over Kunsten en Wetenschappen
en veel werken over schilderkunst.
,,Ja, zegt Daan, dat is altijd mijn hob
by geweest".
.Teken en schilder je zelf ook?"
vragen we.
,,Ik tracht het te doen',' zegt Daan,
maar ik heb er zo we'nig tijd voor.
Kijk dat portret heb ik naar de natuur
getekend".
„Wie is dat?"
„Dat is mijn vader, hij was mijn 'bes
te vriend. Ik heb hem getekend toen
hij nog werkte en wij vinden dat het,
wat gelijkenis betreft, alle foto's die
wij van vader hebben, overtreft. Maar
technisch is het niet in orde; ik heb
groot geïïiis. Maar vo'gend jaar ga ik
lessen volgen als ik niet meer
Het is nu welletjes.
Dus is het toch waar, dat je er mee
ophoudt?" vroegen we meteen, want
nu waren wc precies waar we wilden
zijn.
„Ja, zei Daan. mijn besluit Is nu
genomen. Ik heb 25 jaar door Noord-
Holland gezworven bij nacht en bjj
ontij en ik vind het nu welletjes".
Wat echter indien het huwelijk na
1 Mei 1940 ontbonden wérd (b.v.
overlijden van een der echtgenooten
of echtscheiding) Ook dat is vaak
voorgekomen tijdens het belastingtijid-
vak. In dit geval speelt het bestaan
van huwelijksche voorwaarden wel 'n
rol. Was er geen enkele gemeenschap
van goederen dan geldt voor elk der i
echtgenooten als beginvermogen het
vermogen dat ieder van hen had op
1 Mei 1940. Elk der echtgenooten, in
dien op 31 December 1945 niet her
trouwd, bepaalt zijn eindvermogen per
dien datum. Van samenvoeging is dan
geen sprake.
Was er ten tijde van de ontbinding
van het huwelijk wel eenigerlei huwe
lijksgemeenschap dan wordt de be
rekening omvangrijker. Er wordt dan
als het ware een peildatum tuschen
gevoegd. De dag van ontbinding der
huwelijksgemeenschap wordt be
schouwd als tweede peildatum. De
eerste peildatum is 1 Mei 1940. Daar-
tusschen in wordt de vermogensaan-
was berekend als voor een normaal
geval. De vermogens van man en
vrouw op beidé peildata worden dus
samengevoegd. De aldus gevonden
vermogensaanwas wordt op een be
paalde wijze aan leder der echtge
nooten toegerekend. Vanaf de dag der
ontbinding der huwelijksgemeenschap
tot 31 December 1945 is als het ware
een tweede belastingtijdvak Waarover
ook weer een aanwas berekend wordt.
Dra. J. P. VAN POPPEL.
ongeveer zuu man oexwaam
lersoneel uit Italiaansche ijzer en
taaigieterijen is uit een aantal van
1000 candidaten gekozen om binnen
kort ln Engeland te gaan werken.
Volgens een gesloten overeenkomst
kunnen voor bepaalden tfld ongeveer
2800Italiaansche arbeiders uit de
staalbedrijven in Engeland te werk
worden gesteld.
„En ga je dan iets anders doen, bv
weer in je vroegere vak terug?"
„Nee hoor, ik heb nu genoeg gewerkt
en ik verbeeld me dat ik de -rust heb
verdiend. Het is een zwaar leven al
lijkt het voor anderen zo mooi om
„even" op te treden. Men ziet meestal
alleen het uiterlijke: de muziek, het
licht, de décors, het applaus, de stem
ming. Maar het voorbereiden van een
meestal
weinig begrip van. Zoals je weet maak
ik alles zelf Alle décors en alle cos-
stumes worden door mij ontworpen en
gemaakt Alle attributen en zetstukken
eveneens".
Het zwaarste karwei.
„Maar het bedenken van een pro
gramma voor zeven mensen, een pro
gramma dat van 8uur tot half twaalf
onafgebroken moet boeien, dat is een
zwaar karwei en daar zit ook heel wat
verloren nachtrust in! Maar als dan
[alles weer gaat, dan ben je weer zo
echt tevreden en wanneer je weer zo
veel mooie verslagen in de kranten
krijgt, waaruit blijkt dat je werk ge
waardeerd wordt, dan ben je weer vol
komen beloond".
„Over de pers heb je nooit te klagen
gehad zeker?"
„Te klagen? De persmuskieten, zoals
iK ze plagend noem. zijn mijn beste
vrienden. Dat zie je niet veel bij be-
roepSartisten. De mensen van de krant
komen altijd zo echt kameraadschappe
lijk „achter" Ja zo noemen' wij het to
neel. De zaal is de zaal en het toneel
i? „achter".
„Je hebt zeker wel erg verschillende
tonelen gehad?"
„Ja ongeloofelijk. Dat is toch wel ro
mantisch. Of je nu in Het Hof van
Holland staat 'n Hilversum of het Zon
nehuis in Amsterdam of dat je in het
zaaltje van Pepping werkt, dat ts een
groot verschil. En soms is het al
lijkt dat gek in die zaaltjes nog veel
mooier werken, dan in de grote zalen
V/aar alles voor je klaar staat en ieder
voor je vliegt.
In West-Friesland ben ik geboren en
daardoor ben ik in hart cn nieren
boerenmens gebleven. Daarom mag ik
blqkbaar vanaf het toneel zulke pil
len aan mijn eigen mensen te slik
ken geven, die ze van stads-artisten
vast niet zouden accepteren! De
mensen voelen hier dat ik één van
henzelf ben.
Dat kwam zo aardig uit, toen ik de
eerste keer vanaf het toneel zei, dat dit
mijn laatste tourneé was. Na afloop
kwam er zo'n goeie ouderwetse man
naar me toe en zei. „je miene ut toch
niet, dat je uitskaie, Daan?"
,Nei, me vrouw zait: gaan daluk
efkes nei um toe en vrage ut". Toen ik
zei dat'het inderdaad mijn bedoeling
was, keek hij me verwijtend aan en
zei: „No Daan, das een ramp voor
K oord-Holland. Ik en m'n vrouw gane
nooit erreges nei toe, maar as Daar»
komt. den is de vrouw niet te houwe!"
Zulke dingen stemmen je zo prettig-
En daarom ben ik zo graag in West-
Friesland. Voor het laatst studeer ik
nu nog een Westfries stukje in dat
mijn vriendin mevrouw Visser Rosen-
daal voor Minni en mij heeft geschre-,
ven".
Het publiek tegen de oorlog.
,Wat waren eigenlijk je succesnum
mers?"
„Ja dat kar» ik zo gauw niet zeggen.
Mijn mooiste werk vond ik zelf het an"
ti-jporlogsnummer, omdat ik de mensen
daarmee iets te vertellen had. Ik begon
rr.et „Aansluiten!" wat ik als extra
nummer nu op dit laatste programma
heb staan. Maar „de onbekende sol
daat" was wel het glansnummer. Dat
maakte ik toen ik in Parijs was en dat
heeft twee jaar lang op het programma
gestaan! Ook „de Muur" en „Gas" en
Prikkeldraad" waren beste nummers
en ontketenden soms een oorverdo
vend applaus. Ja, dan merk je goed,
hoe het publiek tegen de oorlog is en
dat er nooit oorlog zou komen als het
van het volk afhing".
Daan kijkt peinzend voor zich uit.
Hoe is het mogelijk dat men zo veel
jaar voor een ideaal kan strijden en na
ae afgrijselijke oorlog, die pas achter de
rug is, toch nog weer licht in de toe
komst ziet!"
„Ja, de toekomst, daar moeten we
naa kijken", hervat Daan het gesprek
en blaast een grote rookwolk uit, „de
toekomst, dat is het. De jonge mensen,
daar moeten we het van hebben. Wil je
wel geloven, dat ik er trots op ben dat
ik zo veel jonge vriendinnen en vrien
den heb? Dat houdt je fit, want dan
hoor je steeds wat er onder de jeugd
leeft. En dan behoeven We niet te wan
hopen want al wordt er veel slechts
van de jeugd gezegd, de kern is goed.
De meisjes en jongens van West-Fries
land zijn pracht mensen. Voor mij zijn
ze enorm!
Maar om op mijn succesnummers te
rug te komen. De eerste creatie van
Kees naar de Schager Landbouwten-
toohstelling was een kraker!" Daar
mee deed het Westfries zijn intrede
op de planken. Ik was de eerste die
daarmee begon en heb het tot het
laatst toe gebracht.
Later zijn ook andere „Westfriese ar
tisten" gekomen die ook zeer verdien
stelijk werk hebben gedaan, maar de
„uitvinding" was van mij en Kees
heeft 25 jaar lang dienst gedaan. Ik heb
die ouwe ziel ook nog ëen plaats ge
gund in „de Laatste Ronde", zoals ik
mijn laatste programma heb genoemd.
Dan had ik Jaap naar de Alkmaarse
Kermis Kees bij de Jubileumfeesten,
Kees als Crisisambtenaar en later be
gon ik met gewone Westfriese liedjes:
De oude Ford, Pinkster, Pietje Peuter,
de Miggen, enz., en. En misschien her
inner je je ook nog dat nummer van
Mietzie of de race-fiets-manie. Toen
tertijd erg actueel. Een nummer wat
alle tijden heeft doorstaan in al zijn
eenvoud, was „Aether-banden" door de
Duitsers verboden en verleden jaar
weer. als Holland-Indië gebracht. Het
succes, wat mijn nicht mevrouw Mimi
Buick Pool daar mee heeft gehad is
met geen enkel liedje of voordracht ts
vergelijken. De vertolking van dit lied
je bracht Mimi op 't eerste plan der
toneelspeelsters. Eerst zong ze het met
Henk Borst later met Jan Heins en de
mensen konden er maar niet genoeg
van krijgen.
Een grote steun voor mij was mijn
componist Jan v, d. Brink uit Alkmaar.
Hij heeft 25 jaar mijn muziek verzorgd
en is nog even origineel en modern als
de jongsten onder zijn collega's. Een
buitengewoon begaafd en dus eenvoudig
mens, die tegenwoordig een zeer ge
zocht radio-componist 's"-
„Ben je voor de radio ook opgetreden
Daan?"
„Nee, tenminste niet noemenwaard".
„Ons werk moet Je zien!"
Heb je een afkeer van de radio?
„Hoe kom je er bij. 't Is zelfs niet
onmogelijk dat-4k volgend jaar aan een
radio-omroep verbonden wordt, maar
ik vind ons Westfries niet geschikt voor
de microfoon. Ons werk moet je zien.
Als ik naar Westfriese uitzendingen
luister, valt het me altijd op hoe zij
kwalitatief beneden het peil blijven
van hef toneel. Meestal ken ik de ar
tisten wel en dan kom ik tot de conclu
sie dat ik ze op het toneel veel beter
vind en ik ben bang dat ik aan dezelf
de fout zou lijden. Daarom kom ik niet
graag voor de. microfoon en bedank
voor de aanvragen. En nu weet 1®
langzamerhand zeker wel eens genoeg?"
„Ja, maar dit wilde Ik toch nog even
vragen: „heb je met al dat heen en
weer trekken veel avonturen beleefd?"
„Dat zou ik denken, maar als ik
daarmee begon te vertellen, dan zou lit
wel tien kranten vol kunnen schrij
ven".
,Zou dat geen idee zijn? Elke dag
een stukje en dan met plaatjes er bij?"
„Je wilt zeker toch geen water-demon
var» me maken?!" Maar goedig vervolgt
Daan weer: „Nou, ik zal er eeins over
denken hoor maar voorlopig heb ik
nog geen tijd. Je hebt me nu al lang
genoeg opgehouden
„Dat betekent dus, dat ik kan ophoe.
pelen? Ik ga, maar vertel me dan al
leen nog dit even: wat was je mooiste
en wat was je beroerdste moment in je
artistenloopbaan?"
Daan kijkt plotseling ernstig. M'n el
lendigste moment was oen mijn «oei®
l'eve vader was overleden en ik even
goed op moest treden.
Vroeger vond ik dat „lach dan Pal
jas" alijd belachelijk en overdreven,
maar sinds dien weet ik wat het bete
kent....
Maar mijn mooiste ogenblik, Ja hst
lijkt erg naif, maar dat was opZater
dag 25 Febrnari 1939 op bet toneel ts
Breezand toen meester De Wilde mg
toesprak en zei: „Daan Pool heeft de
kleinkunst van geheel Noord-Holland
door zj)n optreden omhoog gestuurd"
Toen wist ik dat ik Iets goeds had
verricht, want meester De Wilde Is
een scherp oriticus en als bjj leis
zegt, méént hjj het ook.
En nu nog een kop koffie en een si
gaar, aankleden en weer naar je krant,
Ik heb zelf ook nog veel te doen".
„Ja, maar...."
„Niks te maren, 't is afgelopen Morgen
treden we op in Andijk en overmorgen
in Grootschermer, dus moet ik alles nog
klaar maken".
„Maar je gezelschap...."
„Zal ik' later wel wat van vertellen.
Mimi is een pracht collega en actrice
Tobi de Vries eveneens, Jan Heins
zingt host en heeft veel succes evenals
monsieur Victoire met zijn goochelen.
Oeb Bootsma is een beste begeleider en
Jaap Tol, de achttienjarige Alkmaarder,
is mijn nieuwe aanwinst. Een begaafde
jengen, waar je nog wel meer van zult
horen.... We werken nu met z'n zeve
nen".
„Wie is die zevende dan?!"
„Nou suffert, ik zelf toch! Ik dos
toch óók nog mee?"
„Jij bent toch niet nummer zeven?
Jij bent toch „nummer Eén?"
Toen zei Daan geen woord meer,
maar ik had zo stiekumweg een heis
boel copy.
CLoot
Tr tot 1r«zkU*i vocrWwuècn 1
-LB.',- „-r
55
HEADLINES
In de volgende dagen bleven de
USA in het teeken staan van de drié
zeelui, die de dappersten werden ge
noemd die den zeeoorlog naar voren
gebracht had. Zij werden getoond op
vergaderingen en feestelijke bijeen
komsten en film, radio en pers hadden
bezit van hen genomen voor langer
dan gebruikelijk zelfs bij filmsterren
en gekroonde staatshoofden. En dat
alles onder de slogan: „Fight for your
Victory! So you live as free men for
the peace". De kranten geraakten in
een delirium van enthousiasme. Over
de geheele frontpagina begon de New
York Times de campagne: „3 Gaunt
Mea Finish S3 Days on raft!", John
Henry, chief correspondent, plaatste
het verhaal 9 Februari in de New York
Journal-American en het was de beste
stunt van de International News Ser
vice sedert langen tijd. De een maakte
de koppen en blikvangers nog mooier
dan de ander, en dagen achtereen
las Amerika het verhaal van de 83
dagen. Kees van der Slot zag overal
zijn naam, al dan niet verbasterd tot
Cees, Kase, Case en Chees. En er bjj:
„Three men fought for their Lives".
„Three gallant Men: Fighting Farism."
Nico, de Vlaardinger, werd zeer
populair bevonden en zijn naam, ge
schreven en uitgesproken als „Nichle"
was op aller lippen. Hij werd aanbe
den en als voorbeeld op de scholen
gesteld hoe een dapper man voor de
bevrijding van zijn vaderland behoort
te offeren. Nico begreep er jzelf wei
nig van, doch zooveel te meer van het
zoete der aarde, dat hem gebracht
werd. De onderscheidingen en bevor
deringen waren, niet van de lucht en
zelfs de bemanning van het schip dat
hen ontdekt had en opgepikt, werd
niet vergeten. Zoo kreeg de matroos,
die als uitkijlk het vlot het eerste ge
signaleerd had een mooie promotie,
terwijl Buckley eveneens in rang ver
hoogd werd. De olieman van de „Zaan
dam", vernam nu nadere bijzonderhe
den over de andere drenkelingen van
het schip. Het bleek dat van de 299
koppen die de „Zaandam" als opva
renden geteld had, 102 mannen gered
waren, waaronder 67 schepelingen. In
totaal werden 135 slachtoffers be
treurd.
Nico vertrok op een goeden dag
met onbekende bestemming. Waar
schijnlijk monsterde die weer op een
der schepen der vrije volkeren. Een
paar jaar later kwam hij onver
wachts Vlaardlngen binnenvallen,
zette daar de boel op stelten en ver
dween weer even snel als hfl gekomen
was. Izzyverafgood door het
Amerikaansche publiek, ging, in ge-
- zeischap van een manager, eenlgen tiW
op reis jjen einde op last yan de Over
heid aan de arbeiders in de oorlogs
industrie te vertellen wat er van een
vent verwacht wordt als zijn land in
oorlog ls en "wat hij, Izzy, opgevreten
had daar op dat vlot in den South
Pacific. De tienduizenden hingen aan
zrjn lippen en keken hem de woorden
uit zijn mond. Prachtig kon die Izzy
vertellen, en het verhaal werd steeds
Indrukwekkender en sensationeeler.
Het werd bijna een epos, deze „Survi
val of Seaman Izzy". Toch was Izzy
een sportieve kerel, want liggend ln
The Naval Medical Center te Belhesda,
Maryland, waar br| volledig moest
herstellen, verklaarde hij in een inter
view: „I was the last aboard the raft
The Dutch fellows helped me quite a
lot. They tought me much about fis
hing, they apparently having been
fishermen back in Holland. When I
left Brezil we said we hoped we would
meet again sometimes in New York.
And I never, never forget the helpe
of these fine fellows."
Er kwam een dag dat Kees van der
Slot voor een dokter stond. De dokter
van zijn maatschappij. En die dokter
bekeek hem, sloeg hem op zijn rug
(nèt als burgemeester La Guardla dus)
ea aeti „Kerel, je in pytaa con
ditie, ga zoo gauw mogelijk varen*
Maar dat behoefde die dokter niet te
zeggen, want er lag al weer een boot
klaar. Gevaren moest er worden voor
de Vrijheid der volkeren, al was het
met brandende zeilen dwars door den
hel. En Kees van der Slot mocht dan
al een tik hebben gehad en nog wat
somber zijn, en Kees van der Slot
mocht dan den dood gezien hebben aan
het water en de schepen, gevaren
moest er worden, want het was oor
log. En er was een schip. Dat was de
„iSommelsdtjk", met beetemming: de
Philippijnen. Het voer weg en Kees
van der Slot was olieman. Hij keek
naar de zee, toen het schip uitvoer «n
hij rilde onder zijn frokje. Hij had
niets met die zee op en hij dacht: had
den ze me maar een walbaantje ge
geven. Maar het was oorlog en wat
koop je voor sentlmenteele gedachten
in tijd van oorlog. „Krieg 1st Krieg!"
zegt de Mof, en zoo is het!
Maar die olieman vond het maar
een bar griezelig geval, maar daarvoor
was het dan ook maar een armzalige,
onbekende olieman. En burgemeester
La Guardla was er toevallig niet om
hem n-g eens op z{|n rug te alaMt
vandaag.
m*
VOORD
TELEi
RE
Dl
T#dens het
gehouden e
Katholieke W
dr H M Hirsi
over: „Het ei
land".
Spreker beg
te wijzen, dai
van het Duii
ders staat, dai
den. Dr Hirsi
in op de oors
dige chaos, v
heerst, te w#1
Wat DuL
Vervolgens be
de economische
voor Nederland
Duitsland een
ciers van indusl
van Nederland,
de -onderdelen
voor onze natio
De grote waa
terland voor Ne
agrarische sector
den hun overset
Van niet te or
het transi-toverk
nente belang v
door er op te w.
derde van het
terdam zuiver 1
Zeer belang?#)
derlandse lcapita
land. De nomin
derlandse belegg
droegen vóór d
llard gulden.
Thans' aldi
is door deze
einde gekomen
keer tussen Du
met nadruk w<
al krijgen wU
Hike medewcr!
geallieerden, dai
meer z#n van t
Reisverkeer in 2
meende sprekei
z#n, die ni*t
worden Duitsla
en wij beschik!
monding van d
houdingen tussei
evenwel geheel
den opgebouwd
Indien de gevra
ons land worden
een aantal koler
derlandse econom
Tijdens de beh
tegen <ien overle
Koster te Arnemi
burs Tribunaal t
P Loeff, het een
wanbeheer wordt
mogen van hen,
zitten en er niets
ten. De boerderij v
goede winsten op
Na de bevrijding
werd door het B»
een beheerder aa:
Mei 1945 het berijj
van i 13.000,—. Eer,
1 11.000,werd v<
Een voorraad radi;
f7,—.
W oni
De architect A.
etnifjai lijd in een
campagne legen de
er o.a. op gtóiaen -
it daarop de aam
zooveel voortref felt, i
genomen aijn doot
die evengoed in hou
zouden kunnen tv or
huizen slechts van
cn zij staan alle 2
Zondagen en alle
keukens tooiden ni
Een mijner am/bt
tnij naar aanlcidin
"tgd: „Welk een c
Wat een keel zou di
die keukens soms
tijdens ons werk eer,
■dis die architect
Woningnoodlaat hit
Daar is hiaichi i
materiaal t Laat h
ttij vorderen toch 01
mi] ook een heel cir
mi] onze huizen ge
Ik zit en ik blijer.
denkt zekeidc diei
publiek. Nee, het j
éens/en, en de dien
Wat gaat ons trov
aan 1 Als er geen k>
zinnenwaarom vo<
zinnen Gexinmom
men bewijst er mei
Bn dienst, dat is to
Kreeft, hebt een kr
«t» standpunt biUi
in Den Haag verst,
de leas-, langzaam
itjeniet. Houten
Ovcndim, deshun
rokend dal de ach
gebied binnen tien
»pn. Tun jaar zijn
"en jaar op de et-u
DU is een fragm
mijn geschrokken vr
hp geschrokken is. i
et laten schrikken al
tdjn dop pelten