A1
s het eenmaal
weer lente
en zomer is
DE VERENIGDE STATEN VAN EUROPA
Vijf maanden hoogspanning
Rijwielpad
van Den Helder tot
Hoek van Holland
pa^en t
K.L.M.-Dakota komt de Denen te hulp
Een bont gezelschap bij den
Hollandsen gezant
Wij luisteren morgen
naar
Mantel voor Winter en Voorjaar
Past op uw
distributie-bescheiden
De laatste tollen ln ons land
De listige slager
„Het was echt een leeuw"
Uit de hel van de oorlog naar de hemel van de vrede
door Paul Boncourt
Feuilleton
N.
(Van onzen Haagsen redacteur)
Ja beusoh, eenmaal zal het weer
lente en zomer zijn in hef land en
zwermen de peddelaars al zijn het
er nog lang niet de 3,800,000 van
voor de oorlog langs wegen en
velden.Dan is het alom uitkijken
naar de rijwielpaden, die heerlijke
weggetjes, welke vaak door de prach
tigste plekjes in bos en hei worden
aangelegd. Velen maken er gedach
teloos gebruik van, niet beseffend,
dat er een organisatie was, die een
eigen weg mogelijk maakte, of liever
dat er een aantal verenigingen zijn,
die dit schone doel nasteven. Er
zUn wel twaalf rijwielpad verenigin
gen, met In totaal 1000 km eisen rij
wielpad. Bovendien werd 3000 km
rijwielpad aangelegd langs de Rijks
wegen en ruim 2000 km langs de
provinciale wegen.
Het begonnen in1890, toen
men nog hoog en droog sprak van „vé-
locipède" en de hoge fiets nog streed
tegen ó'e „safety". Toen werd een der
wandelpaden van de Maliebaan te TJ-
trecht aangewezen a|s fietspad. Het
was in die dagen, dat bv Elburg het
fietsen verbood, als zijnde „te gevaar
lijk"
Intussen was de A N W B versche
nen in 1883 welke uitgroeide tot
de Koninklijke Nederlandse Toeris
tenbond van nu, die echter de oude
naam ook nog behield, doch zich thans
zeker niet alleen wiclrijdersbond voelt!
In 1907 schafte de A N W B zich een
motorwals aan voor de aanleg van
rijwielpaden en sindsdien heeft de van
100 leden tot ruim 200,000 leden ge
groeide organisatie zich steeds met
hart en ziel gewiid aan de totstandko
ming van rijwielpaden, stimuleerde
daartoe, zodat in 1906 baron Taets van
Amerongen het eerste particuliere rij
wielpad liet aanleggen bij Maarn en te
Meppel werd opgericht de vereniging
„Het Rijwielpad" met het doel rijwiel
paden aan te leggen en te onderhou
den. En zo vond dit voorbeeld al-maar
navolging.
Als men ln Den Haag in de Park
straat aanloopt bij het kantoor van de
A N W B en eens bij den heer C Kuys
ten van de Wegendienst. dan zal hij u
gaarne vertellen over de rijwielpaden
en hef rijwieltoerlsme. Dan zal hij u
om te beginnen meedelen, dat de A N
W B van mening is, dat er gestreefd
moet worden naar een net van Rijks-
rijwielpaden aansluitend op de pro
vinciale netten en op de streeknetten
der rijwielpadverenigingen, dus volgens
hetzelfde systeem, waarop het wegen-
,iet in Nederland is gegrond. In deze
zin heeft de A N W B reeds stappen
bij de overheid ondernomen.
Reeds tal van jaren koestert de
ANWB een plan voor «en rijwiel
pad door de duinen van de gehele
Hollandse kust, van Den Helder tot
Hoek van Holland! Belangrijke stuk.
ken kwamen reeds t°' stand en wat
ontbreekt hoopt de bond spoedig aan
gevuld te kunnen krijgen. Ook is h(j
bezig aan de verwezenlijking van een
pad van Amsterdam door de polders
naar de kust.
In overleg met de Rijkswaterstaat
is voor Noord-Brabant ontworpen een
rijwielpadenplan en ook in Limburg is
men bezig met een ontwerp voor een
rijwielpadennet. Voorts is er een plan
om de Achterhoek nog meer toegan
kelijk te maken voor wielrijders. Er
is reeds overleg gaande tussen diverse
gemeenten. Ook zal de heer Kuysten
ver lellen van de schade, welke de oor
log aan tal van mooie rijwielpaden
heeft aangebracht, vooral op de Vehv
we en ln Twente. Reeds wordt hard
aan herstel gewerkt!
De „paddestoelen" moezten het
zwaar ontgelden.
De bekende wegwijzerpaddestoelen
hebben het hard te verduren gehad,
want van de 2023 werden er 480 ver
nield en van de 700 houten paaltjes
met metalen wegwijzerplaatjes is er
niet één blijven staan! In de
loop dezer maand hoopt men in elk
geval alle paddestoelen weer herplaatst
te hebben.
Zo kunnen de berijders van het „ros
der democratie", gelijk de fiets wel
eens spottend genoemd werd, weer ln
•toenemende mate de verrassing van
het eigen pad verwachten en degenen,
die daarvoor zorgen, hebben maar één
wens en wel deze, dat de gebruikers
der rijwielpaden eens nog wat daad
werkelijke belangstelling voor de ver
enigingen, welke het zo mooie doel na
streefden, zullen tonen!
AALBORG. 20-2-'47. ben kunnen slapen. Hoewel Kopenhagen
Amice,
Het Is diep m de nacht en bar koud.
Een alles verstijvende Oostenwind
jaagt fijne stuifsneeuw om het primi
tieve houten stationsgebouw van
het vliegveld Aalborg. Binnen
probeert een tot de zolder reikende
betegelde kachel het dageljjk te hou
den, doch geen van ons durft zijn Ie
ren jas of duffel uit te trekken of zijn
pas gekochte berenmuts af te zetten.
We zijn met een vracht-Dakota de
Denen te hulp gevlogen, want die zit
ten op de meeste eilanden volkomen
(Kastrup) een uitnemend vliegveld is,
kunnen we natuurlijk op de andere vel
den geen risico nemen.
Het nut van het radiobaken.
Kastrup bezit naast een uitmuntende
r.atriumverlichting 'n drietal hulpmid
delen voor et landen bij slecht, weer.
Duizenden vliegtuigen zijn door het
SBA landingsbaken na een vlucht bo
ven vijandelijk gebied veilig binnenge
komen. Ook Schiphol heeft dit radio
baken in gebruik naast een viertal an
dere systemen.
Door middel van radiotekens, die in
geïsoleerd en slechts het vliegtuig kan verschillende richtingen worden uitge-
uitkomst brengen. 50nden- wordt den vhe*er> dle met z«n
Franz von Papen, de Nazi-diplomaat,
werd door een Duits de-Nazificerings-
hof te Neurenberg tot 8 jaar in een
Duits werkkamp veroordeeld. Deze
radiografisch overgebrachte foto toont
von Papen luisterend naar de uitspraak
van het vonnis. Ass Press P.
HILVERSUM i (301 m> geelt nieuws om
zang a?sen ,"Ur NCRV: 7,30 Koor
zang 8.15 Gewijde muziek 8,30 Mor
gendienst u° flanosPel HU» Mor
gendienst li Jongenskoren 1115
Cello-recital 11,45 Familieberichten uit
Indonesië - 12 Mandollnata - 13,15 Me tro-
Pavana-orkest - 14 Gr pi i4 20 van
oude en nieuwe schrijvers 15 u Dom.
stad strijkkwartet - lo Declamatie - n 30
Marinierskapel - 18,30 Progr Ned strijd
krachten - 19,45 Verbond Prot Chr Werk
gevers 20,40 De slag op de Java ze-> -
21 Padlo Phllharm orkest - 23 Yehudi
M- uhin 23,15 Non stop-programma
HILVERSUM II (415 m) geeft nieuw® om
7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur VARA: 8,18 0peia-
Programma 8,50 Voor de hulsvrouw
8,50 Jean Bedettl - VPRO: 10 Morgenwij
ding - VARA; 10,20 De Regenboog
11,IS Voor de vrouw 11,30 „Attentia"
met Eddy Walls AVRO: 12,30 Sport
agenda 12,35 The Skymasters - 13,15
,,'"re Palla - H Kookkunst 14,20 Aeo-
1R in S-r? 15,20 Herh hoorspel VARA:
Jone w", e" 15 17 egel Johan
The Ramblers I!1""1 babbel,'e lf,2°
En hieraan helpt de KLM mee. Het is
langzamerhand traditie, dat wij ln kou
de winters de DDL (Deense Luchtvaart
Mij.) helpen. Ik meen dat het In '29 was,
toen onze Geys reeds hulp ver
leende en zelfs met de oude trouwe
Fokker F 7a naast een ingevroren schip
op het üs landde om daar voedsel te
brengen en een zieke aan boord te ne
men.
De tijden zijn veranderd, de Fokker
is vervangen door de Dakota, die op
deze vluchten van Kopenhagen naar
Aalborg. Aarhuus, Odense en Bornholm
drie- tot vierduizend kilo vracht mee
neemt.
„Isflyvnlng" is een zeer dankbaar
werk, vooral als je op een zeer lande
lijk tereintje als Beldringe post, medi
camenten en levensmiddelen brengt
en wij een vliegende kraai, je kent
het spree oord van de boeren een
heerlijk stuk gerookt spek krijgen, dat
thuis met gejuich begroet zal worden.
Het Oranjefeest te Kopenhagen,
Hoe heb jij het Oranjefeest gevierd
in Alkmaar? Wij. mijn vrouw plus
mijn bemanning, hebben het betrek
kelijk rustig gedaan. Wij zijn ter re
ceptie geweest bij onzen gezant te
Kopenhagen, waar het wonderlijkste
Hollandse gezelschap bij elkaar was,
studenten, stokers, kooplieden, volks
hogeschool-cursisten (w.o. een meiske
uit Alkmaer), stuurlieden, bollenhan-
delarcn en KLM-personeel. Er werd
Haags en Haarlemerdijks gesproken,
maar wij waren toch verenigid door
de Oranjeband. Later buiten, greep
de Kopenhaagse politie -.1 de wacht
voor het Koninklijk Paleis in, toen de
feestende Hollar ders tè luidruchtig
Oranjeliedjes zongen. De Deense Her-
andad heeft het niet begrepen,
maar dat was onze schuld niet.
Ik heb even onderbroken en vervolg
dit episte nu achterin de warme cock-
P t van de PH-TBH, terwijl wij met
een tot de nok gevulde cabine met P°st
en vracht over het dichtgevroren Katte
gat vliegen. Ongeveer vijftien mijl ten
Z. van ons ligt tussen twee ijsbrekers
een middelgroot Zweeds koopvaardij
schip onwrikbaar in het ijs.
We vliegen dag en nacht. Overdag
naar de kleine veldjes en 'nachts naar
min of meer primitief verlichte gro
tere velden, die de mof hier tijdens de
bezetting aanlegde om Noorwegen van
hieruit met jagers te beschermen en te
proberen Kiel bomvrij te houden. Het
geen, zoals je weet. beslist mislukt ls
Het weer heeft, ons een paar nachten
parten gespeeld, zodat we heerlijk heb-
j telefoon op luistert, 'n bepaalde rich
ting aangegeven waarin hij het vliegveld
naderende zich tot op een veilige hoog
te kan laten zakken.
Hoort de vlieger nu punten in zijn
telefoon, -an weet hij dat hij te veel
links en hoort hij strepen dan weet hij
dat hij te veel rechts van de aanvlieg-
richting zit. Hoort hij daarentegen één
onafgebroken toon dan vliegt hij op de
goede lijp naar 't betreffende vliegveld
Op ongeveer vijf kilometer afstand
wordt door de onafgebroken toor een
geluid gehoord dat op het blaffen van
n pekingneesje lijkt. Dit zegt den vlie
ger dat hij nu op vijftig meter kan
zakken.
Al dalende en doorvliegenden hoort nu
de vlieger ongeveer 100 meter van
het veld een fluittoon en nu trekt hij
zijn motoren dicht en land op de baan
die v r hem ligt.
Een volgende keer hoop ik je in het
kort iets van de andere veiligheidsmid
delen te vertellen, middelen die de
luchtvaart steeds dichter bij de vol
maakte veiligheid brengen.
Ik eindig, we gaan landen en een paar
uur slapen, want vanmiddag moeten we
weer aan de slag. Er liggen nog tien
duizenden kilo's post en vracht, klaar
voor transport. TON.
herinneringen
aan Belgisch carnaval
Onio Zuiderburen gaan ear
voor door, zeer goed te kunnen
feest vieren. Op het Carnavals
feest komen de Belgen dan ook
heelemaal los. Ski dat het daar-
m zeer jolig toegaat, blijkt wel
uit onderstaande regels, die
weergeven hoe hartelijk minister
Spaak werd ontvangen door de
feestvierders te Blnche:
Op de Grand-place werden de
heeren Spaak, minister van Bui-
tenlandsche Zaken, en Buissertt,
minister van Binnenlandsche
Zaken, ln een op dat oogenblik
nog smettelooze zwart satijnen
domino gehuld en vervolgens
enthousiast begroet met een re
gen van zeer rotte sinaasappe
len, waarvan de Inwoners van
Blnche er de laatste dagen naar
stig een kleine 26.000 bijeen
hadden gebracht Tenslotte
moest de voorzitter van de Ver-
eenigde Naties laten zien, dat
hij zfln studentenjaren nog
niet was vergeten en eenige ele
gante danspassen demonstreren.
Het blijkt noodzakelijk te zijn er nog
maals op te wijzen, dat bij het beheer
van distributiebescheiden de uiterste zorg
in acht moet worden genomen Het aantal
vermissingsgevallen blijft nog groott ter
wijl aan de andere kant vergoeding'veel
al niet mogelijk is Zo worden toeslag-
kaarten, tabakskaarten, gemengde kaar
ten, versnaperingskaarten en textielkaar-
ten in geval van vermissing niet vergoed,
tenzij vaststaat, dat deze vermissing te
wijten is aan bewezen overmacht Onder
„bewezen overmacht" worden gerekend
gevallen van totale verwoesting of dief-
i stal (met inbraak)
Men dient voorts te weten, dat elke ver-
j missing van distributiebescheiden, ook al
zou, gezien bovenvermelde bepaling, geen
I vergoeding mogelijk zijn, bij de plaatse-
j lijke distributiedienst moet worden aan
gegeven (zulks in verband met eventuele
latere verstrekkingen) Met nadruk wordt
er op gewei i, dat alle aanvragen om
vergoeding van verloren gegane distri
butiebescheiden (waaronder ook de 2e
distributiestamkaart) uitsluitend bij de
plaatselijke C Istributiedienst moeten wor
den ingediend
Deze instantie bezit nauwkeurige in
structies omtrent de verdere behandeling
van deze aanvragen
Deze mantel, die uit zachtkleu-
rige of zwart wollen stof is ver
vaardigd, is zeer practisch door
dat als winter- èn als
voorjaarsmantel gedragen kan
worden, al naar gelang men het
bijpassend bontstel van kraa*,.
mof en hoed er bij draagt, of
niet. Inderdaad zeer practisch
maar de meesten van ons zulle^
mét het nieuwe voorjaar wel
een nieuwe mantel prefereren.
WORDT BYRNES AMBASSADEUR
TE LONDEN?
President Truman's pers-secretaris,
Charles Ross. heeft de berichten, dat
James Byrnes, voormalig minister van
Buitenlandse Zaken der V. S. tot am
bassadeur in Groot-Brittannië zou wor
den benoemd, ontkend noch tegenge
sproken.
x
Op een „dres om de spoedige ophef
fing te bevorderen van de nog aanwe
zig? tollen in ons land, ontving de
KNAC thans van den minister van
Openbare Werken en W deropbouw be
richt. dat de Tollencommissie ter zake
diligent is. Naar de mening van de
KNAC zijn de nog aanwezige wegtollen
verkeersbezwaarlijke obstakels, welke
anachronistisch aandoen en redelijke
verkeersvoorziening belemmeren. Bo
vendien leggen zij een eenzijdige druk
op bepaalde streken en op het motor-
wegverkeer, sedert dit aan wegen- en
motorrijtuigenbelasting werd onderwor
pen, te meer. omdat dit verkeersmiddel
SO i 95% in de opbrengst der tolheffin
gen bijdraagt. Sedert 31 tear is het aan-
'?.I tollen tot een tiende teruggebracht.
Thans bestaan nog 29 tollen met in to-
aa] 34 tolbomen. Een deel ervan is on
belangrijk voor het verkeer: op een
viertal plaatsen wordf wegens vernie
ling van de bruggen geen tol meer ge
heven.
Thans heeft de KNAC een aantal be
sturen v. gemeenten, waar nog min of
meer belangrijke tolheffingen plaats
hebben (hetzij krachtens gemeentebe
lastingverordening, hetzij krachtens oc
trooi of concessie) verzocht daadwerke
lijk hulp te verlenen bij een spoedig
verdwijnen van deze laatste tollen.
In Broek én Waterland slachtte e«R
slager 16 varkens clandestien. Hij ging
daarbij listig te werk. Op het Gemeen
tehuis deed hij aangifte van een huis
slachting, zg. in opdracht van een be
paald persoon, wiens naam evenwel
gefingeerd was. Door de Keuringsdienst
werd het desbetreffende varken na deze
officiële aangifte als een geoorloofde
huisslachting aangemerkt en van een
goedkeuringsstempel voorzien. Het clan
destien geslachte varken kon de slager
nu in zijn eigen winkel verkopen, aan
gezien 't vlees een stempel droeg. Dit
spelletje kon de slager steeds herhalen,
totdat de CCD er achter kwam, dat de
ze slachtingen plaats hadden zonder de
vereiste slachtvergunningen. Het vlees
van vier op deze wijze clandestien ge
slachte varkens kon nog in beslag wor
den genomen.
Dinsdag schrok een man, die
in het late middaguur hout
sprokkelde in de Griendlanden
rondom Den Bosch, zo hevig van
een donkee schaduw die hij te
gen het rode licht van de ver
dwijnende zon voor een leeuw
aanzag, dat hij het °P eau hollen
zetten en in enen door .liep naar
de stad, waar hij het politiebu
reau binnentolde. Het duurde
even voor men uit zijn verhaal
wijs kon. Toen werd „Briantelli"
opgebeld en Burger's dierenpark
in Tilburg. „Of men soms een
leeuw miste", maar de koningen
der woestijn sliepen de slaap der
rechtvaardigen in hun betraliede
plankenbedden. Toch hield de
man vol en dus deed de politie
wat haar plicht was. Zij ging op
onderzoek en waarschuwde alle
posten in de omgeving. „Weest
op Uw höede er is een leeuw
gezien". Er werden sporen gevon
den in het diep ingesneeuwde
Griendland van een onbekend
dier maar de leeuw werd niet
„ntdekt. Intussen komt uit Vlij—a-
men. een der naburige dorpen,
het bericht, dat een visotter
van formidabel gewicht is ge
vangen. De politie is nu in het
onzekere of de man deze vis
otter heeft gezien of een grote
wilde hond. De man houdt in
tussen vol. „Het was echt een
leeuw".
De UNO, onder meer, verlamd als
het ware door het veto-recht, be
antwoordt niet aan de verwach
tingen van de volkeren; en deze
schijnen enigszins sceptisch de
moeilijkheden waaruit de Veilig
heldsraad zich tracht te werken te
volgen Langzamerhand dringt het
simpele hoewel tegenwoordig her
senschimmige denkbeeld, dat voor
hen vol toekomstbeloften fs, tot ben
door, dat, als de wereld niet wil
vergaan, de staten vast en zeker
een flink deel van hun nationale
sonvereinltelt zullen moeten af
staan voor de internationale veilig
heid.
Het 1» gebleken, gezien de beroering,
die het boek van Emery Reeves „De
Anatomie van de Vrede", over Ameri
ka bracht, dat men eindelijk bezig is
dat te ontdekken, wat moedige gees-
en (die vaak de wijste blijken te
zijn) in Europa en vooral in Frank
rijk reeds lang propageerden.
Maar wij zijn nog heel ver van het
doel af. Het lijkt er meer op, of de
voorbereidende onderhandelingen voor
de vrede ons weer terugbrengen tot
die van Versailles en het te schuchter
nagestreefde doel van de Volkenbond
Het lijkt ons dan ook de juiste me
thode om, alvorens men de continen-
ten door hechtere banden tracht te
versterken als de UNO na de Vol- Een mooie droom.... Maar zou hij
kenbond probeerde te doen, allereerst werkelijkheid kunnen worden? Heeft
poogt om de staten van hetzelfde de verschrikkelijke beproeving, die
continent te verenigen en in de eer- Europa heeft geleden en waaraan
ste plaats die van het zo ontwrichte zij nog steeds lijdt, want de gevolgen
Europa; want, mocht dit niet geluk- van de oorlog zijn er flink mee bezig
ken, dan zullen weldra èn Amerika om de gehele invloed van het vaste-
èn Rusland, dat wel tot Europa be- land te doen verdwijnen, ergens toe
hoort maar eveneens tof Azië, het gediend? Zijn wij nu inderdaad rijp
glansrijk onder de voet lopen. voor de oproep van den ouden ener-
De Verenigde Staten van Europa? gieken Britsen staatsman?
WIJ zijn in staat hierbij eer
artikel te publiceren van
Paul Boucourt, oud minister-pre
sident van Frankrijk, over hei
denkbeeld, de staten van Euroöa
ta verenigen in een statenbom
Deze gedachte ls weliswaar niet
gloednieuw, maar wel opnieuw
actueel. In Engeland heeft oud-
premier Winston Churchill zich
neermalen ten gunste van zulfc
een bond uitgelaten. Minder be
kend is, dat de Franse oud pre
mier Jean Paul Boncour, even
eens een warm voorstander is van
gedeeltelijke opheffing der souve-
reinltelt ten behoeve van een
hogere macht in Europa.
Het ware te wensen!
Maar waarom moet er bij de
angst, die de leiders hebben om een
nationale, belachelijke souvereinl-
teit te bewaren, die toch al reeds
door de economische en militaire
overmacht van de beide kolossen in
het Oosten en Westen in het hart
is geraakt, nog de angst om Rus
land te kwetsen, komen?
Behalve dat het toch haar zaak is,
of zij voor het enorme deel dat Euro
pees is tot deze Europese statenbond
zal willen toetreden, vraagt men zich
af, waarom zij er iets vreemds in zou
zien. dat de verspreide staten van
West-Europa zich hechter willen ver
enigen dan vroeger het geval was en
daartoe hun ecnomische en militaire
machten samenvoegen. Zelfs zou het
bij elkaar voegen van dëzp krachten
toch nooit de respectieve ni&chten van
de Verenigde Staten en Rusland over
vleugelen, die dus niets te vrezen
hebben. Maar wel zou het ten profijte
van allen een zeker evenwicht
brengen in de toestand, waardoor, in
geval van conflict, dat altijd mogelijk
is, de verdediging doeltreffender zou
kunnen geschieden en ook om te
voorkomen, dat dat deel van Europa
weer gevechtsterrein zou worden en
kortor de vijandelijkheden-scène
uaar de Stille Zuidzee te verplaatsen.
Ik begrijp becl goed, dat deze hy
pothesen de gemoederen in berfce-
ring zullen brengen. Maar zo fan
tastisch zijn ze toch niet, dat ze niet
eens overwogen kunnen worden?
Het zou mij sterk verwonderen, als
Churchill er niet aan gedacht heeft,
toen h(j dat denkbeeld lanceerde,
dat, helaas, nog zo ver van de ver
werkelijking af ls, maar dat toch
bij de volkeren, die aan de huidige
en toekomstige avonturen blootge-
gesteld zijn, weernlank zal vinden.
19 30 rin. 18,15 De PTT VPRO:
StfZS* Prbt. VARA: 21 Agra-
rlseh congres
21,30 Men vraagt......
Bultem weekoverzicht - 22,40 Avond-
concert Symph Vrijdagavond-
door Tj. Adema
3
„Pardon", zei Hans, „dan heeft u
'waarschijnlijk met een inferieur merk
kennis gemaakt. De producten van de
Elite-fabriek.
Het renteniertje had zich omgedraaid
en spitte een diepen wortel naar boven
cn omda Hans van Linschoten eer
tijds enige zoon en erfgenaam van het
bekende kassierskantoor Van Linscho
ten en Bosman er niet bet minste
voor gevoelde de zuigkracht van de Im
peria! No. 5 b aan het naar hem toe
gerichte achterdeel van een rente
niertje op klompen te expliceren, nam
bij uit gewoonte beleefd zijn hoed
al en sleurde zijn monsters naar de
voordeur van een met klimop begroeide
villa, waar een kittig dienstmeisje
muts en katoen dragend hem een be
wonderende glimlach schonk, welke
zienderogen bevroor coen hij alleen nog
maar eei. stopcontact en een eindje
snoer te voorschijn had gepeuterd.
„We hebben een Hoover" zei ze„ „die
klopt die veegt en die zuigt".
„Pardon", zei Hans, „maar deze ma
chine...."
„Mevrouw koopt nooit aan de deur",
legde het meisje uit. terwijl er op
nieuw een vonkje van belangstelling ln
haar ogen ontgloeide toen ze raar zijn
gebruind, knap gezicht keek.
„Kom je hier uit de stad?" vroeg ze,
en doe je niks anders dan die dingen
verkopen?"
„Neen", zei Hans. „ik kom uit de
Congo en ik ben op weg naar Spitsber
gen met een nieuw model ijskast voor
de Eskimo's, maar ik ben verdwaald en
ik zie nu toevallig, dat ik ook nog een
verkeerde koffer heb meegenomen".
„Je bent een rare", zei het meisje
glimlachend, terwijl ze hem een blik
vol vage beloften joezond.
Hij zuchtte toen hij de knippen van
zijn koffer weer dichtklapte. Met jonge
vrouwen kon hij urenlang praten, maar
van de wind kon hij nu eenmaal niet
leven en de procuratiehouder van de
Elite- fabriek interesseerde zich alleen
maar voor het aantal verkochte exem
plaren.
Hij versjouwde zijn monstercollectie
naar een nabij gelegen woning, waar hij
een oude juffrouw driemaal in het oor
schreeuwde, dat hij een bijzonder voor
delige aanbieding in stofzuigers had,
waarop ze hem antwoordde, „dat ze 11e
ver bij d'r eigen kruidenier bleef" en
hij probeerde het nog aan talloze an
dere hulzen, met het resultaat, dat hij
iu de namiddag tweemaal een demon
stratie mocht geven met de toezegging,
„dat mevrouw d'r wel eens met me
neer over zou spreken", wat naar
hij uit ondervinding wist betekende,
dat hij er ooit meer iets over zou ho
ren. Het begon te regenen en het wa
ter van de straat drong door zijn stuk
gelopen zolen. Hij voelde zich koud,
hongerig en moedeloos in zijn te nauwe
regenjas, die aan de kraag niet sloot
en waarvan het water in straaltjes op
zijn rafelige broekspijpen vloeide.
Als een stuk wrakhout op de golven
van het noodlot werd hij in de richting
ven het station gedreven en toen hij in
de trein de „Kangoeroe" in het bags ge
net gehesen had, liet hij zich met een
zucht van verlichting in een hoekje
van het compartiment vallen en sloot
de moede ogen.
De trein wiegde hem weldra in slaap
en hij droomde dat hij een spiegeltje
mocht verkopen waarin alle vrouwen
die or in keken, tot de ontdekking kwa
men, dat ze jong en mooi waren. Hij
had er een koffer vol van, maar hij be
hoefde niet eens aan de huizen a .n te
bellen, omdat de vrouwen, zodra ze
hem zagen, op hem afstormden en als
furies elkaar om een monster van zijn
collectie vochten.
„Dames, dames!!!" schreeuwde hij,
,u krijgt allemaal een beurt!"
Hij 3loeg uit zelfverdediging om zich
heen. schrok wakker van zijn eigen
stem en ontdekte, dat hij zijr> buurman
een gemoedelijk boertje uit de
Schermer tegen de schouder had ge
slagen.
(Wordt vervolgd.)