—Hel Hoogovenhedrijf
5
hoogspanning
weer volledig in werking
Nederlandse pilote vloog naar
Zuid-Afrika
Heiloo.
gerlijke stand.
Jchager markt.
rktbericKten
*er Paasverloting.
De vijand roofdede buit keerde weer
De boemerang
40.000 K.M. dooi$ de lucht
Noodlanding tussen
termietenheuvels
Waar blijven
onze rijwielbanden?
Feuilleton
maanden
DRANKWET
is een verzoek van mw
■ng-Egbergen, alhier 0m
ling voor de verkoop van
c in het klein uitsluitend
k elders dan ter plaatse
de vergunning geldt, in het
irstraat nr. 16.
■ee weken na dagtekening
nmaking kan een ieder
bezwaren tegen het verle-
:e vergunning inbrengen.
n: Johannes M., z. v. a.
n A. Zoon Adriaan H.
Beemster en G. Blaau'
'icolaas J. M., z. v. G. j
en Th. A. Vernooij
L„ d. v. H. Janssen en
Johannes J. G., z. v. g
P. Berkhout,
len: Jan Witsen, 76 ir
Kroon.
ivd: P. Smit en C. R.
:entrale werden overgeno-
;n, 2 stieren, 9 pinken, 523
yeren en 1 schaap. Meestal
markt na de tentoonstel-
l, maar vandaag met het
was er een aardige aan-
en echt levendige markt
;oek. De voorjaarsmarkt
ïindelijk een aanvang ge-
'erd dan ook door de wei-
kocht. De handel in gel-
s goed. De notering was
e vorige week. Gelde-
500. De bonnen 7—7ct.
goede kalfkoeien is wel
handel was ook goed
ring tot f 700. Dus flink
Jongvee ziet men nog
i gebruiksveemarkt. Er is
vraag naar gebruikspaar-
:en zijn nu direct niet
oemen maar de verkoop
nakkelijker. Nu was de
luxe paarden van f 1000
Werkpaarden koudbloed
150; oudere paarden van
)0; slachtpaarden f 500 tot
voer was weer belangrijk,
olveemarkt kalme handel
r enkel maar overhouders
Matige handel in geiten,
vanaf f 2,50. De hoogste
f 70. Het slachtverbod is
'ed op de handel. De big-
3 nog slecht voorzien. Wel
ed van ongeveer 8 weken
ïgevoerd. De notering was
Men beweerde, dat de
ngen op komst zijn, dus
e aanvoer wel beter wor-
in en kippen voor de
itgestelde prijzen. Voor het
e genoteerd in het markt-
rktbond, 28 Maart 1947.
kool f 15,50, afw f 10,80;
:ense witte kool f 11,50;
i f 16, grove uien f 16 en
13,7013,80, nep f 11,40;
en: I f 8—f 8,10, II f 5,70
12000 kg Peen: II f 7,40—
-f 7,80 en IV f 6,50—
9
:er Groentencentrale.
947. 52.000 kg gele kool
kg Deense witte kool
kg uien 13,10—16; 6200
709,50, kleine peen III
22,500 kg bieten I 8
III 4,40; 2000 kg witlof
UIZEN, 27 Maart 1947.
f 16; 5950 kg Rode kool
kg Gele kool f 15,50; 1800
7,50—f 10; 3000 kg Peen
eerste prijs voor No. 9476.
De Rode Leeuw van den
ts vond Donderdagmiddag
ele trekking plaats van
Paasloten welke na een
a 7 jaren weer voor het
gehouden. Notaris de
agen kon mededelen dat
•ten waren verkocht en
goede traditie weer op-
.s en weer rustig verder
s trommels gaan draaien.
in gezeten en achter hen
de prijzen zichtbaar zijn
mels draaien. De heer
t gereed bij de grote
uit het lot no zal wor-
en bij de kleine trom-
vorden rondgedraaid door
guur van den heer Kooij.
en W. Keesman.'De gro-
imt tot stilstand om pre-
De eerste greep volgt en
en prijs No 110 een
e tweede greep levert op
a prijs No 118 zijnde een
t na het aflezen van het
stem van den penning-
Ie vereniging van Paas-
die de gewonnen prijs
•ekken is reeds de vijfde
Lot No 2456 en is een
sette. De vijf en twin-
>mf de 4e prijs eruit op
35e maal de 6e prijs op
i91 was 'n onkruideg. Dan
s hoogste prijzen vrij
ijgt want nadat 188 maal
5mt de derde prijs eruit
zijnde een beste pink.
■n op 'n moment de eer
prijs vlak achter elkan-
;kkingen komt de twee
bus op lot no 10542 ook
irect opgevolgd te wor-
prijs op lot nummer
beste koe die op de
de eerste prijs had ver-
DE MACHINES KWAMEN TERUG
Waar het lied van de arbeid
dag en nacht klinkt
I (Van onzen eigen verslaggever).
StWARE rookpluimen hangen boven
i het Noordzeekanaal en de havens
van IJmuiden. Ze komen uit de fa
brieksschoorstenen van de Hoogoven-
edrijven. De nog kille zeewind waait
door onze haren als we ons over de
uitgestrekte terreinen van de Hoog-
I ovens begeven.
Daar ligt de staalfabriek, daar de
hoogovens, waarvan de herbouwde
hoogoven no. 1 kort geleden in pro-
(ductie is gegaan, wijst ons onze bege-
leider. We passeren grote hopen
I schroot, bestemd om in de staalfa-
j brieken te worden omgesmolten tot
I voor de fabricage geschikte blokken.
ITussen dat oude ijzer ontdekken we
automotoren, onderdelen van een ma-
I chinegeweer, een rupsband van een
I tank. Mocht je eens twee jaar in die
hopen rondscharrelen dan zou je er
nog veel bruikbaar materiaal vinden
en binnen een paar jaar rijk zijn
Wij vervolgen onze tocht en komen
bij een uitgestrekt werkobject: nieuw
bouw? herbouw? Beide! Een reus
achtige fabriekshal nadert hier haar
voltooiing voor de tweede maal!
En dan treden wij binnen in de Wal-
serjj West, die herrijst op haar oude
fundamenten.
Overal waar we heen zien, wordt
gearbeid en het is goed dat te zien.
Motoren worden gemonteerd, ce
menten vloeren aangestreken, loop
bruggen aan elkaar gelast, machi
nekappen opnieuw met grijze verf
beschilderd, hijskranen glijden zoe
mend langs rails hoog in de noK
heen en weer en transporteren
zware machine-onderdelen. Lomp
en machtig verrijzen de reusachtige
walsen, tussen welker dertig tot
zestig ton zware rollen straks ae
gloeiende 1700 kg. wegende stalen
blokken geplet zullen worden. De
rollen waarover de gloeiende platen
zullen worden afgevoerd, worden
gesmeerd. Daar waar eigenlijk ven
fundamenten en lege machineputten,
overwoekerd door rijk bloeiend on
kruid. Een enkele schoorsteen stond
kil en dood tussen de puinhopen. Het
was het „werk" van den Duitser.
In Februari '43 bereikte de directie
de mededeling, dat „Reichsminister"
Speer had bevolen, dat de nieuwe
walserij west met een bouwwaarde
van tien millioen gulden moest wor
den gedemonteerd en overgebracht
naar de Hermann Göring Werke bij
Brunswijk. Het noodlottige bevel
werd door Seyss onderstreept. Na
tuurlijk deed men vele onderdelen
verdwijnen, het grote geheel ver
dween evenzo maar over de grens.
Slechts de fundamenten bleven.
Onmiddellijk na de capitulatie van
Duitsland ging men aan het werk
om de walserij terug te krijgen en
zij keerde weer! Begin Juni werd met
de opbouw begonnen. Over het resul
taat hebt ge reeds gelezen.
Thans draaien de aandrijfmotoren
proef, de schoorstenen zullen gaan
roken en de dorre fundamenten zul
len weer trillen onder het gedreun
der zware walsen. Wij wensen de
Hoogovens met de walserij good
luck!
Waar de vuren reeds bran
den.
Even nemen we nog een kijkje in
de in bedrijf zijnde Walserij-Oost. Een
imposant schouwspel vertoont zich
hier voor den buitenstaander.
In grote ovens worden de brok
ken staal van pl.m. 700 kg. (z.g.
ingots) gedurende drie uur verhit.
Zij hebben dan een temperatuur
van 1200 a 1300 graden Celsius. De
ovens worden bediend door man
nen, die een masker dragen tegen
de hitte en om het half uur moeten
worden afgelost. De gloeiende blok
ken worden uit de ovens naar de
walsen getransporteerd. Mannen,
gewapend met grote grijptangen,
hanteren hier de strippen. Met een
harde slag schuiven ze tussen de
reusachtige walsen door, worden
enkele malen door lopende banden
Het wordt een voortdurend dui
delijker feit: de sterke toename
van onze bevolking en diverse an
dere factoren drijven ons land
steeds meer naar industrialise
ring. Dit was reeds vóór de oor
log een doorn in het oog van den
Duitser. Hij zag daarin een ver
mindering van eigen industriali
satiemogelijkheden (export) en
wenste op dit gebied in elk geval
in Europa een overwegende rol te
blijven spelen.
Gedurende de jaren der Dezet-
ting zag hij zijn kans schoon en
de gevolgen bleven niet uit. Fa
briek na fabriek werd bezocht en
duizenden installaties verdwenen
over onze Oostelijke grenzen.
De Leipzigger Messe, welke de
zer dagen werd gehouden, toonde
duidelijk aan, dat ook in dit geval
de oorlog voor Duitsland als een
boemerang werkte. Haar indus
trie heeft een gevoelige klap ge
had en zal zich slechts herstellen
zover de Grote Vier dat wenselijk
achten.
Geen bom zal boven het Groot-
duitse Rijk worden afgeworpen,
blufte eens de dikke Hermann. Hij
heeft anders ervarehen de
desillusie voor den Duitser is zeer
groot. Want Neerlands indus
trieën herrijzen stuk voor stuk.
Nevenstaand artikel vertelt er
van.
Kennemerland en de Zaanstreek, zo
vertelt ons onze zegsman. Zjj worden
aangevoerd per trein en extra bus
sen. Gaat straks de woningbouw be
ginnen, dan verwachten de gemeenten
Velsen en Beverwijk door een en an
der een zeer «Sterke bevolkingstoena
me.
De jaarlijkse uitvoer van de Hoog
ovens bedraagt ongeveer 200.000 ton
ruw ijzer. Aan gas- en waterleiding
buizen wordt 20.000 ton geproduceerd
De Hoogovens exporteren voor devie
zen 30 millioen. De stikstofproductie
kan dit jaar 90.000 ton kalksalpeter
opbrengen. Over 2 a 2y2 jaar zal men
in samenwerking met de Staatsmijnen
geheel in de Nederlandse behoefte
aan kunstmest kunnen voorzien!
Zo ontwikkelt zich hier aan de
mond van het Noordzeekanaal een in
dustriecentrum, dat mede door zijn
grote aantrekkingskracht op andere
industrieën tot een van de belang
rijkste centra van ons land zal uit
groeien.
Het gebouwen
complex
van
Walserij -Oost
gezien vanuit
een
K.L.M.
MACHINE
sters moeten komen, worden tijde
lijk stalen platen aangebracht. An
dere gedeelten blijven open om
licht binnen te laten.
Zo wordt deze geweldige fabrieks
hal, die een lengte heeft van drie
honderd en zestig meter en zestig
meter breed is, in gereedheid ge
bracht.
In de maand April hoopt men met
het proefwalsen te beginnen en daar
na zullen uur na uur en dag in dag
uit de walsen hun arbeid verrichten.
Honderd tachtig man zullen er werk
vinden. Mensen en machines zullen
dan per jaar 170.000 ton aan plaat
ijzer leveren, o.a. bestemd voor ae
bouw van schepen.
Nog moeten onze schepen het met
bouwmateriaal uit het buitenland
<loen, maar straks zal het anders wor
den. Zjj wachten met „smart" op het
moment, dat de Walserij West gaat
draaien, teneinde het binnenlandse
product te kunnen betrekken. Na
tuurlijk betekent ook dat weer een
winstpunt in het deviezenprobleem.
Twee jaar geleden
Als we nog eenmaal een blik wer
pen op dit machtige wederopbouw-
object, gaat onze herinnering terug
naar een dag kort na de bevrijding.
Toen stonden-we op dezelfde plek.
Het beeld was geheel anders. Trieste
teruggeworpen enhet blok me
taal is veranderd in een ongeveer
vijftien meter lang gloeiend strip of
profiel.
Nog meer walsen worden door de
strip, die in hele bedrijf over lopen
de banden voortglijdt „aangedaan".
Ten slotte zjjn ze verwerkt tot pla
ten in maten tot 2.95 mm. dikte.
De fabrieken voor keukengerei,
carosserieën, dieseltreinen en alle
mogelijke plaatverwerkende indus
trieën zijn de afnemers.
Sterk onder de indruk van het
werk, dat in deze fabriekshal wordt
verricht, steken wij het terrein weer
over naar de kantoren.
- Nog enkele cjjfers.
Daar horen we nog een aantal cij
fers, waarvan we er hier enkele
doorgeven.
- Op de Hoogovens vinden op het
ogenblik 3700 arbeiders en 1000 be
ambten werk. Elk week komen er nog
80 100 man bij. Voor de nieuwe ar
beiders worden drie maal per week
voorlichtingsdagen gegeven.
Het woningvraagstuk is ook hier
een der sterkste belemmeringen voor
de uitbreiding. Onze mensen komen
zelf» uit Amsterdam, Haarlem, heel
Onlangs meldden we, dat een
Nederlandse vliegster van Enge
land naar Zuid-Afrika vloog. Deze
landgenote, mejuffrouw Ida Veld-
huyzen van Zanten, kwam deze
week in Nederland terug. Zij ver
telde, dat ze naar Zuid-Afrika was
gevlogen, om een gezelschap van 7
personen, onder wie drie kinderen,
van Londen naar Johannesburg
over te brengen. Het vliegtuig, dat
haar ter beschikking werd gesteld,
was een tweemotorige Miles „Aero-
van", dat zich, wat de ruimte be
treft, zeer voor dit vervoer leende.
Het was echter met een kruissnel
heid van 160 km. per uur betrek
kelijk langzaam. De eigenaar van
de machine, die door Ida van Zan
ten werd bestuurd, maakte de
vlucht naar het zonnige zuiden me
de in 'n één-motorige „Auster". Dit
laatste toestel vloog steeds naast de
twee-motorige, daar de Nederland
se pilote de zorg voor de navigatie
droeg.
Op de heenreis had men in Cairo
tien dagen oponthoud, omdat de
„Auster" een nieuwe carburator no
dig had, welke uit Engeland moest
komen. Daar ontmoette Ida van Zan
ten haar vroegeren directeur, dr. A.
Plesman, die haar de hulp van de
gronddienst aanbood. (Mej. Van Zan
ten was tot de tiende Mei 1940 ste-
wardesse bij de K.L.M.)Van Cairo
ging het verder. Bij M'Bula maakte
de ^pilote een noodlanding, omdat de
begeleidende „Auster" het doel van
de vlucht van die dag Dodona, door
sterke tegenwind niet kon bereiken.
De landing werd uitgevoerd op een
noodlandingsterrein, dat sinds zeven
jaar niet gebruikt was. Dat bleek la
ter. Het veld zelf was geheel ver
waarloosd; er liepen scheuren door en
er torenden meters hoge mierenhopen
Beide vliegtuigen kwamen juist op
het enig bruikbare stuk aan de grona.
Een moeilijkheid was nu, om de ben
zinevoorraad enigszins aan te vullen.
Het districtshoofd, de enige blanke
in die streek, kon echter benzine ter
beschikking stellen, al was het slechts
benzine geschikt voor automotoren.
Maar daarmede waren de tanks spoe
dig gevuld.
Techniek in de rimboe.
De inheemse bevolking, negers,
zette met behulp van speren, waar
aan ze hun halsdoeken bond bjj
wjjze van vlaggetje, een startbaan
uit, nadat ze de gevaar opleverende
kuilen en scheuren had gedempt.
De vliegtuigen kwamen weer in de
lucht en de verdere tocht naar
Transvaal verliep vlot.
Met de „Aerovan" heeft mej. Van
Zanten daarna geruime tijd verschil
lende passagiers- en chartervluchten
gemaakt, o.a. van Umtali in Zuid-
Rhodesia uit. Ze maakte een vlucht
van Fort Victoria naar de in de
jungle gelegen Zymbabwe ruines,
waarbij twee Amerikaanse fotover
slaggevers haar vergezelden. Ook
vervoerde ze twee zieken. De ene, een
longpatiënt, werd op een brancard
van Umtali naar Kaapstad overge
vlogen en de andere reisde met een
dokter en een verpleegster van Um
tali naar Bulawayo.
Terug naar Engeland.
In Februari ondernam zij met den
eigenaar van de „Aerovan" de terug
reis naar Engeland. De „Auster" was
in Zuid-Afrika verkocht, zódat bei
den in de 2-motorige „Miles" terug
vlogen. Die vlucht verliep goed, al
moesten enkele noodlandingen ge
smaakt worden. Een van die landingen
werd uitgevoerd op één motor. Bjj
Kosti slaagde ze er in het vliegtuig
vlak voor het invallen van de duister
nis op de grote verkeersweg te lan
den. Het vliegveld, waar ze wilde
landen, stond n'.l. niet op de kaart.
Mej. Van Zanten legde op haar
vlucht naar en van Zuid-Afrika en op
haar tochten over dat werelddeel
rond 40.000 km. af.
Haar indruk is, dat de verkeers-
toestanden in Afrika nog zeer primi
tief zijn. Juist daardoor zou, naar
haar mening, een goed gefinancierde
luchtvaartonderneming met een goe
de grondorganisatie goed werk kun
nen verrichten.
Dat deze Nederlandse niet bjj de
pakken heeft neergezeten, wanneer
de omstandigheden haar daartoe
aanleiding hadden kunnen geven,
moge nog hieruit blijken, dat ze,
toen de& oorlog het onmogeljjk
maakte langer als stewardesse mee
te vliegen, verschillende pogingen
deed bezet Nederland te verlaten.
Ten slotte belandde zë via België
en Frankrjjk in Zwitserland. Daar
na kwam ze door het toen nog on
bezette deel van Frankrijk in Span
je en ten slotte in Portugal. Van
daar uit bereikte ze Londen. Ze
nam dienst bij de Air Transport
Auxilliary en vloog vliemachines
van de fabriek naar de vliegvelden.
Bij de Mjj. „De Schelde" te Vlissingen wordt de laatste hand gelegd aan het
18.000 ton metende passagierschip „Willem Ruys", genoemd naar den door de
Duitsers gefusileerden directeur van den Rotterdamsen Lloyd. Dit is 't grootste
schip, dat ooit van stapel liep van de Mij. „De Schelde". NFB P.
Regering neme een
ergernis weg
Een persmededeling, dat de pro
ductie van rjjwiel-binnen- en buiten
banden in ons land vervaardigd, in
Januari j 1 300.000 stuks voor beide
categorieën zou hebben bedragen en
de mededeling van bet C.D.K., dat
om voor banden in aanmerking te
komen, de afstand voortaan drie in
plaats van vjjf km moef bedragen,
zjjn voor de A N W B aanleiding ge
weest zich opnieuw tot den minister
van Economische Zaken te wenden.
In dit adres wijst de A N W B op de
zorgwekkende schaarste aan rijwiel
banden en complete rijwielen, die de
moeilijkheden in de Nederlandse ge
zinnen aanziénlijk vergroot
Rekening houdende met de huidige
productie van rijwielbanden en daarbij
vertrouwende, dat dit peil zal kunnen
worden gehandhaafd of zich in stijgen
de lijn zal bewegen, meent de ANWB,
dat thans aan een uitbreiding en wij
ziging van de distributie moet worden
gedacht.
Regeling als met schoenen
distributie.
De bond wil den minister voorstel
len in b.v. de komende periode van
tien maanden, aan elk gezin, waarin
sinds het voriS ïaar n0Ê geen distri-
butie-toewijzlng voor banden werd
ontvangen, een binnen- en buitenband
ter beschikking te stellen. Een en ander
zou kunnen geschieden volgens het bij
de schoenen-distributie gevolgde sy
steem, zoals reeds eerder werd voor
gesteld.
Op deze wijze zal althans enigermate
aan de dringende behoefte van de be
volking worden tegemoet gekomen.
Hoogst onbevredigend moet 't worden ge
acht, indien voortgegaan zal worden
met steeds opnieuw banden ter be
schikking te stellen aan dezelfde groe
pen ambtenaren en werknemers.
De A N W B wjjst er voorts op,
dat er enerzjjds tal van personen
zjjn, die, hoewel niet in loondienst,
een rjjwiel ook dringend nodig heb
ben, terwjjl het anderzjjds voor de
bevolking ergerniswekkend moet
worden geacht, dat dagelijks in de
dagbladen advertenties verschijnen
van particulieren, waarin nieuwe
banden fe koop worden aangeboden,
banden, die in feite slechts als dis
tributie-artikel verkregen kunnen
zjjn.
De voorgestelde maatregelen, waarbij
1,5 a 1,7 millioen gezinnen geholpen
zouden kunnen worden, zouden bete
kenen, dat maandelijks 150 170.000
binnen- en buitenbanden beschikbaar
zouden moeten worden gesteld. Met
enige goede wil zal, naar de mening
van de A N W B, de resterende pro
ductie voldoende kunnen zijn, om voor
de reeds zolang bevoorrechte catego
rieën, die volgens de bestaande normen
moeten worden voorzien, een regelma
tige aanvulling van banden te verze
keren.
26.
door Tjeerd Adema
Hans van Linschoten diepte de
brief uit de binnenzak van baas Go-
vers' Zondagse jas op en gaf hem aan
het sproetige klerkje, dat hem lang
zaam openvouwde en vol belangstel
ling begon te lezen.
„Hm", zei hij, toen hij hem uit had.
„Laat 's kijken", zei de meneer met
het knijpbrilletje, de brief overnemend.
Hij sloeg er een blik op en wipte
toen van zijn stoel.
„Dat 's waar ook", zei hij, „die heb
ik zelf getikt, komt u binnen, meneer".
Hij maakte eigenhandig de afsluiting
open en Hans moest onwillekeurig den
ken aan den melkboer waar hij als kind
zomers wel eens op bezoek kwam. Die
kon even majestueus 'n landhek open
zwaaien om een koe door te laten.
„Gaat u even zitten", zei het heertje,
terwijl hij bereidwillig een stoel aan
sleepte. „Jacques, ga zeggen, dat me
neer Van Linschoten er is".
Jacques gaapte van verbazing nog
wat na, maar voldeed toch aan de hem
verstrekte opdracht. Hij opende, na een
discreet klopje, de deur van een privé
vertrek en kwam een moment later
naar buiten stuiven, achtervolgd door
een dikken heer met een uilenbril op,
die met uitgestoken hand op Hans van
Linschoten afstapte.
„Van der Dusse", zei hij, zich voor
stellend. „U is zeker meneer Van Lin
schoten. Het doet me bijzonder genoe
gen met u te kunnen kennis maken.
Komt u binnen alstublieft".
Hij hield de deur van het privé ver
trek open en liet Hans, onder de blik
ken van de stomverbaasde klerken,
hoffelijk voorgaan.
Hans van Linschoten keek eens om
zich heen.
Tegenover de glas-in-lood-ramen was
een antieke Hollandse schouw, waarop
kostbaar Chinees porselein prijkte.
Langs de wanden hingen grote schilde
rijen in brede „gouden" lijsten en bo
ven de schouw hing een levensgroot
geschilderd portret van een deftig edel
man uit de achttiende eeuw, in kant
kraag en jabots.
In de hoek van het vertrek stond een
reusachtig schrijfbureau, waarop een
moderne lamp prijkte. Daarvóór was,
rond een laag tafeltje, een gezellig zit
je van diepe clubfauteuils gemaakt. Een
Perzisch kleed, waarop alle voetstappen
onhoorbaar werden, bedekte de vloer
en langs de achterwand was een reus
achtige boekenkast opgesteld, die bijna
tot het plafond reikte en een schat^van
banden vertoonde.
Toen Hans van Linschoten binnen
kwam, stond een gesoigneerd heer van
ongeveer vijftig jaar uit een der clubs
op en keek den jongen man met vrien
delijke belangstelling aan.
„Dit is meneer De Hoop", stelde de
heer Van der Dusse voor.
„Het is mij bijzonder aangenaam met
u kennis te maken, meneer Van Lin
schoten", zei de heer De Hoop, terwijl
hij hem vriendelijk de hand' toestak.
„Ik kan mij voorstellen, dat ons ver
zoek, om u hier te presenteren, u
enigszins vreemd moet hebben gesche
nen. Gaat u zitten, alstublieft".
„Rookt u?" vroeg de heer Van der
Dusse, en op het bevestigende knikje
van Hans, die zich door de plotselinge
overgang van de conversatie met baas
Govers naar het gesprek in dit milieu
nog een weinig onzeker voelde, haalde
hij uit 'n lade van zijn. schrijftafel een
kistje Havanna's en bood den jongen
man er een aan, waarna hij een" rook-
standaard naast diens fauteuil pootte en
Hans hoffelijk een vuurtje presenteer
de.
„Als een man rookt kan hij beter
denken en praten", zei de heer De Hoop
glimlachend. „Althans, zo gaat het mij".
Er was een ogenblik van stilte. Hans
van Linschoten dacht onwillekeurig
aan de dagen waarin hij in zijn ouder
lijk huis in een dergelijk milieu ge
leefd had zonder er iets bijzonders aan
te bespeuren en voelde zijn verwaar
loosd uiterlijk in het goedkope en slecht
passende pak van baas Govers als een
wanklank in de smeltende tonen van
een medodieuse symphonie.
Hij zag hoe de heren elkaar een
ogenblik aankeken en hoe er in dat
kijken een onuitgesproken vraag en
antwoord lagen wie van beiden het ge
sprek zou beginnen, waarna mr. Van
der Dusse zich min of meer ambtelijk
achter zijn schrijftafel zette, de vinger
toppen van beide handen tegen elkaar
legde en den jongen man ernstig aan
keek.
„De kwestie waarom wij u verzocht
hebben, een ogenblik-hier te komen
waaraan u zo vriendelijk voldaan heeft
is, dat meneer De Hoop, met wie
ons kantoor in hoogst aangename rela
tie staat" dit werd met een vriende
lijk knikje in de richting van den oude
ren bezoeker gezegd - „dat meneer De
Hoop, zeg ik, u een ogenblik over fa
milieaangelegenheden wilde spreken.
(wordt vervolgd)
