Alcmaria Victrix hees de kampioensvlag f D- De Hoornse Leeuw had handschoenen aan Blijde incomste der kampioenen spelers" uiken aan den Hoef. Schoorï. Oterleek. trgadering Beemster. itberichten DE NOORD'HOLLANDSCHE COURANT DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN De genadeslag Alcmaria wandelde naar het kampioenschap Binnen een half uur 4—0! Zal dan toch?. Spel en spelers onder de loupe Dodelijk ongeval te Koedijk V__ Day in Coeh's Veste rachten Dinsdag* 1 „De Rustende •en" (Laburnum licht, een blijspel B. Priestley, uit [oor Annie Voge- tot het laatste zy het goede spel noot het publiek afspeelde in de Radfen's villa en der voorsteden int al dadelijk erg mte Lucy haar het zal nog ge- als.de oude Rad st, en het eindigt m de hele famine, oshandel in pa apjes in te zitten, i een zakenreis en ;r met zijn pijpje, leikassen. Dat zijn aanval doet op ook een vriend- op zijn geld be- le ouwe baas ver- arasieten kwijt te un in het geheim, neer in de papier- n veel lucratiever onden: het ver van obligaties en resultaat is ver- s gebrand op dit geld, elk vreest ren en maakt aan- [wtinen. Als even c van politie van Scotland Yard in- igen, dan voelt de Mr. Radfern de t heet worden on- ihij verdwijnt dochter. applaus gaf het i zijn waardering rs kunnen weer terugzien op een ind. dingsfeest iden vergadering vh té alhier werd be gs op de nationale :feest te organiseren heer P. Mooy. an de onkosten hier- ;ek. onder het motto iken één grote", een ecte gehouden wor- r deed de toezegging avondprogramma te iroor de ouderen met luit. JKE STAND. L G. Lesterhuis en S. Duin en S. W. >t en R. E. de Géus. l. J. C. Bruin. gemeente Oterleek ;avond 17 April 1947 jeen. Ingekomen was verhindering van den Tevens deed de voor- van besluiten van aten der provincie, uring van de begro- ist 1947, goedkeuring suppletoire begrotin- it 1946 en bericht dat stelde verhoging van i der raadsleden tot ïg geen bezwaren be- rond de openbare Stompetoren, alsmede leze school behorende aeplanting aan te leg- kosten in totaal naar 500 zullen bedragen, i rondvraag leverde Schermerkom JEM-COIXECTE. -oollecte heeft in deze opgebracht. IAAT GEZET. B van de Noorddijk x la uit zijn bedrijf ge it niet goed beheerde. lar is procesverbaal op- IILARISEN. Sier en Jb. Tamls her waarop ze voor 35 jaar van de afslagvereniging rend en Omstreken. De i een fraai armband enken aangeboden. .8 April 1947. (Alkm. Andijvie f 73, Spinazie irber f 41—f 100; Nero en f 10—12, Gele kool i 36 Witlof f 31,50—f 45, 15, Radijs f 10f 23 en Alles per 100 kg, stuks, bond, 19 April 1947. kool f 19, afw. f 18,30, •itte kool f 12,60, afw Uien f 7—f 13,90, grove 12,50 en drieling uie« kg Peen: II f 7,40, 1» r f 5,60; 21000 kg Biete" n III f 4,40; 480 kg wit- BUREAU: VCfORDAM 9, ALKMAAR TELEFOON ADM. 3320 REDACTIE 3902 Giro 187294 Dir.: J. BUIsma MAANDAG 21 APRIL 1947. Voortzetting van de 144e JAARGANG No 275. ALKMAABSCHE COURANT TARIEVEN; Advertenties: 14 cent per millimeter. „Waagjes" tot li woorden 75 ct., elk woorc meer 5 ot., uitsluitend contan Abonnementen! t 1.10 per maand, f 3.25 per kwartaa Hoofdredacteur M. H. E. Uyldert plv. Tj, N. Adema. ïli Maar het wordt niet fataal, omdat even later Twisterling de pauze aankondigt. ALCMARIA VICTRIX KAMPIOEN VAN 3 D. Staand v. I. n. r. Mulder (grensrechterjGodvliet, Swaerts, v. Wieringen, de Grand, Mulder, de Buyzer, Rootring, (Knielend v. 1. n. r. Schmidt, Maasen (aanvoerder). Brouwer en Hendriks. Iket begon zo heel anders dan we verwacht hadden. Niet de Leeuw van Hoorn, de rood-witte leeuw, klauwde, maar de Alkmaarse burcht dragers startten met een formidabele start en rukte' de Hoornse ver dediging radicaal uiteen. Dat was geen krummelig voetbalspel meer uit de derde klasse, dat was intelligent spel van een ploeg, die over: vele wapens beschikte. De withemden, die begonnen waren met de toss te winnen, wat enig wind- en zonvoordeel opleverde, namen terstond het spel in han den en flitsten langs de Hoornse verdedigers, alsof deze niet bestonden en zo kon het gebeuren, dat binnen een half uur een v uilige 40-voor- sprong werd verkregen! I Het was, van uit Alkmaars standpunt bezien, wel allemachtig mooi. De voorhoede combineerde snel, nu eens kort, dan weer lang, de mid denlinie sloot zich er prachtig achter, combineerde eveneens met een gemak, alsof het een oefenpartij betrof en de achterhoede ruimde zo nu en dan een paar afgedwaalde ballen op. Zo werd van de eerste minuut af het Hoornse doel belegerd en de rood witte achterhoede wist waarlijk niet, waar ze het eerst moest zijn. De [Vleugelspelers der Alkmaarders, snel ils nooit te voren, stichtten keer op ;eer verwarring in die zwaar be- iroefde achterhoede en het binnen- [trio was zo akelig snel, dat ook dat [edeelte van het team geen moment ijgelaten kon worden. •Més de eerste de beste aanval had ccn corner-opgeleverd en de prach- in vorm zijnde Godvliet plaatste Kt leder ver voorbij het doel, waar e Buyzer klaar stond om met een schot Alcmaria de leiding te ge en. Een morele steun voor de wit- lemden, die deze steun uitstekend itbuitten en direct weer ten aanval 'okken. Nog voordat er twee minu- verstreken waren, zette De Buy- ®r laag voor en schoot Swaerts pre- ies over de lat en nauwelijks tien se conden later daverde een schot van Van Wieringen tegen de.deklat aan! 'U zo ging het verder, nu eens over inks, dan weer over rechts en van He kanten dreigde het gevaar voor ollandia. Er was werkelijk geen ouden aan en toen Maasen op het liddenveld een vrije trap nam en De luyzer zou inschieten werd deze on geoorloofd genomen en een strafschop 'as het resultaat. Burger faalde niet o zo leidde Alcmaria na 9 minuten eds met 20. Even tracht Hollandia het spel te erplaatsen; krijgt het zelfs een hoek- ihop te nemen, die echter wordt ■eggewerkt en meteen neemt Alc- aria het offensief weer over. chmidt zwerft rond op het midden veld, passeert een paar tegenstanders Isof ze er helemaal niet zijn, geeft an Wieringen, die meteen naar links elopen is, een kans en het is 30. En nog is het niet genoeg. Godvliet snelt langs de lijn, zet scherp voor en hu is het Schmidt, die met een kogel de stand op 40 brengt. Er wordt ge dongen op de tribune, maar de enthousiastelingen wordt het stilzwij gen opgelegd door omstanders. Ook 81 Is de stand binnen het half 4—0 geworden, de Hoornse leeuw is nog niet geslagen! Neen, waarachtig niet. Want nau welijks is het vierde doelpunt ge maakt, of De Grand raakt gewond en moet het veld verlaten. Lang, te lang speelt Alcmaria met tien man, blijft zelfs in die periode nog iets sterker, maar Hollandia kan ten slotte het spel wat verplaatsen. En als dan Maasen eens mist, krijgt onverwacht Ruiter, de linksbuiten, een kans en een hard schot treft via de paal doel (1—4). Dan, eensklaps, is het of de Hoorn se leeuw wakker geschud is. Onstui mig valt hij aan, de vleugels worden in het spel 'betrokken en Alcmaria's overwicht is plotseling verdwenen. Daar gaat een bal naar Westhoven, de nog altijd gevaarlijke binnenspe- ler. Hij loopt even door, lost dan een hard schot, dat onhoudbaar in de lin kerbovenhoek verdwijnt (24). Een prachtig doelpunt, zeer verdiend ook! De sfeer is er plotseling, de sfeer, die we verwacht hadden. Het laaiende vuur der Hoornse spelers dringt de Alkmaarders in de ver dediging en als dan eindelijk een reserve-speler verschijnt, Pluymers, moet de zo ongekend op dreef zijn de Godvliet naar de middenlinie te rug. Dat betekent een korte onwen nigheid en dat kan fataal worden. Het spreekt vanzelf, dat beide ploegen in de rust de nodige wenken hebben gekregen en het spreekt ook wel vanzelf, dat Hollandia er direct alles op zal zetten, .om het kort voor de rust veroverde initiatief te be houden. Dat verwacht ook Alcmaria, dat de tweede helft begint met een iets terug getrokken middenlinie. Maar Westhoven krijgt geen kans, Godvliet begint zich thuis te voelen op de vreemde plaats en weldra is er geen sprake meer van een Hollandia- overwicht. Integendeel, Alcmaria neemt het heft weer in handen en dank zjj de bewegelijkheid in alle linies, wordt de Hollandia-defensie opnieuw zwaar beproefd. Van Wieringen schiet twee keer in handen van den doelman, doch de derde kans is een voltreffer. Weer had Schmidt een bal in het middenveld opgepikt, v. Wieringen was gauw naar links ge zwenkt, werd niet snel genoeg ge volgd door een Hoornse verdediger en toen hij de pass kreeg, stond het 2—5. Dan neemt Alcmaria het wat kal mer op, krijgt Hollandia wat adem en als Maasen dan eens ongeoorloofd afhoudt, knalt Westhoven de toege stane strafschop hard in het doel (35). Er moet dan nog een half uur ge speeld worden. Nog is alles mogelijk temeer, waar Van Wieringen op halve kracht moot spelen. Maar Alcmaria's lauwheid is verdwenen en vooral Rootring komt nu tot grote hoogte. Hij is overal, waar gevaar dreigt, hij verdedigt prachtig, zet bovendien de voorhoede weer aan het werk en Schmidt als verbindingsman. zet voorzet na voorzet naar De Buyzer. En deze, snel als nooit 'tevoren, zet voor, zuiver en afgemeten. Maar zelfs het goede schot van Pluymers wordt prachtig gekeerd. Zo verstrijkt de tijd. Godvliet pa* seert dikwijls naar de rechtervleugel, waar Pluymers er steeds beter in komt en het is uit een van deze pas ses, dat Pluymers weet voor te zet ten. Ieder denkt, dat Van Wieringen zal schieten, maar deze laat het Ie der voor De Buyzer, die het vonnis voltrekt. En zo gaat 't laatste kwar tier in met een veilige 63 voor sprong. Op verbluffend gemakkelijke wijze volgt het zevende doelpunt van De Buyzer en dan speelt Alcmaria kalm de resterende tijd uit. Zelfs het feit, dat De Buyzer moet uitvallen, betekent niets meer en een korte doelworsteling voor het Alcmaria- doel is ten slotte het enige, wat er in de laatste minuten nog te noteren valt. Dan fluit Twisterling voor 't laatst en is Alcmaria kampioen! We weten niet, welke psychologische factoren er allemaal meegewerkt hebben, maar het elftal van Alcmaria speelde deze keer wel bizonder goed. Vooral het eerste half uur, toen de grondslag gelegd werd voor de over winning, speelden de Alkmaarders een spel, dat hoog genoteerd mag worden en dat uitstekend tweede klas spel was. Ik zou haast zeggen: er werd van de aanvang af intelligent gespeeld. Alle spelers keken uit en daardoor kwam het, dat het plaatsen beter verzo.gd was dan voorheen. Bovendien wisten dé Alcmarianen zich uitstekend vrij te spelen. En waar het korte en lange spel voort durend afgewisseld werden, kreeg de tegenpartij geen kans, om een verdedigingsplan op te maken. Daar voor was het spel van Alcmaria te verrassend. Een zwakke plek hebben we deze keer niet in de witte ploeg kunnen vinden. Natuurlijk werden er fouten gemaakt, maar ze telden niet mee. Hier stond een voorhoede in het veld, waarvan alle vijf spelers op dreef waren. De beide vleugelspelers warer snel en gaven voorzetten, zo op maat, dat suc ces bijna niet kon uitblijven. Van Wie ringen werd natuurlijk geschaduwd, maar hij zwenkte voortdurend af en daardoor kregen de anderen kansen. Van die anderen noemen we allereerst de linkervleugel met de Buyzer uit eindelijk weer in vorm en met schot, met 'n Schmidt, wien alles zo heel ge makkelijk afgaat, die het liefst wat naar achteren opereert, maar voor het doel precies op tijd is. En Swaerts speelde misschien wel zijn beste wed strijd. En Godvliet, vroeger wel eens wat week, was nu doortastend en snel. Als vleugelspeler zeer gevaarlijk, later als middenspeler na een onwennig be gin, een man, die zich er vooral op toelegde, de bal te plaatsen. En welk een goed aangegeven ballen hebben Pluymers en Swaerts wel niet van hem gehad! Die middenlinie beheerste al direct het middenveld. Ook hier was het plaatsen goed verzorgd en vrijwel geen enkele bal werd „ergens" geplaatst. Er kon steeds iets goeds mee gebeuren. Mulder speelde een heel gemakkelijk spelletje; het liep allemaal. De Grand was beter dan ooit, reageerde ook sneller dan gewoonlijk en Rootring, nou ja, de oude rot was daar, waar ge vaar dreigde en verzette bergen werk in de periode, dat de Hoornse Leeuw toonde, toch nog klauwen te hebben. De achterhoede, stevig als immer, ruimde goed op. Maasen als de meest elegante speler, Hendriks als de meest resolute en betrouwbare man. En ach ter hen Brouwer, die weliswaar een paar foutjes maakte, aan de doelpunten weinig kon doen en door goed opstel len toch nog de weinige gevaarlijke schoten rustig keerde. Zo vormde dit Alcmaria een goed geheel met een uitstekende spelopvat ting en een voldoende lichaamsbe- heersing. Maarde tegenpartij was wel erg licht. Men vergete dat niet. De Hol- landia-achterhoede maakte een zwakke indruk. Een hyper-nerveuze doelman, die lang niet klemvast was, bezorgde de Hoornse aanhang vele benauwde ogenblikken, de onzeker spelende backs liepen van het kastje naar de muur en ook de halflinie was minder dan een ruggegraat. Verdedigend wa ren ze niet voldoende, aanvallend mis schien iets beter, maar over het geheel was deze linie toch onvoldoende. In de voorhoede moest het natuurlijk van Westhoven komen, die echter weinig kansen kreeg. De vleugels werden over het algemeen te veel verwaarloosd en vooral de linksbuiten was werkelijk te langzaam. Misschien drukte de snelle voor sprong van Alcmaria het spel van Hollandia ook, maar dat neemt niet weg, dat het geheel een vrij zwakke indruk maakte. Slechts het kwartiertje vóór de rust toonde ons een Hollandia, waar rekening mee gehouden moet worden. Toen school er in de voor- Zaterdagavond omstreeks 5 uur had een ernstig ongeval plaats aan het kanaal Noordeinde. Een auto, be stuurd door den heer Oudejans te St. Pancras* moest uitwijken voor 'n tegenligger en reed dus uiterst rechts van de weg. Hjj raakte daardoor den heer Jan Hart, die juist op dat ogen blik de weg opkwam. Ogenschijnlijk was bij het slachtoffer weinig van letsel te bemerken, doch bjj nader on derzoek bleek de heer Hart ernstigs inwendige kwetsuren te hebben beko men. De ziekenauto was snel aanwe zig en op advies van dr. Den Hartogh, die spoedig ter plaatse was, werd de patiënt naar het ziekenhuis te Alk maar overgebracht. Helaas is hij daar 's avonds om 10 uur overleden. De politie stelde een nauwkeurig onderzoek in, doch voor zover kan worden nagegaan, treft den bestuur der geen schuld. hoede een verrassend element, dat echter slechts ten dele uitgebuit kon worden. De wedstrijd werd overigens in de meest prettige verstandhouding ge speeld; fair en eerlijk. Daar had na tuurlijk scheidsrechter Twisterling zijn aandeel in. Hij volgde het spel op de voet, floot zeer resoluut en was de baas in het veld. Een leider die het spel aanvoelt, onder wien het prettig, moet zijn te spelen! Het eerste doelpunt is gemaakt. De bal vliegt in het Hoornse doel. Twaalf- tot veertienhonderd man vertrokken deze Zondagmiddag per extra trein naar Hoorn. Het waren al lemaal Alcmaria-aanhangers en onder hen waren er zeer velen, die anders nooit een uitwedstrijd van hun club gaan volgen. Een legioen van zo n veertienhonderd man, dat zich om ruim één uur op de oude stad Hoorn stortte. Met veel lawaai, met veel op timisme. Onder hen waren op een na alle elftallen van Alcmaria. Deze had den des morgens hun competitiewed strijden gespeeld en waren nu mee ge trokken, om hun jongens aan te moe digen. Kansen werden er besproken in de trein. Ook in de gereserveerde coupé's van de spelers en bestuursleden. Piet Lengers vertrouwde het niet, voorzag een golf van enthousiasme bij Hol landia en rekende uit, dat het eersle kwartier het benauwdste zou zijn. Voorzitter Bonsema was het niet met hem eens en zei: het kan, het moet en het zal! Ik zelf was het met de twee eerste opmerkingen van dezen voor zitter eens en zweeg over de derde. Roozendaal zei niets en at zijn brood; hij had toch honger gekregen na Za terdagavond, maar 's morgens had hij geen trek gehad. Lutterot en de Haas met Stroink, ze zwegen en demon streerden rust. Doggenaar was bewe- Alomaria juicht victorie. De Hollandia-keeper haalt mistroostig de bal voor de tweede maal uit 't doel. gelijk en bleek, Meinders rusteloos en bedrijvig. En de spelers beheersten 'zich. Maar niet alleen de trein, had bezoe kers gebracht, per autobus en taxi en met eigen vervoersmiddelen waren honderden anderen naar Hoorn geto gen om getuige te zijn van de wed strijd. En al die honderden, nee, die paar duizend man, omzoomden het prachtige Hollandia-veld, dat er keu rig verzorgd bij lag en waar de con troleurs op rustige wijze hun taak ver vulden. Nee, de organisatie daar op het veld was goed! Natuurlijk waren er lieden, die rood witte strikjes verkochten en ze deden goede zaken. Die duizendkoppige Alkmaarse me nigte was een morele steun voor de spelers en die duizendkoppige menigte was na afloop niet meer te houden, toen Maasen en zijn mannen op de schouders gingen. Ze was ook bijna niet achteruit te zetten, toen Hollan- dia's voorzitter een een grote bloemen mand Alcmaria ging huldigen. Hij deed dat met een zeer sympathiek speechje, waarin hij de sportiviteit van alle spelers huldigde en waarin hij er op wees, dat het kampioenschap was terecht gekomen bij de sterkste ploeg in deze afdeling. Hij hoopte, dat Alc maria het verloren terrein zou herwin nen en wees er op. dat deze competitie bewezen had, dat Alcmaria's geest de zelfde was gebleven. Hij hoopte op suc cesvolle wedstrijden in de komende promotiewedstrijden. Voorzitter Bonsema dankte voor deze woorden en Henk Maasen aanvaardde dc bloemenhulde namens de spelers. En toen kwamen de ouderen geluk wensen. Rasechte Alcmarianen be dwongen met moeite hun tranen; zij kenden Alcmaria en deze club was een deel van hun leven geworden.... En aan het eind van alles kwam de terugtocht naar Hoorn, waar de café's spoedig bezet werden met Alkmaarse enthousiastelingen, die de hele stad in gepaste vrolijkheid op stelten zetten! De extra-trein bracht de massa terug naar de kaasstad; waar bij het station een ontzaggelijke menigte het kam pioenselftal verwelkomde Het Is Inderdaad een grootse en „blijde incomste" geweest. Een gewel dige mensenmenigte had zich bij het station verzameld en met luid gejuich werd het kampioenselftal welkom ge heten. In rijtuigen met de muziek van de Postharmonie voorop ging het daarna in optocht naar het Hofplein, waar bestuur, spelers en genodigden zich aan 'n gemeenschappelijke maal tijd verenigden. De tocht naar „Central" is een ware triomftocht geworden. Op de boven zaal waren reeds verschillende bloem stukken aanwezig van diverse vereni gingen, waaronder een fraai bloem stuk van de Alkm. Boys. Toen allen waren gezeten nam de voorzitter van Alcmaria, de heer Bon sema, het woord en in een enthou siaste rede bracht hij nogmaals hul de aan spelers en bestuursleden eh wees tevens op de moeilijke weg, die nog afgelegd moet worden voor dat men weer in de 2e klasse terug is. Maar de kans is er nu en men zal die kans tot het uiterste verdedigen. De heer Bonsema sprak zjjn grote waardering uit voor de buitengewone ontvangst in Alkmaar. De Postharmonie kwam in haar ge heel ook nog in de feestzaal en de heer Van Houten sprak namens het corps een hartelijk woord van geluk wens, waarna zijn corps nog een mooi, frisch en krachtig nummer liet horen. Wij hebben meegeleefd met de oud ste club in Noord-Holland, met de club, die zo heel veel gedaan heeft voor de voetbalsport in dit gewest, met de club, die straks vijftig jaar wordt. Wij hebben meegeleefd met Alcmaria, dat ondanks alles haar eigen stempel behouden heeft, dat een eigen plaats steeds heeft ingenomen, niet alleen in Alkmaar maar in de hele provincie. En wij kennen slechts één wens: dat het de withemden gegeven moge zijn, straks het verlo ren terrein te herwinnen. Want deze club moet terug In de tweede klas. Ik heb nog nooit een kampioen schap van het eerste meegemaakt, zei Rozendaal, die toch al een dikke 20 jaar meeloopt. Het is zo: Alcmaria is sinds 1908 niet weer kampioen geweest, de nood- competitie van 1914 uitgezonderd. Laat dan nu een glorierijk tijdperk aanbreken! Alcmaria, proficat!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1947 | | pagina 1