Alcmaria Victrix hees de
kampioensvlag
f D-
De Hoornse Leeuw had
handschoenen aan
Blijde incomste der kampioenen
spelers"
uiken
aan den Hoef.
Schoorï.
Oterleek.
trgadering
Beemster.
itberichten
DE NOORD'HOLLANDSCHE COURANT
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
De genadeslag
Alcmaria wandelde naar
het kampioenschap
Binnen een half uur 4—0!
Zal dan toch?.
Spel en spelers onder
de loupe
Dodelijk ongeval
te Koedijk
V__
Day in Coeh's Veste
rachten Dinsdag*
1 „De Rustende
•en" (Laburnum
licht, een blijspel
B. Priestley, uit
[oor Annie Voge-
tot het laatste
zy het goede spel
noot het publiek
afspeelde in de
Radfen's villa
en der voorsteden
int al dadelijk erg
mte Lucy haar
het zal nog ge-
als.de oude Rad
st, en het eindigt
m de hele famine,
oshandel in pa
apjes in te zitten,
i een zakenreis en
;r met zijn pijpje,
leikassen. Dat zijn
aanval doet op
ook een vriend-
op zijn geld be-
le ouwe baas ver-
arasieten kwijt te
un in het geheim,
neer in de papier-
n veel lucratiever
onden: het ver
van obligaties en
resultaat is ver-
s gebrand op dit
geld, elk vreest
ren en maakt aan-
[wtinen. Als even
c van politie van
Scotland Yard in-
igen, dan voelt de
Mr. Radfern de
t heet worden on-
ihij verdwijnt
dochter.
applaus gaf het
i zijn waardering
rs kunnen weer
terugzien op een
ind.
dingsfeest
iden vergadering vh
té alhier werd be
gs op de nationale
:feest te organiseren
heer P. Mooy.
an de onkosten hier-
;ek. onder het motto
iken één grote", een
ecte gehouden wor-
r deed de toezegging
avondprogramma te
iroor de ouderen met
luit.
JKE STAND.
L G. Lesterhuis en
S. Duin en S. W.
>t en R. E. de Géus.
l. J. C. Bruin.
gemeente Oterleek
;avond 17 April 1947
jeen. Ingekomen was
verhindering van den
Tevens deed de voor-
van besluiten van
aten der provincie,
uring van de begro-
ist 1947, goedkeuring
suppletoire begrotin-
it 1946 en bericht dat
stelde verhoging van
i der raadsleden tot
ïg geen bezwaren be-
rond de openbare
Stompetoren, alsmede
leze school behorende
aeplanting aan te leg-
kosten in totaal naar
500 zullen bedragen,
i rondvraag leverde
Schermerkom
JEM-COIXECTE.
-oollecte heeft in deze
opgebracht.
IAAT GEZET.
B van de Noorddijk
x la uit zijn bedrijf ge
it niet goed beheerde.
lar is procesverbaal op-
IILARISEN.
Sier en Jb. Tamls her
waarop ze voor 35 jaar
van de afslagvereniging
rend en Omstreken. De
i een fraai armband
enken aangeboden.
.8 April 1947. (Alkm.
Andijvie f 73, Spinazie
irber f 41—f 100; Nero
en f 10—12, Gele kool
i 36 Witlof f 31,50—f 45,
15, Radijs f 10f 23 en
Alles per 100 kg, stuks,
bond, 19 April 1947.
kool f 19, afw. f 18,30,
•itte kool f 12,60, afw
Uien f 7—f 13,90, grove
12,50 en drieling uie«
kg Peen: II f 7,40, 1»
r f 5,60; 21000 kg Biete"
n III f 4,40; 480 kg wit-
BUREAU:
VCfORDAM 9, ALKMAAR
TELEFOON ADM. 3320
REDACTIE 3902
Giro 187294
Dir.: J. BUIsma
MAANDAG 21 APRIL 1947.
Voortzetting van de
144e JAARGANG No 275.
ALKMAABSCHE COURANT
TARIEVEN;
Advertenties: 14 cent per
millimeter. „Waagjes" tot li
woorden 75 ct., elk woorc
meer 5 ot., uitsluitend contan
Abonnementen! t 1.10 per
maand, f 3.25 per kwartaa
Hoofdredacteur M. H. E. Uyldert plv. Tj, N. Adema.
ïli
Maar het wordt niet fataal, omdat
even later Twisterling de pauze
aankondigt.
ALCMARIA VICTRIX KAMPIOEN VAN 3 D.
Staand v. I. n. r. Mulder (grensrechterjGodvliet, Swaerts, v. Wieringen,
de Grand, Mulder, de Buyzer, Rootring, (Knielend v. 1. n. r. Schmidt,
Maasen (aanvoerder). Brouwer en Hendriks.
Iket begon zo heel anders dan we verwacht hadden. Niet de Leeuw
van Hoorn, de rood-witte leeuw, klauwde, maar de Alkmaarse burcht
dragers startten met een formidabele start en rukte' de Hoornse ver
dediging radicaal uiteen. Dat was geen krummelig voetbalspel meer
uit de derde klasse, dat was intelligent spel van een ploeg, die over:
vele wapens beschikte.
De withemden, die begonnen waren met de toss te winnen, wat
enig wind- en zonvoordeel opleverde, namen terstond het spel in han
den en flitsten langs de Hoornse verdedigers, alsof deze niet bestonden
en zo kon het gebeuren, dat binnen een half uur een v uilige 40-voor-
sprong werd verkregen! I
Het was, van uit Alkmaars standpunt bezien, wel allemachtig mooi.
De voorhoede combineerde snel, nu eens kort, dan weer lang, de mid
denlinie sloot zich er prachtig achter, combineerde eveneens met een
gemak, alsof het een oefenpartij betrof en de achterhoede ruimde zo
nu en dan een paar afgedwaalde ballen op.
Zo werd van de eerste minuut af
het Hoornse doel belegerd en de rood
witte achterhoede wist waarlijk niet,
waar ze het eerst moest zijn. De
[Vleugelspelers der Alkmaarders, snel
ils nooit te voren, stichtten keer op
;eer verwarring in die zwaar be-
iroefde achterhoede en het binnen-
[trio was zo akelig snel, dat ook dat
[edeelte van het team geen moment
ijgelaten kon worden.
•Més de eerste de beste aanval had
ccn corner-opgeleverd en de prach-
in vorm zijnde Godvliet plaatste
Kt leder ver voorbij het doel, waar
e Buyzer klaar stond om met een
schot Alcmaria de leiding te ge
en. Een morele steun voor de wit-
lemden, die deze steun uitstekend
itbuitten en direct weer ten aanval
'okken. Nog voordat er twee minu-
verstreken waren, zette De Buy-
®r laag voor en schoot Swaerts pre-
ies over de lat en nauwelijks tien se
conden later daverde een schot van
Van Wieringen tegen de.deklat aan!
'U zo ging het verder, nu eens over
inks, dan weer over rechts en van
He kanten dreigde het gevaar voor
ollandia. Er was werkelijk geen
ouden aan en toen Maasen op het
liddenveld een vrije trap nam en De
luyzer zou inschieten werd deze on
geoorloofd genomen en een strafschop
'as het resultaat. Burger faalde niet
o zo leidde Alcmaria na 9 minuten
eds met 20.
Even tracht Hollandia het spel te
erplaatsen; krijgt het zelfs een hoek-
ihop te nemen, die echter wordt
■eggewerkt en meteen neemt Alc-
aria het offensief weer over.
chmidt zwerft rond op het midden
veld, passeert een paar tegenstanders
Isof ze er helemaal niet zijn, geeft
an Wieringen, die meteen naar links
elopen is, een kans en het is 30.
En nog is het niet genoeg. Godvliet
snelt langs de lijn, zet scherp voor en
hu is het Schmidt, die met een kogel
de stand op 40 brengt. Er wordt ge
dongen op de tribune, maar de
enthousiastelingen wordt het stilzwij
gen opgelegd door omstanders. Ook
81 Is de stand binnen het half 4—0
geworden, de Hoornse leeuw is nog
niet geslagen!
Neen, waarachtig niet. Want nau
welijks is het vierde doelpunt ge
maakt, of De Grand raakt gewond en
moet het veld verlaten. Lang, te lang
speelt Alcmaria met tien man, blijft
zelfs in die periode nog iets sterker,
maar Hollandia kan ten slotte het
spel wat verplaatsen. En als dan
Maasen eens mist, krijgt onverwacht
Ruiter, de linksbuiten, een kans en
een hard schot treft via de paal doel
(1—4).
Dan, eensklaps, is het of de Hoorn
se leeuw wakker geschud is. Onstui
mig valt hij aan, de vleugels worden
in het spel 'betrokken en Alcmaria's
overwicht is plotseling verdwenen.
Daar gaat een bal naar Westhoven,
de nog altijd gevaarlijke binnenspe-
ler. Hij loopt even door, lost dan een
hard schot, dat onhoudbaar in de lin
kerbovenhoek verdwijnt (24). Een
prachtig doelpunt, zeer verdiend ook!
De sfeer is er plotseling, de sfeer,
die we verwacht hadden. Het
laaiende vuur der Hoornse spelers
dringt de Alkmaarders in de ver
dediging en als dan eindelijk een
reserve-speler verschijnt, Pluymers,
moet de zo ongekend op dreef zijn
de Godvliet naar de middenlinie te
rug. Dat betekent een korte onwen
nigheid en dat kan fataal worden.
Het spreekt vanzelf, dat beide
ploegen in de rust de nodige wenken
hebben gekregen en het spreekt ook
wel vanzelf, dat Hollandia er direct
alles op zal zetten, .om het kort voor
de rust veroverde initiatief te be
houden. Dat verwacht ook Alcmaria,
dat de tweede helft begint met een
iets terug getrokken middenlinie.
Maar Westhoven krijgt geen kans,
Godvliet begint zich thuis te voelen
op de vreemde plaats en weldra is er
geen sprake meer van een Hollandia-
overwicht.
Integendeel, Alcmaria neemt het
heft weer in handen en dank zjj de
bewegelijkheid in alle linies, wordt
de Hollandia-defensie opnieuw
zwaar beproefd. Van Wieringen
schiet twee keer in handen van den
doelman, doch de derde kans is een
voltreffer. Weer had Schmidt een
bal in het middenveld opgepikt, v.
Wieringen was gauw naar links ge
zwenkt, werd niet snel genoeg ge
volgd door een Hoornse verdediger
en toen hij de pass kreeg, stond het
2—5.
Dan neemt Alcmaria het wat kal
mer op, krijgt Hollandia wat adem
en als Maasen dan eens ongeoorloofd
afhoudt, knalt Westhoven de toege
stane strafschop hard in het doel
(35).
Er moet dan nog een half uur ge
speeld worden. Nog is alles mogelijk
temeer, waar Van Wieringen op halve
kracht moot spelen. Maar Alcmaria's
lauwheid is verdwenen en vooral
Rootring komt nu tot grote hoogte.
Hij is overal, waar gevaar dreigt, hij
verdedigt prachtig, zet bovendien de
voorhoede weer aan het werk en
Schmidt als verbindingsman. zet
voorzet na voorzet naar De Buyzer.
En deze, snel als nooit 'tevoren, zet
voor, zuiver en afgemeten. Maar zelfs
het goede schot van Pluymers wordt
prachtig gekeerd.
Zo verstrijkt de tijd. Godvliet pa*
seert dikwijls naar de rechtervleugel,
waar Pluymers er steeds beter in
komt en het is uit een van deze pas
ses, dat Pluymers weet voor te zet
ten. Ieder denkt, dat Van Wieringen
zal schieten, maar deze laat het Ie
der voor De Buyzer, die het vonnis
voltrekt. En zo gaat 't laatste kwar
tier in met een veilige 63 voor
sprong. Op verbluffend gemakkelijke
wijze volgt het zevende doelpunt van
De Buyzer en dan speelt Alcmaria
kalm de resterende tijd uit. Zelfs het
feit, dat De Buyzer moet uitvallen,
betekent niets meer en een korte
doelworsteling voor het Alcmaria-
doel is ten slotte het enige, wat er
in de laatste minuten nog te noteren
valt.
Dan fluit Twisterling voor 't laatst
en is Alcmaria kampioen!
We weten niet, welke psychologische
factoren er allemaal meegewerkt
hebben, maar het elftal van Alcmaria
speelde deze keer wel bizonder goed.
Vooral het eerste half uur, toen de
grondslag gelegd werd voor de over
winning, speelden de Alkmaarders
een spel, dat hoog genoteerd mag
worden en dat uitstekend tweede
klas spel was. Ik zou haast zeggen:
er werd van de aanvang af intelligent
gespeeld. Alle spelers keken uit en
daardoor kwam het, dat het plaatsen
beter verzo.gd was dan voorheen.
Bovendien wisten dé Alcmarianen
zich uitstekend vrij te spelen. En
waar het korte en lange spel voort
durend afgewisseld werden, kreeg
de tegenpartij geen kans, om een
verdedigingsplan op te maken. Daar
voor was het spel van Alcmaria te
verrassend.
Een zwakke plek hebben we deze keer
niet in de witte ploeg kunnen vinden.
Natuurlijk werden er fouten gemaakt,
maar ze telden niet mee. Hier stond
een voorhoede in het veld, waarvan
alle vijf spelers op dreef waren. De
beide vleugelspelers warer snel en
gaven voorzetten, zo op maat, dat suc
ces bijna niet kon uitblijven. Van Wie
ringen werd natuurlijk geschaduwd,
maar hij zwenkte voortdurend af en
daardoor kregen de anderen kansen.
Van die anderen noemen we allereerst
de linkervleugel met de Buyzer uit
eindelijk weer in vorm en met schot,
met 'n Schmidt, wien alles zo heel ge
makkelijk afgaat, die het liefst wat
naar achteren opereert, maar voor het
doel precies op tijd is. En Swaerts
speelde misschien wel zijn beste wed
strijd. En Godvliet, vroeger wel eens
wat week, was nu doortastend en snel.
Als vleugelspeler zeer gevaarlijk, later
als middenspeler na een onwennig be
gin, een man, die zich er vooral op
toelegde, de bal te plaatsen. En welk
een goed aangegeven ballen hebben
Pluymers en Swaerts wel niet van hem
gehad!
Die middenlinie beheerste al direct
het middenveld. Ook hier was het
plaatsen goed verzorgd en vrijwel geen
enkele bal werd „ergens" geplaatst. Er
kon steeds iets goeds mee gebeuren.
Mulder speelde een heel gemakkelijk
spelletje; het liep allemaal. De Grand
was beter dan ooit, reageerde ook
sneller dan gewoonlijk en Rootring,
nou ja, de oude rot was daar, waar ge
vaar dreigde en verzette bergen werk
in de periode, dat de Hoornse Leeuw
toonde, toch nog klauwen te hebben.
De achterhoede, stevig als immer,
ruimde goed op. Maasen als de meest
elegante speler, Hendriks als de meest
resolute en betrouwbare man. En ach
ter hen Brouwer, die weliswaar een
paar foutjes maakte, aan de doelpunten
weinig kon doen en door goed opstel
len toch nog de weinige gevaarlijke
schoten rustig keerde.
Zo vormde dit Alcmaria een goed
geheel met een uitstekende spelopvat
ting en een voldoende lichaamsbe-
heersing.
Maarde tegenpartij was wel erg
licht. Men vergete dat niet. De Hol-
landia-achterhoede maakte een zwakke
indruk. Een hyper-nerveuze doelman,
die lang niet klemvast was, bezorgde
de Hoornse aanhang vele benauwde
ogenblikken, de onzeker spelende
backs liepen van het kastje naar de
muur en ook de halflinie was minder
dan een ruggegraat. Verdedigend wa
ren ze niet voldoende, aanvallend mis
schien iets beter, maar over het geheel
was deze linie toch onvoldoende. In de
voorhoede moest het natuurlijk van
Westhoven komen, die echter weinig
kansen kreeg. De vleugels werden over
het algemeen te veel verwaarloosd en
vooral de linksbuiten was werkelijk
te langzaam.
Misschien drukte de snelle voor
sprong van Alcmaria het spel van
Hollandia ook, maar dat neemt niet
weg, dat het geheel een vrij zwakke
indruk maakte. Slechts het kwartiertje
vóór de rust toonde ons een Hollandia,
waar rekening mee gehouden moet
worden. Toen school er in de voor-
Zaterdagavond omstreeks 5 uur had
een ernstig ongeval plaats aan het
kanaal Noordeinde. Een auto, be
stuurd door den heer Oudejans te
St. Pancras* moest uitwijken voor 'n
tegenligger en reed dus uiterst rechts
van de weg. Hjj raakte daardoor den
heer Jan Hart, die juist op dat ogen
blik de weg opkwam. Ogenschijnlijk
was bij het slachtoffer weinig van
letsel te bemerken, doch bjj nader on
derzoek bleek de heer Hart ernstigs
inwendige kwetsuren te hebben beko
men. De ziekenauto was snel aanwe
zig en op advies van dr. Den Hartogh,
die spoedig ter plaatse was, werd de
patiënt naar het ziekenhuis te Alk
maar overgebracht. Helaas is hij daar
's avonds om 10 uur overleden.
De politie stelde een nauwkeurig
onderzoek in, doch voor zover kan
worden nagegaan, treft den bestuur
der geen schuld.
hoede een verrassend element, dat
echter slechts ten dele uitgebuit kon
worden.
De wedstrijd werd overigens in de
meest prettige verstandhouding ge
speeld; fair en eerlijk. Daar had na
tuurlijk scheidsrechter Twisterling zijn
aandeel in. Hij volgde het spel op de
voet, floot zeer resoluut en was de
baas in het veld. Een leider die het
spel aanvoelt, onder wien het prettig,
moet zijn te spelen!
Het eerste doelpunt is gemaakt. De bal vliegt in het Hoornse doel.
Twaalf- tot veertienhonderd man
vertrokken deze Zondagmiddag per
extra trein naar Hoorn. Het waren al
lemaal Alcmaria-aanhangers en onder
hen waren er zeer velen, die anders
nooit een uitwedstrijd van hun club
gaan volgen. Een legioen van zo n
veertienhonderd man, dat zich om
ruim één uur op de oude stad Hoorn
stortte. Met veel lawaai, met veel op
timisme. Onder hen waren op een na
alle elftallen van Alcmaria. Deze had
den des morgens hun competitiewed
strijden gespeeld en waren nu mee ge
trokken, om hun jongens aan te moe
digen.
Kansen werden er besproken in de
trein. Ook in de gereserveerde coupé's
van de spelers en bestuursleden. Piet
Lengers vertrouwde het niet, voorzag
een golf van enthousiasme bij Hol
landia en rekende uit, dat het eersle
kwartier het benauwdste zou zijn.
Voorzitter Bonsema was het niet met
hem eens en zei: het kan, het moet en
het zal! Ik zelf was het met de twee
eerste opmerkingen van dezen voor
zitter eens en zweeg over de derde.
Roozendaal zei niets en at zijn brood;
hij had toch honger gekregen na Za
terdagavond, maar 's morgens had hij
geen trek gehad. Lutterot en de Haas
met Stroink, ze zwegen en demon
streerden rust. Doggenaar was bewe-
Alomaria juicht victorie. De Hollandia-keeper haalt mistroostig de bal voor de tweede maal uit 't doel.
gelijk en bleek, Meinders rusteloos en
bedrijvig. En de spelers beheersten
'zich.
Maar niet alleen de trein, had bezoe
kers gebracht, per autobus en taxi en
met eigen vervoersmiddelen waren
honderden anderen naar Hoorn geto
gen om getuige te zijn van de wed
strijd. En al die honderden, nee, die
paar duizend man, omzoomden het
prachtige Hollandia-veld, dat er keu
rig verzorgd bij lag en waar de con
troleurs op rustige wijze hun taak ver
vulden. Nee, de organisatie daar op
het veld was goed!
Natuurlijk waren er lieden, die rood
witte strikjes verkochten en ze deden
goede zaken.
Die duizendkoppige Alkmaarse me
nigte was een morele steun voor de
spelers en die duizendkoppige menigte
was na afloop niet meer te houden,
toen Maasen en zijn mannen op de
schouders gingen. Ze was ook bijna
niet achteruit te zetten, toen Hollan-
dia's voorzitter een een grote bloemen
mand Alcmaria ging huldigen. Hij
deed dat met een zeer sympathiek
speechje, waarin hij de sportiviteit van
alle spelers huldigde en waarin hij er
op wees, dat het kampioenschap was
terecht gekomen bij de sterkste ploeg
in deze afdeling. Hij hoopte, dat Alc
maria het verloren terrein zou herwin
nen en wees er op. dat deze competitie
bewezen had, dat Alcmaria's geest de
zelfde was gebleven. Hij hoopte op suc
cesvolle wedstrijden in de komende
promotiewedstrijden.
Voorzitter Bonsema dankte voor deze
woorden en Henk Maasen aanvaardde
dc bloemenhulde namens de spelers.
En toen kwamen de ouderen geluk
wensen. Rasechte Alcmarianen be
dwongen met moeite hun tranen; zij
kenden Alcmaria en deze club was een
deel van hun leven geworden....
En aan het eind van alles kwam de
terugtocht naar Hoorn, waar de café's
spoedig bezet werden met Alkmaarse
enthousiastelingen, die de hele stad in
gepaste vrolijkheid op stelten zetten!
De extra-trein bracht de massa terug
naar de kaasstad; waar bij het station
een ontzaggelijke menigte het kam
pioenselftal verwelkomde
Het Is Inderdaad een grootse en
„blijde incomste" geweest. Een gewel
dige mensenmenigte had zich bij het
station verzameld en met luid gejuich
werd het kampioenselftal welkom ge
heten. In rijtuigen met de muziek van
de Postharmonie voorop ging het
daarna in optocht naar het Hofplein,
waar bestuur, spelers en genodigden
zich aan 'n gemeenschappelijke maal
tijd verenigden.
De tocht naar „Central" is een ware
triomftocht geworden. Op de boven
zaal waren reeds verschillende bloem
stukken aanwezig van diverse vereni
gingen, waaronder een fraai bloem
stuk van de Alkm. Boys.
Toen allen waren gezeten nam de
voorzitter van Alcmaria, de heer Bon
sema, het woord en in een enthou
siaste rede bracht hij nogmaals hul
de aan spelers en bestuursleden eh
wees tevens op de moeilijke weg, die
nog afgelegd moet worden voor dat
men weer in de 2e klasse terug is.
Maar de kans is er nu en men zal
die kans tot het uiterste verdedigen.
De heer Bonsema sprak zjjn grote
waardering uit voor de buitengewone
ontvangst in Alkmaar.
De Postharmonie kwam in haar ge
heel ook nog in de feestzaal en de
heer Van Houten sprak namens het
corps een hartelijk woord van geluk
wens, waarna zijn corps nog een
mooi, frisch en krachtig nummer liet
horen.
Wij hebben meegeleefd met de oud
ste club in Noord-Holland, met de
club, die zo heel veel gedaan heeft
voor de voetbalsport in dit gewest,
met de club, die straks vijftig jaar
wordt. Wij hebben meegeleefd met
Alcmaria, dat ondanks alles haar
eigen stempel behouden heeft, dat een
eigen plaats steeds heeft ingenomen,
niet alleen in Alkmaar maar in de
hele provincie. En wij kennen slechts
één wens: dat het de withemden
gegeven moge zijn, straks het verlo
ren terrein te herwinnen. Want deze
club moet terug In de tweede klas.
Ik heb nog nooit een kampioen
schap van het eerste meegemaakt, zei
Rozendaal, die toch al een dikke 20
jaar meeloopt.
Het is zo: Alcmaria is sinds 1908
niet weer kampioen geweest, de nood-
competitie van 1914 uitgezonderd.
Laat dan nu een glorierijk tijdperk
aanbreken!
Alcmaria, proficat!