5
hoogspanning
Trucjes aan de grens
KARS0TE RUB
Stalin's einde nabij
Waar komt de Tulp vandaan?
HOUT
ENDA
•ten afhalen
EXAMEN
andelsavondschool
;oneeI ^feestelijk
jeen
DUIZENDEN reizen in en uit
Honderden smokkelen
Tientallen worden betrapt
HOLLAND'S ROEM
Wij luisteren morgen
naar
Pers-Prikkels
Waarom de snoep niet van de bon?
Een astroloog voorspelt:
Feuilleton
maanden
door Tjeerd Adema
Wij spelen Bridge
A VOND:
Chr Oranjevereni-
iDERDAG:
0 uur v.m.: 1-Mei-feest
iur n.m.: l Mel-vlerlng
skerk, 8 uur: openbare
3N.
'SCOPEN:
de Rode Pimpernel;
Onder Verdenking; 18
8 uur: Walvisvaarders;
e krijg ik een baantje?
begint met
tot Smit)
anderdag 1 Mei aan het
de Ridderstraat vervoe-
.cn van hun Levensmid-
tak en/of Versnaperin-
randstoffenkaart.
irtoe geopend van 9—13
ma met vrijstelling
mdsexamen.
id in het Stadhuis de
ng van diploma's aan
rlingen der Handels-
ts. Aanwezig waren
committeerden en le-
loco-burgemeester, de
Commissie van Toe-
delbaar Onderwijs en
iiger van de Kamer
kantoor Alkmaar,
'oord van den direc-
heren Van Slinger-
mr. Josephus Jitta en
rlingen bedankte voor
rwijs.
ima's met vrijstelling
tandsexamen werden
aan: J. S. Beemster-
(Heiloo), Coba Buren,
luwert (St. Pancras),
i. Stuurop en J. van
jk en feestelijk wa-
e leden van de Alk
van de Nederl. Chr.
leidspersoneel bijeen
■oor Vrijzinnig Her-
Heul.
rste feestelijke jaar-
de fusie tussen de
btenaren-organisaties
:omen. Door deze fu-
satie thans 21.000 le-
uit de woorden van
:r P. Kapinga Uit
ijn propaganda-rede.
schillende problemen
van belang zijn. „Er
meer te verdelen,
dus den heer Kapin-
noeten wij geen be-
jn, maar stoottroe-
gsvoorzltter, de heer
de pauze aanwezig
avond geopend en
ift geleid door den
i. Behalve het fees-
idistisch woord viel
luisteren. Mevr. v. d.
;r Huib Fenijn droe-
dijk uit eigen werk
ienstelijk en de heer
welluidende klan-
dorgel. Er werd een
i hersengymnastiek
ssen gemeente- en
verjaardag van Prin-
aerdacht en er werd
uit volle borst ge
bate van het t.b.c.-
llecte bracht f 20.73
reeds bij twaalven,
huiswaarts keerden.
GEMEENTE
Voorganger bevestigd
ieente hier ter stede
voorganger gekregen
Hofhuis uit Gelder-
Ie Unie der Baptis-
evangelist is aange-
ng geschiedde door
enter die als tekst
20: „En Mozes nam
nemoreerde hoe Mo-
f tot het volk van
e staf kon hij steu-
hem tevens gebrui-
L
e plaatsen waren
nwezigj die de ge-
wensen aanboden,
een bijzonder woord
voorganger,
uur hield de nieu-
i intrede-predikatie
k wens niets anders
n de kracht Gods,
hristus en dien ge-
w. Doelen, waar de
odsdienstoefeningen
:ns zowel als 's mid-
HUISVROtTWEN.
Leiden gehouden
ng van de Ned.
ivrouwen werd tot
'dbestuur gekozen
insbeekBaning te
dente van de af-
(Van onzen specialen verslaggever).
De trein uit Bazel rolt binnen te
Maastricht. Hfl is een uur te laat.
Dat komt wel meer voor, maar het
oponthoud aan dit grensstation zal
•r niet door versneld worden, want
de douane trekt zich daar niets van
aan. Alle reizigers stappen uit be
halve een jonge moeder met twee
kinderen, waarvan er één in het
reiswiegje sluimert. Zfl heeft toe
stemming gekregen in de coupé te
blijven.
Beladen met koffers, tassen en rels-
cakken komt de gehele Btoet van rel-
«igers de douaneloods binnen, waar
achter de balie de ambtenaren staan
ora de invoerrechten te innen en een
paar korporaals van de Kon. Mare
chaussee voor de passencontröle. De
meeaten bemerken niet eens, dat de
politieman een lflst bij zich heeft van
verdachte persoonsnamen; een lijst,
die hfl zowat uit zijn hoofd kent.
Treft hfl een naam, die in de lijst
voorkomt, dan zal hij den eigenaar
van het onderhavige paspoort wel
«eer nauwkeurig aan de tand voelen
Vóór hij hem doorlaat.
De douarie is wel eens lastiger.
„Hebt TJ iets aan te geven?" klinkt
telkens de steriotiepe vraag.
Hoeveel stel ondergoed
draagt TJ?
Dat ls voor iedere reiziger een ge
wetensvraag. Heeft htj werkelijk niets
bij zich, dat hij ook niet op de uit
reis heeft meegenomen, dan zal hij
met een gerust geweten neen zeggen.
Maar dat komt slechts zelden voor
in deze tijd, nu elkeen, die er kans
toe ziet, in het buitenland wat nieu
we kleren koopt of iets anders, waar
voor hjj in een Nederlandse winkel
nog niet terecht kan. Dat ligt zo voor
de hand. En toch...... Daar is de juf
frouw, die in haar koffer een oud cor-
aet heeft liggen.
„Het nieuwe heeft TJ zeker aan,'
Zegt de douane-beambte.
„Ja," zegt zfl beduusd.
„En hoeveel stel ondergoed draagt
TJ op het ogenblik?" wil de onbe
schaamde vrager ook nog weten.
„Ehvijf!" komt er hakkelend
Uit.
„Gaat u dan maar even mee," luidt
de uitnodiging.
Zij wordt aan d« visiteuse overge
leverd, die haar even dringend als
vriendelijk verzoekt al die mooie
nieuwe spullen uit te trekken. In haar
oude plunje kan ze huiswaarts keren,
een dozijn dessoustjes armer en een
bekeuring rijker.
Zo gaat het menige amateur-smok
kelaar. Er is geen truo meer of de
douane kent haar. Vaak ontbreekt de
tjjd om allen te visiteren, maar de
fraudeurs verraden zich zo licht door
hun gedrag, hun overdreven vriende
lijkheid, hun gulheid met de sigaren,
hun nerveuze uitbundigheid. Maar
heel weinigen kunnen gewoon doen
In ongewone omstandigheden.
Ik dacht, dat het wel
mocht
Terwfll een deel der beambten de
bagage controleert en de verdachten
visiteert en de verificateur de invoer
rechten int van de regulier aangege
ven goederen, controleert een andere
ploeg de trein. Alle kastjes worden
open gemaakt, luiken in de bodem
worden opgetild, donkere hoekjes wor
den met haken doorzocht, zelfs lam
pen worden geopend. Een geoefende
ogen zien ook terstond of ergens een
stuk lambrizering weggenomen is ge
weest. Menig stuk zeep, menig paar
nylonkousen heeft zfln (clandestiene)
bestemming niet bereikt doordat het
ontdekt werd. Als de kommiezen van
de derde wagon de coupé passeren,
waarin de moeder met haar kinderen
wacht, laat hij de reiswieg uitpakken.
Dozen met zeepvlokken liggen onder
het matrasje.
„Waarom geeft TJ dat niet aan?"
„Ik dacht, dat het wel mocht
„U moet alles aangeven, ook wat
TJ wel mag invoeren."
„Mijn man ls de trein uit; hfl zou
het zeggen."
„Waarom stopt u het dan weg?"
Zfl zwijgt.
„En waarom zegt i niets tegen
mfl 1"
Weer blflft zfl het antwoord schul
dig; de zeep is in beslag genomen.
De dikke portefeuille.
Even later blijkt, dat in de loods
een heer zfln dikke portefeuille heeft
moeten laten nakijken. Er zitten Bel
gische hotelrekeningen in tot een veel
hoger bedrag dan hfl wettelijk heeft
kunnen uitvoeren. Conclusie: öf hij
heeft geld uit Nederland gesmokkeld
en het in België zwart gewisseld, èf
hij heeft in België franks verdiend en
de Nederlandse Bank er niet van op
de hoogte gebracht. Hfl kan verder
reizen met het prettige vooruitzicht,
dat hij weldra zal moeten terecht
staan voor de rechtbank te Maas
tricht wegens deviezensmokkel, even
als de dame, die haar nieuwe onder
goed is kwijtgeraakt.
Duizenden reizen uit per dag en
duizenden komen ons land binnen,
honderden smokkelen en tientallen
worden gesnapt. Die laatsten vin
den, dat zfl pech hebben en zfl zfln
jaloers op allen, die sterke verha
len doen over welgeslaagde smok-
kelreisjes. Geen ls er, die zich
schaamt, omdat hfl zich aan een
misdrijf Jegens de gemeenschap
heeft schuldig gemaakt. Zo voelt
bflna niemand het aan.
Had het moedertje, dat in Zwitser
land wat zeep had gekocht of gekre
gen, dit kostelijke maar niet bepaald
kostbare bezit niet mogen houden?
Vermoedelijk wel, maar zij had het
moeten aangeven. De wet verplicht
een ieder, die iets in- of uitvoert,
daarvan aangifte te doen aan het
grenskantoor van de Dienst der In
voerrechten en Accijnzen. Kleinig
heidjes voor eigen gebruik zal men
dientengevolge niet kwijtraken. Soms
moet men een gering bedrag aan in
voerrechten betalen, maar dat is dan
ook alles. Wie zich in het buitenland
voor honderden guldens in de spullen
heeft gestoken voor gesmokkelde gul
dens of voor aldaar verdiend vreemd
geld, heeft eigenmachtig over devie
zen beschikt, hetgeen in deze benar
de tijden een economisch delict van de
eerste orde is, waarvoor fikse straf
fen worden uitgedeeld.
Men dient dat te weten.
Men dient dat goed te beseffen.
Enmen dient er naar te han
delen. Minister Lieftinck ontwerpt
zijn strenge wetten niet voor zfln
privé-genoegen (dat beleeft hfl er
waarlijk niet aan!), maar ten bate
van het Nederlandse volk.
„Duizend en één Vrouw"
in een bunker
In een grote bunker te Hamburg
gaat op het ogenblik de revue „Duizend
en een vrouw", daartoe is een der
ruimten tot een theater voor 1000 per
sonen ingericht.
Het ligt in de bedoeling der direc
tie, om, wanneer voldoende materiaal
voorradig is, de operatiekamer van de
bunker tot foyer te verbouwen en het
platform als daktuin in te richten.
HILVERSUM I (301 m.) geeft Nieuws om
7, 8, 1, 8, 8 en 11 uur. 7,17 VARA: Zin
gend naar bulten. 8,16 1-Mei-fanfare.
8.30 Luchtige klanken. 9,00 Brahms-pro-
gramma. 10,20 Dldeldomdei, vrolijke Mei
10,85 De Regenboog. 11,20 Kon. Mili
taire Kapel. 12,30 Kalender. 1,17 Ar
beiders uit Europa brengen hun Mei-
groet. 2,30 Voor de Vrouw. 3,45 Voor
dracht. 4,30 Een dag van feest en strijd
5,00 Opera-fragmenten. 6.15 Vara-
varia. 6,20 Potpourri van Mei- en strijd
liederen. 7,15 Orgelspel Joh. Jong.
7,25 Déclamatorlum 6,05 Concert. 10,00
De Stem des Volks. 10,15 Da wereld ls
nieuwl 11,45 Orgelspel door Joh. Jong
HILVERSUM n (415 m> geeft nieuws
om 7, 8, 1, 7, 8 en 10,30 uur. 8,18 KRO:
Pluk.'de dag, 9,05 ;pchtendooncer,t.-»
9,50 Walt ^Desney-klanken., - 10,00 NCRV;
Leger des HellB-kwartlertJe. 10,15 Mor
gendienst. -r 10,45 Orgelconcert, 11,00
KRO: De Zonnebloem. 12,03 Werken
van Chopln. 1,45 Van de hak op de tak.
2,00 NCRV: Continental Quintet. 2,40
Causerie voor de vrouw. 8,00 Amster
dams Kamermuziekgezelschap. 4,00 Bij
bellezing. 5,20 Zangrecital. 6,00 Jan
van Weelden. 6,30 Vrij en blij. 8,05
Plano-recital, 9,20 Met band en plaat.
10,45 Avondoverdenking, 11,00 orgel
concert.
De bollen bloeien. De geestgronden
tussen Leiden en Alkmaar liggen weer
te gloeien in het licht van een milde
lentezon. Het jaarlijkse voorjaarsfeest
ij teruggekeerd in al zijn overdadige
kleurenpracht, 't Is weer de tijd voor
den journalist om lyrische volzinnen
neer te schrijven over dit „weergaloze
palet van moeder Natuur". Ik zal het
ditmaal in het verleden zoeken, in de
geschiedenis van de tulp die vanouds
wortelde in Iran en Perzië, waar zij in
de vlakten aan de voet van het ge
bergte in het wild bloeide.
De eerste die haar cultiveerde, was
de Turk, die de bloem in zijn tuin
bracht. Zodoende was het mogelijk dat
Augerius Gislenius, heer van Busbecq,
afgezant van keizer Ferdinand I naar
sultan Soliman II van Turkije, in de
winter van 1554 op 1555 de tulp zag
bloeien in de buurt van Adrianopei.
Toevallig was deze Busbecq een toege
wijd kruidkundige, die een vrij nauw
keurige beschrijving gaf van de „Tuli-
pan" en die bovendien wat zaad mee
naar West-Europa bracht.
In 1559 zag Conrad Gesner te Augs
burg in de tuin van den Duitsen ban
kier Herwart een tulp bloeien, welke
vermoedelijk ontsproten was aan het
zaad, dat Busbecq meebracht. Van die
tijd af groeide de belangstelling van
kruidkundigen en botanisten van dag
tot dag. Carolus Clusius (Charles de
De eerste A. N. W. B. grensklosk ls dezer dagen te Wernhout weer open
gesteld; een belangrijke stap in de richting van 't normale toeristenverkeer
Het enige wat nn nog ontbreekt, zfln de deviezen.
l'Excluse), de beroemde plantkundige,
kweekte de tulp uit zaad, dat hij ver
moedelijk ook van Busbecq had ont
vangen.
Clusius deed zijn onderzoekingen
niet alleen voor de wetenschap. Hij
kweekte de tulpenbollen ook ten eigen
bate en verkreeg voor zfln waar dik
wijls heel hoge prijzen. Vooral na 1593,
toen hfl professor in de botanie te Lei
den was geworden, heeft Clusius zeer
veel bollen verkocht, want er waren
hier te lande heel wat rijke burgers
en edellieden, die tulpenbollen verza
melden, daar zij de bloemen beschouw
den als een exotisch curiosum, waar
van zfl gaarne enige exemplaren in
hun tuin bezaten. De uit dat eerste zaad
gewonnen tulpen vertoonden direct een
ruime variatie. Later werd de tuin van
Clusius, dien men dus beschouwen kan
als den man die de tulp in ons land
heeft gebracht, leeggestolen en dat
was het ogenblik, waarop ook ande
ren met het kweken van tulpen zfln
begonnen, waarmee aangetoond wordt
dat het gezegde: „gestolen waar ge
dijt niet" niet altijd opgaat.
In het leven der rflken begon de
tulp in het begin van de 17e eeuw een
belangrijke plaats in te nemen. Het
Franse hof van Lodewflk XIH ging
hierbij voor. De mode, die sterk onder
invloed stond van de opkomende zin
voor luxe, begon tulpen voor te schrij
ven bij het décolleté der dames. En het
aanleggen van collecties van verschil
lende tulpen werd een bezigheid van
heren, die ni-ts beters te doen hadden.
Toen reeds werd voor een zeldzame
bol heel veel geld betaald. De verza
melaars bewaarden de afbeeldingen
van hun tulpen in speciale tulpen-
boeken, ten einde in de tfld dat de bol
geen bloem droeg, met hun kostbaar
bezit te kunnen pronken. In 1623 be
taalde men reeds 100 gulden voor één
bol van de Semper Augustus.
Hieruit zou een dwaze handel voort
spruiten, die in de vaderlandse ge
schiedenis bekend is geworden als de
windhandel in tulpenbollen en die in
de jaren 1636 en 1637 zijn hoogtepunt
bereikte. Tflders deze tulpomanie,
waarbij vooral de kleine burger, die aan
het kweken was geslagen, probeerde
aan zfln trek te komen, werd te Alk
maar „d'aldervermaerdste Tulpa, üe
men meest waerdigh achte, verkoft
voor vflfduisent en twee honderd gul
dens". Het was ae Admiraal van Enk-
huysen, die voor dit sommetje weg
ging.
De eigenlijk bloembollencultuur
heeft onder de korte tfld van specula
tieve handel echter niet geleden. Ook
na de crisis bleven de prijzen vrij
Wij lezen in het Dagbl. v. h. Oosten.
Kan de snoep niet van de bon? Een
vraag, die vele vrouwen, kinderen en
zelfs ook mannen door het hoofd speelt
Het is met de versnapering al juist
als met vele andere dingen. Als zij er
zfln in voldoende mate, dan is het ver
bruik maar matig, zfln zfl er niet, dan
loopt iedereen te hoop om het rantsoen
en liefst nog wat meer te bemachtigen.
Enige grote fabrikanten ln chocolade
1 suikerwerken hebben de volgende
inlichtingen verstrekt. De toewijzingen
voor de producten die nodig zijn voor
de bereiding van versnaperingen, zoals
suiker, glucose en andere bijkomende
grondstoffen zijn nog niet gelijk aan
die van vóór de oorlog. Toen evenwel
kon men de binnenlandse markt over
voerd noemen. Op het ogenblik is de
productie zo, dat, naar men meent, aan
de normale vooroorlogse vraag zou
kunnen worden voldaan.
Het binnenlandse verbruik wordt bij
de huidige distrlbutlemaatregélen ge
stimuleerd door psychologische facto
ren.
Neemt men bijvoorbeeld thans het
verbruik in de provincies met de gro
te gezinnen, Brabant en Limburg. Een
moeder me(. negen kinderen heus
geen bijzonderheid in ons Zuiden
kan 10 bonnen besteden en zij doet het,
omdat zij geen bonnen wil laten ver
lopen. Haar gezin beschikt dus over
één kilo snoep per week, terwijl het
voor de oorlog misschien genoegen nam
met 10 spekjes van een cent of even
veel pijpjes drop. Misschien kwam er
soms nog een ons bonbons bij. Het
kleine steedse gezin daarentegen moet
het met belangrijk minder doen dan
vóór de oorlog. Hetgeen misschien wel
eens leerzaam is! „Niettemin", zo zei
een der fabrikanten, „moet men trach
ten zo snel mogelijk normale toestan
den zien te verkrijgen".
Indien de Nederlandse regering ln
staat zou zfln de Nederlandse markt
bijvoorbeeld drie maanden met versna
peringen te overvoeren, dan zou, me
nen de fabrikanten, het verbruik spoe
dig teruglopen tot beneden de huidige
productie, zodat er mogelijkheid voor
export zou overblijven.
Leonardo Blake, een astroloog, die
beweert de juiste datum van de Duitse
invasie in Polen voorspeld te hebben,
blikte in de toekomst en voorspelde:
Of in verband met Huslands politiek
jegens Duitsland de oorlog vermeden
kan worden, zal deze zomer duidelijk
worden.
De Britse koninklijke familie zal in
Augustus een tragische gebeurtenis
beleven, koning George zal dan het
centrum zijn van „zeer critieke constel
laties".
Binnen enkele weken zal een situatie
ontstaan, waarbij Winston Churchill
of in elk geval zfln politiek een triom
fantelijke comeback beleven zal.
De Sunday Pictorial, die Blake inter
viewde, zeide dat Blake bewijsmate
riaal toonde ten steun van zfln bewe
ring dat hfl niet alleen de correcte da
tum van de invasie van Polen had
voorspeld, doch ook de nazi-zuivering
van 1934, de val van Hitler en Musso
lini en de mysterieuze verdwijning
van Hitlers lflk voorspeld had.
Zfln boek „Hitiers laatste jaar van
macht", verwekte in 1939 beroering.
Blake voorspelde ook dat Stalin deze
zomer zou sterven en dat Busland dan
een nieuwe koers van samenwerking
met de andere naties zou gaan volgen.
(United Press).
hoog en was de productie betrekkelijk
klein. De tulp, en in de 18e eeuw ook
d. hyacint, bleef nog lang de bloem
van de rijke. Eerst veel later zou zfl
van de paleizen en de herenhuizen de
huiskamer en tuin der burgers binnen
dringen en Hollands roem ook buiten
onze grenzen, zelfs aan de overzijde
van de Oceaan, verkondigen.
(Handelsblad) PISTACHE.
52)
„Graag", zei deze. „Wij hebben u
hier ontboden, juffrouw, om u te vra
gen of u misschien gisteravond na
sluitingstijd nog in het kantoor is ge
weest".
Juffrouw Giesela sloeg haar ogen op
en keek den spreker verbaasd aan.
„Ik begrijp niet", zei ze, „wat u be
doelt".
„Ik vroeg", verduidelijkte de heer
Van Neyenstein, „of u misschien gis
teravond hier nog gewerkt hebt, ge
lijktijdig met den heer Van Lin-
schoten".
Juffrouw Giesela keek met hautai-
nen blik in de richting van den haar
aangeduiden jongen man, die met
gebogen hoofd naar de grond staarde.
„Neen, meneer", zei ze. „Ik ben om
vijf uur naar huis gegaan en niet meer
ln het gebouw geweest".
„Weet u dat zeker?" vroeg de heer
Van Neyenstein. „Laat ik u er op
wflzen, dat het ontslag van dezen
jongen man van uw antwoord afhan
kelijk kan zfln".
Juffrouw Giesela keek den spreker
aan met een blik, die het midden
hield tussen verbazing en verontwaar
diging, dat men haar van een onge
oorloofde handeling zou kunnen ver
denken.
„Ik weet het natuurlijk volkomen
zeker", zei ze. „Ik ben gisteravond
vroeg naar bed gegaan omdat ik me
niet erg goed voelde".
„Ik dank u,'in dat geval hebben wfl
u niets meer te vragen", zei de heer
Van Neyenstein.
Juffrouw Giesela stond op, neigde
lichtelijk in de richting van het col
lege en mr. Van Deventer haastte
zich, de deur voor haar open te maken.
„Is ereh.... nog een andere
dame op dat kantoor?" vroeg de heer
Van Neyenstein.
„Juffrouw Hoogvorst", deelde de
directeur mede. „We zullen ook haar
even uit haar werk halen".
De laatste opmerking getuigde van
zijn ongeduld. Natuurlijk kon den
president-commissaris, wanneer hfl de
zaken op deze bespottelijke manier
wenste te onderzoeken, niets in de
weg gelegd worden, maar de geschie
denis was, wat hem betrof, volkomen
duidelijk. Het sop was de kool niet
waard en het was eenvoudig tfld ver-
spillén er nog langer aandacht aan te
schenken. 'i
Juffrouw Irma Hoogvorst betrad,
enigszins geagiteerd, het vertrek en
nam plaats op de stoel, welke zo even
door haar collega was verlaten.
„Is u....?" vroeg de heer Van
Neyenstein.
Een klopje op de deur maakte, dat
hij de zin niet beëindigen kon.
Er verscheen een bediende met de
mededeling, dat de chef van de bont
afdeling den directeur wenste te
spreken.
„Laat de chef wachten", beval de
directeur.
„Is u...." vroeg de heer Van
Neyenstein, zich opnieuw tot het
meisje wendend, „gisteravond met
dezen jongen man op het kantoor
geweest om wat na te kijken of ach
terstallig werk af te maken?"
Juffrouw Irma wierp een blik op
den jongen man, die als versuft voor
zich uit staarde.
„Nee.... neen, meneer", zei ze stot
terend, „dat wil zeggen
„Aha", zei de heer Van Neyen
stein, „u wou vertellen, dat u wel.."
Juffrouw Irma Hoogvorst werd zo
rood als een pioenroos en verfrom
melde met een zenuwachtig gebaar
haar zakdoekje.
„U bent dus welinformeerde
de heer Van Neyenstein.
Het meisje knikte.
„Maar waarom?" vroeg de direc
teur verbaasd. „U wist toch
Hans van Linschoten stond op. „Er
moet hier een misverstand zfln", zei
hfl. „Ik verklaar op mfln woord van
eer, dat deze dame gisteravond niet
aanwezig was. Ik begrflp niet...."
,Zfln woord van eer!" riep de heer
Protsinger honend.
„U heeft niet het recht, aan mijn
woord te twijfelen!" riep Hans, zich
opwindend.
Er werd andermaal geklopt en een
bediende meldde, dat een verslagge
ver van „De Telegraaf" verzocht had,
den directeur te mogen spreken.
„Wachten", riep de directeur ge
prikkeld. „Wat kan nou „De Tele
graaf"....?" vroeg hfl, zich tot den
heer Protsinger wendend.
Deze haalde de schouders op.
„Laten wfl deze zaak beëindigen",
zei hij. „Het valt mfl geweldig tegen,
juffrouw Hoogvorst, dat u blijkbaar
de medeplichtige van dezen brutalen en
koppigen jongeman is geweest. Ik
heb altijd het volste vertrouwen in u
gehad. U verdient niet beter te wor
den behandeld dan hij".
„U duldt deze beiden dus niet meer
op uw kantoor?" vroeg de directeur,
zich tot den heer Protsinger wendend.
„Onder geen enkele voorwaarde",
zei de heer Protsinger, terwijl hij een
misprijzende blik op het meisje wierp,
wierp.
„Maar ik bezweer u", riep Hans, „dat
juffrouw Hoogvorst niets met deze
kwestie te maken heeft. Bedenkt u
toch, wat u verklaart, juffrouw. U
kunt toch niet...."
„Maar als lk nu verklaar, dat ik er
wèl geweest ben", zei het meisje kop
pig, „dat ik gevraagd heb of meneer
Van Linschoten mfl wilde helpen om
een brief af te maken, die noodzake
lijk weg moest en dien ik had ver
geten. Dan is er toch.... dan kunt u
toch.hem niet ontslaan omdat hij
,Ik zou willen voorstellen", zei de di
recteur....
Er werd opnieuw geklopt en een
blijkbaar geagiteerde klerk deelde
mede, dat een hoofdinspecteur van po
litie den directeur dringend moest
spreken en geen gelegenheid had, te
wachten.
„Wij moeten deze kwestie beëindi
gen", zei de directeur, geprikkeld en
nieuwsgierig wat de politie te bespre'
ken zou hebben. „Ik stel voor, dat wfl,
zowel aan dezen jongen man als aan
juffrouw Hoogvorst die ik tot dus
ver altijd voor een jongedame van on
besproken gedrag heb gehouden
ontslag verlenen. Ik geloof, dat we de
zaak nu wel voldoende bekeken heb
ben".
„Pardon, een ogenblik", zei de heer
Van Neyenstein, „ik zou alleen nog
willen weten...."
Hij voleindigde de zin niet, want de
deur ging open en nachtwaker Bas trad
onaangediend het vertrek binnen.
(wordt vervolgd)
Een der materialen, waaraan Ne
derland bfl de opbouw bijzonder
behoefte heeft, is hout en dit hout
ls overvloedig aanwezig in het
Zwarte Woud. In het dorpje
Reichenthal bevindt zich momen
teel een groep Nederlandse hout
hakkers ten getale van 375 man,
wier taak het is vóór 1 Deo.
1947 honderdduizend kubieke me
ter hout te hebben gekapt en ver
zonden te hebbén. Daarna zal
men trachten van de Franse re
gering, die dit deel van Duitsland
onder haar bestuur heeft, toe
stemming te verkrijgen tot het
kappen van nogmaals honderd
duizend kubieke meter hout. Het
hout wordt van Reichenthal per
vrachtauto naar Karlsruhe ver
voerd en overgeladen op Neder
landse Rijnaken, die het vervoer
naar ons land verzorgen. Binnen
kort hoopt men een productie
van 600 kubieke meter ofwel een
Rijnaak per dag te verkrijgen.
Het dorpje Reichenthal in de
avond, als de „oogst" binnen
komt.
XXI.
Geluk bfl duplicate wedstrijden.
Wfl hebben er al eens eerder op ge
wezen, dat men bij wedstrfldbridge
niet altfld naar verdiensten beloond
wordt, en toevallige omstandigheden of
z.g. geluksfactoren zo'n belangrijke rol
spelen. Natuurlijk niet bfl alle spellen.
Maar meestal toch bfl die spellen, dia
van een beslissende invloed op de uit
slag zfln. Ook bij het zuivere duplicate
van viertallen tegen elkaar komt dit
veelvuldig voor en niet bij z.g. zwak
keren teams, maar zelfs bij internatio
nale viertallen. Als aan de ene tafel 3
sans wordt gespeeld, en aan de an
dere 4 schoppen en beide spellen wor
den gehaald, kan dit niet meer dan 20
punten scheien of 1 matchpunt.
Maar erger wordt het als aan de ene
tafel N.Z. op 5 ruiten 1 down gaan en
N.Z. aan de tweede tafel een 3 sans ge-
retoubleerd met een overslag maken.
Dat is de ene N.Z. 100, de andere plus
1300. Alzo een verschil van 1200 pun
ten of 10 matchpunten. En dat alleen
door verkeerd uitkomen van den te
genspeler aan tafel twee. Dit spel is
inderdaad in een internationale ont
moeting voorgekomen. Men zal goed
doen zich als wedstrijdspeler bfl der
gelijke mee- of tegenvallers, blijmoedig
neer te leggen. Want de andere maal ls
het geluk aan de andere zijde.
Het zou echter mooi zfln als alleen
eigen verdiensten bij bridge beloond
werden.
En thans het volgende spel ter over
denking.
De kaartverdeling was als volgt:
ci 4.9
H. 10-6-5-4-2
R. aas-4
KI. h-9-8-S
S. h-10-8-5
H. a-9
R. v-8-7-2
KI. v-b-4
S. b-9-7-6
H. h-8-7
R. b-9-6-3-8
KI. 5
S. a-v-3
H. v-b-3
R. h-10
KI. a-10-7-6-2
Het bieden tussen Z. en N. ging 1 kL
1 harten 2 harten 3 klaver
3 sans. West kwam, uit met sch. 5, N.
de 2, Oost de boer en Zuid de vrouw.
Hoe zoudt gij verder spelen?
