5 hoogspanning Wat in Duitsland 'I Wandluizen de beste kameraden Engeland opent zijn poorten Van groot tol klein d«WAT6 tl* VOETBALPROGRAMMA v__ deripn- Big Four" Het teven in Indonesië Bergen, en Jubilarissen één dak Schandelijke toestanden DIT voorval schoot mij te binnen, toen ik tij dens de schoonmaak de klerenkast leeg haalde en daar een mantel vond hangen, die ik nu al drie jaar niet had gedragen om de af schuwelijk, verschoten groene kleur. Als ik daarvan eens een paar broekjes fabriceerde? Misschien zou het zelfs nog wel lukken om een paar bolero'tjes er uit te krijgen. Eerst in specteerde ik eens hoe de binnenkant van de mantel er uitzag, en dat was heel dragelijk. De groene kleur was daar nog vrij fris, en dus besloot ik het eens te proberen. De mantel was vrij groot, even als mijn fantasie en mijn wil het tot een goed einde te brengen en zo, na veel passen en meten, luk te het inder daad twee broekjes mét bolero'tjes er uit te halen. Eerst had ik patroontjes uit papier gemaakt, nadat ik, zonder medeweten van „mamma" de kleuters met de centimeter had bewerkt. Met oranje, gele en blauwe zijde bor duurde ik er wat fleurige bloempjes op, maakte van zachte, witte katoen een paar eenvoudige overhemdbloesjes en ik was werkelijk een beetje trots op mezelf, toen ik het aardige span ermee zag ronddrentelen. „Tot de volgende „gwote spijkew" zei ik tegen Jo. J Onze wekelijkse Sporfprijsvraag Thans alle leden van nazi-partij bekend? gefluisterd wordi Communistisch legioen komt opmarcheren De straatveger van Madrid. Wij luisteren morgen naar VOOR ZONDAG A.S. Feuilleton maanden r~ De rijke peukjesraper PUROUN .J pa#- Hrteiijk en cte be- t stekende iodruk Brttee ambffl- ras tenslotte het Russische ge* Biekerweg. Via sen aanbal ikonen Russische sieeï htkamer, ward de in het vertrek secretaris, Philip bleek in geen en- hebben van de was, integendeel, praakzaam vrager kende hij, en hlS lat de gezant self, gen eveneens per* tiad het Ruseen- zich alles laten rijd der Russen in eelde hij mede, na oneerd te hebben, op stelde het ontvangst te na toonde zich ver- de dankbaarheid ig en hij zeide dat ien afgezonden en m het bezit van zou zijn. Het schil» uitgepakt en zowel mplete ambassade- in ogenschouwen bewondering niet iken. Ponstijn, had het verklarend onder- ne fout in de Rus tte de nodige vro- was van vrlende- lalen werd verzocht mbassadeur over te ring en schilder, enige tijd met den ecretaris gesproken, wodka, gegarneerd aar, niet ontbrak. Unie moeilijke tij- mbassade weet men moet ontvangen. vaardig hoeveel be telden in Bergen cm -gense schilders, een zeker niet geveinsd iwoordiger van het persbureau Tass pgebeld en verzocht ass-man werd een even van het doel en mr. Afrin zegde ubliciteit te geven hartelijk blijk van bracht te hebben op het Russische volk ran de vrijheid, werd e ongeveer een uur had, beëindigd. Het staat vast dat ien terstond worden voor wie ze he in het buitenland de gegeven zal worden in Bergen en zijn is dan, naast de dank manier wilde verstof- het geld dat de stuk- ior Rode Kruis, Stich- n N.V.H., een be- h Bergen als vreem- h de schilders beho- ergense schildersbent' ikkenen, integendeel, Winst, waarvoor men, te organisatoren hler- tellig mede dank ver- Dirk Klomp, die de van dit plan ge- ïthony van Kampen. het 25 jaren geleden en mevrouw G. Dies- het een kwart eeuw in de echt verenigd e dag zullen zij, naar is, hun trouwdag kun- zich kunnen verheu- ïe boom van eer en oeider zorg geplant en zal het ook 25 jaren de ondernemende za- nde uit een weibeken- caféhoudersfamilie, het met zijn jonge vrouw ager" te exploiteren en tlede door de grote tact [eldt in de omgang met iëntele, werd de „Rus Nederland een goede tend bedrijf. Schenkt op de afgelegde weg de toekomst biedt 'elijke mogelijkheden, ven van een grote bios- de Miidige tijdsomstan- n op onoverkomelijke de handige zakenman >reiken, dat de tegen- elzaal wordt ingericht en dat daarnaast een it, die belooft aan alle te zullen beantwoorden, ei zal het ook 25 jaren at de heer G. Offerings. :e ober, naar Bergen beste krachten te geven Zijn tact om met pu- an, hielp de bloei van de i onder één dak. Tal- llen van hun belangstel" ten. H. BATAVIA, Mei 1947. Een ander punt waaruit blijkt, dat men hier alles doet om de nieuwelin gen bet leven onmogelijk te maken, te de volkomen apathie (ongevoelig heid). Wanneer men aankomt is er niet gesorgd voor huisvesting be halve als je meer dan duizend gulden in de maand verdient, want dan staat het luxe-hotel Des Indes voor je open en men wordt in een of ander gemeenschapshuls geduwd, of wat nog erger Is In een kamp. Wandluizen zijn dan heel vaak iemands beste kameraden en na enige dagen zit men niet slechts onder de bulten, maar rommelt men ook van de honger, want hst eten is In al die tehuizen volstrekt onvoldoende en het enige wat iemand overblijft is gaan eten bij een of andere Chinees, die voor een portie bami 1 8 rekent en dat houden de meesten na tuurlijk niet erg lang vol. Over de hygiënische toestanden kan beter gezwegen worden; de kranen lopen niet in Batavia en alle water moet geput of gepompt worden. Dat is al moeilijk als men een eigen huls beeft, maar als je met vier of meer mensen in een kamertje slaapt en woont van enkele vierkante meters, wordt het ondragelijk. Heel gelukkig is men als men na hevige strijd met de huisvestingsorganisatie (lees desorga nisatie, want wat zij eigenlijk doet heeft nog geen mens mij kunnen vertellen) beslag heeft weten te leggen op een kleine garage, die je dan nog met een ander moet delen. MU is een overheids dienst bekend, waar mensen slapen In voormalige martelcellen van de Ja panse Gestapo, de Kempetai, en zij vinden het nog niet eens zo slecht! Jonge meisjes ten einde raad. Vele jonge meisjes, die zjjn uitge zonden als typistes, moeten zien rond te komen met een salaris van f 150 of minder. Niemand heeft hen in Holland gezegd, hoe duur het hier is. Men be loofde ze opname in een mess en ver hoging van salaris, zodra de plaats van bestemming zou zijn bereikt. Maar mondelinge beloften geven geen enkel recht en als men eenmaal hier is, kan men toch niet meer terug. Voor deze meisjes staan twee wegen open; het zoeken van een „vriend" met een hoog salaris of prostitutie. Denk niet, lezer, dat dit overdreven is. Een dezer dagen zei een jonge vrouw, die met heel veel idealen naar Indonesië gekomen is, mij; „Ik weet niet meer hoe ik er uit moet komen. Mijn salaris-voorschot is op en van mijn salaris alleen kan Ik niet eens mijn kostgeld betalen. Het enige wat ik nu nog doen kan is een vriendje zoeken". Er zouden vele kolommen vol te schrijven zijn over de schandelijke wantoestanden, die hier in deze op despotie berustende Nederlandse gemeenschap worden getolereerd en met opzet in stand gehouden, want elke poging om langs de nor male weg enige verbetering aan te brengen, faalt. Men loopt zich te pletter op een muur van onverschil ligheid en planmatige onwil. Heel vaak gebeurt het, dat het eerste welkom, dat de nieuweling wordt toe geroepen, luidt: „Wat komt U hier eigenlijk doen? Wij hebben U niet ge. roepen en hebben U niet nodig". En dat terwijl elk bedrijf een schreeuwend tekort aan krachten heeft. Een „grapje" millioen. van een half Op een gegeven ogenblik kwamen er 160 polltie-inspecteurs uit. Him nieuwe chef verzamelde de gehele groep om zich en hield de volgende welkomst rede: „Waarom zijn jullie zo stom om hierheen te komen? In Holland had den jullie een boterham met kaas en hier mag je blij zijn als het een droge boterham wordt". Prompt verzochten er 120 die al veel te vol zaten van de andere plagerijen om terugzen ding en enige maanden later zaten ze weer In Holland, een illusie armer, maar een ervaring rijker. Het grapje had ons land ongeveer een half mil lioen gekost. (Slot volgt). N o viteiten-show Engeland heeft deze week voor de gehele wereld de poorten geopend van zijn grote „Industrial Fair" waarvoor de plannen zijn gemaakt in de dagen, dat raketten en V-pro- jectlelen op Britse grond vielen. De expositie, waarmede Engeland zijn aanspraken op de internationale markten bekend maakt, Is van dus danige omvang, dat z(j over drie plaatsen verdeeld moest worden, twee te Londen en één te Birming ham. De voorhoede van de omstreeks vijf tienhonderd buitenlandse kopers maak te haar vermoeiende rondtocht door de vele kilometers lange tentoonstel lingsterreinen met artikelen, waarnaar het Britse publiek jaren lang verlan gend heeft uitgezien, doch die zij pas machtig kunnen worden, als de drin gende behoefte aan buitenlandse de viezen vermindert. Autoriteiten van de British Industries Fair zeiden, dat dit de grootste nationale beurs was, die ooit is gehouden en dat zij Engeland in staat zal stellen zijn vooroorlogse positie In de exporthandel te herwin nen. Onder de 3700 soorten van tentoon gestelde artikelen bevinden zich le derproducten en lenzen, waarmede het land hoopt te bewijzen, dat het de lei ding heeft op productiegebieden, die eens uitsluitend aan de Duitsers toe behoorden. Ook de verschillende noviteiten ont breken niet. Zo kan men kennis ma ken met electrische motoren, zo klein dat twee daarvan In een vingerhoed verdwijnen. Voorts Is een blitzllcht- apparaat geëxposeerd, waarmede tien duizend opnamen gemaakt kunnen worden en kan men kennis nemen van een Insectenpoeder, met een uitwer king, die zeven maal zo krachtig moet zijn dan de befaamde DDT, van stalen vioolsnaren met metalen strijkstok, van opblaasbare zwempakken voor niet- zwemmers en tenslotte van stalen da- meshakken. yOOR geen geld ter wereld zou ik ze willen missen, die twee bengels", zei m'n vriendin Jo tijdens een van mfn bezoeken, die ik zeer schaars breng, omdat zij zo afgelegen woont. „Maar je kunt je gewoon niet voorstellen wat een last ik er mee heb, ze een beetje aardig in de kleer tjes te houden." Als levend bewijs hiervan kwam de vierjarige Ruut blnnendrentelen en gaf zijn mamma In een onsamenhangend verhaal te kennen, dat Jan, de tweejarige telg, met zijn broek aan een „gwote spijkew" vastzat. Mamma, terstond naar de plaats des onheils snellend, constateerde, dat het deze keer nog niet zo erg was, want de broek ver toonde maar een klein winkelhaakje. ELS. GEEF MU OOK ZOU V' PRIKKER... ZOU HET J MCQ T1TTCN O De zesde opgave. Op onze vijfde vraag: „Hoe luidt de juiste uitslag van BelgiëNederland", zijn, zoals gewoonlijk de oplossingen bij honderden binnengekomen. Op nieuw moest dus het lot beslissen, wie deze week de gelukkigen zouden zijn, die in aanmerking kwamen voor de hoofdprijs en voor de vijf troost prijzen. Na loting viel de hoofdprijs ten deel aan: G. Offenberg. Breestraat 152, Beverwijk. De vijf troostprijzen zullen deze week worden toegezonden aan: 1. J. B. Hermary, Achter op 't Zand 52, Hoorn. A. Verver, Diaconiestraat 22, Den Helder. J. P. Hamers. Zeestraat 74, Beverwijk. P. Pluister, Balgweg 101, Breezand. W. van Beek, Eikelenbergstraat 41, Alkmaar. 3. 4. 5. En thans onze zesde opgave: Hoe luidt de juiste uitslag van de volgende, a.s. Zondag te spelen wedstrijden? 1. XerxesVolewijckers 2. Westfrisia—HVC 3. AFCAlkmaarse Boys 4. DTSTerrasvogels 5. Hollandia—HRC 6. ZaandijkAPGS. Oplossingen op een briefkaart vóór a.s. Zaterdag 12 uur op ons bureau. Het aangeven van de juiste winnaar geeft drie punten, is ook de score goed, dan worden vijf punten toegekend. Onder de goede oplossers worden, zoals gewoonlijk, één hoofdprijs en vijf troostprijzen verloot. In een papierfabriek in Beieren is een partij van meer dan twintig mil lioen kaarten ontdekt, welke bestemd was om voor productie van nieuw pa pier te worden gebruikt en op welke kaarten de namen voorkomen van, naar men aanneemt, alle leden van alle afdelingen der nazipartij. In de zelfde fabriek vond men ook kaartsy stemen van de S.S., de SA. en soort gelijke organisaties. Het hoofd van het centraal docu menten-bureau te Berlijn, waar de partij kaarten thans is ondergebracht, heeft verklaard er van overtuigd te zijn, dat men nu beschikte over de namen van allen, die lid geweest zijn van de nazipartij of zelfs maar een aanvrage daartoe hebben Ingediend. Vier van de vijf Duitsers geloven serieus In het bestaan van een groot Duits leger, dat, naar zij verwachten, vandaag of morgen op bevel van Stalin Duitsland zal binnenmarche ren om een Duitse Sowjetstaat te stichten, aldus meldt Reuters corres pondent. Volgens de verhalen zouden zich ergens ln Sowjet-Rusland meer Te Madrid is het eerste nummer van een illegale krant „De Straatveger" verspreid. Als adres heeft het blad het Plaza de la villa (het stadhuisplein) op en als telefoonnummer dat van den gemeente-secretaris. De naam van de krant verklaarde men aldus: „Wij schrijven niet met pennen, maar met bezems. Spanje heeft het meest een goede schoonmaak nodig, om het weer op een fatsoen lijke manier bewoonbaar te maken" Het blad schijnt vóór de monarchie te zijn. Hilversum I (301 M.) geeft nieuws om 7, 8, 1, 6, 8 en 11 uur. V.A.R.A.: 8.18 Operaprogramma. V.P.R.O.: 10 Morgenwijding. V.A.R.A.: 10.20 De Regenboog. 11.15 Voor de vrouw. 11.45 Fam.berichten. A.V.R.O.: 12.00 Pierre Palla. 12.30 Sportagenda, 12.35 Skymasters. 1.15 Ensemble Geza Kiss. 2.00 Kookkunst 2.20 Het Ka merorkest. 3.20 Voorjaarsklanken. V.A.R.A.; 4.00 Orgelspel Johan Jong. 4.30 Tussen 12 en 16. 5.30 Muzikaal babbeltje. 6.20 V.A.R.A.-varia. 6.25 Symph.orkest v. Chicago. V.P.R.O.: 7.30 De mens ln 1947. 8.30 Christen dom en cultuur. V.A.R.A.: 9.00 Men vraagt.. 9.30 Buitenlands weekover zicht V.P.R.O.: 10.40 Avondwflding. V.A.R.A.: 11.15 Symphonisch concert. Hilversum H (415 M.) geeft nieuws om 7, 8,1, 7, 8 en 10.30 uur. N.C.R.V.: 8.15 Koorzang. 8.30 Lichte morgen klanken. 9.50 Concert 10.30 Morgen dienst. 11.30 Orkestmuziek. 12.00 All roundsextet. 1.15 Mandolinata. 1.5o Van alles wat. 2.20 Van oude en nieu we schrijvers. 2.40 Dameskoor. 4.00 Declamatie. 4.30 Scalasextet. 5.30 Jan v. Weelden, orgel. 6.00 Metropole-or- kest. 6.45 Evangelieprediking op Ti- mor. 7.30 Geestelijke liederen. 7.45 Vakgroep en vrrje organisatie. 8.15 Bijbel en muziek. 9.00 Radiophilh. or kest. 10.00 Vragen aan voorbijgangers 10.45 Avondoverdenking. Radio-voetbal voor blinden. Men heeft voor de eerste maal geprobeerd, of het mogelijk is, blinden van een voetbalwedstrijd te laten genieten. De beide blinde mannen op de foto dragen kop-telefoons, die één oor vrijla ten, opdat de dragers de reacties van het publiek zullen kunnen horen. De verslaggever spreekt in een microfoon, die in een gasmasker is gemon teerd. De proefneming had een groot succes. 3 EERSTE KLASSE Eerste district. Emma—Her roes DVS ADO—EDO Sparta—VSV A j ax—FeJJ enoord DWS't Gooi Tweede district. Xerxes—De Volewijckers DHGNeptunus Stormvogels—HBS DOS—DPC Excelsior—H3a arlem Derde district. Ensch. Boys—Go Ahead Quick—AGOVV Be Quick—Tufaaritia Vitesse—Enschede Wageningen—NEC Vierde district. HelmondiaNAC Willem II—BW WV—Helmond De Baronie—RKTVV Vijfde district, Be Quick—HSC GVAV—Veendam Achilles—Sneek Leeuwarden—Emmen Heerenveen—V eiocitas 3esde district. Maurits—Brabantia MVVPSV Eindhoven—Sp.cl. Emma Limburg! a—Bleij erheid e TWEEDE KLASSE. Tweede klasseA. Hilversum—De Spartaan RCH—Zeeburgia Westfrisia—HVC De Kennemers—ZFC AFC—Alkm. Boys Tweede klasse B. SDW—Watergraafsmeer Velsen—TOG Vriendenschaar—KFC ZVV—Volendam DWV-HBC DERDE KLASSE. Derde klasse A. SLTOBloemendaal Succes—De Meer De Germaan—GVO Ahrends—Helder Derde klasse B. Rapiditas—Purmersteij n DTS—Terrasvogels DEMAlw. Forward Derde klasse C. RKVVA—Beverwijk De Meteoor—WA SchotenAalsmeer Derde klasse D. Hollandia—HRC ADO '20Schagen Zaandijk—APGS VIERDE KLASSE. Vierde klasse A. OudesluisW. waard Texel—Grasshoppers WatervogelsMFC Schoor!LSW N. Niedorp—BKC Vierde klasse B. Purmerend—WW EVC—De Rijp ZouavenMonnikendam SEW—St. George Andijk—Westfriezen Vierde klasse C. Alkmaar—USVU Vitesse '19—Assendelft Zeevogels—WSV '30 HSV—Vrone Randers—SCV EHSVVB Vierde klasse F. THB—WE Fokke—Ontwaakt Onze GezellenASR IEV— VI. Vogels 57. door Tjeerd Adema Zijn uw vader en moeder nog in le ven?" vroeg mevrouw. .Helaas, mevrouw," zei Hans, „zij zijn beiden overleden. Vader was.." Irma drukte haar handje op zijn mond. Dat is van later zorg," zei ze. „Al len" zij dreigde hem glimlachend met haar vinger „als het blijkt, dat je vader geen directeur-generaal of zo iets geweest is. wil ik je niet hebben" „Wat jij krijgt," zei Hans lachend, .dat is een simpele rayonchef uit een warenhuis met veertig gulden in de week en geen cent op zijn spaarbank boekje." En jij," zei ze, „bent er nog veel slechter aan toe. Jij krijgt een doodge woon winkelmugje met vijf-en-twintig gulden per week, een spaarduitje waarvan nog in geen vijf jaar een uitzet is te kopen en een moedertje, dat de bruiloft niet kan betalen, hoe wel ze de beste en liefste moeder is, die er ooit op de wereld is geweest". „Kinderen," zei mevrouw Hoogvorst glimlachend, „laten we er een eind aan maken, dat wil zeggen, ik kan niet langer bij jullie blijven, want mijn plichten roepen mij naar de keuken." Alsof hij haar woorden wilde onder strepen, drukte op dat ogenblik de ge- pensionneerde referendaris van de Raad van Arbeid op de. knop van een belletje om zich te beklagen over het feit, dat hij een hard in plaats van 'n zacht gekookt ei had gekregen en daaraan voor de officiersweduwe de mededeling toe te voegen, dat hij verwachtte, dat zoiets in de toekomst niet meer zou gebeuren. „Lieveling, laten we gezellig samen lunchen", zei Irma dat wil zeggen, tegen Hans natuurlijk en niet tegen den referendaris „ik ga alles klaar zetten en dan gaan we vanmiddag de stad in en dan koop ik 'n ring voor je een schakel van de keten, waarmee ik je voortaan zal vastbinden' opdat je nooit meer van me zult weglopen." „In gouden ketenen geklonken", de clameerde Hans lachend. „Ik meen mij te herinneren, dat ik als jongen eens een toneelstuk van die naam heb zien opvoeren." „We gaan lunchen, Hans", zei ze. Die arme moeder heeft nooit tijd om eens rustig bij me te zitten. Vind je 't niet fijn, dat we drie dagen vacantie hebben? Drie dagenIk heb zo'n ge voel of ik van het front met extra verlof thuis ben gekomen. Drie volle dagen! Hoe krijgen we ze om?" „Ze zullen voorbij zijn vóór we het weten", zei Hans somber, „en wat er dan voor ons volgt, daaraan moeten we maar niet denken. Ik kan me mijn meisje niet voorstellen als een slavin van het publiek. Hoedjes jassen op al lerlei hoofden, smalle en brede, oude en jonge en altijd maar beleefd blij ven. Bah, ik moet er niet aan den ken „En jij dan," zei ze, „jij als meneer de rayonchef van schoentjes, hoedjes en zomertoiletjes, de vraagbaak van een kring kooplustige dames. Wat zal ik jaloers zijn." „Als je maar beleefd tegen me blijft." zei Hans. „Denk er om, ik kan je rap porteren." „Hans, schat van me", zei ze, terwijl ze op zijn knie ging zitten en de ar men om zijn hals sloeg, maar me vrouw Hoogvorst riep beiden in de ge zellige achterkamer aan tafel. Na de lunch dwaalden Hans en zijn meisje door de binnenstad, stonden voor vele goudsmidswinkels en beke ken de étalages. „Kijk," zei hij, naar een witgouden met diamanten bezette ring wijzend, „vind je die mooi?" „Prachtig, Hans", zei ze glimlachend dan een millioen gewapende Duitsers ophouden, gekenmerkt door de tra ditionele distinctieven, behalve dan dat het hakenkruis van het Derde Rijk vervangen zou zijn door het embleem van hamer en sikkel. Deze strijdmacht zou aangevoerd wor den door luit.-gen Walter von Seydlitz en andere officieren van het leger van veldmaarschalk Frederick von Paulus, die zich te Stalingrad heeft overgege ven. Men neemt natuurlijk aan, dat de be wapening van dit legioen afkomstig is van grote fabrieken achter de Oeral. Men is wat de sterkte van dit legenda risch legioen betreft tot de schatting van ongeveer een millioen man geko men naar aanleiding van het verschil tussen het van Sovjet-Russische zijde opgegeven aantal Duitse krijgsgevange nen en het aantal van drie millioen Duitse soldaten, dat, naar elke Duitser gelooft, bij het einde van de vijande lijkheden in de Sowjet-Ünie vertoefde. De echtgenote van von Seydlitz, die in het plaatsje Verden ten zuidoosten van Bremen woont, heeft alle verhalen over het communistisch legioen uit drukkelijk naar het rijk der fantasie verwezen. Zij vertelde, dat haar man vertoefde in een krijgsgevangenenkamp voor generaals, op ongeveer zes kilome ter afstand van Moskou, dat zij weinig afwist van de omstandigheden van haar echtgenoot, doch dat zij wel regelmatig correspondentie van hem ontving. Bij von Seydlitz vertoeven in het kamp veldmaarschalk von Paulus en andere hoge officieren, die tijdens de oorlog deelgenomen hebben aan de „vrij Duitsland"-beweging. „Mijn man zit achter prikkeldraad en weet niets van al deze geruchten hem betreffende", aldus frau von Seydlitz. Alexander Mcintosh, geboren in Edinburg, verdiende zijn brood als letterzetter, tot hij zonder baantje raakte en met bedelen aan de kost moest komen. In lompen gehuld zwierf hij door Kaapstad, zocht in vuilnis bakken naar wat van zijn gading was, raapte sigarettenpeukjes uit de goot en schooide korsten droog brood langs de deuren. Verleden week stierf Alexander op 77- jarige leeftijd. Zijn nalatenschap in aandelen en andere waarde papieren bleek een half millioen te bedragen (Ingezonden Mededeling). „Zullen we maar naar binnen gaan en hem kopen? Ik zal zeggen, dat ze met de kwitantie naar meneer Protsinger kunnen gaan, die geeft natuurlijk wel een voorschotje." „In 's hemelsnaam", zei Hans, „be derf mijn prettige dag niet. Als ik de naam van die kerel hoor, word ik on passelijk. Dan liever die president commissaris, hoe heet ie ook weer?" „Van Neyenstein,' zei Irma. „Hij komt dikwijls in de zaak en hij stelt overal belang is." „Een fijne vent", zei Hans uit de grond van zijn hart en hij glimlachte, want hij dacht onwillekeurig terug aan zijn H.B.S.-jaren, toen hij als jon gen met zijn korniuten diverse lera ren, de „klieren" en de geschikte ke rels, op dezelfde wijze onder de loupe had genomen. Ze kochten in een eenvoudig win keltje op het Spui twee gladde, gou den ringen en lieten ze er achter om er de initialen en de datum in te laten graveren en van een juist passerenden eourantenventer voorzag Hans zich van een middageditie van „De Tele graaf", die op de voorpagina, onder een tweekoloms kop, een denderend relaas van de spannende avonturen in het warenhuis publiceerde. „Wat staat er, Hans?" vroeg Irma, nieuwsgierig over zijn schouder kij kend. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1947 | | pagina 3