hoogspanning
De heffing-ineens
Aan de oevers van de Ganges
De dichter Hooft herdacht
OZWARTKÜP
Maarschalken moeten plaats
maken
Land van de schrilste tegenstellingen
Slag zal hard
aankomen
T.B.C.-bestrijding en
postzegels
Verzorgt het kinderhaar
Strijd achter de schermen over de
opvolging van Stalin
Feuilleton
fiets en
rat brandstol
ja.,'n geluk dat jsf<^t jammep ,oat we.
.meneer-snel" het lip. hl ets ufr we. ra"
n06 bu zich had. tlf mêreh wus kun-
ht) is ditmaal het 'Sj hem worpen, alles
.niet snel genoe6 s- ih cufer-cóoe
hl geweest. jtff dat is werk voor.
oe 6eheime diehst
pffisjgpsssïgl erts. vertel ju
Me HU EE1»T EEMS
MMWte&mÈJ* AVONTURENJrf
hm.'t klihkt ongeloofl'jk
maar ik zal deze twee
.heren" direct eems aam
de tand voelen - -
omder't gejuich van de kanoisten
vertrekt de boeier op opder van
oen inspecteur ih de richting
van alkmaar .op'teiland bluft
een flinke bewaking achter.
Weduwen van zes tot
tien jaar
Nederland is niet het enige land,
dat moeite heeft met zijn Indische
rijk. Groot-Brittannië is er niet
beter aan toe. Het heeft al sedert
vele jaren te kampen met de
grootste zorgen ten aanzien van
Britg-Indië, een gebied zo groot
als Europa, met een bevolking
van 400 millioen inwoners.
Brits-Indië is een rijk, waarvan wij
cbs nauwelijks een voorstelling kun
nen vormen. Het is een land vol van
de schrijnendste en schrilste tegen
stellingen, Het is ontzaggelijk rijk aan
bodemschatten, zo rijk, dat alle 400
millioen mensen en vele millioenen
daarbuiten, een weelderig bestaan
zouden kunnen hebben, als die rijt
dommen in exploitatie werden ge
bracht. Maar in werkelijkheid is de
bevolking er voor 80% straatarm. In
de steden treft men gegoede Indiërs
aan, maar op 't platteland is het over.
al armoe troef.
De mensen leven er van een beetje
lijst en zout, moeten zich met primi
tieve middelen in de landbouw een
bestaan verschaffen. Ghandi heeft er
naar gestreefd hun een iets beter be
staan te bezorgen, door hen aan te
moedigen zelf hun kleren te spinnen,
zodat zij tenminste iets hadden om
aan te trekken, want de in fabrieken
vervaardigde kleding kunnen zij niet
betalen.
De Indische wijsheid is eeuwenoud
en prachtig, maar 88% van de bevol
king kan lezen noch schrijven.
HAAT TUSSEN HINDOES EN
MOHAMMEDANEN
Het merendeel van de bevolking
is Hindoe, ruim 250 millioen, en 80
millioen is Mohammedaan. Mohamme
danen en Hindoes haten elkander vu
rig en laten niets na om elkaar het
leven zuur te maken. Over kleinighe
den ontbranden, vooral in de steden,
hevige vechtartijen. Een van die klei
nigheden is b.v. de koe, die de Hin
does als heilig beschouwen. De Mo
hammedanen houden wel van een run
derlapje en als nu eens in de nabij
heid van Hindoe's, of van een Hin
doetempel een koe wordt geslacht en
de stukken daarvan langs een tempel
of door een Hindoestraat worden ge
dragen, ontbranden de Hindoe's in hef
tige toorn, omdat hun heilige koe zo
maar is vermoord en zal worden op
gegeten. Niet zelden zijn daardoor
bloedbaden ontstaan. En andersom, als
een Hindoese bruilofsstoet de euvele
moed heeft om zijn weg te kiezen
langs een Mohammedaanse moskee,
worden de Mohammedanen ziedend
van verontwaardiging en slaan er op
los.
De Mohammedanen hebben vroeger
in India geregeerd en nu zijn zij inde
minderheid, terwijl de Hindoeleiders,
als zij om onafhankelijkheid vragen,
de bedoeling schijnen te hebben om
het land te gaan regeren en zich van
de Mohammedanen niets aan te trek
ken. Deze zijn dus een beetje bang
voor die onafhankelijkheid en willen
maar liever een afzonderlijke Moham
medaanse staat, waarin zijzelf de baas
zijn en niet door de gehate Hindoes
worden geregeerd.
SOCIALE MISSTANDEN
Binnen de Hindoe-gemeenschap is
het overigens ook niet alles koek en ei.
Daar heeft men het probleem van de
paria's, de onaanraakbaren. Dat zijn
mensen, die niet tot een der honder
den kasten behoren, waarin de Hin
doe-gemeenschap is verdeeld. Paria's
zijn naar Hindoe-oordeel menselijke
wezens, die alleen maar worden ge
duld, die men allerlei vuil en ver-
Wij luisteren morgen
naar
WOENSDAG 21 MEI 1947.
Hilversum I (301 m) geeft nieuws
om 7 u., 8 u., 1 u., 6 u., 8 u. en 11 u-
VARA; 8.15 Vrolijke ochtendklanken.
8.50 Voor de huisvrouw. VPRO: 10
u. Morgenwijding. VARA; 10.20
Voor de huisvrouw. 11 u. Populair
progr. u.45 Fam. Berichten. 12.25
Orgelspel. 1.15 Voor het platteland
X.20 Vaudevilleorkest. - 2 u. Voor
de vrouw. 3 u. Voor de jeugd.
3.30 u. Kinderkoor „De roodborstjes".
3.45 Ziekenbezoek. 4.45 „Het stond
in de krant". 5.35 Accordeon-orkest.
6.15 Vara-varia. 6.30 Progr. strijd
krachten. 7 u. Int. Pinkstersport-
feest. 7.15 Jan Corduwener. VP
RO: 7.30 „Ons leven en geloof". 7.45
Lezen in de bijbel. VARA: 8.15 Pa
rade der verenigde volken. 9 u.
Pieter Cornelis Hooft". 10 u. Paul
Godwin. 10.15 „The Ramblers"
'1.15 Op vleugelen v. muziek. 11.25
Malando en tapgo-rumba orkest,
Hilversum II (415 m) geeft nieuws
om 7 u., 8 u„ 1 u.. 7 u., 8 u. en 10.30 u.
NCRV: 7.30 Harmonie-orkest. 7.45
Een woord v. d. dag. 8.15 Arie Pe
ters. orgel. 8.30 Werken van oude
meesters. 9 u. Voor jonge zieken.
9.50 Lichte orkestsuites: 10.30 Mor
gendienst. - 11.30 „Holanda-sectet".
'215 NCRV-koor, 1.15 u. Nog altijd
drankbestrijding? 2 u. Disco-variété
3.20 Musette-klanken. 4.20 Hfet
Jeugdkoor. 4.45 Voor jongens en
meisjes. 6 u. Radio Philh orkest
6-45 Land- en tuinbouw. 8.05 De 17e
eeuwse dichter P. C. Hooft. 9.05
fiCRC: Vocaal kwartet. 10 y. Texel
vogeleiland. 11. u. Populair
avondconcert.
achtelijk werk moet laten doen, maar
die verder nergens goed voor zijn.
Ghandi heeft b.v. een paria-meisje
geadopteerd, maar niettemin blijven
de kastegrenzen bestaan en iemand,
die eenmaal als paria is geboren, blijft
paria. Misschien heeft hij in een der
Vele latere levens kans een beetje
hogerop te komen, maar in dit leven
moet hij zwoegen en veracht worden.
Deze mensen zijn er dus ontzettend
aan tqe.
De Hindoes hebben sok nog de
afschuwelijke gewoonte vgn kinder
huwelijken. Heel jonge meisjes wor
den uitgehuwelijkt aan jonge, maar
ook aan oude mannen en de gevol
gen daarvan zijn ontzettend. Wor
den zij weduwe dan behoren zü ook
tot een groep mensen, die veracht
worden en afgezonderd van de rest
der maatschappij in eenzaamheid
hun leven moeten doorbrengen. Zo
kan het gebeuren, dat kinderen van
6-10 jaar al weduwe zijn en een le
ven van naargeestige afzondering
en vaak kwelling tegemoet gaan.
In dat grote Brits-Indische rijk be
staan ook omstreeks 560 staten en
staatjes, die door vorsten worden ge
regeerd. Deze vorsten hebben een ver
drag met Engeland gesloten, maar zijn
in hun eigen rijk of rijkje de baas. Er
zijn grote vorstendommen bij, met mil
lioenen inwoners, maar ook heel klei
ne, die maar enkele dorpen omvatten.
Tllttt
ze. juichen nu wel;
eh je hebt't ver
diend rlkki, maar
met dat al hebbt
we nog steeds
demon niet!
MAAR WE
HEBBEN
'T KISTJE,
WAAR AlLEi
OM DRAAIT?
Wij ontleenen aan „De Volkskrant":
De door het amendement-Teu-
lings aangebrachte verzachting in
het tarief der vermogensheffing be
tekent een mindere opbrengst van
naar raming 400 mililoen gulden.
Niettemin zal de heffing nog altijd
een bedrag van ca. 1.6 milliard op
brengen, terwijl de druk belang
rijk zwaarder zal zijn dan in enig
ander land van West-Europa.
Voordat de vermogenbezitters hun
offer op het altaar des vaderlands mo
gen brengen, moet eerst de Eerste Ka
mer nog haar goedkeuring aan het
wetsontwerp hechten. Daarna zal de
slag echter zeer hard aankomen, om
dat aan particulieren één aanslag in
V-AB- en heffing-ineens zal worden
opgelegd.
De percentages.
Over het belastbare bedrag,
d.w.z. het bedrag na aftrek der vrij
stellingen zullen thans de volgende
percentages worden geheven:
Wanneer wij 21 Mei de dag her
denken waarop de dichter Hooft,
drip honderd jaar geleden, ge
storven is, gaat onze bewonde
ring uit naar den schrijver der
„Nederlandse Historiën", te boek
.[esteld met een kunst van
proza welke nog altijd de be
wondering afdwingt van het na
geslacht; naar den schrijver van
een toneel-literatuur welke stuk
ken als de „Warenar", „Geraert
van Velsen" en „Granida" om
vat; maar vooral naar den dich
ter van een lyrische poëzie, van
minnedichten, die zowel van een
vormvaste kunstzinnigheid als
van een warm en hartstochtelijk
gevoel getuigen.
Pieter Corneisz. Hooft heeft zich
met deze minnedichten geduren
de eeuwen de bewondering ver
zekerd van het nageslacht en
zijn werk kan nog altijd tot voor
beeld strekken voor een dichter
lijke jeugd, die meent, dat de zo
genaamde „ivoren toren" van het
kunstenaarschap een gevange
nis is waarbinnen het gemeen
schapsgevoel of de ware mense
lijke hartstocht niet tieren kan.
Hooft fatsoeneerde zijn poëzie,
hij ciseleerde als een goudsmid
het goud van de taal, zonder dat
de aandrift, welke hem tot
schrijven drong, daardoor ver
drongen werd; zonder dat iets
van de elementaire kracht ver
loren ging. Het tegendeel is
waar. Hij begreep, onder invloed
der Italiaanse renaissance, dat
kunst iets meer is dan natuur,
dat de kunst den kunstenaar een
verplichting oplegt welke moet
worden nagekomen op straffe
van een bleek en bloedeloos re
sultaat dat spoedig zijn greep op
den lezer inboeten moet, en dat
de artistieke schoonheid tege
lijk door eenvoud van vorm én
door zuiverheid van toon moet
worden benaderd, doch nooit
door vormeloosheid gediend kan
zijn-
Zinnelijkheid en schalkerij,
hartstocht en scherts, droefenis
en verlangen vonden bij héih
uitdrukking in een verbeeldings
vorm welke, als bij alle dichters
uit de tijd der Renaissance, door
de mythologie der Klassieken
sterk beinvloed was. Een door
het bos dartelend meisje her
schept hij tot de nimf Galathea,
en in de eerste en laatste strofe
roept hij haar aldus aan:
Vluchtige nimph waer heen
soo snel?
Galathea wacht u wel,
Dat u vlechten
Niet en hechten,
Met haer opgesnoerde goudt
Onder de tacken van dit hout.
Alle mijn lust en boeverij
Galathea dat sijt ghij
Comt wat nader
Want wat spader,
Als de jonckheit neemt zijn keer
Salt u soo wel niet passen meer.
En wie bewondert niet nog he
den ten dage een vondst als die
van het „opgesnoerde goudt" der
blonde vlechten!
Maar hoe eenvoudig, als onmid
dellijke uitstorting van liefdes
smart, klinkt de klacht in dat
onsterfelijke minnelied, dat aan
vangt:
Sal nemmermeer gebeuren
Mij dan nae dese stondt
Je vrientschap van u oogen,
De wellust van u mondt?
En wie vergeet ooit versregels als
deze;
Klaere, wat heeft er uw hartje
verlept
Dat het verdriet in vroolijck-
heidt schept,
En altijd eeven beneepen
verdort
Gelijck een bloempje, dat
dauwetje schort?
Met deze kleine dichtfragmen
ten willen wjj de poëzie van den
„doorluchte Drost van 't hoge
Huis te Muiden" zoals Vondel
hem noemde, in herinnering
brengen. Wie weten wil wat een
sonnet moet zijn, en hoe men
strofen schrijft, hij kan nog al
tijd bij den onsterfelijken Hooft
in de leer gaan.
Maurits Uyldert.
Naar aanleiding van herhaaldelijk
opduikende berichten, dat 1 millioen
postzegels voldoende zou zijn om een
T.B.C.-patiënt in de gelegenheid te
stellen ter herkrijging van zijn ge
zondheid uitgezonden te worden naar
het buitenland, deelt de vakgroep
postzegelhandel ons het volgende
mede: om 1 millioen postzegels bij
een te garen worden in de regel de
eenvoudigste postzegels gebruikt en
dat z.g. „onafgeweekt" d.w.z. dat de
resten van kaart en enveloppe niet
verwijderd zijn, Afgezien van het
feit, dat zulk een kwantum door
gaans moeilijk te verzamelen is, be
vat 1 kilo ongeveer 5000 stuks. Dit
z.g. „kilogoed" heeft een waarde van
2 gulden per kilo. Voor 1 millioen
postzegels zijn ongeveer 2200 kilo
nodig, die dus een waarde vertegen
woordigen van 400 gulden. Voor dit
houdt het rein, gezond en glanzend
door regelmatige wasschïng met
de volkomen veilige, zeep- en
alkali vrije
Kindar-Shampoon.
bedrag kan een patiënt niet uitge
zonden worden en zeker niet naar
het buitenland. Natuurlijk doet de
kwaliteit hier veel aan toe. Al ver
dient, aldus genoemde vakgroep, het
verzamelen van postzegels ten be
hoeve van de bestrijding van de
T.B.C, waardering, patiënten en hun
familieleden zullen er goed aan doen
zich bij het inzamelen en bij de ver
koop van postzegels door deskundi
gen te laten voorlichten.
Twee vooraanstaande figuren uit het Nederlandse kunstleven, de heren de
Vrier voorzitter van het Nederlandse Toneelverbond en de schilder-
hoteleigenaar, Schiller, in een geanimeerd gesprek bij de opening van het
Internationaal Cultureel Centrum, dat in het Vondelparkpaviljoen te
Amsterdam officieel geopend werd.
tot 10.000 4
f 10.000—,, 30.000 6%
30.000—,, 60.000 8
60.000—,, 100.000 10
100.000—,, 200.000 12
200.000—,, 360.000 14
360.000—,, 520.000 16
520.000—,, 1.000.000 17'/«
1.000.000 en hoger 20
De Franse parachutiste, Michèle Bellu, gaf tijdens de vliegfeesten op
Ypenburg enige demonstraties. Bij een van haar sprongen kwam zij in een
sloot terecht. Onmiddellijk was hulp ter plaatse en omgeven door talrijke
nieuwsgierigen wandelde Michèle, bemodderd en wel, naar het vliegveld
terug.
.(Van de U. P.-correspondent
R. H. Shackford, die aanwezig
was bij de recente conferentie
van Moskou) j
De verdwijning van de militai
ren uit het openbare leven in de
Sovjet Unie is een van de interes
santste ontwikkelingen van na de
oorlog. In tegenstelling tot de Ver.
Staten, waar vele belangrijke re
geringsposities door beroepsmilitai
ren worden bezet, zijn in de Sov
jet-Unie de militaire leiders geheel
overschaduwd door de partijfunc-
tionnarissen. Tijdens de jongste Rus
sische verkiezingen waren geen
leidende militairen candidaat ge
steld. Zelfs bij het bezoek van
Montgomery aan Moskou kregen
de politieke figuren eervoller
plaatsen dan de aanwezige maar
schalken.
In Amerika daarentegen is de voor
malige stafchef minister van buiten
landse zaken, beheert een generaal
Japan, is een generaal ambassadeur
te Moskou. Men meent zelfs dat geen
militair op de nominatie staat om straks
Stalin op te volgen. Want dat is een
geliefdkoosd tijdverblijf ^an buitenlan
ders in de Russische hoofdstad: te ra
den wie den 67-jarigen generalissimus
eens zal opvolgen, al zijn dan alle be
richten over een slechte gezondheid
van Stalin blijkbaar ongegrond. Het
staat vrijwel vast, dat men voorzienin
gen voor de opvolging heeft getroffen.
De Russische politici hebben immers
de gewoonte hun politiek te beramen
als een militaire campagne.
Deze buitenlandse gissers hebben
slechts weinig hquvast om hun ver
onderstellingen op te baseren. Zij gaan
veelal af op de mate v. publiciteit aan
bepaalde personen gegeven tijdens de
verkiezingen, op de grootte van hun
krantenportretten tijdens de 1 Mei
viering en op de ondertekening van
belangrijke decreten. Drie namen ko
men dan het meest naar voren; Molo-
tov. Zhdanov (Stalins particulier se
cretaris) en Beria, voormalig chef van
de geheime politie en nog altijd een
invloedrijke figuur in dat lichaam. Van
deze drie heeft Zhdanov de meeste
kans. Zelfs gelooft men dat twee min
der bekende Russen betere kansen
hebben dan Molotov of Beria. Het
zijn George Malenkov, jong lid van
het Politieke Bureau en Andrei An
dreyev, na de oorlog belast met de be
langrijke functie, van leider van de
agrarische wederopbouw.
Maar na Stalin is Zhdanov ongetwij
feld de invloedrijkste man in de Unie.
Hij was het, die in het afgelopen
jaar de officiële redevoering uitsprak
op de verjaardag der November-revo-
lutie, die eerste ondertekenaar was van
een ,in memoriam" voor Zamlyachka,
een oud-lid van het Bolsjewistische
Comité, hij kreeg verreweg de meeste
publiciteit bij de verkiezingen, en hij
ook tenslotte ondertekende het decreet
tot zuivering van de collectieve boe
renleiders.
Zhdanovs achtergrond is bijzonder
gesphikt om hem tot opvolger van Sta
lin te bestemmen. Hij werd in 1934 be
noemd tot secretaris van de partij te
Leningrad, na de moord op Kirov,
waardoor de bekende „zuivering"
werd ontketend. In de oorlog bestuurde
hij Leningrad tijdens het Duitse beleg.
Hij is lid van het communistische
partij-secretariaat en van het partij
bureau, de belangrijkste organisatie na
het Politieke Bureau.
maanden
door Tjeerd Ademg
HOOFDSTUK XVIII
Juffrouw Giesela gaat een hoedje
kopen.
Naarmate (je tijd Verstreek en de
maanden waarin bü een proeve van
bruikbaarheid en uithoudingsvermo
gen had af te leggen bijna waren ge
ëindigd, begqn Han? van Linschoten
?ich steeds meer te interesseren voor
wat er daarna met hem zou kunnen
gebeuren.
Hij wipt van den mysterieusen oom
Leopold niets anders dan de verha
len, die hij als kind had gehoord en
waarvan hij had onthouden, dat het
een jongeman was geweest, die twaalf
ambachten en dertien ongelukken had
gehad, daarna naar Zuid-Afrika wilde
en op een goede dag zijn verlangen
naar avontuur had bevredigd door
zich als scheepsjongen op een zeilschip
te laten monsteren, waarna hij ver
dwenen was, tot verdriet van zijn ou
ders, maar tot grote opluchting van
diverse ooms en tantes, die hem altijd
zo'n beetje als het béte noire van de
familie beschouwd hadden.
Niemand had daarna ooit meer iets
van hem gezien of gehoord en er
Garsthouwer gebleken was, dat hij
loon naar werken had gekregen, tot
dat door de openbaring in het kan
toor van de heren Van der Dusse en
Gamsthouwer gebleken was, dat hij
beter gewerkt had dan men verwacht
te, zodat ook de beloning enigszins
anders was geweest dan zij die hem
kenden of meenden te kennen
voorspeld hadden.
Hijzelf Hans was, wat de fa
milie betreft, eigenlijk de laatste der
Mohikanen en hij had dus alle reden
belang te stellen in een oom, die niet
alleen eer fabelachtig vermogen had
verworven, maar ook blijk had gege-
veven zich voor zijn jeugdigen neef
tc interesseren.
Tot dusver was zijn proeftijd
ondanks enige huiveringwekkende epi
soden gunstig verlopen, maar hij
v.-as nog niet aan het einde en hij
voelde zich als een schaatsrijder, die
in een wedstrijd weliswaar de voor
ste is, maar rekening houdt met mo
gelijke scheuren in het ijs, die hem
vlak vóór de finish nog ten val kun
nen brengen.
Toen hij door den heer Samson als
kokshulp was aangenomen en daar
mede eigenlijk zijn officieële intre
de in het warenhuis had gedaan
had hij aan het kantoor van de heren
Van der Dusse en Garsthouwer een
briefje gestuurd, waarin hij van dag
en uur van zijn aanstelling had ken
nis gegeven, daar hij dit tijdstip als
het begin van zijn proeftijd beschouw
de.
Reeds de volgende dag was er toen
aan zijn tijdelijk adres in de Korte
Utrechtsche Dwarsstraat een offi
cieel schrijven gekomen, waarin de
heren procureurs hem mededeelden,
dat die met belangstelling van zijn
schrijven bedelen kennis genomen
maar dat een en ander hen reeds be
kend was.
Het had Hans een ogenblik 4e in
druk gegeven, dat hij in de eerstvol
gende vijf maanden voortdurend on
der controle zou staan en de eerste
dagen had hij op straat herhaaldelijk
omgekeken met de min of meer be
nauwende gedachte, dat hij gescha
duwd werd en in de Vijf maanden,
welke nu komen gingen, niets meer
zou kunnen doen zonder dat het op
gemerkt en gerapporteerd aou worden.
Toen hij niemand kon ontdekken,
die hijzonder belang in hem scheen
te stellen, was die vrees weer ver
dwenen, maar helemaal rustig had bij
zich sindsdien niet gevoeld en hij be
gon de laatste dagen sterker dan te
voren naar het einde van zijn proef
tijd te verlangen.
De avonden waarop hij niet met Ir
ma verstrooiing zocht, bracht hij ten
huize van mevr. Hoogvorst door. Me
vrouw hield zich zolang haar com
mensaals haar althans met rust lie
ten onledig met een handwerkje,
Irma speelde piano of zij lazen de
tijdschriften uit een leesportefeuille,
bespraken een pas uitgekomen boek
of hielden zieh opledig met een par
tijtje tafeltehnis, waarbij Hans de
grootste moeite had om het vlugge en
goedgetraipde meisje te verslaan.
Een der huisgenoten, een ernstig
jongmens, die biologie studeerde,
kwam vaak beneden om aan de ge
sprekken deel te nemen en eenmaal
toen de partner, die wekelijks met den
gepensionpeerdep referendaris een
partijtje schaak speelde, door ziekte
verhinderd was en de teleurgestelde
bullebak daarover duidelijk zijn on
genoegen te kennen had gegeven, had
Hans discreet aangeboden, de pleats,
van den weggebleven speler in te ne
men-
De renferendaris had hem van het
hoofd tot de voeten opgenomen, als
een mevrouw, die een daghitje huurt
en een indruk wil krijgen van het mi
lieu waaruit het is voortgekomen en
was grommend naar zijn kamer ge
gaan, maar hij had een half uurtje
later gescheld en mevrouw Hoogvorst
opgedragen dat jongmens hoe heet
te hij ook weer? naar boven te stu
ren, omdat hij het wekelijkse partij
tje, dat hij tegen den oud-postdirec
teur speelde, toch liever niet wilde
missen.
Hij had, bij de aanvang van het
spel, de stukken opzettelijk verkeerd
op het bord gezet, in de afwachting,
dat zijn tegenspeler dat niet eens zou
opmerken, maar Hans, die in het
Delftse schaakgenootschap een der
beste spelers was geweest, had de
stukken zwijgend verwisseld en was
een Siciliaanse partij begonnen waar
in de oude brompot bij de zesdé zet
een levensgrote bok schoot, met het
gevolg, dat hij zich weldra in een zeer
precaire positie bevond en Hans ieder
ogenblik een nijdige vuistslag op het
bord verwachtte, waardoor de stuk
ken links en rechts door de kamer
zouden vliegen. (Wordt vervolgd),
lititf«et»lw s
ahouden zitting van
r, Mr. a tolas, werd
een rij menaan uit
igeving, die het j.l.
hadden gehad an er
-aren getrokken om
kachel te beroachti-
sring op deae rtj de
de aanklMtot tegen
Wiecher B., die er
werd een -4j—-lel te
a.
buitengewoon geval"
Ier van Justitie, Mr.
stsendiefstal, ten eer-
gde, hoewel erlten-
lerdaad de fiets, die
aankijken haast niet
meegenomen, zijn
ptiveren. „Ik begrijp
iartoe gekomen ben."
;ig. Daar kwam nog
ar van de flets van
fzag. Om deze beide
Ir. Meischke ditmaal
te kunnen volstaan,
f 25,— boete ot
echter vand dit klaer-
erg weinig en maakte
en kotendtcfsisMen.
Dirk D., beiden «tt
•den zich, wegens
van het terrein van
veroordeeld tot eeil
at 10 dagen.
uit Alkmaar, «eg,
broer op visite was
e, verleidelijke we
et kolen staan. „Ga
je weg", zei Pieter
de kolen verdween,
ant ze werden fel
20,— of 10 dagen
>g.
it Bergen werd er
in boom gestolen 1e
er niks van", zei
g geen Sinterklaas
zich nogal brutaal
en den politierech-
iar verdachte bleef
Mr. Alblas de zeak
t Akersloot, nam,
Maart heersende
weg. staande op
onbewoonbaar ver-
rgen eigende zich
spijt me," zei ver
een dode beuk",
hij daarvoor nw
eerhugowaard. die
ntvreemde ten be-
achel moet f 30,
Ir. J. B., belde te
talen in Maart
:t terrein der N.S.
agen.
zaagde een
ijn eigendom was,
Simon van 't 8.
ete van f 15,
Limmen.
'JE STAND.
1947.
na C. M., d. v. C.
essel. Johannes
lijs en C. A. W.
s W., z. v. W. P.
Kessel. Gerar-
:ooü en A. Visser.
G. Sietses en E.
orn (Did). H.
dmiraal. G. W.
P- Kavel
Verver en M. E.
emaker te Bever-
N. Min en M.
erdam. N. T.
i M. C. Metselaar.
S. Admiraal.
Hoep, 72 jaren,
tte hen een min-
ssing. Ei' stond
vrachtwagen en
aarop twee pak-
had, informeer-
ie verantwoorde-
voeren en op de
van muni-
urlijk geen ant-
verd de heer R-
lumann in het
op de vraag hoe
i kunnen kopiep
hij wel eens zou(
haalde zijn lot-
zat mep geza-
emeesterskamer,
der bezoekers
ir bleek om al-
ielen.
in en uit en
i burgemeester
g omdat deze
arschuwd heb-
rd zou worden.
binnengebracht
emeester, dat de
igers niet moch-
verden naar de
i gebracht, maar
zijn lotgenoten
uit te kijken
werkelijk ge-
ij in het raad-
hem en juf-
ijn huis aan de
(Slot volgt).