Vliegend over Landen en Oceanen
Pinksteren
Van oorlogsbouwwerk tot
ideaal jeugdhuis
Moeilijkheden op de Indië-Lijn
Ministers Beel en Jonkman
te Singapore
Obdam.
De nieuwe jeugdherberg bij Schoorl
Egmonds vroede vaderen
bij
een
Een nieuwe waterplant
te Hensbroek?
Voor de Zondag
Z. en N. Schenner.
Maar de K.L.M. versaagt niet
a.b. PH—TAG.
CALCUTTA BANGKOK,
2 Mei 1943.
AMICE,
Deze brief schrijf ik in de ochtend,
nog in donker, kort na de start uit
Calcutta een stad, die ik nooit
en nimmer zal weten te waarderen
terwijl onze Skymaster vol met
passagiers zijn neus naar het Zuid-
Oosten richt en de „Beisbosch" van
de Ganges achter zich laat. Aan de
nog donkere hemel, waar een paar
reusachtige onweerswolken het
eerste daglicht proberen tegen te
houden, de eerste tekenen van de
komende moesson met wat weer
licht. De moesson, die zal trachten
de eerstvolgende maanden onze
dienstregeling in de war te schop
pen.
Een verschijnsel, dat zich ieder jaar
troordoet, doch met onze moderne ma
chines en binnenkort de Constellation
die overal hoog boven uit gaat
tal het slechts bij een poging blijven,
rant ook dit weer, waar de K.L.M.
jiu langzamerhand twintig jaar erva-
iing in heeft, kunnen we de baas.
"och zal niemand ons een kleine ver-
raging, als hij de enorme regenbuien,
ie in een half uur tijd een start- in
pen roeibaan veranderen, kent, kwa
lijk nemen.
fIN AFWEERVUCR BOVEN
EGMOND.
'Aan het stuur mijn tweede vlieger
Cochrane, die zijn eerste reis maakt,
feen enthousiaste, doch zeer beschei
den oud-R.A.F.-vlieger uit het Bom-
fjer Command, die zijn decoraties
thuis gelaten met jbloed en zweet
•boven het Duitse land aan alle fron
ten heeft verworven.
Gisteravond, toen we door de warm
te op onze kamer, waar het kwik niet
onder de 110 gr. wilde zakken, terwijl
pen ventilator vergeefs probeerde ons
fcoelte te brengen, kreeg ik hem zo-
|rer, dat hij eens iets over de interes
sante tijd, die nog maar kort achter
bns ligt, los liet. Het kostte moeite,
poch pratende over mijn woonplaats
wat zal het daar nu heerlijk zijn
over Egmond, Schagen en andere
plaatsjes in Noord-Holland, zegt hij
Plotseling:
„Het was op mijn verjaardag. We
hadden 's nachts net Herman Görings
(Olieraffinaderij in Hannover te pak-
jjten gehad, toen ik, na een voltreffer
jn mijn rechter buitenmotor en een
ernstige olielekkage in de binnen-
Vnotor, een half uur achter mijn
squadron, met een ernstig gewonde
han boord, op betrekkelijk lage hoog
te over de Zuiderzee naar huis vloog.
De Lancaster deed zijn best en slechts
pog enkele mijlen vijandelijk gebied
Noord-Holland' moesten wij over.
fe'
Reeds meenden wij ons gered,
toen even ten Noorden van Egmond
plotseling een hevig afweervuur
ons te pakken kreeg. Een granaat
schoot mijn voorruit in puin. Ik
meende in zee te moeten landen,
maar mijn goeie Lancaster heeft
me op een paar meter na de hele
„drink" overgesleept!"
Ik heb hem niet gevraagd of hij
Zijn D.F.C. (hoge onderscheiding)
hieraan dankte. Hij zou dat niet pret
tig vinden. Wel vertelde ik hem, hoe
yrij landrotten toen mee leefden, hoe ik
het platte dak van mijn huis in Heiloo
opvloog om te zien of „ze" het al of
hiet zouden halen.
Hij is een van de vele Canadezen
bij ons sinds kort in dienst. Of hij
de capaciteiten heeft om bij ons te
blijven? Dat is nu moeilijk te bezien.
Ik hoop het van harte, je hebt het
yerdiend, kerel!
CALCUTTA, ACHTERLIJK
(j MILLIOENENDORP.
Calcutta, de moesson dwingt ons
hier te overnachten, een millioenen-
stad, gistermiddag trillende in de ver
schroeiende middagzon, stinkend van
asphalt, vuilnis, karbouwen- en wat
dies meer zij. Volle straten met een
angstaanjagend aantal gammele
transportmiddelen, ricksjaws, bellen
de, hobbelende overvolle trams, post
koetsen uit Dicken's tijd met bonkige
armoedige trekkers, die je geen
paard durft te noemen, nu en dan een
nieuwe Amerikaanse showroomcar
flink gedeukt natuurlijk heilige
koeien, die het verkeer nu en dan stil
leggen, wanrfeer het hun belieft de
straat over te steken. Op de trottoirs
bedelaars en afgrijselijke invaliden in
lompen naast geraffineerde zakken
rollers, krantenverkopers, die hun
pornografische lectuur aanprijzen
en in de goot liggende, slapende kin
deren, waar je het best doet over
heen te stappen. Op de daken in de
Hindoebuurten lijken waar de gieren
om de beste stukjes vechten. In je
hotel het beste in Calcutta be
dienden, die grote fooien verwachten,
doch geen service geven, een kamer
niet te harden van de hitte, doch
en dat is een luxe een bed zonder
ongedierte. Kortom, een stad om van
te rillen als het niet zo warm was.
Gelukkig is deze nachtstop slechts tij
delijk en weldra zal ons eigen hotel in
Karachi ons beter ontvangen. Een
hotel, bestaande uit een heel complex
oud-Amerikaanse stenen barakken.
Een hotel, dat er zijn mag met 62
2-persoons kamers en Hollandse keu
ken. Geen overdreven luxe, doch doel
matig, luchtig en vooral zindelijk. Met
een keuken, waar in de toekomst in
Holland bereid diepbevroren ver
voerd voedsel den passagier voorgezet
zal worden. Dat de K.L.M. dit alles
ter hand neemt, is bittere noodzaak
enerzijds, doch meer economisch an
derzijds. Bittere noodzaak, omdat
geen plaatselijk hotel die service kan
bieden, die onze maatschappij vraagt.
Trouwens niet alleen de hotelaccomo-
datie wordt in eigen hand genomen,
maar de omstandigheden, soms de
veiligheid, eisen, dat vaak ons perso
neel, waar wij in Holland zo krap in
zitten, naar het buitenland gaat om
daar een helpende hand Dutch
Goodwill te bieden.
Neem Cairo, de hoofdstad van
een land, dat trots is op zijn zelf
standigheid, waar op het vliegveld
Almaza van de verkeersleiding,
radio en verlichting na het weg
trekken van de R.A.F. niets, maar
dan ook helemaal niets terecht
kwam. Dit was vorige reis net ge
beurd en wat is er in de afgelopen
weken verbeterd? De radio werkt
vrij behoorlijk en het neon-herken-
ningslicht is gedeeltelijk gerepa
reerd. Doch wat was er gebeurd
als de K.L.M. ook uit eigenbe
lang natuurlijk er geen technisch
personeel heen had gestuurd?
En nu kwam ik na 5 weken op de
toren en vroeg kwasi hoe laat de zon
onderging, waarop de ambtenaar Si
mon Arzt aan zjjn collega Christo
Cassimis vraagt: „Hij vraagt hoe laat
de zon ondergaat." Twee mensen, die
elkaar stom verbaasd aankeken, doch
plotseling grijpt Simon Arzt zijn
bloempotvormig hoofddeksel, grabbelt
er in en toont mijn collega een vet
doortrokken krantenknipsel en vertelt
mij, dat je te Cairo om zo en zo laat
met licht op moet rijden en de zon
dus wel zo om en nabij deze tijd onder
zal gaan.
Zeer spitsvondig van den man in
kwestie, doch het komt toch bij den
verkeersleider van een wereldlucht
haven als Almaza niet te pas.
Ik schrijf je* dat niet om onze
moeilijkheden te tonen, want er zijn
honderden als deze, doch om je te la
ten beseffen, wat het voor een land
betekent vrij te zijn zonder zich zelf
te kunnen helpen en wat het betekent
om boven de nieuwe zomerdienst
regeling te zetten AmsterdamBata
via 5 maal in plaats van 4 x pr week.
Dat de moeilijkheden', nu wjj Euro
peanen ons uit de landen langs de
Indiëlijn om het ^oord koloniën
niet te gebruiken terug trekken,
zich dag voor dag opstapelen is een
feit. En dat ik met een bevreesd hart
aan ons Insulinde denk, zul je mij niet
kwalijk nemen!
We hebben ondertussen Akyab
dwars en het is mijn beurt om achter
de automaat te zitten.
Ja, dat is heel wat anders dan
een vijftien k twintig jaar geleden
toen er de hele dag „geroeid"
moest worden. Onze pioniers als v.
Djjk, Smirnoff en vele anderen heb
ben vooral hier heel wat zweetdrop
peltjes liggen. Wij, jongeren, mo
gen hen dankbaar zijn!
Tot zover.
Gegroet, TON.
Vrijdagavond zijn de ministers Beel
en Jonkman, die om 15 uur Javatijd
van Batavia vertrokken, per vliegtuig
te Singapore gearriveerd. Zij zijn de
gast van den gouverneur-generaal Mal
colm Macdonald.
De kersenoogst in de Betuwe be
looft dit jaar zeer groot te zullen
worden en reeds zijn de kersenba
zen begonnen met het gereedmaken
van de hoenderikken, dat zijn de
mandjes, waarin de geplukte kersen
worden gedaan. Indien nodig wor
den de hoenderikken gerepareerd.
Een kersenbaas aan het werk.
ARIS—WITBRUG GEGUND
Gedeputeerde Staten van Noord-Hol
land hebben na Aanbesteding op 24 April
jl., waarbij de gunning was aangehouden,
thans gegund aan de laagste inschrijver,
de firma Van Hof ten te Amsterdam-
Haarlem, het maken van een vaste be
tonnen brug (ter vervanging van de Aris-
Witbrug, destijds door de Duitsers opge
blazen) over de Ringvaart van Heerhugo-
waard en Obdam, een en ander met bij
komende werken.
S
Nog meer plannen voor Noord-Holland
(Van onzen eigen verslaggever).
De zomer komt weer in het land en het is dan of ieder mens, jong of oud
met een soort trekdrang wordt bezield. Hij is niet geheel tevreden met
zijn dagelijkse bezigheden, hij wil eens zijn bivak opslaan in andere stre
ken. De gelukkig hoe langer hoe meer gebruikelijke vacantie biedt hem
daartoe de gelegenheid. Die vacantie kan men natuurlijk Velerlei vorm
geven. Ge kunt het verweg of dichtbij zoeken. Het kan veel, maar ook
weinig onkosten met zich meebrengen. Een fijne manier om de vacantie
door te brengen is het maken van een zogenaamde trektocht. Vóór de
oorlog waren er duizenden en nog eens duizenden, die wandelend of fiet
send van de ene jeugdherberg naar de andere trokken. Vooral voor de
jongeren biedt deze wjjze van vacantie houden veel aantrekkelijks.
Ook onze provincie mag zich in het
bezit van een aantal mooie jeugdher
bergen verheugen. We noemen het
slot Assemburg bij Heemskerk, dat
vooral als winterherberg voor week
ends en bijeenkomsten zeer in trëk
is. Verder de Koningsbos bij Bakkum
en de jeugdherbergen op Texel en
Wieringen.
Voor de oorlog bedroeg het aantal
jeugdherbergen in ons land 68, dit sei
zoen zullen er weer 38 in gebruik zijn.
Een groot aantal werd tijdens de be-
Z'ttingsjaren vernield of kreeg een
andere bestemming. Ook in Noord-
Holland is een aantal jeugdherbergen
verdwenen. De J.H. in den Helder
werd gesloopt, een zelfde lot onder
ging de zo populaire fraaie jeugdher
berg de „Zevensprong" bij Petten, ter
wijl ook „IJmuiden" verdween en de
„Bregthoeve" bij Schoorl niet meer in
de rij der jeugdherbergen voorkomt.
PLANNEN ENFEITEN!
Het spreekt echter vanzelf, dat men
bij de Nederlandse Jeugdherbergcentra
le met bij de pakken neer zit. Een groot
aantal plannen voor nieuwe jeugdher
bergen zijn en worden ontworpen, ter
wijl internationale werkkampen worden
georganiseerd om de jeugdhergen te
Heeg (Fr.), Oldebroek en Terschelling
op te knappen.
Voor de jongeren speciaal in onze
provincie zal het een vreugde zijn te
vernemen, dat nog dit jaar ook in
Schoorl weer een jeugdherberg zal
worden opengesteld en dan nog wel
op een der meest ideale plaatsen
langs de binnenduinrand.
We brachten er dezer dagen een bezoek.
Vanuit het dorp Schoorl liepen we en
kele honderden meters langs de straat
weg in de richting van Bergen. In de
scherpe bocht leidde een breed stenen
pad tussen de bloeiende bomen tegen
de hoge duinen op. Dit pad volgend
kwamen we bij een drietal grote onder
komens te staan, die destijds werden
gebouwd voor het op een nabije duin
gelegen hebbende Duitse radarapparaat.
Het oog van de Ned. Jeugdherberg
Centrale viel in het begin van dit jaar
op dit prachtige punt. Men zag de mo
gelijkheden en de gedachte hier een
J.H. te stichten nam stevige vormen
aan. De gebouwen werden van het Rijk
gekocht en de grond kreeg men van
het Staatsbosbeheer in erfpacht.
Half Juli zullen behalve Hollandse
jongens en meisjes ook jongelui uit
Zwitserland, Engeland en Amerika in
wer&kampverband bijeenkomen om hier
tosamen met vakmensen te beginnen aan
de eerste fase van de bouw, die ten
doel heeft de beide voorste onderko
mens in een jeugdherberg te transfor
meren.
In het eerste gebouw komt een woon
gelegenheid voor de ouders (fam. Otsen
Thans staat nog met zwarte let
ters op één der gebouwen geschil
derd „Rauchen verboten". Het ge
heel wekt een schrijnende herinne
ring op aan het verleden. Welk een
merkwaardige samenloop van om
standigheden is het, dat deze gebou
wen oorspronkelijk mede dienden
om het gezonde idealisme van de
jeugd te vermoren en nu bestemd
worden om mede te helpen bouwen
aan een gezonde, vrije en idealisti
sche jeugd.
We zeiden het reeds, de plek waar
de nieuwe J.H. gaat verrijzen is ideaal.
Naar de Oostkant heeft men een
prachtig panorama op het groene pol
derland met zijn talrijke bossages tot
daar waar in de verte de stoere kerk
torens van de Langedijk de horizon
stofferen. De weg naar boven brengt
je bij het voormalige radarstation en
zie daar: weer een fantastisch uitzicht
over de brede beboste duinpannen,
waar houtduiven nestelen in de zo-
mereiken en torenvalk]es jagen op
veldmuizen. Ver achter de duintoppen
ligt de Noordzee zilverglanzend in het
zonlicht....
NOG MEER PLANNEN
Het ligt in de bedoeling in Den Hel
uit Schoorl), verder een slaapzaal, WC's,
wasgelegenheden en douches, alles voor
meisjes. Het tweede gebouw krijgt be
halve een slaapgelegenheid voor jon
gens: bagageruimte en kantoor een
groot dagverblijf.
In totaal zal deze nood jeugdherberg
overnachtingsgelegenheid bieden aan 70
personen.
Over vijf zes jaar zal de definitie
ve verbouwing plaats hebben, vanzelf
sprekend als er dan voldoende mate
riaal te krijgen is. De beide ingerich
te gebouwen zullen dan tot één ge
heel worden voltooid met bijbouwing
van een bovenverdieping. Het derde
gebouw blijft uiterlijk zoals het nu is.
Er zullen een trekkerskeuken, fietsen
bergplaatsen en ruimten voor nood-
bedden in worden ondergebracht.
Als het gehele plan is voltooid, zal
de nieuwe J. H. 170 bedden hebben.
der en te IJmuiden weer jeugdherber
gen te stichten. Dit zal nieuwbouw
moeten zijn en daar begint men nog
niet aan, tenzij de financiële regeling
van het Rijk gunstiger wordt. Ditzelf
de argument geldt voor Petten waar
ook een nieuwe jeugdherberg is gepro
jecteerd. Ook in de duinstreek tussen
Bakkum en Haarlem is nog behoefte
aan een J.H., terwijl eveneens in West-
Friesland (Hoorn of Enkhuizen) een
jeugdherberg moet komen.
Zo ligt Nederland weer open. Blauwe
luchten, bonte weiden, zwaar geuren
de bossen en verre stranden wachten
De jeugdherbergen zullen er weer
staan om de jeugd een veilig tehuis
op haar tochten te bieden. Wij verheu
gen ons met de jongeren, aat dit alles
weer zó mogeljjk is geworden en wen
sen de trekkers en treksters van Va
derland straks een goede tocht!
De gemeenteraad vergaderde Vrijdag
avond om 8 uur onder voorzitterschap
van burgemeester M Niele.
Besloten werd de jaarwedden der ge
meente-werklieden, zoals door de rege
ring voorgeschreven, te bepalen op
f 1304,16. Hierboven komen dan de ge
bruikelijke toelagen, totaal 35°/«.
Eveneens op aandrang der regering werd
besloten de Hondenbelasting met ingang
van 1 Januari 1948 te verhogen van f7,50
tct f 10,—.
Afgewezen werd een verzoek van Alk
maar om het subsidie voor het Centraal
Ziekenhuis te verhogen van f 954,— tot
f 1566,—.
Aangenomen werd een voorstel om aan
de commissie uit de buiten-gemeenten
voor het Centraal Ziekenhuis een sub
sidie toe te kennen van 1 cent per in
woner.
Aan den heer D Glas werd op zijn ver
zoek eervol ontslag verleend als meter-
opnemer-incasseerder der gemeente-be-
drijv^i.
Woningbouw.
Besloten werd voor den burgemeester
een woning te doen bouwen, waarvan de
kosten geraamd waren op ruim f 30.000,—
en deze te doen bouwen volgens de
financieringsregeling woningbouw 1947, zo
als deze nader door den secretaris ter ver
gadering werd toegelicht.
Volgens dezelfde regeling zullen voorts
28 woningen gebouwd worden vóór de
gasfabriek uit het contingent dat aan de
gemeente vóór 1 Juli 1947 nog nader is
toegewezen. De opdracht tot het maken
der schetsplannen werd verleend aan ar
chitect Hoosemans te Santpoort. Voorts
werd besloten hiervoor de benodigde
bouwgrond aan te kopen en wel 4880 m2
van de firma Van RtfswUk en 1933 m2 van
de provincie Noord-Holland, alles volgens
de prijs, te bepalen ,door de inspectie
voor de Prijsbeheersiiig,
Uitbreiding ambtenarencorps.
Gezien de overstelpende drukte ter Se
cretarie -stelden B. en W. in overleg met
Ged. Staten voor het aantal ambtenaren
ter Secretarie te brengen van 4 op 5
Voor de nieuw aan te stellen functionaris
die speciaal belast wordt met de afdeling
financiën, werd een basis-wedde voor
gesteld van f 1400,— tot f 1800,—, te ver
hogen met de gebruikelijke toelagen.
De heer J Koeman betwijfelde of voor
dit salaris een behoorlijke kracht te krij
gen zou zijn.
De voorzitter wees er op, dat de ge
meente niet hoger kon gaan, gezien het
gepleegde overleg met Ged. Staten, maar
de ambtenaren waren er nu eenmaal aan
gewend slecht betaald te worden in deze
tijd.
Het voorstel werd aangenomen.
Verkoop van grond.
Besloten werd aan den heer J Bos een
strook bouwterrein te verkopen, ten oos
ten van zijn perceel aan de Vfilhelmina-
straat voor f 3,50 per m2.
Strandverpachting.
Nadat de raad ruim een uur in comité
vergaderd had, werd ten aanzien van de
strandexploitatie voor het seizoen 1947
het volgende besloten: de maatschappijen
Zeebad en Noordzeebad betalern elk
f 800,— pacht vow: het altijd door hen ge-
exploiteerde strandgedeelte en hebben
geen enkele concurrentie te dulden van
consumptietenten, venters e.d. De heren
C de Groot en W Stam, die met con
sumptietenten op dit strandgedeelte ston
den tot nu toe, zullen een plaats krijgen
op het zogenaamde vrije strand voor een
nader in overleg met hen te bepalen
pacht. Voorts zullen op het vrije strand
verschillende vergunningen verleend wor
den voor verkoop van ijs, haring, koek,
enzovoort.
Besloten werd voor een huur van f 175
per jaar voor 5 jaar weder het strand van
het Rijk in te huren.
Bij de rondvraag drong de heer Koe
man er op aan bij toewijzing van huizen
rekening te houden met de belangen van
hen, die altijd aan badgasten verhuurden
Voorts drong hij aan op herziening var1
het uitbreidingsplan in die zin, dat de
koloniehuizen van de christelijke vereni
ging niet tegen de duinen, maar er boven
op gebouwd zullen mogen worden, daar
deze anders niet zullen worden herbouwd
Sinds meerdere jaren vertoont ziel
in de sloten van Hensbroek een wa
terplant, die zich reeds snel heeft uit
gebreid. Sommige, en nog wel brede
sloten zijn er geheel mee begroeid
Het valt dan ook niet te verwonde
ren dat hiervan bij 't varen heel veel
hinder wordt ondervonden, om nog
maar niet te spreken van de overlast
voor de visserij.
Het merkwaardige is, dat de plant
in geen enkele polder van Noord-
Holland voorkomt, volgens inlichtin
gen van de zijde van Ged. Staten
zelfs niet in de meest nabij gelegen
polders Obdam, Wogmeer en Heer-
Hugowaard.
Omtrent de herkomst tast men in
het duister, al jvijt met de voortwoe
kering bij gissing wel aan de ontzil-
ting van het water. De vorige herfst
heeft het polderbestuur van Hensbroek
de plant voor nader onderzoek naar
bevoegde autoriteiten gezonden, met
bet verzoek om zo mogelijk een be
strijdingsmiddel aan de hand te wil
len doen.
Dit onderzoek heeft echter geen
positief resultaat kunnen opleveren,
daar men voor iets nieuws stond
waarom o.m. werd geadviseerd het
gewas te „maaien", door b.v. achter
een motorboot een daarvoor geschik
te machine te laten lopen. Hieraan
zijn voor het polderbestuur echter
practische bezwaren verbonden, zo
dat niet dadelijk tot deze maatregel
zal worden overgegaan.
- Reeds nu vertonen de bodems der
sloten weer de talloze planten, die
straks tot velden zullen uitgroeien
boven het water. Mogelijk zijn er on
der onze lezers deskundigen, die zich
voor het gewas interesseren en een
studie voor eventuele bestrijding ter
hand willen nemen.
Wat zouden wij er niet voor geven
als Pinksteren ons minder ver stond!
Kerstmis staat ons. allen na, op wel
ke wijze dan ook, misschien wel op
een heel verkeerde wijze, want het IS
ten slotte geen minder, groot myste
rie dan de andere christelijke hoogtij
den en het hoorde ons wellicht vol.
strekt niet zo van huis uit ver
trouwd en dierbaar te zijn als het is
maar toch, het leeft voor ons.
Ook Palmzondag, Witte Donderdag,
Goede Vrijdag en Pasen leven alle op
hun eigen aangrijpende wijze voor
ons. Zij getuigen alle in verschillende
toonaarden van de jubel „God met
ons!" God overwint voor ons, hoe d«
wereld ook is en hoe wij ook zijn. En
Hemelvaart zet de kroon op het ver
lossingswerk: Christus vaart op om
ons een plaats te bereiden en is ons
tot het einde der dagen zegenend na
bij.
Maar Pinksteren?
Heilige Geest, vlammen, storm
wind, spreken in vreemde talen dat
alles is ons nuchtere Westerlingen zo
vreemd; als wij er zelf bij waren ge
weest, we-hadden zeker behoord bij de
toeschouwers, die spottend opmers-
ten: „Zij zijn vol zoeten wijns!" Bij
het Pinksterfeest missen wij den Mid
delaar, Christus, die toch ook Jezus
was, óók menselijk, en waardoor dit
hele gebeuren ons menselijk ver blijft.
Pinksteren is te abstract voor ons,
die het goddelijke ten slotte alleen
kunnen benaderen in beelden, in ge
lijkenissen. En de meest levende ge
lijkenis van alle is immers Christus
zelf: wie Hem gezien heeft, heeft den
Vader gezien. Maar waar is Zijn ge
stalte, Zijn onontbeerlijke aanwezig
heid op Pinksteren? En wat kan een
feest zonder Hem ons christenen
eigenlijk zijn?
Het zal waarschijnlijk zo zijn, dat
wjj Christus pas kunnen terugvinden
in Pinksteren als wij daartoe zijn
voorbereid door de andere hoogtijden.
Wij kunnen geen Pinksteren vieren
omdat wij niet waarachtig Kerstmis,
Goede Vrijdag en Pasen hebben door
leefd. Als wij klagen: wat hebben wij
met die wonderlijke, vage Heilige
Geest te maken? dan geldt voor
ons dezelfde wedervraag, die Christus
aan Philippus stelde: Heb ik dan zo
lang onder u verkeerd en vraagt gij
Mij nog om een tastbaar teken? Maar
Zijn Rijk is immers niet van deze we
reld, het werkt niet met „overtuigen
de bewijzen" in onze zin, het breekt
eenvoudig door in onze wereld, niet
met bewijzen, niet met uiterlijke vor
men, niet met woorden, maar met
kracht. Met goddelijke kracht, die
door mensen heen wil werken en door
hen heen weer tot vormgeving, tot
daden van liefde en barmhartigheid,
tot vreugdevol getuigen drijft.
Kracht neerdalende Godskracht,
motor van liefde, centrale van blijd
schap dat ligt alles in Pinksteren
besloten. Het is geen feest zonder
Christus, Hij heeft ons immers ge
zegd, dat Hij ons niet als wezen ach
ter zou laten, maar dat Hij tot ons
zou kómen hier is Hij dan. Ja,
anders dan wjj hadden verwacht,
moeilijker en toch ook eenvoudiger en
heerlijker. Hij komt nu eenmaal altijd
anders dan wij hadden verwacht, dat
begon al in Bethlehem, toen Hij zo
onopvallend de wereld binnerftrad
door een staldeur. Altijd anders, maar
ook altijd beter dan onze wensen. Als
Hij op Pinksteren was neergedaald
uit de hemel in Zijn oude aardse ge
daante, dan hadden wij Hem wel be
ter kunnen zien, maar dan was Hij
tevens iets buiten ons gebleven.
Nu, ln deze vorm van de Heilige
Geest, komt Hij tot ons, zó, dat Hij
een deel van ons wordt en wij van
Hem onverliesbaar. Er is geen
scheiding meer tussen Hem en ons.
Had Hij beter Zijn belofte, dat Hij
ons niet als wezen achter zou laten
kunnen vervullen?
Pifiksteren dat is de Bruiloft
van hemel en aarde, dat is: Gij en wij
zijn één, onvoorwaardelijk en on
scheidbaar één, ondanks alles in 'ons
wat steeds weer scheiding wil bren
gen.
Niet alleen meer: God met ons!
maar nu ook: God in ons en wij in
God.
Als wjj zo dit jaar eens Pinksteren
mochten beleven, dat wij Paulus wer
kelijk konden nazeggen: Nu leef niet
ik meer, maar Christus leeft ln mij
zouden wjj dan niet merken, dat
Pinksteren het feest is waar onze
wereld het meest behoefte aan heeft
en waardoor èlles anders wordt?
VOORLICHTINGSAVOND
Donderdag werd in de zaal v. Truy-
en door B. en W. een voorlichtings
avond georganiseerd. Burgemeester
Driesen, die een kort openingswoord
sprak, zeide o.m., dat een welvarende
boerenstand ook de gemeente ten goe
de komt. Er zijn plannen gemaakt
tot vorming van een vereniging, die
ae boeren van voorlichting zal die
nen. Reeds is een voorlopig bestuur
gekozen.
Hierna verkreeg ir. L. R. Dijkema,
Rijkslandbouwconsulent voor Noord-
Holland, het woord. Hij gaf een uit
eenzetting over het z.g. omweidsy-
steem en alles wat hiermee in ver
band staat. Verder behandelde spre
ker een doelmatige bemesting. Door
verschillende aanwezigen werden vra
gen gesteld, die door spreker zeer
duidelijk werden beantwoord.
Moge deze avond een eerste stap
in de goede richting zijn.
