DE VLIEGENDE HOLLANDER
5
hoogspanning
Nu Straks
in de oudheid
Vroeger -
Verre reizen
De eerste start van de
luchtballon
Vliegtuigen voor oud vuil
Duitsland betaalt zijn tol
Onmenselijke
wreedheid
Churchill's populariteit
daalt
Hoe warm het was
Liefde overwint alle
hindernissen
r^erenbeschermmg telt
32000 leden
FeuMleton
maanden
Wij spelen Bridge
Prof. Schermerfiorn voor de radio
Wij luisteren morgen
naar.
Jooreengenomen
l meer dan een
alle belangrijke
:en zeer goede
r peren luiden
twikkeling
goed. De bloei
goed, doch niet
d, terwijl de
de bloei min
de bestuiving.
n in de meeste
Evenals bij de
gesteldheid tij
en minder gun-
nd van het ge-
s goed tot zeer
in 't Utrecht-
men de voor-
oed. Perziken
atige ontwikke-
alt tegen.
in geslaagd de
geheime slach-
V. uit Heerhu-
htplaats op St.
het dier en de
'raven. Ook is
oeslag genomen,
gearresteerd en
tlopen. Dat het
e blijkt nu wel
korte tijd de
rnwege clandes-
iging Noorder-
gisteravond ge-
iering besloten
tegen de ont-
.icht. Voor de
de vooruitzlch-
;aat er een te
's uitgeschakeld,
via de veilingen
'rije handel. De
voldoende. Wat
en de groenten
prijs te worden
werd het ver-
pootaardappelen
f 4200 welke
omzetbelasting
nland bestemde
in consequenties
roeftuin West-
reeg f 100 sub-
de is Dinsdag
id. Een van de
te bruidstaart,
e hewerking.
947.
denmorgen wel
arme weer, daar
een zeer stugge
•al in de verse
al heel stug, Er
iot aanbod voor
inig vraag naar.
n in de vroegte
>n dit de animo
iat er veel on-
In de gelde
wel niet vlug,
werd daar-nog
ng het ook heel
u1wens een jaar-
schijnsel, dat de
d een meer stug
iring bracht ook
veel kruiskoeien
i fokstieren ging
alm aan. Beter
ilveren, daarvoor
irij, zodat deze
•erkocht werden,
is ook de grote
ichapen ging het
k hier lagen de
vleesde schapen
lesvoorziening in
aanbod van lam-
vanuit Texel
1 klein aantal,
de vorige weken
hoog zijn' inge-
lager afkwamen
oeilijk waren te
roer van bokken
:ze was niet zo
e melkgeit werd
bracht dan ook
Op de biggen-
geheel mis, daar
warmte met het
zodat daar de
izinking kregen.
1de ook mede in
Op de pluimvee-
Weinig kooplust,
n een kleine aap
veel liefhebberij
a zijn.
Van feet spookschip „De Vlie
gende Hollander" tot de moderne
door het luchtruim klievende
KXJM.-luchtschoener zijn heel
wat jaren voorbQ gegaan. Toch
heeft die tijd veel bijgedragen aan
het ontstaan van de komende
grote luchtvaarttentoonstelling
„AERO-FAIR 1947" te Utrecht
op het uitgestrekte nieuwe terrein
van de Nederlandse Jaarbeurs aan
de Croeselaan.
Het spookschip van „De Vliegende
Hollander", een volgens overlevering
verongelukte kapitein, jaagt reeds
sedert eeuwen over de wereldzeeën
en wordt vaak terecht vergeleken met
de rustloos rond de wereld dwalende
Hollanders, de zeelieden voor wie
geen enkele zee nog geheimen bevat-
Die rusteloosheid is echter het ge
volg van de handelsgeest en aange
boren drang naar vooruitgang van 'n
klein land, dat zich op die manier
reeds vele eeuwen geleden een we
reldnaam wist te verwerven. Niet
voor niets noemt men de Hollanders
de „Chinezen van Europa", want
waar handel te vinden is, zijn de Hol
landers present.
Nauwelijks had Vasco da Gama,
een Portugese ontdekkingsreiziger, in
1497 de zeeweg naar Indië gevonden
of een Hollandse zeeman, die de reis
had meegemaakt, zag daarin winst
voor zijn eigen land en in 1595 maak
ten Cornells Houtman en zijn broer
Frederik de eerste Nederlandse zee
reis naar Indië.
Zo'n reis was feitelijk in die dagen
een gooi naar geluk, want de primi
tieve schepen uit die dagen waren
nog lang zo goed niet uitgerust als
de moderne zeekastelen van tegen
woordig. Dat daarvoor dus toch geld
beschikbaar kwam, bewees de voor
uitziende blik en 't goede koopmans-
gevoel van een ondernemend zee
varend volk.
Maanden werden dagen.
Dat men diezelfde reis, die maan
den duurde, ongeveer 330 jaren later
per vliegtuig in bijna evenveel dagen
als toen maanden zou volbrengen,
konden toen de reders Hendrik Hud-
de, Reinier Pauw, Pieter Hasselaar
e.a. niet vermoeden bij de afvaart van
him 4 schepen naar dat verre en vrij
wel onbekende land.
Toen het eenmaal zover was, dat er
vrij regelmatig naar Indië werd ge
zeild, werd het een sport om de reis-
duur te bekorten en te profiteren van
weersinvloeden, bijzondere scheeps
bouw en vele andere stappen op weg
naar vooruitgang van de zeevaart.
Nederland werd een land van scheeps
bouwers, waarvan de naam ver over
de grenzen doordrong, zodat zelfs
Czaar Peter de Groote van Rusland
zich liet verleiden om als eenvoudig
scheepstimmerman in Zaandam de
schone en nuttige kunst van het
scheepsbouwen af te kijken. U kunt
er nog in die stad de bijzonderheden
van zien.
Wie verre reizen doet, kan veel
verhalen. Welnu, vele Hollanders de
den inderdaad verre reizen en brach
ten uit vele oorden van de wereld ar
tikelen en ideeën mede, die uitermate
geschikt bleken om in eigen land uit
te groeien tot een nationale industrie.
Hierbij denken we aan de bloembol
len, de aardappelen, de cacao, de kof
fie, de tabak en nog vele andere ar
tikelen.
Reizen was nog geen pleiziertje,
het comfort liet veel te wensen over.
De schepen waren klein, de kajuiten
benauwd, vooral in de tropen. Een
schip op zee was een drijvend eiland,
van alles geïsoleerd en de opvaren
den waren overgeleverd aan ziekten
en gevaren, teveel om op -te noemen.
De genees- en heelkundige verzorging
liet immers veel te wensen over en
hulp kon alleen worden ingeroepen
als er land in zicht kwam of een pas
serend schip.
Steeds groter werd het comfort aan
boord naarmate de schepen groter
werden, de stoommachine verscheen,
electriciteit in gebruik kwam en de
radio furore maakte. Ook hier schreed
Nederland weer in de voorste rijen
van de vodruitgang. Nedeiiandse
schepen waren in de vreemde geliefd
om hun goede voeding, hygiëne en
verzorging, maar zeker niet in het
minst om hun veilige vaart en be
kwame zeelieden. Door heel de ge
schiedenis van het kleine land schit
teren de namen van helden en grote
figuren ter zee.
De mensen jaloers op de
vogels.
Toch was het geen Nederlander, die
de eerste schreden zette op de weg
der luchtvaart. Neen, er warens ande
ren, die zich in die richting aan het
denken hebben gezet. Reeds Leonardo
da Vinei dacht er omstreeks 1500
over om de vogels na te doen en het
heelal te doorkruisen met vleugels.
Van het begin af aan zjjn de mensen
immers al jaloers geweest op de vo
gels, omdat zij niet als de mensen aan
de aarde waren gekluisterd. Zij ken
den geen hinderpalen als zeeën, ber
gen, rivieren en bergkloven. Waren
het niet de Chinese kinderen, die
reeds met vliegers speelden?
Leonordo da Vinei bracht het zelfs
tot het bouwen van papieren vlieg
machines, die in theorie goed func-
tionneerden, maar in werkelijkheid
niet konden vliegen. Maar ondanks
zijn mislukkingen met de construc
ties, die de mensenhand niet van de
grond wisten te verheffen, dacht men
toch in die richting verder. Helaas,
de eerste kogel van zijdepapier, ge
vuld met hete lucht, die voor de ogen
van verbaasde toeschouwers hemel
waarts steeg, werd voor een monster
aangezien en door het beangste pu
bliek met hooivorken „onschadelijk"
gemaakt.
Ziedaar de eerste start van de
luchtballon, de eerste schrede op de
weg naar veilig luchtverkeer. Het
waren Etienne en Montgolflier, die in
1782 dit vervoermiddel uitvonden.
Maar het bleef een primitief ver
voermiddel, afhankelijk van het
weer, de wind en vele andere fac
toren. Pas in de negentiende eeuw
werd de luchtballon verbeterd en
bestuurbaar gemaakt, ja, zelfs
voorzien van motorische aandrij
ving, zodat men niet meer afhan
kelijk was van Wind en weer.
Toch werd pas serieus met vliegen
begonnen, toen men omstreeks 1900
ifïdi eindelijk is
hï? dan de de
mon ontmaskerd
en zon z'n be00e
l1ngen opgehel
derd. maar... er.
wacht inspec
teur barendse
nog een zware
taak.
hu heeft de d0cu
mehten nu wel
in handen, maar
de 6eheimzinni6e
chef rn de lange
zon hog op
vrije voeten.
rjkki nu staan we voor-n
Raadsel, waarbu cat van
de waterdemon nog niets
is. misschien is
met snel iets
hm, vf vooruit de wa-
niets./ gen in met die
1twee. ik heb geen
rust, voordat die
beiden achter. de
tralies zitten.
dacht, dat aan de volmaking van de
stoomboten en treinen een eind was
gekomen. Er moest dus een sneller
middel van verplaatsen worden gevon
den. Maar dat was weer afhankelijk
van de fabrikanten van versterkte
handen, de motorenfabrieken. Alleen
wanneer zij hun producten zo klein
zouden weten te maken en betrouw
baar, dat ze zonder risico in een
vliegtuig konden worden gebruikt,
zou een serieuze proef om te vliegen,
gewaagd kunnen worden.
(wordt vervolgd)
Op een verkoping van Britse oor-
logsvoorraden in Zuid-Afrlka zijn
onlangs veertien Catalina's, waar
uit de motoren verwijderd waren,
verkocht voor f 40 per stuk.
Er is in de Zuid-Afrikaanse pers
melding gemaakt van dit treurig
uiteinde de Catalina's werden,
voor „oud vuil" verkocht van
deze zeevliegtuigen, die slechts
enkele jaren geleden als het beste
middel voor de verdediging van
de Zuid-Afrikaanse kust werden
beschouwd.
Het tekort aan arbeidskrachten in
Duitsland is ontstellend. Men kan
slechts zeer jonge of zeer oude arbei
ders krijgen. De leeftijdsgroep gele
gen tussen de 25 en 35 jaar is door de
oorlog enorm gedund Gas- en water
leiding, tramwegen en spoo. wegen,
doch vooral de mijnbouw zitten te
springen om arbeiders. Hel enthou
siasme voor zwaar werk is in verband
met het lage voedselrantsoen, zeer ge
ring. Bovendien zijn de arbeiders, die
men in dienst heeft, weinig fit en ver
zwakt door de vele jaren van voedsel
distributie. Door extra rantsoenen
woiden de arbeiders nu aangemoedigd
dienst te nemen in de mijnen en lang
zamerhand melden zich nu meer
Duitsers, die nu eindelijk In de gele
genheid zijn iets nuttigers te doen dan
schieten met wapens van elk kaliber.
DE VER. STATEN EN GROENLAND.
De Ver. Staten hadden tijdens de oorlog bases op de Deense kolonie Groen
land. De U.S.A. en Denemarken hebben thans onderhandelingen aange
knoopt. Uit onze kaart, die uit een Amerikaans ochtendblad afkomstig is,
kan men zien, dat de bases In strategisch opzicht zeer belangrijk zijn.
Zelden heeft de politierechter te
Zutphen een strafzaak te behandelen
gehad van zulk een wrede dierenmis
handeling als waarvoor zich Vrijdag
een 21-jarige autolakker uit Twello
had te verantwoorden. Omdat een
hondje van twee maanden achter de
kippen van zijn vader had gejaagd,
sloeg deze onbeheerste jongeman het
beest zodanig met een stok op de buik,
dat het kermend van pijn liggen bleef,
Toen de stok te licht werd bevonden
nam de wreedaard een knuppel om
zijn lugubere doodslag te voltooien.
Daarna koelde hij met dezelfde knup
pel zijn woede op een andere hond in
een schuur. Al spoedig verwisselde hij
de knuppel voor een bijl. waarmee hij
het dier de kop afsloeg. Alsof dat nog
niet voldoende was, begaf de onver
laat zich opnieuw naar het zieltogende
kleine hondje, dat onder zijn bijlslagen
de laatste adem uitblies.'t Was begrijpe
lijk dat de off. van justitie de zwaarste
straf eiste, die de wet op dergelijke
misdaden stelt, nl. 6 maanden ge
vangenisstraf, waarvan een deel voor
waardelijk in verband met de nog
jeugdige leeftijd van den verdachte.
Het vonnis luidde eveneens 6 maan
den gevangenisstraf, waarvan 4 maan
den voorwaardelijk met een proeftijd
van 2 jaar. De politierechter, mr. A.
H van der Giesen betreurde het dat
de wet op zulke schandelijke wreed
heden niet een zwaardere straf toe
staat.
Een opinie-onderzoek heeft uitgewe
zen dat Winston Churchill's populari
teit bij het Engelse volk circa zeventig
percent lager is dan tijdens zijn meest
populaire periode in de oorlog.
Het rapport zegt, „Churchill schijnt
meer beschouwd te worden als een
nationaal monument dan als candidaat
voor het leiderschap van de natie".
Het verminderen van Churchill's
populairiteit vertoont overeenkomst
met de vermindering in populariteit
van Neville Chamberlain en Stanley
Baldwin. Het herinnert er aan, dat de
mening omtrent Chamberlain veran
derde van „een groot man" tot
„een domme oude man".
In 1942, zo zegt het rapport verder,
was de publieke opinie omtrent Chur
chill, „hij wordt een beetje oud,,. Een
jaar later echter was zijn positie als
oorlogsleider sterk toegenomen en be
gon men te geloven, dat hij in staat
zou zijn Engeland door de zware jaren
heen te brengen, de mening verander
de toen in „grand old man".
Dit bleef zo tot 1945, toen bij de ver
kiezingen het volk algemeen grote
eerbied toonde voor het werk dat
Ghurchill tijdens de oorlog had ver
richt, maar de meeste mensen, velen
die conservatief stemden incluis, ge
loofden toen niet dat Churchill de aan
gewezen man was om Engeland ook in
de toekomst te leiden.
Bij het in Januari gehouden opine
onderzoek bleek dat de meeste conser
vatieven de voorkeur gaven aan An
thony Eden boven Churchill als even
tueel premier van Engeland.
Het merkwaardige in Churchill's ge
val is de twijfel, welke de meeste
mensen koesteren omtrent hun gevoe
lens jmgens den oud-premier. Slechts
één op de honderd mensen was in
staat te zeggen of hij hem „mocht" of
niet, terwijl deze verhouding één
(1) op vijf was ten aanzien van labour-
ministers als b.v. de lord president
of the council, Herbert Morrissen, zo
deelt 't rapport mede, (United Press.)
Op de vuilnisbelt van de gemeen
te Bathmen zag een jongen pas
geboren kippetjes lopen, die af
komstig bleken te zijn uit eieren,
die daar waarschijnlijk waren te
recht gekomen omdat een hoen-
der-fokkerij ze als „schier-eieren"
had afgekeurd.
Wat de broedmachine niet ver
oorloofd was, presteerde de zon
met een dagtemperatuur van circa
130 graden Fahrenheit.
Romantisch is de geschiedenis van
een 23-jarig meisje, Anna Krainowa,
geboortig uit Sebastopol, dat na vele
omzwervingen eindelijk haar geliefde
vond.
In 1945 ontmoette zij in Oostenrijk
ïw- een 3onge En§else para-
chutist. Toen werkte ze nog bij de
NAAFI te Klagenfurt, de dienst, die
de voorziening van en distribuëring
onder geaUiëerde militairen verzorgt.
Voordien hadden de Duitse horden
haar naar een schoenfabriek in de
contreien gesleept waar zij slavenar
beid moest verichten.
Maar Ernest werd gedemobiliseerd
en keerde terug naar de kruideniers
winkel van zijn ouders te Haddenham
(Engeland). Door correspondentie
bleef het contact echter bewaard.
Ernest zorgde voor papieren en een
Engels paspoort. Eerst twee maanden
geleden kreeg Anna toestemming naar
Albion te vertrekken, om daar in het
huwelijksbootje te stappen.
Maar toen de militaire trein, waar
in Anna als enig meisje zat, de grens
van de Russische zone zou passeren,
werd het meisje door haar landgeno
ten gevankelijk weggevoerd naar een
soort „doorgangskamp".
Volgens de Russische autoriteiten is
het glad verkeerd, wanneer een Rus
sisch méisje met een Engels soldaat
trouwt.
Drie weken bleef zij in gevangen
schap totdat zij op een nacht kans zag
het kamp te ontvluchten en de Britse
zone bereikte. Het Engelse consulaat
te Wenen stelde haar onder de hoede
van het Rode Kruis, dat haar per vlieg
tuig om oponthoud te voorkomen,
naar haar land van belofte bracht.
Nu is Anna bij haar Ernest em Za
terdag zullen ze dan eindelijk, na een
lange weg van moeilijkheden, in de
echt worden verbonden.
Op de te Amersfport gehouden 83ste
algemene vergadering van de Ned.
Vereniging tot bescherming van Die
ren werd medegedeeld, dat het leden
tal het getal 32.000 heeft overschreden.
Het aantal afdelingen nam toe van 83
tot 90. De propaganda-film der ver
eniging werd in het land voor meer
dan 60.000 inwoners vertoond. Mede
met behulp van de S. B. Crlellaert-
stichting werden in 1946 onder alle
kringen van de samenleving 460.000
geschriften verspreid. Het financiëel
verslag, dat een nadelig saldo aan
wees van ongeveer 24 mille en de be
groting voor 1947 werden aangenomen.
GEEN GEMENGD DANSEN IN
CHINA?
De Chinese politieke volksraad nam
een resolutie aan met 90 tegen 69
stemmen, terwijl 21 leden geen me
ning uitspraken waarin wordt aan
gedrongen op verbod van gemengd
dansen in geheel China, daar dit tot
zedeloosheid zou leiden.
door Tjeerd Adema
„Hans", zei ze op een morgen bij het
ontbijt, „ik zou toch.ik was zo graag
nog eens naar het warenhuis ge
gaan".
„Je verlangt naar meneer Protsln-
ger", itA Hans, haar lachend met de
\lnger dreigend.
„Toe Hans", zei ze, „wees niet flauw.
Heb jij zelf geen behoefte om je oude
vrienden
„Weet je wat", zei de heer Van Ney-
enstein, „ik bel vanmiddag den direc
teur op en ik zal hem vertellen, dat ik
wat van mijn aandelen aan jou afge-
staai heb, He >,s. Ik kan je niet garan
deren dat de >nndeelho»ders je uadelljk
tot w^sident—ommissarls zullen kie
zen, maar ze zullen in elk geval reke
ning met je moeten houden, 't Zal me
eens benieuwen hoe de directeur daar-
CP reageert. Jullie neemt morgen de
Wagen en je rijdt naar Amsterdam. Er
zi)n massa's dingen, die je voor Je aan
staande huishouden in een warenhuis
kunt kopen, al stel ik er prijs op, dat
een speciaal bureau voor woninginrich
tingen jullie huis meubileert. Maar voor
logeerkamers en gangen kunnen jullie
best in een warenhuis terecht en een
volledige keukeninstallatie zul je moei
lijk ergens beter kunnen kopen".
„Hè ja", zei Irma verrukt, „en dan
rijden we door naar moeder. Ze schreef
me juist, dat een prédikantsweduwe
haar pension wil overnemen en de
plannen zijn al zo ver, dat ze het ieder
ogenblik kan overdragen".
„Een prachtidee", zei de heêr Van
Neyenstein. „Breng dan meteen dien
ouwen vriend-uit het plantsoen mee.
Jullie horen wel, dat ik ook daarvan op
cie hoogte ben en dan zullen we mor
genavond en petit comité jullie ver
loving vieren. Er zijn enkele vrienden
en buren, die ik daarbij niet kan pas
seren, maar ik zal niet meer dan een
twintigtal gaston vragen. Jullie kunt
dan kennis maken met de dames en
heren, die mij hie- van tijd tot tijd ko
men bezoeken en waar ik zo nu en dan
,-ens ais gast wordt genodigd"
Door de paarse heide reed de grote
wagen de volgende morgen naar de
hoofdstad en aan het stuur zat een
jonge man. die zich verheugde over de
tocht en over de vreugde van het op
getogen meisje, dat naast hem zat.
„Wat is ons plan de campagne?"
vroeg Hans. „Heb je misschien nog bij
zondere wensen?"
„Ik laat alles graag aan jou over",
zei Irma.
„Dan gaan we eerst Dirk waarschu
wen". zei Hans, „dan weet hij, dat hij
zich gereed móet houden en daarna
zullen we naar het warenhuis gaan.
Dan wilde ik naar de Korte Utrechtse
Dwarsstraat om een paar uitsmijters te
eten, vervolgens duikelen we Dirk op
en dan gaan we je moeder afhalen. Je
hebt haar toch gewaarschuwd?"
„Ik heb haar gisteravond nog opge
beld". zei Irma. „We hebben een heel
programma af te werken, Hans en je
mag wel wat harder rijden, want ik ge
loof nooit, dat we er vóór de avond mee
klaar komen".
„Dat zal wel meevallen", zei hij.
Bij het Vondelpark Het hij haar even
alleen en liep naar Dirk, die „thuis"
was en op zijn bankje een courant zat
te lezen. Hij vertelde hem, dat ze hem
die middag zouden ophalen om hem
mee naar de Veluwe t»( nemen.
„Wat zei hij?" vroeg Irma glimla
chen, toen Hans van zijn tocht terug
kwam en zich weer achter het stuur
zette.
„Hij schrok geweldig", zei Hans, „en
hij wou direct naar het Tehuis om zijn
hoge hoed te halen. We zullen vanmid
dag wel eens kijken wat hij meeneemt:
Je weet niet half welk een goochelaar
ik ben. Er zijn dingen, die ik spoorloos
kan laten verdwijnen".
„Maar je zult toch aardig voor hem
zijn?" vroeg Irma.
„Maar natuurlijk, kindje", zei Hans,
„alle mensen, die voor mij gezorgd heb
ben toen ik dakloos en berooid was, wil
ik vandaag bewijzen, dat ik hun goede
zorgen niet heb vergeten. We gaan nu
naar het warenhuis, maar ik zou daar
niet te lang willen blijven, want de
herinnering aan die tijd, welke wij
daar hebben doorgebracht, zijn nu
juist niet van de aangenaamste".
„Ik voel het met je. mee, Hans", zei
Irma, „laten we afspreken, dat we er
niet langer dan een uurtje zullen
blijven".
Hans parkeerde de auto in de bin
nenstad en Hep gearmd met zijn meisje
naar het warenhuis, waar zü door de
deur in de zijstraat naar binnen gingen.
Er was juist tegen etenstijd een groot
aantal bezoekers. Hans en Irma bleven
!n de dichte drommen van komend en
gaande mensen enige minuten onopge
merkt, maar werden plotseling ontdekt
door juffrouw Albertine van de afde
ling werkmanskleding en waterlaarzen,
die direct alle hens aan dek floot, zo
dat het jonge paar. tot verbazing der
bezoekers, overal luider htig begroet
werd en links en rechts spontaan uit
gestoken handen moest drukken.
De mare, dat hij den heer Protsinger
had neergeslagen, had Hans op de dag
van zijn ontslag een geweldige popula
riteit bezorgd en hij gevoelde zich bij
de spontane verwelkoming als Sint
Joris, die de draak heeft verslagen en
nu eên ererondje loopt langs tribunes
vol geestdriftige maagden.
Hans 'en Irma drukten den chef van
de modeafdelingen hartelijk de hand en
beide bedankten den jongeman, die
alle hulde bescheiden afweerde, voor
zijn sympathiek optreden.
De mare dat Hans en Grietje zo
als juffrouw Albertine het paar spon-,
taan gedoopt had een tournée door
het warenhuis maakten, drong in wei
nige ogenblikken ook tot de directie
kamer door en de directeur zond zijr
nieuwen en ditmaal zelf gekozen -
secretaris uit om den heer Van Lin
schoten en de Juffrouwhoe heette
dat schepsel van de hoedjesafdeHng
nou ook weer,... te verzoekeneh
zo vrier lelijk tc willen réjn, zich
even op het Bureau te presenteren.
„Ik wil zijn gezicht zien", zei Hans.
terwijl hij ïrma's arm vaster ln de zij
ne drukte.
(Wordt vervolgd)
XXVI.
In onze vorige rubriek gaven wij
het volgende spel ter overdenking:
S. a-b-9-8-6-2
H. b-8-7-6
R. a-h
4
S. v-10-7-5-4
H. 5-4-2
R. 9-6-2
K. 6-3
K.
S. h-3
H. h-3
R. v-b-10-8-5
K. v-10-8-5
S.
H. a-v-10-9
R. 7-4-3
K. a-h-b-9-7-2
Via de volgende biedingen van Noord
en Zuid: 1. sch., 2 kl„ 2 sch., 3 harten,
4 harten, 4 s.a., 5 harten, 6 harten, is
men dus gekomen tot een klein-slam
harten-contract. West kwam op met
ruiten vrouw.
Gij neemt de ruitenvrouw met den
heer, dat moet wel. Dan speelt gij kl.
4 en neemt die in de hand met het
aas, om daarna een kleine klaver in
de blinde af te troeven. Dan volgt har
ten 7 en gij snijdt. Maar West heeft
de harten heer en neemt die. Hij speelt
zeer terecht troef na. Zuid komt weer
aan de slag en speelt weer een kleine
klaver, die in N. afgetroefd wordt. Een
lage schoppen uit N. wordt in eigen
hand getroefd en met harten aas,
wordt de laatste troef van Oost er uit
gehaald. Dan volgen klaver heer, kla
ver boer en klaver 9 en daarna ruiten,
heer in Noord, waarna ten slotte op
sch. aas de derde ruiten van' Zuid
wordt opgeruimd. Zo gaat in dit spel
dus alleen de slag met troefheer (door
West) verloren.
Men spele het vooral met het gehele
spel open nog eens aandachtig na.
In onze volgende rubriek een ander
spel ter overdenking.
Prof. Ir. W. Schermerhorn zal Zon
dagmorgen voor de VPRO-microfoon
spreken in het kader van de serie toe
spraken die de VPRO regelmatig op
dat tijdstip uitzendt onder de titel:
„Tot het hart van het volk". De uit
zending vangt aan om 11.45 uur.
Hilversum I (301 m) geeft nieuws
om 7 u., 8 u., 1 u., 6 u., 8 u., 11 u, -
AVRO: 7.15 Ochtendgymnastiek. 8.15
Ochtendrhythme. 9.15 Morgenwijding
9.45 Arbeidsvitaminen. 10.30 Van
vrouw tot vrouw. 10.50 Kleutertje
luister. 11.45 Familieberichten.
12 u. Gram.platen. 1.15 Vaudeville
orkest. 2 u. De vrouw binnen en
buiten haar huis. 3 u. Voor zieken
en gezonden. 4.15 De Camera loopt.
5.20 Welk dier deze week? 5.30
The Skymasters. 6.15 Sportpraatje.
6.30 Progr. Ned. Strijdkr. 7.05
Radio strip. 7.45 Regeringsvoorl.-
dienst. 8.15 Radio-Philharmonisch
Orkest. 9.10 Hoorspel De duivel in
de fles. 10 u. „Confetti". —11.15 u.
Dutch Swing College.
Hilversum II (415 m) geeft nieuws
om 7\U., 8 u., 1 u., 7 u., 8 u. en 10.30 u.
KRO: 7.15 Ochtendgymnastiek. 9.50
Eric Hope, piano. NCRV: 10 u. Le
ger des Heils. 10.15 Morgendienst.
10.45 Orgelspel. KRO: 11 u. De-
Zonnebloem. 11.45 Peter Pears zingt
1.30 u. Welk boek? 1.45 „Van de
hak op de tak. NCRV: 2 u. Conti
nental Quintet. 2.40 Causerie v. d.
vrouw. 3 u. Marek Weber. 3.30
NCRV-koor. 4 u. Bijbellezing.
4.45 Concert. 5.15 Lichte Diseoklan-
ken. 6 u. Orgelconcert. 6.45 Rui
tersport. 7.15 Hoe staat het in Indië?
8.05 Concert. 9.30 De vaart der
volken. 11 u. Nieuwe Nederl. mu
ziek. 11.30 Non-stop progr.
WITTE LEREN SCHOENEN
Als Uw witte schoenen nog nieuw
zijn moet ze met een stuk vlak-
gom schoonmaken. Zeker wanneer
de schoenen wit en zwart zijn.
De schoonmaakmiddelen welke
men kan kopen zullen namelijk
altijd kleur afgeven.
